장음표시 사용
211쪽
LIBER MI .eosi; se esse absolutum, quod plani m fecisset, ea, quae
legati Samiorum dicerent, ad Verrem, non ad se permtinere . Astendum uerus oppidum, o nobile in
Pamphγlia scitis esse, plenissimum signorum optimoarum. non dicam, illinc hoc signum ablatum esse, lud : hoe dico, nullum te Astendi signum Verres relliquisse, omnia ex fanis, ex locis publicis, palam, ste, idntibus omnibus, plostris euecta, distortatas esse. atque etiam illum Astendium citharistam, de quo saepe audisti, id, quod est Graecis hominibus in prouerbio,
quem omnia intκs canere dicebant , sustulit, et minis
timis suis inus posuin, ut etiam illum ipsum artificio suo superasse uideatκr . Pergae fanum antiquissiαmum, Er sanctissimum Dianae fcimus esse . id quoque a te nudatum, et stoliatum esse, ex ipsa Diadi quod
habebat auri, detractum, atque ablatum eo dico. quae, malum , est ista tanta audacia, atque amentia quas enim sociorum, atque amicorum urbes adsileis xationis iure, er nomine ; si in eas ut cum exercitu
imperioq; inuasisses, tamen, opinor, qκα signa, atque ornamenta ex his urbibus sustulisses, haec non in tuam domum , neque in suburbana amicorum , sed Romam in publicum deportasses. quid ego de M. Marcello lodi quar qui Syracusas, urbem ornatissimam, de L. Scipione ' qui bellum in Asia gessit, Antiochum sRegem potentisiimum vicit . quid de Flaminino qui Regem Philippum, π Macedoniam subegit. quid de
L. Paulo ς qui Regem Persen ui ac uirtute superauit. quid de L. Mummio ἶ qui urbem pulcherrimam , at αque ornatissimum corinthum, pleni firmam rerum Onia
212쪽
IN VERREM. 92nium, R inlit, urbesq; Acbara, Boeotiasi multas sub imperium populi R. ditionems subiunxit . quorum domus cum bonore, o uirtute florerent , signis, eν ta bulis pictis erant vacuae . at ureo urbem totam , tem αpla deorum , omnesq; Italia partes illorum donis, ac monimentis Gornutas videmus . vereor, ne haec forte cuiquam nimis antiqua ,-iam obsoleta uideantur :ita enim tum aequabiliter omnes erant huiusmodi, ut haec laus eximia virtutis , o innocentiae non solum hominum, uerum etiam temporum illorum esse uideartur. P. Servilius , uir clarissimus, maximis rebus gestis, adest, de te sententiam laturus est: Olympum ut, copiis, considio, uirtute cepit, urbem antiquam, πomnibus rebus auctam, o ornatam. recens exemo
plum fortissimi uiri profero: nam postea Seruiliκs imo perator populi R. Olympum, urbem hostium, cepit, quam tu in isdem illis locis legatus quaestorius oppida pacata sociorum, atque amicorum diripienda , ac ue xanda curasti. tu quae fanis religios imis per scelus, o per latrocinium abstulisti, ea nos uidere , nisi in
tuis, amicorums tuorum tediis, non possumus: P. Seruilias,quae signa atque ornamenta ex urbe hostium, uirtute capta, belli lege, atque imperatorio iure suast lit, ea populo R. apportauit, per triumpblim uenxit, in tabulas pκblicus ad aerarium perscribenda cuαrauit. cognoscite ex literis publicis homini, amplisimidiligentiam. recita. RATIONES RELA TAEP..S E R V I L II. non solum numerum gnorum, sed etiam uniuscuiusque magnitudinem, RAram, statum literis definiri uides. certe maior est uirtutis,
213쪽
LIBER I I I . victoria ; iucunditas, quam ista uoluptas ,-per; cipitur ex libidine, cet cupiditate a multo diligentius habere dico Seruilium praedam populi R. quam te tua. serta notata, atque descripta. dices, tua quoque si
gna, er tabulas pietas ornamento urbi , foroq; popu*li R. fuisse. memini e uidi simul cum populo R. fourum, Comitiumq; adornatum ad leciem magnifico ornatu , ad sensirim, cogitationem ; acerbo, lugu αbri: uidi collucere omnia furtis tuis, praeda prouinciam rum , si a ijs faciorum , atque amicorum . quo quidem tempore iudices iste stem maximam reliquorum 'uoras e peccatorum nasus est: vidit enim eos, qui iudio clarum domino, si dici uolebunt, tarum cupiditatum s esse fernos'. sicij uero, nationesq; exterae stem omnium tum primum abiecere rerum , ac fortunarum suaα rum : propterea quod casu legati ex Asia, atque Acbamia plurimi Romae tune fuerunt, qui deorum simula cra ex suis fanis sublata in foro uenerabantur: item scaetera signa, er ornamenta cum cognoscerent, alia alio in loco lacrγmantes intuebantur. quorum om*
