Potestas ecclesiastica ad sacramenta nouae legis in genere, baptismi, et confirmationis, auctore D. Gregorio Rosignolo ... Cum duplici indice, altero titulorum, altero rerum locupletissimo

발행: 1707년

분량: 470페이지

출처: archive.org

분류: 철학

21쪽

Nos ins ascripti testamur in libro , qui inseribitur, DTEsTAs E

CLESIASTICA AD SACRAMENTA NOvAE LEGIS IN GENERE, BAPTISMI,

ET CONpiRMATIONIS , Patris D. Gregorij Rosignoti Congregationis nostrae Clericorum Reg. S. PAULI Presbyteri Professi a nodis de mandato Adm. R. P. D. Idelphonsi Manarae die siti Generalis nostri diligenter lecto nihil reperiri, quod Catholicae fidei, aut bonis moribus ossiciat, immo utile fore cerdemus, si typis expressus evulgabitur. Dat. Medi lani in Collegio Sancti Alexandri die is . Maij 17os.

DON IDELPHONSUS MANARA PRAEPOSITUS GENERALIs

Congregationis Clericorum Regularium S. PAULI. CUM librum , cui titillus est: POTESTAs ECCLESIAsTICA AD SACRAMENTA NOVAE LEGIs IN GENERE , BAPTISMI , ET CONFIRMATIONIS ,

a Patre D. Gregorio Rosignoto Congregationis nostrae Presbytero Pr fisso compositum , duo ciusdem Congregationis nostrae cruditi Viri, quibus id commisimus, accurata lectione , & graui iudicio recognouerint, de posse in lucem edi probauerint. Nos, ut typis mandctur, qua tum in nobis est , ficultatem facimus . In quorum fidem , has fieri, sigilloque nostro muniri iussimus . Dat. Mediolani in Collesio Sancti Pauli, & Barnabae die x6. Maij IIos. D. IDELPHONSUs MANARA PRAEposITUs GENERALIs.

Locus Q Sigilli.

D. Hieronymus Sitonus Canceli. DE POTEsTATE Ecci Esi AsTICA AD SACRAMENTA NOvAE LEGIS i N GE NERE, BAPTiSMi, ET CONFIRMATION is, Opus ab Adm. R. P. D. Gregorio Rosignoto ex Clericis Reg. S. PA Li BMnabitis perscrutatus , ex OD sic ij mei debito, nihil in eodem definitum reperi, quod Catholicis ad uersetur Constitutionibus; vel Classicorum Tlleologorum auctoritatibus non fulciatur: dc quidem clarissima cum doctrina, atque explicatione. re tum Moralis, cum specii latitiae Theologiae sectatoribus utile illud futurum fore dijudicans, absq; vlla difficultate imprimi polle arbitror. Decimo Kalendas Iulij, Anno I7os. Ego D. Hieronymus Meazeta Clericorum Regularium Visitator, Sacra: Tlaeologue, & Iuris Canonici Prosessor, in Sanctissimae Inquisitionis Tribunali Mediolani Consultor, ac pro ipsa Librorum Censor, &c. IMPRIMAT URF. Pro per de Leonibus Inquisitor Generalis Mediolani.

22쪽

IN UNIUERSASD E SACRAMENTIS IN GENERE

X aerarijs Diuinitatis, in quibus insidet altitudo diuitiarum sapientiae, & scientiae Dei thesauros profero omni bonorum ubertate repletos, omni gratiarum copia redundantes, omni bonitatis affluentia diuites , uno verbo ipso Deo plenissimos. Sacramenta haec sunt, quae in scrinio Diuini pectoris recondita, & ex eodem in communem hominum utilitatem eructantia ipsos, Vel in regeneratione aeternae gloriae cohaeredes, vel in chrismate stabiles, vel in epulis opipare conuiuantes in mensa Dei, vel in expiatione terrena labe purgatos, vel in unctione oleo laetitiae per Christum effuso Iocupletes, vel in sacro ordine Christo communicantes, vel in nuptijs socios, eique desiponsatos constituunt cum plenitudine caelestium diuiti rum. Vere thesauri inaestimabiles , quibus, si aurunia

gemmasque, & quidquid pretiosum, quidquid opulentum, quidquid diues comparemus, quod hic elucescat. vilescunt omnia tanquam lutum, quod habetur in terris. Haec Diuinae naturae consortes, haec participes caelestium diuitiarum esticitant, haec omnium bonorum aggregatione perfectos. Haec simul collecta coeunt in thesaurum .ditissimum , ut & singula seorsim thesaurus sint 3 sunt

quippe singula Diuinae largitatis donum Iocupletissi-

23쪽

s Pars I, ' De Sacram. in generemum. In his corda nostrari mus, ut, ibi thelaurigemus, ibique sit mens nostra, ubi thesaurus indeficiens

reperitur,

Agunt late de sacramentis D. Thomas, eiusque se

ratores m tertia pari. aq. 6 o. ad alias. D. Bonaventura ,

Motui, τ .ij in quarto dict. I., i doterici omnes in suis respectine tractatibus , quos singillatim reserre esset ad

taedium sermonem protrahere. QVAESTIO L

Aη 'hi tersalioribus seruato

doctrinae ordine est exorisdiendum , & secundum institutionis tempti , ut quae sunt prio .ra primum locum obtineant, de quae sunt ςommunia praeserantur peculia

ribus . ιdeo in primis de eisdem in

communi , & de antiquis disserendum, ut per eorum notitiam facilior aditus nobis aperiatur ad noua , tan. 'uam ad ultimum complementum ,

, persectionem caeterorum.

An in omni hominum statu fuerint

necessaria, & extiterint ali. qua Mςramenta . . η'eferuntur quatuor homni status . I. D statu ii nocentia non fuit, nec σαι ne cessarium aliquod Sacramentlim . 2.

