Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

303쪽

E T Κ Ω M Ι Ο N. 2O3 verbium f), quorum omne studium non alio pertinet , quam ad demulcendas stultorum aures , idque meriS nugamentis, ac ridiculis fabulis. Et tamen

his freti dictu mirum, ut cum sibi polliceantur immortalitatem, & Diis parem

mi Lucianus, item Horatius : Pictoribus atque poetis, Quidlibet audendii semper Die inqua pol sus. L.

304쪽

τια και κολακια, nec ab ullo mortalium genere color neque simplicius, neque Constantius. PorroRhetores, quanquam nonnihil illi quidem praevaricantur, Colluduntque cum philosophis, tamen hos quoque nostrae factionis esse , cum alia multa, tum illud in primis arguit, quod praeter alias nugas, tam accurate, tam multa de jocandi ratione conscripse

runt g Atque adeo stultitiam ipsam

inter facetiarum species numerat, quis

quis is fuit, qui ad Herennium dicendi artem scripsit h ) : Quodque apud

g) In Oratore Ciceronis, plurima traduntur de faceistia , apud Quintiliam de risu. L. hJ Stilus indicat non esse Ciceronis , ct alia quaedam argumenta. Is igitur quisquis fuit, lib. I. tradens quibus modis succurrendnm est, quoties juis dex defessus est audiendo , plurimas iocandi speetes attingit, ct inter eaeteras ponit stultitiam. L.

305쪽

E P Κ Ω Μ I O N. 2Os Quintilianum , hujus ordinis longe principem , caput est de risu, vel illade prolixius : tantumque stultitiae tribuunt , ut saepenumero quod nullis a gumentis dilui possit, risu tamen elu

tretur ad Stultitiam non pertinere, ridiculis dictis excitare cachinnos , idque arte. Hujus farinae sunt & isti , qui libris edendis famam immortalem aucupantur. Hi cum omnes mihi plurimum debent, tum praecipue qui meras nugas chartis illinunt. Nam qui erudite ad paucorum doctorum judicium scri-hunt, quique nec Ρersium , nec Lae

lium judicem recusant li) , mihi quia

i Ut Cicero deprehensus in mendacio, quod domum emisset, quam negaverat se empturum, elusit ad hunc modum, ut diceret, vise supientis putri milias, diligimulare quod Velit agere. L.

L) Hos iudices velut doctos recusat Lucilius, qui ideatur se Tarentinis & consentinis, velut cras

306쪽

2os MnPI A Σdem miserandi magis, quam, beati via dentur, ut qui sese perpetuo torqueant:

addunt, mutant, adimunt, reponunt, repetunt, recudunt, Ostendunt, nonum

in annum premunt l , nec unquam sibi satisfaciunt , ac futile praemium, nempe laudem, eamque perpauCorum, tanti emunt, tot Vigiliis , somnique, rerum Omnium dulcissimi, tanta jac tura, tot sudoribus. tot crucibus. Adde nunc valetudinis dispendium, formae perniciem , lippitudinem, aut etiam caecitatem , paupertatem , inVidiam , Voluintatum abstinentiam , senectutem praeproperam , mortem praematuram , &si qua sunt alia ejusmodi. Tantis malis

sis hominibus scribere. Lege priefationem Ciceronis, in lib. I. de finibus bonorum ae malorum. L. l) Allusit ad illud Horatianum , Nonumque pro

tur in annum. L.

307쪽

sapiens ille redimendum existimat , ut ab uno aut altero lippo probetur. At meus ille scriptor , quanto delirat felicius , dum nulla lucubratione , Verum utcunque Visum est animo, quicquid in calamum incidit, vel somnia sua, statim litteris prodit, levi duntaXat chartarum jactura, non ignarus futurum , ut quo nugaciores nugas scripserit, hoc a pluribus , id est, stultis & indoctis omniabus probetur. Quid enim est negotii, treis illos doctos, si tamen ea legerint, contemnere 3 Aut quid valebit , tam paucorum sapientum calculus, in tam immensa reclamantium turba 3 sed magis etiam sapiunt, qui aliena pro suis edunt, & alieno magnoque partam labore gloriam, verbis in se transmovent, hoc videlicet freti , quod arbitrentur

308쪽

ao8 M Ω P I A I: futurum , ut etiam si maXime coamguantur plagii , tamen aliquanti temporis usuram sint interim lucrifacturi. Videre est operae pretium, quam hi sibi placent , cum Vulgo laudantur, cum digito ostenduntur in turba, ουτος ε νοεμειν' m ), cum apud bibliopolas prostant, cum in omnium pagiunarum frontibus leguntur tria nomina, praesertim peregrina , ac magicis illissimilia. Quae, per Deum immortalem,

quid aliud sunt quam nomina 3 Deinde

quam

m) Hio est admirandin illa. Id olim ioco tortum est

in Demosthenem, gloriae cupidissimum . ur.ς ε νου , id est: hic est illa Demosthenes. Diogenes ostendit illum medio digito porrecto. Persius et At pulchrum est digito monserari dicier hie est. Et Horatius : suod monsror digito pr. tereuntium. In eundem Demosthenem laetatum est carmen illud Homeri , eti-ς-ταχαλ- και αναι Τ ον αἴιοιί.. Id est , Docilis viis Dosiae' insontem accusaverit. . L.

309쪽

quam a paucis cognoscenda, si mundi vastitatem respicias: tum a quanto paucioribus laudanda, ut sunt etiam indoctorum diversa palata. Quid quod ea ipsa pomina non raro confinguntur, aut e pris oriam libris adoptantur 3 Cum alius sese Telemachum, alius Ste enum aut Laertem, hic Polycratem, ille Thrasymachum sese nominari gaudet : ut nihil jam reserat, etiam si chamaeleonti n) aut cucurbitae, sive quemadmodum solent philosophi loqui, alpha aut beta librum inscribas. Illud autem lepiadisimum, cum mutuis Uistolis, carminibus, encomtis sese vicissima laudant, stulti stultos, indoctos indocti. Hic

n) Chamaeleon animal non pascitur nisi aere, accipitrem supervolantem vi quadam naturae suae deis trahit , facitque ut sese avibus caeteris laniandum objiciat. ψα

310쪽

illius suffragio discedit Alcaeus, ille hujus Callimachus o): ille huic est MTullio superior, hic illi Platone doctior.

Nonnunquam etiam antagonistam quaerunt , cujuS aemulatione famam augeant.

ΙHinc scinditur incertum studia in contraria Tubus p) , donec uterque dux re bene gesta victor discedit, uterque triumphum agit. Rident haec sapientes, ut, veluti sunt, stultissima. Quis enim negat 3 Sed interii, meo beneficio su

Velm Vitam agunt, ne cum Scipionibus quidem suos triumphos Commutaturi. Quanquam docti quoque interim dum haec magna cum animi Voluptate rident,

ob Allusit ad illam Horatianam fabulam de duobus fratribus , altero rhetore , altero iureconsulto, qui mutuo se laudabant in causis agendis. Ita poeta poetae adulatur. Discedo , inquit, Aloistis puncto illius, illa meo quis uis nise Callimachus t L.