장음표시 사용
11쪽
ficationem tm,ia penes vocem dc significationem si in mul. Primum est illud qd plura equast sigi ut irron, ple:expediens: in tinens. dm est illud quod unu ex it parte vocis importat:& aliud ex hois intentione, ut is vial, quod ex parte vocis sigi aial viuum, ex hominis qaut usu aiat picta. Idem posset dici de sano: per quod ex parte vocis importatur alat.Ex hoc aut cysic soliti ibi sumus dicere drde urina vide signo, d cibo: potu ac epdieta tanq de dispositivo.De pria & de aere tanq de νconservativo.Tettium aut est illud quod ex parte vo qcis actuarr plura sigi, non tamen equato sed secundu tigret . in puxi re potierius, ut corpus, per quod per prius signi iis isti, lo tureceleste. per posterius terret ire. Sc autem iaci, in primo sen.di.3.q 3.&.7.& in. a.di.7.M. 2. Miu.P. hmetha.& sup. .meth .c.de Ente:inqlijt: puF an logum non datui: sed oc tale ilat cum vniuoco vel mucco.Si ergo inquit ipsa significata conueniunt m in in voce, utputa in illa voce canis liat cum equom.Si modo non im in voce, sed ct in conceptu: ut significata istius vocis colus se tenet ex parte univoci, non in hvniuoce dicti, si vero non in conceptu veta et hi a diffinitioe:queadmodii ille Sc ille lapis respectu lapi dis in se illud l atra viaiuoco univoce dicto. DiceS pari rone videtur posse dici de isto corpore coelelli & il lo terrestri v3 D corpus in se respectu eoR eii univo cum vntu edictum.Dico non est. quia licet conue. niant in conceptu. non tit in diffinitione, quia scdmAt V pH Aristo. in primo de coelo & mir.elt substantia inclata imo a ce. incorruptibills. Corpus vero terrestre e suba aiata corruptibilis ideo. Adppositu modo, quia auctor no imitatur via Alberti magni, sed Sco.merito diait, & e di
12쪽
νὼ uisio equivoci analogi, non aut analogi absolute. Eli 2 ergo diuisio equivoci analogi penes prim i modum I iuxta mentem Sco.quia conueniunt significata latua in voce.Tetiendo aut opinione Alb.etit diuisio, anas logi penes secudu modu supius declaratu. Quia voxi sigi unum Pprie videlicet ens reale, aliud velo.censi tonis iuxta hols in te titione.Et nota P equocii ana ἰ logum in aliqua P ne politum absolute.i. sine ali I: qua determinatione semp stat P suo principali an Se togato, ut Sco.3H.vsilm, M in. .q.pdicamento & or l, arhoie vivente.Et nota O analogia non eli ini in voce HV- 'significante secundum 1 . o.q.elencoF quia in VO- qcos oce nulla cadit prioritas vel posterioritas, sed in signi sit 'ficatis est talis analogia.Modo declaro primum membrum pd: diuisionis:& dico per ens reale intel, , Iigit auctor qdcunq; ens, non ac ali cognitum, nec habituali. Attamen cognoscibi le.Et de isto loquitur Auleeus Ainciquum ti t.Enses res prima impreSsione Iinpr . . 's muntur in ala:& illo modo or ens in potentia remo ta cognoscibile. Vt aut est telucens in spe intelligibii li dr cognoscib: le in potentia Ppinqua. Vt aut actu. inteli jgitur dr ens obiective in intella.Et ut sic e sub extra se mittendo:sed intus retinendo.Modo ad .p
positum ens anteila tuast vel habituaIt intelligatut
13쪽
Sup prima entis diuisione ab intella, est ita ens reale si nullo modo pi dici ens j
ronis: vi aut est relucens in spe intelligibili, actualiter mouente intelis, illud tale licet ex natura sui dira tur ens reale, tamen re actuale intellectuum adhuc ex se est ens reale, sed quia ut sic. inhaeret intellectui R
dr ens ronis subiective:&oibus illis modis accipien do ens reale dii inMitur contra ens ronis. Ens vero
A t.r.de ronis est illud quod solum het esse vel per intellecti, ea ia text. Vel per Voluntate, siue cuiuscunt alterius potentia: ri4 s. utputa per sensum coem:qui secundu Aristo.2.de aiateX. s. Quum ponat driam inter duo obiecta: utpu ta inter albedinem dc nigredinem.Et hoc non possit Uesse nisi per coparationem. Ideo dr potetia collativa.
