Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

91쪽

Ε r g n M 1 o Fr. 49 hunc nuper irati una cum k Ate ita terras praecipitem dederunt , quod sapientia sua, felicitati Deorum imporis tunus obstreperet. Neque mortalium ullus eXulem dignatur hospitio, tantuna abest ut illi in principum aulis sit locus, in quibus tamen mea κολαπια primas tenet, cui cum Momo non magis con Venit, quam cum agno lupis. Itaque sublato illo, jam multo licentius ac suavius nugantur Dii, Vere cl) ραον αγον, ut inquit Homerus, nullo videt Cet censore. Quos enim non praebet

c k ste, graece sonat noxa. Hanc Homerus fingit Jove in terram deturbatam, & hujus opera inter mortales dissidia nasci. Homer. Il. T. V. 9 I.

l) Id est: Fadiis agenses. Sic & Τerentius, quam mos fastillime agitis, de divitibus loquens, quorum vita facilior & expedita. Theocritus item in o

id est: Sio igitur facillime egit C clops cpud noD A

92쪽

jocos in ficulnus ille Priapus 7 Quost

non ludos eXhibet furtis ac praestigiis suis Mercurius 7 Quin & Vulcanus ipse in Deorum conviviis n) γήλωτοποιον

agere consueVit, ac modo claudicatione, modo cavillis , modo ridiculis dictis eXhilarare compotationem. Tum &Silenus ille seneX amator, Ο την κορ-

m) Allusit ad Horatianum Ρriapum, quem ilIe ficulianum facit in fabris. Olim trtinous eram fou sinutile ligntim. Turia Graecis quiequid contemnunt, ficulnum' dicitur , ut in suis Chiliadibus testatur Erasmus. L. ii ) Id est: Morionem, sic enim vocant Graeci, qui risum movere studeat. Sic apud Homerum, Vul canus in convivio Deorum ministrat, & clauditatatione risum movet. Tum calicem porrigens matri, xidicula quaedam loquitur, ut rixam discutiat inter Jovem n Junonem. Unde Homerus loquens do

Vulcano , Iliados a. Aσοῦς F αρ ενωρτα γελως μακαροσσι θεοισιν , Ω'ς ιδον ἐφοGςον λα, δωματιῶ ποιπνυοντα. Id est : Inextinguibilis igitar motus est rissim beatis Diis, Ut viderant Vulcanum per domus servientem. L.

O) Cordax genus ridiculae saltationis ae rustieanae, cujus meminit Lucianus in libro de saltatione a

93쪽

v v K Ω M I O N. Iδακα saltare solitus , una cum Polyphemo sp) την τρετι- Nymphis την q) γυμινοποδιαν saltantibus. Satyri semicapri r Atellanas agitant; Ρan insulsa quapiam cantiuncula risum omnibus movet, quem ita malunt, quam ipsas audire Musas, praecipue cum jam nectare coeperint madere. Ρorro quid ego nunC Commemorem , quae probe poti Dii post convivium agitent 3 adeo mea hercle stulta , ut ipsa nonnunquam a

p Vox ficta , qua repraesensatur saltatio Cyclopis Polyphemi, unde Ω Ηοratius r Sastaret uti coclopa Vogabat. neminit Aristophanes , in Plato. L. q) Et hoc saltationis genus a nuditate pedum dictum: γυιανον enim nuidum , pes dicitur. Μeminit Lucianus. L. 8J Atellanae saltationis est genus, in quo obscaenis gesticulationibus libido repraesentabatur, ah Atella civitate Volatum. L.

97쪽

in his Harpocratis meminisse, ne quiS forte nos quoque S Corycaeus aliquis

Deus auscultet, ea narranteS , qUT ne

Monatis quidem impune proloquutus est. Sed jam tempus est, ut ad Homericum eXemplar relictis Coelitibus vicissim in

s) Corycus mons erat Pamphiliae percelsus ac portuosus, atque ob id pyratarum insidiis opportunus, quos ab eo monte Corycaeos vocabant. Hi novam insidiandi artem eXcogitabant. Siquidem dispersi per portus Coryci montis miscebant sese negociatoribus ut qHique forte appulerant, subauscultantes, ecquid rerum portarent & quo navigare destinassent, denique quo tempore decrevissent solvere. Quae simulatque cogno 'erant, renunciabant pyratis, cum quibus societatem maritimorum latrociniorum exercebant. Atque ita per occasionem pariter adorti , navigantes spoliabant. Quae res ubi mercatoribus esset comperta , pleraque occultabant ac dissimulabant insidiarum metu. Sed cum ne sic quidem laterent, odorantibus omnia

Corycaeis, res in proverbium abiit: τουτου κωρυκαοιος ηκροα το , i. e. hunc Corycaeus auscultavit.

98쪽

laetum , aut seliX , nisi meo munere,

dispiciamus. In primiS Videtis, quanta providentia Natura, parens & humani generis opifeX, illud caverit, ne usquana deesset stultitiae condimentum 7 Etenim cum, Stoicis definitoribus, nihil aliud sit sapientia, quam duci ratione; Conintra stultitia, affectuum arbitrio moveri, ne plane tristis ac tetrica esset hominum Vita, Jupiter quanto plus indidit affectuum quam rationis 3 quasi semiunciam compares ad assem Praeterea rationem in angustum capitis angulum relegavit, reliquum omne CorPUS perturbationibus reliquit Deinde duos quasi tyrannos Violentissimos uni opposuit, iram, quae praeCOrdiorum arcem obtinet, atque adeo ipsum vitae fontem

99쪽

Ε Γ Κ Ω M I O N. 'scor , & concupiscentiam, quae ad imam usque pubem latissime imperium occupat. Adversus has geminas copiaS quantum Valeat ratio , communis homimina vita satis declarat, cum illa, quod unum licet, vel usque ad ravim reclamat, & honesti dictat formulas : Verum hi laqueum regi suo remittunt, multoque odiosius obstrepunt , donec jam is quoque fessus ultro cedit , ac manus dat. Caeterum quoniam Viro administrandis rebus nato , plusculum de rationis unciola erat aspergendum, ut huic quoque pro virili consuleret, me sicut in caeteris in consilium adhibuit , mOXque consilium dedi me dignum : nempe uti mulierem adjungeret,

animal videlicet stultum quidem illud

atque ineptum , verum ridiculum &

100쪽

MΩΡΙΑΣ suaVe, quo ConVictu domestico, virilis ingenii tristitiam, sua stultitia condiret atque edulcaret. Nam quod Plato dubitare videtur, utro in genere ponat mulierem , rationalium animantium , an

brutorum , nihil aliud voluit , quam insignem ejus seXus stultitiam indicare. Quod si qua forte mulier sapiens haberi voluit, ea nihil aliud agit quam ut bis stulta sit, perinde quasi bovem aliquis ducat t) ad ceroma, invita reluctanteque, Ut ajunt, Minerva. Conduplicat enim vitium, quisquis Contra nat xam Virtutis fucum inducit, atque alio

deflectit ingenium. Quemadmodum, juXta Graecorum proverbium, Alimia semper es t misi, etiam s purpura vestiatur: Ita mulier semper mulier est, hoc est

t) Unguenti genus est, quo inungebantur athletae. L.