Umeatum dictum Apostoli ad Ephes , lim M amcntum magnum tu. 3. , ictum D Thoma intelligetam est de flam. turAE iam . q. In flatu in noeestis vis fuisset isordinatio partis inferioris ad Superiorem. s. yi flatu legis natura alito legem scripta fuit remedium originalis tam pro para ' ιis, quis pro Multis. 6. est datus flatus pura natura . T. Remedium Originatis in flatu natura lapse ante legem scriptam respectu paruia

rum erat Sacramentum. 8.

ῖ m sidet inrema parentum in illa flatu

respectu paruulorum non erat susciens. 9. Respectu adultorum illud reme tum non res

Sacramentum . IO.

D eo 'tu Iolum Deus e stituit Sacramenta, quae erant vexessaria ad salutem. II. Remedium pro actu libus tunc non erat Si,

cramentum. 12.

D statu legis scripta extiterunt plura Sa

M, σ qualia fuerint sacramenta A flatu

legis se riptae remissiM . I S. 'ira statu tegis gratiae septem sunt Sacramen,

ra nec plura, nec pauciora. I 6. Proportio vitoe pirιtualis ad corporalem. II. Non fuerunt haec Sacramenta initum ex

necessitate absoluta. 28. ἀ-- -

upposita institutione aliqua sunt necessariata simplicis, , alia fecundum quid. I9. rVadruplex hominum status potest

considerari ; alter st. atus innocen-' tiae, in quo conditus fuit Adam; taualaer purae naturae,in quo nullus conditus Linum suit ι alter naturae lapsae , sui incaepit status. post originale peccatum a atque hic duplex est, unus ante legem scriptam, alius post eandem . Alter naturae reearatae, qui est status imis gratiae, & lesis nouae per Christum Dominum praescriptae. In ordine ad hos omnes hominum status

procedit titulus. - Assertio s. in statu innocentiae, nece riterunt, nec fuerunt necessaria aliqua x Sacramenta D. Thomas tertia pari. q. 6 I. In satuari. 1., σin quarto dist. I. q. I. grt. 2.stium. 2. , Ioannes 4 Sancto Thoma disp. II. an. 2. diar. χ., Gonetus disp. art. I. g. 2 , quod ἰώVUqueet disp. I 3o. c. , Lugus disp.3. sea. I , onne caciaranus tr. Q. 8. se Sacram, in genere c.χ. tum . . I. n. 7.

Probatur. Nee excieris paginis resultat pro tali statu ullum vestigiuM existen

tiae, nec aliqua ratione euincitur sacramentorum necessitas , emo, nec extiterunt, nec silerunt pro tali statu necessa

ria. Antecedens quoad primam partem patet.

24쪽

Explicatur dictu Apostoli

ad Ephic

4Dictum

I. De Essentia Sacram Art. I. 3

Iatet, quia nullibi de hoc constat; Quod, Dices,etiam in statu innocentiae potuiti dicas'euinci ex illo os . ad Eph. 3. ubi esse inordinatio partis interioris a perio recitatis verbis 2. Erant duo meaγ- ri, &superioris a Deo, quandoquidem ne una, immediate subdit Sacramentum dioe etiam Adamo non Originaliter peccantemat um est; Statim impugnaberis, quia poterant eius posteri, quinimmo, & ipse Apostolus non dicit, quia tunc matrimonium suerit Sacramentum, sed quod futurum erat Sacramentum. Dici etiam potest, quod Apostolus per ly Sacra me tum non intellexit Sacramentum in rig re, sed lato modo, cum hoc nomen plures habeat significationes; aliquando etenim importat deposita , quae fiebant a litigantibus in loco sacro; aliquando iuramentum,eo quod praecipue per Deum,aut rem Adam actualiter recare, in quo peccatoeonsistit talis inordinatio, ergo etiam pro illo statu fuit necellaria aliquorum Sacra mentorum institutio, quibiis per corporalia signa actualiter peccantes ordinarentur ad Deum, & ad propriam salutem consequendam; non enim debuerunt esse homines pm illo statu deterioris conditionis, ac sint in praesenti statu; sicque a gumentum desumptum a regulato ordine

sacram fiat; aliquando rem arcanam, & partis inferioris ad superiorem nil videtur absconditam iuxta illud Tobiae Sacramem tum Regis abscondere bonum est I unde mirum non est, quoiu Apostolus vilis fuerit tali nomine ad indicandum quid aliud a Sacramento; nec defuerunt nonnulli, qui pro Sacramento legerint mysterium hoc magnum est. Antecedens etiam quinad secundam partem sic euincitur, quia, si quae ratio euinceret pro tali statu, vel exilientiam,

vel necessitatem aliquorum Sacrament rum, illa esset, quam adducit D Thomas tertia parte quaIl. 61. ara. Σ., quod stilucet ex conditione humanae naturae proprium sit, ut per corporalia , & sensibilia in spiritualia Mintelligibilia deducatur ;pertinet autem ad Diuinam prouidemtiam, ut unicuique rei preuideat secundum modum suae conditionis,& ideo comvenientEr Diuina Sapientia homini auxilia salutis confert sub quibusdam temporalibus, &sensibilibus signis, quae sacramenta dicuntur; ubi nota, quod ly, ex

conditione humana natura, importat eamdem naturam humanam secundum ea , quae ipsi naturalia sunt , quaeque eidem conueniunt,sive post peccatum,nue ante; sed haec ratio nulla est, nam in sta tu innocentiae esset regulatus ordo inter partem inferiorem,msuperiorem, inter superiorem Deum, quo ordine stante non fuit necesse, nec conueniens, ut pars

superior dirigeretur per corporalia , de sensibilia signa, sed immediate a Deo, cui subdebatur; secus pars superior subiiceretur inferiori, a cuius sentibilibus signis quasi manuduceretur; nec Obstat; tea, quq ex D. Thoma afferebantur de conditione humanae naturae, quandoquidem ea intellige ada sunt non de conditione huma nae naturae secundum se, prout abstrahit ab omni statu, quae se inper est eadem, &eidem naturae semper conueniens, sed de conditione eiusdem secundum determina tum statum, nempe naturae per peccatum Iapsae.

