Latina carmina

101쪽

Audit, quam Pueros , Puellulasque Sibi carmina sacra concinentes PHaec illa est si quidem canenda vobis Virgo gloria Virginum , decusque,

Quae, cum Vox Domini vetustiores Dissipans tenebras , cha OSque frangens . Sonans imperio potentiori Formas ex nihilo extrahebat Omnes,

Cum super faciem ambulans Abyssi Dei spiritus incubabat undis pCum primum omnipotens suprema Virtus In gyrum aethereos rotabat Orbes , Lucem tempore dividens , locoque , Ponebatque mari arginem frementi: Praesens Consiliis urat supremis Di vast Filia mentis, et profundis Educta o sapientiae latebris. Haec exempta Dei manu polenti Naturae maculis, Originisque Parentis sterilem reclusit alvum , Et primum jubar attulit salutis , Inter virgineos Puella coetus Tanto purior omnibus puellis , Quanto vel rutilans micantiori Cuncta lumine vincit astra phoebus. Haec Verbum gremio tulit supernum In experta virum, et diu expetitam aeterni Sobolem edidit parentis. Verum quis vehemens doloris ietus

Cor scidit tibi silium tuenti ,

Tuas dolicias, tuumque morem

102쪽

. . . .

Passum saevitias furentiores Expirare animam riulantis inter Clamores Populi ferocientes PAt vobis Pueri , Puellulaeque , Ρiae si lacrimae essivunt ocellis, Dum tanto miserescitis dolori ,

Modum ponite sietibus ; voluptas

Nam recens veterem expulit dolorem , Dum curru Super alta glorioso Scandit sidera filius resurgens. Verum post lacrimas amariores Vitae curriculum severioris

Clausit dulci obῖtu Beata Mater ;

Nam nec mortis iter tenebricosum, Squallentemve situm attigit sepulcri; Vitae munere sed fruens perenni Cingens siderea caput Corona, Perque altum aethera filium sequuta

Sublimi ingreditur polum triumpho. At vos , o Pueri , Puellullaeque , Albis spargite liliis inanem

Certatim tumulum , et simul canentes Laeti diei te io , io triumphe. Auditis, resonent velut sereno Plausus aethere , Caelitumque turmao Laetae io geminent , io triumphe 3 Iam satis Pueri , Puellulaeque :Vestros ipsa etenim benigna cantus Excepit, placido favensque Vultu, Et Dei solio assidet superno Nostris praesidium , salusque rebus.

103쪽

eo dulces oeuli motus , nec dulcia Verba , Quae cordi igniculum subdere blanda solent , Nec molles artus , O virgo , nitorque IuVentae , Nec quae circumflant Τe decora , et charites , Nec quaevis avidus probat , et commendat amator, Qui rerum externo pascitur intuitu ;Sed probitas , candorque animi , cognataque Virtus , Et placidi mores , et docile ingenium , Quaeque vereeundo Τibi pulchra modestia vultu , Quaeque sedet puro pectore Simplicitas , Et quaevis sapiens probat , et commendat amator , Qui cordis dotes aestimat, atque animi , Illustri placuere viro , cui nubis : in illo Nec praeclara minus , quae placuere Tibi. Sic igitur virtus similes vos secerat , unum Nunc vos essiciet conjugialis amor.

104쪽

ovo ego debueram , prurit si quid cacoethis , Auditor tantum , tacitusque tot Arcadas inter , Ut multorum unus ignavo insistere scamno, Et capitis nutu , manibusque aliena probare

Scripta supercilium rugans stupefactus utrumque , Seu quisquam molli distillet verba palato , Seu tumido explodat versus pulmone sonantes Sese contorquens , et gesticuletur anhelans ;Non. etenim sas hoc juveni, quem Iuppiter aequo Lumine nascentem Vidit, musisque sacravit; Namque licet quidam me cincinnatus inepti Carminis Auctorem dicat, neve aestimet assis; Attamen Arcadicum legor ipso relatus in album ,s Iuro autem, necne, hoc tu videris, O bone custos, in Quin etiam toties nitidis cudenda libellis Carmina conscripsi , seu sacra orator ab aedo Indixit vitiis inter jejunia bellum , Seu nupta est avido formosa puella.marito , Seu sacra virgineo velarit tempora peplo :Unde dati plausus , et me dixere Poetam ASSentatores e sed non ego credulus illis ;Sat me etenim novi, satis et mihi conscius ipsi. At si alii titulo gaudent , et honore Poetae,

