M. Tullii Ciceronis Orationum pars 1. 3.. Cum correctionibus Pauli Manutii

발행: 1554년

분량: 710페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

LIBER IIII.

te aliqua consolatur. quie gratia ne quid tibi prodesse posset , ego mea diligentia perfeci ; ut etiam obesse deuberet, tu tua sapientia cura'. etenim rem totam is adices breuiter cognoscite. Inscriptura Siciliae pro magis

stro est quidam L. Carpinatim: qui sui quaestusca se , fortasse quod sociorum interesse arbitrabotur, bene penitus in istius familiaritatem sese dedit. is

cum praetorem circum omnia fora sectaretur, necisse ab eo unquam discederet in eam iam uenerat faniis haritatem , consuetudinemq; in uendendis istius decrestis, er iudiciis, transigendisq; negotijs, ut prope alter

Τimarchides numeraretur. hoc erat etiam capitalior,

q od idem pecuniam iis, qui ab isto aliquid mercabantur , foenori dabat . ea aκtem foeneratis erat huiusmodi iudices, ut etiam hic quaestus bule cederet: numquas pecunias iis ferebat expensas, quibusicum constrabebat, aut scribae istius, aut Timarchidi, aut etiam isti ipsi referebat acceptas. idem praeterea pecunias istius extraordinarias grandes suo nomine foenerabaatur. hic primo Carpinatius, antequam in istius lanatam familiaritatem peruenisset, aliquoties ad socios lis teras de istius iniurijs miserat . Canuleius uero, qui in portu Syracusis operas dabat, furta quoque piui permulta nominatim ad socios perscripserat ea, qμα sine portorio Syracusis erant exportata: portum anstem, scripturas eadem societa, habebat . ita factum est, ut essent permulta , quae ex societatis literis dices remissum, ac proferre possemus. uerum accidit , ut carpinatius, qui iam cum isto summa consuetudiηι ,

332쪽

ol IN VERREM. Istpraeterea ratione coniunditus esset , crebras postea literas ad socios de fili s summis officiis in rem communem, benefici sq; mitteret. etenim tum iste omnia , quaecunscue Carpinatius postulant, facere, ac decernere soleobat: tum ille etiam plura scribebat ad socios; ut, si pose set, quae antea scripserat, ea plane extingue'ret . ad extremum uero, cum iste iam decedebat, eiusmodi literas ad eos misit, ut huic frequentes obuiam prodirent, gratiasq; agerent , fasturos esse, si quid imperasset, studiose pollicerentur: itas sociij fecerunt: uetere instiα tuto publicanorum, non quo istum vita honore dignum arbitrarentur, sed quodsua interesse putabant, si memoΥes , gratosqi existimari, gratias isti egerunt: cavinatium sepe ad sede eius officiis literas misisse dixerui. iste cum restondisset, ea se libenter fecisse, operasq; Campinatii magnopere laudasset; dat amico suo cuidam negotium, qui tum magister erat eius societatis , ut diliugenter caneret, atque prosticeret, ne quid esset in litearissociorum, quod contra suum caput, atque existiamationem ualere posset. itaque ille, multitudine socios

rum remota, decumanos conuocat: rem defert .stas tuunt tui, vique decernunt, ut eae literae, quibus exis stimatio C. Verris laederetur , remouerentur, operas

daretur, ne ea res C. Verri fraudi esse posset. si ostendo, hoc decreuisse decumanos ; si planum facio, hoe

decreto remotas esse literas : quid expectatis amplius fpossum ne rem magis iudi utam asserre' magis reum condemnatum in iudicium adducere at quorum iudicio condemnatu nempe eorum, quos ii, qui siveriora iis disia desiderant, arbitrentar res iudicare oportere: p α

333쪽

blicanorum iudicio: quos uidelicet nunc pol ratus iudices poscit de quibus, ut eos iudices habeamus, lege ab hominenon nostri generis, non ex equestri loco profecto, sed nobilissimo promκ statam videmus. Decumani, hoc est principes, π quasi senatores pliblicanorum , remo.κendus de medio literas censuerunt. babeo ex iis, qui affuerunt, qκos producam, homines bonestissimos, de locupletissimos, istos principes equestris ordinis,quorum stlendorem uel maxime istins, qui legem promulgauit,

oratio,'causa nitatur. uenient in medium: dicent,

quid statuerimi: prostelio, si recte homines noui, non

mentientur : literas enim communes de medio remoues

re potuerunt , fidem suam er religionem remouere R. te sivo iudicio condemnarium illorum iudicium,an uo; luntate sequi malitis, considerate. at uide, quid te amicorum tuorum studium, quid tuum consilium, quid Actorum uoluntas adiκuet. dicam paulo amplius: ne que enim iam uereor, ne quis hoc me magis accusatorie, quam libere dixisse arbitretur. Si istas literas non decreto Decumanorum magistri remouissent,tantum possem in te dicere,qκantum in literis inuenissem. nuc decreto

isto facto, literiss remotis, tantum mihi licet dicere, quantum possum ; tantum iudici susticari, quantum