euincere. Sed contra; non improbabile in noeen- crederem, homines perseuerante statu im tiae vix nocentiae non habituros illam partium . ivi siet inordinationem, nec actualiter peccaturos saltem eum illa facilitate, ει inordina. tione, qua modo peccant post mecatum originale commissum ab Adamo,& transfusum in posteros; Quod, si persistas,quod homines ratione litariatis etiam in illo statu possent in peccatum labi, sicut lapsus est Adam, respectu cuius peccatum, quod in nobis est originale, in ipsis est etiam

auuale, adeoque, quod in illo statu rati ne talis inordinationis fuerit necessariae , aliquorum Sacramentorum institutio itune dicam, quod illa inordinatio non sit talis, ut inserat necessitatem Sacramentorum , quandoquidem non omnes, ted

pauci sui sient in illo statu peccaturi, i ordine ad quos ex vi praesentis decreti, scuti iuxta nostra principia non fuissetmsita Christi incarnatio, ita, nee futilant aliqua Sacramenta instituta, & sicuti remedium incarnationis non existente oriaginali peccato , existentibus dumtaxatiabialibus iuxta mentem Angelici Docto ris non fuisset positum , ita, nec fuissent

posita Sacramenta.

Assertio II. In statu legis naturae ante siesem scriptam probabilius fuit aliquod In statu

originalis remedium tam pro paruulis, quam pro adultis, fuit tamen hoc remeauium pro paruulis Sacramentum, non sic pro assultis. Prima pars est communiter recepta. Secunda eu dio. H.2. n. I S, Arrina p. 3. se 1. f., Maderni

tract. Σ. de Sacra . in xen. q. L. art. n. Σ. a

cherarii tract. 8. de Sacram in gemm x . Dixi, in flatu legis natura ante legem scriptam,qiesistatus durauit ab Adam post commissum originale usque ad ΜΟΡlem, per quem data est lex scripta; ex eo autem, quod dicatur lex naturae incaepisse in Adamo post precatum originale, sequiatur, quod nullus extiterit status eurae naturae , cum immediate ad statum initari

25쪽

η Pars L

ν tiae laccesserit status naturae lapis, unde Non est non remanet lociis inquirendi, an in statutu 'buia naturae fuissent Sacramenta ; & uia. Inuis Laerit, vel si possibilis, non

miliam certo definire, an in illo fuisset Deus instituturus aliqua Sacramenta , cum hoc a Diuina voluntate dependeat, cuius arcalia non est nostrum inuestigare. Probatur iam prima pars assertionis ex immensa bonitate, & pietate Diuina elucente ex Sacris Scripturisfecundum quam vult omnes homines saluos fieri , neminentque perire, ac proinde prouidet Omnibus media, & auxilia saltem sit 1scientia ad salutem, sine quibus nec mereri possent, nec demereri, & licet ratione originalis priuarentur visione beata, & per cons quens sortirentur 'nam damni, noria pollent tamen sortiri paenam sensiis, cum sue auxili,s sussicientibus non posset etsi dem peccatum actuale imputari, ergo sentiendum eil , quod Deus in illo statu contulerit remedium pro originali, quo etiam a paena damni possent liberari. Hinc nouimus plures in lege naturae adultos misse iustificatos, & praecipue de Adamo legitur Sap. ι o. quod eduxerit illum Dei Sapientiatis delicto suo, quod utique intelligendum est mediis actibus charitatis infusae, quibus mediante fide iuerim ad Deum conuersi. Quoad paruulos nullus habetur ex preMscripturae locus, quo indicetur huiutinodirem. dium, ex communi tamen S&PP., ct Scholasticorum consensii pro certo, ocindubitato habetur, ne contra exuberam tiam Diuinae Clementiae teneamur dicere tot paruulos sine originalis remedio aete nae damnationi quoad paenam damni reliquisse , di remansisse mancipatos ; vn

de D. Augustinus lib. I. contra Iesianum c. v. Credendum non est, inquit, ante data Circuncisionem famulos Dei, quandoquidem eis inerat mediatoris fides in carne venturi,nuiuio Sacrumiento eos opitulatos esse paruulis

fuit, & D. irrisus lib. de cardinalibus Clar,sti onribus scripsiu. via Originale peccat 'ν quod a primis parentibus in totam huius re M is fuccessonem de iis, omni tempore ali

quibus reme s oportuit expiare

Probatur iam secunda pars, quod scili,cet illud remedium originalis pro paruuli 3 suerit Sacramentum. Sola fides parentum Rς Uia interna, nee ex natura eiusdem fidei, nec ea institutione Diuiua erat sussiciens ad tu natu te ςMundandos paruulos a labe originalis, respectu go debuit aliquo signo sensibili eue suti P ruulo. fulta, ergo vere, & proprie fuit Dcra. um erat mentum id, quod pro tali cinundatione βδς δ ρ- adhibebatur . Haee vltima consequentia' patet , quia eo ipso, quo talis fides debet esse suffulta signo sensiibili, hoc simul cum eadem fide debet esse collativum gratiae

De sacram . in genere '

internae sanctificantis,o, cum sit sensibile, debet esse talis gratiae signum, adeoque proprie Sacramentum, de cuius ratione non est, nisi ut sit signum sensibile gratiae, ut infra probabimus; neque dicas,non sufficere, quod sit signum sensibile gratiae, sed ulterius requiri, quod sit a Deo institutum ; de tali autem institutione nullibi constat; contra enim impugnaberis, quia licet nullibi constet de institutione dete minati signi, constat tamen de instituti, ne determinata quoad rationem formalem , licet non constet de determinata quoad materiam ; quam tamen postea determinat per speciales motiones, & instinctus internos in parentum cordibus ipse Deus. Deus igitur pro tali naturae statu, cum prouiderit de mediis, & auxili, sum- cientibus, quibus possent saluari, debuit etiam determinare, quod salutem cons fluerentur per aliquod signum sensibile,&, licet illud non determinauerit quoad materiam expresia, sed reliquerit hominibus determinandum, immo potius ipse dete minet per speciales instinctus, non propterea notest dici, quod non sit ex instituti

ne Diuina, cum sussciat, quod a Deo sit

determinatum quoad rationem formalem, ut videre est in aliquo etiam Sacramento nouae legis, nempe in illo ordinis, qui licet fuerit itistitutus a Christo Domino, tamen quoad illum non determinauit materiam in specie, sed tantum in genere,

relinquendo taclesiae eius determinati

nem . . .

