장음표시 사용
231쪽
bi habeat liberos , unam modo unciam illis relinquere ei concessum est ij item nec coniux secundus , quippe qui a conjuge hinubo non plus capere potest, quam hic uni ex liberis prioris matrimonii, qui vel minimum accepit, relinquere potest et . Denique prohibitum est, principem litis causa heredem instituere 3 . S. 63. Testamentisactio in herede instituto duobus requiritur temporibus ocinpore quo testamentum conditur, ut constiterit institutio , et tempore delatae hereditatis, ut tactum habeat intermedio autem tempore a necessaria non est ). Desertur creditas vel morte testa loris , si pure heres sit scriptus , vel, si sub conditione sit institii liis , hac existente Potest caeterum aliquis sub conditione suturae testamentisactionis heres scribi.
I. 564. Heredis instituti olim in ipso testamenti ingressu et legis modo, i. e. verbis imperativis seri debebat cum lotius testamenti caput sit Sin, et id tantum ius ratumque haberetur quod testator legasset si). Sensim paulatimque 7 vero ab eo recessiam est, et Irastinianus sancivit, heredis institutionem etiam medio demum testamento posse ordinari 8ὶ nec necessarium esse, solennia verba iuris antiqui adhiberici nec solum utilem esse institutionem cum testator dixerit Tuius horas eam, ultimhstmedem esse jubeo, vel voti verum etiam , si his verbis usus sit,
6 Propter verba Iogis XII Tabularum. 7 Fr pr. D. b. t. Paul. reeept. Sent. III a.
232쪽
heredem inscium, item Dei si in vel aliis quibuscunque, si modo per ea liqueret voluntatis intentio a . Immo et tacito heredis persona designari potest vel ut ad aliam scripturam . . ad Codicillum se reserat testator 3ὶ Neque tamen in conditione positi pro institutis haberi debent 4j.
S. 65. Debet autem certa esse testantis voluntas , i. e. debet constare, de quo cogitaverit et quoties non apparet, qui heres institutus sit, institutio non valet 5). Nomen autem exprimi necesse non est, sed sussicit, si testator heredem indubitabili signo demonstraverit, quod pene nil a nomine distat 6 . Immo valet institutio objurgandi domonstratione sacta , dummodo ma- Iedictum non contumeliae causa additum sit 7ὶ Et si despersona constat, nec error in nomine, nec salsa demonstratio institutionem vitiat 8); quoties autem alium volens , alium heredem schipsit, placet neutrum heredem esse οὐ Denique et alieno arbitri,permissa institutio vitiosa est, veluti , quos uiua volueria, heredes Deio veteres enim decreverant testamenta ipsa per se firma esse oportere , non ex alieno arbitrio pendere io .
si Haee iam Gaj tempore probata erant. Cis ejus Inst. II S. II 6, 137. Ulp. XXI. a C. t, C. 6, 3 de test ordin. Exempla hene multa in sontibus
exstant cir se. I , S. 5 s. r. 48. D. et C. h. t. 3 Fr. 7. D. h. t. Hodierni hane aliquando mystieam institutionem oppellant. 4 V. .Titius ante me mortuo Gaio heres esto Cis tr. 16 I. D. a , si de vulg. et pupil subst. Dis. s. D. h. t. Quibusdam interpretibus obstare visae sunt se. 85. D. h. t. e. I S. C. 6, 23 itit tit. s5 Fr. 6 , S. a. D. h. t. Exempla exstant in ir. 424 3 eod.
233쪽
S. 66. Possunt autem heredis institutiones vel pure seri volsul, conditione , sive casuali sive potestativa ex certo die vel ad illem certum fieredem instituere non licet si in eiusmodi tamen adjectio sicuti impossibilis vel prohibita conditionis , heredis instiliationem non villai, sed pro non scripta habetur a). Neqtie conditiones, quae honos mores ostendunt , neqrio derisoriae intestamentis ullius sit D momenti Captatoria quoque heredum institutiones inutiles sunt 3). Caeterum in omni conditione inlci prelanda, testatoris voluntas praesertim est spectanda unde conditi siti, qua institiitio rescinderetur, mullis in casibus pro contraria suspensiva haberi solet et impleta videtur, institutionis conditione , tiae verbis cxprcssa est deficiente 4). Mus vero heredi potes imponi vel causa institutionis indicarii, quae etiamsi salsa sit institutioni e regula non nocet 5). S. 567 Et unum vel plures usque ad infinitum, quo quis velit, heredes sacere licet. Quo facto, si omnes perveniunt ad hereditatem . hona inter eos dividuntur. Horoditas plerumque divisa intelligebatur apud veteres in duodecim tinctas quae assis appellatione continentur. ltiribus igitur heredibus iactis singuli in tot totius hereditatis partes instituti videbantur, quot istincta designata erant; et casse heres solus institutus habebatur f). Si piri res absque divisione iacia simul institiiuntur, aequis partibus heredes sunt ). Idcirco ita demum partium distributio necessaria est, si nolit testator eas ex aequis partibus
. Ita in Iegatis eonditionalibus observatur Fr. to . in . taxi de eonditionib et demonstrationib.
234쪽
S. 68. Si testator in hereditate distribuenda unciarum nunae rum egressus est, tot unciis, quot assignavit, herodilas consistere censetur ij. Si vero ea exhausta insupei ici eclom nominaverit, ut hic aliquid assequatur , dupondius vel tripondius sit h. e. duo uc tres asses computantur et distribuuntur a . Qua de divisione sicuti de aliis , quae huc pertinent argumentis , diversae regulae in Institutionibus ac Digestis sunt Propositae , quae commodius ex ipsis libris addiscuntui 3ὶ. S. 569. Militibus circa heredis institutioncm haec privilegia sunt Concessa , ut et eos heredes instituere possiti cum quibus nulla est testamenti facii, ut pro parte testati ut pro parte intestali decedere possint item plura testamenta si iuul habere et codicillis
S 5 0. Possunt heredes in i lamento non solum ex primo gradu scribi, sed etiam ex secundo et tertio ut deinceps 6ὶ ut si institutus heres non sit, sequens cres fiat, qui substitutus vocatur. Substitutio alitem est vulgaris vel pupillaris. S. Tl. Glyariter ita substituimus ut in eum casum , ubi institutus heres liturus non sit, alium heredem scribamus veluti si filius heres non erit, Sempronius heres est, IJ Inter-Prolus hujus substitutionis duas 1brmas enumerant, directam et obliquam vel fideicommissariam ; haec in eo consistit, ut hu- redem institutum e litalem alii restitueri jubeamus neque ii S. s. I. in . eod. su i 6 8 I. it. D. t 3, 37, 8. D. h. l.
235쪽
llaec vero substitutionibus a Romanis adnumeratur sed fideicommissaria hereditas appellatur. S. 72. Substituere potest idem , qui etiam instituere heredem potest; et qui institui heres potest, aeque substitui potest; at substitutio non minus, quam institutio in testamento fieri debet. Et plures in unius locum possunt substitui, vel unus in plurium,
Vel singuli singulis , vel sibi invicem ipsi qui heredes instituti
Sunt ij. Haec reesproea vel muttia substitutio dicitur. Nec ejusmodi substitutus admittitur, nisi et ex institutione heres essectus sit sa). Item qui substituto substitutus est, tacite etiam instituto substitutus habetur atque repudiante instituto heres sit, etiamsi secundo gradu scriptus ante testatorem decesserit 33. S. 5Tδ. Substitui autem ita quis potest, ut heres sit, si institutus heres csse non possit vel ut heres sit, si institutus heres esse non velit et in utroque casu substitutum heredem sores, si institutus ex quacunque causa heres non sit, apud interpretes receptum est 4). I. T. Vis autem et potestas substitutionis haec est, ut ex secundo vel tertio gradu scriptus heres fiat, si ex priori gradu nominali heredes non sunt; et revera substitutio nihil aliud est nisi institutio su conditione acta , qua existentes, Substitutus pro pure instituto haberi debet 5 . Substitutus ergo Ioco instituti succedit, hi si usque portionem cum omni causa et oneribus ei injunctis nanciscitur 6ὶ Si vero institutus hereditatem acquirit substitutio, quasi deficiente conditione, infirmatur 7 .
li. . . to et Ia edit Berol. p. 556. Provocant scriptore adcir. . pr. D. 28 6. h. t. ir ro I. D. 35 decond. e. 8. C. 6, 24 de her insta
236쪽
S. 475. Pupillari euba ilutio est heredis instiliatio a pullis illi Oimpuberi, in ipsius potestatu constituto, in eum casum saeta
quo hic impubes moriturus situ quare qui pupillariter substituit, revera filio hei edi instituto non substituit, sed ipsi impuberi morituro heredem ex primo gradu scribi , vel pro hocles tamentum facit.
S. 5T6. Substituere pupillariter solus pater vel avus paleruus impuberi suo silio possunt si , neci quidquam interest uirum eum heredem instituant an exheredent successor enim sit ejusmodi substitutus in universis pupilli bonis et .
S. PT Nepotibus eatenus tantum substituere potest avus, quatenus morte sua in Patris sui potestatem rccasuri non sunt.
Palem autem non aliter potos substituere pupillariter, nisi et sibi heredem instituat testamento 3ὶ at nil interest eodem testamento et heredis instituti et pupillaris substituli contineantur, an in separalis testamentis id fiat, in quo tamen casu Patrem sibi prius heredem instituisse oportet quamvis enim revera duo sint testamenta , patiis et filii lioc a patre quidem factum), substituli tamen quasi pars et sequela patris testamenti ex hoc omnem vim et esseclum accipit; adeo , ut si patris testamentum non valeat, nec filii quidem valere possit 5). S. 578. Suhsiit uittar autem impuberi vel nominatim veluti, Titius; aut generaliter, qui quisquis militiali Pheres erilis, quibus verbis vocantur ex substitutiones, impuberuilio mortuo , qui et scripti sunt hercitos ut exstiterunt, pro qua patrio heredes facti sunt si . Item vel singulis theris vel ii qui eorum novissimus impubes moritur , Mibstitui potest , singulis quidem si neminem
237쪽
eorum intestatum decedere voluit novissimo si jus legiti inarii hereditatum inter eos integrum servare voluerit IIJ. I. 579. Cum pater aut pupillariter aut vulgariter tantum filio substituat, ex constitutione Imperatoris Marci et Lucii Veri introductum est ut licet ita alterum modo casum pater substituerit in utrumque substitutio intelligatur, sive filius heres non exstiterit, sive exstiterit et impubes decesserit. Quemadmodum enim pilor casus comprehendit alterum , ita secundus extendendus est ad primum Aliud dicendum si contraria testatoris voluntas aperta sit. I S. 580. Vis et essectus pupillaris substitutionis est, ut si intra pubertatem decesserit filius, substitutus heres fiat, et intestata successionem excludat. Neque solum, quae pupillus ex paterna hereditato habuit bona ad substitutum pertinent, verum etiam ea, quae nunquam Patris fuerunt, aut quae postea Pupillo obvenerunt 3ὶ Non enim suis bonis pater substituit, sed impuberis. Λ substitutus qui et patri heres institutus est, alteram hereditatem adire , alteram omittere non potest juncta enim hereditas esse incipit, et aut tota adeunda est, aut tota spernenda s j.
S. SI Evanescit pupillaris substitutio , si filius ante mortem Patris patria potestate liberatus sit vel si pubes sit factus; levi
evacuato patris testamento M. S. G2. Militibus heneficia concessa sunt, si substitutionemilacere velint; nam et hic, qui heredes exstiterunt, possunt
substituere in rebus , quas ex testamento eorum Sunt Coi
secuturi. Item et liberis suis emancipatis et puberibus in his, si S. 6 I eod.
a Fr. . . h. t. e. 44 C eod. r. a. D. 29, 2 d. a. vet. o. b. pr. I. h. t. ieero id oratore. I. 39. II. 3 a. sa Fr io, S. 5. D. h. t. έ Fr to, S. a. 3. D. h. t. e. zo, C. 6, 3 id jura deliberandi.
so Fr. , s. a. r. 4 , s. a. D. h. t. 8. I. h. t. Iurado his habea
238쪽
quae ipsis dederunt, pupillariter recte substituunt haec inde substitutio militaris vocatur. S. S3. Est et alia substitutio quae quaa pupillaria aut exemia plaria dicitur. Introduxit eam Iustinianus , statuensu parentes liberis suis mente captis etiam puberibus heredem ominare posse, si tu hoc statu morituri sint. Certam normam autem piaescripsit, quam parentes Observare debent, ut valcat eiusmodi substitutio si . Denique parentibus etiam liberis surdis et mutis substituere ex principis indulgentia concessum est a . Ti T. VI DE ORIGIn ET PROGRESSU INSTITUTIONIS VEL 1ωHEREDATIONIS I ECESSA Ii ET INOFFICIOSORUM TESTA
S. 58έ. Inlor caelera quae a leslamenta ordinanda necessario requiruntur,ii incipale iris est do liberis instituetidis vel exhaer dandis et de portione quibusdam relinquenda. Libera enim testandi facultas in quibusdam casibus restricta est, cognatorum prox initorum in favorem , quibus certam bonorum portionem relinqui leges iubent , vel quos heredes institui volunt cujusjuris origo, vis atque natura lio loco exponenda sunt. S. 585. Lex duodecim Tabularum ullain necessitatum testantibus imposuerat, neque heredes instituendi cellas personas neque iis quidquam in tes lamentis relinquendi 4ὶ quamquam si S. I. ibid.sa Fr. 3. Pr. D. h. t. 3 uip. XXIV S. 34-a3. Gai a S aa seq. Inst. a. a 3 de χx
239쪽
liberi sub parentis potestate constituti naturali jure ad ejus bona vocati esse crederentur et sui heredes dicerentur, ae patri necessario ab intestato succederent r). Cum vero naturalia ossicia parentes negligerent . incertaque et dubia esset saepenumero eorum voluntas , quando silentio liberos suos omississent , tacite inductum si, ut sui heredes aut instituendi aut exheredandi essent, neque silentio praeterire eos liceret a). S. 586. Et quidem hoc ius ita ordinalum cst, ut filium suum heredem instituendum vel nominatim exheredandii esse juberetur eoque praeterito testamentum inutile haberetur 3). Stilia
sua heres vel nepotes neptesve , quos et inter ceteros exheredare sussiciebat, essent omissi, quamvis testamenta Valerent, praeteritae tamen persona scriptis heredibus perinde ac si in testamento institutae fuissent, accrescebant 4J. Positi uinos quoque, si sui heredes essent suturi, praeteriret tri mox non licebat; quare et ipsi erant instituendi aut exhere- dandi, filius quidem posthumus , qui suus heres suturus esset, nominatim , reliqui posthumi vel inter ceteros, dummodo legata iis relinquerentur , ut testatorem de illis cogitasse certum esset. omissi testamentum rumpebant agnatione 5). S. ST. Praetores, quod jus civile liberis suis heredibus, tribuerat, idem emancipatis liberis concedebant, honorum possessionem contra tabulas , ad evertendum patris testamentum
admittentes si , qua data judicium patris rescindebatur dum legata conjunctis personis relicta praestanda erant 7 . s. 588. Cum hoc jure putri vel parentibus libera competeret
I. h. 28, a de liberis herediti. is . . pr. D. 48 . o de bonis dum nator. set Auetoritate iudieii eentumviralis id esseehum videtur tae de Orat. I, 38. Valer Maximus. VII, 7, 1.
240쪽
natos suos exheredandi potestas . et omnibus aliis testatoribus vel conjunctissimos sibi cognatos praeterire liceret; non raro evenit, ut parentes liberos liberique parentos a bonis suis inique excluderent. Hac de ratione jure civili introductum est, ut sine justa causa exheredati vel praeteriti de iniquo vel inofficioso , ut dicebatur, testamento, querelam coram centumviris possent movere, qui , quando purentes vel liheri aliive cognati injustea testatore exclusi essent cogniti , eiusmodi testamentum , quasia surioso , qui pietatis ossicium neglexisset, factum vescindebant, ut legitimae successioni, praeteritarum personarum gratia , esset locus ij. Nequo vero de co querebantur hae Personae, quod heredes in testamento patris scripta non ossent, sed quod ipsis testatore nil esset relictum.
S. 589. Inde illa uris regula recepta , certis cognatis , ut querela removeatur, aliquid ex bonis testantium quocunque litulo esse relinquendum. Et post legem Falcidiam , anno i a. u. c. desinitum si, ut quartam ejus portionis pariem , quam is, cui ea relinquenda erat, ab inles lato ex defuncti bonis recepisset, deberi statueretur et . Haec quarta postea portio legibus debita vocabatur , nunc legitima portio vel simpliciter legitima dicitur. Quodsi ea testamento non esset data , vel in eo diminuta , vel Per inter vivos donationern xhausta, inofficiosi testamenti vel donationis querela permittebatur.
S. 590. Tali modo hoc jus perduravit perpaucis tantummodo
mulatis usque ad Justinianum. Constantinus cnim nil innovavit, nisi ut statueret inter cognatos ex transversa linea solos fratres
desuncti, agnatione unctos legitimam portionem habere debere, idque nonnisi eo in casu , quo desunctus frater turpem PerSO- nam instituisset heredem 3 .sa Pr. I. a 38 de in Osr testam . se. -5. D. 5, 2 eod. Li L. et Lege Faleidia legitimae portionis quantitatem primum c ita in
e e ex variis rationibus eoniicere Iieet.
a C. C. Theod a, is, quae paueis mulatis in c. 27 , C. 3, 38 eod. translatarciunt.