Opuscula iuridicohistoricophilologica rariora 25 in vnum volumen collecta. 1. De indigenatu Germanorum. 2. De modis acquirendi priscorum Germanorum. 3. De armis Germanorum priscorum ... Cura Car. Gottlieb Knorrii ... Accesserunt 1. Conradi Friderici

발행: 1727년

분량: 812페이지

출처: archive.org

분류: 로마

181쪽

'l' illi passus, quibus quis absens, a miliario urbis numeis

randi: Cum enim is absens non censeatur, qui non est extra II

Continentia I VA I. I. . de V. S. utique sequi et ad

Cium, Quod ab extremo continentium aedificiorum seu ut PLlNius loquitur, ab extremitate tectorum usque ad miliarium ςI i liam continuissi: Putatur Kom. III, a. non debeat connumerari absenti. Qui intra hocisPacium tam pro praesenti habetur. Caetervmram stris Saxonicis non a continentibus aedificiis, ut olim consuluit H. GOEDENius cons. Ia. sed a porta urbis miliaria numerare λβqVς δρ .Pς p.gi, Per via in regiam. CoLERus d Q. My. Et suavis est A. scuEFFER quaest. a dicens, cum, GoEDENst auctoritate fretus, consuluisset dicasterium Ienense R mni tu isse, id est, suffragio collegii nostri frustratum fuisse. Et secundum C ERvΜ nuperrime respondimus universitatiram paria ς in ξu rit Alienburgico. Certum est itaqu

Urbicaria Romam, et regiones circa eam usisque ad centesimum miliare comprehendat Dicuntur irae r

ea provinciae, an inscriptione veteri, in aedi-1

m dorico GPici audiunt TOGATAE. An et Romana Remo ie Contendunt SIRMONDus et suΜAssus. Ille in adveniretis in an Eucharistuo. Non dubito accedere sALΜAsio , et ita intel- in 'riptionem apud GR uTERvM. Sed de loco vo-i6 Pisci, Di vita Probi, quem pro se citat SALMAMus, dubito. Non

zzz 0ςum quam Reipublicae munera, videtur

velle historacus, ad quae ex obscuris locis non adeo patet aditus. An eaedem et SUBURBICARIAE p quemadmodum imita dicuntur Ly. C. Theod de anu. et trib. l. o. C. de is δείν. deb. ει Com re .pinis. Item Urbicariae, Ly. C. T. de euocorae. n. ii quιbus cf. usu. Li Trib. in ire. Dec. I. un. siser obrepti

182쪽

----

I. M. de Induli. deb. Et suburbanae l. U. C. T. deaccusat. svMMAca epist. po. lib. I. et lib. a. ep. 7 . std Havianum. υπο την πολre. c. yy. Cod. Can. Eccles. Univ. Suburbicariae partes. l. ra. C. T. de extraord nam. Suburbicariae provinciae. Novel . Valent. de TDron tib Σ Haec quaestio ab illustribus et excellentissi in is omni doctrinae genere viris magnis animi motibus agitata est his quadraginta proximis annis, quorum quidam specialem Pontificis Romani dioecesin intra hos centum lapides coercera vellent, alii non paterentur. Nos breviter et pro instituto. . Has ipsas intra centesimum esse suburbicarias, satis manifesto probatur ex I. U. C. Theod. de accustam qua de suburbanis provinciis iudices iubentur ad Praefecturam sedis urbanae reserre, de caeteris ad praefecturam Praetorio. Cur vero Iudices istarum regionum ad praefecturam hanc urbicam reserant, si non subsint eius territorio Θ Id est, si non sint intra centesimum. Idque concedit etiam Hi ERONYMVs ALEANDER in confutatione coniecturae p. 26. Sed excipit suburbicarias, ubi de administratione Praefecti Urbi agitur, eas quidem esse, quae centesimo Lapide concluderentur. At non semper, ubi regio aliqua suburbicaria nominetur, cum coarctari necesse esse intra limites centesimi miliarii. Quasi dicat, suburbicarias, inquantum sunt intra centesimum, ad praesectum urbi peribnere, sed tamen et ultra centesimum procurrentes suburbic i8 rias esse. At vero si hoc i ta est, cur Imperatores in d. l. U. omponunt suburbanas caeteris regionibus, cum potius debuis sent suburbanas, quae intra centesimum sint, opponere iis, quae ultra. Unde enim scire poterant aliter iudices suburbicariarum, qui ultra centesimum, an comprehensi essent sub urbicariis, an sub caeteris 3 Quae autem sunt illae caeterae p Respondeo , Italia omnis, quae extra centesimum, seu Italiae prouinciae illae, quae nomen hoc sibi proprium feeeranti . et a TREBELUO POLLIONE in Tetrico recensentur: Campania, Samnium, Lucania, Brutiorum, Apulia, Calabris, Etruria, atque Umbria, Picenum et Flaminia, omnisque an non ria regio. Has regiones vocat totam Italiam TRUELLius, ut Italia sit omne illuci, quod ad urbem. non pertinet, eodem

