장음표시 사용
211쪽
faterisque id fieri jam non posse. Nec enim ea sunt, quae erant antea, quum, ut nihil aliud, comites me et socios' habere putabam. Omnes enim Achaici deprecatores', item qui in Asia, quibus non erat ignotum etiam quibus erat, in Asricam dicuntur navigaturi. Ita praeter Laelium, neminem habeo culpae socium : qui tamen hoc meliore in causa est, quod jam est receptus . De me autem, non dubito, quin ad
Balbum et ad Oppium scripserit : a quibus, si quid
esset laetius, certior iactus essem; tecum etiam es
sent loquuti : quibuscum tu de hoc ipso colloquare velim, et ad me, quid tibi responderint, scribas : riori quod ab isto salus data quidquam habitura sit firmitudinis; sed tamen aliquid consuli et prospici poterit.
Etsi omnium conspectum horreo, praesertim hoc ge
nerosi; tamen. in tantis malis quid aliud velim, non reperio. Quintus pergit 7, Ut ad me et Pansa scripsit, et Hirtius; isque item Africam petere cum ceteris dicitur. Ad Minucium Tarentum ' scribam, tuas literas mittam 9 : ad te scribam, numquid egerit. Η-S xxx potuisse mirarer, nisi multa de Fufidianis praediis. Et ida. comites et foetos. Nempe reditustis Italiam. 3. Aehaisi depre lores. Pompeiani qui in Achaia erant. EnN. 4. Ignotum. Participium ab imoseo.
Ita alicubi apud Caesarem. Id est . partim quibus dedit nondum veniam Caesar, partim quibris jam dedit. I. F. a Nov. - Et hoe probat I. V. L. Nongaltius tamen intelligit de hi, qui
non noverunt rerum Alatum, et de
his qui noverunt : nempe Caesarem in Eprpto se male habere, et Pompeia
norum vires in Asriea crescere. ED. 5. Reeeptus. A Caesarianis. M M. 6. Hoc genero. P. Cornelio Dola. bella. In M.
I. Quintus pergit. se. maledieta ἰn
me conferre. ED. g. Turenitim. sic praeclare loeum rest Ituἱt Groncivitis, quum Olim esset parentem, nullo sensu. ED. - Cἱeero
petebat sibi pecuniam e rari qua riteretur Brundisii. Illam Attiens euravit per Minucium argentarium Tarentiis num , qui in vicinia erat. Ga v. s. nas literas mittam. Quihua ad eum scribis, ut milii tisque ad H-Rxxx euret. tantumdom te Minneio lilio
Rortiae numera rarum. Minucius tamenati sola euravit . ut ex epistola quae proxime sequitur, apparet. XCn. Nox vi H-s xxx posuisse mirarer , c. in proventibus meis redigere. ED.
212쪽
video ' tamen. Te exspecto ' ; quem videre, si ullo modo ' potest poscit enim res), pervellem. Iam extremum concluditur. Tibi sacile est, quid, quale sit gravius, existimare. Vale.
io. Et id mirio. Mirarer tot milliae rerem mearum venditione eoo p in; nisi viderem potui e multa
tisaei de praediis Fosidianis. Ei,i id
video, tuum tamen auxilItim exspe-eto et ae te Ipsum videre omnino uelis lem : eo enim loco res est, ut tua
mihi prudentia et eonsilἱ valde sit
opus. DLiv. - Al. ω Te adhue i loci ta men exspecto 2 q. v. . quod Sehutis ineptum visum est. I. V. L. tr. Te exspecto. Hoc est, ut modo interpretabar : Ex peeto auxilium trium. Et sane, si Atticum exspectat
ipsum, quo sensu horis stibi ungἱt :Te , si tilia seri modo posse , videra pereenem p An hominem exspeetas eo ipso tempore, quo nescis an ullo modo possit venire p Exspe labat ergo Atileum fore tutorem ac defensorem fidei atque existimationis suae ἔ quod ut saeeret , ah ipso petierat superioribus epistolis. OLIN. 32. ΑΤ. . at ullus modusis. I. V. L. t 3. Potes venire. Iia VIeloeItis edi derat , anno is i. Ita Mantilius doinia de , ae Lambitius. Quod eor fuerit a Bosio mutatum in is si ullo modo potes est enim resὶ, is vel a Craevio in is si ullo modo potest, postat enim res M. Viderint alii. O lv. a 4. Iam haetremum. En illa rausa eor videre Atticum pervollet. scἱpio . Cato, et celeri jactabantUr propediem eum immensis e piis adsuturi, et I aliam invasuri : hoe natatio territus , Iam ultimum , inquit, adest diseri
men; res moram non sera : statuen
dum. denique est milii, quid sequi ,
quale amplectἱ tonsilium vel Im : qna Propter tecum e limni vellem e quoniam tibi saeilius est existimare, quid, quale sit magis consentaneum gravitati et constantiae. magis etim dἱgni tate eoni unettim. sententiam hane inis leavit saepe hactetitis. Aliἱ gravius intellἱgunt magis ineommodum. Oliv. tamen malit ibi, se. Romae. ED.
