Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

291쪽

E Γ Κ Ω Μ Ι Ο N. 19 aucupantur , inter quos Grammatici primas tenent , genus hominum pro

fecto , quo nihil calamitositus , nihil amictius , nihil aeque Diis invisum foret, nisi ego miserrimae professionis incommoda/ dulci quodam infaniae genere

mitigarem. Neque enim ανεντε κατα-

ρας s), id est, quinque tantum diris obis

cs Quinque execrationibur, sive devotionibus. Allitis sit autem ad graecum epigramma, quod iocatur Grammaticis esse. Πεντε γεis1 , πεντε et lωσεις καιπεντε καταρας. Id est: selinque genera , quinque casus , quinque demotiones : Ob quinque primos versus Homericos, quorum primus ineipit a μη quod iram significat. Secundus κλεμεω , quod pernitiosam significat : habet & μυρια αλγεα, id est, innumeros dolores. Tertius animas mittit ad inferos . Quartus, eanum laniationem. Quintus, avium , & iram Jovis. Atque his auspiciis ingrediuntur suum munus. Epigramma autem est lib. I. Palladis titulo hujusmodi. Αρκη

292쪽

noxii sunt isti, quemadmodum indicat

epigramma graecum , Verum seXcentis,

ut qui semper famelici, sordidique in ludis illis suis, in ludis dixi, imo in φρον--ις t) , Vel pistrinis potius,

ac carnificinis inter puerorum gregeS, contenescant laboribus , obsurdescant clamoribus, saetore paedoreque Conta-

εχειν. Id est: Principium grammatices quinque mer bus contenea es devotio. Primus iram habet , fecundus perniciosam. Et post pernitiosam Graecorum rursum dolores intillos. Tertius animas in in- 'fernum deducit. Guarti autem, tractus, ου canes meloces. uinti aves , re ira es Io.is. μο- modo igitur grammaticus potes post quinque execrationes V quinque casus , non magnum luctum habere Θ L. t) Aristophanes εν νεῖελἀιε , Socratis scholam Vocat, φροντιςηριον, quasi dicas follicitκdinis locum ,quod illic tristes ac cogitabundi sederent. Et Socrates dicere consuevit φρούισιν , hoc est , cogita, hoc dicto adhortans ad diligentem rei consideratio.

295쪽

E Γ Κ Ω Μ Ι Ο κ I9 hescant, tamen meo beneficio fit, ut sibi primi mortalium esse videantur. Adeo sibi placent , dum pavidam turin ham, minaci vultu voceque territant :dum ferulis, virgis, lorisque conscindunt miseros, dumque modis omnibus suo arbitratu saeviunt , asinum illum

296쪽

des illae , merae munditiae videntur, paedor amaricinum in) olet, miserrima illa servitus regnum esse putatur, ut tyrannidem y suam nolint cum Ρhalaridis aut Dionysii imperio commutare. Sed longe etiam seliciores sunt, nova quadam doctrinae persuasione. Siquiudem cum mera deliramenta pueris inculcent , tamen Dii boni, quem non illi Palaemonem, quem non Donatum prae

u) Is repertum leonis exuvium adaptarat corpori suo, a que ita leo creditus timebatur, donec quidam ex aurium prominentium indicio sensit asinum esse, deinde puste contusus , ad stabulum reductus est. L. κ)' De eompositione unguenti Amaricini, quod si uolnum vocant , vide Dioscoridem , in primo. Hoc plinius M. i . dicit, optimum fuisse in Cypro & Μytilenis, quod ibi sansucus abundet. L. y Est omnino simulacrum, tyranni, Duus, ut fere sunt omnes ludi magistri , adeo ut Dionysius Syracusis expulsus , Corinthi ludum aperuerit

Iiterarium cum sine tyrannide vivere non possut, tam malus praedeptor, quam fuerat rex. L.

297쪽

sese contemnunt 3 idque nescio quibus praestigiis mire efficiunt, ut stultis materculis & idiotis patribus tales videantur , quales ipsi se faciunt. Jam adde& hoc voluptatis genus, quoties istorum aliquis Anchis e matrem, . aut vocu-Iam vulgo incognitam, in putri qu piam charta deprehenderit, puta bubs wuam et ), bovinatorem a ) aut mamticulatorem b ) , aut si quis vetusti saxi fragmentum, mutilis notatum litteris, alicubi effoderit : o Jupiter, quae tum eXultatio, qui triumphi, quae encolnia, perinde quasi vel Africam devicerint,

ab Hoc utitur Apuleius, pro eo, qui sequitur bo-

ab Bovinari veteres dicebant tergiUersari in causar& bovinator, tergiversator. Cuius meminit Aulus Gellius. L. ch) Festus ostendit olim manticulari dictum fuisse, pro clanculum suusurari. L.

298쪽

vel Babylonas ceperint c . Quid autem cum frigidissimos & insulsissimos

versiculos suos passim ostentant, neque desunt qui mirentur, jam plane Mar nis animam in suum pectus demigrasse credunt d ). At nihil omnium suavius, quam cum ipsi inter sese mutua talione laudant ac mirantur , vicissimque scabunt. Quod si quis alius verbulo lainsus sit, idque sorte-fortuna hic oculatior deprehenderit, ηρακλεις, qUT Pr tinus tragoediae , quae digladiationes, quae convitia , quae invectivae 3 Male propitios habeam omnelS grammatico si quid mentior. ΝOvi quendam πολυ-

e) Proverbiale ost apud Lucianum. Hanc opulenistissimam urbem cepit Darius opera ZopFri. L. d) Allusit ad id quod Ennius somniavit , animam Homeri in suum demigrasse corpus. Quod notans Persius ait: Neo in bicipiti somniosse Parilao -- misi , ut repente se poeta prodirem. L.

299쪽

maticum, philosophum, medicum, και ταυτα βασιλι es, jam seXagenarium, qui aeteris rebus omissis, annis plus viginti se torquet ac discrutiat in grammatica, prorsus felicem se fore ratus, si1 tam diu liceat vivere, donec certo statuat, quomodo distinguendae sint octo partes orationis, quod hactenus nemo Graecorum aut Latinorum ad plenum praestare valuit. Perinde quasi res sit bello quoque Vindicanda, siquis conjunctionem facit dictionem ad adverbiorum jus pertinentem. Et hac gratia, cum totidem sint grammaticae quot grammatici , imo plures: quandoquidem Aldus

meus UnUS, plus quinquies grammaticam dedit, hic nullam Omnino quantumvis barbare aut moleste scriptam

300쪽

tiatque: nemini non invidens, si quid quantumlibet inepte moliatur in hoc

genere, misere timens , ne quis forte gloriam hanc praeripiat, & pereant tot annorum labores. Utrum insaniam hanc VOCare mavultis, an stultitiam 3 Nam mea quidem haud magni refert, modo fateamini meo beneficio fieri, ut animal omnium alioqui longe miserrimum, eo felicitatis evehatur , ut sortem suam neque cum Persarum regibus ce) c piat permutare.

Minus mihi debent Ρoetae , tametsi vel ex prosesso meae sunt factionis, quippe liberum genus , ut habet pro

ce Quod de horum opulentia prodigiosa quaedam fe rebantur. Horatius: Persarum Oigui rege beatior. Et, Peroisos odi Νιer apparatus. L.