장음표시 사용
12쪽
P. I. Saneis propositionibus exsacris literis proponitur summa totius Mulari, is Pag. I. ad 6. Deind/ testimonio Lucu- hostis Religionis assertur e cpostolorum Doctrina de Trinitate Fag. 6.e figitur de Symbolo S. Albanasis,quod fusius explicat, qua paucis dixerat Lucianus. pag. 7. cap. II. -gitur contra Sabellium, ct eos qui diuinas Personas non distinguebant realiteν pag. 8.σ9. , Merietur Errorem non distinguentium personas ortum habuisse ex eo quod pro
eodem sumerent substantiam,ct subsistentiam, - , ct Hπο- stasim , cum tamen multum inter se disserant . De Voce Usea dpug P. ad I 2 De voce 'postasiis 2 paga O .ad 18.D Gibus substrariae, O subsistentia apud Latinos. pag. I 8. Argumenta Sabellis, o aliorum , quι Fresonas non distinguebant, eum suis solutiombus d
pag. I9. ad 22. visio T. Annonis m qua docetur tres Personas distingui reaciter sicut tres digiti in eadem manu pag. 23. cap. III. Agitin coaetra Arium, creeos, qui admissa reali dinincti ne Fersonarum,impugnabant Dinmitatem Fiiij. Quis fuerit Arius
Diuinitatis Fit 3 honis acerrimus, ct qua illi remedia adhibita, ut resipisceret, 4 pag. 2 . ad 26. Ogitur semilium Vieanum, in quo inteν Catholicos , aereticos
duplex fuit concenatis . Frima Verbalis de voce διωη οιν, σἐτερ σιοσ. Nimirum an diei deberet Filius eiusdem Dinantia cum Patre , an alterius. Admisa est prima, explosa secunda a pag. 26. ad 3I. 2. concertatae , fuit reatis de Fili' Diuinitate. Ῥrimo ergo asseruit Arius Filium non esse coaeternum Patri, qua propositis validis argumentis oppugnatur is Patribus . Afferunture fri, Mogumenta, ersoluuntur a pag. 3 I . ad ε2. Secundo si eruit A rius Filiu non se veru Deused Creaturam.s' pugnatur bac secvnga propositio Arij. Asseruntur illius argumenta,
13쪽
ei 1oluuntur a pag. 2 ad 6 . Tertio Meruit rius Cibrim 'Domini; non esse naturalem Dei Filiy, sed adoptiuum. Oppugnatur haec tertia propositio --, Asseruntur illjus Argum renta, soluuntur 4 Fag. 6O ad 69 rius crassuictus 2 Patribus venit ad concitium Nicaenum, ct fatetur Filium esse consubItantialem Patri, i subscribit Omousio. Sed soluto Concilio redVt Arius ad Vomitum pag. D. TO. cap. IIII. Agitur couera Macedomum , ct alios qui oppugnabant Diuinitatem Spiritus Sancti pag. TO.θTI. Macedonium primus pugnat Serapion Thumis misiscopus, ct. thanasium concitat in
Macedoniam pag. 79. Probatur Spiritus Sanctι D minitas , contraria Argumenta soluuntur d pag. 72. ad P. B. -utonius . Athanasium, er Serayonem legatarios innituit paupertatis sua,
Quod ille Diuinitatem Fιlij, iste Spiritus Sanctι egregi/ defende
cop. V. Agitur contra Graecos schismaticos qui Spiritum Sanctum negant praeedere etiam a Filio. Potissmae causa cur Graci ita senserim, duae t. Prima es, quod ex Gracis 'Pataribus pauci aperia dixerint Spiritum Sanctum procedere etiam d. Filio. Secunda quod Latini iu-mjs gracis addiderunt Symbola particulis illam Filioque, sed neutra causa excusat schimasticos, ὀ pag. 8O. usque ad 82. Quatuor Argumenta quisus ex scripturis ostenditur processio Spiritus Sancti etiam is Filio, prae attulit Grysolanus Paschalis secandi legatus coram Alexio imperatore . Argumenta quae pro suo errare asserunt sichismatici, proferuntur, oesoluuntum a pag. ad 88. . 'Micolaus Tapa V. praedicit Gracis, ipsos l. Merium amisuros post triennium , si tu errore persistant, ct utpraedixerat contigit. Idem multo prius praedixerat illis B. Brigida. pag. 89. ap. V I. Ostenditur Cataolicam sententiam veram ese , ct inrisu ram falsam . 'Primo ex variis usionibus pag. 9 . Secundo ex miraculis 2 pag. PO ad 92. Tertio ex panis diuinitus illatis , vel
repulsit a pag. 9 L. ad 9 . Idem denique ostenditur ex Te sera catholicorum , Ides ex formatis uteris . pag. 9 .
