장음표시 사용
201쪽
202쪽
VIRTUTIS MAIOR. SUORUM. PATRICIO. SANGVI. NATALIBUS. ANTIQUISSI.
SENATUS. INCLUT. ORNAM. PATRONO.
203쪽
SEntio tandem magna cum voluptate animi me non reum
voti, sed damnatum etiam, Magnifice Praeses, ex quo fasces Tibi, Summati Consulum, iam dudum meritis tuis virtutique debiti, non, ut olim in urbe, rerum domina, mensibus, sed, quod augustius est, alternis annis praeserentur.
Simul enim atque in hanc urbem, ab ordine amplissimo Iuculentis invitatus conditionibus, veni, reique publicae sui
admotus, quemadmodum non obscure deprehendi, famam ac gloriam pristinae, perque innumeros avos transmissae dignitatis magistratui adhuc latvam illibatamque superesse: Ita laudari, ut priscos illos praeteream Semones, uon ita pridem tume rebus humanis sublatos, PAUI OS, OLFIOS, magnos olim animos, et fastigio huic pares, audiebam, et laudari ideo magis, quod sine spe potiundi desiderarcntur. Dolebam infelicitatem meorum temporum, sive quod mihi hinc abesse, illis superstitibus, sive quod exemtos mortalibus illos, praeiante me, oporteret. Igitur saepius in TE, contentiusque intuebar, in quo notasse mihi videbar maiora rerum praeclarius gerendarum auspicia, quibus cum invidia praeteritorum temporum vi tutem vestram atque fortunam paria sacere posse sperabam. Quare optabam saepiusi precatusque sum, ut vivo vicienteque me contingeret, humeris tuis sedere augustam illam trabeam, quae, fascibus urbis atque sceptris armata, si non possessionem vindicaret priscae felicitatis, auctoritatem tamen iIli aut secundam, aut aemulam repraesentaret.
Enim vero nonis sum, qui paucorum egregia facta cum tot vivorum, atque defunctorum multo plurium meritis invidiose velim committere, ut, quae sideribus natura est, minois ra validiorum oppostu obscurentur: Quin lubens fateor, have facile contingere posse, ut aut tot praeclarorum, et in rebus agundis exercitatorum, qui Senatum hic eligunt, virorum i sicia a scopo penitus aberrent, et optetur is, qui, ad dignitatem et summam rei quod conserat. nihil omnino habeat: Aut, si maxime quis, uti orum sordium e suarum vestigia callidius forsan et pro tempore tegendo, semel obrepere huic ordini Mea Di sitiet Cooste
204쪽
queat, ut non post unius alteriusve biennii revolutionem, acriori censura,hunc gradu vicissm depellere liceat: Tamen, cum et vitia, cognatarum Virtutum specie, etiam prudentissmis imponant, tum Virtutum non una, nec similis si ratio, aliaeque vitam privatam ornent, aliae egregio publico comparentur, et regentium Propriae sint, quis adeo sumenus sit, cui, si sorte non sit prorsus οἰναλφαζητος, si ab ambitu transver-Lς non temere abripitur, si in commercio civium inter ipsos sibi rarius plus tribuit, si amicitias non ex utilitate, aut, quod peius, turpi lucro parat, ideo mensuram publicae potestatis illico implesse, et omnes rectoris numeros absoluisse sibi videatur 3 Non dicam, quam saepe contingat, qui principio magnum ad salutem publicam momentum attulerant, in ipso quali curriculo aut lapsare, aut cessim ire. Quam saepe contingit, ut scite ait Traiani laudator,aliquem quaesitam domi gloriam in publico, aut in publico partam domi perdere; Quoties adhuc
videas, virtutem, quasi urgentibus satis, fortunae succumbere, consit i a occulto corrumpi, motore successuque prudentia stam dari, nec raro fortunam, cuius iuventuti favit, senescenti proterve illudere.Quare, quod OLFIOS, quod PAVLOS, COSS.
