장음표시 사용
191쪽
Eodems Corcyra filius venit. Inde profectos ' eos
s. Esdem. Patras : ut ait potius. ad ro. Profecios. Ad Caesarem In Asiam eumdem loeum Qtiinii silium fuisse, ut deprecarentur. Noe apparet Ex quain eodem animo. IrAN. epiat. aeq. ED.
Scribit se discessus ab armis non poenitere, malle autem in oppido aliquo Oxtra Italiam resedisse, petitque ut Atticus cum Balbo et Oppio agat. De Tulliae morbo; de Pompeio, Fannio et Lentulo caesis; de Q. fratre in Asiam profecto. Denique literas Attici exposcit. Brnndisii, anno V.C. 7OS, mense nov.)
SOLLICITUM esse te quum de tuis communibusque sortunis, tum maxime de me, ac de dolore meo, sentio: qui quidem dolor meus non modo noti minuitur, quum socium sibi adjungit dolorem tuum, sed etiam augetur. Omnino pro tua prudentia Sentis, qua consolatione levari maxime possim. Probus enim meum consilium, negasque milii quidquam tali tem
poro potius faciendum fuisse. Addis etiam quod etsi milii levius est, quam tuum judicium, tamen non est leve), ceteris quoque, id est, qui pondus ha
beant, sactum nostrum probari. Id si ila putarem, levius dolerom. Crede, inquis, milii. Credo equidem ;s d scio, quam cupias minui dolorem meum. Mediscessisse ab armis, nuinquam poenituit: tanta erat in illis' crudelitas, tanta cum barbaris gentibus conjunctio , ut non nominatim, Sed generatim proqCri
t. Sedulo, quam evias minui δε- sngas, quam vernm sit; modo ut miniorem metim. Ut sortasse pluribus no- eonsoleris. senastris amiela meum eonaIlIum probari ra. In illis. Pompeiania.
192쪽
ptio' esset insormata; ut jam omnium judicio constitutum esset, omnium Vestrum bona praedam esse
illius victoriae; vestrum , plane dico: numquam enim de te ipso, nisi crudelissime, cogitatum est. Quare voluntatis me meae numquam poenitebit; consilii poenitet. In Oppido aliquo mallem resedisse, quoad
arcessctrer h. Minus Sermonis subiissem; minus accepissem doloris; ipsum hoc me non angeret. Brundisii jacere, in Omnes partes est moleStum. PropiuSaccedere, ut Suades, quo modo sine lictoribus, quos
populus dedit, possum, qui mihi incolumi adimi non Possunt Θ quos ego nunc' paullisper cum 9 bacillis
in turbam conjeci ad oppidum accedens, ne quis impetus militum fieret. Reliquo v tempore me domo. Te nunc ad Oppium J: si iis placeret ' modo, pro-
4. Consilii. Quod Iti Italiam reis Αἰerim 5. Oppido allatio. Vel Aetatae, vel alterius provinciae, quae esset a bello
Reua r donee arcesserer a Caesar In
Italiam e quod et totius, et magis honoriseum fuisset. MANET.6. Al. ut Pa sim, iaceresereri Μin s recte. I. V. L. r. Adimi non possunt. M. donee Romam intraverim. FD. Ineredibile videretur, adeo vamini suisse Ciem nem , ut se molesta hac liciorum pompa abdieare nollet, nisi id ipse ingenue
Extra Uriam , tantum cum fascibus. non ire Ordine, ut lἱetores solent ante magIstratus. sed rotistis Ineedere, quasi essent e turba Oeeurrent Ium Consectantiumque, ne militea Caesaria.
ni , quI In praesidio oppidi sunt, In
Eoa et me impetum facerent, utpote non agnosceti ea imperium cuiusquam Pompeiam. I. F. GRONDU.
