장음표시 사용
201쪽
Iam circulus rursum aequaliter divisus in numerum dierum anni exhibebit additamentum mediocre unius diei, sic dies redigentur ad aequalitatem, qui dies aequales & astrono mici dicuntur, & congrui calculo motuum.
Vulgaris autem & astronomici diei differentia est aequatio dierum : quae in dies collecta sensibilis redditur, a tempore vulgari proposito subtrahenda. Hora aequinoctialis est et . pars diei. Hora vero naturalis, inaequalis, vel temporalis est Ia..pars diurna diei,& nocturna noctis, per quas distribuuntur dominia planetarum secundum Babylonios& Hermetem. Peri ceci sunt incolae ejusdem
paralleli, quibus eadem latitudo, & arcuum unius loci dispositio. Aniceci sunt incolae oppositorum & aequalium parallelorum: quibus aequalis latitudo, & arcuum , sed pro oppositis polis locisque dispositio. Antichthones sive Antipodes, sunr, qui non solum Aniceo sed eh diametro stant oppositi, & qui eundem horizontem dc diversa laemiis sphaeria sortiuntur: unde quidquid apud hos
apparet, aut Oritur, apud illos delitescit de occidit, dc e contrario. Exordium diei sit mitura meridiano, ad evitandam multiplicem horizontum varietatem in calculo , dc dierum aequatione . quandoquidem meridianus meridianum eodem temporis intervallo prae
202쪽
praecedit: Non sic autem horizon horizontem , nisi tantum in Perice cis. Climatum distinctio a Ptolemi; o fit secundum crementum maximi diei per horς dimidium: parallelorum vero per quadrantem. Linea veri loci stellae a centro mundi per centru stellae ducitur ad concavam superficiem primi mobilis, in qua per talem lineam circulos omnes descriptos intelligimus. Inaequalitas motus in planetis salvatur per eccentricos, & etiam per epicyclos, per quos salvantur stationes, regressus & latitudines. Planetae corpus fertur in epyciclo in superiori parte secundum
ordinem signorum, in inferiori contra. Luna vero in contrarium. Epicyclus vectatur ab eccentrico versus orientem. Sed Soli satis est Eccentricus sine epicyclo, sive Concentricus cum epicyclo. Recta per mundi ac deferentis centrum incedens indicat punctum maxime remotum a centro mundi in
periferia deferentis δc maxime propinquum: scilicet augem & ejus oepositum. Motus autem aequalis in Sole, sive medius fit respectu centri deferentis : in deferente lunae, respectu centri mundi. In deferentibus reliquorum respectu centri AEquantis : quod in tribus superioribus & Venere tanto superius est centro deferentis, quanto hoc cen- rum sue erius centro mundi. in Mercurio
203쪽
SERMO. I s' autem medium est inter centrum mundi. centrumque parvi circuli , hoc est in ipsa circuli hujus periferia , in qua contra fi-gnorum successionem fertur centrum deferentis ea velocitate, qua deferens in contrarium movetur: Sic & centrum lunaris deferentis fertur in periferia parvi circuli mundo concentrici contra successionem, quantum epicyclus in contrarium. Ab in fimo autem dicti circuli punino linea ducta per centrum epicycli terminat augem ejus mediam. In
caeteriS autem a centro .ssiquantis. Nam augis veraei fidex a centro mundi educitur. Argum e litum mestum in epicnclo ab augemedia: Verum a vera usque ad planetam numeratur. Linea vero a centro Eccentrici in Sole: a centro mundi in Luna: a centro AZquantis in cς teris, per centrum Solis, vel epicycli ducta aequi stantem sibi liabet rectam a centro mundi motus medii determinatricc:& in luna est ipsa mei, cum a centro mundi exeat. Argumentum tu Sole, Centrum in reliquis est distantia ab auge deferentis, secundum motus ordine numerata. AEquatio sive
in epicyclo sive indeferente est motuu medii& veri differentia. quae apud augem vel ejus oppositum nulla est. maxima vero in mediis . sive in contactuum locis Auges deferentum& in Mercurio aux AEquantis moventurm S moid
204쪽
motu octavae Sphaerae. Nam aux deserentis Mercurii, ultra motum octavae accedit de recedit intra lineas a centro inIndi percontactus parvi circuli ductas. Aux vero eccentrici lunaris ita contra successionem signo Tum movetur, ut linea medii motus Solis sit
