Institutiones juris romani privati...

발행: 1834년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

S. si Iustinianus quoque utramque veteris iuris normam ab initio servavit hisce resormatis. Non solum filiosamilias sed quovis etiam alio suo herede omisso, inutile esse voluit testamentum, vel honorum possessionem contra labulas concessit ij. Iussit, ut querela inomciosi testamenti non possit moveri, quando pars legitimae portionis esset relicta , sed i inplendam eam esse sanis civit et . Dein nova constitutione Nov. XVIIIxlegii imae portionis quantitatem auxit, ita quidem , ut praeciperet, eam Pro numero legitimorum Ileredum, ad hereditatem ab intestato vocatorum

vel tertiam vel dimidiam legitimae hereditatis portionis partem

esse debere.

S. 592. Denique in Nov. CXV plurima innovavit ad liberam

exheredandi veli tereundi licentiam coercendam; sanet vi enim hac lege a Ne ullo modo patri aut matri, avo aut aviae , proavo aut proaviae silium suum, aut filiam aut reliquos liberos in testamento suo praeterire . exheredare liceret et si quacunque donatione, vel legato, vel fideicommisso vel alio quocunque modo partem legibus illis debitam dederint, nisi sorte ingrati probentur, et parentes ipsas ingratitudinis causas nominan tim testamento suo adscripserint. n Causas has ipse in eadem Ovella delerminavit easque nisi ab institutis heredibus probatas veras esse noluit. Si haec omissa essent, testamentum quoad heredis institutionem inutile esse praecepit, reliquis ejus capitibus in suo robore manentibus. S. 93. Secundum haec jura et has leges de quarum tamen interpretatione multum disputatur, hiam novissimo jure dijudicanda sunt, cum propter iniustas exheredationes vel praeteritioncs inutilia , tum inossiciosa testamenta. De singulis nunc dili

242쪽

Τiet. VII. DE LEcITIMA PORTIONE . t S. 594. Debent ergo testantes eo pietatis suci sungi, ut liberis suis tam natis, veluti filiis et filiabus vel etiam nepotibus

neptibusque ore praemortuo filio vel filia superstitibus), quam posthumis , certam bonorum suorum partem relinquant quae initima vulgo vocatur a). Idem ossicium est liberorum erga parentes, quando ipsi sine descendentibus moriuntur 3). Fratribus autem et sororibus germanis aut consanguineis non debetur haec legitima portio, nisi cum testator turpem personam heredem instituerit , h. e. talem, quae vel infamiae vel tirpitudinis vel levis notae macula nolatur Min. Denique nec uterinis fratribus aut sororibus neque ceteris cognatis hoc Ossciuis unquam debetur 5 . S. 595. Huius autem legitimae partis quantitas secundum Iustiniani Novellam vel tertia vel dimidia eius portionis pars est. quam hae personae accepissent, si defuncto ab intestato successissent tertia quidem pars eat, si ab intestato succedentes vel ex asse vel semisse vel triente heredes suturi fuissent dimidia vero, quando minorem totius hereditatis partem accepissent.

quam quartam 6l.

li Inst. I, I 8 D. 5, a C. 3, 28 de inossi testam. sa Pr. I. h. t. r. 3. r. L, S. I. D. eod. 3ὶ eod. r. I. D. h. t. sέ c. 274 C. h. . 5 S. t. in s. I. eod. e. ar, C. ibid.s6 Nov. 8. e. r. Quo in eas legitima vel tertia vel dimidia, ab im

est in portioni parsis it disputatur. Vulgaris et eommunis opinio haee est; id pro rinmero personarum sueeedentium variarea veluti si vel unus via duo vel tres , vel quatuor aueeederent, tune tertiam partem dandam . si vero plures, dimidiam. Neque si ad verba constitutionis Iustiniani tantum speetamus, rea aliter definienda est. Cum vero ex hae interprutatione plurimae in divorsis quaistionibus eruendia dimenItates naseantura nova

explieatio a ICto germanteo Sehoemann proposita , jam ab alii reeepta

243쪽

. 596. Legitima portio non simul omnibus his personis debetur sed singulae eo ordine, o ad ejusdem clancti creditatem ab intestato vocantur, eam Pelere possunt quamvis enim non cuilibet qui ab intestato succedere defuncto potest, portio legitima debeatur, nunquam tamen eam pustulare potest. qui ab intes lato defuncto testatori legitimus heres non suisset i). S. 597. Si quaeritur an debita quantitas legitimae portionis relicta sit, alii monium defuncti mollis tempore inspicitur, et deductis uneris impensis et aere alieno in bonis computatur quidquid testator reliquit. Omnia igitur, quae vel hereditatis titulo vel legatorum aut fideicommissorum nonii ne aliis reliquit,in.hereditate numerantur et . Ilem et in ossiciosae donationes , inter vivos ita alios collatae, in hereditate comprehen cluntur, ct reseminduntur, quoties substantia testantis per eas nimium diminuta