pore me domo a. Quod esse O erupti simum omnes elamant: alii aliter emendare eonat; sunt. Plaeuit cori tura Cromoviana. ex qua sensus elieitur e mmcidns. Reliquo tempore, ex quo Brundisium aceessi. eontineo me domoahdItum. Et sie vertit I. . L. Paralla post legitur, reeipitiner quod erroris ansas, ni fallor, seriptori librario dedit. ED. Ir. Te nune ad nautim. supple. nser. Balbum omittunt Iet. et Nan. - exata haee mnitis eonioetnela. Imur optimos Mss. Pessime Emeat. Oppium et Antonium. I. V. L. - Sed schiate. velit vidi Oppium et Balbum ;nee hujus nomen omitti posse putat quia titerque eo tingitur ep. aeq. ED. I. Iis placeret. Subintelligendum. si. Promet. Alia velit, poterit, etc. Id
193쪽
pius accederem, Ut hac de re considerarent. Credo. fore auctores sic enim recipiunt), Caesari non modo de conservanda, sed etiam de augenda mea dignitate J curae fore: meque hortantur, Ut magno animo sim; ut omnia summa sperem : ea spondent, confirmant, quae quidem misi exploratiora essent, si remansissem. Sed ing ro praeterita. Vide. quaeso, igitur ea, quae reStant, et explora cum istis; ot si putabis opus esse, et si istis placebit, quo magis iactum nostrum Caesar probet, quasi de suorum sententia sactum, adhibeantur Τrebonius Α, Pansa β, si qui alii; scribantque ad Caesarem, me, quidquid fecerim, de sua sententia fecisse. Tulliae meae morbus et imbecillitas corporis me exanimat, quam tibi intelligo magnae curae esse; quod est mihi gratissimum. De Pompeii exitu si mihi dubium numquam fuit. Tanta onim desperatio rerum ejus omnium regum et populorum
animos occuparat, Ut, quocumque Veni Sset, hoc putarem suturum. Non possum ejus casum non dolere. Hominem enim integrum, et Castum, et graVem Cognovi 7. De Fannio δ' consoler tep perniciosa loque-
est, ab his at posses impetrare, enPerem hine movere, et propitia accedere, nosque duos alietibi eongredi, ut d Iiberaremus tina, quid mihi saetendum ait. I. F. GR NOV. 3. Atigenda mea dignitat . Cicerone in patrietis adscito. Pro Marcello Q. P. Ia, in aed etiam ornatois. Ubi vetus acholIasten adnotat,quia dietator Cieero laetus est Italiae : quod iura I. v. L. castigat. ED. x 4. ne nitis. Tune praetor. Eo. I S. Pansa. C. Vibius , qui eonsul, anno post Camaris mortem. ED.
x6. De Pompeii existi. De Pompeἱέ morte in aegypto Caes. de Beli. Civ.
III, e. IO4 , quod nuntiatum est, statim eredidi. Adeo omnes et regea, et populi sortunae ejus dIssidere eooperant, ut quocumque se contuluset, eredibile sciret . idem eventorum suisse, nempe ut in gratiam Caesaria vietoin Occideretur. Exemplum est etiam In Rhodiis. Ad D; v. XII, I 4. I. F. Gnor .a I. Commi. Quam breve et atrietum PompeIi elogitimi Videtur tim Isse n Caesariani ans ultarent. ED. I 8. De Fannio. In pugna Pharsaliea caesus erat. Falso Ernest. in Clave Ciee-
Toniana eumdem putat qui Philipp. XIII die;tor Pompei; N. 1ἰlium euu
194쪽
batur de mansione tua. L. Vero Lentulus δ' Hortensii domum sibi, et Caesaris hortos Q, et Baias desponderat. Omnino haec eodem modo ex hac parte' fiunt: nisi quod illud erat infinitum η'. omnes onim, qui in Italia mans rant, hostium numero habebantur. Sed velim haec aliquando solutiore animo. Quintum fratrem audio prosectum in Asiam, ut deprecaretur Τ. De filio nihil audivi. Sed quaere ex Diochare, Caesaris liberto, quem ego non vidi , qui istas Alexandrinas 4 Iiteras attulit. Is dicitur vidisse, euntem β, ari jam in Asia λ Tuas literas . prout res postulat, ex Specto: quas Velim cures quam Primum ad me perserendas. m I kal.
