Catasterismi cum interpretatione latina et commentario. Gottingae, Vandenhoeck & Ruprecht 1795

21쪽

xii EpisTOLA C. G. HEVAEgenera et tempora sontesque et rivulos dispositorum natura depromta praecepta revocatum. Ιntactum adhuc manserat genus mythorum astronomicum: idque eodem tempore, quo tu, Vir clarissime in Eratosthenis citaserimis adornandis versabaris docte et sollerter expositum est a V.Cl. Martino Gotistud Hermann in operis, quo omnem mythologiam ad certa auctorum genera remcavit mythologici vos III. cum jam his ipsis annis XCII. rati nova recensio edita esset a doctissimo viro, o Theoph. Buhie, Pros Gottingensi. Ita uno eodemque tempore plurium virorum doctorum studiis, etsi per se diversis, Dfectum tamen est, ut totum hoc fabularum genus constitueretur, idque cum fructu aliquo ad ipsam historiam astronomiae accessit quoque nobilissimi astronomi a. E. Mi illustratio Claudii Ptolemaei observationis et descriptionis siderum et motus sphaerae caelestis. Fatendum quidem est mythorum astronom, corum non tantam esse suavitatem et elegantiam, quanta sit aliorum cujus rei rationem in eo quaerere licet, quod iis ornandis et variandis poetarum ingenia desuerunt. Sunt tamen multa in iis ex poetis antiquioribus, ex prisca fama, et populari superstitione petita haud pauea ad genus mutatarum sormarum spectant, de quibus Me an olim noster docte commentatus erat es LXXXVI. Insunt itaque his mythis multae variaeque doctrinae vestigia, reliquiae et fragmenta. Uerum iniquo fato nostro evenit, ut libelli hujus generis aut interierint aut misere laedati, corru

22쪽

pti et interpolati ad nos pervenerindi Ipse hic Eratosthenis libellus pro corpore potius lacero ac dispersis membris, quam pro ipso tappolyto est

habendus dehonestatus idem lectione saepe con rupta et barbara et obscura. ' . . Probo equidem, vir clarissime, modestiam tu am in redhibenda lectione Eratosthenea, qualem, eam repereras in editis sequutus enim esse quan 'tum vidi editionem ceteris praestantiorem ali, Gale, rejectis emendationibus, etiam ninnisest rum vitiorum exploratis, in notasa minus tanimi offensae in lectione libelli, majorque stret jucunditas, si minu impedita esset oratio locis latebro-4sis et verbis corruptis. Habet autem latum in h- libello si recte judico, major critices lieentia, nam libri sorte pars haud exigua non est ipsius Eratoriisthenis, sed partim ex eo excerpta aut contrina in brevius, partim alienis laciniis interpolata et momrata Si recto video. Eratosthenes nihil aliud ege irat, quam ut Arato brevia Scholia subdiuere seor' sum perscripta, ut in aliis poetis factum ab aliis. Iis sua superstruxit Theo mythologicorum enim librorum fere omnium, et in his astronomicorum, codices varias manus experti sunt, aliorum quin dem qui in epitomas redigerent, aliorum qui suis exemplaribus ex aliorum librorum lectione alia adjicerent. Etsi itaque Scholia Arati cum Theonis commentariis aut ex Eratosthene aut exit auctore, qui inde prosecerat, fabulas exisipse runt in multis tamen inter se dissident et alia habent adjecta alia omissa. Nec aliter evenisse videas in mono et Scholiaste Germanici qui bi ad