Queritur, quum omnium aliorum, qui a Ponaturii partibus steterint ratio oritum habeat, suam nullum habere. Cur de Fufidianis praediis nihil potuerit confici, quaerit. Brundisii, anno V. C. O6, mense malo.)
QUONiAM justas causas assers, quod te hoc tempore videre Hon possim , quaeso, quid sit milii faciendum.
213쪽
Ille enim ita videtur Alexandriani tenere, Ut eum
scribere etiam pudeat' de illis rebus. Hi autem ex Africa jam assuturi A videntur ; Achaei si item ex Asia
redituri ad eos, aut libero aliquo loco commoraturi.
Quid mihi igitur putas agendum Θ video difficile ess
consilium. Sum enim solus, aut cum altero', Cui
neque ad illos 7 reditus sit, neque ab his ipsis quidquam ad spem ostendatur. Sed tamen scire velim, quid censeas; idque erat cum aliis, cur te, si fieri
posset, Cuperem Videre. Minucium XII h Sola curasse, scripsi ad te antea : quod superest, Velim videas, ut curetur. Quintus Non modo non Cum magna prece
ad me , sod acerbissime scripsit; filius vero mirifico odio. Nihil fingi potest mali, quo non Urgear. O mutatamon sunt faciliora, quam peccati dolor, qui et
maximus eSt, et aeternus: cujus peccati si socios essem habiturus ego, quos putavi, tarnen esSet Consolatio tenuis. Sed habet aliorum s omnium ratio exitum,
x. IIIo enim. Caesar. Sch. mal; . in Il- iam ... Alexandria is. Alludit ad Cleopatram . Ptolemaei sororem . Pro qua Caesar bellum gessit. I. v. L. - Ad hune loetim addueit Montesquieu , Grianae et meati. cap. II, in quoi queron ait dit de sa diligeneo aprses Pharsale, Ciceron l'aeeuae de lenteur averraison. Is dit a Cassius qu'it leatimittamnis ero que te parti de Pompee sessit alnsi releve en Evagne et en Asrique . tin sol amove itii ste tiTer qNatre guerrea, et . . Ipse Montesquieti conserri iubet epist. ad Mitim ad Div. XV, I 5. II e consematit huius libri extremae epp. ED. I. De eum seruere etiam ptideat de illis rebus. Nam si hellum Caesar con- secisset . non puderet illum MH-here. COR . 3. Hi antem. Pompeloni. IDEN. 4. Amttiri. In Italiam ventori.
5. Aeli ei. Aehaeos vorat obseurius et rectius , qui in Achaiam sugerant post praelitim Pharsalietim. Ita e vero loquendi genera Ciceroni ad Atticum seribendἱ frequentia osse nemo potest ignorare , nisi qui numquam hoe epἱ-
s. AKoriam. Ceteri Pompeiani, qui in Ameam non iverunt, excusari ominnes aliqua re possunt , ego nulla. Itaque illi reditum habent ad suos, quem
214쪽
mea nullum. Alii capti, alii interclusi non veniunt in dubium de voluntate, eo minus scilicet, quum SQ expedierint, et Una esse coeperint. Ii autem ipsi, qui sua voluntate ad Fufium' ' venerunt, nihil possunt, nisi timidi, existimari. Midii autem sunt, qui, qui
cumque sunt, modo ad illos se recipere volent, recipieratur. Quo minus debes mirari, non Posse In tanto dolori resistere. Solius enim meum Peccatum
corrigi non potest, et sortasse Laelii. Sed quid ine id
levat C. quidem δ' Cassium aiunt consilium Alexandriani eundi mutavisse. Haec ad te scribo, non ut queas tu demore sollicitudinem, Sed ut cognoscam, ecquid tu ad ea asseras, quae me conficiunt : ad quae gener
a codit, et cetera, quae, fletu reprimor, ne Scribam.
