Opuscula iuridicohistoricophilologica rariora 25 in vnum volumen collecta. 1. De indigenatu Germanorum. 2. De modis acquirendi priscorum Germanorum. 3. De armis Germanorum priscorum ... Cura Car. Gottlieb Knorrii ... Accesserunt 1. Conradi Friderici

발행: 1727년

분량: 812페이지

출처: archive.org

분류: 로마

191쪽

strentibus. Pro qua tamen nihili voce, totoque ignorata Latio, acriter contendit DuARENus, r. i*. M. pro Duareno DO NELLVS, Is comment. U. pro Donello tu LUGER, lit. P. Sed nec analogia eatitur, ut praestatio rerum edulium edulitas appelletur, et simile vix ostendere poterit DoNELLvs. Frustra ergo est, quando audacem manum procul dubio intelligens Cul Clum) LAM PRIDIUM corrupisse paratragoediatur. Nec moror HlLL GERI, recte. Non enim mutata lectio manus Cui acianae, aut Casau bonianae, Gruterianaeve, quos et SALMASIVS sequi tur, facinus, sed ab auctoritate MSCtorum optimae notae est. Neque sententia loci controversi sensum alium fert. Nam si non annonae vititatem, sed largitionem edulium populus Periit, cur quaesivit Alexander, quam 1 peciem Caram putarentpQuasi vero largitio solius carioris annonae fuerit Θ Deinde nec largitio annonam essicit viliorem, quam tamen sua constitutione viliorem effecisse historicus innuit. Ait enim, non proposui iste quidem edulitatem , ut legunt DuARENUS MDONELLus, sed effecisse tamen, ut ex oeto minutali libra pose Cinae et bubulae duorum aut unius minuti libra fieret. Ergo

nihil secundum petita populi Alexander sectilet, desiderantis

rerum edulium largitionem, siquidem largitionem non praeostitiiset, sed vilitatem tantum bubulae et porcinae. Ad id, quod populus stagitauerat, facere voluisse Alexandrum, LAWmi Dius, sed per edictu in tantum id essicere noluisse, ostendit. Si ergo illud, quod a populo petitum erat, non quidem per ictum, sed re ipsa effecit Alexander, utique vilitas petita fuerat. Eam enim, non largitionem fecit. Nec ferit Ditemma noNELLi, quod ita sere habet: Dicis.Lampridius, Alexandrum non proposuisse vilitatem. Aut igitur proponendi verbo intelligas et Alexandrum non praestiti ci non exhibuisse, non esse-cisse vilitatem, et textu ipso refutaris, quia Lampridius indicat,

vilitatem ab eo maximam inductam: aul proponendi verbum

significo.it, Alexandrum sibi non proposui es, non animatum fuisse exhibere vilitatem, et id quoque erit Isum. Nam Lampridius indicat, id maxime egisse Alexandrum. Non, inquam, ur- g et D ELLVs. Proponere est, usitata satis fgnificatione, publi-

192쪽

ce edicere, per edictum Iroponere, adeoque sic datur tertium, ut Magistri loquuntur. Quare vox illa nauci edulitas, neque obtrudenda erat PAPINIANO in L II. F de compens quod agunt ' ...

DuARENus et DoNELLvS. Sed omnino ibi retinenendum aedilitatis. Nec obstat, quod DONELLus causatur, seruata hac lectione, qua aedilis proponatur tractasse annonam publicam, non posse causam annonariam non esse , adeoque denegari compensationem, Per l. 3. C. de compens quae tamen, retenta . taedilitatis voce, in hoc textu concedatur. Perperam enim DONEI Lus putat, nullam debitorem ex causa frumentaria com-