Is . L. I nlultis. Anno superiore eonsul In fuga post pugnam Pharsaliis eam a rege Ptolemaeo eomprehensus et in eost dia necatus. Cos. III, IOI.uo. Cresaris hortos. L. Iulii Camaxis, qui eum Cato dIctatore eommunem proavum habuerat, avunculus antem erat M. Antonii, a quo tamen pro aeriptus est, Flor. Tv. 6; pater autem eius L. Caesaris, qui Occisus est post Alrἱ nam vietoriam. Suet. Iul. 5. I. F. GRO O .ua. Ex sae parte. Caesa Gnorram. diu. Ilitiae erae in Vittim. Quod Pompo iam . A; victores suiAsent, erant ansuri. s Η.23. Depraeare r. Pro avi et stiri Caesarem eontra Pharnacem ex AEgyptra venturum. Vide epist. seq. et Hirtium, de Bello Alexandr. C Raan. 24. Alexandrinas. Alexandriae datas, in qua AEgyptii Caesarem Inelusum obsidIone premebant. ACH. 25. Al. an euntem. I. V. L.
Exponit rationes consilii sui Brundisium veniendi, variasque ex eo ostensiones et sollicitudinum causas asseri, Ob quas Atticum Romae manere, quam ad se venire malit. Addit de literis suo nomine scriptis. De Quintis patre et filio. Epistolas creberrimas ab Attico expetit. Brundisii, anno V. C. του , mense deceinb.
GRATAE tuae mihi literae sunt , quibus accurate Per-
I. In hae struetura et forma orationis Ernest. Putat Cie. scripsisse, fuerunt.
195쪽
scripsisti omnia, quae ad me pertinere arbitratus es. Factum igitur, ut scribis, istis placere . iisdem istis lictoribus me uti; quod concessum Sextio sit; cui non
puto Suos' esse concessos, sed ab ipso datos. Audio enim, eum) ea senatusconsulta improbare, quae post discessum tribunorum sacta sunt. Quare poterit, Si volet sibi constare, nostros lictorea comprobare.
Quamquam quid ego de lictoribus, qui paene ex Italia
decedere sim jussus 3. nam ad me misit Antonius exemplum Caesaris ad se literarum , in quibus erat, SE RH- divisse, Catonem et L. Metellum in Italiam 4 venisse, Romae ut essent palam; id sibi non placere, ne qui motus ex eo fierent; prohiberique omnes Italia, ni Sira. Mos. Consntibus L. Lentulo. et C. Mareello . quum Q. Cassitis et M. Antonius tribuni plebis M. contra saris dignitatem seri prohiberent: ettim est per Caesaris itiἱmicos, ut Intore dotidi potestate privati. de gnasalute eogliare die Arptἰmo cogerentur. Itaque ad Caesarein, uni Ravennae erat . profrigerunt. Postea senatusconstilla quae Pompeius vult, et ut vult. multa sunt Iniuste r non enim reete senatosconsultum seri potest, quum te;hraias plebis intereedendi potes aserepta est. Sed Pompeius tamen iis sena luxerinstillis deleetus hahiait, pe- Euniaa exegit, pr v Incias eum imperio trἰbuit. ut seipioni. Domitio, Fannio . sextio. Caesar autem, devἱrto Pomis peio. ea senatusconsulta improbavἱt, quae post sugam tribunorum saeta erant, quod . trilinnitia potestate sublata , nih;l legibus . n;hIl more maiorum , nihil inte aetum videretur. Quod quum ita esset . a qnehatur, ut et provincias, et liet res amIilerent II, qui liaee a aenatu post sugam trIbunorum habuissent. Quod si qui ex his
