Dissertatio Logica De Valore Sensus Communis Naturae Tanquam Criterio Veritatis

발행: 1780년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

DISSERTATIOLOGICA

5쪽

Scripta haec sunt ante tres annos ex oecasione propositae Quaestionis iistius pro praemio ab Instituto Leidensi Stolpiorum. Non nullae dissertationes ab aliis auctoribus de hoc eodem argumento posthac editae per suaserunt auctori, ut non inutilem fore istius scripti nis suae editionem existimaret. t.

6쪽

Praesentem Disputationem logicam de valore Sensus communis &c. D. D. Censores Epistopales non solum in nullo fidei aut morum articulo impingere, sed profundissimam D. Authoris sui in rebus philosophicis doctrinam palam facere, adeoque R praemio, & prelo dignam esse judicarunt; quapropter eam typis vulgandi facultas Authoritate ordinaria conceditur. Eustacti die Iama Martii. I78O.

Ioannes Martinus Lehenbauri

8쪽

Memo omnes, omnes neminem fallant.

Quoia. Quodnam in adserenda Numinis existentia pretium statui debet communi humani generis tonsensui Θ

eritas reνum, quam μω m Vocant, est non repugnantia notarum in uno eodemqueente Contra si notae, quas compostione fictitiae imaginationis uni eidemque rei tribuimus, reipsa inter se aliqua contradictione repugnent, res Uera tali conceptui non substat, sed res mere ideatis, id est, talis, quae, quamdiu repugnantiam notarum illarum non adprehendimus, res vera in concepturi a men.

9쪽

mentis nobis adparet; etsi a parte rei non sit res ulla, seu possibilis, seu actu existens, cui omnes illae notae simul uni conveniant. Est nempe eontradictio ipsa primus omnis distinctionis rerum character ς atque idcirco id, quod contradictionem importat, per modum unius rei verae non nisi in eo confuso conceptu adparere potest . in quo contra. dictio ipsa non discernitur. Sic bir cervus in distincta cognitione per modum unius objecti concipi non potest; quippe in qua hircus cervum negatio. ne contradictoria a se excludere dignoscitur. At in confuso conceptu, in quo negatio ista in hirci notis aut vicissim) non discernitur, per modum unius rei, sed mere idealem existentiam, in ipso nempe consum conceptu ,. habentis, adprehendi

poterit. . .

Veritas logica actuum seu repraesentationum mentis nosse est relatio similitudinis eorundem actuum mentis in repraesentando cum rebus repraesentatis seu objectis) metaphysice veris praee. Unde L ad veritatem logicam actuum mentis uniis verse tria requiruntur, Videlicet ipse actus mentis, res repraesentata metaph sce vera. seu objectum reale verum, cir utriusqueAmilitudo; actus quidem mentis in reprae lentando, objecti realis veri in esisendo. it. Actus mentis earens objecto realiter vero ipse quidem es metam De verus. id est, non repugnana, attamen careus logica veritate reali.

Veritas logica actuum mentis ipsemet vel realis est, si illa tria g. praee. I. recensita actu dantur; ideolis

10쪽

idulis vero latummodo est , si ex tribu illis unum reipsa deficiat; quin iste desectus. discernatur.

- . q.

Cum res universae metaphysice verae aut mere possibiles sint, aut actu existentes; sequitur, etiam omnes actusqjudicia mentis hiost a logiee realiter vera aut circa res mere poFbiles, avi circa res actu existentes , ceu objecta repraesentata, versari Unde qui de utrisque judiciis, nempe tam quae circa mere possibilia, quam quae circa res actu existentes, aliquid assirmant, vel negant, regulas complete & universe sum eientes dederit, per quas veritas logica realis a mere ideati veritate actuum mentis nostrae distincte & sme periculo erroris discerni queat, is completam demonstrandi artem dederit necesse est.

Criteria veritatis logica realis voco notagactuum mentis humanae, quae sunt rationes iussi. cientes Veritatis istius, quibus cognitis, & discretis, ipsam eorum veritatem logicam cognoscinius.& discernimus. Porro imuitus mentis, clare & distincte discernens criteria omnia completa, seu ra. 'tionem lassicientem completam veritatis logicae realis actuum mentis, evidentia realis appellatur.

Unde euidentia ideatis solummodo illa erit; si aliqua criteria veritatis praedictae, sed adhuc incompleta, clare & distincte intueamur; desectum vero adhuc residuum unius non adprehendamus, nec ullo pacto discernamus.

SEARCH

MENU NAVIGATION