S. 598. Numerandae autem sunt omnes personae a desuriclo relictae, quae si testamentum actum non uissct ei legitimi heredes suturi essent, adeo quidem , ut o exheredati vel renun

ciantis persona compulanda sic j.

sequenda videtur nempe tune tertiam partem ab intestato portioni re Iinquendam esse , cum suceedentes vel ex asse , vel semisse, vel quadrante vel trientem redes saeti essent , dimidiam vero quoties minorem totius hereditatis partem , quam quartam . habituri suissent. Iustitiianua unum tantum asum in mente liabuit, cum Novellam IM, . . eoneiPerct, in quo Pro personarum numero partes fiebant. Bem plenius explienit Sehoemannis uantabue des Dilrechis , tom. I, p. 75-83. Partes ejus etiam sustinet Franck I. c. p. uu5-226. ιὶ aee regula extra ontroversiam posita non est. r. 6, 1. r. 25, S. I. D. h. t. Exheredatus vel praeteritus diei certe non potest is , qui heres desunelo nunquam factus esset.

minuendam legitimam Francke l. e. p. 2 2-alsi.

244쪽

S. 599. Relinquenda est denique debita portio absque ullo gravamine; et omnis conditio, omnis dilalio vel dies vel modus ei impositus pro non scriptis habentur ij. Sed illud facere potest

testator, si onus imponere volit, ut plus , quam debuisset, relinquat et gravamen in hoc imponat; quo facto si institutus vel legatarius maiorem partem capcre velit , coactus est ad conditionem vel modum impositum implendum. Haec lex ab riris inventore cautela Socini appellatur. S. 600. Caeterum nil interest, quomodo vel titulo haec legitiina portio relinquatur, utrum per legatum, fideicommissum, per mortis causa donationem , an hereditario aliove jure si modo integra relicta sit M. Hinc sequitur , eum, cui illa debetur, omnia, quae ipsi quocunque modo mortis causa relicta sunt in legitimam portionem imputare debere, nec non id , quod inter vivos et hac conditione donatum fuerit 3ὶ. S. 601. Remedia ad hanc partem Persequendam concessa, sunt, si minus fuerit relictum , actio ad supplondam portionem et querela de in cioso testamento, si omnino nil relictum sit; qua instituta et perducta totum lestamentum rescinditur, et ab intestato successioni est locus. Denique actio de donationibus iniquis rescindendis concedi , quando hisce substantia desunclisuerat exhausta si)

a C. 32, 36. r. 'ia . C. h. t. Nov. 28, e. 3.ia Arg. Nov. x e 3 initio. Iure Romano igitur quaeri non potest an hereditatem agnoseere vel repudiare debeat is, qui legitimam petit.

Ilo a saeto Pendet.

3 Fr. 8 , S. 6. r. a pr. r. 3o, 36. D. h. t. e. o pr. C. si a stas ollat. e. 35 S a , C. h. t. 4 De hisee aetionibus in libro IV. sermo erit.

245쪽

Tir. VIII. DE NECEssARII INsTITUTIONIBUS VEL EXHEREDATIONIBU PRAETERITIONIBLsQUE. 1ὶ S. 602. Si testantes liberos vel parentes relinquunt, non susscit, legitimam portionem iis dari, sed non obser vala norma a Iustiniano in CXV, c. 3 et 4 jussa, nihilominus eorum testamenta non valent. Nam debetitiae personae vel heredes institui vel ex iusta causa nominatim expressa , exheredari aut praeteriri. Hac de causa ab hodiernis herede necesssarii dicuntur. S. 03 Debent heredes institui primo loco liberi, nulla neque sexus neque gradus disserentia, si modo ab intestato heredes esse

poluissent his autem non existerilibus . parentes , si ex suo or-

dine heredes ab intestato esse potuerint 2ὶ Nil interest, in qua parte vel re heredes scrihantur, etiamsi in minima, si modo hic honor, ut heredes nominentur iis detractus non sit 3). S. 604. Possunt autem et sub conditione instilui uti liae semper, si in desectum conditionis exheredentiar sed etiamsi exheredatio latis non fuerit adjecta, tamen sub conditione possunt institui , quae in ipsorum erodum potestate est 5 . Qui sui heredes non sunt, etiam sit casuali conditione possunt scribi, et testamentum iamdii Valet quamdiu conditio non desecerit R; cum autem suus heres sub tali conditione instituitur, ab initio inutile est testamentum 7 .

a M. et a stit et t. D. 28, a de Iiberis et posilivmis heredibus linituend. Cod. 6. 28, 9 s eidem tituli. Nov. t 5, e. 3, 4. αὶ vi heredes et liberi patris emancipati iure veteri instituendi sunt.

reliquae personae jure nou .

