장음표시 사용
171쪽
ms sisn. Videtur certus fuisse locus, quo se conserrent, qui, sua pecunia emti, se manumitti postulabant, et id indicari abvLPi Areo I. II. de aedit edict. Ubi apud Labeonem et Coelium uaesitum dicitur, si qui co se conserat, quo solent venire, quie venales postulant, an fugitivus sit ξ Qui se venales postulant, vix alii sunt, quam qui nummis suis redemti. Locus, quo solebant venire, non videtur catasta fuisse, quod quibus-ciam placet. In ea enim a mangonibus, aut dominis produc hantur. Equidem GODOPREDus notat, id loci do aede sacra accipiendum, per β. ult. Ins. de his qui sunt sui, et altaribus, i. s. ι.ε. C. de hu qui ad Eccles sed lex I7. est vLPiANi, qui de aede sacra nondum potuit loqui. Deinde secernit atyluin et hunc locum vLPIANus d. l. In Caeterum servos demum Pronunciavit liberos Praeseditus, si, nummis suis se redemtos, L nde iudic. probauerint. Alias, si intentionem suam servus non impleverit, in opus metalli datur. Is.sf. de manum. Et quamvis summo iure inter dominum et servum pactio non consistat, libertatis tamen favore factum, ut magistratus officium suum interponere posset. l. p. C. de condobcalis dat.
g. a. Sed et Patronos egentes, de suis libertis querentes, audiet, maxime si aegros se esse dic)nt, desideren que a libertis, se exhiberi.
io. Cum Patronus, contemni se a liberto, dixerit, vel contumeliosum sibi libertum queratur, vel, Convicium se ab co passu im liberosque suos, vel uxorem, vel
quid huic simile obiicit, Praefectus Urbi adiri solet, et
pro modo querelae corrigerς eum, aut Comminari, aut fustibus castigare, vel ulteris procedere in poena eius solet. Nam et puniendi plerumque sunt liberti. Certe si. se delatum a liberto, vel conspirasse cum contra se cum inimicis, doceat, etiam metalli poena in eum statui debet.
172쪽
e. Libertus levetur Patronum alere. . Rutilii Praetoris Edictum. s. Patroni in quavιum liberio fuere. Gbant. . suomodo. 3. Patroni iureiurando Γbereos adlae. bant, ne curerent uxores. 6. Lete Iulia et Papia quomodo mistroni succedebant. . Quomodo Constitntione Infiniani. . Centenarius usiniano quis. s. Explicainr Lex Papia. xo. Dbertas etiam Patroni parenter ratiberos alere teuetur. 1r. Aegritudo Parroni.
33. Corrigere qui ' Comminari quidpis. παράδειγμα qui fi 6. PUtibus Castigatis. Cur admoniotio, as infamet yi . Caslutio flagellis fervorum enoismo o fiebat si8. Virgatores Brutti, quare ρεν. Poena inetasti. Di erunt is me. altam, in opus metasii, et is opulpublietim damuatio. ao. Tonsura servorum
. dum tam grande beneficium, quo ex servitute ad Ci-hdVς 4 ur livrti. VLMANus lib. η id mire quae eit L ιρ' si se bovis libera. Quare solebant Patroni stibi prospicere, et saepe duriis mas a litatis exigere conditiones a. Sed Rutilius, Praetor, edixit, se amplius non daturum lan m Operarum et societatis, inquam socie-
173쪽
--m 116 Nne,c. 32. Influit, uι a liberιorum defunctorum bonis pro semissa dodrans cogeretur ei, qui fine probabili causa eo nomine esset, quo fuissent eae famibae, quas irae contingeret. Loquitur de libertis
Neronis, quorum e bonis cum ipse communi iure dimidiam tantum partem vindicare posset, eam ad dodrantem usque Ierduxit in eos, qui sine causa nomina eius gentilitia usurpas ent. Et de hac partitione accipi debent textus in I. sed eum Pa. trono 6. f. de bon. PULLI. g. toties l. libertinus.F. I. libertus. o. g.