Melit. dico te maximum pondus auri, argenti, eboris, purpurae, plurimam uestem Melitensem, plurimam stragulam, multum Deliacam supelleotilem, plurima uasa Corinthia, magnum numerum frκmrethuim mellis maximum Syracusis exportasse: bis pro rebus,quod portorium non esset datum , liseras ad socios misisse L. non possunt. ergo equites

noluerant . uos nunc , utr

334쪽

IN VERREM. Is 3 Canuleium, qui in portu operas daret. sutis ne maugnum hoc crimen uidetur φ nullum, opinor, maius. qirid defendet Hortensius postulabit, ut literas canκα leti proferam crimen butusemodi, nisi literis confirmeritur, inane esse dicet clamabo, literas remotas' esse de medio, decreto sociorum erepta mibi esse istius indicia, ac monimenta furtorum. alit hoc contendat nunci amesse faelum :'aut omnia tela excipiat, necesse est. Magas esse factum ' placet mihi ista defensio: descendo:

aqua enim conditio, aequums certamen proponitur. producam testes, o producam plures eodem tempore. quoniam tum, cum actum est, una fuerunt, nutae quoque una sunt. cum interrogabuntur, obligentur

non solum iurisiurandi, atque existimationis periculo, sed etiam communi inter se conscientia. si planum sit, hoc ita, quemadmodum dico, esse factum: non poteris dicere Hortensii, nihil in istis fuisse literis,quod Verrem laederet. non modo id non dices, sed ne illud quidem tibi dicere licebit, tantum, quantum ego dicam, non fuisse. ergo hoc uestro consilio, πζratia perfecistis,u quem αadmodum paulo ante dixi, o mihi summa facultas ad accusandum daretur, o iudicibus libera potestas aucredendum . quod cum ita sit, nisiit fingam tamen,mes minero me non sumpsisse, quem accusarem; sed recerapisse, quos defenderem ; uos ex me causam non a me prolatam, sed ad me delatam audire oportere ; me Siscutis satis esse facturum, si,quae cognoui in Sicilia,quae accepi ab ipsis, diligenter exposivero ; populo R.si nurulius vim, nullius potentiam pertimuero , vobis, si facultatem Mere atque honeste iudicandi fide diligentia

335쪽

LIBER IIII.

mea fecero I mihi in eo , si ne minimum quidem de eo eurriculo uitae, quod mihi semper proposivum fuit, deicessero. quapropter nihil est, quod metuas , ne quid mecum singam : etiam, quod latere, babes: multa ea nim, quae sicio abs te esse commissa, quod aut nimium

turpia, aut parum credibilia sunt, praetermittam: tantum agam de hoc toto nomine societatis, ut uerum μαre posuis. quaeram, decretum nesiit. cum id inuenes ro, quaeram remotae ne sint literae . cum id quoque conα stabit, uos iam me tacito intelligetis . si illi, qui hoc istius. causa decreuerunt, equites R. nunc ijdem in eum rudisces essent, istum sine dubio condemnarent, de quo liteα vas eas, quae istius furta indicarent, o ad se missa ersuo decreto remotas scirent esse . quem igitur ab sis ea quitibus R. qui istius causa cupiunt omnia, qui ab eo benignissime tractati sunt, condemnari necesse esset ; isa uobis iudices nulla ui, aut ratione absolui potest . ac ne forte ea, quae remota de medio, atque erepta uo

bis sunt, omnia ita condita fuisse, atque ita abdite latuisse uideantuin, ut hac diligentia, quam ego a me expectari maxime puto, nihil horum inuestigari, nihil assequi potuerit: quae consilio aliquo, aut ratione inureniri potuerunt, inuenta sunt iudices: manifestis in ressus hominem iam teneri uidebitis. nam quod in publii

canorum causis uel plurimum aetatis meae uerso uebea menters illum ordinem obstruo satis commode mibi videor eorum consuetudinem usu, tractandos cogηος