246쪽

LIBER, PARS ALT, CAP. II L.

226 S. Id5. Si testator has personas heredes instituere noluerit, quoniam ingrata advorsus ipsum fuerant, exheredare vel praeterire eas obet, adscripta in testamento ingrati animi causa, ex earurn quidem numero , quas solas Iustinianus in Novella

pro iustis et logitimis declaravit i). . 60 I. Exherodat i no in in alim debent om nos libori, cujuslibet

gradus, qrii sub potestat testatoris sunt, vel qui posthumi suturistitit iisque silentio praeteritis testamentum cum veteri, tum constitutionum jure semper et in totum nullum est num asjuris Deferis. Si emancipati sunt omissi, bonorum posscssio contra tabulas est admissa αὶ parcntes a liberis etiam praeterjli testamentiam non infirmant, si modo iusta praeteritionis causa rite

merit expressa'.

S. 607. Sin vero justa et legitima exheredationis vel praueritionis causa non sit expressa , testamentum, quod Veleri jure in his easibus validum firmumque suisset, ex Novella CXV secundum quosdam auctores inutile est nullitas juria noni j secundia in plurimos alios in ossiciosum , et secundum mediam sententiam aliquando in officiosum habetur aliquando nullum 3j. Ea lego enim heredis institutio quidem plane inutilis est, colera vero tostamenii capita in suo robore permanent. Idem juris est si vel alia Caras expressa fuerit, quam quae a Iustiniano pro legitima declarata sit . vel si falsa causa ex haeredationi adjecta suerit, i. e. ea . quam heres institutus veritato nili, probare non potueriti J. S. 608. Exheredatio utilis non est, nisi in testamento, a tota

si Nequa enim de omissione Iiberorum solenniter exheredandorum Nov. 35 quidquam sanetvit sed quando exheredatio eorum sine Iegitimaaean a esset saeta quare veteris juris norma immutata babenda est. r.

247쪽

hereditate ab omnibus gradibus et e regula pure acta sit, nisi in desectum conditionis institutio adjiciatur i). Jusia est prae . ieris vel exheredatio rite facta, si propter legitimas causas eam meruerint liberi et parentes. Causas singulas , quarum in personis liberorum quatuordecim in parentibus erga liberos octo Ilistinianus pro legitimis declaravit , hoc loco enumerare nolumus, cum ex ipsa Novella sacillime addiscantur a . Numerum eorum augeri nori posse . strictissime Iustinianus praecepit. 609. Propter has igitur causas liberi vel parentes rite exheredantur vel praetcrcuntur; sed illud tiam admittendum propter easdem causas iisdem et legitimam portionem detrahi posse, quamquam Iustinianus id expressis verbis non statuerit. Fratres quoque vel sorores consanguinei et germani, iuste excluduntur ab hereditate fratris propter ingratum animum vel

etiam si in pari turpitudine, qua heredis instituti persona,

versantiar.

S. 10. Caeterii in militibus quoquo modo testantibus concessum est ut testamenta eorum Semper valeant, quae si pagani suissent aut nossiciosa aut propter exheredationes vel piae teritiones intristas inutilia habenda essent 3). . II. Haec quidem dicta sunt de iis, qui ut ingrati injuste ex herodantur vel omiuunt ies sunt autem quidam casus in quibus testamenta ab exhere litatis vel praeteritis impugnari non possunt gi scilicet si non notae causa nec ut iis obsint, parentes liberos exti Pedant vel praetereunt sed ut iis prosint, veluti si impubes sit filius , nec sides tutori habenda sit, aut cum suriosus sit vel prodigus , cum in hujusmodi casu periculum sit ne bona dila-

248쪽

LI TR n. PARS ALT CAP. II.