r. I. quamdiu. a1. Illibertus. Ius de bon. liber t. quibus locis, pro dimidiae partis, substituit Tribonianusi Ceriae, ut observat cui Acivs ML si liberim, φ. J de bou. pus in quaest Papin. 4. Et
haec dimidia liberto, testato mortuo, beneficio Praetoris obveniebat. l. r. I. a. ss de bon. lib. Intestato autem liberto, cui sui haeredes essent, patronus excludebatur. g. qua de causa.
s I, 7. de succus liberi. s. Quapropter Patroni iureiurando libertos adigebant, ne ducerent uxores, I. adigere. 6. st de iuri patron. quod lex Aelia Sentia prohibuit. l. qui extra v. st. de iur. 6 patron. 6. Postea supervenit Lex Iulia, et Papia, qua, si libertus esset centenarius, id est, haberet centum millia Sestertium, et liberos tribus pauciores, patrono pars virilis debebatur: sinhaeredem extraneum, semitiis; si vero tres haberet, repelleba- tur Patronus. F. a. Ins. d. t. 7. Denique Iustinianus constituit, ut liberto intestato desuncto primo vocentur liberi, deinde
fratres et parentes, tertio loco patronus, inde eius liberi usque ad quintum gradum, et tandem collaterales. Sin testamentum relinqueret, patronus per bonorum possessionem contra tabulas tertiam partem haereditatis auferebat haeredis scripto, si libertus maior esset centenario. 8. Sed centenarium iam non definiebat Iustinianus centum millibus sestertium, sed centum aureis. Quae Iustiniani computatio multis latuit interpretibus, qui crediderunt, centum millia sestertium tem- .. pore Iustiniani potestate et valore aequasse Centum aureos. . Cum vero centum illa Sestertia, seu centum millia Sestertium e eiscerent aso . ducatos, aureus autem Romanus duos ducatos cum dimidio, non potuerunt invenire rationem, qua centum aurei responderent centum sestertiis, seu 2soo. ducatis., Plane '
174쪽
Plane hic haeret nAcctio vivs is comment. ad Ap. m. MOTO-Μπ tacdilexilit emendando, et, pro Centum aureis, legit mille. Sed lustria iano non Venit in mentem, Centum suos saureos potestate exaequare antiquis centum millibus Seste tium. Sed, quomodocunque se habeat summa Sestertium ad aureos, ata Interpretari placuit Iegem Papiam, ut in locum Centenarii Papiam substitueret centenarium Iustinianum, et Pro asoo. duoetis, quos lex Papia requirebat, non nisi,so. du-Catos exigeret. Upiam Iustiniani tempore centenarius decem Partibus minor esset Centenario Papiano. . A Tenetur ergo alere Patronum egenum libertus: sed io, PT Parent s et liberos, Z c. g. v. et uti. V. de a noce ualend lib. pro modo scilicet se cultatum: Vide tori P sono
larium; deinde de eo, quod superest, libertum alat. plos' in αρπιcunque c. I I. I. ii. In quit 'PiANvs : Maxime Tegros se is
α' . .' e biberi Si enim aegri ludo
servi tanti est ut in ea destitutus a domino, ipso iure fiat ii Der. I. ψ f. s. C. debon Abert. Si olim aegritudine periclitans, neque a. ii commendatus, neque in Xenonem missus, vel quo poterat modo adimus a domino, in libertate latina morabatur, postea a Iustimano civitate Romana donabatur. I. r. 3. C. de LM.tib. udi. Cur simile quid in patroni persona non multo magis aequum videri debeat 3 Ait VLPiANus: Cum patronus queratur etc. convicium se ab eopassum, liberosque sues I ux rem, vel quid huic ise ei obiicit. Quibus casibus Praefectus eum corriget. De convicio vide tu. I. a. et Mygde Iutur. Sermo igitur est de Patrono, qui queratur, convicium a li-
'et pallum se, liberosque suos et uxorem, vel f quid huic