Antecedens huius probationis quoad primam partem sic euincitur, quia fides mere interna parentum non est paruulis applicabilis, ergo illis ad iustificationem rentii mnon possiet prodesse. Antecedens proba- non erat tur, tum quia , si ex natura sua eluet eis sussicie

dem applicabilis, aeque eiset eisdem applicabilis pro statu praesenti, ac pro illo statu

naturae, quod enim conuenit fidei ex na tura sua, in quocunque statu illi conuo nil ; tum quia aeque esset eisdem applic bilis, dum existunt in utero Matris,ac dum existunt extra illum, quod etiam ipsi Aduersari j non admittunt tum quia sola fides secundum se non susticit ad iustifica tionem illius, qui eandem habet, cum po iit stare fides sine gratia, adeoque multo minus ad iustificationem aliorum , tum quia applicatio actus debet fieri nomine Eeciesiae, quae nullum habet ius in actus mere internos. Requiritur litur, ut fiat medio aliquo actu externo , in quo constistit ratio Sacramenti. Antecedens item quoad secundam partem ex eo euincitur, quod nullibi constat ex sacris Scripturis, quod actui mere interno parentum addi ta sit iustificatio paruulorum.

26쪽

Quaest. I. De Essentia Sacram . Art. I. s

Probatur iam tertia para, quod scilicet

Resricis remedium emundationis originalis respe tu adultorum non fuerit Sacramentum. medium Ratio, quae militat pro paruulis in illo non erat statu, non militat pro adultis, siquidem in Saera- tantum per illis admittitur sacramentum,m ntum . in quantum aliter illis non posset stabueniri, non enim poterant per proprios amtus iustificari, nec illis fides parentum p terat prodesse ,& maxime congruum fuit Diuinae Prouidentiae, ut eisdem subueniretur pro tali flatu; hoc autem non militat pro adultis, cum sibi met ipsis possenteonsulere per proprios actus fidei insor. matos actibus contritionis, & dilectioni, Dei super omnia, ergo pro istis non esteonstituendum Sacramentum, sicuti constituitur pro illis. Dices primo: ex hac ratione euinci quidem , quod non fuerit pro adultis necessarium Sacramentum simplici thr, non tolli tamen, quod, si adulti elicuerint actum a fidei eum illis actionibus externis, cum

quibus constituunt Sacramentum pro pamuulis, constituant etiam Sacramentum

pro se ipsis ; si enim illae actiones externae

cum fide interna sussiciunt ad veram rationem Sacramenti pro paruulis, cur non

susticiunt ad talem rationem pro se ipsis. Sed contra, quia pro illo statu Deus ea

tantum constituit Sacramenta,quae erant smpliciter necessaria ad salutem; cum

igitur res u adultorum posset salus acquiri mediis propriis actibus fidei insommatae charitate, non est in ordine ad ipsos constituenda aliqua ratio Sacramenti nec refert, quod possint interuenire illae actiones externae, quae constituunt Sacramentum in Ordine ad paruulos; Non re-iu quia constituendum M solum cramentum non susticiunt illae actiones , costitute nisi sint cu institutione Diuina ad hoe or Sacram& dinatae; haec autem institutio Diuina exta, qu* communi SS. PP. traditione, id consensiuerant nς' est dumtaxat in ordine ad paruulos proin

id si x ter siminam necessitatem consiliendi earum saluti, non autem in ordine ad adultos, qui possunt sibi aliter consulere. C terum , quod illae actiones externae simul eum actu fidei non sussciant secundum se ad constituendam rationem Sacramenti, nisi sint ad hoc a Deo institutae,ex eo euincitur, quod modo illae actiones cum protestatione externa fidei non sint propriESacramentum , quia ad hoc non sunt a Deo ordinatae. Hine non incongruE docent Sirare disp. sectin salico fecim , Amicus disp.3.

36., quod in hoc statu naturae praeter remedium originalis pro paruulis non fuerit aliud Sacramentum addita etiam ratione deducta ex propria conditione status naturae non admittentis in ordine ad salutem praecepta positiva, aut media a Deo instituta, nisi simpliciter necessaria. Dices secundo in lege naturae aderat 12 remedium sensibile pro remissione pecea R emediatorum actualium, cum in quolibet statu fuerit conueniens, quod Deus consilueret tune non de necessariis ad salutem , quod optime erat Sa-

iudicauit D. Nimias in quarto lina. I. q. I. cramen art. 2. quaestiuire. t. ad fecundum. Sed con- tum.

tra fateor, quod pro illo statu fuisset remedium etiam pro peccatis actualibus, sed nego, quod illud deberet esse ex necessita te sensibile, & si etiam foret sensibile, nego

fore Sacramentum, cum non esset tale ex

Diuina institutione. Assertio III. In statu legis scriptae ex- tititerunt verε Sacramenta, & non unum In statu solum, sed plura. Prima pars est commi legis serinis, nec circa illam est amnigendum apud ptae exti Catholicos, eum per Concilium Florenti- s . num in decreto unionis Armenorum, de per Tri t. sess. 7. e. 2. aperte definiatur Sacramenta nouae legis ab antiquis disse re, quae definitio, & comparatio Omnino

inanis esset, si antiqua non essent propriis Sacramenta. Secunda pars est etia m communiter recepta contra Ioannem de Basi lis non cognoscentem in tali lege, nisi Circuncisionem, ut Sacramentum.