Misse. itaque, ut hoc comperi, remotas esse liter assiacietatis; habui rationem annorum, per quos iste in si

ciliasuisset: deinde quaesiui, quod erat inuentu facit

336쪽

; su

t lispi

las haberent, consuetudinem esse, ut, cum tablitas norauo magistro traderent, exempla literarum ipsi habere non nollent. itaqκe ad L. Vibium,equitem R. uirum primarium, quem reperiebam magistrum fuisse eo ipso anno, qui mihi maxime quaerendus erat, primum Merani. sane bomini praeter opinionem, improuiso incidi. scrutatus sum quae potni , π quaesiui omnia : inueni duo, solos libelus ab L. Canuleio missos sociis ex portωSγracusis , in qκibus erat ratio scripta mensium coma plurium , rerum exportatarum istius nominesine porritorio: itaque obsignauistatim . erant baec ex eo generare, quod ego maxime genus ex sociorum literis reperire cupiebam. uerum tantum inueni iudices , quod apud vos quasi exempli causa proferre possum . sed tamen quidquid erit in his libellis , quantulumcunque uides vitur esse, hoc quidem certe manifestum erit. de caetraris ex hoc coniecturam facere debebitis. recita mibi quaeso hunc primum libellum, deinde illum alterum lis bellum Canulei j. Iam non quaero, unde CCCC am phoras mellis habueris, unde tantam Melitensem uesstem , unde quinquaginta tricliniorum lectos,unde tot candelabra: non inquam iam quaero, unde haec babum ris , sed , quo tibi tantum opus fuerit, id quaero. mitto de melle: sed tantum ne Melitensium, quasi etiam amicorum uxores , tantum testorum,quasi etiam omnium istorum uillas ornaturus esses cum haec paucorum mensiam ratio in his libellis sit, facite ut uobis triennsttotius ueniat in mentem . sic contendo , ex bis paruu

337쪽

ae I B E R IIII. libellis apud unum magistrum societatis repertis Mosiam coniectura assequi posse , cuiusmodi praedo iste in illa prouincia fκerit, m lias cupiditates, quam uarias, quam infinitas habuerit, quantam pecuniam non solum numeratum, uerum etiam huiusicemodi in .ri bus positam confecerit . quae nobis alio loco planius

explicabuntur . nunc hoc attendite. His exportationis

bus, quae recitataesunt , siribit L X socios perdia disse ex uicesima portorij Sγracusis. pauculis igiturm Uibus, ut bi pusilli ιεν contempti libelli indicant,

furta Praetoris, quae essent HS duodecies, ex uno vapido solo exportata sunt, costate nunc, cum illa sit haec insula,quae undique exitus maritimos babeat, quid ex caeteris locis exportatum putetis, quid Agrigento, quid Libbaeo, quid Panormo quid Thermis,quid Haleasa, quid Catina, quid ex caeteris oppidis, quid uero Negana, quem istesibi locum maxime tutum arbitrarbatur, ubi animo semper soluto, liberos erat, quod sibi iste Mamertinos delegerat, ad quos omnia,quae aut diligentius seruanda, aut occultius exportanda erant, deportaret. his inuentis libellis , caeteri remoth dimgentius sunt reconditi. nos tamen, ut omnes intelligant hoc nos sine cupiditate agere, bis ipsis libellis contenti fumus . nunc ad sociorum tabulas accepti π expense, quas remouere boneste nullo modo potuerunt, ad amicum tuum Carpinatium reuertemur . Instinebuimus Syracusis a carpinatio confectas tabulas societautis, quae signiscabant, multis nominibus eos homines uersuram a carpinatio fecisse, qui pecuniam Verri dradissent . erit nobis luce clarius iudices, cum eos ipsos