simile liberto obricit. Quae verba satis sunt aperta. Ut mi- θ qui 'ALii. Vio ad binae in mentem venerit, qui haec ema , liberosque et uxorem, coni ungit cum verbo, cliicit 'Quasi dicat vLΡL xus, Praefectus corrigit libertum, qui Patrono suo obticit suos pro eius, ait BACCHovius, scilicet patroni liberos aut uxor . Id est, probrum aliquod uxoris vel li-terorum. Satis supine. n. Denique u IANVs certos veluto gradus
175쪽
gradus praescribit, quibus in libertum, qui in Patronum, aut uxorem liberosve Patroni contumeliosus sit aut iniurius, Prae-i3 secto Urbis animadverti docet. Et primo corrigat, quod est, ad officium et quasi ab errore in viam reducere. Corrigere
gnatum, peccata corrigere, TERENTII sunt. Sic corrigere malis Dbentes, suETONH, corauere mores aliorum, corrigere vitium
Iegis, Ciceroniana. Corrigo e udfrugem, Plautinum. Correelio, νουθεσία, κόλαι τις, παραινε nc, cum poena adhibetur, castigandi atque emendandi causa, ut is, qui sortuito deliquit, atten-- tior fiat correctiorque. Inde comminabitur,quod PAvLo I. 3. deo 1. Praef Vii severa interlocutione comminari dicitur, elati
gnitas auctoritasque eius, in quem est peccatum, tuenda est, ne praetermissa animadversio contemtum eius pariat, et limas riorem levet. GELLIVS lib. ε. c. I . is. Tertius gradus est πυά - διιγ' et, cum punitio propter exemplum est necessaria, ut casteti similibus a peccatis, quae prosi beri publicitus interest,
. metu cognitae poena deterreantur, ut loquitur GELLivs inis. Et huius generis vLPiANus facit sustibus castigationem, quam CALLIsTRAI vs admonitionem fustium usurpat. I. r. V poen. Sed cur vocatur admonitio p Nempe ad disse reutiam fustuarii capitalis , qua nudi hominis cervix furcae inserta, corpus virgis ad necem caedebatur. SUETONIVS in visa Neron. vicTox in Nerone. EvTROPIVS lib. I. Nov. Maioriani de Curialibus. Caeterum admonitionem liberorum, sed tenuiorum, fuisse, ex L Io. I. assi g. non omnes. a. f. de poen. I. uit. de iniur. ibi: Λ Γ-biu subiiciuntur, constat. Hinc Im Beratores rescripserunt l. ΤΟ C. de repud divortii causam esse, si vir uxorem verberibus, quae ingenuis aliena sint, affecerit. POLYBio est ξυλοκοπια Haec per se non infamat, sed causa. I. aa. de his q. notat. infantan Castigatio, quae fit flagellis, servorum erat. d. l. D. I. sed est quaesionis. p. g. pen. ibi: nastis rumpat. I. ult. deini. l. levia. α β de a cus. I. 4. . . st de incena. ruis. naufrag. Id quod Lex Porcio non Porcii Catonis, sed Porcii Laecae. Vide ANTON. AususTiNvMde LL. in L. Porcia sancit. Livi us lib. Io. c.s. ι Porciam pro tergo civium latam videri. cicERO in oras. pro Rabir. An de civibus Romanis
176쪽
manu contra Legem Porciam Verberatis aut necatis plura dicenda sunt ' Et paulo post: Porcia lex virgas ab omnium corpore amovii. Flagella, virgae, lora, vinculorum verberatio, CALLisTRA in I. I. ae poen. idem in usu caedendi valent. Nam et flagella de virgis usurpantur, et virgarum flagella. Et vinculorum verberatio eadem est atque lororum. Vide sALMAstura in L Am- prid. Sever.folas . Caedebantur autem vineti et nudati, triumvirali iudicio, ad columnam Maeniam. pstv DENTius: columnae avnexin tergum dedit ut servile flageltas. iii EstoNYΜvs in epist. asTu ch. Ovendebatur Paulae columna, scissae porticum fusinens, infecu cruore domini, ad quam vinctαι dicisur et gelgaim. An et pendentes Ita innuit LisANivs PLAvrivus A n. s. a. ubi saepe causam dixeris pendens adversus octo valentes virgatores. Hinc fiagrio, verbero, mastigio, inter elogia servorum. Ad flagra deducere, ivvENALI Sat. ro. in servitutem redigere est.
