Tractatus de primatu S. Petri apostoli et successorum eius Romanorum pontificum, omnibus, tam catholicis quam haereticis vtilis maximeque necessarius per D. Franciscum Agricolam

발행: 1599년

분량: 596페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

es successorum eius. affa

, ita uid vero astutius,quidve subtilius, qua ut Christi aduentu detectus & prostratus inimi- cus postquam lux gentibus venit, & sospitandis hominibus salutare lumen effulsit, ut surdi auditum spiritualis gratiar admitterent, aperurent ad Deum oculos suos caeci, infirmi aeterna sanitate reualescerent claudi ad Ecclesiam cum . ferent, muti claris vocibus & precibus orarent videris idola derelicta, & per nimium credentium populum sedes suas ac templa deserta, e cogitauerit nouam fraudem, ut sub ipso Christi alii nominis titulo fallat incautos Haereses .imienit, &scisniata,quibus subuerteret fidem,

veritatem corrumperet, ciuieret υnitatem. Quos

detinere no' potest in viae ve eris caecitate, ci cumscribit & decipit uoui itineris errore. R

pit de ipsa Ecclesia homines, & dum sibi appro

pinquasse iam lumini , atque euasisse seculi noctem videntur, alias nescientibus tenebras rursus infundit: ut cum Euangelio Christi, & cum obseruatioue eius & lege non stantes, Christi, nos se vocent; & ambulantes in tenebris, hab re sei umeri existiment, blandiente aduersario atque fallente, qui secundum Apostoli vocem, transfigurat se velut Angelum lucis, dominis stros subornat suos velut ministros iustitiae , aD, serentes noctem pro die, interitum pro salute, desperationem sub obtentii spei, perfidiam sub prstextu sdei antichristum sub vocabulo Christi, ut dum verisimilia mentiuntur, veritatem subii litate frustrentur. Hoc ide0fit,fratres dile

352쪽

ct succisorum eiu . asi

ni liuisionprobemus. Nemo fraternitatem mendacio fallat ; nemo fidei veritatem perfida praeu

ricatione corrumpat. Disivatus -M est, cuivi a singulis infitidum pers tenesur. Ecclesia vita es, quae in

multitudinem latius incremento foecunditatis extenditur: quomodo Solis multi radij, sed lumen unum: & rami arboris multi, sed robur W num tenaci radice fundatum. Et cum de fonte Vno, riui plurimi defluunt, numerositas licet diffusa videatiir exundantis copiae largitate, innitas tamen fruatur in Origine. Auelle r dium Solis

a corpore, diuisionem lucis Unitas non capiti Ab arbore frange ramum, fractus germinare non poterit. A sonte praecide riuum, praecisus arescet 1 Sχει Ecclesia, Domini tu e persus aper orbem totum radios suos porrigit, rnum t m n tamen est quod ubiqise disjfinditur, nec Disais corparis parui W:ramos suos in yniuersam terram, c pia ubertatis extendit ue profluentes largiter risuos, latius expandit; νηῆ me Oput origo una, in una Mater faecunditatis accesiluem cui i. Illius fie-

tu nascimur,illius lacte nutrimur, spiritu illius animamur. Adulterari non potest sponsa Christi:incorrupta est,& pudica. Vnam domu nouiti unius cubiculi sanctitatem casto pudore cust dit. Haec nos Deo seruat,haec filios regno, quos regenerauit,assignat. Quis is ab Ecclesia iegregatus adulterae iungitur,apromisiis Ecclesi staparatur.Nec pertinet ad Christi praemia, qui relinquit Ecclesiam christi . Alienus est,propha nus est,hostis est. Habere iam non potest Deum Patrem,qui Ecclesiam non habet Matren, Si po

tuit euadere, qui eitra Arcam Noe suit: & qui

353쪽

extra Ecclesiam foris fuerit, euadit.Monet D minus & dicit: Qui non est mecum, aduersus me est: & qui non mecum colligit, spargit. Qui pacem Christi & concordiam rumpit,aduersus Christum facit. Qui ai ibi praeter Ecclesiam colligit Christi Eccletiam spargit. DicitDominus: Ego & Pater unum sumus. Et iterum de Patre&Filio, & Spiritu sancto scriptum est: & tresv num sunt: & quisquam credit hanc unitatem de diuina firmitate venientem, sacramentis coelestibus cohaerentem, scindi in Ecclesia posse, &voluntatum collidentium diuortio qeparari