media inter augem & epicyclum. vel simul cum eis, ut in conjunctione & oppositione. Vnde in quadraturis centrum epicycli semper est in opposito augis. Tres autem superiores tantum absunt ab auge epicycli, quantum Sol ab epicyclo. Unde in auge sunt cum Sole. & in augis opposito sunt & soli oppositi. Duo vero inferiores communem ha bent medium cum Sole motum. Captantur autem aequationes per centrum vel argu
mentum. AEquatio argumenti pro Luna apud augem deferentis: pro caeteris apud longitudinem mediam notatur in tabulis. pro aliis autem locis per minuta proportionalia , &diversitatem diametri in luna simplicem, in caeteris duplicem . rectificatur. Est autem diversitas diametri aequationum Cor- relativarum differentia. Demum numeratis mediis motibus , per adjectionem vel subtractionem aequationum , veri eliciuntur. Statio prima in epicyclo est punctum, in quo planeta, vincente epicycli motu, incipit regredi: Statio secunda, punctum,
205쪽
SERMO. i 8 in quo remisso motu dicto,redit ad directio
nem . quae puncta per lineas a centro mundi epicyclum secantes determinantur. Diversitas aspectus astri est: veri, visique loci differentia in circulo altitudinis computata. Hinc diversitas aspectus in longitudine &latitudine notescit. Luna in oppositione Solis, interiectu terrae, Sol vero interpositione Lunae sibi conjunctae defectum luminis patitur. quanquam Sol tegitur, non deficit. Quod fit in nobis vel juxta, quae sentpuncta sectionum eclipticae cum lunari deinferente. Circa quae terminrassignantur, intra quos Eclipsis est possibilis: & rursum termini arctiores, intra quos eclipsis est nece L saria. Cum vero eclipsis Solis sit conjunctio visibilis, in ea totus calculus fit per visos locos, arcusque: qui ex diversitate aspectus notescunt. Est autem Ees ipsis aut partialis, aut
universalis sine mora, aut cu moria. Nodi au- te Lunae moventur super axe zodiaci contra successsionem. Vnde eclipses variant locos.
Planum epicysi lunae in plano deferentis jacet, unde Luna unicam latitudinem ex de viatione deferentis patitur: quae per distantiam a nodo . quod est Argumentum latitudinis, captatur. In quolibet autem trium superiorum Deferens declinat ab ecliptica r&aux deferentis Septentrionalis, in Marte
206쪽
183 DE SPHAERA quidem apud punctum maximae declinatio.
Dis . in Iove praecedit per 2 o. grad. in S iturno sequitur per. SO. Dumque centrum epicycli sistitur in nodis, ejus planum jacet in plano eclipticae: & diameter epicycli per augem veram in communi sectione planorum.
Inde discedens epicyclus inclinat sensim dicham diametruita ut aux epicycli planis eclipticae & deferentis interjaceat,& diameter 2 longitudinum mediarum jugiter aequi distet eclipticae. & maxima inclinatio fit in puncto
maximae declinationis & inde rursium decrescit usq; ad alium nodum. Sic planetae latitudo ex inclinationibus deferentis & epicycli coponitur. In duobus vero inferioribus, deferens deviat ab ecliptica, ipsamq: pri teriens accedit & recedit super nodos tanquam pOlos,& aux aequantis in puncto maxime declinante. Epicyclus quoq; ita cimat primam diametrum:& reflectit secundam. Deviatio autem deferentis 3 reflexio epicycli nullae sunt: centro epicycli in nodis : maximae vero in punctis maxime deviantibus constituto. C5tra inclinatio epicyli hic nulla. ibi maxima. In locis mediis crescunt& decresstunt hac lege, ut centrum epicycli Venerissem perbi in semicirculo deferentis septentrionali: Mercurii vero australi. Item ut dum centrum
epicycli recedit ab auge deferentis, aux epi
207쪽
S E R M o. 289 eli inclinetur a deferente in Venere ad Septentrionem. In Mercurio ad austrum: post autem oppositum augis deferentis fiae
contrarium. Item ut, dum epicyclus recodit a nodo .anteriori versus augem semidi meter Orientalis epicycli reflectatur in Venere ad Septentribnenari in Mercurio ad austrum: post autem reliquum nodum accidat hujus contrarium. Sic tam Veneris, quam Mercurii latitudo ex deviatione deferentis, inclinatione, & reflexione epicycli componitur. Latitudines autem in tabulis notatae sunt maximae, quae captantur per centra & argumenta, & rectificantur ad numerum minutorum proportionalium per