erant. qnἰbus Cresar lictores relἰn-qMere , et in titulum tamen illiad stitim de senatuscransultis improbandis retinere vellet, hae utebatur via : lictores. quos a senatu habu Θrant. adimebat. alio, deIndo ipΑe dabat. Ita solist, ut et ili; lἱetorihus laterentur; et ea . qua senatus post fugam tribunorum deere-verat , ne valerent. Itaque dicit Cieero, ω Cti; non puto suos exse Conces os sod ali Ipso datos: audio eniin eumra AC. improbare, quae . et .m sex insenim erat ex iis qui liet res. ἱd est, Imperium illis senatuseonsultis habuerat. Et dicit, stios e quos habuerat araiatea : Ab ipso dritos, a Cn)xare. supra antem. Iisdem istis, id est . iis quoanune habeo. Non enim ex ita erat CIcero, qui licitaris haliverant post sugam tributi rum sed eos ante illud tempus habuerat, quum Ciliciam provinciam noti a senatu solum, sed etiam a populo accepit. Mare. 3. Etim. Cae arem. 4. In Italiam venisse. De Catono salsum, nam in Asrieam iverat. L. Me
196쪽
quorum ipse causam cognovisset : deque eo vehementius erat Scriptum. Itaque Antonius petebat a
me per literas, ut sibi ignoscerem; sacere Se non posse, quin iis literis pareret. Tum ad eum misi L. Lamiam β, qui demonstraret, illum Dolabellae dixisse,
nirem; ejus me litoris venisse. Tum ille edixit ita, ut me exciperet. et Laelium 7 nominatim. Quod sane nollem. Poterat enim, sine nomine, re ipsa excipi'. O multas et graves ossensionesi quas quidem, tu das operam ut lenias. Nec tam eii nihil proficis: quin hoc ipso minuis dolorem meum, quod, ut minuas, tam valde laboras; idque velim De graVere quam Saepi S-sime facere. Maxime autem assequere quod vis, Si me adduxeris, ut existimem, me bouorti in judicium non
landitus perdidisse. Quamquam quid tu in co potes λDihil scilicet. Sed, si quid res dabit tibi facultatis. id
me maxime consolari poterit: quod Dunc quidem video non osse; sed si quid, ex eventis; ut hoc nunc accidit'. Dicebar debuisse cum Pompeio proficisci. Exitus illius minuit ejus Osficii praetermissi repreheu
familiarem Cieerotiis. Vide XIII, 45 , et ad Div. XI. a G. I . ED. 6. Primiam tie melius ah set, ut alIIa loeis similibus abest. Ean T. . Laeliam. D. Laelium Balbum trib. pl. ann. 609 Pompeianuni, qui navibus Asiatieis praefuerat. Cae . de Beli. Gu. lib. III. et Cic. ep. I 4 hujus tibeI. Cona. 8. Re ipsa Messi. Quo modo pote rat siue Dram Ine re Ipsa fieri Cieetoti Ia eepi;op s; AIe videlicet Antoninaedi Aset: Ex omnibus Pompeianis noetii lierit osse in Italia, nisi quorum causam Caesar cognoverit, aut de quihus Caesar seripserit. Quo edieio C;-cero non nominatus, re Ipha tamen exceptus esset: siquidem Dolabellae literi4 CaesarIa iussu Consectis, in Italiam venerat. NA . - Al. res ipsa. Minus recte. I. V. L.
in quo ex eventis defendimur. Nam , exitu Pompeἱi perspecto. minus Tmprehendor, quod eum eo post Pharsa Iicam pugnam sagiente prosectus nonaim. In quo sapiens stiisse nunc videor; quasi de illo. quocumque venisset, id, quod aeei. It . fore contererim. Exitu vero nondum cognito, dicebar debuisse eum eo prosleisci. NAn.
197쪽
188 M. T. CICERONI ssionem. Sed ex omnibus Dihil magis lamori desidoratur, quam quod in Africam non ierim. Iudicio hoc
sum iasias, non esse barbaris auxiliis sallacissimae ingentis rem publicam defendendam, praesertim contra exercitum saepe victorem. Non probant sortasse. Multos enim viros bonos in Africam venisse audio, et scio fuisse antea. Valde hoc loco argeor. Hic quoque opus CSt Casu, aliqui Sint ex iis, aut, si potest, omnes, qui Salutem aut 'ponant. Nam si perseverant et obtinent; quid nobis suturum sit, vides.
Dices, quid illis, si Victi erunt Θ Π Onestior est plaga.