Vide TORRENTiNVM MSat. 3. lib. r. Horatii p. I. LAURENT. RA MIRE Z πεντηκο . c. v. HOS virgatores, qui magistratui, in pro- i 1
vinciam eunti, ministrabant, fuisse Bruti os, tradit resTus, in Brutiani, et Gota us Io. 3. qui hos in poenam, quod a Romanis desecistient, hac ignominia notatos tradit, ut magistratibus in provincias euntibus apparerent, eosque tanquam i
rarii in scena sequerentur, et ad infligenda supplicia delinquentibus operam suam exhiberent. Vide BARONivΜ Mann. 3 . n. D. 19ei seqq. SlGONiVΜ de iuri cm. Rom. s. e. rs. Denique et metalli
poenam in libertum statui polle ex causa, quam memorat, V piΑNus statuit, scilicet delationis. At Imperator, Claudius, ob hanc causam libertum in servitutem redegit. I. s. f. de iure patron. Differunt in metallum et opus metalli damnatio. Utrumque vinculis fit. Sed hoc levior bus gravioribus illud. I. g. ivter, c de Men. l. f. I. Dis.1ν . de extraorae cogu. A quibus differt in opus publicum damnatin, I. V. de poen. ut si quis adaggeres ducendos, marmor secandum, cloacas purgandra, nec non ad remos damnatur, quo refero damnationem ad onera in
ergasteriis, in Sud thaustrii. Caeterum haec poena, in metallum damnandi, Praesecto specialiter data fuit, quod cx epistola D. Severi ad FabiumCilonem probat vLpi ANus noster L s.f. s. demenis. Es has quidem YLPiANus, quem BASILIcΛ exprimunt,
177쪽
poenas nominat. Λlias Leo et Constantinus, scilicet ut veris herati et tonsi in servitutem dominis dedantur. Et sane hune ordinem praescribit Commodus, Imperator, et in l. 6. g. r.j. Aequos et al. ld. liberti coercendi, cum probatum fuerit, conis tumeliis Patronos a libertis esse violatos, vel illata manu atroci esse pulsatos, aut etiam Paupertate, aut corporis valetudine laborantes relictos, ut primum in potestatem dominorum reis digantur, et ministerium dominis praebere cogantur. Sed, quod de Commodo diximus, id alii Claudio acceptum serunt, autore svETONio in blaudio, c. u. Alii Neroni, TAcia us lib. Annal. Alii Traiano, propter illud ΜARTIALIS, Io. FPer. 3 Qui sua restituis spoliato iura patrono. Libertis exsul non erit ille tuis. Adeo ut cuiACivs Io. Obs. 33. dubitet, an ullo pandectarum Io co liquido probari possit, libertos ingratos in servitutem suisse revocatos. Sed vero, quod de Claudio et Nerone adfertur, non ad edictum, aut ius commune reserendum est: Sed fuit constituto personalis, in unum alterumque libertum ob exemplum lata. Ex MARTIALis epigrammate nihil firmi colligi potest, quamvis id sibi persuadeat A MAPA lib. a. s=Nec enim,quae iura restitueritpatrono,etari Patronis in genere, an Certo individuo, an per edictum, an Causa cognita fetentiam pro patrono serens id fecerit Traianus liquet. Quare recte Commodo tribui assi mamus. Quod si liberti nec hoc modo admoneantur a Praeisiae, emtori vult addici, et pretium patronis tribui, Commodus. Sed de tonsura nihil. Novum ergo hoc, et post Iustinianum satis sero receptum, illo tempore, quo et Longi bardis
signum erat servitutis capillorum detonsio, ut scribit AEMi Li usin Carolo M. Clodoveo et Clotario. Vide P. GREGORivM in Bntagm. lib. Issi c. I. u. H. Utrum vero tonsura fuerit proprie dim, et quae eius species, an rasura, quod magis videtur,non
g. 3. Relegandi, deportandiu ue in Insulam, quam Imperator asIignaverit, licentiam habet.
