장음표시 사용
41쪽
stituit Deum. Dicam clarius, supposita & subsistetiae tres sunt,
sed natura, & essentia horum trium suppositorum, est tantum una. Cum ergo quaelibet persona habeat esse Deum ab essenistia & natura, & haec sit una. constat nos non asserere plures Deos, sed plures personas, habentes tamen eandem numero deitatem. Secundu Argumentu sumebatur ex illis scripturis in quibus Filius videtur dicere se esse una persona cum Patre, ergo. Ide intelligi debet de Spiritu Sancto, ut Ioan. I. Ego & Pater unusumus. Respondet Tertullianus, illud, Ego ct Pater significare
diuertas personas,illud vero vnnm significare eandem essentia. Ideo ait, Patrem,& Filium, non esse unum masculina terminatione; quia non est eadem utriusque persona,sed esse Vnu neu tra, propter eandem utriusque naturam. Eodem modo exponit, qued afferebant ex e. I iom. Ego in Patre,& Pater in me, est, Filius enim persona diuersus a Patre, dicitur esse in Patre potissimum ratione eiusdem e flantiae, & naturae cum illo. Tertium Argumentum. Dei regimen est Monarchicum,at f., Monarchiae obest multitudo dominorum, non ergo sunt plu- I res personae in diuinis. Resp. Tertul.inub.cotra Prauam cap. IO. Monarchianis istis sic enim eos appellat Tertul. quod adeo studiosi essent Monarchiae, ut illi obesse putarent numerum personarum ) in humanis Honarchas plerumque filios habui D1e, sine ullo tamen Monarchiae detrimento , idem, ergo dici posse in diuinis,praesertim cum ibi non sit similis natura in per sonis, sed prorsus eadem, unde oritur,inquit A than. in suo Symbolo, ut non sint tres domini, sed unus tantummodo Dominus. Sicut ergo in eadem manu sunt plures digiti realiter inter
se distincti, sic in eadem numero essenta a diuina, tres sunt personae realiter inter se d stinctae,qua similitudine licet simplici, usus tamen est Christus Dominus Beato apparens Annoni, ut scribit Sigebertus nobilis Author in eius Vita,c. I 8 referam Verri a. κο- ha. Cum olericus quidam, inquit, in his Canticis, quae Patris, ct Fili, Spiritus Sancti gloriam per diuersas personarum appellationes resonant, mediam Iemper. id es Fiij transitiret personam, quam fidei contrariam, o omnino fugiendam negligentiam, cum nemine attendente, nulla perlongum tempus corrigeret emendatio. Uenerabilis Pontifex insecrctis o noctis cuiusdamsilentio quiesceni causa iacens in lecto ,
palpebris nec dum plene sopore depressis, ex ea desuper parte, qua verticem Disitired by Corale
42쪽
ticem respiciebat sonum aure percepit, negligenter, ct corrupte, ter currentis gloria Satra, ct Spirituι Sancto, ct denuo repetentis id ipsum, media prae celeritate intermisia dictione , factusque repente tanquam in exta si, quendam cuius claritas, er habitus humanum excedebat modum , in maiestate quam Filium Dei decebat contra se stantem pexit, qui radiantibus oculis in ora stupentis comem se, ct placidum ingerens. protentis coram eo tribus Miktrae manus digitis . primum eorum dextro tetigit indice dicens: Ecce Pater: moxque secundum , Ecce Fιlius, post haec ct tertium, Ecce Spiritus Sanctus, ct voces i tra fauces paulum cobιbens ecce tres, ait, in una deitate similiter adoranda personae, quibus gloria par dicitur ab uniuersati semper Ecclesia mediam inter Patrem, ct Spiritus Sancti personam Filius habet, nec ullam accipit diuisionem 2 duobus in ulla diminatione maiestatis eiusdem, ct gloriae . His ita Catholica veritate se habent bus,ut quid Clerici tui blasphemias me correptione pateris Eam quam cum Patre, ct Spiritu Sancto communem possideo gloriam , mibi subtrahιt, in duobus vocabulis personarum , me quι media Trinitatis persona sum, ad omnem gloria decantationem transiliens . Haec Sigebertus. Eadem similitudine usus videtur spiritus Sanctus, bai. O. Vbi Deum asserit suspendere tribus digitis molem terrae,quo loco Glossa, sunt, inquit, tres digiti Beatissimae Trinitatis: potestas, Pasthasius hoc est potentia diuinitatis in tribus diuinis personis existens. Eodem modo exponit Paschasius Diaconus Romanus allego-rice cumGlossa hos tres digitos, in libI. de Spiritu Sancito,cap. 7. cuius scripta egregie commendat S. Gregorius Papa lib. φ. Dia
Contra impugnantes Diuinitatem Filij.