pensare posse, quod nuspiam in iure traditur: sed hoc iuris est, quoa debitor Reipuolicae duntaxat, seu qui Reipublicae . aut fisco ex causa annonaria debet, is demum compensare non polst. Iam si aedilis arctiorem annonam praebuit, seu parcius et malignius annonam distribuit, quam debebat, certe inde nequaquam fit debitor Reipublicae, sed singulo- rum, quos iusto annonae modo fraudauit. Sed hac relatius egimus recitationibus publicis ad tit. V. de compensat. Redea- mus ergo ad carnem, cuius sub Alexandro libra duobus aut, uno minuto etiam venibat. Et alias Romae magnam carnium vilitatem suisse, PLi Nivs lib. II. c. s. auctor est, et allibus . . . singulis XII. carnis pondo aliquando vendita.' Minutus, λεπτον Graecis, HERO ALEXANDRi Nus in fragmento de re numiaria, ῆσαν εκεινα Οὐο, τά ε πο-ειὸ το γα ευλάγειον ἁ καὶ δυο λε lά αλωτο. Erant ergo denarii. Vide DN. GRONovi uri de sestertiis p. NK HILARivs m enarratione

PDimi Di. duos denarios inopis viduae acceptiores Domino ait copiosis divitum numis. Duo denarii ui LAstii sunt Evangelistae, Asi λεαζά. VidesALMAsivsi ad Vopiscum p. m. 3Π. lit. E. Denarius erat octava pars unciae, cui quatuor sestertii aequi-Valebant. Minutus ergo argenteus faciebat emen halben Teios.

μὶ, ετῆς - ιυσι δὲ του τατ ορο , δύο δράχμας ἔχον. Cura haec fuit, ut praeberetur iusto pretio caro, ut praesto cDset, ut copia haberetur iusto pretio. Praebere enim est fa-- .iscere, ut haberi, comparari possit, non est tradere. Vide com

193쪽

NANvΜ-3. c. g. n. s. Quare et forum suarium, et caeterorum, siue pecorum, siue armentorum ad ipsius curam speetabat. Et condita in horreis urbis curabat, L I. C. de coudit. iupubi horr. id est, corporatorum curam, quales pistores, sua- larii, boarii, pecuarii, susceptores vini, lignorum, frumenti, olei portitores,aealcis coctores, qui in certum Corpus coacti, et ei corpori, quasi seruitute obstricti erant, ex olscio habebat. Videriit. C. de priuileg. corp. urb. rom. de pistor. de suam Iuscepi. Uiu. et cael. cor p. lib. XI. In primis suarii immunitatibus gaudebant, quos porcinarios urbis aeternae nominant imperatores in I. C. de suar. ut sordidis junctionibus liberentur. Actiones excipiebant et inferebant apud Praesectum urbi, sub iacuius dispositione, legimus in Notitia , fuisse etiam Tribunum fori suarii, de quo inscriptio: AZ Vrsacius V. P. Tribunus co-i

hortium urbanarum X XL. N. XII. Lori Darii. Et vendebatur ad pondus, non oculorum libertate. I. M. C. Th. desuar. Id erat exagio vendere. Huc pertinet Turcii Aproniani, Praefecti is urbi auctoritas, quam UOLATERRA Nus Anthropol. lib. ao. repraesentat, exstantem in hortis ad aedem Apostolorum, cuius meminit et cui Acius. Praesecturam urbicam is Apronianus

iniit Constantio D. et Constante Cois. pridie Idus Iulias, A. C. 339. Ita vero habet: Ex automate Turcii Aproniani Praef. V.

Ratio docuit: utilitate lita dente, consuetudine mercandi forte micandi summota, sub exagio potius pecora Vendere, quam digitis colludentibus tradere, ut, appenso pecore, capite, pedibus, et seuo lactante, et sub iugulari lanio cedentibus, reliqua caro cum intraneis proficiat venditori, sub conspectu publica fide ponderis comprobata, ut, quantum caro occisi pecoris appendat, et emtor norit, et venditor, commodis omnibus a praeda damnata, quam Tribunus , ollicium, Cancellarius et scriba de pecuariis capere consueverant. Quae

forma interdicti et dispositionis sub gladii periculo custodienda mandatur. QPrae aliis grata fuit populo porcina, quam primus gratuito praebuit Aurelianus, vopiscus in Gaudio. Quo facit consti-