nei Patris em fili)sdem: vitam non tenet alutem. . Hoc unitatis sacramentum, hoc vincuIum comeordiae inseparabiliter cohaerentis ostenditur, quando in Evangelio tunica Domini Iesu Chri sti non diuidetur omnino,nec scinditur sed sortientibus de veste Christi, quis Christutia potius indueret,integra vestis accipitur, incorrupta a, que indiuidua tunica possidetur. Loquitur ac dicit scriptura diuina: De tunica a utem, q uae desuperiore parte non consutilis, ted per totum textilis fuerat, dixerunt ad inuicem: Non scii damus eam sed sortiamur de ea cuius sit. Unit tem ille portabat de superiore parte veniem te id ςst,de coelo & a Patre veniςntem,quae ab accipiente & possidente scindi omnino non poterat, sed totam simul & solidam firmitatem inseparabiliter obtinebat. Possidere non potest

ind mentum Christi, qui scindit & diuidit E clesiam Christi. Et parum infra: At vero qui Chrs'

354쪽

o successorum e . av

ori populus non potest scindi, tunica eius 'per totum textilis &cohaerens, diuisa a posudentibus non est. In diuidua; copulata,connexa

ostendit populi nostri, qui Christum indutimus ) concordiam cohaerentem. Sacramento vestis declaruit Ecclesiae unitatem. auis ergosic est scelerati s perfidus, Missi: c ifordiaefurore ves nus, tore t finii post ,aut aud ais iudere uritatem Dei vestem Domini λ Ecti fiam chri it Monet ipse in Euangelio suo, & docet dicens:Et erit Ῥηmgrex, eroni Pastor. Et esse pἹse Ῥηο in luto aliquis existimat, ut

b Quando S. Cyprianus dicit, neminem se fa- , cere Episcopum Episcoporum; loquitur tantum de Episcopis Africanis, qui illi Concilio Camthaginensi,quod erat prouinciale, interfuerunt: voluitque significare, ita in illo Concilio st tuere Patres istos, ut alijs noluerint praeiudicare, rectius aut meliora sentientibus, in contro- uersia illa quae tunc agitabatur. Non sequitur Propterea, quod Cyprianus negauerit aliquem esse Episcoporum Episcopum, hoc est, supremum, & caput Episcoporum: sed hoc negauit, inter Africanos illos Episcopos tunc congregatos talem csse, nec hoc sibi quenquam, licet ipse. met inter illos Primas esset, sumere vel arrogare voluisse. Imo ex verbis Cypriani hoc ipsum non obscure colligat quisquam, Epilcoporum. aliquem fuisse supremum Episcopum: niti e nim talis esset, aut esse posset, abiurde negasiet desitis Coepiscopis,quod de nullo eraciter d=-

si queat episcopo. Sed manifeste satis explici . a uiris

355쪽

uit S.Cyprianus,in testimonijs illis,qui ex parte Catholicoru allegata sunt,quhd non solu sit,aut

esse possit, unus aliquis hoc est, supremus Episcopus,sed etiam necessarium sit,ialem esse ut nitas seruari queat. & pax atque concordia E iclesiae sarta tecta manere. e S. Hieronymi sententiam de primatu S. P tri, &successorum eius Romanorum Pontificum , supra audiuimus expressam satis: & hoc oco sese explicat manifeste. quando addit:Et omnis ordo Ecesesiasticus suis rector bus nititur. Vnde consequitur, non sollim in singulis Eccle-sjs Episcopos, sed etiam in singulis prouinci,

unum Metropolitanum ian singulis maioribus regionibus Primatem, & in tota atq; Vniuersa Ecclesia unum esse praecipuum atque summum, seu primarium Pontificem qui omnibus praefid& cui omnes ut suo post Christu Capiti,subsint, atq; obedire teneantur, ut scismatis tollatur ocicasioM Ecclesiastica unitas seruetur. Vnum, in-qψt,li.I. aduersus Ioui n. ex Apostolis, alioquin

quo ad Apostolat m paribus elegit S, Petro videlicet ) ut capite constituto, scismaxis toller

tur occasio.