Ν tertio & quarto capite agemus contra eos, qui admissa distinctione perinarum, diuinitatem ipsarum oppugnant, & in cap. contra eos disputabimus, qui oppugnant diuinitatem Spiritus Sacti.
In hoc autem tertio contra negantes diuinitatem
Filij. Diuidemus autem hoc caput in tres partes, in prima ex
43쪽
plicabimus quis Arius fuerit, quid eum impulerit, ut Filium
negaret aequalem Patri, & quae illi adhibita remed ia. ut resipisceret In secunda ponemus concertationem,ur Ita dicam, erbalem de vocibus quibusdam inter Catholicos,& Arianos. In tertia concertationem realem inter eosdem, de ipsius Filij diuinitate, cum solutione ad argumenta Arianorum.
Prima Pars Capitis. QVantum ad primum, in singulis olim Alexandrinis E
clesijs, veteri instituto, aliquis erat, qui sacros populo IN bros interpretaretur. Erant autem Alexandriae Ecclesiae pedimultae, ex Epiphan. contra haeres G. Ecclesia Dyonisij, Thae nae Pierij, Serapionis, Diatae, Mandi dij,Anniani, Bauchalidis,& Abiae. In Ecclesia igitur Bauchalidis anno Domini 3 IS. hoc ib. illa ' munere fungebatur Praesbiter quidam nomine Arius qui mo-IHuis ἀνὰ tus inuidia in Alexandrum Antiochenum, quod sibi Praelatus
νarum λιεν. esset, & Alexandriae designatus Episcopus, quem carpere,im pre in Mes - quit, Theo retus lib. I. cap. 2. o invita non poterat, carpere si β η ML Gnatus es in doctina . itaque sicut ille Fibum Patri consu - flantialem praedicabat. Sic citius erraturam , ct mmorem P re. Haec ille. Hoc consi lio contentionem aggressus cum fit xandro, incidit in eum locum. Prouerb.8. inquit, Epiman.contrahares 6 8. Dominus creauit me in initio viarum suarum , aut
quam quicquam faceret is principio , quo maxime testimonio nixus, tria praecipue de Dei Filio impia dogmata promulga
uitr Primum, Dei Filium non esse aeternum,sed creatum,ante teras tamen creaturas, antequam quicquam faceret. Secundum; Dei Filium esse creaturam, & minorem Patre: Dominus creauit me. Tertium, quod sequebatur ex duobus illis prioribus, non esse Dei Filium naturalem, sed adoptivum,ac proinde no esse Homousion,&consubstantialem Patri. Hςc autem tria de Dei Dua D Filio potissimum docuisse Arium,constat ex duabus ipsius epia aris M. Di stolis, quae adhuc extant,apud Epiph .contra baresGaec The pM' O TM' dον v. i. ev.f. quarum altera est ad Eusebium Nicomedien- ' sem, altera ad Alexandrum. sed merito Costantinus Magnus ita exponentem scripturas, malum appellat interpretem. Sic enim orditur secundam epistolam ad Arium , Malus Interpres
negotium es Diaboli, eiusque eriles, o imago . Huius x Epistolae
44쪽
nolae Constantini ad Arium meminit Socrates lib. I. eap. 6. ipsa tamen Epistola habetur in Vaticano, quam Latinam fecit ex
Graeco Petrus Morinus. Et haec quidem haeretis longe prius est orta quam Arius, licet eius nomine celebretur. Nam Cherinius, Carpocrates,& Ebion,Christo Diuinitatem detraxerui, Ut scribunt frenaus lib. I .eap.2s . oe Tertia in lib. de Orne obrasti,& copiose Epipban.bares. 27.28. o 3o. Praeterea ex Anacleto epι R. Σ.discimus, multos ante tempus Arij fuisse. qui negarunt, Filium esse aequalem Patri, ductos testimonio Dai. Io , ad Roman .P. quo deinde utebantur etiam Ariani inerbum abbreviaia fecit Dominus super terram; ita enim appellari alebant, quod Filius minor esset Patre;& apud Euaristu Epist. I. legimus, fuisse in Africa qui dicerent, illud I. ad Timoth. 6. Solus habet Immo ealitatem , &c. intelligendum esse de solo Patre: Filium vero natura sua esse mortalem. s. etiam Athan. in epist. de Sentent.