Z a tutio

194쪽

is tutio Constantini ad Lucrium Verinum, La. deTh. desiis. Et altera Iuliani ad Fl. Apronianum, II. C. T. desuar. ut porcinae species periculo suariorum populo adfatim praebeatur. Hodie in imperio Germanico cura annonae pertinet ad Circulos. LlMNEvs in iure tom. , ad Bh, r. r. 32. Et in Comitiis ad Mare-ir schalcum imperii. ARvMAEus de comitiis c. o. u. So.

g. ia. Quies quoque popularium et disciplina spectaculorum ad Praefecit urbi curam pertinere videtur. Et Iane debet etiam dispositos milites stationarios habere ad tuendam popularium quietem, et reserendum sibi, quid ubique agatur.

CONSPECTUS:

i. Populus, patulat h. 4. Militeissationarii mitisii pa. A. Lipsis dise/ditur. 3 Statio militum. 3. Hurigarum siti agitatorum 6. Spe iaculis praeerat Tribunus is nuatuor nenera, coloribus vesium luptaιum Romae.. incta.

Populus, Popularis, pro factione Circensi, voPIscvs in L.

Hero. In tanto autem equus lige honore fuit, ut ei a populo prasinorum saepe modius aureorum Iopularetur. IvvEN

Accipe victori populus quod postulat aurum: Eodem modo, quo Graecis, Digrammato in Porphγrii Iaudem lib. I. Autholog. Sic SAL LusTius: Calitina cum ad iusiurandum populares sceleris sui ad eret. sENECA, de vita beatae Mea quidem haechmentia est, invitis hoc nostris popularibus dicam, Dum Epicurum et recta praecipere. Ubi populares suos appellat Stoicos. Sic popusiares coniurationis idem fALLvSTius. 2. Non enim pia erepopularia exponere cum Li Psi O 3. Epist. s.' M. et PAcio anab. Cod. h. t. id est, consessum theatralem populi, ut equestria, ρquitum. Quo resors ille Callistrati, I. u. g.

195쪽

s. depora. turbulentas acclamationeS. Quod notat cAsAVBONUS Fquoque ad Capitolinum. Conser Cui Acivat. L OUN. 3. Tralatilium est, fuisse quatuor aurigarum seu agitatorum genera v stium eoloribus distincta, Prasini, Veneti, Ruitati, Albati, VNde oNvFRivM PANHNio de ludis circ. lib. I. c. m. Quorum studia ad seditiones et turbas usque saepe procedebant. Vide TAC TUM I Annal. 7 . es V. A. a1. II. A. II. PROCOPivΜ in ἀνεκδον Prae- Φfecti ergo erat, quietem popularium et disciplinam spectaculorum curare, et propterea dispositos milites stationarios hahere. TAClTus Aunal. U. Fine anni satis cohortis adsidere ludis δε- Iita demovetur. Ireo maior species libertatis esset, utque miles themirati licentiae non permixtus incorruptior ageret, et plus daret experimenIum, an amotis custodibus modestiam retineret. Suet. lib. c. Sed adiuvante vulgi preces statione militum, quae tunc ex cubabat, repraesentaturum se pollacitus est, ac ne mora vomensuum in albo profitentium citharoedorum inscribitussit. Statio mi- slitum milites certo loco dispositi, ut statio germanorum. svETON ivs in Nerone c. 3M. Porro disciplinae quoque specta- 6culorum praeerat Tribunus voluptatum Romae, de quo sommula CAssi ODORI lib. g. e. Io. Vide vi ZZANusi de mandat. Princip. p. m. 17. Solebat etiam saepe inprimis turbatis rebus, cum comitio interdiceretur, populus in circi S et theatris convenire Quo magis, ad tuendam quietem, stationes ibi militum haberi oportebat. Vide cuAuz ad Spartianum.