105쪽

Quos tali Phaebus nusquam dignatus honore est, Quidni ego P Sed vatum, ut lubet insere, et exime turbae, Quo se cumque tamen res isthaeo verterit, adsum ;Euridaicus heri siquidem, tum deinde Philillus Sub noctem ad Calidae inventus mihi sorte tabernam , Vendit ubi Venetus dulcem sitientibus undam, Admonuit : cras magna cohors Custodis in aede ConVeniet Vatum angusto numerosa cubicio. Hic, sodes , tu etiam sucris, et quod lubet, asser. Ast ego tum nasum crispans , et lumina torquenS , Eripe te hinc e musas jussi, phoebumque Valere e Siquid habes alias dictum , repetes : pudet: ergo Quidquam singo novi : non id lubet , aut vacat : ut tu Durus homo es : toties ab amico turpe rogari. Ast me quid majus urget : venias tamen; illic

Te nemo invitum teneat; quid si urget , abibis: Pol l me occidisti ; veniam. Veni ergo , sidemque Sic tenui ; satis hoc ; etenim quod promere possim Nil habeo. Quid agam Num scilicet expediat me

Bisseptem Italico disponere carmina metro PHoc multi faciunt. Lyricum num promere cantum p

At quis Pindaricum mihi protinus ingerat aestrum pNum satyram dicam3 hoc hoc , o dulcissime rerum , Eia age, dic Satyram, SatJram dic eja age, Sodes. At paullisper adhuc , animoque atque auro lavete, Mo ne inopem cerebri usque adeo censetis , amici , Terque , quaterque bonum, ut Satyram conscribere dicar pNou ita, dum mentona servent mihi Numina, dumque Haeserit una salis capiti semuncia Sano.

106쪽

Νam licet insensum vitio sit, ei utile carmen,

Publica quod iaculo sgit peccata salubri ,

Criminis auctori parcens, dum crimina carpit, Neve pudicitiae leges , nec moris honesti Ossendat turpi satyra , nec nomine quemquam Designet, Vulgetque aliena opprobria Vates; At satyrae nomen vulgi sonat aure nefandum , Et si sorto mala satyrae culpaberis auctor Ad centum cellas operi damnaberis inter Pileolos rubros , et crassos bardocucullOS. Quod superest igitur, nihil est. Iam parce, Philille. Dixi utcumque aliquid; tu, si potes, exprime Succum. Haec ego praeterita congessi carmina nocte, Non ad candelae faculam, vigilemque lucernam, Sed thalamo expansus , donec subrepsit in artus Sensim somnus iners , et lassos clausit Ocellos.

107쪽

Valum dissicili tam saepe inclusus agone , Ceu puer ante nigrum recitans data pensa Magistrtim , Mussarim titubans , imo expiscata cerebro Carmina micturiens , rebusque indigna locisque yQuippe ego , si superi grandi turgescere VerSu , Egregios quo darent vates aequare canendo , Cum lubet, et pulchrae laudis seges ampla metenda est, Non equidem toties paterer, totiesque rogari, Sed sorte huc , ceu qui mercem renuentibus Osseri , Ultro accessissem petulantis more poetae , Et largo pulmone sonans , atque Ore rotundo Expuerem Versus auro cedroque notandos ;Neu te praecipuo fraudarem laudis honore, Caesareo Iuvenis nuper circumdate Serto , Cui voto unanimi jam nunc Germania magnum Destinat Imperium , et patrios designat honores. Ast humili quoniam me tantum ludere versu , Et laetos miscere iocos indulsit apollo , Insipiens ausim tenui tractare camoena Argumentum ingens , et longe viribus impar pQuid tamen 3 anno mihi datus est impune fovendus

Hic locus P IIaud equidem. Pereat palpo improbus ille , Dui me huc nolentem adduxit. Sed quid juvet ultra