Omissa probatione primae partis, quae

constat ex definitione praecitatorum Conciliorum sic euincitur secunda. Sacrame ta antiqua suerunt figurae, 6c sim tua . illorum nouae legis ; atque haec sunt plura ergo,& illa debent esse plura, cum unum non possit singula noua rapraesentare . Recensendo iam antiqua relatita ad n ua . Circuncisio pro masculis, te remm Collaticidium legis naturae pro taminis est figura horum Baptismi. Consecratio, seu deputatio Sacerdotum, & Levitarum figuralistr r Merarita sertur ad ordinem; Esus Agni Paschalis, iis nouae S panum propositionis ad Eucharistiam; legis. Purificationes, Sc expiationes ad paeni.

tentiam . Nullam correspondentiam agnouit D. Thmin prima mundae q. IO3.art. q. Sacramentorum veteris imis ad

Confirmationem, Extremam Unctionem,& Matrimonium, eo quod Confirmatiost Sacramentum plenitudinis gratiae, Extrema Unctio Sacramentum praeparatio. nis introitus ad aeternam gloriam, Matrimoniu significatio coniunetionis Chri sit eum Eeclesia; in lege autem scripta, nec plenitudo gratiae aduenerat, nec gloriae aditus patiat, nec habebatur coniunctio Christi eum Ecclesia.

Quod, si inquiras, quot, & qualia fusrint Sacramenta in t e veteri scriptae , ;

tunc

27쪽

tunc dicam non vacare in praesenti exa- ininare, cum iam intelligantur abolita ,&

tize' su. distincta notitia ad praesens in

rint Sa- stitutu in non possit conferre. Recolen-cranien- da sunt, quae nabentur in libro Exodi, ea. ' via enumerantur plures caeremoniae , &i ritus sacri, qui, seu quae, an Omnes suerint Sacra menta non vacat definire.

Assertio IU. In statu legis gratiae, seu

naturae per Christum Dominum repara- . . . . tae fucrunt, Sex illunt septem, nec plura , nec pauciora Sacramenta. Est veri-

ι tas Catholica desinita in Concit. Florenti-

In statu no, &dridentino contra plures Haeret iustis ara- eos, qui varie senserunt de Sacramento tiae ruin numero,&existentia, di primo con- sunt ba- tra Archonaicos, Gnosticos, &Frati cellos, qui omnia Sacramenta, tanquam

plura ube- ζgis gratiM repugnatia de me

pautiora.' Ollebant. Secundo contra Lutherum, . . & Caluinum, aliosque Nouatores, qui, quamuli admiserint aliqua Sacramenta, nulli bi veram Sacramenti essentiam agnouerunt. Tertio contra Gaianos, Mani- cheos, & Seseucianos qui Baptismua tanquam Sacramentum denegarunt, item contra Nouatianos , qui Confirmatim Dein, S Paenitentiam sustulerunt, item contra Albigenses, qui Extremam Un-ctrinem non agnouerunt; item contrM, Encraticos, qui Matrimonium elimina

runt . .Quoad numerum etiam Sacramen

torum turpiter errarunt Haeretici recentiores, dum Caluinus, & eius sectatores

duo tantum adstruunt Sacramenta , nem-

γ saptismum,&Caenam a Lutherus,&eius allectae tria, Baptismum , Eucharistiam, de Paenitet uiam. Zuingliani tria, Bapti sinum .Eucharistiam, de Matrini

, nium, & alii alia, quos non restri referre. . . Videri p istunt apud Bellarmimum tiam. 2.

e prori. lib. I. c. i. , sedi lib. d. c. 27.

in . Hας veritas manifeste euinei tur ex . . . communi Melosae traditione ab Apostmiis ad haec usque tempora firmiter perse- Ahociata I Ex definitione Concit. Florent.

vitae spi iii decreto unionis Armenorum, & Trid. ritualis oss. T. can. I. a & ex communi consensu adcolpo .SS. ΡΡ., & Scolasticorum . Haec septem τώςin, sacra inentorum, & existentia, & numerus congrua quadam ratione ex conse mitate vitae spiritualis cum corporali deducitur; sicuti enim vita corporalis in ordine ad quascunque pri v. tas personas Ppracitur per se generatione, augment tione,&nutritione, & per accidens r molitane com rariorum, auertendo scilicet morbos per eorundem curationem, & r Paratione a reliquij, morbi, ita ut penitus conualescat,& vlterjus in ordine ad Rem,

p. licam potestate, & propagatione; ita α ν ita spiritualis regeneratione Πr Bap,

De Sacram . in genere.

tismum , augmentatione gratiae per Confirmationem , nutritione spirituali per Eucharistiam , remotione contrariorum per Paenitentiam , liberatione a reliqui js spiritualis morbi per Extremam Uncti nem, potestate in corpus Christi reale, demisticum per ordinem, dc propagatione per Matrimonium perficitur. Hic pro complemento eorum, quae sub hoc titulo examinanda assumpsimus, remanet inquirendum, an fuerit necessaria huiusmodi Sacramentorum institutio in ordine ad salutem acquirendam. Subdu-olici sensu potest sumi haec disquisitio. igPrimci, an fuerit aliqua necessitas ea in- Non sum stituendi; secundo, an supposita institutione eorum usus sit necellarius ad salutes n. In ordine ad primum sensum certum est, non fuisse necessitatem simplici- necessit ter ea instituendi, cum Deus optimus ma- teaimus potuerit aliter humanae saluti con- luta. sulere , quam per institutionem Sacramentorum I ex congruitate tamen 'fuit posita eorum institutio, tum ob conformitatem vitae spiritualis cum corporali, tum ob oppositionem eorum tanquam salubrium medicinarum ad septem Capitalia vulnera, nempe peccata laethalia , tum ob relationem ad expiationes, qua habebantur in veteri testamento, quae