et nunc demum caelo vindicatum K AMMANUM, iam nostro tempore in hac republica clarum, et, quae rara societas est potestatis cum probitate, Virum optimum, post fata, ubi livori, ubi odiis, ubi calumniarum prurigini iam partes amplius nullae sunt, nominatim desiderent homines, non debet ad ignominiam clarissimis viris aliis, quorum nomina reticentur, ex petere: Praesertim cum ad laudem abunde adhuc possit esse, vel in secundis aut tertiis constitisse. Et inusitata prorsus, nec nisi paucissimis concessa haec Rlicitas est, suae famae gloria que superstitem interesse. Mihi vero praefiscini esse debet, TE audiente, videnteque, Clarissime Praeses, tua praedicare
merita, quae et rem ipsam auctorem, et conscientias publieas hominum huius aevi habent testatissimas; et vota nunc demum mea publicare, quando iam et communibus ciuiu in
sociata votis, et comprobata patrum iudicio, et ab eventu
205쪽
prosperrime fuerunt cenfirmata. Quare restat, ut me voti religione nunc exsolvam. Fecerunt ici quoque iam alii, et fortasse splendidius, maiorique impensa, sue, more urbis, votivo vino, sive pretiosis quibusvis aliis. Liceat vero mihi, quod populo romano lubenti animo licere voluit Honorius, imperator, una, sed romana, defungi libra auri, puritati suae et nitori a me restituti, nec ad monetalis, sed criticae artis obrussam excocti. Licebit sane; apud TE praesertim, Patrone, qui sem-Per benevolentia tua, etiam tum, cum nihil mihi facilius esset, quam inter extraneos inimicos invenisse, eoque tempore, ubi aerugo saevarum mentium, et nigrae loliginis succuc alia Omnia auribus hominum, prout est calumniae ingenium, ingereret, me amplexus, tam constanter sustinuisti, deque studiis, de festis, animoque nostro, quippe iam dudum explor tis, Tabique probatis, tui semper similis, mihi aequissimus, praeclare et sensisti semper, et sensurus porro es. Quod super est, dum votum pridem nuncupatum persolvo, nova iterum haec signo, ut, quem hodie fecerunt rata publica Consulem, esse semper patiantur. Et, si maxime his olim sederit, quod deprecor, felicitati urbis hactenus invidere, non culpa Rectoris nostri id fiat, sed seculi. Deum vero, Praesidem custodemque urbis, pro rebus humanis adoro atque veneror, ut non magis incolumitati urbis, quam annis et sortunae CO SVLlS addere perpetuitatem velit : Aut, s quid forsitan humana sorte maius precor, saltem, ut servet eum non liberis solum nostris; sed seris quandoque nepotibus successoresque ei non alios, quam quos ipse suscepit, nec ante tribuat, quam ubis miles sui disciplinis exemplisque domesticis, atque lustinendae rei publicae moli iam pares educarit. Eant in seculum Adenstediorum, eant illa omnium dignitatum in urbe, illa priscae avitaeque virtutis nomina. Ibunt, scio. Extollat ob Te, Consul, caput Brunsviga, ut Roma olim in Aniciis; Sintque Adenstedii, si parens, sint filii, quod Romae Probus, quod Probinus, quod Olybrius, Consulum parenS, Comsulum soboles, consules ipli, non solum Brunluiga, sed Ro
ma dignissimi, si, qualia Roma Probo, COS, qualis Probino, B b qualis
206쪽
qualis Olybrio erat, esset. De caetero, auctoritati dignitatique restrae, Vir meritilliine, se ego semper inserviam, non ut me in consiliis assidentem, sed inter assici uos atque clientes putem. Dabam e Musto, die octavo Iduum Ian. anni 1667.
ossertam ad L. singularem Codd. Theodosiarii et Iustiniani
Codex Theodos I p. Arcadius et Honorius, A A. Bissilio, Praef. V.
Uando votis communibus selix annus aperitur, iis una libra auri solidi septuaginta duo obryziaci Principibus osserendi devotionem animo lubenti sustu- pimus. Statuentes, ut deinceps sequentibus annis unius cuiusque sed initas Principibus suis talia ingerant semis per et deferant. Dat. III. Nonas Martii, Med. Obb. ra Probi
AGitur hoc titulo de oblatione votorum. Ita enis 'esse
legendum, non, de observiatione, vel obligationo votorum, ut quidam libri habent, vel ex CODr CE THEODOSIANs oblatio, liquere potest. Oblatio est nihil aliud, quam praestatio, fun- quid i ctio, illatio, exhibitio, lutio eius, quod vcl pollicitatione, vel conventione, vel publica indictione, du votioneque debi- Oblatio, tum erat. Est alioqui peculiaris quaedam species pensitationis, Npmen ut ex AscoNio ad IV. Verrinam constar, similis ei, quam hodie subsidia auxilia, GalIi, Ira AE es, appellant, ut censet B DAEus ad tit. θ'. de QR. Euaest. Ita. m. Ioe. cumque sequitur P.
