장음표시 사용
351쪽
dij esse κο&it: huius audaciae, nequitiae, erudite melissimos sectos, optimosq; ciues scitote hoc praetore traditos iudices, atque addicto fuisse, nouis institutis, o
edidiis, tota Hieronica lege, quemadmodum antea oxi, reiecta π repudiata. primum edictum iudices duadite praeclarum: uantum decumanus edidisset dinorem sibi decumae dare oportere, ut tantum arator detix amano dare cogeretur. quo modo i quantum poposcerit
Apronius, dato. quid est hoc y utrum, praetoris instituitum in socios, an in hostes uictos insani edictum,algi imperium Orannis ego tantundem, quantum iste ipscerit 'posiet omne, quantum exarauero. quid mane 'immo plus etiam, inquit, si uolet. quid tum 'pacenses aut dabis, aut contra edictum fecisse timi nabere .per deos immortales, quid est bret uerisimi te enim non est . sic mihi persuadere iudices , tametsi
omnia in istum hominem conuenire putetis, tam
hoe uobis fusum videri: ego enim, cum hoc tota Si rilia diceret, tamen affirmare non auderem, si buedicta non ex ipsius tabulis totidem uerbis recitarer sim, sicuti faciam. da, quaesio, scribae. recitet ex ca dice, recita. Edictum de professione. Negat me redure totum : nam id nutusignificare videtur . quid preti reo ρ an illud, ubi eaues tamen Siculis, er mistros re stiris aratores ' edicis enim , te in decumanum, si is rasustuleri quam debitum sit, in Octuplum iudicium daturum esse . nihil mihi placet praetermitti . rectaboc qi que, quod postulat, totum, recita. Edictum dei
disio in octuplum. Iudicio ut arator decumanum per
sequatur f mistrum, atque iniqκum, ex agro bombiti
352쪽
N VERREM. reo traduciis lorum, ab aratro adsubsellia, ab usu rerum xusticarum ad insolitam litem, atque iudicium. cum omnibus in Hiis uectigalitas, Vise, Macedonis, Hispanis, Galliae, Africae, Sardini ipsius Italia, quae uelitagalia sunt ό cum in bis inquam rebus omnibus publieaanus petitor, ac pignerator, non ereptor, Mi e possessor solis esse ; tu de optimo, de iustissimo, de bone is,
simo genere hominum , hoc est, de aratoribus, ea iura constituebas,quae omnibus aliis esent contraria. utrum est aequius, decumanum petere, an aratorem repeterexe t iudicium integra re, an perdita feri eum,qui manu quaesierit, an eum, qui digito licitus sit, possidere equid, qui in singulis tuis arant, qui ab opere ipsi non
recedunt, quo in numero magnus ante te praetorem numerus, magna miatitudo Siculorum fuit; quid μηrient i cum dederint Apronio, quod poposcerit, relin αquent arationes ἰ relinquent larem familiarem suumluenient Dracusas ut te praetore uidelicet aequo iure Voniam , delicias ac vitam tuam , iudicio recuperaratorio persequantur. Merum esto: reperietur aliquis fortis, experiens arator: qui cum tantum dederit decus mano ,euantum isse deberi dixerit, iudicio repetat, o poenam Odrupli persequatur. expecto uim edicti, seuearitatem naetoris : faveo ardiori, cupio octupli damnaruri Anonium. quid tandem postulat arator nihil, nisi ex edicto iudicium in Octuplum. quid Apronius non recusat. quid praetor iubet recuperatorum rei cere deo curias. scribamus, quas decurias. de cohorte med retiaries, inquit . quid ἰ ista cohors quorum hominum est lValaiij .a rubias, o cornelii medici, borum e
353쪽
conuentu nullum unquam iudicem , nec recupreatori
rem dedit: iniquos decumanis omnes dicebat esse, qui unam arriglebam possiderent. ueniendum erat ad eos
contra Apronium , qui nondum etiam Aproniani consuluit crapulam exhalassent. ὸpraeclarum, commomorandum iudicium: ἰ seuerum edictum : ὸ tutum perfugium aratorum. atque ut intelligatis, cuiusnodi ista iudicia in Oectuplum, cui modi illius de cohorte recuperatores existimati sint; sic attendite. Ecquem putatis decumanum, bac licentia permissa, ut tantum ab aratore, quantum poposcisset, auferret, plui, quam deberetur , poposcisse considerate eum uestris animis vosmet ipsi, ecquem putetis: praesertim cum id non salum sine auaritia , sed etiam impudentia acciperena
tuerit. multos , necesse est . at ego omnes dico plus, qua m decumas, abstulisse. cedo mihi unum ex triendinio praeturae tuae , qui oesupli damnatus sit . damnautus immo uero in quem iudicium ex edicto tuo posῖκα latum sit. nemo erat uidelicet ardiorum, qui iniuriam
sibi factam queri posset: nemo decumanorum, qui grano amplius,sibi quam deberetur, deberi professus esset.