338쪽

ia l

et a s

IN VERREM. Is sproduxero, qui dederunt: intelligetis enim, illa temposra, perqκα, cκm essent in periculo, pretio sese redem ei runt, cum societatis tabulis nonsolum consulibus, ueurum etiam mensibus conuenire . cum haec maxime coagnosceremus,oiam in manibus tabulas haberemus ;repente asticimus lituras eiusmodi, quasi quaedam uulnera tabularum recentia. statim susticione offensi, ad ea ipsa nomina oculos, animum stranstulimus .erant acceptae pecuniae a C. errutio, sic tamen, ut usiue alaterum, r, litera constarent integrae, reliquae omnes ψαsent in litura . alterum, tertium, quartum, permulata erant eis modi nomina. cum manifesta res, tum fagitiosa tabularum, atque insignis turpitudo tenere αtur, quaerere incepimus de Carpinatio, quisnam essetis Verrutius, quicum tantae pecuniae rationem habeuret. haerere homo, a Mersari, rubere . quod lege excispiuntur tabulae publicanorum, quo minlis Romam dexportentur, ut res quam maxime clara, ac testata esse posset; in ius ad Metellum Carpinatium voco, tabumia, s societatis in forum defero. st maximus cor cursus hominum 3 et,quod erat carpinatij nota cum isso praeratoresocietas, ac foeneratio, summe expectabant cmones, quid in tabulis contineretur. rem ad Metellum defero: me tabulas perstexisse sociorum : in his tabulis magnam rationem C. Verrutij per multis nominibus σαρ : mes hoc per licere ex consulum mensiumq; ratio ane, hunc Verrutium neque ante aduentum C. Verris, neque post decessionem quidquam cum Carpinatio raotionis habuisse. postulo, mihi res Ondeat , qui sit iste

Verrutius, mercator, an arator, an pecuarius es in Si α

339쪽

L I B E R IIII. rilia sit, an decesserit ' clamare omnes ex conuentu neminem unquam ex Siciliasuisse Verrutium . ego in astare, ut mihi restonderet, ubi esset quis esset ς unde esset i cur struus societatis, qui tabulas confecerit, simurer in Verrutij nomine certo ex loco mendosus esset y atuque haec postulabam ; non quo illum cogi putarem os portere, ut ea mihi restonderet inuitus ; sed ut omnisbus istius furta, illius flagitium , utri que audacia persticua esse posset. itaque illum iniuriae metu , condi

scientias peccati mutum, atque exanimatum , ac uix uiuum relinquo : tabulas in foro summa hominum sequentia exscribo: adhibentur in exscribendo de conuentu viri primarij: literae, lituraeque omnes assimulatae , expresse, de tabulis in libros transferuntur. haec omama summa cura, diligentia recognita, er collata,er ab hominibus bone lissimis obsignata sunt . si carpia natius tum mihi restondere noluit; reston de mihi nune tu Verres, quem ele hunc tuum pene gentilem Verruatium putes. sieri non potest, ut, qAem uideo te praetoα re in Sicilia fuisse , π quem ex ipsa ratione intelligo locupletem fuisse , eum tu in tua prouincia non cogno αris . atque adeo, hoc ne longius, aut obscurius esse pos*st , procedite in medium, explicate descriptionem,ima: nems tabularum ; ut omnes mortales istius auari, ita non iam uestigia, sed ipsa cubilia uidere possint. Videtis Verrutium t uidetis primas literas integras ρ videtis extremam partem nominis , caudam illam Verris, tanquam in luto , demersam esse in litu, ra sic habent si tabulae iudices, ut uidetis. quid exspectaris ' suid quaeritis ampliast tu ipse=Verres quid

340쪽

IN VERREM. Isosides 'quid morarist nam aut exhibeas nobis Vermatium necesse est, aut te esse Vm rutrum fateare. Iaura dantur oratores ueteres, Crast illi, Antonii, quod crimina diluere dilucide , quod copiose reorum causas defendere solebant. nimirum illi non ingenio solum his patronis, sed fortuna etiam praestiterunt: nemo enim tunc ita peccabat, ut defensioni locum non relinqueret: nemo ita uiuebat, ut nulla eius uitae pars summae tura pitudinis esset expers: nemo ita in manifesto peccato tesnebatur, ut, cum impudens fuisset intacto, tum ima pudentior uideretur si negaret . nunc vero quid ficiat Hortensius ρ auaritis ne crimina frugalitati, laudibus

deprecetur di hominem flagitiosissimum, libidinosi si,mum , nequissimumq; defendit. An ab hac eius infasmia nequitiae uestros animos in aliam partem fortituadinis commemoratione traducat et homo inertior, ignauior , magis uir inter mulieres nequam, impura inter uiros muliercula, proferri non potest. At mores commodit quis contumaciori quis inhumanior quis

superbior At haec sine cuiusquam malo. quis acerbior quis insidiosior 'quis crudelior unquam fuit In brenomine, atque in eiusmodi causa quid facerent omnes Crassi, π Antonii tantum, opinor, Hortensi ad hane eausam non accederent; ne in .ilterius impudentia sui pudoris existimationem amitterent: liberi enim ad caurasas, solutiq; ueniebant ; neque eommittebant , ut , si impudentes in defendendo esse nesκisent, ingrati in deserendo existimarentκr.

SEARCH

MENU NAVIGATION