Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

발행: 1780년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ror. Nihil enim aliud Ρhilautia, quam cum quis ipse sibi palpatur. Idem si alteri facias, κολαπια fuerit. At hodie res quaedam infamis est adulatio, sed apud COS , qui rerum Vocabulis magis, quam rebus ipsis commoventur. ΕXistimant cum adulatione fidem male cohaerere rquod multo secus sese habere, vel Druiatorum animantium eXemplis. poterunt admoneri. Quid enim cane adulantius 3

At rursum quid fidelius 3 Quid sciuro blandius 7 At hoc quid est homini magis amicum 7 Nisi forte vel asperi leo-Πes , vel immites tigres', vel irritabiles pardi magis ad vitam hominum conducere videntur. Quanquam est omnino perniciosa quaedam adulatio , qua nonnulli perfidiosi & irrisores, miseros in perniciem adigunt. Verum haec mea,

252쪽

168 Mn OA Σab ingenii benignitate, candoreque quodam proficiscitur, multoque virtuti vicinior est , quam ea quae huic opponutur , asperitaS, aC morositaS inconCinna, ut ait Horatius k , gravisque. Haec dejectiores animos erigit, demulcet tristes, eXtimulat languentes, eXpergefacit stupidos , aegrotos levat , feroceS mollit , amores conciliat, conciliatos retinet. Pueritiam ad capessenda studialiterarum allicit, senes eXhilarat, principes citra offensam sub imagine laudis,& admonet & docet. In summa facit,

ut quisque stibi ipse sit jucundior & cha-

xior, quae quidem felicitatis pars est vel praecipua. Quid autem ossiciosius, quam Cum mutuum muli scabunt 7 Ut ne dicam interim hanc esse magnam illius

v ) In epistola ad Lollium.

255쪽

E Γ Κ Ω Μ Ι Ο N. I laudatae eloquentiae partem , majorem medicinae, maXimam poeticae : denique hanc esse totius humanae consuetudinis mel & condimentum.

Sed falli , inquiunt , miserum est , imo non falli , miserrimum. Nimium enim desipiunt, qui in rebus ipsis fetu

citatem hominis sitam esse eXistimant. ΕX opinionibus ea pendet: Nam rerum humanarum tanta est obscuritas, Varietasque , ut nihil dilucide sciri possit, quemadmodum recte dictum est ab

256쪽

Academicis meis l , inter philosophos

quam minimum insolentibus. Aut siquid sciri potest, id non raro Oificit etiam vitae jucunditati. Postremo sic sculptuς

est hominis animus, ut longe magiSfuCiS, quam Veris capiatur. Cujus rei siquiS eXperimentum eXpositum & ob-Vium quaerat, ConcioneS 3 C templa petat, in quibus si quid serium narratur, dormitant, Oscitant, nauseant omneS.

Quod si clamator ille m lapsa sum,

l) Socrates modestiae causa dicebat, se nihil scire, ridens arrogantem sophistarum professionem, qui se jactabant nihil nescire, hinc Academici nihil affirmabant, sed quod ubique probabile viderent, id sequebantur. Porro Socrates, in apologia, di cit se putare idcirco ab Apolline iudicatum omnium sapientissimum , quod se nihil scire sciret. L. m) De huiuscemodi Clamatore talis extat fabularΜulier, quaedam vidua , laniatu Luporum Asino orbata , conesonantem ita clamare audivit, ut ad Iacrymas moveretur. Is finito sermone illam adiavit , r0gans causam fletur: putavit enim vel Dei

257쪽

E T K Ω M I O III declamator dicere volebam) ita ut saepe faciunt, anilem aliquam fabellam eXOrdiatur, eXpergiscuntur, eriguntur, inhiant omnes. Item si quis sit Divus fabulosior & poeticus, quod si eXemplum requiris, finge hujus generis Georgium

aut Christophorum, aut Barbaram, Videbitis hunc longe religiosius coli, quam Petrum, aut fautum, aut ipsum etiam Christum. Verum haec non hujus sunt loci. Jam quanto minoris constat haec felicitatis accessio 3 Quandoquidem res ipsas aliquoties magno negotio pareSoportet, vel levissimas, uti grammaticen. At opinio facillime sumitur. Quae tamen tantundem , aut amplius etiam

amore, vel reatuum conseientia exstimulatam. At illa propter asinum amissum , quem ipse sua voce referret, factum dixit; unde bonus ille concionain or confusus abiit. ψα

258쪽

172 MΩPIΑΣ ad felicitatem conducat. Age si quis pu tribus vescatur falsamentis, quorum aliuS nec odorem serre possit, & tamen huic ambrosiam sapiant, quaeso, quid interest ad felicitatem Τ Contra, si n acipenser alicui nauseam sapiat, quid reseret ad vitae beatitudinem 7 Si cui sit uxor egregie deformis, quae tamen marito, vel cum ipsa Venere certare posse Videatur, nonne perinde fuerit, ac si Vere formosa foret Τ Si quis tabulam minio lutoque male oblitam , suspectet , ac demiretur, persuasum habens, Apellis aut Zeusidis esse picturam , nonne felicior etiam fuerit eo, qui eorum artita

n) Acipenser sive acipensis piscis est optimi saporis,

qui squamas ad os versas habet, olim in maXima pretio habitus. Μartialis , in distichis: Ad Pal tinas acipensem mittite mens s , Ambrosas cmena munera rara, dape . L.

SEARCH

MENU NAVIGATION