14쪽
De Potentia Productiva Personarum. Posito quod habuimus ex fide, ut ostendimus Zιbro primo, duas Teν- sona s Trinitatis vere produci. Secundam a Prima, Tertiam a Prima, o Secunda De Potentisproductiva. DBenditur in Deo esse vere potentiam productium respectu Personaru,
qua producuntur hancaeotentiam esse realem, tam respectu Persο-narum procedentium quam respectu actionum quibus producuntur. Deniq; potentiam banc intrinsece includere essentiam , ct relationem magis tamen principaliter essentiam. ut loquitur S.Thom.q I iar. s. lib. 2. a pag. 3 ad io In Annotationibus inta soluuntur docvltates contra allatas propositiones.Fraterea ostenditur ad quam e - sum reduci post essentia Diuina cum dicitur Filium Spiritum Sanctum produci de Patris essentia . . pag. 77. ad 82.
De Actisnibus Notionalibus. POR potentiam productinam in diuinis agitur de actionibus notiora
libus, qua sunt ab hac potentia, o quibus producuntur Fersona . Onenditur ergo has actiones notionales ver/ese ab intellectu, oe voluntate tamquam is principio proximo . Deindὸ non differre ab actis-mbus esentiatibus intelligendi, o volendι, quod sint actus diuersi , sed quod aliquid aliud includant, quod non includunt actiones esentiales . 7 terea has actiones notionales differre inter se ratione quod snt adiuersis principi s ,-ad diuersos terminos disserre realitersipassue sumantur. Tertio Disserre quodammodo Ipecie , ut loquitur S. Thom. q. IO de potentia. a 2. Quia ps Oductio Verbi en proprie generatio,productio vero Spiritus Sanctι non en lib. 2. a pag. IO. ad 2Ο. Denique se proprie loquamur actiones notionali s, non liberas, aut neis cessarias dici debere sed naturales a pag. IO. ad 2 . . . In Annotationibus deinde soluuntur di*cultates contra allatas proposi
15쪽
De Relationibus Ticinis. P0s Actiones notionales agitur de relationibus diuini qua sunt fommalis terminus actionum notionalium , ut productiones sunt. Osreditur ergo esse ιu Deo relationes reales, ct has esse tantum qu tuor, disperre ab essentia solum ratione, ipsa quidem non.e' deessentia Deitatis, sed Deitatem de essentia ipsarum . Denique relationes dicere perfectionem, oe eo infinitas non pliciter, sed in suo genere a pag. 2I. ad 27. In GKnotationibus deinde soluuntur discultates contra allatas propastiones d pQ ad III. De Personis in Vniuersum.
Ρ0s relationes agitur de Personis, quae sant totalis terminus dium rum productionum, s' oneuditur Personari esse ιncommunicab lem subsistentiam. Has autem subsissentias incommutaιcabiles est e ιres tantum is Deo . Trater has autem dari etiam subsit nentiam cominanimicabilem, O Gentialem ratione tantum dininctam si illis tribus. Agitur praeterea quomodo Diuinae Persona consuuantur per intelle ctum ex essentia , oe relatione . Et quomodis reatiter ιnter se dotiu-guantur per relationes 2 pag. z7 ad 3T. In Annotarionibus deinde soluuntur discultates contra allatas propositι oues a pag. III . - P.
AGitis Primo de 2 tionibus,quibus Persona ignoscimtur, inde prima Ferjona ostenditur rectὸ vocari FriricipiuM respectu Fi-ψ, Spretius Sancti, revectu secunda Patrem, quia non generatur , ut P lius, neq; spiratur , Ut Spvi s Sanctus,Ingenitum, innascibilem a pag. 38. ad ψo. Iu a notationibus deιnde soluuntur discustales contra allatas propo. sitiοοe4 a pag. I 2 . ad I 32. ς Te Secunda Persona.
Ostenditur dici Filium , Verbum, oe Imaginem. Uerbam in diu nis dicι tantam persona 'iter, oe produci per se ex cognitione diuinarum Persorarum, o creaturarum posbilium. Ex cognitione a
16쪽
im raram quas Deus eognoscit scientia visionis tantum eone i- tanto . Denique Filio proprie conuenire rationem imaginis non Spiritui Sancto: sed esse imaginem tantum respectu Patris, non respectuae arum rerum qua dicuntur Verbo a pag. 63 ad sy. In εχ norationibus deinde soluuntur Argi euta contra ollatas pr positiones d pag. I 32. ad I 2.