108쪽

Intempestivas tricando nectere caussas PFrustra oneri dorsum nimirum subtrahimus , eeu Cum misero sese distorquet asellus , iniquo Ne quicquam excutiens clitellas susto gravatas. Ergo importunus vatis pudor absit ab ore. Num mihi trans alpes famae jactura Verenda est, Et trepidem, dicar no carminis auctor inepti Hoc caveant , quorum gliscit caprificus in imo Pectore, et aeternum quaerunt sibi nomen in aevum. Non etenim prurit scabies haec in jecore aegro , Cortus quid tali liceat sperare poetae. Nam nec perpetuis vivent impressa papyris , Nec mea Danubium pertingent carmina , neve obtutu haec unquam Caesar dignabitur uno :Sed quo nata die , fungos imitata , peribunt. Quid refert trutina periturum e X pendere carmen Qualiacumque loquar , plausus sortasse dabuntur. Assidet Auditor recitanti plaudere jus est, Quamlibet indocta non intellexerit aure :Nunc ergo Austriacae stirpis to , REGIA PROLES, Germanique decus , spes et certissima regni , Λlloquor absentem, et si libera cuique potestas SenSa aperire animi, et quae quis putet optima , sari, Quandoquidem haud votum, nec mens est omnibus una in Longe aliis potiora tibi fortasse precabor.

Bellorum tibi fausta canant praesagia Vates , Et Pugnas , magnosque crepent pleno ore triumphos. Tum Byrantino minitentur sata tyranno , Stornentesque viam tale victricibus armis ,

109쪽

Iam nunc ad sacrum Solvant pia Vota Sepulchrum , Ipso etiam tibi fausta precor , sed quae rata fiant Eventu facili, nulloque laboro parentur , Vivere queis possim longum felicior aevum , Ingenioque meo mage respondentia I namque Ni dociles mores , animumque quietis amantem Di dederunt , longe pacem qui praeserat armis. Arma procul , martis dira instrumenta , necisque zAt tu , quaeso , animum ne tanto assuesce furori , Neu quaeras multo venalem Sanguine laurum , Tristia neu miserae natorum lanera matreSCollacriment , neu sponsa recens orbata marito

Milite agat viduas lugendo frigida noctes , Neu jaceant avidis inhumata cadavera corvis Sed viridi Pax alma caput tibi cingat oliva, Et jucunda quies , et pleno copia cornu,

Virtutumque cohors , et doctae Palladis artes, Auspice te , Vigeant, tutoque fruantur asJlo. Non ideo tamen horter te Ianguescere molli Desidia; neque enim imperio , populisque regendis Natum , te magni talem instituere parentes. Nec sibi te duplici generosum e stipite germen , Austria degenerem , nec Lotharingia poscit. Arma lacessitus tantum cape r sentiat hostis Τe invictum bello , et plenum virtutis avitae , Et tecum jungi concordi foedere poscat.

Tu vince , et victo pacem concede petenti , Ut nova pacato revocentur gaudia regno , Et to finitimi Beges vereantur , amentque ,

110쪽

Tuque diu placida populos in pace gubernans

Otia laeta illis , atque aurea tempora dones , Evi deliciao nostri. Sic AEthere ab alto

Audiat ista Deus , ct praevia vota Secundet. Haec ego num dubitem eventu firmanda futuro, Cum nobis etiam flavi prope Τ ibridis undam Isthinc sepositis, alioque sub aethero natis Sollicitas inter curas , trepidosque timores

Laetitiam attulerint fausti praeludia regni PNam nos assiduo dudum terroro premebat Formidata nimis cereris penuria , plebsque Cum strepitu exposcens panes ad limina surni Aspera miscebat pugnis convicia : quovis Quisque die, saevamque samem , atque extrema malorum Anxius impendere sibi trepidabat, inanes Lymphatum vulgus rumores usque Serebat :Εxitium nobis, et inevitabile satum Imminet, heu i miseris annona aliunde negatur Pastillos Edicta vetant, et pane Secundo Invitos vesci cogunt, solidaque sarina , Quin etiam auxilium afflictis , spesque unica rebuSDeperiore rates frumenti pondere Onustae. Altera namque austris impacta ad litus iniquum, . Ostia dum contra obnitens Τ3berina subiret, i maris effracta est; dum portus altera amicos Intraret scopulis affixa pependit acutis. Tum nova ubique sibi mala singere, seque vicissim

Scitari ; quantum jam panis restat edendum ΘΗorrea frumenti modios quot pnblica servant Θ