septenario numero concludebantur. In ordine ad secundum sensium certum est

aliqua esse simpliciter necessaria , alia tantum secundum quid , & non omnia omnibus . In particulari Baptismus est sinpliciter necessarius paruulis in ' adultis vel in re , vel in voto , qu i do tione a lia hiaberi non potest in re ost Baptismum qua sune lapsis est necessaria paenitentia , vel in necessariare , vel saltem in voto ; Eucharistia est simplici- necesIaria non quidem in re loquendo de necessitate mcdis , nec in voto expli- cito, sed tantum implicito; Sacerdotibus 'est necestarius ordo; Reipublicae Matrimonium non tamen singulis ; reliqu sunt tantum necessaria secundum Mid, vel ex praecepto . Sed de hac necelsit te erit sermo , dum de singulis Sacramentis .

ARTICULUS II.

Quid proprὰ sit Sacramentum. s M M A R I M.

Sententia docens Sacramenta non esse definiabilia. I. yn sunt entia meia per accidens . 2. Nec entia rationis . 3.

Etiam si essent ens per accidens , ct ratioris possent definiri. q.

28쪽

Quaeli. I. De Essentia Sacram . Art. II. γ

Mia definitiones Hareticorum. e. ra , ordinauit. ut in unum morale coa-Vera , ct propria definitio Sacramenti, ut

Sacramenti. 6.

Explicatur per suas particulas hae definiatis. 7. cimaenis omnibus Sacramentis . 8. Excluditur a ratione Sacramenti martiariam. P.

Excluditur etiam Sacrificium , is Saerii.

Sacramensum non folum sit signum ,

sed etiam catio. II. est essentiale Sacramento, ut sic cau- fame PDsice gratiam. I 2. Causat tamen ex genere suo aliquam sanctitatem externam, legalem, O caere ma

yn est essentiale Sacramentis, ut se etiam. causare gratiam internam moraliter. I

Quandoque se habent pre modum consti

erui e G Sacramento, ut sic eos ' gratiam exteruam, σlegalem per modum causae formalis. I 6.

Non desuerunt aliqui, inter quos

Mndinis. iiD. 8. c Sacramentis denega docens propriam, S perfeciam dennini lita Saeram& tem , eo quod sint entia per accidens, vel

ea non . entia rationis . Sed merito communiter

esse defi- rei Riuntur huiusmodi Do,nam inprimis xubilia. errant in supposito; deinde etiam in cominuentia, quam ex eodem supposivo deducunt; errant in supposito, cum suppo nanx Sacramenta esse merd entia me a rident, de rationis. quod tamen falsum est, & quidem, quoa non sint mere entia Peraccidens, ex eo euincitur, quia licet, si considerentur huiusn li Sacramenta si cundum partes,suibus constant secundum proprias, & a tutas rationes secundum

se seorsim, & specificatiue, dici possuntentia per accidens, attamen , si considerentur reduplicatiuE, atque secundum quod assiciunt se inuicem, atque denominant,non potiunt dici entia per accidens, sed per se, si non Physice, laltem mor litEr, & sic, quamuis non possit adduci unica definitio, qvie explicet partes, qui- . bus constant, secundum proprias cuiuscunque partis r tiones si cicatiue, eo modo, quo unica definitione non potest homo definiri,her qua inessentialitεr quid-ditatri corporis, oc animae specificatiue exprimantur; potest tamen adduci unica, definitio, quae praedicetur de eisdem redu- Non sunt plicat tu , de secundum quod se mutuo aDentia me fieiunt,&denominant. Dixi, saltemm quatenus Deus Auctor Sacramen' torum, tiara luae componunt Sacrauam lescant resultans ex subiecto denominato,& forma denominante. Quod vero non sint mera entia ratim inis ex eo euincitur , quod coalescant ex me entia rebus, quibus Sacramenta constant tan- rationis.

quam signis significantibus, ex gratia tanquam termino ,& re sgnificata, ex Diuina institutione tanquam ratione fundandi , quae utique omnia sunt realia; atque hic omnia in nostris principiis constituentibus relationem in complexo non videntur pati aliquam dissicultatem. Errant item in consequentia,quia etiamens per accidens, si sit improprium ,& o di natum potest unica definitione explicari per ea, quae late docuimus in quaestion, Dus de scientia in communi, & licet ens per accidens sit multa diuitae, & in esse Etiam iis inplici, est tamen quid unum sumptum essent e collective, 6c in esse complexo, secundum

quam rationem nulla potest esse προ- ζς ,

nantia, quin unica definitione sit defini- possEnelle. Ens deinde rationis etiam secundum definiri . se est definibile, nam licet non habeat realem existentiam, quin potius repugnantiam ad realiter existendum; haec tamen repugnantia potest esse obiectum verae definitionis. unde nos etiam in eisdem quaestionibus de seientia late probauimus de eodem ente rationis sumpto metaphysita posse dari veram, & realem scietitiam. Deinde aduerto , quoi, quamuis Sacramenta possent dici entia rati inis, non essent tamen entia rationis metaphisica , prout important mere esse obiectivum in intellectu,sed ad summum essent entia rationis logica importantia ultra substratum feci am intentionem , quae certe nemine disceptante sunt definibilia, sicuti genus, species &c. Supposita igitur definibilitate Sacramen Frum, ipsorum definitionem iam inquirimus. Plures definitiones Sacramen- Floruim congerunt sectarii Giberus de camtiuit. Babit. c. vltimo, sic definit. Promissio signo externo annexa. Caluinus lib. In- eorum flice. I g. I. Externum sim tum, quo beneuolentiae erga nos suae promissiones

conscientiis nostris Dominus obsignat ad sustinendam fidei nostrae imbecilitatem; alij aliter. Vtraque haec definitio merito

a Bellarmi lib. I. c. I ,σales seqq. resjc tur,& ab eodem soluuntur omnia argumenta,quibus huiusmodi sectarij innituntur. Plures etiam definitiones adducunt Scholastici Catholici, quae licet optimEattingant quidditatem sacramentorum, quia tamen aliquae laborant nimia breuitate , aliae nimia prolixitate, ideo ijs omisis, st. Assertio. Sacramentum, prout extenditur

29쪽

Pars I.