23쪽

XIV EPISTOLA C. G. H NE Dad verbum multa verterunt posterior sere pede pressis accessit tamen in his ignoratio sermonis graeci, et ipsius patrii sermonis barbaries dum igitur voluere contrahere in angustius sententias multo magis corruperunt, multa, insertis alienjs, iobscurarunt. Itaque nimis verecunda et timida critica in his libris laudem vix habere potest loca salebrosa, lacunas et interpolationes, proscribe-'re malim quam inutili conjectura tanquam ulcera resecanda obducere pannis et occultare. VL dentur tamen editores minus animi ad talem fiduciam habuisse; omninoque, si I opplersi obse ivationes excipias, pauca sunt dolocis interpolatis animadversa. omnino notationem qua origine quo progressit quibus subsidiis hi scriptores editi et repetiti sunt desiilaro.. Matoshenis quidem nos attones siderum ex unico habemus codice Oxoniensi, e quo Io Fellus eas edidit i 6 a. est eni- mera repetitio, in multis tamen emendatior, altera editio Thomae Gale adjecta ab eo versione Amst. 1688 in opusculis ψythologicis, omis.s Felli annotationibus, quibus ille nonnulla emendaverat, alia, uncis inclusa ista sunt in graecis expleverat, maxime in stellarum numeris. AEOppier apographum codicis, sed Oxoniensis e quo Fellus librum ediderat, tractavit necdum alius codex innotuit, ira ter unum ex Iri arte a Schosia ad Germanicum fuere qui ab ipso Germanico carmini ex Arato verso adjecta crederent; sunt tamen ea tam imperite et bar. bare ex Eratosthene adjectis aliis aliunde, reddita, ut non nisi a seriore aliquo homine profi

cisci potuisse videantur, qui titi Aratum scholiis vide.

24쪽

cvae ANIMADUERSIONIBUS IN ERATOSTH. xv

viderat graecis instructum ita Germanicum lati. nis onerare voluit. Edidit e, sub nomine commenti in Sicilia reperti ven. 3488. . cum Mieni interpretatione Arati et aliis Victor Pisanus inde Aldufi 9' inter astronomos vetereS; tum ea eX-hibuit editio Morelliana Arati Paris. Is 9. q. e. petita Colon Agripp. s69. sol et in Asronomicis veterum scriptis eidelbergae in ossic Sanct andri M89 8. A Jo Ch. Schwargio interpretem Germanici omissum esse, aegre ferimus De Hygini pronomicon Poeticon libi 'qui jam 48a in lucem prodierat, inde Soteris aliorumque, tan dem Munckeri salubre studium expertus est jam accurate disputatum est a viris doctis non nisi

serioris aevi fetum esse, manifestum esse arbitror. Arati autem ejusque commentariorum recensus

Buhsii nostri et viri doctissimi, qui de Fabricii bi. bliotheca Graeca et de tota graeca litteratura egregie meretur, industria dedit amplissimos.

Quod si vir aliquis graece doctus et notitiis

astronomicis mythicisque satis instructus id sibi oneris impon 're vellet, ut scriptores illos, ac verius fragmenta, quae in istis scriptoribus super.

sunt, critice explorata et emendata in unum Or- .pus redigeret, et virorum, ante memoratorum,

observatis et notatis sollerter et docte uteretur: non dubito sore, ut ex his tenebris quae passim adhuc prospectum eripiunt, ad aliquam saltem lucem emergamus. Interea, ut aliquam ipse symbolam afferrem, cum mihi relegenda esset recensio tua Eratosthenis cum notis a te subjectis, apposui, pace tua, ea, quae mihi, aliis rebus

occum

25쪽

xv EPISTOL C. G. --κoccupato tumultuaria opera exciderunt Paucorum lectorum talem pellam esse bene intelliisgo iis tamen, qui in Eratosthene, in primis in juvenili institutione, his animadversionibus uti volent alicujusfugis eas fore spero poterunt enim pro supplemento eorum haberi, quae in tuis jam notis proposita sunt. Interea a me Diactum esse puto ut persuasum tibi habeas, sedulo me semper id curaturum esse, ne uarum utilitatum et studiorum caussa ossicio meo aut eXpectationi tuae unquam defuisse videar. Scr. d.

VI. Octobris XCv.

in . . . .