Dionysij, multis testimoni js Dionysij probat, errore Arij nisi se illo antiquiorem Adde, a Patribus Originem aliquando ap- Pellatum esse Arij Patrem. Sic Epipban.baeres M. & Hiero.epist.
Pammachium. alibi. Quid ergo causae fuit,cur haec haeresis, Cum esset ante nata, non viguerit nisi sub Ario 3 Huius rei duae causae colliguntur ex Historijs altera fuit,quod Alexader Alexandrinus Episcopus fuerit homo remissior, nec flatim frege. xit conatus Arij. Altera colligitur ex Epiphan. contra haeres. 69. quod Arius fuerit praeditus omnibus dotibus corporis, & animi, quae valere poterant ad fallendum. Sic enim ipte, qui potuit saepe Arium vidisse,&Constantinus Magnus in epistola ad Arium , & Arianos , Arium describunt. Lybs fuit genere, natura valde longus , specie subtristι, exangvi vultu, obtutu languido, corpore attenuatus , m cogoquio dulcis, persuadens semper ammas, inquit Epiphan. o blandiens, dimidium pallium indutus, O solam . Denique adeo magnis dotibus ad fallendum praeditus erat, ut scribat S. Athanasius, appellatum fuisse Christum Arianorum: & Epiphanius: Figuratus . inquit, erat velut dolosus serpens, qui decipere posset omne tunoceus cor per ver jutum suum praetextum . Monitus ergo primum paterne est ab Alexandro Episcopo Alexandrino , delatus a Meletio, ut scribit epiphan. contra haeres. 68. Sed in errore perseverans , exutus, inqui est praeabiterio. Quo loco,sciendum est, Arium inulto prius a Petro Alexandrino excomnumcatum suilae, veru non
Arius quAm obrem a Petro Alexandrino
45쪽
, propter haeresim, sed quod adhaerens Meletio, seuerat schinma. Absolutus ergo semel a Petro,& ab eodem factus Diaco nus, cum iterum ad Meletium descius laet,& rursus dolose velis letabsolui,& Praesbiter fieri, ut ipsi Petro iam morituro in tapiscopatu succederet; prohibuit Dominus, veste conscissa adiparens Petro, & iubens illi, ne Arium amplius ad communi O. A.,.. Πςm reciperet praeterea iniunxit, ut idem sequenti die kis. ιὸ GH Achillae, & AleXandro significaret,qui pro Ario deprecatoresitus Paris Ala accessuri erant, quod praestitit egregie Petrus. taeterum cumae adrino v a Petro in Episcopatu successisset Achillas, hic Arium incautem -- recepit,& Pratabiterum ordinauit Ecclesiae Bauchalidis. D, M.a.e. ivi inde Vero, inquit Athan.Oratione prima contra Arianos,ab M lexandro, qui luccessit Achillae,noua intercedente hqresis causa, fuit ab Ecclesia Dei, fideliumque communione primo rei ctus, delatus, ut diximus ab illo ipso Μeletio, propter quem bis illum antea Petrus ab Ecclesia reiecerat. Decipititur ergo, qui putant, Arium ob haeresim contra Dei filium fuisse exc municatum a Petro; constat enim ex Athan. ob hanc causam excommunicatum primo fuisse ab Alexadro,qui Achillaesu - . cessit, non a Petro, qui praecessit Achillam. Μonitus est etiam
z:.ouet. - rutteras a Constantino Magno, ut cum Alexandro in ambra ara tam citiam rediret ex Epiphan .contrat resis, cui non modo non
paruit Haeresiarca; sed, quod mirum est, inofficiosas etia ipsi imperatori reddidit literas, Ut testatur ipsemet Constantinus in posteriori ad Arium epistola. Tandem in Nicaeno Concilio damnatus est Arius cum suis. Historia notior est , quam ut hoc Ioco referri debeat, & copiose refertur a Saramo, tom. 2. Annalium. Atque haec de prima capitis parte.