3. 13. Et urbe interdicere Praesemis urbi, ct quavis alia solitarum regionum potest, et negotiatione, et Professione, et advocationibus, et foro. et ad rempus, ct in perpetuum. Inder licere poterit et spectaculis: et, si quem releget ab Italia. summovere eum etiam a provincia sua.

196쪽

CONSPECTUS.

r. Praef.ctus iube interdicere potes. 7. Regiones solitae. a Inter dicere. 8 A God re δε uisceditur. a. Relegatio hodierna quam e 9. Item, a Glacio et Corros. . Ostiacifluus. io. Claudii, Trib. pleb. plebis i

ε. Latra Du. Iob. Audi . Bosii. 6. Ouibus locis Praefectus interdicere

it. Ulpianus explicatur.

T relegare Praefectus, ita et interdicere urbe, et quavis alia solitarum regionum potest. 2. Interdicere est, si quis certo loco abesse iubetur, vel certo loco exclu-

3 ditur, relegare, si certo loco includitur. 3. Hinc, quae nostris moribus usurpatiar, lata potius fuga aut interdictio, quam relegatio, etsi ita lolet dici, est. Vide F. et 7.I. de Inter . et releg. Sic saepius in agros relegatos legas. SUETONivs iu Augusto,c. . Et Livia, apud Di ONEM, inter leviores poenaS κατακλειαν Dάγes recenset, notante CASAVsGNO. Quo pertinet et illud, ut svETON ius appellat, relegandi novum exemplum, a Claudio usurpatum, ut ultra tertium lapidem ab urbe vetaret egredi. lib. c. as. Sed tamen et ciCERo antea Roma 468. millia passuum abesse iussus. Dio lib. 3y. Et Eridericus I. g. l. vers. et . qui vero adpraedictam depac. ten. a. EMI. 13. Latae fugae similis erat s ostracismus, de quo vide CORNELivM NEPOTEM in Cimone, et quae ibi notat vir Clarissimus, Du. IOH. ANDR. Bosius, Professor Academiae nostrae celeberrimus, et humaniorum literarum decus, s. s. r. Et quia nemo interdicere alia, atque quam regit, pro-6 vincia possit: I. r. I. Io. st de inter ae et releg. Hinc Praefectus no-7 sterila urbe et solitis regionibus potest. Solitae sunt urbicariae 8 vel suburbieariae. cui AClvs a. Observ. I . Grat itaque Di ON. GODOPREDus adh. f. m. o. qui suburbicarias intelligi negat, et Italiae regiones intelligit, idque auctore, ut ait, CuIACio. Sed cuia 'i Acius di serte urbicarias exponit, etsi non negat, et de illis al-9 teris accipi posse. Quod tamen nec cuiACio largiendum A BER GENTi Lis i. Epist. Io. accipit de regionibus urbis, seu de XIV, intra urbem regionibus, quod yrobat B ACHovius non sine cavillo in ANT. FAsilvai , quasi mitellus FABER sic ait BACHovius ignoras-- n

197쪽

norasset Romae urbis regiones istas. Satis petulanter, incogitanter. Iam enim apud VLPiANum processcrat, quod possit Praefectus interdicere urbe. Quis lai dubitandi locus, quin et uris his XIV. regionibus 8 Quali urbe quis interdici pos Ist, nec tamen urbis plateis. Errat non minus CORRAS ira qui per solitas intelligit regiones originis, incolatus et delieti, quibus praeter urbem delinquentes plerumque interdicebat. PergitvLPIANus, et, interdicere eum quoque posse Negociatione,

ait. Erat Plebiscitum Q audii, Tribuni plebis, qui tulerat, Iane quis Senator, quive Senatoris Pater esset, maritimam n vem, quae pluris quam 3OO. amphorarum esset, haberet. Livius Id. ar. M. Praeterea, ne quaestorii scribae negociationem e ercerent. Nam periculum fore, ne de pecunia publica negotiarentur. Quam legem Domitianus, Imperator, in usum reduxit, et diligenter ob2rvari iussit. Fuere et Senatores navibus interdicti, lege Iulia Repetundarum. I. s. J de vac. c. mun. Sed vLPiANus hic non agit de interdictae per leges ne- ugociationis persequutione, nec mercium quorundam impo latione, vel exportatione vetita, sed de eiusmodi interdicto, quo certi homines loco poenae negociatione abstinere iubentur. I. p. g. st. Is depoen. ubi additur, et poenae instar esse, si quis ad conductionem eorum, quae publice locantur, accedere,