pidentur sussicit enim per legata velliti alimoniorum liberis provistini esse. Vocatur haec exheredalio lona mento juc esse eam lite Iustinianus in Novella CXV minime improbavit. Τir. IX. DE LIBERIS ADOPTIVIS ILLEGITIMIS EORUMQUE IURE ET DE VIDUA IN OPE. S. 6l2. Eodem jure . quo liberi legi limi naturales , etiam arrogati vel plene adoptati haberitur si in durante scilicet agnalionis vinculo . Ut non solum legitima portio iis debeatur , vorum eliam. honor ut herodes instilliantur vel rite exhei edenti ir. Idem juris esse debet in liberis semina adoptatis. Iis qui ab extraneo niloptati sunt, neutrum ab adoptauic osticium debet Dies ex Iustinisui constitutione de hac adoptione. S. 6lδ. Impuberi arrogato vel in potestate adrogatoris morientis con titulo, voLolliun sine iusta causa mancipali quarta pars arrogantis bonorum debetur . quin lamen , si ea rolicta non merit , testamenturii quasi incisiiciosum oscindi possit. Haec hodie quarta divitii appellari solet a . . l. Pater arrogator vel plene adoptans , item sentina quae arrogavit vel adopta it jura naturalium parentum habent. si adopi aliis vel arrog.ilus testatu nioriatur, Mod oro axissime evenit cum si liusfamilias testari non possit. Ab impubere arrogato mortuo legitima non debetur. S. 6l5. Liberi vulgo quaesiti seu illegitimi quoad matrem eodem jure conscia lum, quo ii, qui justis nuptiis proci coli sunt; ititor patrem vero cum in cellus sit, talesque genitos nullum pietatis est sicium. Illud neque iis utile est qui e concubinariati sunt nam quamquam in aliquam heroditatis patris sui

249쪽

partem succedant, si intestatus nullisque legitimis liberis relieiis moriatur nullo tamen jure, neque legitimam portionem, neque ut heredes instituantiar vel exheredentia rictere possunt. S. 616. Quod supra te successione vi tuae inopis dictum est, si maritus ejus locuples at inlestato decesserit, idem otiam juris est, si testatus moriatur, cum semper debita ei honorum mariti sui pars si relinquenda ; quod si in testamento hoc factum non sit, detrahitur ex crancti substantia , valido tamen manente testamento si). TIT X. R CAUsI ET QUI BD INUTILIA SUN ET INFIRMANTUR TESTAMENTA. a)6 6 17. Superest in expotiendo lio de testamentis Ioeo ut videamus, quibus ex causis inutilia sint vel infrmentur tes

tamenta.

. 6IS. Inutilia via non iure facta , item injusta . sive ut hodierni dicunt nulla sunt testamenta sequentibus ex causis; quando ab eo facium est qui es tamen tinctionem non habuit 3ὶ quando nullus heres, vel talis institutus est, qui capere non potest. Item si solennia juris desita si ierunt 4 -; et hoc quidem si vel minima

solemnitas omissa sit. Inui naritioque testamenta sunt in quibus heredis institutio non ex libera testatoris voluntate prosecta est veluti si non eum instituit, quern instituere voluit, vel quem non instititisset, si non errasset 5 . Item ea institutio nulla est, quam

hic, non quae pro non seriptis.'

250쪽

LIBER II PAR ALT. AP. III.

ut vel metu coactus testator ordinavit r). Si quis dolo fecit ut ab alio institueretur, testamentum tanquam vilios ni accusatinequit quamvis ex dolo illo lucrari non possit. Denique nullius momenti sunt testamenta . in quibus circa heredis institutionem incerta est lesia loris voluntas a). De iis testamentis quae propter neglectam necessariam institutionem vel exher edationem valere non Possunt, praecedentibus in littilis jam diximus. s. si is omne testamentum non jure factum nulli iis momenti habetur Gestatorque, si aliud testamentum non condidit inles latus moritur Inde nec anteritis testamentum validum eiusmodi testa inenlo infirmari potest 3). Illa denique regilla , a Catone quondam introducta indeque Catoniana dicta , de hisce obse i

vatur: ea tractu temporis convali Scere non posse, h. e. testa in

menta momento , quo condita sunt, inutilia nullo modo postea viros accipere posse s ). I. 20. Variis autem ex causis testamenta jure valida rescindi Possunt, et quidem alit irrita fiunt , aut rumpuntur, aut destituuntur , aliisve denique modis infirmantur. S. 621. Irritum vocatur testamentum , quod mulato testatoris statu inutile sit, quando scilicet in eum casum incidit, volestari jure non potuisset veluti si capite minuitur 5 . Statu

suo ante mortem res litrito, secundum tabulas bonorum possessio ex eo testamento alui R. 3 Fr a S. 7. D. 37 da bon pora see tab. or. 3. D. 204 6 illi quis aliquem testari prohib. sa Fr ai, S. I. D. 28 tit et t. tr. a. D. 34, 8 stit et t. sa S I. n. t. r. a. D. Eu l. 4 D. 3έ, da regula Catoniae. D. a , aro. D. 5o. 7 d. rug.jur.' S. a , 5. f. I. a, a quibus non usi permissum

. t upta testamenta irrita fieri dieuntur. S. 5 I. b. t.

SEARCH

MENU NAVIGATION