6 tur tum ad noua, tum ad antiqua potest Vera de les sie definiri. Est signum sacrum gra- Sacra n& quantum sanctificantis torum In hac conueniunt o. Thoms' tertia pari. q. 6O. art. 2. incor rure, Scotus inprariori linea. I. q. a. lim:t sub diuersis terminis , qui tamen in eundem sensum coincidunt.

Explicatur desinitio. Dicitur signum, quae particula stat loco generis, & per linsa .n conuenit Sacramentum cum quocunque signo nos inducente in cognitionem alterius; est autem hoc signum non naturale , sed ad placitum , quia non habet

naturalem connexionem cum resignificata, sed dumtaxat ex institutione Diuina. Neque dicas, quod, cum signum ad placitum importet relationem rationis, ex n- sequenti sacramenta non essententia re

lia; quod autem sigilum ad placitum inuoluat relationem rationis, ex eo deducitur, quod hoc conii stat Grinaliter in relatione ad rem signincatam habente pro ratione scindandi institutionem,quod non

' dicit aliquod reale intrinsecum ipsi signo ;' O tis. impugnabaris , quia iuxta

nitio per principia conlii tuentia relationem suas par- iit complexo fundamenti, & termini, suprticulas. posita ratione fundandi; haec milantia

vim aliquam non habet, cum tale complexum nullam inuoluat . lationcin rationis. Di itur,sacrion, quod non est intelligetidum solum in ordine ad rem significatam, nempe statiam superna turalem,

sed etiam inordine ad se ipsam; inuoluit

enim quandam fac ramo externam caeremoniam, hae autem Particula , sacro, quodammodo contrahit genus supremum

ligni ad genus speciale Sacramenti ; licet

enim omne Sacramentum sit signum, non tamen omne signuin est Sacramentum ;Qb hac ratione conueniunt etiam Sacramenta veteris legis cum nouis. Dicitur gratiae interatae per quas particulas designatur terminus, & nnis, ad quem dirjguimtur omnia Sacramenta, nempe ad perte tam cinctitatem causandam, quae vcique

habetur per gratiam iustifica luem, gratum lacientem, quae internE assicit susci pientem: Dicitur,tis bomines, & per hoc duo innuuntur; primum, quod acramenta dirigantur ad homines, dc propterea lint humana ; Ω- eundum, quod debeant esse in aliquo signo sensibili, cum homines non dirigantar, nisi per signa sentibilia. Polita Inc explicatione manifeste sequitur eius probatio, quae sic exponitur. Per hane definitionem importantur omnia,qus sunt propria Sacramentorum,& excluduntur ea, quae eisdem Sacramen iis non possunt conuenire, ergo tanquam

De Sacram . in genere.

legitima est admittenda. Antecedens min. citur, quia Sacramentis ut potes ad homines ordinatis conuenit, quod eosdem homines deducant ad effectum per eadem Sacramenta ab institutore intenta, dc Utique per signa corporalia, de sensibilia; hoc autem habent ex eo, quod sint sium sacra, & cum dirigantur ad homines debent esse sensibilia; id autem, ad quod conducunt, est gratia intertia, per quam homines iustificitur,le sanctificitur,quod

habetur per lyzatia interna; haec autem omni x omnia expresse importantur per allatam Sacramε- definitionem, de per eandem secernuntur tis. ab aliis. quae non sunt Sacramenta; licet enim aliis pluribu puta contritioni , de dilectioni Dei super omnia conueniat gratiam sancilii eantein producere, & causare, non conuenit tamen eisdem per signa

sensibilia a Deo instituta ; Neque dicas,

hanc definitionem non conuenire omnibus , nee solis Sacramentis, non omnibus,

quia non comi enit Eucharistiae, quia in hac id, quod principalius significatur, non est gratia interna , sed Christus Dominus;

im no Euch tristit homines non sanctim cat, nisi in sumptione, non autem quam do praecish est; non solis, quia conuenit Martirio,*Sacrificio, & aliquibus aliis, . raquae Sacramenta non s it; sunt etenim, e Martirium ,& Sacrificium signa sens-bilii, & saera , & religio a Ut te Reli- . 1gionis protestativa, & collatio stratiae, cum per viruinque fuerint quandoquo homines iustificati; contra enim imp gnaberis, nam falsum omnino est, quod non conueniat omnibus, ct solis, nec ali-ruid euincit id, quod primo loco asserture Eucharistia; dicendum etenim est luod significatione Sacramentali potius impo tatur gratia , quam ipse Cnristus quoad

effectu in in eius itistitutione a Christo D mino intentum, cum sit tristituta per m dum cibi ad spirituali the animam nutriendum , quod utique habetur per gratiam,& licet Eucharistia gratiam non causet, nisii in sumptione, ait men ante sumpti

nem eandem significat quasi signate, quod

sussicit, ut dicatur Sacramentum antra sumptionem .

Falsum item est, quod non conueniat solis Sacramentis, & quidem lo3uendo de , Martirio, si insistamus nioni Maioris in Excludi.cuarto dist. . q. volentis Marti Pium esse tur a ra-

Sacramentum, & comprehendi sub Ba tionetii mo,quod ext Editur aequE ad Baptismum c amenti aquae, ac ad Baptismum sanguinis, iam m tali iu clare patet definitionem eidem conueniare, ut Sacramento, dc propterea, duri ad idem extenditur, non exire a Sacra. mentis ; sed insistendo in comuniori consensu negante martirium esse Sacramen.