Quin etiam aesopi filius - me excruciat. Prorsus nihil abest, quin sim miserrimus. Sed ad primum revertor: quid putes iaciendum ; occultene aliquo propius Veniendum , an mare transeundum. Nam hic maiieri
eausam , quum in Italiam veni, quasi predidisse videor. MAN. O. Fufiam. Q. Fufium Calenum . quem Caesar, vieto in Pharsalia Pompeio , Achaia praesererat : et est is . ut opinor, qui Ciceroni post Caesaria obitum aeorrime in senatu In M. Antonium invehenti. respondit. IDEM.ti. Duo Alfis regii, is quocumque anni modo .. Unde Lallem. . quo timisque modo ad illos se, etc. . I. V. L. xx. Idem , e Mss . notitia , ω Nam C. quidem . . I. V. L. 33. Crassium. Rumor fuerat. Cas-aἱtim ad c ast rem Alexandriam Ire . ut deprecaretur. Quod Dinnino Cie
ronia rarasam aliqua ex parte antile invasset et quum et alios esse eonstaret,
qui υἱeiori ae erederent. Iste quoque, inquit , eonsilium mutasse dieittie: ut
praeter Laelium, eulp.e a ciuiti habeam neminem. Cona. - Plutarrhias et Λppianus tradunt cisaἰ m obuium stiisse Caesari Alexandriani eunti. et PompeIi ea dem Ignoratili; et quom Caesarem vincere potui et riua vetiIam implorasse. sed mavult Mongallitis Cassἱum Caesari demum occurrisse, quom is Alexandria in Pontum pro eius es ad Pharnacem oppo gnandum. ED.
4. Filitis. Cui pater, Comoedus Ille insignis . Cieeronis familiari, ad Q. D. I, 2; de Divin. I, 3ο dne-llos Η-s reliquit. Maerob. satram. lib. III. Filitia luxuria perditus, et paternorum bonorram deeoctori; Florat.
holla foetus in adulteriis pellieum , in Neielhe , infra ep. 23.
215쪽
2M M. T. CICERONIS diutius non potest. De Fufidianis quare nihil potuit confici βρ genus enim conditionis ejusmodi suit, in
quo non Solet EsSe contrOVerSia; quia in ea Para, quae videtur esse minor, licitatione expleri ' posset. Haec ego non Sine Calain quaero : Suspicor enim, coheredes dubiam nostram causam 7 Piltare, et eo rem in integro esse. Vale. Pridie idus mai.
15. πια .. eon i. Nempe Atticus rum reperto pretIO , expletur ea, qtiae aerip erat Cieeronem errasse, quod minor esse videtur, para heredItalia. putasset magnam Partem illorum Η-s Nan. x e Fosdianis praediis rediisse. ACH. x Nostram eiansiam. Causam nostri , 6 pleri. Quum hereditas dἱ- reditias a Caesare impetrandI. Cona. vidi eommode non pinest, propter - Malim in elligere, vereri ne meaeoheredum non aequas partes, ad lici- hona Cactaris iussu potitieetitur, ideo. rationem contagitur; quae Certior est, que nondum eommunem hereditatem quam aestimatio. Ita, omnium hono- dividore voluisse. ED.
I e opistola Caesaris, vel ad se ipsum, vel ad alium de se scripta; de litoris ad Q. fratrem scribendis; do Terentiae testamento ex fide Pius in suspicionem adducta. Brundisii. anno V. C. IO6, mense junio.
CICERO ATTICO S. Nos meo vitio sit, hoc quidem tempore tante enim
est peccatum), ut me ista epistola Dihil consoletur. Nam et exigue' scripta est, et suspiciones magnas habet, noti esse ab illo δ; quas animadvertisse te existimo. De obviam itione ita faciam, ut suades. Neque
a. Istra. Mihi Masa, tamquam . dit ep. II. .. Intelligis: ilItid de litem Te Epripta. ED. ad v. idus februar. datis non verum α. Ea me. Non de atrio agitur: a se . . Ae sane seri potest, ut op quia tiἱhil certum promittebatur. ED. Pius eam , aut aliquis alitia acripserἱt; 3. Ab Ilio. A Caesare. A qua epist ne Cieero . desperatione adductus , Iam illam seriptam non fuisse, oste in rursus ex Italia discederet. NAI NT.