De Tertia Persona. Ostenditur Tertiam Pesmam recte vocari Spiritum, idest Spiratum,quod nomen respicit spiratorem;spirari autem Spiritum Sa. mem non . solo Fatr ed etiam is Filio a quo si non procederet non di- ningueretur periiter , Met autem Spiritus Sanctus requirat per se duosupposita Patris, oe Fιlii d quibus procedat; Pater tamen , es Fibus non sunt dao, sed unicam tantum principium Spiritus Sancti. intenditur praeterea Spiritum Sanctum recte vocari Amorem, ct Danum,er Propositionem hane,Pater. oe Filius diligunt δε Spiritu Sancti admitti debere is pag. s. ad 62. In Amnotationibus deinde soluuntur Auumenta contra aliaras propγ
stitutas. Primum est Immanentia inins Tersona in alia, quam dicimus esse nonsolam ratione essentia, sed etiam ratione pesnesit tussic enim totus erit in Verbo Pater. Secundum es aqualitas, O similitudo,quas relationes dicimus esse rationis,non reales, neque una γersonam esse priorem altera,nis prioritate tantum originis. Tertium est Misso unius Tersona ab alia , ubi docemus ad mistionem duo requiri Trmo i Fresona qua dieitur mitti precedat ab ea a quam ittitur per praeessionem aeternam a mersona producente . secodo, venodueatur aliquis temporalis effectus, ratione euius Persona dicatur ad hunc potius mitti, qaam ad illum . Agitur praterea de missione
Inuisibili, cor Uisibili d pag. 63. ad 68.
In Amnotationitas deinde soluuntur argumenta contra allatas propositiones a pag. III. ad I 66. De modis loquendi in hoc 3wneno dpag. 69. ad 76.
17쪽
Ce p. I, Iu priore capitis parte ostenditur Nisos bos habuisse
cognitionem aliquam Trmitatu mutuatam ab Oraculis, d libris billarum, a consuetudine cum AEgiptiis, denique ex lectione S crarum Scripturarum , sed hanc ipsorum cognitionem multis Disse erroribus adminam; nam in tribus Personis diuinis tres asserebant esse naturas, sicutsunt in tribus bominibus. Praeterea non omnes fui hant aequales,sed secundam aiebant esse minorem Prima, ct Tertiam Trima, Secunda.mare ab ipsis acceperunt Ariam Hausim suanti In altera deinde captis parte onenditur nulla ratione Unerium hoc
cognosci posse naturaliter . sed opua fuisse reuelatione d-- ὰ pag. iIω. M LSO. cap. II. Onenditur Usterium hoc lices naturali ratione demonstrari non possit, nihil tamen continere, quod repugnet, siue spectes productiones ipsas ,sive naturam qua his productionibus communicatur j siue modum quo communicatur,sue Personas quibus communicatur, merito dici posse supra,non tamen contra natura a pag. I 9O. ad I p . eap. III. Asseritur Porphyrium, o Philoponum tres naturas in tribus Personis diuinis constituisse . Uadefactum est, ut A riani quod in eodem eri urar versarentur edicto Constantini , er Theodosii,
appellati piis G1 p riami, pag. I9s. Refertur ea a cur a fide Porphyris defecerit, ipsius calumnia in Originem, oe Anmmoniam , γ qm a phy oppugnauerint , pag. 196. Ose ditur a nobis non esse probandum hoc Mastirium contra Gentiles Philosophos,qui scripturas non admittunt,sodsoluendas esse rationes ipsorum, quibus conantur ostendere hoc MUerium se impossibile .pag. I97 6ur Sauctι Patres obsc rius interdum locuti sint de una Mumero natura Diuma tu tribus Personis is pag. I98. ad 2 2. iacob cum quietem caperet in Tetbet similitudinem quandam accepise huius Mysteri, pag. 2o2.e merutur quinque rationes Philosophoru comtra unitatem naturae diuina in triueus Personis, oesolumtur. 4 pag. 2O3. ad 2o9. Afνuntur ah quinque rationes ipsorum contra processionem diuinarum Persuarum, o soluuntur is pag. 2 9. ad 2 i φ Denique producitur Porphγrius librum offerens constant
no, in quo erroris conuictus confutauerat ea qua contra ChriBianam
Religionem aliquando scripserat , oe finis imponitur di putatioηi
19쪽
Profers, ct opes Patris, O artes 'S eruas , tu gemini opifex orbis, Nouus es conditor, auctorque tui λαuid vomet rius tua videat Numina nostro condita coeno r uamque nigranti noxia promet ' comta tuis bisus ab antro INon Ie tenebrae recipient Meum
Inopem, O lumine discinctum tuo Positos trucem fulmine dexteram. Temnen jgj membra a ranni . Ah caestas mentes sobolem P Iris Veram e filiosublimis amoμ Trahit ad cunas, lucissis, notas
- Tegit aeternae corporis umbra.
Idem qui regit, ct quatit orbem
In cruce peniat, quiq; pererrarPedibus terras , immotus polo i Sedet O nutus era torquet Ergo cedant humana Deo Et sola es animis imperet . .
20쪽
I v I D E M V s hoc primum caput in duas partes. In priori paucis propositionibus proponemus,quid de mysterio Beatissimae Trinitatis habeamus in sacris literis. In posteriori parte afferemus antiquissimum testimonium de summa huius mysterii, quam tradere consueuerunt Apo-
Prima pars Capitis QVod attinet ad primampartem, sex docentin uniuersum
scripturae de Beatissima Trinitate. I. Deum unum tantummodo esse,muter.cap. . Audi itrae Dominus Deus tuus unusest,n I. Orint.8. Nobisaute unus eli Deus. A II. DO-