장음표시 사용
21쪽
Dp quana entis diuisionEi contra independens.Alio modo contra respectita mihi Hic accipitur secundo modo, primo aut modo non: Et quum inquit & oia attributa stipple tu tam qualitati t Auail quidditativa, ta Ppna ct impropria , subititia dc ita spus sunt quidditatiua Ppria:qualitatiua: bonitas. sa latipientia:luillita, clementia, pietas:misericordia, quin il ditativa impropria sunt psectiones secundariae accepte a creaturis:& a nobis via remotionis de eminentie attribute ipsi deo: utputa ens increatum, ens Ide pendens, ens infinitum, ens immortale in generabi- hole:incorruptibile.Et haec quae a nobis ditatur attribu reta ab alisbus sapientibus antiquis numina appellan uitur.Vnde Iuuenalis O sanctas gentes abus limn scuntur in hortis.Numina.Ab aliabus aliis emanais vliones.A pliis dii getium .Α maguttis haebreoyd nu inmerationes:quum inat posteadc tria pdicameta hoc Ehan contra n OialeS dicentes quantitate re qualitatem di is hs e non esse reali dillincta a substantia. Contra quos ex ri ., ,, 'presse est Ari .primophi.tex.ay.vbid cit Desse suffe- ' & quantitatis A qualitatis eli aliud δc aliud: dc nisi ii suba esset realiter distincta a pdictis:ro Aristo.contra ES .pma ps mulla esset.Sed auctor in illo pacth: videtur est edi. secun contra SN.prima di. secundi.q.F.&.3.dii .primi.q.F. diri.F. ubi doctor videtur concedere illud cosequens Aniti h .met ha.tex. a F.G intentione tenentium oIa apparentia esse vera, tunc inquit Arist. Ergo omnia eent et ad aliquid. Hoc consequens videtur a doctore conce ldi respondendo ad pdictas quatiliones. Ergo auctor . o uti teliendo tita Pdicamenta esse absoluta eit contra do hsubia ctorem Et consi matur quia in prima diliin .secundi se . qArguendo contra Henri .i: quit stante bonitate α
22쪽
ar Sup quarta entis diuisione t a diffinitionis relativoyr assignate ab Arist.omnia praeter substantiam erunt respectiva.Iterum confimamrpet Arist.& Comenametha.texamio re ips/ ih QAρεων stantia puta aliqua erit respectiva inquit ipse p ' methae relativis ubi dicit D si pro quia diffinitio relativom Lest sufficiens:difficile est saluare D aliqua subitantia non dicatur respectiva quia caput dicitur alicuius caputta manus alicuius manus: o ipsum genus lud stantiale ut res creata dicitur respectiva. Ad pri mdico o doctor non concedit illud consequens, lea cicit illud sequi secundum opinionem: sic tenentium. Ad confirmationem dico D quantitas Ecdc quali tas ut sustentificata a substantia sunt respecti ,α laeibi intendit Sco.Si antem considerentur in ssita accipiantur absolute ut accipit auctor hic non sunt respebilia.Ad illud de capti relativorum, dico P Aristo. non tenet primam relativo F diffinitionem:dc D consequens ratio nulla est.Ad ultimum dico D subitanistia absolute considerata est ens absolutunuin ordiane autem ad aliud iiii prohibet D sit ens respectiussi Similiter autem si consideretur ut creata,& isto mo do habet veritatem auctoritas Aristo. a.metba.NX. Ain αFa.dicentis o omnia dependent a deo tanqua a causa efficiente re finali,quum viretius dicit Aucior. Et relationes comunes, quae sint dictum est supra declarando membra secundae diuisionis. Nota etiam Ddifferentia est inter relationem,respectum M liabitudinem:quia se habent sicut superius 8c inseri u :om nis relatio est respectus sed non econuersor quia relais o tantum dicitur de praedicamento ad aliquid se Scot. 33cundum S .i3.q.quolidi articu . primo . Respectus qH L
23쪽
ν Super quintam autem de omnibu, praedicamentis respectivis. Habbitudo vero eli narer relativa sex viti morum praedia . . camentorum. Et etiam inrer subiectum M propria. am pallionem, inter subiectum 6c pd scatum, inter diffinitum M uitulinione.Contra retinem intrins i cus aduetuentem facit instantia de qn, quam tangit Mau.in marginec quae talis eli. Posta hora reponto litae in hanc holam: impore est ho non sitan ipe nec aliter pollet fieri etiam per diu mana potentia.Ergo erit intrinsecus adueniens. Et in non erit depdicamento ad aliquid:Ergo auctor male dicit. Dico ad hoc D aliqua relatao dicatur intrinsecus aduenta ens oportet D exurgat positis extremisnon solum sub firmamento, sed et supra firmamentu. Ciuiusmodi no est verum de inflatia Pposita: quia si deus vellet posset per angelum trahere tale holem supra fit mamentu:& sic no esset in oee. Si aut poneretur una albedo decc graduum sub firmamento, & alia sitis supra firmamentu de necessitate confingeret relatio. Nec posset tolli et per diuinam potentia. Contra diuisione de ente in substantia dc amas arguo sic Au Sco. in .dictor est diminimis quia Scot. in .F. meth.q.F. vult meth. F diuidatur in dece Fenera Sc.