vel ad vectigalia publica, prohibetur: Eodem modo et

Prosessione

interdicit Praesestas. Prosessio est sui cuiusque vitae gene-iaris manifestatio, qua quis prae se fert, se eius artis vel generis esse. I. a1 in . C. de episc. et cler. Professio flagitii, de meretricibus, apud TACl TVM a. Atinat. D. Professio argentariorum, L MI p. de edend. Diversorum operum professores. I. sing. g. r. C. de monopol. Prosessio de mulieribus scenisis, I. 1ubemus. G. . 1. C. denum. Artis magicae professio. CvRTius in Ilisor. 7, δ. Professio Oratoris. ci Ro de Oratore et ita hoc loco accipitur. Praesecti est inter/icere et Advocationibus.

198쪽

s. p. . . demen. Addit Ictus: Et ad tempus, et in perpetuum Nec obstit, quod Praeses hora administrationis suae tempus interdicere alicui arte sua non possit. I. ult. pr. V. de poen. Vel enim aliud est arte interdicere, quod glossa respondet, aliud advocationibus et similibus. Vide gAccuovivM h. I. Vel in Praeside erat singulare, ex constitutione Antonini, ud viACius ad Nov. 13. Con ser closiam ad . l. C. de positatunc .

g. ult. Divus Seuerus rescripsit, eos etiam, qui illii Citum collegium coille dicuntur, apud Praefectum Urbi

r. GPegia quaedam uetita in Rep. Rom. I 3. GRegia uasa iussolvant DL Caesar a. Originem debent Numae. i et Augustui.

Ol Iegia, eraeter pauca, lage veI scio probata, vetita

li fuerunt in Republica Romana. Et fuit hac de re re scriptum Imperatoris, Severi, ut VLPIA MVsUC, et ΜΑRCiANvs L Lj de colPeg. innuunt. Iunge I. r. f. Quod cuiusque a univers. nom. Originem collegia Numae debent. PLvTA CHus in Numa, et PUNIvS in histor. natur. lib. I . e. r. Sed nihi-3 lominus praeter illa publice probata subinde coibant factiones titulo collegii novi, ad nullius non facinoris societatem, qua de causa Iulius Caesar et Augustus praeter antiquitus conssit ta, dissolvisse reliqua legunturi Suffromvs in Auguso, cisa. Id- que propter eminens Periculum coniurationum et proditi num, quae solent ex conventiculis conflari. Sed nec hodie collegia pro cujusque libitu, sed ex Iegibus publicis habere licet. SCREPLIZ ad consuetudBrandenburg. tu. N. don eant meroeen: Quod cognoscitur ex literis fundationis, arca communi et sigillo. RERiacuius decis No. n s. Vide de collegiis in Rep

199쪽

Praefectus urbi, cum terminos urbis exierit, potestatem non habet, extra urbem potest iubere, iudicare.

. Praefectus urbis, rerminos egressis, potestalem uon habet. Valliae Die n. apinione . s. Diversae Iectioser. 6. Neutra proba.

s. Vera mens huius legis uti x L. a. de V S. explicatur.

