Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

313쪽

& aliena fruuntur infama, non paulum mihi debent & ipsi, quod inficiari non possunt, nisi sint omnium ingratissimi Inter eruditos Jureconsulti sibi vel primum vindicant locum, neque quiS- quam alius aeque sibi placet , dum Sisyphi saxum assidue volvunt q) , ac sexcentas leges eodem spiritu conteXunt,

314쪽

nihil refert quam ad rem pertinente S, dumque glossematis glossemata, opiniones opinionibus cumulantes, efficiunt,

ut studium illud omnium difficillimum

esse videatur. Quicquid enim laboriosum, idem protinus & praeclarum eXisti mant.

Adjungamus his dialecticos ac sophiastas x , hominum genus quoviS aere Dodonaeo loquacius s) , ut quorum

r) Adscribendum hic erat , quod olim Listrius ,

cujus est hoc Commentari0lum, mihi interroganti respondit, nobis enim simul deambulantibus , incidimus , nescio quo pacto , in sermonem de parvis logicalibus. ego ajebam optime ab his fieri, qui bonae indolis adolescentes ab iis quam vehementissime dehortarentur. Hic autem inquit, ego etiamsi copia aliter abstrahendi esset, haudquaquam facerem ideo , nam si candido talis praeditus ingenio foret , quum primum quid lucri inesset eo stililio , perspexerit, ipse desisteret, fui minus nefas esset hujusmodi suae imprudentiae excipere, fere dixissem stultitiae. Anno I s. IIS c s) In oraculo Jovis Dodonaeo , locus erat undique septus aereis lebetibus ita compossitus, ut unus motus moveret proximum,& is item proximum, sic-

315쪽

unusquivis cum vicenis delectis mulieribus garrulitate decertare possit, feliciores tamen futuri, si tantum lingua cesessent, non etiam riXosi , adeo ut de lana caprina pertinacissime digladientur,

que sonitu per successionem obam hulante in orbem, multo tempore durabat tinnitus. Unde proverbium dictum in querulos: & quavis pusilla cie re verba sine sine facientes. Qui plura volet cognoscere, legat Erasini Chiliadas, in quibus copiosius eXplicatur. Illud obiter annutandum , pueriliter lapsum Franciscum pium in commentariolis illis , quae scrip sit In hymnum suum , de trinitatis laude. Admiratur enim quosdam interpretari de l0qNacibus :Cum Suidas testetur dici solitum P π sρι των μορε - των , arbjtrans πιχολιγειν, idem e fle, quod pauca loqui , cum lignificet de re pusida verba facere , quoci est sol idorum D parcorum, quos minima quaeque movent. Stephanus in dictione διωλi,. palam interpretatur de loquacibus. Sic

proverbium. DODONAEUM AES , de multa loquentibus, vel quod ins , dum percutitur a Vella ,son sit: mel qMod ventortim Ciolentia sonat, a quo proverbiam. L.

316쪽

2Iψ MΩΡ ΙΑΣ& nimium altercando plerumque Veriatatem amittant. Hos tamen sua philautia beatos reddit, dum tribus instructi syllogismis t incunctanter audent qua- Vis de re , Cum quoviS manum Conserere. CTterum pertinacia reddit invi

ctos , etiamsi Stentorem u opponas. Sub hos prodeunt Philosophi, barba pallioque verendi , qui se solos sapere

praedicant, reliquOS OmneS mortaleS, umbras volitare X . Quam vero sua

t) Tres p0fuit, pro paucis , lut illud apud Terentium : Tria hodie non ovimmutabitis Uerba. L. ub Hunc inducit Homerus clamominium, Ut VOX illius est et tanta, quanta quinquaginta hominum.

α.,la. Id est: Ste tori nilis magnanimo aeneam vocem habenti , cui tantum clama it, quantum alii quinqvoginta. Unde Juvenalis : Clam 1 , ut Stentora et lucere pessis. L. κ) Homerus, Od*Jeae. κ. scribit solum intur Μanes Tiresiam sapere , caetero umbras Volitare.

319쪽

viter delirant, cum innumerabiles aedificant mundos, dum Solem, dum Lunam, stellas, Orbes, tanquam pollice flove metiuntur, dum fulminum, Ventorum , eclipsa una ac caeterarum ineX-

ait σιτνσι. Id est: Hujus mens 'mu est, Huioque mortuo mentem dedit Pers bone , ut solam so perepostis , aliae ualem umbrin volitant. L.

320쪽

plicabilium rerum causas reddunt. nihil usquam haesitantes, perinde quasi natUrde rerum architectrici fuerint a secretis, qua sive e Deorum consilio nobis advenerint : quos interim Natura cum suis conjecturis, magnifice ridet. Nam nihil apud illos esse comperti, vel illud satis magnum est argumentum, quod Iingu

lis de rebus inexplicabilis inter ipsos est digladiatio. Ιi cum nihil omnino sciant,

tamen omnia se scire profitentur: Cumque se ipsos ignorent, neque fossam aliquoties, aut faXum ObVium Videant,

vel quia lippiunt plerique y , vel quia

γ) Νimium ob studium. Animus autem peregrinatur , dum intenti cogitationibus non sumus apud nos. Horatius : Dum peregre est animus sine corpore Celox. Allusit ad duas fabellas , alteram de phi- Iosepho , dum contemplatur astra in foveam lapso, quem anus irrisit , quod conaretur videre quod esset in caelis, cum quod ante pedes esset, non videret. Alteram de Astrologo , qui revertens a