183쪽

κοντα πιὼ DHακοσίοιν ταδίων. Similiter in I. a. C. Ph. de in inter. r. s. distinguitur Roma, et quae intra Centesimum eius miliarium, ab omni Italia. Et Ly. de ann. ra tribui. Suburbicariae regiones ab omnibus Italiae regionibus. Praeterea in I. an C. D. de appessi dicitur: de Sardinia, Sicilia, Campania, Calabria, Brutilis et Piceno Aemilia et Venetia, et caeteris interposita; apis petit oues laudabilis sublimito tua more solenni debebis audire competenti appeltatione terminandin. Nec vero ulu poteriι esse confusio. Praeferem enim urbis nos a responsione conventus an contentus) praedictis cognitionibus temperandum sibi eme co- novit. Ergo, cum ex suburbanis omnibus ad Praefectum Irbi relatum,' ex his non relatum , manifesto sequitur has suburbicarias non fuisse. Sed ait IACollus si a Mov- unus, illas suburbicarias dici, quae sub Vicario Urbis. Λt desiderant Vindiciae adversus Simondum testimonium, vel au toritatem scriptoris, quae provincias, sub dispositione vicarii urbis positas, ita dictas ostendat. Imo quia in Noricia, ubi

recensus agitur istarum vicarii provinciarum, tantum fit mentio unius luburbicariae, nempe Piceni, facile sequitur, rei, quas suburbicarias non fuisse. Sane si RMONnus regerit, Pic

no propterea additum eme, quod sit suburbicarium, ut ab altero annonario distingueretur, quod erat sub dispositione vicarii Italiae. Sed si propterea, quod sub vicario Urbis erat, suburbicarium audiebat, cur alterum Picenum, quod sub vicario Italiae, dicitur annonarium 8 Anne, quia vicarius Italiae solus annonarias habebat 3 At id falsum. Nam et Tuscia

annonaria a vicario Urbis tenebatur. Erno et annonaria sub

urbicaria dicenda. Porro, si quaedam provinciae annonariae suerunt sub vicario urbis, duorum alterum sequitur, aut quod non omnes, quae sub vicario urbis erant, fuerint sub urbicariae, aut quod quaedam suburbicariae fuerint annonariae. Utrum eligas, frustra Piceno adiectum, διαγνωρι σμύχαριν, esse suburbicario. Sed et Sicilia inter Vicarianas ibi

ponitur, quam ex suburbicariis excludit tamen Ly. C. de existraord mun. Quare, suburbicarias et vicarianas non fuisse

easdem, certe quasdam suburbicarias non suisse vicarianas, se-Y a quitur.