6. Terminus quid/

pra diximus, urbis terminos esse muros. I. a. d. V. S. Prae lectus ergo, cum hos egressiis fuerit, potestatem non habebit. Quomodo ergo dabit iudicem 8 Quidam In- aterpretes ita componere istud satagunt, quod termini urbis u rue ad centesimum lapidem debeant intelligi: Urbem autemniri muris. Ergo cistinguunt urbem a terminis urbis, hoc sensu, quod extra centesimum nulla quidem praesecti fuerit notio, at intra hos limites, intra centesimum scilicet, adeoque intra urbis terminos, sed tamen extra urbem; sed vereor, 3 ut adstipuletur PAnus in I. a. de V. S. Quando enim dicit pAv-Lus , quod urbis appellatio finiatur muris , quid aliud vult, quam urbem muris terminari, id est, terminum urbis non esse centesimum lapidem, sed muros ac portas. Iam si muri urbis sunt termini, id, quod extra muros est, non erit urbis xprminus. Et fient ita termini sine terminato. Et facit quod vLPIANus I. I. I. h. cum dixisset de admisso intra urbem, subiicit κοαδιατο- λην, si quid intra centesimum, ut nihil certius, quam, quod intra centesimum sit, non pertinere ad urbem, sta esse extra urbem. At extra urbem non est, nisi quod ultra terminos urbis.

Terminus enim est, qui discernit, quod intra est, ab eo, quod

extra. Centum autem illi lapides sunt extra urbem. Sic et

200쪽

Um ab emendatione petunt. Et certe, iam olim varie lectam imgem penultimam, ex Accvstsu glo:lis liquet, et subindicat ibi

BARTo Lus, ut merito eam in dubium vocet D TARENvs ins ad h. t. Et Go parous notat, se in MSCto quodam reperisse, nec extra urbem. HOTOMANNus legit, itura urbem, . obf. ar. Neutra

lectio proba: Si enim urbem accipias, quae muris rerminatur, salsum est, praesectum non posse in luburbiis et regionibus solitis iubere iudicare: sin pro potestate urbica, supervacuum

fuit monere, eum, qui extra territorium suum privatus est, nec posse iudicem dare. Nec IioTon AbNus magis proficit. Inanis enim repetitionis ταυτολογίας reum facit ICtum. Quis enim in dubium vocet, num Praefecto licuerit intra urbem iubere iudicare, intra quam omne imperium constitit. HOLOANDER eL costa Asius ita legunt: Prauectus urbi, cum terminos exierit, potestatem non habes: Extra tamen potest iubere iudicare. Hos enisse; Praefectus urbi, cum terminos potestatis suae, qui ciat simus lapis est, exierit, potestatem non habet: . Extra tamen eos

constitutus, nihilominus potest iubere iudicare, dummodo

datus ab eo iudex intra terminos urbis iudicet. I. cum unus. II. s. I. de reb. aut. tuae pus nARTOLus vult, quod Praefectus, in urbe manens, potuerit iudices dare usque ad centesimuin, non potuerit autem, muros urbis egressus. Sed cur intra terminos

iurisdictionis suae, intra centesimum lapidem, idem non potuerit, nul l .i apparet ratio. Nihil verius est, quam ab vLpi ANO in I. duo proponi, quorum alterum praefectus possit, alterum vero non possit. Illud, quod non potest, est, habere potestatem extra urbis terminos. Quid est potestas e Rcsp. νλvLus lib. sing. ad tantistim Caniniam. iv t. ais.st. de V. S. in personis magiistratuum fgniscari im.

perium. Et vLpiANus de iitris . inquit; merum imperium potesatem oppetiari. Ergo Plaesectus urbi non habet imperium, extra urbis termi-nt,s progressus, intra urbem habet. Nam, quae imperii sunt, angustius usurpantur, et praeterea quaestiones rerum capitalium ex oppidis in urbem protrahi solebant, ut patet ex suΜMACHi Bb. s. s. ras Id vero, quod habet e dicitur vLpi AΝo Praesectus extra urbem, ust iubere iudicare, id est, dare iudicem. quod iurisdictionem extra urbem, extra urbis terminos,' et pote. statem l. u imperium intra urbem, ut recte explicar ALEANDER, iunior, de suburb. νeg. e. a. Quam explicationem sequitur SAL Slvs in Euchar. a veυ.I Sιν ωοurum.

SEARCH

MENU NAVIGATION