장음표시 사용
141쪽
II AGONI sTIcΩNserit a Saul se adorari quod Abi na queli quiἀem permittendum censueret iras mihi angustias Iam ingi diim tutus madeo. Sed ne nihil tamen agam i sciscitabor ex eodem&ego cur Ab amus homo diuinurum haud ignarus)populu terrae illos Heth adorauerat: cum ne Angeliquidem sustineat adorari Idic, quod ille pro Abraam fori s se reperiet, ii me Samuel purgando putet responsurum. Atque haec,opinor,plus satis sint, ad retundendam hominis Thrasenis arrogantiam 'u sese credidit Samuelem adamantinia r/tio nibus iam expu nasse cum nondum
iis ne umbram quidem mu te ritarit.
CALv denter, inquit . tuus praeco, mi-n os in usque temere egisset, si coniectu-ρ μεῖ - is quibusdam, ratiunculis rem se
fecisse pr babilem dixi et quis enim
vitio tum verteret' Ceterum ita ampullari , inuictumque argumentorum x. Genescias. Q. σ1a si de aliis
142쪽
LI HER I. I pondus' gloriose promittere, quod finis. tamen ad aranei telam rumpendam δε- ρegre iussiceret,quis a culpa stultitiaq; culles. ςxcuset Ego , inquit Adulphus Ga init nunquam audire me memini, valde viridi. magnum sui contemtorem esse Sedeteriret. veniam tamen dandam seperbiae cen sileti sui, qua admirator popul generasset. Trgiti Est enim interAlpes,&Alpiu inquili inime. nos tanti praeco, ut ei dissicite sit, cristas non erisere cum assentari sibi tot Alpigenas videt :homo cetera facilis ad laudes suas, quas depallentinsme audit Nunc illud magis aveo
cognosse, quid pro Tannero tu habeas dicere cui silpra indicasti praeconem nescio quid rude improbumque, ita hoc ipso argumento exprobrasse ZOdit enim angue peius Tannerum: dc suspicor, esse occultiorem odii caunsa , quam eum fateri rubor sinat. Pro Tannero, quid habeam, requiris Istud e multis, Nulphe Insontem a Praecone tuo per calumniam esse luculentam traductum Impera patientiae tuae: docebo Tannerum Latingens infima documentum in Colloquio Ra-
143쪽
ii A OGNI TI Civiti ponens palam dedisse, quod maneι diceret, posse por rhombos magicos invitam reuocari a snς quis ambi, gat remita se habere, pagellam colloquii inserte ac nominatim adscribit, undequinquagesimam. Ite vos, obsecro, oc quotquot alii estis, eritis Ue, ite per omnes CGBqui paginas de
quod Monachij, quodque Lauinga, sub praeco tum iste regnabat typis
est editum exemplar, lustrate; idque Argi non perfunctorie, sed incontainuis oculis uniuersum exite lustrater tum si unam ibi, aut usquam alibi in
reritis huius culpae affinem , porro non intercedam , qui praeconem, tametsi nocentissimum, absoluatis. Quod si autem nunquam Tanners
graui Theologo vox ulla, cuius his eus agitur, excidit Vos aliquando tandem oculos sensiasque aperite, quib', non mendacia, huic monstro
144쪽
lege Remmia proscripta,&homini bus aeque superisque damnata, boni iudices improbetis. Et vero deprehendendae huic calumniae peridoneum id fuit,quod Praeco paginam quoque adstripsit, in qua Tanner disputatio tam absurde insciteque peces
rit Est ea, quod iam scitis, undequinquagesima Lauingant codicis a nam hune Praeco solum allegat certe autem ex eo ipse codice fatis liquet. Tannero ante tertiam desseptuagetamam paginam, eius quidem editionis, nullum adhuc in toto colloquio facile verbum excidisse. Quid sectum igitur oportuit, ut auritus Praeco loquentem iam tum AEupide alluci . nantem Tannerum audiret , priusquam loqui Tanneri inciperet Quaeris tu, inquit Iulim, quid fise crit faetiim Ego iam reperi Factum P, Ag
nempe a tuo Praecone est ingens Mi CONIAraculum. Ecquod enim tu maius
raculum exspectes, quam ut Tanne
145쪽
iam quam sequatur. Sunt apud ueros Zahura quidam quos serpntis tam esse probe oculatos, ut quicquid est
visceribus terrae abditum, id Omne velut per crystalli glaciem clare conspicentur: nec eos cadauera, siqua coemiteriis defossa putrςscant i morentur, quin illa,per incumbentium marmorum opacas moles traiectis oculis, intueantur. Peripicax gentis acies, qui negeti Verum ad nos P eonum obtutus, noctuae ii talpaeque
Hoc ta merae,& pleni τῆ, ἰοωλας. Hie- nim nostri recones ea quoque tran- biciunt. Melibris memoriter legunt; icique a disputari liquido iam audiunt, quae nondum usquam aut .seripta aut dicta, aut ficta exstiterunt. Ceterum cedo sis librum experiar, an ego te sim perspicacior in Tannerum, que in quadragesima nona pagina tu frustra quaesisti, ego inibi auticriptum inveniam, ut audiam certe
146쪽
Lia R I. Ir Issisputantem. Ita tu cum librum dis exisset , dc nusquam ibi comparere ullum Tanneri vestigium deprehendisset fassiis est hominem Alpinum in bonae mentis fideique patrimonio decoxisse. Sed inhaerebat lateri Alphus, unaque cum Iulio librum euoluebat. Iamque' ipse spem de vindicando Praecone abiecturus animum insperato recipit: nobisque insultans,hic, exclamat, capti planissime iam estis. Simul in ex- 'arem pagina, haec de Magis verba
ommonstrat, solebant etiam mortu os exu citare, ut exemplo Sauli α - muem probatur, Mox, absoluitnmeum mihi Praeconem, inquit, aut litem ego vobis non dubiam contestabor. Ego parcius haec paullo, Alphe, dum quos, qua de re, accuses,liqueat. Cuius enim hominis illa sunt verba, quq modo recitas Si Tanneris nihil porro caussabimur quin PraecOni tuo vapulatum dedamur. Sin cuiusuis alterius lege talionis age, nobis Praeconem tuum dede HIC Adulphus oculis iterato defixis, no-
147쪽
im Aso NIsTIcΩN idque iterum atque iterum , idque quinquies non minus aut sexies. Et si' is perpendamus, nusquar iactiam, vestigium est, quod umbra Samuelis in t lis. potius, quam Samuel ipse litteris dis uinis impresserit. Expressius testimo.
