Opuscula iuridicohistoricophilologica rariora 25 in vnum volumen collecta. 1. De indigenatu Germanorum. 2. De modis acquirendi priscorum Germanorum. 3. De armis Germanorum priscorum ... Cura Car. Gottlieb Knorrii ... Accesserunt 1. Conradi Friderici

발행: 1727년

분량: 812페이지

출처: archive.org

분류: 로마

511쪽

Quodnam vero bellum licitum, et quaenam causae iustificae sint 8 remitto me cum Lectore ad I. . a. Librum GRoTii, de L. B. Id hie indicasse lassiciat, quatuor dari sontes e quibus huiusmodi caulae derivantur. i. in meum defendam. a. ut ademptum recuperem. ut damnum resarciaIur. . ut delictumst . riatur. Quod

ultimum adhuc dubitandi rationes suppeditat, reliquae non ius carum sed suaso1 iarum mihi veniunt nomine. Ius Civile uellum ex helli civilis seu litis instituendae totidem agnoscit causas, hinc c- concedit actiones aut ob iniuriam non faetam L .ff. damn. inst. tuf. d. Aq. ct M. pluv. arc. ct interdicta ne vis flat, de quibus ιο- rus I. M. β. agit, aut ob factam et tum vel ut reparetur l. v. l. fr. d. V. G. t. ι.j. ad L. Aqu. et de his qu. suae L deiec. t. t. I. d. Act velut puniatur Ioso fere Iibro ψ7. et. M. β. nec non Iib. II. C. Belli . alias publici prodromi esse solent ιἀνδρολε iis & ἐνεχυριασμος Prodromi seu pignoratio inter populos diuersos, quod Ius Repressaliarum Belli ex l. N.

BAR T. GALDVs vocant, quae maioris euidentiae causa propter

Iustitiam denegatam a publica potestate ad vindictam privatam evitandam conceduntur. . Quo in casu non considerantur

singuli cives ut singuli, sed ut pars Rei p. Iustitiam denegantis,1uae causam suam secit, cuius rei exemplum subiicit cui AC adun. C. ut μύ. vis. Hunc vero prodromum I. C. non agno ex I. c. scit, quare constitutum est eodem, ut nullus ex vicanis pro alio- rum vicanorum debitis teneatur I un. C. ut Nuia ex vic. XI. I. Nudum d Exec. et Exact. XII. n. . c. l. N. II . c. l.

XLVII. Si igitur citra iustificam causam alteri quis ali- , quid eripere velit, ad reprimendos hosce conatus permittit. 7. De senso bo. Ius Naturae DEFENSIONEM PUDICITIAE, EXISTIMA- norum eum TIONIS ET BONORUM etiam cum caede alterius, quia fru- c Odee I, stra Natura nobis haec bona dedisset, sin cuiusvis invasori sine ulla defensione paterent, nec eadem cum interfectione alisterius tueri concellum esset, sin aliter persequendo, voci serando vel cedendo iniuria evitari non posset, quod et ratio a Grotio hic proposita in serre videtur, quia parans alterum iniuria afficere, alteri ius adversus se dat in inlinitum, quatenus eam aliter evitare nequit, tum quoad famae tum etiam quoad aliarum rerum desensionem, et quae inter rem et vitam est in- Rrr aequa-Di tigoo by Gorale

512쪽

ex I. C.

Neeessiras aliena deae ruens I. N.

Consensus

Nuptiis ac cedem ex I. N. ex I. C.