216쪽
enim valde de adventu ψ ejus opinio est; neque, si qui ex Asia veniunt, quidquam auditum esse dicunt de pace: cujus ego spe in hanc fraudem incidi. Nihil video, quod Sperandum putem, nunc praesertim, quum ea plaga in Asia β sit accepta, in Illyricosi, in Cassiano negotior, in ipsa Alexandria', in Urbes, in Italia Q. Ego vero , etiamsi rediturus ille est, qui adhuc bellum gerere dicitur, tamen ante reditum ejus negotium consectum iri puto. Quod autem scribis,
quamdam laetitiam bonorum esse commotam, ut sit
auditum de literis '; tu quidem nihil praetermittis, in
quo putes aliquid solatii esse : sed ego non adducor, quemquam bonum ullam Salutem putare mihi tanti fuisso, ut eam peterem ab illo ot eo minus, quod hujus consilii jam ne socium quidem habeo quem
4, Lamh. ω ulla ite adventu. . mulistis p trahanti hua. I. V. L. 5. In Asia, ete. Enumerat, quot int eis parum secunda Caesaris sortuna
merit. In Asia r quum Pharnaces Mithridatis stitis, pugna eum Gad Domitio Caluino Asiae praesecto pro
spere lacta. Potitum Deetipavit. Plutarch. in Caesar. Appia . B. C. II. En.
pugnam Pharsalieam , frustra per Illyriam Caesari se eoniungere tentavit, et a M. Oetavio victus . paulo post Salone mcirtutis. IIIrt. de BeI. Alex. e. 43. Eu. . In cassiano negotio. Quum Casin ius, et Marcellua, CaesarIs in ulteriore Hispania praesecti, di Asengione orta. Et militum seditione saeia , holium aliis quandiu inter se gesserunt. Dio , XLII. ED. 8. Atiae inivi. Qtitim Caesaris mi lites perinthali , et ah Alexandrinis loeo pulAi, legionariis eireiter quadringentis . et classiariis ae remigibussere totidem amissis, in naves res metitit; Caesar autem ipse, magno In
perIeulo versatus, nata IOtie sibi eonis sulere coactus est. MAN.
9. In Urbe. Propter contentἔones rihonorum plebis, et ambitionem tribunorum militum. Hirtius. Ith. IV.
io. Italia. sed Ilione militum Caesaiarἱanortim et per Antonium. Philip. II.
resuscitarunt partes, Italiam et Urbem conpaturos. Quod magnopere a moeerat Cato , et se ducem eius expeditio. Dis offerebat. Idqtie, quod optimoruerat. C; pro suturum putabat. sed de ri,it Catonia eonsilivm Reipio. Plutaris elius in Catone. I. F. GR NOV. idi. De literis. Ad me a Caesare misissis.et meae causae laventibus: de quibns initio loqnitne σpistolae. En.