Secunda Pars Capitis . QVantum ad secundum, duplex concertatio fuit inter Cain
tholicos, &. Arianos in Concilio Nicaeno, inquit thaum' in Epist. de Synodis Arimin. σ Seleuc. Prima de vocem μ' η idest,Conlubstantialis, & οσεροου MM, id est Alterius substantiae, utra tribui deberet Filio Dei.secunda fuit de ipsa Fili, Diui-
. nitate. Et prima quidem controuersia licet esset de voee,adeo tamen vehemens, & acris fuit, ut aliquando ipsis Imperatorii
Decretis suetit colatanda. De Coatraauno constat ex ipsiius epis
46쪽
Liber Primus. I epistolis ad Alexandrum, & Arium; de Constante, constat ex
Theodoretoli. 3 e. a I. Saetra Athanan lib. deTecretis icina Synodi scribit, Arianos rumma vi contendisse,Vt haec una vox εμοουαμ .
idest,Consubstatialis,non admitteretur a Patribus, quamuis dereliquis vocibus non admodum essent solliciti: admissa tamen,& recepta a Patribus est,& explosa vox iτερον . Deliac igitur Voce notanda sunt haec. Primo,non fuisse nomen hoc conditum in Concilio Nyeε- meno necessitate quadam explicandi Mysterium Trinitatis , ut 'ci' plerique dixerunt: quae opinio orta est ab authoritate AUG. Te Ati. Tractatu 97. in Dan. Ubi, e duersus, inquit, impietatem e frians- Metno .sdrum Patres nouum nomen condiderunt ἐμο-ον, idest, consubstan- seu rios.
tialis. Idem dicit Fulgentius in Responsione ad obiectiones Arianoru. Et Vigilius in illo Dialogo,ubi inducit Athanasis,& Ariu disputantes coram Probo. Caeterum S. Athan. in Epusiola de Sententi js Dionysij probat,nomen hoc esse antiquius Concilio Nycino; & in lib. de Synodis Arimin.& Seleuadem Probat testimoni js Eusebij Caesariensis. Denique in Epistola
ad Episcopos Africae docet, reperiri hoc nomen apud Auth res I 3O. annis antiquiores Nyc o Concilio: quod mirum est S. Augustinum apud Athanas. non vidisse, aut si Vidit,non m minis . Idem habet Theodoretus lib. I .Historiae e. D. Clemens etiam Alexandrinus multo antiquior Nicaeno Cocilio bis usus est hac voce lib. 2. σ3. Stromatum. Et e suibor si vastionu, quae imscribuntur nomine Iustiniquas Io. o I 29. usurpat etiam vincem Homousion. Notandum secundo, in Nycaeno Concilio hoc nomen in- In Canellia ductum primo fuisse ab Arianas, ut testatur S. mbros lib. 3. de N MM.tcride cap 7.ait enim, Eusebium Nicomediensem Episcopum rurianum epistolam ad Arianos scripsisse, in quaein admonebat, Arivisit. ne concederent, Christum esse Filiu Dei naturalem, &increvium a Quia inquit si Filium Dei naturalem , ct increatum diciamus , Homousion cum Patre incipimus confiteri. Que Epistola. inquit,Ambros . cum in Concilio Nycano lecta esset,boc verbum in Trais i . ctatu fidei pUιerunt Fatres, quia viderunt aduersariis ese formidinis . ut quase evaginata ab ipsis gladio,ipsiorum nefanda caput haresis amputaretur.Haec S. Ambrosius. . . . . mmeusin οἴ- . Notadum tertio,de significatione huius nominis, existima- significat ros ri a multis, nomen hoc significare res eiusdem numero naturq, -- D a. di essem πη-tur
47쪽
&egentiae, quales sunt Pater, Filius & Spiritus sanitiis quod
non ita esse probatur. I. Quia clem. lib. 2. I. Stromatum, MTheodorus in lin quem inιbit ita is, vocant omnes homines homousios inter se; atqui non ei una numero essentia in multis