Polygamia ex I. N. I. C.

aequalitas ea Duere innocentis et raptoris odio compensatur, et eadem ratio in pudicitia quoque locum habebit, cie qua in th. 27. in f dimim. Hinc de I. C. eum qui pudicitiae aut vitae defensionem alia ratione quam intersectione aggressoris avertere potuit& occidere tamen maluit ordinaria L. Corneliae poena non teneri haud inepte quosdam defendere mihi persuaserim. Haec vero de sensio cessat erga illum qui summa necessitate inductus alteri aliquod damnum inseri, unde 8. oritur

NECESSITAS ALIENA DESTRUENS, ad cataclysmum

enim, incendium, et violentam aquarum irruptionem evitandam vicini vallem, agrum, aedes ad res suas servandas destruere, IusNtaurae permisit, nec inde iniuria fiet Domino a destruente, quia non interest, an manu hominis suo iure utentis p an flamma procubuerim Z vel invia lationibus aquarum perierint Ius Civile magnum hoc imbecillitatis humanae patrocinium &duram omni lege superiorem necessitatem detegit La. g. a. infad L. Rhod. I.3. I. . de Incend. I. . f. l.st . adL. Aqu.

XLVIII. s. CONSENSUS PARENTUM IN DESPONSATIONIBUS PUBERUM, quem I. N. huic negoti

totam gentem seu familiam concernenti accedere permisit, quanquam in illa aetate quae filium αιυρουασν reddit parentum imperiis non aliter quam quoad placendi studium sub sint, ut adeo hic consensus de necessitate non requiratur, sed ex iure . tantum permisit vo descendat, quod Iuri Civili approbare& in

necellitatem convertere licitum fuit, prout apparat exl. II. ins Ad L. Iul. de Adult. l. G.j de Iur. Dot. N. Πs. c. I. FACiuN. 3. Gntro. M. BRONCH. Cent.I. M ert. . o. POLYGAMi A quam ut ultimam l. N. permissi vi speciem allegare volui. Convenit GRO-Tivs LII. Cf. q. p. et 3 U. et PuFFENDOR FF. L. VI. C. I. g. ILII. 13. U. Dissentit Dosii Nus I ELDEN in annot. ad ot. nec non BOECKLERVS L. II. C. s. p. Ibst. 9seqq. Ius Civile maris et foeminae non fo minarum coniunctionem suadens ac iniungens prorsus eam ignorat Sini. d. P. P. et solos monogamos in sua Rcp. tolerat L L

513쪽

XLIX. Iam ad actiones I. N. non quidem praeceptas, Humanἔωἰs attamen iis laudabiliores et praestantiores progrediendum esset, is quae ex principiis hominis internis et ossiciis humanitatis seu pietatis erga Deum, semet ipsum et proximum nascuntur, quo patiunt. niam vero Ius Civile neque adsistencio neque resistendo easdem liberrimo hominum arbKrio relinquit, tum ne omnia virtutum 'ecimi na ex rigore legum et coactione quadamextrinseca a civili potestate accedente eliciantur, tum quoque ne digri ve tres fruges consumere nati hisce adminiculis steti magis a laboreamcentur, idcirco memoratas actiones ceu ab instituto meo alienas in medio relinquo, et tum quoad eas tum etiam qHoad controversias sorum internum instruentes, nec non quoad mutationem I. N. ex Codice sacro apparentem, me una iam cum B. L. ad immensa et mirae magnitudinis volumina CORNELit a

gentia haec laudatorum Authorum opera quae instar omnium mihi allegare placuit in interpretandis partim I. N. confirmantibus, partim imminuentibus exemplis, inque conciliationibus Conicientiae soroque interno inserviencibus, nectendis, cuivis sarissacient, quae si exactius cxequenda forent, peculiarem sibi vindicarent discussionem, ego ipterim hic rivos cla do, et convenientiam I. &C. finio. ' Rrr 2 IOAN-Disi lirso by Corale

514쪽

IOANNIS STRAVCHII

DISSERTATIO

RESPONDENTE

CAPUT L

De prooemio, descriptione, fundamento.