207쪽
GREGOstius lib. 3. Θntag. cap. 6. Sed speciali hoc significatu hoe loco non videtur poni. Etsi enim non nego, votivas praestationes ad genus oblationum eta reserendas, oblationis ta- .amen vocem hic positam ita nego. Nam et indictitia, et im Perata tributa, quae necessitatem praestandi publicis legibus, non ex obligatione pollicitantis habent, offerri passim dicuntur. Ita oblationis obsequia, L . in f oblatio auri et argenti lustralis, I. I. C Th. de lustrali colui. dicuntur, quae in caeteris legibus eiusce tituli praestatio, solutio, illatio nominantur. Frustra itaque sunt, Qui oblationem votorum intelli-DIueri, sunt de actu vovendi, seu ipsa pollicitatione, Votique spon- sunt, vota tione. Quod amplius apparet ex titulo, proxime antecedente =ς νς, et .
nostrum, CODICIs THEODosi ANI, de oblatione equorum, qua μν φ .
utique non promissio, sed exhibitio equorum venit. Divina itaque erant, fieri, concipi, nuncupari, suscipi, ab his scilicer, vota, qui preces faciebant pro eventu quolibet: D erri, fomi, reddi, perstat vota. Quod dicebatur de his, sui, compotes voti, se religione solvebant, praestando pollicita. Quod Diis meritis, merentibinis reddere dicebant. ovi Divs East. Dii meis Redduntur MERITO debita vina Iovi. rentes. Et ψ. Trist. H. a. Munera det MERITIS saepe datura Deis.
Eadem ratione. qua meriti honores, meritae arae, dona merita
bonis auctoribus usurpantur. Hinc in notis singularibus, V. S. L. M. Votum solvit Iubens merito. Primum itaque vota conis Cipiebantur, cum concepta essent, inscribebantur, signabanturque. SUETONIus in Augusto, e. pr. Hota, quae in praeteritum Imfruni suscipi mos est, talugam fisum, Tiberium, nuncupare iussint. Νum se, quanquam conscriptis paratisque tam tabulis, negavit fuscepturum, quod non esses soluturm PLINIus lib. Io. epise. . . ad Traianum e solemnia vota pro incolumitate tus, qua publica salus continentur, et suscepimus, Domine, pariter etsemimus, precati Deos, ut velint, ea semper solvis perque signari. Obsignata
assigebantur Deorum statuis. IvvENALISJat. Io.
208쪽
Votaee- pres: id est, de tu precibus impletur. Praecipue autem gen nubusiae bus Deorum assigebantur, et quidem cera. Hinc illud iv v - . VN 'R NAtas, DI. Io.
Genua incerare Deorum. Qua voce etiam utitur semel atque iterum PRUDENTIvs. Lvci Avus tu Philo ruder πολλοι, ἰδ' ἔς, ἔκειντο οβολοι προς τῶν πο - δοῖν αυτῆ, κώi αλλα νομισματα, ινια. αζγυρα, προς τον μηρον - κεκολλυιένα.
De inscriptione et subscriptione legis.
REscriptum hoc est Arcadii et Honorii, filiorum Theo-
dosii primi, qui, a Patre vivo adhuc in imperium adsciti, ab obitu illud partiebantur,ut Honorio occidens,
Basilium, Praesectum urbi. Exstat ad Basilium quempiam Alexandri imperatoris, rescriptum l. s. C. Iussi nupt. ex res . . pri. sed id nihil ad nostrum. Nec magis huc pertinet is, ad quem Diocletianus et Maximianus A. A. in I. s. de except. α'raeseripi. rescribunt. Procul dubio autem is est noster, qui sub Gratiano, Valentiniano et Theodosio comes sacrarum largitionum audit L 36. C. de decur. Merobaude II. et Saturnino in quae est l. ror. C. Th. de decur. Et L C. Th. de immanis. Nossa, Honorio VII. et Theodosio II. Cossi Meminit enim eius EOSIMustis eumque Minoe ον Mia τεγμημενον ait. Quoti- . tuto Praefecti urbi nuncupari tolent. Et ita puto corrigendam inscriptionem I. r. C. D. Qui bom ex L. Iul. ced ubi .Consulem libri praeserunt. At Consules subscriptos haheld. L. Ausonium et Olybrium. Nisi consularem sorte Iegeris. Datum est rescriptum Mediolani, Italiae metropoli, ut dixi in dissertat. de centum Lapidibus, Vbi Theodosius fatis functus erat, cum prius Honorium ad se eo accersivisset, pulL GORGrvs. lib. u. ZOSιΜvs lib. Iremo, Soz ENVS lib. cap. . MARcELLIN , Comes, in chronico, eique occidentem cominmisisset, OLYMPIODORus apud nonum,' est, Italiam, Hispaniam Diuitigoo by Cooste
209쪽
niam, Gallos atque Asricam. Fallit tamen interdum scriptu- Interdum ra, et pro, Mediolani, legendum, Medianae, ut in I. f. C. Th. denon Me- iure ei. Nam CumValentinianus Niceae v. Mi Martii ut tra-: 'li' dit socRAris lib. . cap. r. Valens autem sub finem Martii Con-ὸ; .... stantinopoli Imperatores facti, Aprilem et Maium in Thracia..i M.-
exegissent, certe Mediolano rescribere non poterant. At ve- diano leviro ex ΑMΜiANO MARCELLINO libr. M. amplius constat, Imperato. gendum.