Et illud est ita ens ronis quod nullo mo pol dici ens Sco. pri lita effemue fit ab acri collativo intellectius. itia dist. D per t- m conseruatur qdiu fit, fic per conse
quarti.q. quens distinguitur contra ens reale.De quo Sco. pri i. ma di.quarti.q.2.Ioquitur.Et lla membra pdiste dita vit o.3. q. uisionis remanent clara . Sed contra auctorem coitas ς' quos. entis qu Od est coe enti reali oc ronis est coitas univo ucationis secundum Sco.3.q.quolib. Ergo non est aeq- Νvoci analogi diuisio. Dicoriibi non dicit absoluter sed cum dilauctione.Dicit.n.sic:siue sit analogia siue univocatiois,dc hoc est quod dicit Mau.in margine. xit Tange instantiam ex.3.q.quot.Contra illud quod di vicit Auctor, siue intellas siue voluntatis vel alterius xδε in , potentie Arguunt Thomistae.Data veritate:sequere th
''uO.,.meth.t .i3.Probo sequelam,quia ut sic dare tur ens in mente, quod est contra Aristo. Dico au Rictor hic accipit ens rois large.squod nou tantum fit v
14쪽
ab intellectu, leti ct ab alia potentia collativa.Arillo. aut ibi accipit ens ronis stricie.s.quod fit per actu colis latiuum intellectus tantum. I Arguitur in lup corra icta diuisioem sic aliqd ens repitur qd no eii neq3 Sco. ir m hoc nech illud, ergo &c. Ans patet O MO. 7.q. qu.f. quot.
M. F.di.piami.Reperitur aliqua reso quae neq; e ens reale neq; ronis, utputa rela fabricata per actu copara' tiuum voluntatis quae secundum ipm dr relatio m dia: ergo dcc.Dico si S abi accipit ens reale dc ronis stricte.s. ut liet esse per intelis tantum. Auctor auteaccipit Dicta large, M sic patet.Non ergo talis rela rio est ens reale.Quia est per opus collativum volui i tatis, nec est ens ronis.i.fabricatum a potentia intellectilia: ae yprie per actum collativum dr ratio.Quupostea auctor vel adeo impilas. ora sicut nos natu
raliter intelligimus, et per spes intelligibiles mendi catas a sensibilibus.Ita li deus vellet, posset imprimere intellectibus imis, spes intelligibiles.i. similitudies res intelligibilium, re per eas intelligeremus no habendo recursum a sensibilibus,sicut de facto hemus. Quia ois rara cognitio ortum het a sensibilibus secun
dum Atili Modo ad ppositum posito casu, 9 ita
esset certu esto obiecta relucentia in spebus pdictis ab intellectu laro actuali cognita,essent obiective in intellectu:non per spes causatas a rebus, sed a deo impressas, ut inllt o.3.di.2H.P. Qim inquit eus reale Noe . prima sui diuisione α.non videtur sequi viam Aril. Hnu . . quia secundum ipm. aneth.tex.im6. eiusdem te. mei . a.Ens prima sui diuisione diuiditur in ens per se, ta pum successive ens per se in reale fc rationis.γlterius ens reale in emutum &non URens illuminens
15쪽
Sup secunda entis disiciae finitum Sc infinitu.Ens finitum in ens per se, M Iens in alio. I Auctor ergo ponendo tertiam diuisionem pro prima non videtur sequi ordinem Arist.ergo map. t. te.Et confirmatur, quia diuisio prima entis debet dari per intimiora.Modo quidditas ei intimior passio oe, dc modus intrinsecus est intimior passione, ergo prima diuisio deberet esse in substantia Sc accias, quae sui it quidditates entium.Secunda per quantu es non situm, siue per finitu dc infinitum, qui sunt modi in trinseci ipsius emis. Tertia in unu dc multa quae sunt passiones entis. Non videtur etiam sequi viam Scottin ylogo quot.ubi diuidit ens prima sui diuisione inens creatum Scincreatum. Et in prima di. primj.q. a. - . respOdedo ad argumenta. ubi diuidit ens in ens qd bco pNδ ditatiue in ens lisis quidditatem. Et dicit ens sicui. pi mi diuiditur prima sui diuisione. Ergo auctor male. Et ypter hanc tam Thomiluar ut cona ipmdiceresens prima sui diuisione debere diuidi in ea quae prius oportet nos i litelligere, sed prius oportet nos cogno scere, an ens sit unum vel multa, antea cognoscamtis an sit illum vel nou qtum. Ergo auctor male diuisi. σAd primam ronem & ad cofirmationem. Dico P . triplex eli opinio de prima eritis diuisio Vna Aue in . ueroistaF qui dnt Q eus oma sui diuisioci diuidittur in subam A accus.Scda 1homilias in viamia Sc multa.Tettia ScotillaRe re fere otum de via corp quantuta non situm. Modo dico D auctor non eum lectitus' viam primam nec secudam, sed tertiam. Dico adhuc saluando auctorem D qn dicit eris prima sui diuis
diuiditur per qtum se non quam non vult inferre sit Pina simpli. Sed in genere modoF eviis. Iix me
16쪽
Supscssim entis diuisione san em quid ditatum diuisio Aristoeest prima, R AueroillaF.in pne vero passionii diuisio I homistatu est p. na.Et sic loluitur cotrouersa. Ad illud de plogo
quoli.Dico S .lbi loqtur variando in diuinis es Inci eatis. Auctor aut diuidit stando semp in diuinis.
Ad illud de prima dist. primj.Dico D Sco.ibi diuidit
stando in creatis, dc per ens suditatiue intelligit enscreatum non subsistens.Et p hias qdditate intelligitens subsiliens.Quu ergo diuisio auctoris non sit I re bus creatis, si non conuenit m Sco. nihil ad .B. Ad illud de Thomistis. Dico D aliqd prius cognosci a nobis contingit dupli sundamentast sc formali.Primo modo concedo D sundamenta si pus cognoscitur anens sit quantu vel non illum.Scdo modo nego, imo ut sic prius cognoscitur an sit unu vel multa. Et persormali intell:M.t.sub ista forma quae est unitas vel pluralitas.Pro declaratione membroR huius diuisio
Dem.Et hoc intelligendo de utitate psectionis Sc trasendenti, non aut de moli M pdicamentali .Ens autenon qtumquod non het psectioncm:6c hic diuisio non π aliud posita est ab auctore, si pp resones in . tadiuuiis. Quatie aliquae Sursite, ut retones es tribus Persbnisu .eternitas: creativitas, Imensitas, oipotetia infactibilitas, Aliquae vero non quante ut sunt reto
nes ypueri id licet pinitas, filiatio, spiratio 'passiva. εc activa Quum iste resones formali non sint finite nec infinite non piat dici quate. Coes vero quia sunt Dimali infinite iunt ite, non in sunt emittiali infi-Μite: sed ut sic sola essentia est infinita. Infinitas.D.est persectio entitativa.Et aduerte *licet pd .cta divisio
17쪽
Sup scdam entis dinitanest bona ad mente theologicoF:m iuxta mente pgo sum nulla est, quia ipsi volunt o ou ens inudi sit qui vel simpli vel secundum b.Et ipsi non ponunt has ni resones in diuinis. CAduerte et D pdicta diuisio vi id . detur diminuta:quia certu est: in pdicta diuisione Γdiuiditur ens reale.Modo ultra entia realia quanta, sunt et entia ronis aliqua, quae sunt quanta.Ergo au-
ctor diminutus. co D in pdicta diuisione intelligi istur solii de entibus quantis simpli, non aut de quan- tatis secundum sid:cuiusmodi sunt aliqua entia ratiois. Arguitur adhuc sic illa diuisio est mala quae datur P vi negationem.Praedicta est huiusmodi ergo dcc. Dico PD ueF eet fi daretur per negatione extra genus quae Iimportat puye nihilut si dicatu hoc est aliqd,& hoc est nihil lν nihil est negatio extra, genus ga nihil po '
sitiuum dicit.Quum aut detur per negatione in ge 'nere, quae importat aliqd positiuum, cottarium atreri timembro non seqtur D sit mala.Quia per non illum intelliguntur rerones notionales, quae non sunt inonihil. De istis negationibus iacit mentione S . o.q. ἡ sit. ro. quot.Et in.23.di.primi.Sed contra dicta arguitur siec.quol. Resones Dicamentales sunt qte, ergo a sortiori re
lationes pprie trium personalit in diuinis erunt qui- te.Et confirmatur,quia da oppositu, videlicet D non sint ille.Ergo psectio sibi repugnat, ergo π aliqua impersectione exntem in eis, sed hoc non est dicenis qdum,ergo sunt ille siue psectae formali. Ad primum ' negatur cosequentia: qma relationes pdicamentales ἡio sunt ille quia sermali sunt finite. uinae aute quutio formali sint finite vel infinite, non piit dici site. ἐ
Ad confirmatione dici pol s sibi non repugnat pis e
18쪽
Supscdam entis diuisione tostio pp aliqua imperfectione extitem in eis, sed πideptitate realem oe essentia, quae est ita pfectistimast non t excedere nec excedi.Relationes aut mi camentalesquii non sint eade reali cum aliquo ente infinito, piat excedere vel excedi, vel salte sibi no re
pugnat,obqrem pnt perfici 8c impersci. uisio se quensq est pensilium diuiditur p finitu dc infini
tum licet sit bona iuxta theologicoH mentem, in ad intentione pho nulla est,quia tenent deu re finite virtutis, dum concurrit in secundis est si aut ageret
ex se solo bene esset infiniti vigoris, et phisice loque
do, patet M Aristo.8.phistex.7s.1 bat primum mo. auens esse potentis infinite.Quia mouet motu infini ARV 'to.Arguit.nAc primu movens mouet motu infinito p0 'ergo est infinite potentiae.Pollea subiungit, est inmnite potentiae,ergo si agat ex se solo agit in instanti. Aliqui nident dicentes D Aristo in suo ante primo. intellexit de potentia infinita intensiue, sed ex tensive.i.91 deus intrinsece no est potentiae infinite. Sed extrinsece v3 respectu durationis motus.Sed coua arguo sic virtus infinita dicitur ab entitate infinita, sed entitas finita est intensiva ergo M virtus, ergornsio nulla.Et cofirmatur cis causalitas dei est perseo io in deo, sed mouere motu infinito est causalitas dei, ergo mouere motu infinito est persectio in deo, sed cis plectio dei est intesiua, ergo Aristatellexerit intcsiue non aut extensive.Itc illud qd remouetur aedis cais aliquo mo,illud e c mo attribuitur pmaeciae sed causalitas intcsiua ibi ab Arist.remouetur a sedis causis, ergo eodc mo attribuitur pms caae, ergo mono est adpposituatev cofirmatur sic naturam.
19쪽
secundit Aristo a.de gen .lex. 8 sem p sacit in entiis in hiis qucd melius est ii ipsis non repugnat: sed Deo painfinitas intensilia non repugnat, ergo ibi est . Circa rii: istud ans licet multa essent dicenda: non solu secudu talopi .Sco. sed et CAmen .ia sancti Tho.& Ochana. Sc in Io.de Gendu.8c Suessani, dc alioR.Tamen ea retur quo. quia intentio mea non est confundere iram texis iis di d tus formalitatum: sed eam iuxta vires dei auxilio cla in '' ram facete.Iccirco dico D licet Sco.in. .q quolib.V ud' ' deatur tenere ς ans pdicium v3 Aristo. intelligenda ita sit de causalitate intensilia, in non est tenendum, , laetibi loqtur secundum opi .alienam .Et si proteruus dira pit ' catilino secundum opi .ppriam. Dico D non asserti tratae, sed bene arguitive:* aut no assertiue patet, quia tia iidendo ad auctoritate Aristo.inquit ro Arithva- ρα- , . let de virtute extensa ad extensioem materiae. Et sic in . q/' in pposito nihil videtur valere. Idemet affirmat in uipy mi q sciti dist.primi.qat.rndendo ad ultimum argna: & in d ' 8.eiusdo.q. i.8cvltima. Vbi inui doctor rones de. . ae&.8.phi. indigent maxima expone ut ostendantur Evalere.Et si forte valent diminute concludunt, & in ha.discundi.q. o.inquit. Auctoritatibus. s. phi .non est multum innitendum. Notabilius tri in. 9.met. .
t .sed quid ad rones factas in oppositu. Dico P per riverba Comen .super.ia.meth. .gi .soluuntur ubi in di Q. suPquit.* vltra primum mouens, requiritur mouens cλ ω'meth. iunctum postiatiar finitar. Ita q, ex primo mouentest infinitus motus:& ex scdo si luccessio quas aliter hinon possit esse successio,& Φ scam mouens sit neccs
sanum tana causa sine qua non. Et si solum infinitu χmouens ageret, hoc esset vi non tri. Et isti motores u
20쪽
Super tertia entis diuisioiiε ithi, secundum ipm stant unu secundum esse dc naturam 2 a duo aut secundum disponem. Dico ergo ad primuia tonem contra hoc:quum sit dicis virtus infinita diciistia tur ab entitate intensiva. Distinguo vel tu intelligis a de virtute infinita intensuere per se, M sic concedorit, vel de virtute infinita extensiue,& per accias, de qua, ibi intendit Arist.& sic nego. Est.n .per acclaS.i. non, i merito sui sed merito durationis ipsius motus. Ad alin, ud dico D cis causalitas dei ad intra eli perfectio inta deo:de qua non est ibi mens Arist. Ad alias sequetesii confirmationes posset dici s nihil faciunt contra positum,quia militat de causalitate intensiva videli j- cet una earum confirmationum. Alia aut de infinita . a te intensiva:de quibus Arist.non intendit in suo an i, tecedente M sic nihil ad .B. arca consequella mo . ic do qua facit Arilla. ubi supra posset dici g, licet Sco. Vina.du mi ea tanquam bonam non acceptet: imo eam improbat: dc eius probationem ab Aristo.addu . . ctam reprobat.Hoc non est tenendur quia ibi tritur doctor arguitiue dc consequentia ibi coloratmi in .7. aut. q.quoi .ibi ea verePbat ac acceptat.Est ergo veyera ans&consequens dc consequentia, si intelligatur de ι infinitate extensilia non au tensiva. Quu aut deusis benedictus sit infinite potentiae secundit Atillo.tam
. extensiue si intensiueueatur D pdicta diuisio est,cu
D etiam iuxta Arilla.mente.Et auctor per ens infinitur intelligit ens incre; tu.Per finitum autem creatu Alial autem diuisio qua diuiditur ens in absolutum&re spectauum est etiam ad mente pho : quia & ipsi te i Dent oe ens enae absolutum aut respectitati. Ablolutu aute sumiturduobus modi&vno mo ut distinguitur