QVρntas unicuique mortalium sol, aureus ille mundi

oculus asserat utilitates, tantum abest ut linguis praedicari , ut ne quidem ipso vel dexterrimo mentis acumine assequi valeamus: coloris siquidem sui divitiis orbem terrarum largissime beat, omnis, quod crescit, arbusti maturitatem liberalissime conciliat, radiisque fulgentissimis quasvis telluris obscuritates sumientissime illustrat. Nec diversae eiusdem hona im prae sentiarum fusius enumerare, nec prouti dignitas efflagitat, uberius considerare proposuimus, quoniam praestantillimam illius dignitatem nunquam magis desiderantur expetimus, quam cum desectus tam splendidae lucis nos obruit, uti & tristissimus tenebrarum horror regi nes nostras circumscribit. Tum demum etenim honum ami sum, nimis tamen sero, conquerimur, malumque praesens uti- sue frivole execramur: tum demum disi iucunditatem extollimus, noctisque nigrorem aversamur. Ast quoniam laudatissimus illa solis splendor nequaquam nobis tantum praesto esse, sed aliis etiam populis eadem ratione inservire debeat; adeoque tenebras nobis quotidie ingruere necessum sit, in quihus vel inviti nonnunquam ossicia nostra administrare, aliaque subire negotia cogimur, idcirco non abs re me fecisse adopinor, si hac vice ius tenebrarum, quantum temporis anguuia concedet, Paulo altius repetiero, eiusque usum in diversis Legum Diuitiam by Corale

515쪽

Legum materiis, quantum puellae brevitas rapiet, demonstravero. Iova coepta secundas De Onomalologia vocabuli ten hrarum, quae insimul etymologiam, homonymiam et synony miam sub se comprehendit, iam soliciti haud erimus, quin potius B. L. eandem discupientem ad Lexica lubenter remittimus. Rem ipsam aggredimur, describimusque tenebras, quatenus in praesenti dissertatione accipiuntur, quod sint cuiuslibet lucis defectus, sive ille existente apud nos sole per corpus opa cum causetur; siue ille sole apud inferos constituto naturaliter

nobis obveniat. Vtriusque considerationis fundamentum reperiri potest in iure nostro, modo evulvantur l. cum eo. s. I. Si orborem II. 6.ster contrarium I. I eos qui. o. f. I. siin aedibus. p. C. de Servitut. Hu. Praed. I. Temporibus. f. de inspiciendo. Io. de Ventr. Ius c. I. hoe edictum. 6. f. Labeo.r. de his qui est uder. I. itaque f. lex. l. Leg. Aquit. I. Eurem. s. ad Leg. Cornel de Sicar.esperfodiem, X de Homicid

De magistratibus nocturnis, et in specie depraesecto vigilum.

ΟMisio iam ulteriori, uberiorique sundamento primum

magistratus consideraturi sumus, quos apud Romanos vespertinis temporibus, et per consequens multo magis noctu in publico esse inconveniens erat, L Necessarium. a. q. et quia. 3I. de Origin. Iur Restringit tamen hoc tempus Glos adl. c. lis u. ad horam usque nonam, ita ut ab ea demum, aestivis potissimum diebus inconvenientia praedicta locum mereatur: Hinc optime concordare videtur textus a multis alias pro obstante habitus, quem comprehendit Noveli. D. cap. utut Glus ibid. et adc. lib. a. q. s. deo. I. inter magistratus Ord, narios et delegatos a principe distinguere, deque his cap. s. nov. D. de illis vero d=.3 . de O. I. intelligere malit. Alias quinsueviri cis et ultra Tiberim constituti fuerunt, qui nocte Vices magistratus gererent, saep. cit. I a. f. 3ι de O. I. PETR. GREGOR. TuoLos AN. SIntrem Iur. VmvL. XLVII. CIF. n. lo. Iseqq. Rrr 3 trao