immo uero contra, rapiebat, π a 'ortabat, quantum a quoque uolebat, Apronius: omnibus autem locis aratores stoliathae uexati querebantur: neque tamen uis
iam iudicium reperietur. quid est hoc uisi fortes, b nesti, gratiosi, tot Siculi , tot equites R. ab homine nediquissimo , de turpissimo laesi, poenam octapli, sine ulla dubitatisne commissum,non persequebantur ' quae cau
354쪽
IN VERREM. I 6 Iintro etiam illusos se et irritos ab iudicio discessuros uis debant: etenim quod esset iudicium, cum e Veraris turpissimo , stantio simoq; comitatu tres recuperatorum nomine assedissent, assecta istius, non a patre ei tradisti, sed a meretricula commendati ageret uidelicet causam arator: nihil sibi frumenti ab Apronio relictum, bona sua etiam direpta, se pulsatum, uerberatumq; diceret. conferrent uiri boni capita : de comessatione loquerentur inter se, ac de mulierisus ,si quas a praeatore abeuntes possent deprehendere: res agi uideretur. surrexisset Apronius, noua dignitas publicani, non, ut decumanus, squauris plenus, ac pulueris, sed unguenstis oblitus, uino uigiliisq; languidus: omnia primo motu, ac spiritu suo, vini, unguenti, corporis odore comαplesset: dixisset haec, quae uulgo dicere 'ebat, non se decumas emisse, sed bona fortunasq; aratorum ', non se decumanum esse Apronium, sed Verrem Eterum , dominum illorum , ac tyrannum. quae cum dixisset, illi uiri optimi de cohorte istius recuperatores non de asαρluendo Apronio deliberarent , sed quaererent,quo mo do petitorem ipsum Apronio permisissent, ut, quant m esset, posceret ; quantum poposcisset, auferret. hoc tis bi defensionis ad iudicium tuum comparabas habuisse te edictum, recuperatores daturum in Octuplum si mehercule ex omni copia conuentus Sγracusani, stimudidissimorum hominum,honestissimorums,faceres postestatem aratori, non modo rei lciendi, sed etiam sumendi recuperatores: tamen hoc nouum genus iniuriaeferrire nemo posset: te, cum tuos omnes fructus publicano tradidisses, et rem de manibκs amississes, tum bona tua
355쪽
repetere, spersequi lite, atque iussido i cum uero uesbo iudicium sit in edicto, re tuidem uera tuorum comitum, hominum neqκissimorum, collusio cum decuma nis sociis tuis , atque adeo procuratoribus: tamen auude, illius iudicii mentionem facere praesertim cum id non modo oratione mea, sita etiam re ipsa refellatur: cum in tantis incommodis aratorum , iniuriis a deona manorμm nullum ex isto praeclaro edicto non modoμα
erum,sed ne postulatum quidem iudicium inueniatur. erit tamen in gr4tores lenior, suim uidetur . nam in decumanos offupli iudicium sie daturum edixit , idem baluit in editio, se in aratorem in quadruplum daturum. quis hunc diaet dicere aratoribus infestum, aut inimicum fuisse quanto lenior est,quam indilio canum. edixit, lit, quod decumanμs edidisset sibi da*ri vortere, id ab aratore magistratμs .iculus exigeret. quid dereliquit iudicii, quod in aratorem dari posses non malum est, inquit,esse ist4m formidine ut, cum exactum sit ab aratore, tamen, ne sie commonea reli quus metus iudicij sit. si iμdicio a me nis exiger remoαve Siculum magistratμm. si hanc μim adhibes, quid opus est iudicio ἰ quis porro erit, qui non malit decuα manis tμis dare quod poscent , quam ab asseclis tuis quadrupli condemnari ' sa nemo praeclara est ei ululardicti, quod omnium controuersiarum, quae essent in oratorem, π decumanum ,si uter Melit , edicit se Reacuperatores daturum . primηm , quae potest esse co/trouersia, ςμm is, qui petere debet, a fert e cum 3s, non quantum debetur, sed quantμm commodums, an erat i ille autem , unde ablut m est, iudici.