d S. Hieron. in epist.illa ad Euagrium, ex professo invehitur in abusum quorundam Diaconorum, qui Romae se Presbyteris aut aequabant, aut praeferebant etiam quodammodo,idq; ex supercilio & arrogantiae vitio pessimo, ea potissimum ratione &occasione, quodDiaconi erant pauci,& Thesauros Ecclesiae curae suae habebant

356쪽

Osuressurum esu

mesbyterorum nome ac dimitatem,quod cum Episcopis maxime in exordioEcelesiphabuerile: comune,diligEter defendit ac vindicat;ostendes multb superiores,& digniores esse Presbyteros Diacon 'ideo b Diaconos contra antiqua,& totius orbis christiani laudabile iustamq; consuetudinem, in absentia maxime Episcopi, ausu immerario. inter Presbyteros sedere prisumpsisse, cum haec antiqua & comun is haberet consuetido,ut Presbyteris cum Episcopo sedentibus,Diaconi non sedere,sed stare debeat. Idcirco dicit, . Orbis maior urbe,si auctoritas quetritur quo ad abusum illum temerarium attinet, qui tamen non approbante, sed ignorante & absente Pontifice priuatim paulatim irrepserat. Quod verb ibidem addit Episcopos quaruuis Ciuitatu eius, dem esse meriti macerdotij intelligendum est, non de iurisdictioni sed de ordinis & sacerdoth potestate,qua sibi inuice sunt pares atq; equa les: cum alioquin iurisdictione longe superent

atque excellant . Maiorem enim habet iurisdictionem Metropolitanus,quam simplex aliquis Episcopus,maiorem Metropolitano Primas,seu Patriarcha: maximam&supremam,qui caput est omnium, successor S.Petri, Romanus Ponti- sex;quod S. Hieronymus alibi nec semel,nec obscure confitetur, ut supra fuit ex ipsius monin. mentis demonstratum.

e Concilium istud prouinciale Carthaginen- se,pon loquitur de prima sede Ecclesiae uniue

1 alis, videlicet, de sede Apostolica Romana, sed

357쪽

deprima sede in Africa; & illius sedis Episco

pum non vult Prinςipem Sacerdotum, aut sunt-rnum Sacerdotem vocari, sed tantum primae se dis Episcopum seu Primatem: idque merito cauet & prohibet sopcilium hoc, quia Princeps sacerdotum, aut summus Sacerdos,nem se vocari consueuit aut dehet absolute, inter Episcopos Ecclesiae , praeter Romanum Pontificem, quei' sic vocatum esse& voeari merito, graeci pariter

dilatini Patres propria confessione testant 'r, ut supra probatum est, & infra ex generalibus Concilijs probabitur latius. Loqui autem Coi cilium hoc Carthaginense sortium de primis sedibus Africar,liquidum satis atque apertum suadit ex Canone duodecimo secundo Concilij Carthaginensis, 'bi sic decernunt Episcopi ibi

praesent : Placet omnibus , ut inconsulto Primate cuiuslibet Prouinciae demo praesumat, ii cet cum multis Epissopis, in quocunque loco, sine eius praecepto Episςopum ordinare. si autem necessitas fuerit, tres Episcopi in quocuimque loco sint, cum Primatis praecepto ordinare debeant Episcopum. Quid porro de Romani

Pontificis Primatu senserint, & quo loco & ho nore ipsum habuerint Patres atque Episcopi fricam ex sipra allegatis Epistolis,quas Steph nus Archiepiscopus Carthaginensis nomine

trium Conciliorum Africae, ad Damasum P pain alia quaedam nodus Africana ad Inno. centium;& Concilium Mileuitanum, cui ipso .met S. Augustinus quoque interfuit & subscri

psit, ad eundem sanctissimum Pontificem scripseruose

358쪽

ct siueresserum eiuri a I

pserunt, meridiana luce clarius euadit. Et lixoenus quidem, quid tam Latini, quam Graeci, ' Orientis & occidentis Patres, tam sigillatim, quam coniunctim, in Concilijs prouinciat bus de Primatu Romani Pontificis ingenue & ape te confessi, & tam verbis quam factis contestati sint, ex ipsorum scriptis atque monumentis adduximus: superest nunc Yt totiuS quoque,& niuersae Ecclesar catholicae fidem,& iEstificatio ' nem publicam, quam in Concilijs generalibus edidit, de ei*sdem potestate &principatu, in. medium adseramus.