nium hunc sermonem tum esse audiebamus , nihil es se, quod suisquam dubitaret de exitio sociorum, atque amicorum , cum quidem uiderent in foro populi R . quo in i co antea,vi sociis iniurias fecerant, scusa ri, condemnari solebant, ibi esse palam posita ea, quae ab sociis per scelus ablatae, erepta ; essent . bic ego non arbitror illum negaturum, signa se si plurima, igbulus pictas innumerabiles habere .'sed', ut opinor, tu let haec, quae rapuit, e furatus test, no nunquam dis cere se emisse , quoniam lusdem .in ' Achriam , Asiam, - Pamphilia io
214쪽
I N V E R R E Μ. 93 Pamphyliam sumptu publico , legationis nomine, cum imperio, Cy securibus merca orsignorum tabularrumq; pictarum missus est. habeo-i lius o patris eius accepti tubulas omnes, quas diligentissime legi, atoque dige sit: patris, quoad uixit: tuas, quoad ais te confe e. nam in isto iudices hoc nouum reperietis . audimus aliqκem tabulus nunquam consecisse : quae est opinio hominum de Antonio , falsa: nam fecit diligenistissime. uerum sit hoc genus aliquod minime probanae dum. aisimus alium non ab initio fecisse , sed ex temupore aliquo confecisse. est aliqua etiam huiusce rei rautio . hoc uero nouum, er ridiculum est, quod hic nobis respondit, cum ab eo tabulas postularemus ; usiue ad N . Terentium C. Ohyrum consules confecisse,
postea destitisse. alio loco, hoc cuiusmodi sit, consides
rabimus. nunc nihil ad me attinet: horum enim tem porum, in quibus nune uersor , habeo tabulas σruas, Cr patris. plurima signa pulcherrima, pluri*.mas tabulis deportasse te, negare non potes atque utinam neges. unum, cftende in tabulis aut tuis, aut patris tui, emptum esse: uicisti. ne haec quidem duo signa pulcherrima, quae nune ad impluvium tuum stant, quae multos annos ad ualuas Iunonis Samiae
steterunt, habes quo modo emeris ; haec inquam duo, quae in aedibus tuis sola iam sunt, quae se lorem ex Grectant, relicta, ac destituta a caeteris signis. At credo in hisce selis rebus indomitas cupiditates, atque
effrenatus habebat: caeterae libidines eius ratione alio qua, aut modo continebantur. quam multis istum
ingenuis , quim multis matribus familia, in illacis. Orat. N
215쪽
tetra impura ligatione uim attulisse existi,ndistis ecquo in oppido pedem posuit, ubi non plura stura prornm, flagitiorumq; suorum, qκam aduentus sui uestima reliquerit ' sed ego omnia, qκα negari poterarent , praetermittam. etiam haec, quae certissima sunt, o clarissima, relinquam. unum aliquod de nefariis
istius fabis eligam, quo facilius ad siciliam possim aliquando, quae mihi hoc oneris, negotiis imposuit, perra venire. Oppidum est in Helles onto Lampsacum,lis dices , ip primis Asia prouincia clarum, nobile: homines autem ipsi Lampsaceni tum summe in omnes cimties Romanos offisi, tum praeterea maxime sedati, et quieti, prope praeter caeteros ad Jmmum Graecorum otium potius, quam ad ullam nim, aut tumultum aca commodati. accidit , cum iste a cn. Dolabella efflagiis lasset , ut se ad Regem Nicomedem, Regemq; Sadatim mitteret, cumi; iter hoc sibi magis ad quaestum suum, quam ad reip. tempus accommodatum depoposcisset ;ut illo itinere ueniret Lampsacum, cum magna calamitate, et prope pernicie ciuitatis. deducitur iste ad iantatorem, quendam hostilem: comitess eius item apud caeteros hostiles colloeantur, ut mos erat istius, atquest eum suae libidines flagitiose facere admonuerant, statim negotium dat illis suis comitibus , nequissimis, turpis iis hominibus, ut uideant, er inuestigent, ecquae virgo sit, aκt mulier, digna, et amobrem iste
Lampsaci diutius commoraretur . erat comes eius Ruct
brius quidam, homo factus ad istius libidines: qui miista artificio, quocηnque uenerat, haec innestigare omnia solebat. is ad eum rem istam defert: ibi ludamum esse
216쪽
IN VERREM. st cruenti' , Nnere, bonore, copijs, existimatione facile principem Lampsacenorum: eius esse filiam, quae cum patre habitaret, propterea quod utrum non haberet, mulierem eximia pulchritudine , sed eam summa interagritate pudicitiaque existimari, homo ut haec audiuit, sieexarsit ad id, quod non modo ipse nunquam uiderat,