516쪽

traordinarium vero et improprie sic dimam magistratum gere-hat praesectus vigilum, La. f. eι haec omnia. II. de O. I. I. Ad nubantes. t. q. rdemque 1. de Excusat. Tutori quem Imperator Augustus constituit, pluribus incendiis una die in urbe exortis, praeposuique septem cohortium tribunis, quorum unusa quisque binas regiones dictae urbis tuebatur. Apud vetustio-- res enim incendiis arcendis triumViri praeerant, qui ab eo, quod excubias agebant, nocturni dicebantur: interveniebant nonnunquam et aediles, et tribuni plebis: erat autem familia publica circa muros et portam disposita, unde, si opus esset, evocabatur, vid. t. t. de O . Praefect Vigil. IOHANN. CALvi N. Lexie. Iurid. h. v. Caeterum ossicium huius viri spectabilis quod nomen a Pandectarum compilatoribus in pr. I. nam. statem. 3. de O . 'AEUM. Vigit additum vult GVID. PANCIsto L. in Notis. IN. Occiae C. VI. adae DN. STRvv. Syntagm. Iur. CiviI. Ex IV.

th. assi quamvis glossa, duplicem faciat Praesectum vigilum, unum Caesaris Imperio institutum spectabilemque, alium an . tiquo tempore excubiis praesectum, nondum sbi collata di- initate per principem, adeoque minus spectibilem, Gog. ad

posit. C. h. t. consistebat in hoc, ut vigilaret per totam noctem, et coerraret calceatus cum hamis et dolabris, cognosceretque de incendiariis, cstractoribus, furibus, raptoribus et receptatoribus, d. 13. per tot. IOHANN CORAS. h. t. f. BRISSON. de Her .

Signis. h. v. De capitalibus autem causis nihil sua autoritatesTA- TvεRE poterat, sed si quid eiusmodi eveniret, ad culmen potestatis praesecti urbi remittere cogebatur, L Praefecti. un. C. h. t. II. U. eod. Nec obstat L cum servus Is de Condita cain. dat. Ad hanc equidem dicit AZo in I. c. potuisse cum cognoscere, quoniam non fuerit publicum crimen, licet poenam capitis imponiam habuerit. Alia est responsio Glut ad E. I. rs. et DN. NAiis. Observat. ad WESENBECK. Parat.j. de O . Praef. Vig. Praefectum vigilum sumsisse sibi hanc potestatem de facto, non deiure: Tertia solutio, quam et nos pro nunc amplectimur, pro

, TR 'v. h. ι. o. IV θ. V. id nimirum ipsi concessum fuisse ob

517쪽

vilitatem personae servilis, quoniam verisimile vix videtur, praesectum hunc tam proterve in Leges Romanas peccare voluisse, quippe quae non nisi nominatim merum imperium, quod in potestate gladii consistebat, dederunt. Obiter etiam se hoc praefecto vigilum notatum dabimus, eius videlicet loco in Urbe Constantinopolitana praetorem plebis ab imp ratore Iustiniano fuisse creatum, eique ius gladii concessum in eos, qui nocte moechando, furando, vel alio modo deliqui

sent, Novesi V. DN. STRVV. I. c. o. u. IOHANN CALUιN. Lexic. h. v. quoniam hic magistratus vilioribus dari coeptus, ac cum eo fures et latrones conspiraveranr, PETR. GREGOR. THOLOSAN. S.I. V. L. XLVII. C. s. n. II. la. GVID. PANClROL. in Notis. Im

Orient. C. XXVII. Hinc ad ultimum demum odioso et tenebricoso nomine Nycteparchus Vocabatur, iuL. PAc. I M. f. h. t. n. . Inter magistratus porro nocturnos aliorum populorum eminent Areopagitae Atheniensium, qui causam capitalem obscura nocte atqu2 in tenebris examinarunt, ne sorte aspectus perlonae vel rei eiusmodi posset commovere affectus, qui iudicem a rectitudine iustitiae et aequitatis distraherent, phas εs. in Simul. Reip. L I. C. y. POLYD. Ri P. de Tems. noa C.

De iudicio eiusque actibus.

