Opuscula iuridicohistoricophilologica rariora 25 in vnum volumen collecta. 1. De indigenatu Germanorum. 2. De modis acquirendi priscorum Germanorum. 3. De armis Germanorum priscorum ... Cura Car. Gottlieb Knorrii ... Accesserunt 1. Conradi Friderici

발행: 1727년

분량: 812페이지

출처: archive.org

분류: 로마

451쪽

ordinatione Imper. Consilii Aulici anno iss9. expresse voluit, ut cum caeteris Imperii legibus Concordata Germanicae Nationis in mensa ante oculos consiliariorum posita essent, quo eorum melius recordarentur. LEMMANNus de pace religiosa lib.

I. c. v.

f.' VI. Etsi iam Concordatis hisce in multis circumscriptae videbantur Annatae, magna tamen inter haec et Pragma ticam Regis Galliae sanctionem intercapedo, et vix ac ne Vix mores producere legem in potestatem poterant. Hinc occasionem optabant Principes, qua tot pensionibus defatigati iugum in totum demi posset; quam et commodam sibi obvenisse putabant anno r4ss. audita morte Nicolai V. persuadere proinde annitebantur Imperatori, ne Pontificis Romani amplius

iussionibus morem gereret, siquidem Germanis longe peior esset conditio, quam Gallis vel Italis, quorum servi, ni res immutaretur, omnino larent dicendi. Provocabant insuper ad Gallicam nationem, quae non frustra habuisset regressum ad Regem suum, sed ab eo defensa, pragmatica Sanctione pro

libertate populi confecta. Germanis non eadem fortuna, Cum ad Imperatorem recurrentes ab eo deserantur, decretisque pri- ventur. Parum abiit, quin his movissent Imperatorem, nisi Aeneae Sylvii autoritas intercessisset, cui satius visum, cum Pontifice sentire, quam eorum cupiditatibus obtemperare, quorum mentes non ratione, sed appetitu et cupiditate ducuntur. Plura habet PLATINA in vita Pii II. p. m. Iaa. g. VII. Spreta hoc modo Principum postulatione, grauaminibus Comitia iterum sunt repleta, inter quae praecipua centum illa gravamina, anno Har. Norim hergae Carolo V. et pontificio Oratori, Francisco Cheregato, aduersus sedem Romanam a S. S. Imperii Principibus proposita, quae articulum specialem de Annatarum abusu continent. Et licet exinde peculiari constitutione supra dieta ConcordataClemens V. et Gregorius X lII. rursum confirmauerint: m. CONRING. de constit.

Disc. th. s. attamen quid pro secerint, hactenus in propatui fuit, quippe in Omnivus Imperatorum et restis capitulationi bus hac de re actum. viae Capitulat. Caroli R. . rL Terinandi L

452쪽

etve e. vid. Capitulat. Leopoli f. undab uber und vider Oncordata Prisc. N. SECTIO IL

Protestantium exemtionem circa an natarum solutionem pertractans.

s. I.

SErum nimis in exspectatione Imperatorum fuisset auxi

lium, ni Megalandri nostri, Lutheri, reformatio Statuum quorundam conatibus praetulisset facem. Eius enim doctrinae cum excelsa Germaniae capita subscripsssient, plena tur- harum omnia, quae sopiri aliter ViX poterant, quam ut Imperii Statibus secundum Augustanae Consessionis formulam constituendi circa sacra potestas in ditionibus suis concederetur. LAMpADius de R. R. G. Part. III. c. u. Quod sectum constat pertransactioncm , Pasiavi i anno issa. initam, et hanc anno is s.

insecutam Pacem religiosam, ubi iurisdictio pontificum est suspensa R. I. de anno Isss. S. Damitaber Obberi Her ibi: Bisi ruendlicher christicher Herguichung derRe ion die gelsu. Iurisd 1 hen, eingestisit undsuspendii et fer und hi ben ete. Et su spen saprius iurisdictione, valor quoque exactionum Pontificiarum

uti omnium, ita circaAnnatas apud Protestantes exspirauit.Qui. hus et postmodum protestando contradixerunt; hicut et Lin-MANNus depace relig. lib. II c. o. testatu , quod in replica, Ratis- bonae anno i398. Catholicis opposita, se iis non teneri contenderint.