nium pro nobis dicet Ecclesiasticus ;
cuius verba ad neminem queunta alium trahi, quam ad verum Samus Iem. Legantur, examinetur: vim sibi
Elamabunt fieri, si spectrum quodcunque semnietur. Quamquam hic
negabunt,ut mos est,haeretici,librum esse Canonicum. Et certe dubitatum est quondam etiam a bonis: r Nunc praeterquam a malis desitum ambigi,
postea quam eiusdem Ecclesiae scito libertile in clamm receptus est cuius
unius indicio nobis auctoritas χeterorum voluminum fuit approbata. s. Nos tamen ut liberaliter agamus, sinemus, illis reiculum a Canone id volumen videri an proinde hanc in rem ne humanae quidem fidei tantum
148쪽
LI IER I. Ir 3 Ecclesiastiem habebit, quantum apud
Hebios in maiori Salustius haberet NAM alias hoc genus venustates, piget refutare, ut quas videam a pu ris etiam nostris rideri Eas tamen Misat, quia velle videmini cognosti, dam ρνMonunabo vestri vos voti & aliquas hic argumemoris causia,recitabo a Principio,' Si veru is Samuel fuit; quaeram, in
quit, an totria ille, qua eorpore animaque an ἀ-Hatin solum, qua anima
parueri, Si totui unde ius istud coacemoni fuit , ut avara pontiminis ammarei Si dimidiatus, inanimesi inmuticro apparuit cuis colo ut ei, ut animus oculis mortalibus 'ectareis ruri Ingeniose, mi buceriator; ut si dicerem: e schangelus,sum Virgin3 Beatae, b nuncium salutis ferret ei vel corporeus adstitit, vel corporis e X pers S corporeus: Unde angelugstum sibi corpus conformavit Sicorporis expera: Qui, quaesis,aspectabilis esse, viderique oculis mortalibus
149쪽
elegμνε quit, lye vestem amictussericam pro- se erit quaeram, quo tandem=acto ve- si ea tamdiu vel in patrAm limbo velintumulo φ, σνς σ3ncorrupta quiverit conseruari Vestram fidem,
elues Dissicilem atque impeditam, plusGor nodo,quaestionem. Quam utique prolixe disputandam sibi H1btilis homo reseruat, dum nouum in suis Alpibus Doctorem renuntiet. Ideo intactam ei tantisper praestabo: Atqς id selum interea vicissim sciscitabor; quae scriptura tradat,vestem hane Samuelis fuisse Sericam WNam Samue- Iem Graeci quidem ἀναβεβλημένον κλοιδα faciunt; d Quam vocem eum Hieronymus e ceterique&ipsa Chaldaica paraphrasis pallium aut tunicam vertissent Praeco Dde
150쪽
ricam fecerunt lineam, fortasse fa- inuri , si veteres sericam vertissent: tantum in his studium est , a maioribus dissentiendi. Certe autem Dasipo Hus, si in tempore scisset hanc nomenclaturam, auctiorem gymnasiis
reculam concinnasset. Interim gratulabuntur hac fortuna sibi mendicantium greges qui cum crederent pallia se gestare, videbunt iam insperato Tunicis prope holosericis humeros grauari: Magno MiraeuiolQuod Praeco tuus, Adulphe ctam aliud millum habeat, primum poterit intersia recensere. Nempe in voce Hebraica Nysprimi isti textoressericum latere viderunt, cum Hieronymus &Inter prete septuaginta, utique linguarum rudes solum ibi Pallium vidissent: honoratius quidem illud , sed nondum serico textum tuostremo denique, quaerit argute praeco Curvmbra ilia,si Samkelis reuo fuit, permi