hominibus, sed specie tantum. II. Probatur, quia Authores Graeci,qui l cripserunt post Concilium Nycaenum,explicantes, quid significet ham vox ἡμρ - exemplum ponunt in tribus hominibus,Paulo, Sylvano,& Timotheo: sic Basilius in Epistola de Differentia inter Vsiam,&Hypostasim. s. etiam Athanas. in oratione 2. contra Arianos, &in Epistola de Synodis, Ari- min. & Seleue. exemplum affert in humanis de patre, & filio a se genito, quos dicit esse homousiose at hi, Ut constat, non habent Unam numero naturam; ergo nomen non hoc significat. HL Quia Christus a Patribus passim dicitur consubstantialis Patri secundu Diumam Naturam,& consubstanti lis Matri secundu humanam: sic Leo Papa in Epistola ad Pulis
cheriam Augustam, inquit, consubnantialis.Fatri, conjubis stantialis esse dignaretur, Matri, sub iugo Diaboli generaliter tenere tur humana captu stas. At Christus licet eandem haberet Diuina Naturam numero cum Patre, humana tamen natura , in qua consubstantialis erat matri, diuersa erat numero ab humana natura matris. Quare licet re uera Pater, pilius,& spiritus Sactus habeant unam numero essentiam; id tamen non significat vox ὁμου sed significat tantum eiusdem naturae r 6c 'oc v gebant Patres in Concilio Nycaeno contra Arianos,Christum esse ei ut demessentiae cum Patre,& ideo verum esse Deum; quo concesso consequens erat,esse eluidem essentiae, etiam numero; nam Deus non potest esse nisi unus numero Et hoc est quod scriptum reliquit Cyrillus lib. II. in Dan. cap. ΣΟ. Sub iantialitas, inquit, non aequali ratiosse do nobis, o de Patre, ct Filio ci
Notandum quarib,ex lententia patrum, praesertim Graeco rum , aliquid esse discrimini. inter has voces sinusion ,δ όμου πιν, homi ion, & os ρηMον, Homousion . Smusion significat vitiatatem substantia , sed nullam denotat distinctionem . suame illud adis mitterent Sabelliani , qui Personas non distinguunt. Homi usi senificat similis substantiae, cum distinctione eorum, quae sunt similia. Quare licet usurparetur a semi Arianis, & idcirago vocarentur a Catholicis horuIustam ex iniam o, malogo
48쪽
tertio de Trinitare,dU Augustino Epistola I 88. non magnopere tamen displicuit hoc nomen Athanasio lib. contra Synodum Syrmien. & Ariminen . neque H dario in lib. de Synodis sub finem. Praetulerunt tamen i ui vocem Homousion. N itandum quinto, Ad H. mousion haec tria requiri: Primo distinctionem eo tu, quae houiousia dicuntur. Sic docet S. Ambros lib.3. de Fide cap. I. circa meduam ubi Homousion inquit,alιud alii Gmpsum est sibi. idem docent Graeci Patres:& probat Epi-Phan. contra Haeres. 69 ex particula illa con vel sco quae componit voce consubstantιabs,vel seessentiatis; nam particula eon non unu insignificat,sed ut minimum duo. Ita nos a simili col. legam vocamus eum, qui alium habet socium In eodem munere; & conuictor de eo dicitur, qui eadem cum alio, vel alijs vivit lege. Secundo requiritur ad homousion eadem essentia, saltem specie. in his, quae sunt homousia: sic docet S. Basilius lib. 2. co-tra Eunomium, ubi circa initium: Petri, inquit,Pauli, ετ ommubominum oe si diuersae sunt appellationes, tamen una est subItantia