453쪽

K Il. Hae conditiones Pacis, cum absque consensu Pontificis erant factae, occasionem quaestioni debere: An Ponti cis consensus circa validitatem huius acta fuerit necesserius,adeo ut, eo desistente, ipsum quoque pacissatorium negotium si irritum Z Iaaffirmativam videbatur descendere Pontifex, Paulus IV, qui aegerrime ferebat, quod Ferditiandus I, Romanorum Rex, lenon consentiente pacis arbitria sucepisset; eiusque rapagula ut conuelleret, modis omnibus per Cardinalem Ottonem allaborabat , ne quicquam putans posse Imperatorem circa ecclesiastica disponere citra Pontificis assensum. Praeterea et obiiciebat sacramentum,quo se deuouerat Imparator ad defendendam ecclesiam sedemque Romanam in omnibus utilitatibus; cum tamen pace hac plurimum autoritatis esset detramam Pontifici. Vide PETR. svRiNG. de pace Relig. th. IL Rulu ELi Nus ad A. s. pari. III. di f. r. Cor. r. Sed haec tanti non sunt, ut pacis religiosae firmitati resistere valeant. Non enim Imperator, aut Princeps alius, purus laicus est, sed veluti unctus domini magnam cum sacerdotio habet cognationem atque assinitatem, ut adeo ipsi non tantum competat ecclesiae inspectio, sed et de religione

cognitio. Quin imo, Christianos olim Principes Pontificis vices sustinuisse, &pontificialem vestem a pontificum collegio

stii Imper. ubi insimul addit, inde usu fuisse receptum, ut Im-

Derator Aquisgrani post consecrationem et praestitum iuramentum, alba vestitus, in album Canonicorum S. Petri reciperetur. Quod ipsum latius deducit, & contra IAC. GOTH FREDUM defendii Dcesi. Hostus in dissert. de Ponti catu Mox. Rom. Imperat. c.3. h , et a se. . Nec minus perfidiae hic contraxit Imperator, eum haec pacificatio non ad destruendam sedem Romanorum sit inita, sed pro libertate conscientiae; quo quilibet tranquillus esse, & carere omni perturbatione animi post ei. 6. III. Sit hoc licet, non tantum est ut respiciant amplius Auetustanae consessionis socii ad transactionem illam Passaui ensem, aut ad leges comitiorum, cum maioribus gaudeant immunitatibus per salutarem istam Germaniae Pacem, anno I648. s.

- Octobris Monasterii di Osnabrugi post diuturna moliniana

454쪽

& dissicultates grauissimas cum uniuersi orbis Europaei applausui nitam, & a partium, quarum intererat, Pleni potentiariis manno animorum consensu confirmatam; qua mediante in totum a Pontificis & sedis Romanae potestate sunt exclusi, adeo, ut neque Concordata, neque Annatae, neque aliae reseruationes ipsos amplius obligent, sicut diserte patet ex Instrumento Pacu Caesareo- euico art. V. S.I. vers. Si quad Annatorum, uo tum Pa lii eie. in bonis Statuum Augustanae Cons onis ecclesiasticis immediatu a quocunque, quandocunque aut quomodocunquestraetendatur, lavaliditate et exsecutione a brachio seculari impertienda ca

reat.

g. IV. Nec & hanc partem sua non manebat offensa. Ereenim curiae Romanae non lare facile praesagiebant purpurata Pontificis satellitia, cum tot adeo pinguia ventri viderent subduci patrimonia; variis proinde hinc et hinc editis praeiudiciis theologicis id allaborabant, quo pacem hanc, tanquam cccle saeyomanae maXime noxiam, impedirent, et Protestantibus datam rursus enorquerent. Ipse quoque Innocentius X. per nuncium suum, Fabium Chisum, nihil non egit, ne pax in Imperio nostro coalesceret, maxime autem Bulla sua, quae anno 1 Suei. ex typographia camerae Apostolicae prodiit, paci huic uim atque autoritatem detrahere omnem est annisus. Sed irritus quoque & hic fuit conatus Papae, non enim attentis cludis eius

atque brutis fulminibus in publicam ac perpetuam Imperii le- em utrumque pacis pactum est receptum. Cui firmi adhuc hodie innituntur Protestantes, in tantum, ut &Serenissimi Du-ees Luneburgenses inEpiscopatuosnabrugensi alternative cum eatholico succedentes huius iuris sint participes. Et opponat se Papa, ut modo Velit, nobis in Imperatoris fide & Imperii coamitiis satis post DEVM praesidii, quousque iuri locus. Vid.