184쪽

quitur. Imo quo tempore scribebat TREBELLlvs POLLio, qui annonaris S regiones ponit, nondum in mundo erant vicarii vel Urbis, vel Italiae. Et tamen oportet has annonarias Po

Liovis distinctas hoc nomine fuisse ab aliis. Iam ostendi ergo oportet, a quibusnam, si non ab Urbicariis. Ereto Urbic riae fuere, antequam essent Vicarii. Sed satis de hoc negotio. Et suere itaque suburbicariae, seu quas praesectus urbi regebat, omnino quatuor; Tiuscia suburbicaria, Picenum D urbicarium, Valeria et Regia Latina. Vide SALMAsivM in ai chari para. l. c.F. Porro dicitur in textu nostro, quod utina ipsum lapidem egressum es praefecti notionem. Vulgata Exemplaria, ut et Haloandrina: Si ultra ipsum lapidem egressum est, Praefecti Urbi notio non es. Et putant, passive hoc loco dici, gressum est. Sed recte interpunctio ponitur post, lapidem.

g. s. Si quis Servum suum adulterium commisisse dicat in uxorem suam apud Praefectum Urbis, erit au

diendUS. BASiLICA, G πιαρά άυτω κατWγορῶτ' παρα τῆ ἱλώδεσποτου Lτὶ μοιχῶα τῆς .cῖ- γαμετῆς. Apud ipsum accusat servus a domino suo de adulterio uxoris suae.

CONSPECTUS.x: Adtiltera domisaram, ρντλ. a. Aemilia lepida, correpta ob femum

3. Aute Marerem servus fion poteras adulterii posulari. . Explieatur l. bor accersare. II. s. uti, de ncens . Set vas an post relegari y ubi de . a. e. qui et a quibus manum.

Godo redus ad partes vocanν F. . I. a. C. des ut vita. explicaris. 8. Mureti lectio probatur. 9. Aute Marcum Bberum erar domino fervum ocridere. ro. Cui Lex Perronia derogarit, i. eι IN. Hiavi ianus.

Hoc genus subsessorum Romae non infrequens suisse,

vel illa Severi et Antonini constitutio arguet, de qua pr. Insi de haereae ins. verss. est tamen casus GL M. *. a. sfreae et Aemilia olim lepida, iuveni Druso nupta, a delatoribus correpta ob servum adulcorum TΛQTVI Lirinn. o. Nec tantuma Dipitia oo by Corale

185쪽

tantum, quae per adulterium fiebat, sed omnis omnino cum servo proprio coniunctio severe a Constantino prohibita, L. g. C. de mulieribus, quae seprop. v. Imo nec libertum du- Ccre licebat patronae I patrona V s de R. N. Hinc Iulia quaedam, matrimonium cum quodam fervo, sed tum emancipato, Contractura, supplicavit Anthemio, ne sanctio Constantini na sibi noceret. Vide lib. LL. D. ANTHEMII tit. r. Ratio fuit, quod praesumeretur mulier, manumittendo servum, eiciu nubendo ei ante copiam sui fecisse. Facit, quod Poeta na-het lib. L Epigr. aa. Quod nubis, Proculina, concubino,

Et moechum modo nunc facis maritum, Non nubis Proculina, sed fateris. . .

Et servi isthaec proprii accusatio rescripto D. Marci in intro- 3

ducta. tr. J. de accusat. Quid ita 8 an non licuit servum per inde ut liberum ante Marcum adulterii postulare Z Sane poterat servus non quorumlibet iudiciorum publicorum reus fisri, nempe quibus pars bonorum erat publicanda, aut libertas vel civitas adimenda, veluti L. Iulia, de vi privata, Cornelia, de iniuriis L hosaccus e ra. I. ult. deinccus Ubi ICtus in gene- 4re definit, idem dicendum de caeteris legibus, quibus pecuniaria poena irrogatur. Et addit: vel etiam capitis, quae servorum poenis non convenit, sicuti relegatio. Nempe quia scaput non habet servus. Sed cur addit de relegatione Z Nam nec ea quidem, quae in perpetuum est, inter capitales poenas resertur. I. capitalium V. de poen. Et quanta poena servo, ab ocu- σlis domini removeri, quod ipse sua sponte expetiturus erat Et tamen relegari servum posse ostendit I. a. 1 qui et a quib.