Haec me cxcruciant. Sulpicii autem consilium Donscripsisti . cur meo non anteponeres: quod etsi Doritain gloriosum eSt, quam Catonis Τ, tamen et periculo vacuum ost, Ot dolore. Extremum est eorum, qui
in Achaia sunt: ii tamen ipsi se hoc melius habent, quam nos, quod ot multi sunt uno in loco; et quum in Italiam venerint, domum statim venerint β. Haec
ro. lineissima' gentis. Loqui inr de exereIin Iuliae Maurἱianiae regis. En. - Urgeor. Id est, vix habeo quod ad hoe respondeam : nisi fortuna r m parabit ali iti Α, qui malint salutem a Caesare accipere . quam bello cum e periclitari: aut etiam Omnium animos hue inclinabit. Hoc est, at laetetit et Illi, Ogo videbor plos vidisse, qui ei ius seel. I. F. GRONov. - geor. Aheum diamne sit in Africam nune , sed vido tue inel;nasse in illud. ED. xx. Noe Ernest. arbitratur non salticonvenire Requentibus. sed sorte sinorauis haeret ne dubitat. Lambin. post.
ne a istii sint. I. V. L. - schutgitis, si aliqui sint, et explieat : Quam multi sint Pompeianorum , quἱ Cieeroni vitio vertant, qNod non simul eum iis in Asrieam ierit, unam esse rationem eo rum iram effugiendi, si casu aliqui ex IIs Αἱnt, qu; ἱpsi ab armis di eedant .atit omnes hoc iactarit, quod vix exspectari potest. ED. 1α. Stilpital eonsilium. sulpἰeItis manserat In alIquci oppido neutrius partis, sorte ad Achaiam . cui a Cae
x3. Catonis. Qui in Asrieam se contulit. FD. 4. Extremtim est. Commemorat, quae eonira se faciunt, et quae objici ah nIs viris possent. Primum , Inquit. reprehendi possum , qtiod in Asiaeam non Ierim : deinde, non idom secerim, quod Stilpieitis, qui sedem intam et a bello vacuam elegit : postremo , quod non in Aehala remanserim. Hoc existremum Pst; Aed hoe tamen sacer melius stili, quam in Italiam venire
as. Venerint. s uita mensent. Eri.
198쪽
tu Perge, ut sacis, mitigare q, et probare quam plu
rimis. Quod te excusas 7, ego vero et tuas Causas ' nosco;
et mea interesse puto , te istic esse s, vel ut cum iis, quibus oportebit, agas, quar erunt agetida de nobis, ut ea quae egisti; in primisque hoc velim animadvertas. Multos esse arbitror, qui ad Caesarem detulerint, delaturive sint; me aut poenitere consilii mei, aut non probare, quse fiant: quorum etsi utrumque verum est; tamen ab illis dicitur animo a me alienato , non quo ita Perspexerint. Sed totum ut hoc Balbus sustinent, et oppius, et eorum crebris literis illius voluntas erga me confirmetur, et hoc plane ut
fiat, diligentiam adhibebis. Alterum est, cur te nolim discedero; quod scribis Tulliam efflagitare. Ο δ' rem miserami quid scribam p aut quid velim p Breve sa-ciam. Ibacrymar enim se subito pro sudorunt. Tibi pommitto : tu consule. Τantum vide, ne hoc temporis tibi obesse aliquid possit. Ignosce, obsecro te: non
possum prae fletu et dolore diutius in hoc loco commorari. Tantum dicam nihil mihi gratius esse, quam quod eam diligis. Quod literas M, quibus Putas opus
6. III inare. I. e. sermonibus exi titiale ac minuere. En. o. Te eaensas. scilicet, te hoe tem. pore ad m. non vetiire. Malo Ernest.
intellexit de itinere Attici extra Ita
liam. En R. nas eclusas nosco. Hoc est, tuam excusationem accipio. Ga xv.
19. Te istic esse. Romae. - Vel titetim iis. Ille particula mei, non iteratur, sed refertur ad illud. quod iustad cet, is alterum est, cur te nolim discedere M. Nam duae causar erant, cur Cieeronis interesset Liticum Romae e se; vel ut eum Caesarianis ageret, quae agenda erunt; vel, ipso absente . ne Inuio egeret et quam Atticus scripserat insumptum sagitare. MAN.uo. Tiatiliam est agitare. Manutias Terentiam legebat, quod in nota suis periore eorreximus. FD. ur. Ae hoc, ete. Vult Atticum Ita saetiliati hos fi Is Tulliam juvare. ut id bene Ietiam ipsi damnosum non sit. ED. diu. Quod literras. diempe meo uomine seripias. E x.