s Tertio requiritur origo, ut unum sit ab alior docet hoc ide . Basilius in ΟιItola ad Ancillas Dei, v bi sic habet: on enim cognata ad invicem bomousia dicuntur, quod quidam suspicatι sunt; sed qua-do causativum, ct id quod cum causativo existentiam babet,eiusde ex stit naturae, bomousia dicuntur,oe sunt. ldem habet S. Athan. in lib. de Synodis Arimin de Seleuc. obiicies. Paulus, Sylvanus,& Timotheus dicuntur eis e consubstantiales inter se,& tamen unus ab alio non ducit origine me dil in Dialogo de Trinitate dicebat Arianus, Patrem, & Filium, & Spiritum Sanctum habere se sicut se habet Episcopus, Praesbiter, & Diaconus; ne abat tamen, Diuinas Personas esse consubstantiales inter serum Athanasius. Atqui, inquit, spiscopus, Presbιter, Diac nus, sunt consubstantiales inter se , 6c tamen inter istos non interis cedit origo: ergo ad homousion non requiritur haec tertia
Duplex responsio. Prima est quorundam,qui dicunt,omnes istos essecosubstantiales quia ducunt originem ab uno ter IO, Id est, ab Adamo. Secunda dicit, hos esse conlubstantiales, sed Iargo modo; quia habent omnes eandem specie naturam; Vstamqn proprio, di omni ex parte consubstantiales sint, requiri originem e
Tria requiratur adHomousionat. distinctio inter ea , quo funa homouis . 2 Eadem essentia satiems eis in F monsio ex Basilist. s. origovntur ab acio.
49쪽
cta sit a Con esiis Antiocheno is recepta a Nieen
originem: hanc solutionem indieat Basilius Ioeo citato. Add bant Ariani, praeter haec tria requiri Quartu, ut quae sunt homousia, ducant origine ab uno tertio : quare filiu in humanis non esse homousion patri, a quo genitus est, led fratres esse homousios inter se, quia originem ducunt ab eodem patre: Hoetamen requiri negat. S. Athanas in Epistola de Synodis Arim.& Seleu. circa finemi & exemplum affert Viduae Naim,& Iephtae et Filius, inquit, Vidua erat vere consubstantiatis matri ,s filia tepbta ipsi Iephta : quia erant filii; quare Met aetemus Pater non habeat alium filium, quam Verbum, Verbum tamen vere es homeusion Patri. Notandum 6. Cur hoe nomen Homousion propositu Paulo Samosateno, reiectum fuerit a Patribus Concilii Antiocheni,& tamen receptum a Patribus Cocliij Nyceni, rationem assignat S. Athanas.in Epistola de Synodis; nam Patres illi vocem hanc, inquit, corporaliter acceperunt: quid autem hoc sit corpor liter accipere, ipse se explicat inferius. Volebat enim Paulus Samosatenus, Filium eo modo esse homousion,& consubstantialem Patri, sicut est Petrus,& Ιoanes,& sicut in rebus corpo reis sunt duo indiuidua eiusdem speciei, quorum non una est numero natura, sic enim subdit Athanas. 'equaquam enim ipse, uti nos, diuersa natura est, ct separatur a Patre . Quare licet vox Homonsios tribuatur etiam ijs, qui habent eandem substantiam, non numero, sed specie, Vt paulo ante diximus; tamen cum tribuitur Deo,exponi debet de eadem substantia numero,alioquin essent plures Dij. idem hic docet Athanas quod docuit