Mores quod attinet magis receptos, iudicium de nocte

non simpliciter, sed ex partium consensu, et quandoque in casu necessitatis urgentis exerceri potest, quemadmoda in nec eitationes, etiam edictales, horis nocturnis procedunt, vel insinuari debent, imprimis si a iudice pro tribunali sedente sint impetrandae: hoc tamen neutiquam ne .gabimus, posse actuarium tempore tenebrarum ad pariis r quisitionem citationem descriJIere, nuncioque, ut tempore legitimo et iuridico eandem insinuet, committere; imo numcii relationem recipere, et ad acta iterum referre, viae ΗΕsMllic. CARDlNAL. HOSTIENS. ad c. consuluit. X. de ossis. delegat A sim nox. f. 6. c. si re ρο sit. I. Ni COL. DE TVDESCH. AsB. PANO IT.

518쪽

ad e. v. uuoniam contra. X. de probaι. MARC. ANTON. EUGEN. L. r. GU. M. n. s. et stere. Comparere autem de nocte, nisi urgenti ex causa ad certam noctis horam citatus, nemo cogitur; adeoque nec litem contestari, nec in causa procedere, nisi ipsemet itidem legem dixerit loHANN. DE SELv. Tract. de Ben

e. consuluit. X. de Offf. Deleg. Testes tamen respectu eorum, . quae interdiu viderunt, absque partis citatione examinari possunt, sed minime iurare. Hic autem nobis non obstat RuTGER.RvLAND. Tract. de Commissis. N Commi on. Camer. Imperiac P. II. L. a. C. V. n. l. lit. a. qui dicit, Pol . Ap. d. t . C. Vo. n. s. praeter necessitatem tempus diversum inter testium examen et iuramentum essingere. Verum res clara est, cum examen testium etiam parte absente semper validum sit, adri ordinat. Proces . Admnium Archi-D. Magdu. c. 3r. f. onnnun die Z gen. sed iusiurandum, omissa citatione ad videndum iurari, Infirmum maneat; iam vero citatio, uti ex supradictis constat, de nocte fieri nequeat. add. CARPZov. Procest. T. XI. Art. 3. Si vero ears adversa sua sponte veniat, et iudex insuper sui copiam faciat, minime dubitandum est, testes, sicuti exambnari, ita et iurare nocte posse. Reliquos actus iudiciales scienter omitto, quum omnes sere, secundum hactenus tradita observata, sese conforment ad iudicis vel summe necessariam, vel maxime voluntariam cognitionem. Pergo ad sententiam, quae an noctu serri possit a iudice, Gog. ad NoveE. D. cap. 3. variat: mox enim distinguit inter iudicem ultro et ex necessitate pronunciantem: mox seipsam refutat ibid. et in I. Non minorem. ao. C. de Transact. N in I. More. r. f de Dr. Sed i ure canonico verior est negativa opinio, idque potissimum ob c. consuluit. a .X. de O . GPotemtudie. delegat. SEBAST. V AN T. de μώδει. Procest aenusiit. Fent. et defessi iurisdict. ordinianaen. Ua. Interim quo ue sententiam nocturnam validam esse in foro me catorum, si pars fuerit contumax, ad pias causas, ubi res est continuo peritura, ubi exspirat iudicantis iurisdictio, si latast de nocte pro eter multitudinem causarum, et partibus Comicntientibus, innuit saep. cit. POLYDOR Rip. C. CXXXIII. per

519쪽

ad quem uti et ad IACOB. MEN CH. de Arbitr. iudic. uuas L. I. u D. benevolum lectorem renusium volumus, qui ibidem, cum nos theses, non commentaria perampla conscribere constituimus, numerosum dubitantium & decidentium acervum ostendet. Breviter ubi haac concurrunt: iudicis copia, par

tium consensus&aliquando inevitabilis necessitas, actus, qui alias communiter non geruntur, licite nocte geri queunt, sic appellatio recte interponitur, &apostoli rite petuntur, stum maxime si etiam sententia noctu fuerit lata sic laudum legitime

fertur, aeque ac arbitramentum hac observata regula haud iniusta interponitur. DEC. adHep. est. c. consitivit. n. II. IOHANN. DE 5ELv. Tra de beneflc. P. III. V. n. a. IACOB. NENOCH. l. c. n. s.

De servitutibus.