178쪽
- Id est, relegat et deportat, Principe insulam assignante. .Eclogae LEONis : περιορίζω τῶ βασιλεως την
natus ius deportandi remandise heis bebat. 6. Prae fctus pors religare es spor tare in infulain. 7. suomodo r8. Refutatur A. Faberi
R EJςg tus est, qui arcetur provincia, vel Roma vel suburia
biis, vel perpetuo, vel ad tempus. I. M. f. de laterd erret g. Relegatio deportatione levior. Illa caput non minuitur. Itaque si magistratus pronunciaverit; MI ει Mimsulam placere, quae sorma erat damnandi, eaque utitur ANTO-xivvs in. I. Metradorum f. de poenis. et Proconsul in vita Cypriani: Fascium Cyprianum gladio animaduerti placet. non est necesse adiici: Salus Ciuitate t cvrAcius ad I. r. ff. qui testam.fac. sis Deportatus autem comparatur mortuo, in peregrinitatem :redigitur. l. a. de poeu. LI. ML. 97u pecul Civitate multatur, cognationem amittit, patronatum amittit,bona amittit,et fiscus ei succedit, patriam potestatem non habet,testamentum sacere, et ex testamento vel Codicillis capere potest, nisi quid alimentorum, vestiarii aut calcearii nomine relinquatur, ex constitutione ANTONINI I. Ici de interae et releg. aut deportatus sit sine principe a Praesde l. N. I. r. de inter . et releg. l. l. g. s. de lotat. s. Cum enim praeses non habeat ius deportandi incon- sulto principe, i. i. g. siue let. s. priusquam factum praesidis a Principe probatur, nondum amisisse civitatem videtur. Si- gnate autem dicit visiAsus, Praesectum habere licentiam, ut significet, ei specialiter hoc indultum fuisse. Nam ita, quod licet, accipitur in I. u. g. r. odeim per leges, etc. licebit, g. a. I. as. C. de appellat. I. I. in medio. C. qui test. Dc. ptis et palis m. Et certum est, ante Severum Praefectum urbi non habuisse lius deportandi relegandive, I. a. de poen. sed solum populum es senatum v IANva lib. L etc. l. i. f. . delet. I. Quod
179쪽
repetit idem vLPIANus I. 1. f. I. Interae et releg. et addit, id epi- nola D. Severi ad Fabium Cilonem expressum esse. Dicitur praefectum posse relegare et deportare in insulam, quam Imperator assignavit, nempe quia insulam ad suae provinciae so mam pertinentem, quam administret, non habet. Vide l. r. g. cf. de interae et releg. Potest ergo pronunciare, se in insulam relegare vel deportare, sed ita, ut scribat Imperatori, ut ipse insulam assignet, ut de praeside ita distinguitur in I. I. g. r. de interae et reseg. Eis enim Praeses in insulam deportandi ius non habet, L g r. de interae et releg. l. a. I. I. de poen. l. l. f. quando opp. I. 6. g. eius si de iniust. rvt. sed annotare duntaxat, in insulam quem esse relegandum, ex scribere Imperatori. ut deportetur, possit: I. r. Τ. quando appel2 relegandi tamen habet potestatem, non solum per se, ad eam insulam, quam administrat, eamque
ipse specialiter assignare eotest, sed et si nulla ei subest insula,
tamen in genere relegare in insulam potest, dummodo scribat Imperatori, ut ipse insulam assignet d. I. I. I. I. de interae et rein Leg. Errat itaque in A. FARER iniurisprud Pap. tit. XL princ. M.