σ meth.q.3.ergo d)m nutus. Item non oc ens est suba vel accus, inao datur medium scdm Sco.2.dlll.primi.q. .circa fine, ut puta modus intrinsecus contrahens ipm ens. Qui non est suda neq; accias. Dico licet auctor explici se non dicatens diuidi ita decem pdicamenta: tamen bene implicite intelligit, dccircumlocutive. Irem videtur A illa. s diminutus in assignando acceptiones su oe. quia meth. 3. Aust.sineth. teX.3..c.a.de ala texa.diuides Iudam
24쪽
' eutis diuisionem ' 33 inquiriu5a alia materia, alia mima, alia tapositum. Ouum aut auctor nulla secem mentionc de copolitato se tui Q diminutus. ω P hoc no statur. Quia . . iselu facit mentione de substantiis quae pleindum ab actuali extitia cujusmodi no est copositum. item materia est iusia & tu de ea auctori hiri tribus acceptio nibus non loqtur:ergo occ. Dico D de ea itelligit in tertia acceptione, quia licet non sit pars informans est tamen pars essentialiSin alio ut pina ilicoposito. μσSed cotra,videtur.n. auctor debebat eam collocare in secunda acceptione & lio in tertia. Quia secudum Scotiina.sen .dist. ta. Non repugnat ipsi mate Sco. inarie ee siue existere sine fisma, ae mm e sine materia. disi ii. Ergo est suba per se. co P materia M sormam exta nere cotingit duobuS mouis uno mo naturali. Alio 'mo super naturast, modo doctor locutus est naturali simili fuisse diminutus in asi ignado acceptiones de acciat quia acoes pluribus modis accipi rurn hic, ut patet per Sco.in suis vlibus capitulo de accidente, M capitulo de Pptio.Item cot a secundu acceptionem de acciste.Arguosc.Maiorem dependentiam habet Hid, ' creatura ad creatore si accus ad su5m.Sed iii diffinitione creature no ponitur deus: ergo nec in distinia tione accidentis debet poni suba:ergo male ponitur Ivpter subi corruptione. Dico D non ponitur tanqterminis , sed tanqsustentificans, Deus aut quum no sustentificet creatura, in diffinitione creatum no p nitur. A d illud de acceptioibus acclitis. Dico P Sco.
ibi ponit pluresqAuctor hic, quia ibi est locus pro
prius.Hic aut non . Sed pro notitia distinctionis rei. Quae est a reor reris. Nota res rata di quae habee 3
25쪽
Sup quinta entis diuitane firmitatem quae est res essentiae vel exsitis. Quae nc
scoponitur in creaturis ab eterno iuxta mente Scoti3α illae pmi dist.primi.Hab uerunt.n.esse scdm ςd.sesse cognita a tum quicqd dicat Franciscus & Henri.8c e e sequata tices.Aduerte in D res rata no distinguitur a figmen ris p aliquod veF esse essentiae, vel emtiae quod ha trhuerit ab eterno ex natura rei. Sed solu distinguitur plp hoc. tali rei non repugnat exiliere 6c produci ad diale essep aliqua potentia productiva quod inesse trepugnat figmentiis.Et ideo auctor sicdebebat dic hre R illa res rata est duplex, qdam est quae hel veru lieeessentiae vel exntiae, qdam aut q licet no habeate pin no sibi repugnat haberea ista res scda distingulis tetur a figmentis, ta P conseques dicedore ista est sem p per cum actuali emtia, saluo meliori hiditio no sane LIocutus est auctor, sed debuisset sic dicere M ista sunt ρduplicia. Quaeda sunt quae hnt veF esse emtiae & P ρ
se, ut copolita, quaeda aut quae licet no habeant:m si rhi non repugnat, ut aliqua entia ab eterno cognitar ai mo etaliqua sunt q nec hiat ve*e esse, nec piit habe Cct per diuina potentii ut natu et coef.Et quu in quit a son& pla.distingutur realiter. Hic & in arti culo de distone reali contradicit sibi, quia ibi in . . rcorrelario de idcptitate reali inqt ea q siunt in pote alia obiectiva nec distinguiamr realiter, nec sunt idem et realiter, qa ad distinctione reale ireqruntur extrema in actuali existentia. ergo est contradictio in dictis aucto.erpo sortes A pla.ab aeterno saltem quo ad mo dum essendi ac intelligendi secundum Scot. distin puebantur tantum ratione, scilicet respectu intelIe