QVoniam hactenus iudicium in genere, cum praecipuis

eiusdem requisitis in medium produximus, haud indecenter ad quaedam specialia iudiciorum iam perveniemus: prae primis si consideravimus servitutes vel quatenus illae tempore tenebrarum exemeri; vel quatenus per eas alteri tene-hrae constitui possunt. Prius quod attinet, competere alicui potest horis nocturnis servitus itineris, item actus & viae per praedium alterius, sed ita tamen, ut modus utendi arbitrio boni viri determinetur, quod etiam adhibendum venit, si habitans in eadem domo nocturno tempore egredi, ingredique passim et frequentius velit, maxime si non sit hiems, ut citius tenebrae ingruunt, utut hoc neget mustus c. VIII. u. M. nec ullum in mora positum periculum, quod fortassis proximo immineat; quoniam hoc pacto res magis vergit ad vexationem proximi, &ad disturbandam quietem domesticorum, quam ad Commodum eius, cui servitus debetur. Aliud vero Gicendum de se vitute simpliciter concessa,quae nocte ubivis&indistincte exerceri nequit, imprimis si quis per fortalitia aut castella transire cuperet, licet etiam sit confoederatus; vel incursus latronum,autrepentina vis hostium pertimescenda esset. Fusius de hisce corpoLL. de ServituI. C. MAIIX. Porro si is, qui nocturnam Sas aquam

520쪽

aquam habet, interdiu per constitutum ad amissionem tempus uius fuerit, amisit nocturnam servitutem, qua usus non est, LSi communem ro. 6s M. uuema servit. amitti Nec obstat, quod non possit imputari negligentia ei, qui cum nocturnam aquam haberet, interdiu ea uius est per tantum tempus, quanto alioquin potuisset amittere servitutem non utendo; nec insuper negari queat, quin aqua usus sit. Verum ad haec respondet ANTON. FAB. Rationat. b. I. omnino ei imputari posse, cur non sit usus aqua quam habuit, id est nocturna; sed diurna, quam non habuit. Amisit ergo secundum pr. I. si quis Iδ. b. t. eam quam habuit servitutem, neque potuit retinere aliam,quam non habuit. Ulterius instant adversarii & allegant L cum conflet. s. g. inter duos t. de A . Quotid sed respondetur, aliud iuris esse in uno, uti L Io. g. r. Uuemiam. Servitut. amisi. aliud

in pluribus, uti l. g. t de Aqu. Goliae quilibet enim horum

utitur pro alio eius Voluntate: quoniam arg. pr. I. usu a Serv. amitt. videtur uti, cum pro eius alius utitur, adae NicoL. DEPAssERiB. Gucia. LL.p. m. I. Atque tantum de prima parte limius capitis. Restat nunc in altera videndum, quomodo per servitutes alteri tenebrae constitui possunt, quod duplici ratione contingit, aedificando scilicet et destruendo: illud fit, cum lumina senestrarum a proximo consectarum contra aedificando obstruimus, imo, licet aliquando paries communis sit, prohi- hemus, I. cum eo. s. l. eos qui o. d. l. si in aedibusρ. C. de Servit. b. Praed. hoc procedit, si sorte κέ' ἀντωακλαπι i. e. per refractionem seu repercussonem radiorum solis ab aedificio obstante nostrum illustretur conclave, qua iam domo destructa vel depressa, radii ulterius resilire nequeunt, adeoque camera

antea dicta necessario obfuscatur. DN. wεiGEL. Geoscop. Selenitar. P. I. C. F. 9 7. DN. STRUR Syntagm. Iur. Civit. G. XIII. θ. U. per LFarborem. II. g. interdum s. de Servit. Urb. praedis . quem j. tamen ANTON. FABER. Rationat h. g. ita intelligit, nimirum aliquando luminibus ossici, si post destructionem sol oculos nimio & importuno splendore perstringat, uti ei contingeret, qui fixis oculis solem intueretur, atque ita coecitatem sibi pararet: quem intellectum FABRO defendendum relinquimus.

SEARCH

MENU NAVIGATION