Moaspecx in disp. ad Buz Innocent. X. g. V. Quanquam adhuc hodie in nonnullis Protestantium locis Annatae usu sint receptae; in quas tamen nihil iuris sibi Romana curia arrogare valet, sed dispositioni cuiuslibet loci magistratus relinquuntur liberae, ita tamenut nullum nisi pium habeant usum. Id quod in patria mea Obseruatum maxime me-

455쪽

mini. Etenim, si quando praesentatus de beneficio aliquo ecclesiastico debet investiri, ipsi ab administratore Praepositurae, his conditionibus inuestitur' consertur, ut primi anni reditus ad pios usus, α uti vocant, ad Cistam remittantur, & sequenti demum anno usque ad tempus habilitatis huius beneficii reditibus frui potis sit. CAPUT U.

SECTIO L.

Annatarum exactionem Simoniam esse affirmans.

f. I. Nolumus hac vice diu agari & curiosi erie circa quaesti nem: An in ripam R. eadat Sisarmis' cum id vel sola Iohannis XXIII. depositio, in concilio Constantiensi facta, abunde satis comprobet; testis quoque sit Gregorius V l. qui propter solam Simoniam si non ipso facto depositus, coactus tamen, ut propter crimen hoc pontificatu se abdicaret. A. DE DOMINis I. c. th. Ia. Sed id saltem praesenti capite tractare animus est: Num Annatae nostraes moniaci qui apsant. adeoque iacite exigi nequeanIJ

g. ll. Equidem si rem ipsam, in se reli Elam, eiusque finem attendamus, non adeo facile ad assirmativam inclinare possumus: reseruari enim debebant ad reprimendos ecclesiae hostes, eiusque membra a seruitute Turcarum liberanda. Hoc quia pro omnium utilitate suscipiebatur, iustum quoque erat, ut partem sum tuum in se reciperent ecclesiastici, adeoque proventibus suis bellum subleuarent. Quod ipsum adhuc in viridi viget obseruantia in Gallia. Quando enim Rex bellum parat, omnes clericorum & monachorum ordines tributi loco decimas omnium redituum ad sustinenda belli onera conferre tenentur. Sunt enim Annatae, ut alia beneficia, non ius spirituale principaliter &in se, sed potius temporale percipiendi fructus, licet spirituale dicatur propter connexitatem, quam habet ad spirituale, prout ex DAv. MAvDis docet Astan . m. Κ k k 5TRV-

456쪽

srstvvε dissert. criminat. XII. th. V. Si iam separatim ut fruetus, excluso sacerdotio, peterentur, non magis Simoniae crimen hic Papa incurreret, quam minister ecclesiae, a confitente honorarii loco quid accipiens, namque id non accipit, ut absolutionis pretium, sed in signum gratitudinis auditorum. BoNΛciNus de Simonia qu. 6. mcta. Sive enim conlatius, quid osserat, siue non, neque tamen ipsi denegatur absolutio,

aut a Sacramentorum Usu remouetur.

g. III. Longe autem aliud de Annatis hactenus locuta est experientia. Non enim iam ipsi fructus, sed pecunia pro Annatis in ipsa sacri ossicii collatione petuntur, ita ut ossicium hoc sacrum non possit haberi, nisi praecesserit pecuniaria solutio; qui iam ingentes hosce sumtus anticipata lolutione & dignitatis emtione sustinere nequit, ad Episcopatum non euehitur. Tantum ergo: best, ut Pontifex ab hac Simoniae labe sit immunis, ut poti o grauius in hoc crimen incidat, quanto gradu altiori ab aliis distat. Peccat enim in utramque tam conuentionalis quam realis Simoniae speciem, eo ipso, dum Episcopatum petentem emere prius iubet reditus Episcopatui annexos, ut soluta pecunia accipiat Episcopatum; in cuius deinde postulata petitor consentit, adeoaue conuentionem ipsa solutio insequitur. Apparet hinc, distinguendam et se maxime rem ipsam ab exigendi modo, ut non tam ipsa Annatarum exactio, quam modus exigendi damnet, siquidem hac ratione hoc inter res spiritualibus consequenter annexas referri possit; iam autem constat, non solum terum spiritualium, sed & spiritualibus annexarum venditionem sub Simoniae definitionem

cadere.