Cyrillus lib. I O. in Dan. cap. 2O. citatus a nobis Potis. 3. Caeterus quis professione fidei aeditam a Patribus AntiochentConcili' legat, exponet fortasse verbum illud, Corporaliter, ab Athanas. Potitum, ut innat; sic enim habet professio fidei apud Pelianutom. 6.Conciliorum. Confitemur Dominum Iesum Christum ante Iacula quidem ex Patire,nouissimis vero temporibus per Spiritum Sanctum ex Uirgine secundum carnem natum c& infra: Totum Deo homousion, o consubnantialem, etiam cum corpore ded nonsecundum corpus consubstantialem;quemadmodam etiam neque secundum Diuinitatem hominiabus consubstantialis eIt, c. Quare videtur ille dicere voluisse, Christum esse homousion Patri secundu corporalem substam tiam. Ipse enim,ut testis est , icephor.lib. 6. cap. 27. putauit,Christum communem hominem esse Diuina IubItantia experte atquc Ges Diqitiroo by Cooste
50쪽
ra perinde ae in Propheta filium Dei inhabitasse. Haee Nicephorus.
Hunc ergo, in quo no erat subitantia Diuina facere consubsta. tialem Patri, nihil erat aliud, quam facere Patrem aeternum, corporeum, & hominem similem nobis. At fides Catholicatam in Concilio illo Antiocheno, ut costat,quam in Nycaeno, Christum Dominu credit homousion Patri, no secundu hum nam substantiam,sed tantum secundum Diuinam. Quouis modo ex his duobus usurpaverit Samosatenus vocem, Homousion, manifestum est, optimo iure fuisse reiectum:quia neque sunt duae numero naturae in Patre aeterno, & Filio, neque Filius est homousios Patri secundum humanam naturam, sed iecundum Diumam latum. Hactenus de homousio. De qua quidem voce Marius Victorinus aduersus Arium agens lib. 2. prope fine ,hge
habet. Hoc uno. ides, hac una voce homousio omne venenum A ri
ni dogmatis internecatur. O docti Episcopi, O sancti, Ofidem Spiritu confirmantes, O verbum vere Verbum Tei. Atque haec de comtrouersia verbali disputata sint. Nuc sequitur cocertatio de re ipsa,hoc est deFili j Diuinitate. Aggrediamur cocertatione. Tres praecipue Propositiones docebat Arius contra Dei Filiu: Prima erat, Dei Filiu Patri coaeternum non esse: Habemus hoc ex Epist. ipsius Arij ad Eusebium, quam refert, ut diximus supra, Theodor.M. I. cap. 3.&Epiphan. contra haese sim 69.in qua e lexander,inquit Episcopus omnia mouet, ut nos ejcια ex Urbe, homines insontes a quia non assentimur ei docenti in hunc modum: Semper Deus, semper Filius, smul Pater, simul Filius, neque indiuiduo aliquo temporιs puncto, Deus Pater Filium antegrejus est. Haec ille:& infra Persequitur. 2 cos,im qui t, quod dixerimus initium habet Fιlius , Deus autem caret initio.
Hinc apparet, cotentionem inter Alexandrum,dc Ariu fuisse primum de aeternitate Pilij. Primam hanc Arij Propositionem impugnarunt Patres his argumentis. Primia affertur ab Athanasio,de sentetijs Dionysii, quo usus etiam fuerat Tertul. contra Praxeam: nam Filii aeternitas satis aperte circumscribitur in omnibus illis locis, in quibus dicitur Christus aut fuisse, aut aliquid habuisse, vel f Cisse, antequam nasceretur ex Virgine.Nam in Christo Domino erat prImo corpus, quod non fuit, antequam Spiritus Sancti virtute sormaretur ex Uirgine. Secundo, erat animus, qui cum sit actua corporis Orgaruci, non ex Theologorum modo sMarius Viduis rinus quid da Homousio.