sed ne audierat quidem ab eo, qui ipsie Midisset ; ut stautim ad Philodamum migrare se dicere et uelle . hostes lanitor, qui nihil Iusticaretur, ueritus ne quid in ipse se offenderit, hominem summa vi retinere coepit. iste,qui hostilis relinquendi causam reperire non ponet, alia sibi ratione uiam munire ad stuprum coepit: Rurabrium, delicias suas, in omnibus eiusmodi rebus adsiutorem suum, ore conscium, parum laute diuersari dicit, ad Philodamum deduci iubet. quod ubi est Phialodamo nμnciatum : tametsi non erat ignarus, quan Gium sibi ac liberis suis iam tum mali constitueretur, tamen M istum uenit, ostendit munus illud suum non esse .se, cum μα partςs essent bos itum recipiendourum, tum ipsos tantum praetores'consules, non legatorum aspectus, recipere solere. iste, qui una cupiditate rapς re et ' totum illius pluuium causamq; neglexit: per uim ad eum, qui recipere non dςbebat, Rubrium deduci imperauit. hic Pnilodamus, posteaquam ius suum obtinere non potμit; ut humanitatem consuetura
dinem s suam ritineret, laborabat. bomo, i i semper hostiralismus 4micissim iisq; no orum homiημm ςxi stimatus esset, noluit pideri ip*m illum Rubrium inra Mitus in domum suam recepisse: munifice, π ornate, At emas in primis inter suos copiosius , cρ uiuinm ςom
217쪽
LIBER III. parat: rogat Rubrium, ut, quos ei commodum sit,inα
uitet ; locum sibi soli , si uideatur, reliruiuat: ut etiam Iilium Dum , lectissimum adolescentem , foras adproαpinquum suum quendam mitteret ad coenam. tum Rubrius si comites inuitat . eos omnes Verres certitares
facit , q id opκs esset. mature veniunt: disium bifur: sit sermo inter eos, o invitatio, ut graeco more bibes retis . hostes hortatur: poscunt maioribus poculis: ceu lebratur omnium sermone laetitia ; conuiuium .pos fleaqκam satis calere res Rubrio uisa est, quaeso , inαquit , Philodame, cur ad nos filiam tuam non intro uocari iubes t homo, qui er summa grauitate, Cr iam id aetatis , parens esset, obstupuit hominis improubi dicto. instane Rubrius . tum ille, ut aliquid reston:
dare , negauit moris esse Graecorum , ut in conuioxio uirorum accumberent mulieres. hic tum alius exaba parte : enim κero ferendum hoc non est: uocetur
mulier. et simul seruis suis Rubriκs, ut ianuam clauaderent, ipsi ad fores assisterent, imperat . quod ubi ille intellexit, id agi, atque id parari, ut filiae suae uis afferretκr , seruos suos ad se uocat, bis imperat , Miseipsium negligant, filiam defendant, excurrat aliquis, qui hoc tantκm domestici mali filio suo nunciet. claαmor interea sit tota domo inter seruos Rubri ,atque bo lstitis: tacitatur domi suae uir optimus, er homo hone stissim με. tro se quisque manus affert: aqua denique feruenti a Rubrio ipse Philodamus perfunditur. haec ubi filio nunciata sunt, statim exanimatus ad aedes contendit, ut uitae patris, o pudicitiae sororis succur' reret. omnes eodem animo Lampsacem, fmul ut Hς
218쪽
si IN VERREM. 93ae Merunt , quod eos tum Philodami dignitas, tum iniuriam magnitudo mouebat, ad aedes noctu conuenes runt. hic lictor illius Cornelius, qui cum eius Ieruis erat a Rubrio, quasi in praesidio, ad auferenda muslierem collocatus, occiditur: serui nonnulli uulnerans tur : ipse Rubrius in turba sauciatur . iste , qui sinacupiditate tantos tumultus concitatos urderet, cupere
aliqua euolare,si posset . postridie mane homines inconcionem ueniunt: quaerunt, quid optimum factu sit: pro sie 3 isque, ut in quoque erat auctoritatis plurismum, ad populum loquebatur: inuentus est nemo, c: ius non haec sententia esset, oratio: non esse mera tuendum, si istius nefarium scelus Lampsaceni ultini, manuq; essent, ne senatus populusq; R. in eam cis uitutem animaduertendum putaret: quod si hoc iure legati populi R. in socios, nationesq; exteras uterenatur , ut pκdicitiam liberorum seruare ab eorum libidisne tutam non liceret'; quiduis esse perpeti satius, quam in tanta ui, atque acerbitate uersari . haec cum omnes sientirent , in eam rationem pro suos isque sensu, de dolore loqueretur: omnes ad eam doctmum , in qua iste diuersabatur, profecti fiunt. caederare ianuam saxis, instare ferro, ligna sarmenta ciracundare, ignem subiicere coeperunt . tum ciues R. qui Lampsaci negotiabantur, concurrunt, orant Lampsacenos, ut grauius apud eos nomen legationis, quam
iniuria legati putaretur : sese intelligere, hominem Dium esse impurum, ac nefarium ; sed quoniam nec perfecisset, quod conatus esset, neque futurus esset Lampsaci postea, leuius eorum peccatum fore, si homini
219쪽
scelerato pepercissent, quam si legato non peperrissent.