eius diuini. Quando a ut diuidit ens in ens sim
26쪽
Supsexta entis diuisione 34plieiter& secundum ad nota D perens simpli no is tilligit subam neq; p ens scam ud accus. Queadmodum accipit Arist.T.mei h. in prim d petriis simpli Arist. 7. intelligit ens in actuali exfitia, scp scd n F ens in meth iupotentia ad existere. Nota insuper qn inquit, siue Piacipi Qens in potentia sublua vel osima. Quod ilia diuisiono eli aliqua diuisio distincta a pdicta: Ied solii haec . idicit ad declaratione illius inebri fodin quid. Ad denotandus ens scdmsd non solu dresse illud quod
habuit esse cognitu in intella dei ante mundi creatione, veFet quod lici esse subjue iii materia anq
turres scdm O.Et nota D ad hoc aliqd ens sit in super. P. potentia oblua due coditiones reqruntur:Prima D metha. 1id sit in actuali extitia ur Antixps, scda D sibi no repugne duci a suis causis in Ous est.Sinus: visit iii potentia suUiua D no sit in actu, aest sit aptu recipere aliqua formam.i.D sit obm pducibile. Quu ergo materia sit in actu entitativo, dc eli apta naca se rapere qualibet formam dr esse in potentia sublua. Et de ista potentia sublua locutus est Aril .7. meth.tex. S.dices materia prima est ens in pura potentia dc illo Aristo. τmo non solu materia. Hyr et oes res quae piit dedit metha.ci de potentia materiae ad alique actu sumtem vel texa. accntalc, cui potentiae actus formalis opponitur. Et illo mo potentia dc actus non sunt eiusde genetis, gaforma pducta poterit esse accidentalis.Materia auteest de genere sude.Bene potentia obiva dc actus sili eiusde generis ut puta Anti xps v ducendus est cognitus ab intellii diu i no, dc ipsemet .pductus non tum sunt eiuspem generis, ve9ἰ ct spei.Vt aut no
27쪽
Super sexta entis diuisione solum cognitus; sed ct coparatus per intelim diu tu es
num a dclini V tanu ad suu oppositum contrarium. PPotentia erit de genete intentionum , 8c actus de rigenere sude. Et lac patet quo habet veritatem dictu i Aulto.s. Arist eth.t . 3.α quo non .Huic potentiae exta iametha.t. stentia opponitur,dc ille due potentiae non sunt op ρqi3. posite patet quia possunt verificari de uno ae eodem adiueisimode considei atu.i .no repugnat uni dc eide Lo sit in potentia obiectiva dc subiectiva: ut Fraciscus , qui actualitei non eli corruptus, dc habet aptitudine id ad coriumpi, eli in potetia obiectiva. sper coparatio pr. nem ad potentiam diuina productivam corruptio- cl. . ius, pel raspectu aut ad materiam in qua fit corruptio te dicitur esse in potentia suoiectiva. Et nota ista po ν trentia obiectiva non dicit aliqua realitatem realiter aedisiunctam abolis producibili denominante ipsum scobin ut imaginatur thomilie nos velle inserre. Et a tri
ipsi nepant actu entitatiuu materiae M ct illam pote ptiam oblectivam. Probo virul. Et primo primu sit. ζMateria scam fidem filitcreata, hoc non negabiant, tunc quaero per talc creationem aute accepit aliquid vel nihil. ou stam quia no sui stet creata:ergo pria. mum ergo non nisi ei se ergo acttim entitatiuum .dc opercoseques elisubit Minactuentitati uo&sic patet prinnim.Seciliadum probo per Comen. super.9. meti .comento. t 3. Vbi inquit potetia&acttis sutit omen. eiusde generis.Breuiter potentia obiectiva eli ordo sup r '. 'el non repugnatia rei producibilis ad existere.i.est mettia. 3pm OUm ordinatu ad exiliere. Potelia vero suBitia
est ipsum su5m ordinatu ad aliqua formam recipietadam substant ale vel accidentalem.Na ista duo apti
28쪽
nido M potentia differunt ut inquit Sco. is q.vsium Sc is.q. v patet na aptitudo e Il inclinatio alicuius secudum se, tex. vhue vel magis non repugnantia. Potentia auic eli ordo i ad aliquam forma.Modo quu graue per violentiam Isit esse sui sum, ergo lici potctiam ad sui sum. Notamen aptitudinem vel inclinationem.Cecus vero licet habeat aptitudinem ad videre: non tia potentia, dc per conseques unum sine altero pol eu, in aliquihus etiam ambo repe: iuntur ut ho habet apti nidine adlisibilitatem M lici potentiam ad ridere achiali. Praedicta diuisio entis in ens simpl=M seidumqu