Capu

26쪽

ehte defendis verba: λεσθαι - τήν ἀγωγ ΣτοιεῖσΘαf. Legerat quoque sic Schol. Arati Phaen 27. ut νομάσας εἴνα εικονBας εἶναι i l. o. μετά χρονον δή τινα δοξα εἰ ελθεῖν - ex Eratosthenis usu est ξαν, ferri, narrari, credi. Ita nil mutandum esse apparet Mox t ult ἀυτήν alterutro loco, sive ante εθνετο sive ante Θηκεν est delendum altero loco abest in Schol. Arati. Moratur me adhuc illud δο την συγγενειαν, quod etiam in Schol. Arati ad . 27. legitur. In Hygino Poet. Astr. II i. redditum videtur verbis: Iupiter memor peecati. Ex communi usu vocis erit propter cognationem se filii, ne filius matrem occideret. Est autem templum Iovis Lycaei in Arcadiae monte Lycaeo, de quo hic agitur.

Φοινικη. Ursa Phoenici est vulgo appellata. Verum priora capitis turbata esse videntur; non enim ursa fuit a Jove compressa, sed puella sor

6set, ne a filio occideretur, et inter stra reposutu Ut adeo utraque Ursa ad eandem Callisto re.

l. s. Diana duplex ursae signum dicitur inter sidera reposuisse ἀνατιΘεiσα. nan studium es-

27쪽

set, si defenderetur ἀντιθεῖσα quatenus ex adverso alteri alteram Ursa in posuisse dici potest. l. 9 τουνομα τουτοῖ importitarum hoc glossema ex margine videtur esse illatum praecesserat jam τὰ καλουμενν quo liberata oratio sic de. eurrit: σ- ἐν ι, τῆ πολει, τι καλουμιον ἱστρο,

Mox ἐν Ουρανῶς serioris librarii, hominis christiani esse videtur pro h ουζανω.

. ., Cap. III. Draco. l. 9. Hic deorum hortus, κῆπος Θήλ, in entremo occidente, memorabilis convenit cum aliis mythis de his locis e Perseide et Heraclea ductis. l. 3. ριεγιστον δ' ἔχει με . Dro-τοι σου αυτ p 'Hρακλέους λον Obscura haec et obscurius latine reddita. σημεῖον an pro uno, h. e. strire dici possit dubito. Sensus est ejus rei draconem eum Hesperidum esse maximum es argumentum hoc quod appostum est Herculis simulacrum in astris. Etiam Hygin P. A. II, 3. In dicitur hune ibi custodem posuisse; hoc etiam signierit, quod in sideribus supra eum draconem Hercusis mulacrum ostenditur, ut Eratosthenes demonis strat quare licet intelligere, hune maxime Draconem diei

Cap. IV. Engono .

περιβεβλημtενος. Ad vetustiorem Herculis effingendi morem hoc spectat in multis signis obvium, quod brachium vel manus circumvoluta est leonis

28쪽

nis exuviis, adeoque antiquiorum temporum inventum hoc signum est. Postea enim humeros pelle leoni ars amicire coepit

Cap. L Serpentarius.

l. 4. Lenior loci medicina esse videtur: οὐ του τέ σο ατρος. M ώνου, - nunc convenit

cum sequentibus: των θεῶν δυσχερως τουτοφε- ροντων - . in seqq. Iππολυτον σχατοντο Θησεως importuno loco χατον est interpositum pro is Dχατον ustiin loco 'Iπώλυτόν τοι Θησεως non του ta saepe a librariis peccatum.

mirum autem de serpentis additi caussa nil mea morari: symbolum scilicet ille vitae, salutis et va-htudinis. Addita nonnulla videas in Eudocia p. 34 9 quae non invenio unde hausta sint.