sic iste multo sceleratior, nequior, quam ille Adria. αnus, aliquanto etiam felicior fuit . ille, quod eius aua αritiam ciues R. ferre non potuerant, Vticae domi suae uiuus exustus est: ita illi merito accidisse existimatum est, ut utarentur omnes, neque ulla animaduerasio constitueretur. hic sociorum ambustus incendio, tammen ex illa flamma, periculo ; euolauit: neque adhue causam ullam excogitare potuit, quamobrem commisserit, aut quid eκenerit, ut in tantum periculum Mediniret: non enim potest dicere , cum seditionem sedare uellem, cum frumentum imperarem, cum stipendium cogerem , cum aliquid denique re . causi gererem, quod acrius imperaui, quod animaduerti, quod miα natus sum . quae si diceret ; tamen ignesii non oporteraret, si, nimis atrociter imperando sochs, in tantum adoductus periculum uideretur . nune, cum ipsi causam illius tumultus neque ueram dicere, neque falsam conet
fuere audeat; homo autem ordinis sit frugalissimus,
qui tum accensus C. Neroni fuit, P. Tettius haec eadem se Lampsaci cognosse dixerit 3 uir omnibus rebus ornatissimus C. Varro, qui tum in Asia tribunus militum fuit , haec eadem ipsa si ex Philodamo audisse dicat: potestis dubitare, quin istum fortuna non tam ex illo peariculo eripere uoluerit, quam ad uestrum iudicium reo seruare nisi uero illud dicet, quod in testimonio Tetti j priore actione interpellauit Hortensius: quo tem
pore quidem signi satis dedit, si quid isset, quod possit
dicere, si tacere non posse : ut, quandiu incaeteris reαbas tacuerit , scire omnes possemus, nihil habuisse quia
220쪽
C. Nerone esse damnatos. de quo ne multa disseram, tantum dico , secutum id esseMeronem, π eius consi; hum ; quia cornelium lietorem occisium esse constararet , putasse non oportere esse cuiquam, ne in ulcissenoda quidem iniuria, bominis occidendi potestatem. in quo uideo, Neronis iudicio non te absolutum esse improbitatis, sed illis damnatos esse caedis. Verum ista damnatio tamen cuiusmodi fuit faudite quaeso iudices, πaliquando miseremini sociorum, er ostendite aliquid bis in uestra side praesidii esse oportere. Quod toti Asiae
iure occisus uidebatur istius ille urebo lictor, re uera minister improbissimae cupiditatis ; pertimuit iste, ne Philodamus Neronis iudicio liberaretur . rogat π orat Dolabellam , ut desua prouincia decedat, ad Neronem proficiscatur: se demonstrat incolumem esse non posse , si Philodamo uiuere , atque a liquando Romam uenfrelicuisset. commotus est Dolabella: fecit id, quod muloti reprehenderunt, ut exercitum , prouinciam, betilum relinqueret, o in Asiam hominis nequissimi causa, in alienam prouinciam, proficisiceretur. posteaα
quam ad Neronem uenit , contendit a deo, ut Philodaumi causam cognosceret. venerat ipsi, qui esset in conssilio , primus sententiam diceret: adduxerat etiam praestelas, tribunos militares suos i quos Nero om nes in consilium uocauit: erat in consilio etiam, aequiso simus iudex, ipse Verres: erant nonnulli togati, cares direres Graecorum : quibus ad exigendas pecunias imi