res holce, percursis Thraciis, Naessum venille, ibique in sub- Mediina. urbano, quod appellatum, MEDIANA, comites partitos suburba- fuisse, ut ait MARCELLINus, Oportet itaque, ut leges, quas initio Π imperii sui ad Iunium Mensem usque promulgarunt, alibi, et i. quidem in Thracia, quam Mediolani fuerint perlatae.. Edita est haec constitutio III. Idus Martias; Olybrio et olybh;u, Probino COSS. Hos statres germanos, Sextum Ani tum et Probi.
HermogenianumOlybrium etSextumAniciumProhinum, Car-nus. mine panegyrico aeternitati consecravit CLAVDIANus, Poeta. Pater fuit Sextus Anicius Petronius Probus, vir omnium pri-Eorum vatorum maximus, ut ait ONYPHRIvs. Eius dignitates sub unum Pater.
adspectum inscriptiones duae, in antiquis duabus basibus Romae, in domo Caesia, collectas exhibent.
SEXTO. PETRONIO. PROBO. V. QPROCONS VLI. AFRICAE. PRAEFECTO. PRAETORIO.QVA TE R. ITALIAE. ILLYRICLAFRICAE. GALLI ARVM. CONSULI. ORDINARIO.. PATRI. CONSULUM. ANICIVS. PROBINUS. V. C. CONSUL. ORDINARIUS. ET. ANICIUS. PROBUS. V. C. QUAESTOR CANDIDAT. FILII. MUNUS. SINGULARI. RELIGIONE DEBITUM. DEDICΛRUNT.
210쪽
SEXΤΟ. PETRONIO. PROBO. ANICIANAE. DOMUS. CULMINI. PROCONSULI. . AFRICAE. PRAEFECTO.
PRAETORIO. QV ATER. . . ITALIAE. ILLYRICI AFRICARGALLIARUM. CONSULI. ORDINARIO. CONSUL V M. PATRI. ANICIUS. HERMOGENIANUS.
OLYBRIVS. V. C. CONSUL. ORDINARIUS. ET. ANICIA. IULIANA. .
Exstant apud suΜMAcuvM lib. .. aliquot ad hos fratres epistolae. Et auxit utique iplendorem gentis, quod et nata- Exempla libus, et dignitate essent pares. vE Elus scribit lib. a. c. δ. singuis lari exemplo fratres duos, Metellos, uno die triumphasse; Ful- .hi . . ' vios duoSigermanos,Collegas in Consulatu, duos Metellos, pa-yocloium trueles, incensura fuisse. Addamus, annus urbis DLxxiv. duos uno tem. fratres, Q. et Ρ. Mucios QJ.Scaevolas, Praetores habuit. Addepore. Othonem et Titianum, simul COSS. TAClTvs l. histor. I. Iulianum atque Paulinum, fratres, COSS. Imperatore Constantino, anno, quo synodus Nicaea celebratur. Denique Seu lini Boethii filios, Felicem Gallum et Secundinum, anno Christi, Dxl. ut coniicit BARTuius ad Claudianum. Mater fuit Nax Proba Faltonia, matrona laudatissima, avia paterna Demetria- sonis; m nihκο-Mus mepistola ad Demetri Fuit enim Demetrias,' ' virgo, neptis ex filio Olybrio, non e filia, ut BARONIus tradit. Haec Proba Alarico Romam dedidisse ferebatur. PRocopius lib. r. Handat. Quod tamen BARONIus refellit in Amnes. roas. V. A. C. so. De ea inscriptio: