Institutiones juris romani privati...

발행: 1834년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

sed si heres beneficium inventarii neglexerit, et ius deliberandi petere maluerit, non solum creditoribus in solidum tenetur i), sed ex dispositione Novella I c. et S. a. t , etiam integra legata et fideicommissa pi stare debet sine quarta retentione. Utroisque simul henescio heres uti non potest. S. 646. Non solum heres impediri potest, ne defuncti bona cum suis confundantur; verum etiam defuncti creditores ne per conciti sum creditorum heredis in damnum incidant. Dedit enim illis Praetor aequitate motus benelscium separationis, i. e. actionum ad impetrandam separationem honorum defuncti a boni lieredis a). S. 647. Datur hoc privilegium omnibus creditoribus hereditariis, tam chirographariis quam hypothecariis quibus ex quacunque causa debetur 3 item et togatariis et fideicommissariis, quoruni conditio per hereditatis aditionem deterior est ncla 4 . credis creditoribus illud non competit, nisi sorte coactus adii hores 5). S. 648. Dubc autom separatio peli , bonis defuncti et heredis nondum confusis et unitis: si confusa sunt, eatenus tantum conceditur , quatenus discerni possunt 6 . Nec ultra quinquennium post uitionem numerandum impetrari potest I .

si C. a , t L. D, C. h. t. Disputant , an unquam heres et legitimam portionem amittere possit. Vinnii seleel quaest. II, e. 28. videtur hae facti quaestin esse.

262쪽

Ialpiaetoris autem notio est, an admittenda sit separatio riecie. si I. έ9. Admissa separatione esscitur, ut solis reditoribus heroditariis ex hereditate salissat, heredisque creditoribus tan-tram ex eo , quod superfuerit ex bonis testa loris a). Et si idonea

non inveniatur creditas, cres autem idoneus, non possiant reverti ad heredem sed ei quod semel postularunt stare debent,

nisi justissima causa ignorantiae aliud suadeat 3ὶ si quidam creditorum sunt , qui non seculi sint beneficium , separali ab aliis impetral , iis neque prodest neque nocet 4j. Si hona hereditaria solvendo non sunt, melior est causa potiorum creditorum clegatari post omnes domum admittuntur 5) S. 650. Cessat remedium separationis , si heredis fidem secuti sunt creditores, si hereditas ah herede hona sile distracla sit, ilem elapso quinquennio et bonis confusis 6 .ΤIT. III. DE COLLATIONE BONORO M. I S. 651. Si liberi parentibus suis heredes sunt, non raro accidit, ut quaedam bona ipsis propria in hereditatem inserie teneantur , quae obligatio collatio bonorum appellatur. Hoc usprimum Praetoris edicto introductum est, cum emancipatos

liberos simul cum suis heredibus ad bonorum possessionem vocaret. Ne enim iniqua inaequalitas eveniret, emancipatos omnia sua bona, quae patri acquisita suissent sine emancipalione inmodium oti serre iubebat Mox silia quoque, sua heres dotem

263쪽

nferre compellebatur ij. Postea vero cum alia essent pati uni jura in honis liberorum suorum , hoc jus eo mutatum est, ratnon solum emancipati ii heri suis heredibus ea conferre juberesa tur , quae emancipaliori non interveniente patris suissent, sed etiam , ut sui suis ci emancipali mancipalis omnes ros conferre obligarentiar, quae ab hisce accepissenii lege, ut ali triando in patetem hereditariam computarentur a . S. 652. Collationis ossicium itaque liberis , parentibus suis succedentibus . incumbit, ratique semper si ab intestat herodes succediant, aut cum ex testament heredes si trit, eo in casu quo etiam ab intestato heredes facti essotit. Caelorum iam filii filiaeque . quam nepotes neptesque et deinceps ac sui heredes non minus quam emancipali ad conserenduin adstricti sunt 3). S. 653. Si quaestio sit , quaenam hona sint conserenda . videndum, a quibus liberis fiat collatio. mancipati enim qui suis heredibus conferre tenentur, omnia bona ina creditatem inferre debenti quae parentibus acquisivissent, si in potestate remansissent . ergo res , quas a parentibus donatas acceperant, item risum fructum honorum adventitior im 4 . S. 54. Si vero sui heredes suis ierellibus vel emancipati emancipatis conserant, ea tantum conserenda sunt bona , quaeliberi ea intentione a parentibus acceperiant, ii in hereditariam portionem aliquando impularentur, quo pertincrit ilos filiae constituta, donatio propter nuptias in filium collata, aut ad militiam emcndam , aliave quaecumque donatio sublime suturae collationis facta 5). Simplex inter vivos donatio conserenda, si ni,i

s3 C. C li. t. Nepotes ea quoque bona eon serra debent i quae

ipsorum parentes ab a V su aeceperant. Nov. 2 8, . .

264쪽

etiam filius filiave adsint, qui dolem vel propter nuptias donationem conseri coenentur si h credendum nim est, parentes in hoc casu aequalitatis servandae causa donationem in illos liberos contulisse. Reliqua , quae patentes in liberos suos impenderunt, ad collationem cogi non debent, veluti alimenta vel studiorum expensae, caetera a). Licet autem parcntihus conserendi necessitato liberos suos litici are 3 . S. 655. Fit collatio corporali rerum in mediam creditatem illatione , aut earum aestimatione in partem hereditariam comptitata : aut si neutrum seri polos , cautione de retitis quandoque communicandis interposita si . S. 656. Qui per contumaciam collationem non implent, aut familia herciscundae actionc ad consercndum cogi possunt i5), aut denegatis hereditariis actionibus 6ὶ Si jam hereditas divisa sit, et collatio per errorem omissa , indebiti condictioni locus erit. Si per cautionem collatio acta os . commissa stipulatione x stipulat actio competit 7 .

S. 657. Cessat vero conserendi cccssitas si res conserenda casu perierint, si collatio speciatim remissa sit, aut si heres ab hereditate abstinuerit, ramve repudiaverit 8 .

FIT. IV. R. IURE ADCREsCENDI. 9 S. 658. Si unus ex pluribus heredibus desciat ala quod

265쪽

hereditatem omisit, arii quod ante eam aditam mortuus ι ejusve aequirendae incapax actus est . hereditatis ars, MPm acCe-Pis et , reliquis sui cessciribris ac liti ritur. Cum enim singiali herpiles in totam heroditatem vocentri , nec nisi pluvium conciti sit parte fiant, necessario ossici trir, iit altero oorum desiciente, reliquis nil decrescat ideoque plures iurisco risi illi hoc jus adcrescendi non immeritorius non decrescendi appellaverunt. S. 659. Callia coriam jure . quo illud olim saepe imoediebatur novissime si hiat, ius adc escendi omnibus ci juscunque generis heredibu competit atque tam logitimis , quam testamen lariis nec non honoriam possesso libris ij. Semper enim heredi hereditatem sit scipienti osci talium coheredum partes acquiruntur. Qui in re corta institutus est, jure adcrescendi tum demum fruitur , cum solus heres ex testamento superestu si enim plutos adsitrit, togatarii loco habetur a). S. 660. Adcrescit pars vacans coheredibus ipso iure, iisque ignorantibus adeo, immo invitis; iam enim hereditatem pro parte adire et pro parte respuer non liceat, partem hereditatis jan adilae, non decrescontem , repudiare non possunt 3j. Ceterum singulis pro altibus hereditariis vacua portio et cum oneribus ei impositis adcrescit 4). . fll. ruuntur arilom hoc adcroscoridi jure heredes simul

omnos qui hereditatem frisco perunt. Si tamen testamento aliqui coniunctim cum desciente in eadem parte instituti erant, re liquis praeseruntur ex voluntate lesial ovis 5). non minus ac si S. de senatusconsulto orphit. D. 9 D. 33, 6 da suis et legit. Ulp. XXVI. tet Fr D. 28 4 de herod inat. e. xx, C. 64 4 eod. it.

266쪽

legitimi erudes, si ex linea vel ex stirpe, in qua vocantur. aliquis defecit ij. S. 62. Ius ni crescendi non proscit illis heredibus , quorum portio legibus ita desinita est ut augeri non possit, veluti vidua inopi a).1 IT. V. QUIBUS E CADSis IIEREDITAS DELATA AMITTITUR. 3

I fissa Delata nohis liercilitas diversis ex causis polos amitti, ita ut denuo acquiri ncquent. Facio qui dom nostro amittitur hereditas si repridiala mori , si suus heres alisti ratiori . vel si honoriam posscssi intra statuta tempora omissa situ in quibus casibiis nisi cum hortorii in possessio ex novo Ordine obis de sortiar omissa herodita scin per amissa si ne iri voluntatis mutatione polos recuperari Mi). Item millitur hereditas ei qui conti eius acquisitionem ex insta caris in integrum restituitiar . veluti lino xxv annis, vel qui vi metu e Distis

adierat. Repudiari vero nul milli creditas non potest , nisi ab eo , cui eam adire lico nec nisi iisdem conditionibus , sub quibus aditio seri potest ritis omissio rata habetur. S. si . mittitur quoque hereditas et , qui ante ejus acquisitionem dolanctus est, nam non diam acquisita hereditas ad heredes non transmittitur 5 , quae rogula in suis herodibus irim ipso jure acquirant hereditatem , locum non habet. Por principii in tamen constitutiones in quibusdam casthus heredibiis destincti , ni

267쪽

hereditas delata erat, prospicitur: ut eius transmissio locum habeat. Theoclosius Imperator statuit, rit, si parentes in tostamen loliberos suos heredes scripsissent, et hi ante leslatovem aut e mortuo , ante apertas tabulas decvisissent, corvin liberi pro iis delatam parentibus suis partem suscipere Possent. ἴe traiis- missio Theodosiana vocatur ij. S. 665. Ex alia Theodosii et Valentiniani constitutione parentibus hereditatem, liberis suis insantibus delatam, bis moi tuis, sibi ipsis acquirere posse concessum est; tuc ranamiasso ea ecpue infantiae dicitur a . S. 66. Iustinianus quoque statuit, ut, si heres ciarrenti deliberalionis spatio vel, si tale tempus ei datum non esset, in ira annum ex tempore, quo delatam sibi hereditatem esse scierit, mortuus sit aereditas ei delata ad heredes suos transmitteretur. qui intra reliquum tempus cam acquirere possent. Haec tran/missio Iustiniane vocatur 3j.

S. 667. Denique si is, cui hereditas delata erat, reipublicae causa absens decessisset, heredibus ejus in integrum restitutio jam a prauoribus dabatur, ut desuncti loco ipsi hereditatem

suscipere vel bonorum possessionem petere possent, quae aevi e in inDyrum res uiationis transmissio appellatur.

S. J8. Amittitur quoque ei hereditas delata , qui acquisitionis tempore , eam suscipiendi incapax actus erat vel Elim tanqua in indigno ob delictum adversus dolanctum aliamve ob causam hereditas oripitur , et fisco vindicatur 4).

i C. un. C. , 5 de his qui ante apertas tabulas hereditatem

trat,smittunt. 3

268쪽

Tiet. I. DE VETERI IURE LEGATORUM ET FIDEI COMMISSORUM. . 69. Tostatorcs non solum heredes institii cre solent, sed etiam alio in otio liberalitates in alios conserunt, here lihus injungendo , ut aut res alicui ciciat, aut Paluom hereditatis restiluant. Idei ico te hisce lonationibus , quae causa mortis et pici iamque in testamentis fieri solent, hoc loco lispiciendum est sa).

Clim autem in hac iuris parte aliae filii iuris veteris , aliae vero iuris nos resuloe, primum te origine et progressu hujus iuris dicundiani cst. S. 6G0. Antiquissimo jure romano , Si testator ex eo . quo lunivcrsum heredis suisset alicui collatum uti vellet 3ὶ legis modo , i. e. civilibos vel imperali vis verbis id ordinare lebuli 4): et ille talis delibatio seu lonatio Dyatum appellabatur.

Mox autem prudentum auctoritate certa solennesque legandi sermulae intro luctae stitit, quarum adcitrata interpretatione totum sere legatorum jus coniiuebatur. Distinguebantur enim quatuor legatorum genera , quoi uiri vim et potestatem Ulpianus in si ag meritis his vel his iles nivit. S. Tl. Legamus autem quatuor noctis . Per vindicalionem per dant nationen . sinen ii modo , Ter praeceptionem. Per

269쪽

vindicationem his verbis legarnusci do , lego, capilo, oumidi, a habeto ij. Per damnationem his verbisci ores moti damnas asto dure, dato aevo, herodem meum Deere jubeo a . Sinendi

illam rom ibique ubera 3 . Per praeceptionem sic Lucius Titius illum rem proeeipito 4J. S. 6T2. Per vindicationem legari possunt re , ita 'groque tempote ex jure Qui litium testatoris crant, i. e. mortis et quandutestamentum faciebat praeterquam Si Pondere, numer , meri

sura contineantur in hic enim satis est, si vel mortis duntaxat tempore fueriti testantis ex jure Quiritium 5). Per damnationem omnes res legari possilui ctiam quae non sunt testatoris, dummodo tales sint, quae dari possunt 6ὶ Sinendi modo legari possunt res propriae testatoris et heredis ejus 7 . Per piaecep tionem legari possunt, quae etiam per vindicationem 8 . Si ea res, quae non fuit utroque tempore testatoris, ex jure Quiritiunuper vindicationem legata sit, licet jure civili non valeat legatum. lamen senatusconsulto Neronian firmatur, quo cautum est

post aditionem hereditatis , rem legatam vindieare potest, vel ab heredavel ab extrane Gai. l. e. . si Est ergo hoe legatum dominii vel iuris in re. r. 69. r. . de legat.

6 Gaj. f. aoa cio 3. Quod ita legatum sit, in personam actione peti debuit. Est ergo hoe legatum,hligationis. PS ao4. b. Roe genus legati plus quidem babet, quam per vindicatiquem , minus autem qua in per damnationem e quia et res heredis et sutura Ligariliotest. Gaj. . a tD-234. 18 An ita et extraneo legati possit , disputatur Goj. 237-a23. Est et o legatum dominiici sed petitur Deo hei ede per familiae hereiseundo iudici uin.

270쪽

rit, quod ininus aptis verbis legatum est, perinde sit, ac si optimo juve legatum esset optimum autem v legali per damnationein est i). Sed haec satis de legatorum formulis. S, T 3. Sub mei rei publicae usu et moribus invaluit, ut

inorituri etiam non civilibus et praea inis verbis donationes relinquerent, rogantes heredes suos vel in testamento vel per epistolas sive codicillos ain, ut aliquam rein vel et hereditatis par- tem restituerent. Et haec Heleommissa vocabantur 3 . Verba fideicommissorum haec erant rogo, peto, nolo , deicommitto dari; itein mando, deprecor, cupio, injungo, desidem 4 . S. Ti. Mullum autem disserebant ea , quae per fidei commissum relinquebantur, ab iis, quae legabantur. 5 Et primis quidem temporibus insit ma suere deicommissa , quippe quae heredis

xeligione vel pudore continebantur, cum legata per vulgare actiones, et sortiuilas peterentur 6 . Postea vero Imperator Augustus semel iterumque gratia personarum motus vel quia per ipsius salutem rogatus quis diceretur, aut ob insignem quorumdam perfidiam . iussit Consulibus , auctoritatem suam interponere. Quod quia justum videbatur, et populare erat, paulatini conversum est in assi-dria in urisdictionem, tantusque eorum avor actias est , ut Paulatim etiam Praetor proprius crearetur, qui de fideicommissis ius dicere . quem itideicommissarium appellarent 7 .

SEARCH

MENU NAVIGATION