qui putat, Praesectum Urbi etiam inconsulto principe deportare potuisse. Neque id probat l. a. I. Uf. de poen. in qua non dicitur, quod inconsulto principe possit, sed quod statim post sententiam Praefecti civitas amittatur. Quo cisserta Praelide. In . autem f. r. nihil quidquam huius est.
f. q. Initio eiusdem Epistolae ita scriptum est: Cum Urbem nostram fidei tuae pommiserimus. Quidquid igitur intra urbem admittitur, ad Praesectum Urbi videtur pertinere, sed et si quid intra centesimum miliarium admissum sit, ad Praefectum Urbi pertinet, si ultra ipsum lapidem, ςgressum est Praefecti notionem.
a. Ultra eentesinum turdem non extenduntur.3. Miliari.
s. In Diove mendtim tollitar. 6. Mutarium, cur lapis. Autor Tibearitis Graccbus. r. Capuν sve principium numerandi. t Iu A/milio Macro diversa lectio.
180쪽
ro. Godasteos, pater, refutatur. ai. Absens quis 3 m de mensuratione milliaνium Itiν e Saxon. Lbi, de A. Sebefero, quaes. a 21. Regiones vicinae urιλaa. Finitimae. In iptio vetar. 1 . Togatariis. Romana Regio. a Salinasio is tuis i6. Suburbicariae. 37. Hieron. Alexander explicatur.37. I. ra. C G. de accus explicaturias. Sirmondus refutatur. ao. Suburhleariae quaenam δ
PEr ista verba: committimus urbem nostram ei tuae, libea
ram et plenam iurisdictionis potestatem mandari notat s ARTOLus hic. Sed puto magis, esse voluntatis quaestionem: Quid enim, si Praefecto praesidiarii militis seu Rationarii, einen Commendanten in RJemingen, ita mandetur 3 Dicemusne, in causis civilibus ei quoque potestatem concessam, iurisdictionemque et imperium p Non puto. Dixi supra, ad rprincip. h. t. Italiam, in principio h. t, συνεκδα. pro parte cena Italiae, positam, constituere certos territorii urbici terminos. Quae autem pars illa, et quanta Τ vLPIANO centesimum mil- aliarium, seu centesimum lapidem pro termino ponit, similiter et Cassi ODOR vs lib. 6. var. . Disioni tuae non filum Roma commissa est, quamvis in ilia continentar uniuersas verum etiam intra centesimum miliarium potesatem δε protendere, antiqua iura voluerunt. Idem probatur ex I. a. C. Th. de in integr. re t. et L a Leod. Coae de haeret. ubi THEODOsius et VALENTINIANus ad Faustum, Praesectum Urbi. rescribunt: haereticos ab adblectu urinlis usque ad centesimum Lapidem expelgendos. Et vLPIANus idem apud AvTOREM colutionis LL. Mosaicarum tit. I . de Plagiariis. Sed enim, inquit, tam eoperventum es consitutioni ου, ut Romae
quidem Praefectus Urbi solus super ea re cognosiat, si intra miLDarium centesimum si in Labiam commissum. Enim vero si ultra centesimum, Praefectorum Praetorio erit cognitior Et hinc est quod Severus, cum Praetorianis militibus Romae ob Pertinacis caedem interdiceret, ut urbis finibus omnimodo expellerentur, eos usque ad centesimum lapidem excedere iusserit, apud HERODIANvΜ lib. a. Erat miliare, seu miliarium, spacium 3 mille passitum, seu septem cum dimidio stadiorum, ut docet ividΛεἰ ioa γἀρ ημιπυ-δια μιλιον, ait. Et Vra HVS . in