SECTIO II

Argumenta in contrarium delibans.

s. I.

HI sce pro fundamento positis, faciliori via ad pontifici

rum castra transeuntibu: Occurrere possumus, etsi variis adhuc fundamentis, quo caput suum hoc crimine eximant, rem desudent excusare, summam Pontificis potestatem et do-Disiligod by Coral

457쪽

et dominium in res eccclesiasticas obiicientes, qui praeter hoc, quod possit supra ius dispensare, c. propos p. R. de concesspra benae etiam de rebus ecclesiae eiusque reditibus tanquam supremus dominus disponere, sicque uti infinitis modis ali is, ita et per Annatas eosdem licite imminuere valeat. Verum etsi prius quoad ius positum suo modo concedamus, secus tamen erit de iure divino, adeoque si in ea committit, quae ideo prohibita sunt, quia simoniaca, scilicet quando pecuniam ac cipit pro concessione Beneficii, in quo inest ordinis executio; aut Episcopatum, accepta pecunia, Confert, in quo Οrdo est utique tenetur Papa, labemque Simoniae incurrit C REG.

tur enim effato Salvatoris: Gratis accepistis, gratis date. Matiώ. X, P. Deinde nec hona ecclesiae Pontificis sunt, ut domini universalis, sed ut administratoris; in quantum autem hic ab illo distet, nemini non notum erit. f. II. Iustitiam porro huius exactionis ex ipso iure divino probare contendunt, locum adducentes ex Num. XIIX, η. H aδ. ubi verba Dei ad Mosen: Praecipe Levisis, eum acceperitis a filiis Israel decimin, quin dedi vobis, primitias earum offerte Domino, et date ein Aroni Sacerdoti. Hinc aequitati collacteum existi inant, si quando et summo Pontifici primi anni fructus a novis Episcopis offerantur, maxime cum Annatae in locum decimarum sint inventae. Uerum enim vero lex haec dedecimis uti soli populo Iudaico fuit lata : ita nec Episcopos nostros hodie oDligare potest, nec etiam intentio divina alios, praeter Israelitas adstringere hac lege voluit. Dn. ZlEGLERus ad otium de L. B. et P. L H. c. r. g. r . Praeterea decimae a Levitis sunt oblatae ad sustentationem summi Pontificis, cui proprii quid habere erat prohibitum, ut ex alug. cap. v. 2θ. apparet: longe autem alia ratio est cum hodiernis Pontis cibus; hi quippe integra regnast principatus possident, quae non tantum abundantiam et copiam omnium rerum, quas natura desiderat, sed et quae pompa mundana requirit, plena cumulataque suppeditant.

458쪽

f. Ill. Relagii loco etiam distinguunt inter ipsum ossicium seu potestatem spiritualem, et beneficium seu ius accipiendi reditus temporales; ut non tam ossicium, quam stu-istus et beneficium exponantur venum. Cui rei optimum prae-het responsu in ipse PAscHALis, Papa, in c. , quis obiecerit. I. c. . . qu. 3. Si quo obiecerit, non cooecν ιIones em ed res ipsin, quae ex consecratione proveniunt, penitus desipere probatur. Nam cum corporatas Ecele ι, aut Epistopau, μι Abbati aut tale aliquid ἄ- ne rebus corporalibuι is nulta prosiciat, sicut nec anima in corpore corporaliter vivis, quisquis horum alterum vendit, fine quo nec alterum provenit, neutrum invenditum derelinquit. Ossicium enim et beneficium arctissimo nexu cohaerent, adeo ut ad

ossicium promoto statim ipso iure sustentatio debeatur. q. IV. Ulterius urgent, quod non sola pecuniae datio . sit inculanda, sed quo animo detur, quave mente recipiatur, animadvertendum. Quas intentio bona possit malum ex suo genere corrigere, et furtum intentione faciendae eleemos tiae est et licitum, nec surtum dicendum, argumento I. M. f. r. V. de furt. ii ARPHEcu T ad ι. Inst. de obligat. quae ex delin. nasi. n. G. Plura videri possimi auud Tu. CAMpECivM Tract. An Popa labem simoniae incurrere possit. Dev. tri de Annalis M. A.

Haec sunt, quae potui; potui quae Christe dedisti, improba fac melius, si vales, Invidia.

AUCTARIUM.