356쪽
IN VERREM. 162 suum remperare nullo mo potest deinde in bre θοαmo lynceus , etiam caelitas, M ueterator esse uult, quod ita scribit: si uter nolet, recuperatores dabo .
quam tepide se 'rari Ptat. μπη e facit potestatem. sed utrum ita scripserit , si uter uolet , an, si decum
ni 1 nolet; nihil interest: aurasor enim tuos istos recuperatores nunquid uolet ' Quid ἰ illa cui modi sunt, quae ex tempore ab Apronio admonitus edixit ' Seartitis, Mnestissimo homine, equites R.resistenteApro nis, ex apirmantesie plus decuma non datηrum,exos ritur peculiare edictum repentinum, ne quis ' men*tum de area tolleret, antel am cum decumano pactus
esset. ferebat hanc quoque iniquitatem Septitim, eπ' imbri 'mentκm corrumpi in area patiebatur: cum illud edictum repente uberrimum, et ν est οβ μm
nascitur: μt ante cal. Sext. omnes decumas ad aquam deportatas haberent. Me edicto non Siculi, nam eos
quidem iam siverioribus edictis satis perdiderat, atque afflixerat sed idi si esuites R.quisivum rus rei e re si contra Aproni m posse erant arbitrati, silendidi
homines, Er aliis praetoribκsgratis, uincti Apronio traditisunt. attendite enim, cui modi edicta sunt. ne tollat, inquit, ex aerea, nisi eritpactus. satis baee magna uis ς' ad inique parisiendum: malo enim plus dare, εκμ non mature ex area tollere . at ista ui Sesptitiam, er nonnκου Seputii similes non coercet: qui ita dicunt: ne tollam patris, q am pacistari bis hoc apponitur . deportat m babe s ante Cal. Sext.depoartabo igitur. nisipactu tris, non commouebis. sic deportan di diei prae tituta tollere cogebat ex area: cobibitis tota
357쪽
landi, nisi pactus esset, uim adhibebat pumini, non
voluntatem . Iam uero illud non solum contra legemineroni am, nec solum contra consuetudinem siverissrum, sed etiam contra omnia i ra Siculorum, quae haubent a senatu, populos R.ne extra suum forum vadis monium promittere cogantur . statuit iste, ne arator decumano, quod uellet decumanus,liadimonium proamitteret: ut hic quoque Apronio, cum ex Leontino usque Lilybaeum Hiquem vadaretur, ex misimis araroaribus calumniandi quaestus aecederet . quanquam illa fuit ad calumniam singulari consilio reperta ratio, quod edixerat, ut aratores iugera sationum suarum profiterentur . quae res cum ad pactiones iniquissimas magnam uim habuit, sicut ostendemus, nec ad ultim
Atilitatem re . pertinuit i tum uero ad calumnias, in quas omnes inciderent, quos uellet βpronius . ut enim quisque contra uoluntatem eius dixerat , ita in eum
iudicium de professione iugerum postulabatur. cuius indicii metu magnus a multis frumenti numerus illa tus, magnaeq; pecuniae coactae siunt: non quo iugerum numerum uere profiteri esset disticile, aut amplius Otiam profiteri: quid enim in eo periculi esse posset in sed causa erat iudicii postulandi, quod ex edicto proofessus non esset. iudicium autem quod fuerit isto praestore , si, quae cohors, qui comitatus fuerat, memis nistis, scire debetis. quid igitur est, quod ex haae intiquitase nouorum edictorum intelligi κelim iudice,' inis iuriam ne factam socque t at videtis. auctoritatem sua
periorum repudiatam ἰ non audebit negare. tantum
358쪽
IN VERREM. I 63.est . sed nos fortasse, quod uos lex commonet, id in bretico quaeretis, num quas ex hisce rebus pecunias ceperit. . docebo, cepisse maximas, omnes iq; eas iniquitates, dei quibus antea dixi, fui quaestus causa irrupisse conuineam ,si prius idnd proprena culam, quo contra omnes meos impetus usurum se putrRIex defensione eius draiecero. magno, inquit, decum uendidi. quid ais f an tu decumas homo audacissime inique amentissime uenididisti s tu partes eas, qκas te senatus populusq; R. uoluit, an fructus integros, atque adeo bona, fortunassar torum omnes uendidisti si palam praeco iussu tuo praedicasset, non decumas frumenti ,sed dimidias uena, . re partes i qeT ita emptores accesssent, ut ad dimidias partes emendas ; si pluris ured idisses tu dimidias, qua