CAPUT XIX.

N ROMANUS PONTIVEM sit Catholicae Ecclesiae Uremus Pastor se

mcto cundumsidem es mentiam to- iiij, orientis se Ocridentissimul, hoceri . iniuersae per orbem istius Ecclesie, in Conciliysseneralibus test

i iam.

sicorum. t. ticorum.

Romanus Episco- Romanus Ponti- pus, quia S. Petri si sex nec S. Petri su premi Ecclesiae PM cetar, nec Ecclesiaestoris, ordinarius & Christi ordinarius

359쪽

legitimus silccessor, . est, aut supremus P totius quoque uni- stor, sed ipsissimus uersalis Ecclesiae,sub Antichristus: quia se Christo, visibile est Ecclesia Christi pri- capes, Pastor&Re- mitiua credidit, &ctor supremus: quia proses a fuit.

sic uniuersa per or- a CILIUM

bem Christianum Nicaenum primum, credidit de consessa Ca. 6. Mos antiquus

est primaeva Christi perdurat in Aegyp-

Ecclesia. to,Vel Lybia,&Ρem CONCILIV Μ Ni- tapoli,ut Alexandri- caenum primum Ca. nus Episcopus horua . secudum nouam omnium habeat po- editionem Alphonsi testatemfluoniam ρομPisani. Veneramur, dem ct visiopo Rom inquit,secudum scri- no parilis mos est simi, pluras & Canonu de- liter autem & apud finitione,sanctissimu Antiochiam cretera Romanae, antiquaeq; quς Prouincias, ho- Ecclesiis Episcopum, nor suus Unicuique primu esse et maximum seruetur Ecclesiae. Episcoporu. Vt autem b CONCILI v Μcuctis ditionis sus na Mileuitanum O. 22.tionibus imperat PM Item placuit ut Prestriarcha, & leges :n- byteri Dia ni, vel dicit,& ut a principio caeteri inferiores ci Petrus Christi Vica- rici in caussis quas

nus Religioni, Eccle habuerint,si de i idu

360쪽

successorum ritu. asy

stu rebus pertinenti- ru questi fuerint viab prssectus.Princi- cini Episcopi eos au-pum Christianoru, diant, & inter eos prouinciaru, & om- quicquid est finiant nium gentiu Domi- adhibiti ab eis exitus &Reistor erat :, consensita Episcopo- ta ille cuius principat in xum suorum. Quod

Roma est,Petrosiunctis et si & ab eis prouocam auctoritate par, Patri' dum putauerint,nonarcharum omnium do- prouocent,nisi ad A- minatum ct principa' fricana Concilia, Vel tum obtinet. Huic san- ad Primates Prouinctioni si quis repu- ciarum suarum. Ad gnauerit,& obsistere transimarina autem qui ausus, suerit, totius putauerit appellandum,

Synodi decreto ana- a nullo inter africam in . themati subiiciatur. communione uscipi IDAM CONCΙ- tur. LIV Μ in praesitio- c CONCILI v M ne. Sciendum est sa- Carthaginense sextu, nὸ ab omnibus ca- appellationes ad R

tholicis, quoniam sam manum Pontificem cta Ecclem Romana nul admittere recusauit. Iis Synodicis decretis pravita est sed Euagesica voce Domin et Saluatoris nostri primatu obtinuit. Vbi dixit B. Petro Apostolo:tu es Petrus,& super hac petra aedificabo Eccl esiam mea,& portae

inseri non prevalebuntaduersiis eam.Et tibi

SEARCH

MENU NAVIGATION