/. Princeps Hectorfluo Iiso impuberi quoad provincim hereditarias, ab Electaratu distinctas, praeter tutarem in A. B. denominatum alios quoque dare potest. a. Summus Princeps non habet dominium aliquod eminens in bona subitorum. 3. Im naturale et divinum sunt diversa. . Senatus 'st legem Regiam a nuc pοιuit ius dicere. s. Periurium iure civili non fimpliciter impunitum dimittitur,

sed id tamum, quod ex calore quodam counnissem; quod si dia

459쪽

. Iuramentum officialibuι et iudicibus ιn μυ. Hae praeseriptum non venis improbandum. . . Legatum siub conditione religionis pontificiae amplectendae re- Iictum, neglectr eonditione, peti non potes. 1. Pactis δειalibus per subsequens testamentum derogaium p. In Societate servatur proportio orithmetica. o. Ius venandi neque est servitus realis, neque personalis, ne que pactum personuis, 'iucipi compeiis iure superioritatis; Iubditis ex concessione et privilegio.

IOANNIS STRAUCHII

DISSERTATIO

VILIS CONVENIENTIA.

ESPONDENTE

IOA. CIMISTOPHORO BOI Z.

IENAE MDCLXXV.

Th. I. TRixa quidem a me tamen haud sine reprehensione negligenda quaestio on siis aliquod IVS N A TURAE An sit mavel CIVILE' Echineis eis, quo minus prima statim

fronte gravissimi huius argumentι pondera expone-' . re queam; in qua enodanda, Opinionis negativae, utut falsae non diem impiise Patronos, tum veteres, tum recentioreS, longa enumerare serie supersedebo, nec rationes eorum plusquam Vdtiniano odio persequendas et mere ficulneas excino- Nςg xxv φTii 'o g. ae. I. B. et P. CL. Domino puprEsnoappio, de I. N. Npμῖ'M '' et G. HOBBEsio intrua. d. cive conglomeratas hic fuse exequar,

quoniam miseri homunciones dupondio notissimam distinctionem Iuris Naturaia et Civilis ignorantes, nullum quod Natu-Κ k h a rae De-

460쪽

Amemativae opprobatio.

rae Deereto constitutum est ius agnoscunt, sed iustum omne et aequum a sola hominum opinione, quam adeo potentem esse in rebus humanis, ut nacta semel consuetudinem in mores abeat ac diuturnitate temporis vim Naturae obtineat, fluxisse contendunt, partim seducti variis honesi unificationibus nullum honesti et turpis discrimen in NMura, sed in legibus atque moribus eorumque prohibitione latere magno conatu defendunt, obque hanc causam ICtum cum Iuris perito consum dentes nullam Iuris scientiam Iurisconsultis largiuntur, sed eos demum, qui iura et instituta municipalia et actionem iudiciorumque formulas memoria tenent, qui in medio versantur foro inque turba litigiosa consenescunt, quique victoriam causae stillicidiorum foraminis vel de glande legenda consequuntur magnorum I Ctorum nomine venire et magna cum

opinione Iuris scientiae Iudiciis sive Iudicum Tribunalibus

imperitare posse, putant; Sed parcendum eorum famae, non tamen erroribus patrocinandum esse Veritas suadere videtur. quae carcinomata huius seculi ci tenebras Cimmerias in qui .hus tenebriones baerentes solis radios instar ve ertilionum nequaquam ferunt in decisione huius controversiae ceu hasnnon agnostit, sed plus ultral ad sanctissimos eius fontes r currendum esse iubet. II. Fons vero ipsa est Natura, quae ita hominem formavit, ut citra socialem vitam servari nequeat, quod appetituι socialis et necessitas conservandae speciei, indisentiae, aliorumque incommodorum non modo docent, sed luculenter quoque hunc appetitum tum ad societatem Amplicem, tum ad compositam seu civilem inditum esse probant, qua de causa animum ei huic appetitui etiam inservientium insevit notionum capacem, ut illi indoIi, quae vitae hominum prae brutis peculiariter assignata cernitur actiones suas attemperet, quarum actionum norma seu notiones communes esse vi lentur summae: Bonam est eommittendum, malum es omittendum, tum erga Deum, tum erga se, tum erga Proximum, unde illud Naturam Noturantem cole et 'quoa Tibi non vis fieri, alteri ne jeceris fluere, Nemo, nisi qui vim Naturae inserre velit, inficiabitur; ex his

SEARCH

MENU NAVIGATION