199쪽
ID M. Τ. CICERONIS Quintum filium vidi qui Sami vidisset, patrem Si
cyone : quorum deprecatio est sucilis. Utinam illi qui prius illum viderint' ', me apud eum velint adjutum tantum, quantum ego illos vellem, si quid po semi Quod rogas, ut in bonam Partem accipiam, Si
qua sint in tuis literis, quae me mordeant : ego vero in optimam; teque rogo, ut aperte, quemadmodum facis, scribas ad me omnia, idque iacias quam saepissimo. Vale. XIV kal. januar.
α3. Vid rine. Male alIi viderent e polentialis hie ponatur, ea a nulla nondum enἱm Caesarem viderant. Collis est. Cn. v. - Sed habent Codd. reg. AI,.- Malim ego, videbunt. Nam cur miserint. I. V. L.
Petit ut se adversus eos, qui se apud Caesarem accusent, de sendat. Q. fratris iniquam erga se acerbitatem queritur. Brundisii, anno V. C. Iob, mense dcc.
QuΑNTis curis afficiar, etsi prosecto vides, tamen cognosces ex Lepta et Trebatio Maximas poenas pendo temeritati S meae; quam tu prudentiam mihi videri vis : neque te deterreo, quo minus id disputes, scribasque ad me quam Saepissime. Nonnihil enimmo levant tuae literae hoc tempore. Per eos, qui nostra causa Volunt, Valentque apud illum, diligentissime conteudas opus est, Per Balbum et Oppium maxime, ut de me scribant quam diligentissime. oppugnamur enim , ut audio, et praesentibus quibusdam, et per
x. Ex Lopta es Trebatio. Qui eram male oli quidam, qui partim praesen- Beundisii eonvenerant, ae deinde tem me apud Caesarem eat munien Lur. mam profecti erant. ED. Partim literis eum mihi iratum ted a. inpugnamur enim. Sunt enἰm dant. ED.
200쪽
literas : iis ita Occurrendum, Ut rei magnitudo postu- Iat. Furnius Τ est illic, mihi inimicissimus. Quintus misit filium non solum sui deprecatorem, sed etiam accusatorem mei. Dictitat se a me apud Caesarem oppugnari: quod refellit Caesar ipse, omnesque ejus amici. Neque vero desistit, ubictimque est, omnia in me maledicta couferre. Nihil mihi umquam tam incredibile accidit, nihil in his malis tam acerbum. Qui ex ipso audissent, quum Sicyone palam multis audientibus loqueretur, nefaria quaedam ad me Pertulerunt. Nosti genus si, etiam expertus es sortasse: in me id est omne conversum. Sed alageo commemorando dolorem , et facio etiam tibi. Quare ad illud redeo; cura, ut hujus rei causa, dedita opera mittat aliquem Balbus. Ad quos videbitur, velim cures literas meo Domine. Vale. VI kal. januar.
3. Furnitis. Malunt Mati. et Popina auspIeIo Cleeroni injoeta merit. Fn. FUtis, ni de Caleno Cicerotit insensis- 4. Nosti gentis. Nosti quam malediissimi, Iutolligatur. Nam initis Furnius . Cras, quam iracundus ait : non ignoras et ante civile hellum et post, amicis is quantum in eo a leat esse acerbitatis aἱmus Cieeroni: nisi qua tune de eo et IracundJae virus.
Incaute se egisse, quod in Italia vel non manserit, vel celerius redierit, fatetur. Epistolas a Q. fratre ad complures scriptas omnium in se probrorum Plenas queritur. Tulliae fortunam de plorat. Brundisii, anno V. C. o6, mense januario.)
Eoo vero et incaute, ut Scribis, et celerius, quam oportuit, seci , nec in ulla sum Spe; quippe qui exceptionibus' edictorum retinear: quae Si non essent
a. Foei. Veni in Italiam. Coa a D. nitia me et Laeliorn nominatim exeepit. a. Exceptionistis. Quibus M. Anto- Cotis stip. epist. I. IDEM.