3. Est a Manutio. Edd. pr. et Myssere, tilia , quod Victoritis ot Lamhin.
217쪽
quam. Qui in Asia Sunt, rerum exitum exspectant. Achaici etiam Fufio spem deprecati Otiis asserunt Horum et timor idem fuit primo, qui in iis, et constitutum β. Mora Alexandrina causam illorum correxit, meam evertit. Quamobrem idem a te nunc peto, quod
superioribus literis, ut, si quid in perditis rebus di
spiceres, quod mihi putares lacietidum, me moneres. Si recipior ab his, quod vides non fieri; tamen, quoad bellum erit, quid agam, aut ubi sim, non reperio : Sin jactor, eo minus. Itaque tuas literas exspecto; easque ut ad me Sine dubitatione scribas. rogo. Quod suades, ut ad Quintum scribam do his literis si, iacerem, Si me quidquam istae literae delectarent. Etsi quidam scripsit ad me his verbis: α Ego, ut in his malis, Patris sum non invitus; essem liberitius, si frater tuus ea de te loqueretur, quae ego audire vellem s. Quod ais illum ad te scribere, me sibi nullas literas remittere; semel ab ipso accepi. Ad eas Cephalioni dedi, qui multos menses tempestatibus
retentus est. Quintum filium ad ine acerbissime scripsisse. jam ante ad te scripsi. Extremum est, quod toorem, si putas Tectum eSSe , et a te Sta Scipi posse, cum Camillo communices, ut Terentiam moneatis de testa-
14. Afferunt. Puto legendum esse fertini. Puto tamen . non celaneo. videtiar enim et a erunt poAse retineri ; nt xit : Eliam apem astirunt .apem quidem adhuc FDso asserunt , lint a se ad Caesarem , ut depreeentur:
non tamen eunt. NAN. - Schutr. Cum
Gr nov. legit in erunt. Ovid. XI Me tam. 3o6 : . spem Veneri, disseri iti
empora noctis Apollo a. Sententia est, spem dederant Fuso Achaiae praeiae todeprecandi Cursaria: Don exsequuntur, sed morantur et se sustinent. I. F. Ga ov. t s. Constitnitim. Dei; ratio. Nam eonstituerunt, Cesari se committere raed , Interposito Alexandrino bello, et C satis rebus in discrimen adductis, integrum sibi reservarunt, belli eri tinti exspectantes. Itaque m ra Alexaniadrina essectum est, ut eorum causa qua si eorrigeretiar. ut eorum eulpa minu retur. xiquidem nihil secerunt quod Pompeianos qtii in Afrἱea bellum renovant, gravius offenderet. Nare. t 6. Quoia stiades, ut ... se Giam δε his literis. Quar mihi a Caesare reddatae sunt. MAN.
218쪽
mento 7. Τempora monent, ut Videat, ut satisfaciat, quibus deboat. Auditum ex Philotimo est, eam Scele
rate quaedam sacere. Credibile vix est. Sed certe siquid est, quod fieri possit , ProVidendum est. De omnibus rebus velim ad me scribas, et maxime quid scribas 4 de eo s, in quo tuo consilio egeo, etiamsi nihil excogitas ; id enim mihi erit pro 'R desperato.
x . Da testamento. VI dolor tune de ea re Cleero eum ea eonvenisse. Attie. XII ,38. Terentia autem qnInquaginta annos post suum testamentum vixit. Val. Nax. VIII, I 3. M. I 8. Seribas. Mantititia ronileiebat, sentias. Corradus , staris. Nihil horism ertii exemplae habuit. Seh. omittit titia seri s. I s. De eo. Ernest. et I. V. L. a malunt. Volgo, de ea d pertineret ad Terentiam, de qua hie non amplina agitur, sed potius de univerara alatrisuo. Repetit enim qnod supra hia Te hia enuntiaverat e vi a te peto. quod sup. ete. in M. xo. Pro desperato. AJἱI. pro e Disrato, sere eodem lensu. En.
Breviter Tulliam advenisse nuntiat, Et quid de Caesaris rebus audierit, refert Brundisii, anno V. C. 7o6, mense junio.
PROPERANTIBUS tabellariis alienis hanc epistolam dedi; eo brevior est, et, quod eram mi MuruS meos. Tullia mea venit ad me pridie idus jun. deque tua erga se observantia benivolentiaque mihi plurima exposuit , literasque reddidit trinas. Ego autem ex ipsius virtute, humanitate, pietate nora modo eam voluptatem non cepi, quam capere ex singulari filia debui; sed etiam incredibili sum dolore assectus, tale ingenium in tam misera fortuna versari, idque accidoro
r. In tam misera fortuna. se lieet propter dotem a Dolahella erus ma. inopia, quam Tulliae timebat Cicero, ilio dissipatavi. Sca.