30쪽

Ι. De Essentia Sacrani Art. II. s

tum definitio eidem non conuenit; nam, inuis cm insisti . Ratio ex eo deducitur, licet martyrium conserat gratiam non solum ex opere operantis respectu adultorum, sed etiam ex c re operato etiam re pectu paruulorum , & propterea conueniat cum Sacramentis quoad effectum , t .m quia, quod eli essentiale Sacramento, ut sic, debet conuenire omnibus, quae contunentur sub ratione Sacramenti , sed ess causam Physicam internae gratiae non competit omnibus Sacramentis, cum non quem causat, non conuenit tamen quoad competat Sacramentis antiquae legis, quaa

rationem signi , cum non sit signum sa- . praecise fgnificabant gratiam per Cnrucrum, & Restigi um, prout continet sa- stum conferendam, non autem esticien rcram, & Religiosam caeremoniam, quia Physice conserebant, ergo &c. non seriratur in eodem aliquis ritus,& est i Dico ulterius , Sacramento, ut sic comin Religionis odipm, non in protestatim petere esse causam alicuius sanctitatis, seu nemo licet refrictu patientis martyrium gratiae externae , caeremonialis,& legalis possit dici sanctificativum, & in protesta- Conueniunt D. Thomas prima fecundae qM.tionem fidei, non potest tamen dici tale Io r. q. Io2. art. sis Lannes a Sara respectu ministri, idest Carnificis illud cto Thoma disp.;22. art. I. dub. y., Luζηs exercentis actio religiosa non solum di p. I. M.L, Arriaga diis. I. seel. fu rs denominat subiectum, in quo recipitur, fea. i. Ratio ex eo deducitur, quia Sacra-Causat sed etiam agens, a quo fit; seque mari' mento, ut sic est essentiales esse signum δε- lanctita

sis in ordine ad effectum , suem iEmam seu melius significat, sed etiam: in Ordinς & leeale ad se ipsum; eo autem ipso, quod ratione sui est sacrum, debet conserre suscipiςm

.rium potest dici signum a Deo institutum, nec a Deo intentum, cum martyrium inuisiat peccatum reipectu eorum, a quibus insertur'; unde est mera conditio,. qua posita Deus conseri fratiam, non

Excludiis tur item

signum ad.eandem gratiam significam. tibus aliquam scinctitatem, seu sacrare, dam. quod, cum non habeatur per gratiam in . Nectue ea, quae dicuntur de Sacrificio, ternam , persectam , & sanctificantem, vim aliquam habere possunti, quandoqui- . utique habetur per externam, legalem, dem Sacrificium, ut tale principaliter non ordinatur ad sanctificationem hominis, Saeti telii sed in protesta tionem Diuinae excellentiae, ut tale. & propriae submissionis,&licet in Eucharistia inuoluatur ratio Sacrificij,R Sacramenti, definitio Mmen Sacramenti eidem non conuenit, ut Sacrificium est, sed tan tum , ut Sacramentum, quod sumest ad praesens institutum. . Hic oritur aliqua diis cultas, an Sacramentum sit pr*cise signum significatsuum gratiae internae, an vero etiam causa productiva eiusdem; si etenim sit simul causa, definitio allata videtur mutila , m hoc praedicatum non aeontiiteat. Disticultas aeque potest procedere in ordine ad causam Phrsicam, vel in ordine ad causam moralem; nec haec procedit in ora ine ad tum non aliquod Sacramentum in particulari, vel solum sit in ordine ad omnia Sacramenta nouae te fgnum, ais Ita in ordine ad Mcramentum, ut sic

sed etiam i

causa.

prout extenditur ad omnia siue noua, siue veteris legis; nam, si loquamur de Sa-eramentis nouae legis, infra videbimus, eadem probabilius causare gratiam: non socium morali thr, sed etiam Physice; sed ex hoc non insertur, quod sit essentiale Sacramento, ut sic, hine causam gratiae, sicuti insertur, eidem esse stantiale teste signum.

Dico igitur, non esse essentiale Sacramen. tiale cau- to, ut si causere gratiam Physice . prout lare Phy- videtur asserere D.Thomas tertia para. q.6O. sita gramari. primo, secundo, Ioannes a Sancto ramma iD. 22. an. g. da. I., o alijTb ista

Non est illi: essen

tiam v

& caeremonialem, perquam constituimur Dei cultor , & fidei professores . . Neque

ex hoc instras, ergo omnibus Sacramentis, seu Sacramento, ut sic essentiale est non solum esse signum, sed etiam esse a causam alicuius sanctitatis, de sic definitio Sacra menti,ut sic a nobis allata est manca, cum non exprimat id, quod eidem Sacramento essentiale est; contra enim imp gna ris, quia definitio seinper sumiturin ordine adcffectum sermalem,& primarium desiniti, qui effectus est gratia perfecta interna, & sanctificans, non in omdine ad effectum secutidarium, qualis est illa gratia externa, & legalis. Cum igitur in ordine ad effectum formalem non sit Sacramentum essentialiter causa, sed tantum signum, ideo in definitione elusidem exprimitur dumtaxat fgnum, noma causa; & sicuti, quia essecius sormalis hominis est rationalitas, de risibilitas solum effectus lacundarius, non exprimitur in eius definitione risibilitas , sed dumtaxat rationalitas, ita, quia &c. Dico ulterius Sacrainento, ut se notia esse essentiale causare gratiam persecta in,& intirnam in genero causa: emcientis is

moralis.In hoc conueli ire videntur

mas terim pari. q. co. art. I. νσ 2 3 D. B tiale Gunauentura in quarto dist. I. pari. i. art. I. q. I. sare gra- contra Gonetum disp. I. art. alios. tiam in-

Rationem ex eo deduco, quia ad hoc, ut ternam aliquid dicatur causa moralis alicuius effectus debet, vel esse vale, ut per aliquod '

SEARCH

MENU NAVIGATION