manum. lib. non se. Sed et L a. C. de sepulchr. viol. quae componendi ratio p n issONivs tib. g. ML. Iul. de adult. p m. ras. Cum Iohanne. Glossatore, voculam cur, in d. I. ra. de accus siet accipit, quali contrarium eius, quod praecesserat, negati assirmet, . hoc modo, quod quemadmodum relegatio serVis competat, non competat eis poena capitalis. Cuius explicationis inve

tionem sibi M. LYCLAMA tribuit. a. Memb. Io. DIONYSIUS GODO

TR VI conua in l. a. qui ci a quib man. de deportato accipit.

186쪽

Quod verborum proprietas non admittit. IVL. PACI ΦS Cent. . e. D. distinguit ex La. C. de seput visi utrum servus consensu domini deliquerit, nec ne, ut priori duntaxat casu relegari possit, non posteriori . hac ratione, quod relegatio servi m gis domino, quam servo noceat. Equidem cum ae l. a. qui raa quibuι sacile transigi polle putem. Quid enim si ita accipi, mus ' Si relegatus, ultra tempus coneellum in urbe manenti deportatur. L4. depoen. Deportatorum autem bona confiscan-τ tur. Sed durior est La. C. dese Liviol. conciliatu. Quid si 8 cum MFRETO obf. iur. lib. g. e. a. pro, i Kervus, legatur, si quis Quae lectio, quum fide Codicis Theoclosiani nitatur, non est cur reiiciatur. Sed nunc in orbitam. An ergo potuit ante Imperatorem Marcum, servus proprius adulterii postulari ' Ets negat VLPiANus lib. I. de adult. in I. s. ff. de accus. Nempe ante Marcum liberum erat domino servum occidere, iure domini, Io quod est. vitae et necis. Huic iuri derogavit primum Lex Petronia, qua dominis potestas ademta servos ad bestias depu- Enandas tradere. q. u. ad L. Corn. de Acar. Deinde Hadrianus, Imperator servos abdominis occidi vetuit, eosque damnare iussit per iudices. Et sua navis Antoninus Pius constituisset, ne domino olus in suo liceret servo, quam in alieno, ut tradit QAivs Inst. Iib. I. tit. s. Tamen id ad hoc genus adulterii pertinere forsan non crediderunt domini, ut Marci denique consti. tutio desideraretur.

. 6. Sed et ex Interdictis, Quod vi aut clam, aut Interclicho. Unde vi, audire potest.

Cur ex Interdictis, quod vi aut eum, et Interdicto, unde vi, audire ἰua beatur δ

Ur vero ex his duobus duntaxat3 Forsan quia omnia

crimina ad eum pertinent. Vis autem crimen est, oh quod interdicta haec competunt. Vel quoniam urbis securitas eius fidei commissa, ad quam pertinet, ne qua cuivis fiat. Pertinet huc TACIT us M. fi Anna . u. ubi dicit, ad praefectum pertinere, si quod civium audacia turbidum. s. '

187쪽

g. 7. Solent ad praefecturam urbis remitti etiam tutores sive curatoreS, qui, male in tutela silve Cura verissati, graviore animadversione indigent, quam ut sussciat eis suspectorum infamia: quos, probari poterit, vel num mis datis tutelam occupas te, vel praemio accepto OP ram dedisse, ut non idoneus tutor alicui daretur, Vel consulto circa edendum patrimonium quantitatem minuisse,

vel evidenti fraude pupilli bona alienasse.