N.metha.tex.ii.Sed contra ea quae dicta sunt de po tentia oblectiva M subiectura .Membra pdicte diui sonis coincidunt, ergo alis patet. Nam bene seqiatatur. An pses Ipotctia obiectiva, ergo subiectiva. Dico D si intelligantur cum posione ut debent intelligi, non colucidunt.P terea membra excedunt diauisumians pater, na aliquod est ens quod no est neo in potentia obiectiva nec subiectiva:ergo &c.vt piistachynaera vel mons aureus. Dico pdicta diuisio ' . iiiiii intel l igitur de entibus possibilious .pduci:cu . iusmodi non similai ncta.Sed contra diviso de po i tentia secundum auctorem est eade cum diuisione p: cedente de re: sed diuisio de re est tam post: bilium, ii impossibilium pduci, ergo εc diuisio de potentia.Dil coo auctor solii it hanc instantia per illam particulas dempto eo &c.Cintra illud quod ens est obiectum ad uatu intelli nostri arguitur sic secundum Scot.3. Uf η ut dist.primi.q.2.c spes specialissima cuius singulate sot pN,
29쪽
Scot. 29. tius mouet sensum ergo dcc.Dico D S .ibi loquitur Rin. primi de cognitione confusa.Hic aute auctor de distinctae alquum inQt, univoce dr 8cc. Cotta secundum Scocis. Udi .primi.Nihil pol esse coe viaiuocum illi qd est sim iapliciter tale,& illi quod est secundu quid tale, M sunt
alterius M alterius ronis. Dico D licet ita sit, in potest αab eis abstrahi unus conceptus,qui erit eis pclicatum favniuocurideo auctor saluat se per illam particula, sal tem ad illa estpdicatum unita u. ota illud est mi at tum vniuocia cuius conceptus solii est cois illis:de et iuhus dr: diffinitio aut eius siue sit essentialis:siue accis bedentalis non est cois. Dicetis ergo inter aequivocu re univom pdicatu nulla erit dria.Dico D sic: quia iuuocata respectu aequivoci solum conueniunt in voce. ditUniuocata aut respectu viriuoci pdicati . conueniunt min conceptu:vniuocata viro respectu uni voci vitiuo- eice d icti non solum conueniunt in conceptu: v e etia aetin diffinitioe.quum ingi inter aequivocum M vni ituocum non datur m ediu:Iositur metha. quia metha tr
ificus pol solum extrcma considerare logice aute sloquendo datur duplex mediu. per abnegationem aliutriusq; extremi utputa denotatuiti: qd non est nem iii hoc nem illud. Et med se per participatione utriusq;:
ut puta analogii:vel posses dici saluado auctorem ut di:
- ου non datur medium qium est ex parte vocis significa D ' δ' tis: sed bene ex parte rei, ut inqt Sco. in.q. elecorum. p 'Quid aut sit iam declaratum c. Videtur.n. ts, auctor male assignet si dicatioem univocam:debo leret n. sic dicem est qn diffinitio essent alis ipsius pdia licati civae per se primo sibi copetit, per se & seoedario ῖ
petit subiecto, vel subiectidde quibus dr, vel sic est i
30쪽
Sup sexta entis diuisione a si quando vitta diffinitionem pdicati ipsum sidicatum
includitur in ratione subiectuquum postea uast: nec ut genus de dria suppletis, ga de ea no pdicanir ad
Maaeritius in super is.q. uniuersalium nititur pbatur pluribus D dria per se pdicatur de genere. Nunqd aut in sub locis uatialibus detur pdicatio denotativa.circa hoc Sco. Scol. tr. m. a.diffsecudi dicit O sic:m. σ.q.vsum dicit O no. dista. co D Sco.in usibus accipit pdicatione denotatival pprie ec extrinseca,quae bene acciatibus copetit . Inl scdo aut sen.accipit large, bc talis non solu copetit accidentalibus sed ci subita talibus, quu postea insit:*vni uocatio duplex. ota sicut ripitur duplex ens. Lillimitatu ut sunt transtedentia, q licet sint tria stem numeM.sens, res, alud, sunt in unu scdm genuialidaut di traiiscend upra qd, no est aliud supple rius de generis:vel est illud qd est coe ad finitu M is nitu scdm Sco. 8.di.a. q.3. Ita P rt, abii r duplex mi Sco. a.dicatio Sc duplex univocatio.cillimitata:co dens eu m. a. o. ti illimitat quu ingi sub habi udae alicuius usium. 3. Nota roscindametatis est haec Moc quod pdicatur de aliquo di de eo sub rone alicuius Vris scrudu Sco. s.q.