Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

223쪽

etiam ad quoestum pertinent, praecipue sacrificis & ςoncionatoribus. His rursum adfines sunt ii, qui sibi stultam quidem , sed tamen jucundam persuasionem induerunt , futurum, ut

224쪽

si ligneum, aut pictum aliquem Polyphemum Christophorum y) aspeXerint, eo die non sint perituri; aut qui

i cuspiam Barbaram praescriptis Verbis fa-lutarit, sit incolumis e praelio rediturus ; aut si quis Erasmum certis diebus, certis cereoliS, certiSque preculis Convenerit , brevi sit dives evasurus. Iam vero Georgium etiam Herculem invenerunt , quemadmodum & Hippolytum alterum. HujuS equum phaleris ac bul

lis religiosissime adornatum Z tantum

cyb Polyphemum vocat, quod hunc immani R plusquam gigantea magnitudine fingant pictores stsculptores, ct malum, baculi loco tenentem ingressiim undas , qualis Polyphemus apud Virgilium , quem tertio AEneidos sic describit, Mon. frum horrendum ingens , cui lumeu ademptum, Trunca mauum pinus regit, vesigia firmat. Et paulo post, Graditurque per inquor Iam medium , nec dum 'Eisu latera ardua tinxit. Quem & Homerus O. feae. I. describit. L. cet) Olim in templis Christianorum nihil erat neque sculptum neque pictum, nunc equus Georgii Ve-

225쪽

non adorant ac subinde novo quopiam munusculo demerentur; per hujus aeream galeam dejerare plane regium habetur.

Nam quid dicam de iis, qui sibi cliuescet

rum condonationibus, a) suavissime blandiuntur , ac purgatorii spatia veluti clepsydris metiuntur , b ) saecula, an

nos, menses, dies, horaS, tanquam e tabula mathematica , citra ullum erroris instructus armis, bonam aliquoties templi partem occupat. L. a) Tales puto eas , quae aliquando per Helvetiam fuerunt distributae, ex eo tantummodo , quod elargitis statim venit alius legatus per totam missus Germaniam , qui lectis schedis, quas templo &valvis c0nspiciebat assiXas, inquit: ecce, quid agimus, Vel quae minus nobis sunt commissa 3 MSP. b) Clepsydris olim horas metiebantur, in agendis causis. Vasa erant angustis foraminibus, per quae guttatim defluens aqua, itemporis modum signis casiat. Plinius, in epistolas : Dixeram horis pene quinque , num tritas clepi Odris , quas spacis i me occeperum , funt addita quatuor. dicuntur atitem αντο του κλεα lειν . id est : furando seu abscondendo & α,4 σκ-Id est: Aqua, quod aquam absconderenti L.

226쪽

rem dimetientes. Aut de iis qui magicis quibusdam notulis ac preculi S, quas pius aliquis impostor, vel animi causa, vel ad quantum excogitavit , freti nuhil sibi non pollicentur, OpeS, honoreS , Voluptates, saturitates, Valetudianem perpetuo prosperam, Vitam longaevam , senectam Viridem , denique proYimum Christo apud superos conseia sum, quem tamen nolint, nisi admodum sero contingere, hoc est, cum hujus vitae voluptates, inVitOS eOS aC moris dicus retinentes , tamen deseruerint, tum succedant illae coelitum delitiae. Hic mihi puta negociator aliquis aut miles, aut judex, abjecto ex tot rapianiS unico nummulo, universiam Vitae Lernam c) semel expurgatam 'putat,

ce) Lerna palus Argivorum pestilentissima, quae pro didit hydram septem capitum. Proverbium est ,

227쪽

totque perjuria, tot libidines, tot ebrietates, tot riXas, tot taedes, tot imposturas, tot perfidias, tot proditiones existimat velut eX pacto redimi, & ita redimi, ut jam liceat ad novum scelerum orbem de integro reverti. Quid autem stultius

iis, imo quid felicius, qui septem illis sacrorum psalmorum versiculis quotidie

recitatis d ), plusquam summam feli-

Mρνη κακων, id est : lerna malorum , de immensis& innumeris malis. L. cd) Quidam e septein fecerunt octo. Super hac re vide quam ridiculam narrent, imo feribant fabu-Iam : Daemon occurrens divo Bernardo, jactavit se scire septem versiculos in psalmis Davidicis, quos qui quotidie recitasset , non posset non ire in coelum. Instabat Bernardus, ut indicaret quinam essent. Cumque ille recusaret, Nihil agis, inquit Bernardus , quandoquidem quotidie totum evolvam Vulterium , in quo tui quoque septem me im inflat necesse est. At daemon veritus, ne tanti honi dedisset occasionem , maluit versieulos suos

indieare : atque hoc tantum bonum , quantum nec

in Evangelio legimus, Cacodaemoni ferimus acce-atum. L.

228쪽

I M Ω Ρ Ι Α Σcitatem sibi promittunt 3 Atque hos magicos versiculos daemon quispiam, facetus quidem ille, sed futilis magis quam callidus, Divo Bernardo creditur indiu casse , sed arte circula ventus miser. Et haec tam stulta, ut meipsam propemO- dum pudeat, tamen approbantur, id-