. Praetor uν banus ius removendi tutorem babebat. a. Graviter puniendus ad praefectum urbis remittitur.3. Facta atrocia quaenam δ

SI graviori animadversione indigent, inquis Ictus. Prae

tor enim urbanus solum habebat ius removendi, sicut et legatus Proconsulis. Etsi dubitatum de eo fuisse appareat ex Ipen. de o . eius, cui manae es iurisae inprimis ex I. r. . . U. de suspectivi. Neque ergo is poterat extra ordinem punir tutorem remotum. I. r. f. suspecti.UMScium Turpilli. Nam, obsacta atrociora, in tutela admissa, apud Praetorem accusatus ad Praesectum urbis remittitur, graviter puniendus, . I. I. ult. Udes p. tui. v. gr. vinculis publicis. I.3. f. pen. Τ. eod. Scilicet, si sit de Plebeiis, sed libertus, etsi nihil aliud fecit, quam quod fraudulenter tutelam filiorum Patroni gessit, tamen ad Praesectum urbis remittitur. I. a. ff. de D. tui. s. Haec autem facta atrocia, quae hic recenset vLPIAN vs,totidem verbis repetit MARCIANus lib. 3. Insi. cuius est. l. p. st. detur. Et pertinent eo quoque l. 3. g. V. f. defusp. tui. et curat.

g. 9. Praeterea curare debebit Praefectus urbi, ut nummularii probe se agant circa omne negotium suum:

et temperent his, quae sunt prohibita.

188쪽

aeebantur. 6. Scriptura mensae.

r. Obligatis nominum e stipulatiana

Vmmularii, argentarii, ἀργυρἀμοιβοι, ἀργυρογνωμονες, κολλυβις , mensarii, τραπεστο, coactores, L ante A, g. argentariis.st. de statu lib. argentariae mensae exercitores, αργυροπes rara, nummos dicebantur vendere, pro numinmis, quos dabant permutanti alios, Iucelli aliquid accipie tes, quod coibbus dicitur latine Gratura. CV AClus obf. ιo. c. I

μγ. Et totidem verbis Glossae LAIIBAEi in κολλεκτά/ιν. Sic, appellantur et in I. ροὰμ cs certum petatur. Proprie tamendinerunt argentarius et nummularius, ut hic eius quasi institor, minister et mercenarius sit; ille exercitor, et, ut IusTINIANO appellat, οι τραπέω προε τες, η προεςηκωτες. Distinguit eos invicem PAreus lib. I. ad Mict. unde I p. f. a. Is de Mend. Et vel ex hoc titulo quoque colligere est differentiam. Hic enim S. nummulariorum mentionem facit. Quare si prorsus iida in fuissent argentarii, compilatores iuris statim subiecissent L a. quae de argentariis. Id enim ab ipsis plerumque servari pa-s tet. Erant hi coactores, qui in auetionibus pecuniam ab his, cui quid venditum suerat, cogebant. Fuit eorum certum corpus sive-quorum erat publicum ossicium, L argentarim. Io p. de edenae l. quod privilegium. F. depositi, fides p blica, L si veniri. S. in bonis. F. de res. aure tu possess. tabernas et mensas, cum aere in foro positas, habebant. i. qui tabernas F. . is coutrahent. Eorum negocia sere erant trium generum . Ut auctionarentur quorumcunque res, L D deflui. l. II. de Petit. haereae ut argentum fgnatum Venderent, aut examinarent.