λι αστρον. Sic Hap. XlU χοιριν δε τουτουεν τοῖς ἐπαφανεστρατοις αστροις Ἀστὶν πο Δις τιμηθεις. h. e. λοιμιχτροῖς ut cap. seq. Ul I. add. c. ll. pr. f. ad c X. pr. Paullo ante . IV. erat ἐναργούς εστ E.

Cap. Vt L Scorpius.

Cons. cap. XXXII. XLII. in sine προηγεῖτα

i Cap. VIII Arctophylax.

L 4. ραπεζους scribendum ex Τραπεζοεις σε

29쪽

. . M L ses οἴστροις οινηγαγε non debent morari pro G τα αστροι. Ita tamen scripseratc. VlIL et XI et alibi: unde nunc repente alterum g

Cap. IX. Virgo.

'Aταπάτιν Emendate edidit Gale Fellus o Cod. Λταργαντην. Eandem esse quae Derceto,Plin. V, 23. s. I9 et, quae Dea Syria, Strabo XVI. p. O8 S. A. p. 7 8. docent. Tu a fine. ἔν πτερυγι est adeo alata Virgo.

Cap. X. Gemini.

ἐν δ το Λακωνικν τραφεντες ἐπιφανειαν Irχον, φιλαδελφεία δε περηνεγκαν παντας. Novi ἐπιφάνειαν et ἐπιδημια deorum. Nescio tamen quomodo satis cum h. l. conveniat ἐπιφανειαν χειν est idem atque πιφανῆ εινοι ut modo vidimus c.

VI. fuere autem in signes, conspicui, rebus gestis. Cap. XI. Cancer.

qui sunt autem illi Ex fabula ap. Apollodor et alios satis constat Iolaum fuisse sui adeo 'Hρακλεῖ του Ιολαο συμμαχουντος, quod jam Gale notavit aut quod elegantius Κopplers Obss. p. io 8. τῶν

περ 'Iολαιον συμμαχουντων. Vitium tamen extat

quoque in Schol. Arati ad R I 4 . et in Phavorim

voc Καρῶνος. p. . . l. δοκῶ - συνθλασα αυτον, narratur

eum contrivisse pede L a. Θε μεγαλη τιμιῆς τετυχηκε - fuit O n ut scilicst Iunonis voluntate ut pr. cap. e Hygin P. A. il 3.

30쪽

i. 3. καλούντMi τινες ἀυτων leg ἀυ v. 'am de Cancro agitur. l. i . το δε νεφελιο εστιν ns ἀυτῶ ορωμενη Φάτνη. Videntur esse turbata, et sic constituen, di το δὲ νεφέλιον is ἀυτῶ ορούμενον τἰν η λεγομεν Φατνη. De hoc sidere v. Arat. V. 89 et ade l. Theo. De stellis earumque numero conserendus erat Fellus in annotat P. I ' .

commode haec conjuncta fuit τινε λ' πιν τι μνημονευθῆνα , οτι Hρο λεους πώουτος απλο η' Videtur, qui haec excerpsit, nonnulla omisisse. Alius paullo post inseruit ista οἶτος τιν Nεμεα ἡ ἀ*του φονευΘεἰς Praefero e Phavorim p. o l. 4. ὼς ἐνειθ εὐγον πιπι--. Sic quHu. Eudocia p. 276. .

Cap. XIII. Auriga.

. Guariu εἶλαρῶτον haec ex antiquo poeta petita esse color narrationis arguit. Locum in MS luxatum, restituit Fellus. nl. 6. ins ποιησοιτο προς τουτοις ἐπιφανη τὴν Θυσίοιν αυτης σεμνυνων Ut nunc sunt verba saltem τὴν ante tollendum et υτην deam σερινυνων est legendum. Ipsam deam σεμνυνεσει magis placet, quam mi Θυ n . Pleniora habuit Schol. Germanici primum Panathenaea consitu Parcem templumque aediscasse dicitur Hygin P. A. II, 3. et sacriscia Minervae et templum in arce Athe

niensium primus instituit.

p. II.