caeteri decumas: cuinam mirum nideretur quid ueracs praeco decumas pronunciauit ; revera, hoc est lege , edicto, creditione plus etiam quam d2midia uenireunt: tamen hoc tibi praeclarum putabis, te pluris, quod Lonlicebat, quam caeteros, quod oportebat, uendidisse' pluris uendidi decumas, quam caeteri. quibus rebus id assecutus es innocentiat astice aedem castreis: deinde, se a es , fac mentionem innocentiae . diligentia ἰ codiscis lituras tui contemplare in Sibenti Thermitari nomine: deinde aude te dicere diligentem. ingenio ἰ qui tenstes interrogari priore, actione nolueris, er iis tacitum
os tuum praebere malueris , quamliuo te, e r patro
nos tuos ingeniosos esse dicito. qua re iratin id, qκod ais, assecutus es ἰ magna est enim laus ,si superiores cynsidio uisisti, posterioribus exemplum atque auctori; tuam reliquisti. tibi ortasse idoneui Istit nemo , qηem T
359쪽
L T B E R V. iniitdine. at te uid licet insato rem rerum optimarum , ac principem imitabuntur omnes. quis aratorum te
praetore decumam dedit quis duas quis non maximo se affectum beneficio putauit, cum tribus decumis pro una defungeretur f praeter paucos, qui propter societaotem furtorum tuorum nihil omnino dederunt. Mide, inter importunitatem tuam , senatusq; bonitatem quid intersit. senatus, cum temporibus reip. cogitur, ut dea cernat, ut esterae decumae exigantur , ita decernit, ut
pecκnia pro bis decumis soluatur aratoribus ; ut , quod plus sumitur quam debetur, id emi, non auferri putetur. tu, cum tot decumas non S. C. sed nouis edictis tuis, nefarijs s institutis exigemes, et eripemes, magnum te fecisse arbitrabere, si pluris uendideris, quam L. Hortensius pater istiκs Q Hortensj, quam Cn. Pompeius, quam M. Marcellus: qui ab aequitate, ab lege, ab inustitutis non recesserunt. an tibi unius anni, aut bienunii ratio babenda fuit ; salus provinciae, commoda res frumentariae , Utio re . in posternm fuit negligendaἶcum ita rem constitutam accepisses , uter populo R. satis frumenti ex sicilia suppeditaretur, Cr aratoribus tamen arare, atque agros colere expediret; quid effecisti quid assecutus es' ut praetere te nescio quid ad demmas accederet, deserendas arationes, relinquendis curasti. Rccessit tibi L. Metellus . tu innocentior , quam Metellus t tu laudiso honoris cupidior tibi enim consulatus quaerebatur, Metello paternns bonor, CT aliistus negligebatur . multo minoris vendidit, non modo quam tu, sed etiam quam qui ante te uendiderunt. quaero , si ipsi excogitare non poterat, essem admodis m
360쪽
IN VERREM. I sq. quamplurimo Menderet: ne tua quidem recentia proximi praetoris uestigia persiqni poterat, ut tuis praeclaris, ἰabs te principe inuentis, et excoratatis, edictis, atque institutis uteretur ἰ illi uero tum se Metellum minime fore putasset , si te ulla in re imitatus esset . qui ab urbe Roma , quod nemo unquam post hominum memoriam fecit, cum sibi in prouinciam proficiscendum putaret, literas ad Siciliae ciuitates misit, per quas hortatur,' rogat, ut arent, ut serant in beneficio populi R. hoc petit aliquanto ante aduentum suum : simul ostendit se lege Hieronica uendituram, hoc est in omni ratione decumarum nihil istisimile facturum. atque haec non cupiditate aliqua scribit adductus , ut in alienam Ποα uinciam mittat literas .ante tempus; sed consilia , ne, si tempus sationis praeteriisset , granum in prouincia Si. cilia nullam haberemus. cognoscite Metelli literas . rescita. Epistola L. Metelli. Hae literae iudices L. Metelli, quas audistis, hoc, quantum est, ex Sicilia frumenti hornotini exarauerunt . glebam commosset in agro deo cumano Siciliae nemo, si Metellus hane epistolam non misisset . quid, Meteolo diuinitus hoc uenit in mentem, an ab siculis, qui Romam frequentissimi conuenerant, negotiatoribus, siciliae doctus est y quorum quanti conuentus ad Marcellos, antiquissimos Siciliae patronos , quanti ad Cn. Pompeium consilitem designdium, caetemrosq; illius prouinciae necessarios feri soliti simi, qgis
ignorat quod quidem iudicium nullo unquam de horamine factum est, ut absens accusaretur ab iis palam, quorum in bona, liberosq; summum imperium, potestatems haberet. tanta uis erat iniuriarum, ut homines