219쪽
nullo ipsius delicto, summa culpa mea . Itaque a te Deque con Solationem jam, qua cupere te uti video, nec consilium, quod capi nullum potest, exspecto; teque omnia quum Superioribus saepe litoris, tum proximis tentasse intelligo. Ego cum Sallustio) Cic
ronem ad Caesarem mittere cogitabam. Tulliam autem, non videbam esse causam , cur diutius mecum tanto in communi moerore retinerq . Itaque matri eam, quum primum per ipSam liceret, eram remissurus. Pro ea , quam ad modum Consolantis scripsisti, iis ταυ ε,
ea Putato me ScripsiSse . quae tu ipse intelligis responderi potuisse. Quod oppium tecum scribis loquutum, Don abhorret a mea suspicione ejus oratio :sed non dubito, quin istis persuaderi nullo modo POSSit, ea, quiae faciant, mihi probari Posse, quoquo
modo loquar. Ego tamen utar moderatione, qua Potero. Quamquam, qMid mea interSit, ut eorum odium subeam , non intelligo. Te justa causa impediri, quo mitius ad nos venias, video; idque mihi valde molestum est. Illum si ab Alexandria discessisse, Dei nou. Summa eulpa mea. Qui Dolabellio ingenium et eonditionem accuralius perscrutari debuissem , antequam ei filiam dosp ndisAem. ACH. 3. Cum Satitiario. Cn. scillustio ami-
reptus. Plivet. ex Rosio dat πραοτατα, id est, lenissime. Rus, inquit, epistolae loco, quam instar consolani; ad moscripsi,ti lenissime, purato ea me titilrescripsἰsse , quae tu intelligis potuissoresponderi. Quum Cicero graui moe- te eonficeretur qua de suis, qua de Tulliae iniseriis, Aitietis elam lenissimistiteris Monsolatus suerat, quibus quum Cieero non rescriberet, manda it Αtrieont . ipse sibi ita responsum putaret . ut in ea responsIone desIderari nihil posset. Ceterum πρα etατα attice dierum est pro πραίτατως. BD . sed, inquit Graevius , Ciceronem sieseHpsisse quis praestabi p Νem , Itiis
quam, sarius. OLiv. - Graevii Oxpressimus te lion m. ad eo lieum vestigIaconsormatam. Tritias epistolas ah Attico aereperat Cieero. Pro ea quam .. as modum consolaniis is seripserat . Cie. ait se nihil habere, quod respondeat e liti ine rogat Atticum, ut , quae ipse intelligilt Ciceronem respondere Potuisse,ea a se reΝptin se putet ED. 5. Stibeam. Lege, i. Hi eorum Oditim non subeam 4. Quid prosi Iam illorum osson,icinem , itando. I. F. GRO Nov. 6. Inum. Caesarem. ED.
220쪽
nuntiat; constatque , ne profectum quidem illinc quemquam post idus mari. nec Post idus docembr. ab illo datas ullas literas. Ex quo intelligis, illud δέ doliteris a. d. v id. sebr. datis squod inane esset ' etiamsi
Verum eSSet), non Verum esse. L. Terentium discessisse ex Africa scimus, Paestumque venisse. Quid is asserat, aut quo modo exierit, aut quid in Africa fiat, scire velim. Dicitur enim per Nasidium emissus esse. Id qualo sit, velim, Si in Veneris, ad me scribas. De Η-S x, ut scribis, faciam. Vale. xiax kalend. quint.
. Al. illim. I. V. L. 8. Al. ω Ex quo illud intelligi, , Illudis. I. V. L. s. Inane esset. Respieit ad litoriada quibus initio proxime superioris epistolae. Etlamsi vertim esset Caesar meas arripsisse , tamen apud me non magni ponderis essent, quoniam Oxi iagne et, ut ita dieam, frigide seHptas aurit. ED. TD. Prestum. Lueaniae oppidum. Quondam dicta fuit Posidonia . doneo Roman rum e lonia suit, ann. U. C. 3go. Epit. Liv. XIv; Veli. Patere. I. t 4. ED. ra. Emiastis. Ex Africa r sex qua Pompeiaui neminem exire patIebanis tur , ne de eopiis eorum, aut de ton siliis Cae r a ire posset. Nasidius auiatem secerat, ut exire Terentio liceret.
a u. XIIX lend. Legend. XVII, qtiod vidi i NOngali. Tune enim junio novem et viginti dies fuerunt. ED.
Filium se jam non, ut constituerat, ad Caesarem missurum, sibique molestissimum esse Brundisii diutius commorari si nificat Brundisii, anno V. C. Iosi, menso junio.
CICERO AΤTICO S. DE illius Alexandria discessu, nihil adhuc rumoris
contraque opinio, valde eSSe impeditum. Itaque nocmitto, ut constitueram, Ciceronem, et te rogo, tit