quanti

189쪽

quanti esset nummus aut λlidus aliquis, cuius auri, an probus, an subaeratus, an aequi ponderis; ut foenori nummos locarent. Sed et apud corum mensam pecuniae depone- sbantur custodiendae. I. r. . a. f. dep. Hinc, qui pecuniam soluebant creditoribus suis, aut qui etiam aliis foenore collo- Cabant, vel eam ex arca sua sumere solebant, vel ex mensa nummularii; quae ibi deposita seruabatur, aut foenore colla ta, vel etiam, si versuram facturi erant, sub usuris a mens rio accipiebatur, idque exprimebatur in chirographo, utrum ex arca, an eX scriptura mensae numeratum esset. Quae scriptura mensae nihil aliud crat, quam numeratio pecuniae, Per mensarium facta, quam, quia in codicem rationum referebat nummularius, inde scripturae nomen, quemadmodum Graecis, Aee ποιεῖν, est numerare pecuniam, de qua per scripturam ante nummulario erat cautum. Iubebantur enim nummularii, quod iusis contrahentium gerebant, diligenter perscribere, ut CA ius ait in Ieg. argentar. Io. f. de Menae Hinc aequum praetori visum est, ut argentarii rationes iis, rquorum causa consectae, exhiberent etiam acturis aduersus ipsos. Et ex hac scriptura nascebatur obligatio nominum sine stipulatione. cui Aci us in L si plures. ρ st' de pact. Vide sic o- NivM lib. t. de iure civ. c. II. et lib. a. c. Io. fALMASlus de et fur. et de foen. Tiapez. Vt ergo negotia sua fideliter gererent, Praesectus curare debebat, de quibus Narcum, Philosophum, tu

Cura carnis omnis, ut iusto pretio praebeatur, ad curam Praesecturae pertinet. Et ideo forum suariunt sub ipsius cura est; sed et caeterorum, siue pecorum, si-Ve armentorum, quae ad huiusmodi praebitionem spectant, ad ipsius curam pertinet.

i. Cura ann 'tae et rerum venalium ad 2. Annona.

190쪽

. Cara Porcina. Dus dbbibuendas autor Aurelianus. s. Iuomodo veπribatur 6. Lampridius illustratur. 7. Duaremis, Muellus, Hilliger νιD.

santur.

s. Proponere quidps. Diuersa sectio in I. 37. g. de eompe .

o. Romae magna carnium vilitas.

3I. Praebere quideati Corporati jub Praef. V. potesare. 13. Iuarii immunitatibus gaudebant.1 . I scriptio vetus. x s. Magio vendere. 6. Cura annonae hodie pertinet ad circulos.

ε7 In eomitiis ad Mares ballum Imperii.

i Ertinuit ad Praesectum urbis cura annonae et rerum venalium populi Romani. I. r. C. h. i. Et sub eius dispositione erat Praefectus annonae, ut est in Notitia Vida j etONARAM in Theoph. Quemadmodum cura annonae militaris ad Praesectum praetorio pertinebat. vALEsius ad AMMIANVM MARCELiNvΜ lib. I . p. II: N M. Annona intelligitur, quicquid ad victum pertinet, L es de extraorae crim. t. i. g. ad Iutiam. de ann. I un. C. de ann. et capit. De Praesecto autem annonae conser Li PsivΜ ad Annales Taciti c. . et ad sENECAM GIreuitate vitur. AvGusTINVM de civ. Dei c. 7. Li P s i U M lib. r. ED I. c. I. Solius autem carnis mentionem facere credo UL-3 PIANUM, quod caetera ad Praefectum annonae spectarent. I L C. h. t. Caro autem crat, inprimis porcina, populo valde grata, cuius in eum distribuendae autor Aurelianus, teste vos Pisco. Eius, Ut et bubulae libra vendebatur octo minutis. Sub Alexandro redacta est ad duos minutos. LAMPpi DIUS iuc Alexandro c. ar. Verba Historici ita habent: Cum vilitatem P. R. ab eo peteret, interrogauit per Curionem, quam speciem c ram putarent. IVi continuo exclamauerunt carnem bubulam a que porcinam. Tunc ille non quidem vilitatem proposuit, sed iussit, ne quis fuminotam occideret, ne quis lactentem, ne quis vaccam, ne quis damationem, tantumque inter biennium, et prope annum, porcinae carnis fuit et bubulae, vicum fuisset octo minutatis libra, ad duaμ unumque utriusque carnis libra redigere-rtiri Desiderauit populus vis stem. Ita enim ex libris regiis et PuTEANI membranis CASA ulloNus emendauit. Et ita quoque Palatinos duos codices legisse, testatur GRVTERus ad

SEARCH

MENU NAVIGATION