distantiam epitycli a loco maximae latitudinis sumptorum. Ex his rursum probabiliter arguitur Venus Mercurio superior, quandoquidem Septentrionalitas australitatem, dc orientalitas occidentalitatem dignitate praecedit. Octava vero Sphaera, praeter motum diurnum, movetur duplici motu, scilicet Trepidationis, qui sibi proprius est: & longitudinis, quem habet virtute nonae Sphaerae. Nam diameter conjungens initia Arietis & Librae octavae Sphaerae ita circumduci- Iur , ut medio puncto , quod est in mundi centro, fixo manente, extrema ferantur in periferiis parvorum circulorum , quorum
208쪽
rso DE SPHERA poli sutit initia Arietis & Librae nonae sph: rae. Hac lege ut sectio duorum talium Eo- diacorum semper fiat in principiis Cancri de
Capricorni nonae Sphaerae, quae revolutio fiat in Spacio septem millium annorum. Motus autem longitudinis fit virtute nonae Sphaerae, secundum ordinem signorum, cujus revolutio completur in spacto 9. millium annorum. Ex his duobus motibus componitur motus octavae in stellis fixis. Et motus Trepidationis numeratur in periferia , parvi circuli a puncto maxime septentrionali: de per ipsum quasi argumentum captatur aequatio quae ad summum est 9. graduum, quanta parvi circuli semidiameter, addenda, sive subtrahenda motui longitudinis, ad tectificandos augium deferentum & fixarum motus, juxta commentum Alfonsi, quem Astronomorum communis Academia sequitur. Ex pr dictis apparet primatus Sc dignitas Solis inter astra, quippe qui non solum regulam motus superioribus & in serioribus planetis praescribit: sed etiam diurno motu gradus,menstruo mensies,&annuo communem
motuum describit orbita, jus respectu tam longitudines quam latitudines errantium Sc fixariam stellarum computantur. Asterisini autem sive Constellationes a majoribus nostris institutae sunt, vel a forma, ux Sagitta,
209쪽
S E R M Arcti Corona, Flavius, Serpens. vel ab influxu, ut Ara, quoniam facit Sacrificos. Delphinnatatores. vel a natura, seu dominio, ut Scorpius, quoniam Scorpionum terrestrium naturam sapit: seu quod ipsis dominetur. Pisces, quod signum iit aquaticum. Vel ab historia, seu memoria rerum gestarum, ut Hercules, Perseus, Ophiuchus. Vela placitis princitum, ut crinis Beronices reginae a Conone philosopho & Callimacho poeta in Cauda Leonis locatus. Denique ut digestis in aliquot simulacra stellis , jam si gulae per partes & membra distributar, quasi per localem memoriam facilius retentae promptius proferrentur. Differunt tamen authores in quibusdam. Vt sydus, quod apud Higinium Cygnus: in Asterismis Ptolemaei & Alfonsi Gallina & Avis dicitur. Quae ab illo Aquila, ab his Vultur volans: Quae ab illo Lyra, ab his Vultur cadens appellatur. quamvis circa naturas C steli tionum non discrepent. Divisio I 2. domorum , secundum Ioannem de Monte regio.
fit in AEquinoctiali: secundum Campanum in circulo verticali. Sed melius esset hanc . divisionem, & omnem directionum & profectionum calculum referre ad orbitam Solis , ut Ali, Abraam , Dorotheus docent,& recentioribus Trapezuntio & Cardano placuit,
210쪽
Dg SPHAERA placuit , & Schon erus multis argumentis comprobavit. Quando duo mobilia eodem versus feruntur, superatio, quando in diversas aggregatum motuum ad distantiam mobilium est sicut tempus superationis vel ag gregati ad tempus , quousque mobilia coeant, numeratum. Quando duo mobilia in periferia circuli feruntur inaequaliter,tunc, si eodem versus, differentia: si in diversas,
aggregatum terminorem erit numerus punctorum circulum per aequos arcus dividentium , in quibus punctis mobilia semper
cocunt. Terminos intelligo minimos numeros motuum proportionem reprς sentantes. Si vero motus fuerint in commensiurabiles, puncta conjunctionum in infinitum variabuntur. Quare, si motus caelestes sine tales, falluntur Platonici eandem astrorum dispositionem ad tempus quoddam redire putantes. Zodiaci obliquitas ex altitudinum Solis meridianarum collatione . Solis ingressus in aequinoctium ex altitudine ipsius
meridiana. Motus ejus quantitatis ex Collatione duarum observationum. Solis ec- . centricitas & locus augis ex observatione trium locorum. Locus lunae per lunares eclipses. Locus ejus in epicyclo per motus ejus varietatem. Intervallum duarum lunarium eclipsium , in quibus luna in eodem