Loquere Domine! qui audit servus Tuus! : Adlocutiones Jesu Christi ad cor hominis divinis Scripturis depromptae, cum quotidianis precibus; in Clericorum et Sæcularium usum

391쪽

appetitum rebellem si oeno timoris, desiderio serenissimi vultus Tui. Omnes Victoriae regum terrenorum, D0mine, quae leguntur in historiis cum admiratione filiorum hujus saeculi, non sunt comparabiles cum Victoriis unius discipuli Tui, qui dominatus est concupiscentiis suis. Illae enim sunt victoriae hominum, qui bellando serviunt cupiditatibus suis, et captivando alios, fiunt ipsi captivi appetituum suorum usque ad miserrimam servitutem. Victoria tamen servorum Tuorum, qui vincunt Se-

ipsos, victoria Tua est, Domine, Qui vicisti mundum,

et a pede conculcans lari ara solvisti a poena carceris captivitatem Tuam.

O Domine, quam sortes sunt milites Tui, qui jam confregerunt capila draconis, et crucissiXerunt Sen Sus Suo S. Quam dulcis sit eis pax Tua comparata innumerabilibus proeliis, diu desiderata et tandem acquisitato sex Jerusalem, qualia cantica laudis reddunt Tibi corpus et anima, sensus et corda, ViScera et ossa illorum redempla de misera valde servituteli 0eli et terra, Domine, canunt Tibi canticum novum, quia imperasti Ventis et mari, et sacta est tranquillitas m3gn R. Non cessabunt laudare Te die ac nocte corda sidelia servorum Tuorum, quia statuisti procellam in auram, et siluerunt fluctus ejus. In hac victoria, Magister dulcissime, apparet gratia Scholae Tuae, cui comparari non possunt scholae filiorum hominum. Nam p0st severam disciplinam crucis succedit sta-

392쪽

lus pacificus filiorum Dei, quibus jam labor dulcescit,

et vertitur in pinguissimum nutrimentum animae Suae. Beata gens, quae non adoravit deos alienos, et in tempore angustiae quaesivit Te, Unigenile Fili Dei. Beati servi Tui, qui non pepercerunt animae Suae propter Telo altissima sapientia et sortitudo lHaec est praeda Veri David, qua praedatus est Salutem, gaudium et divitias cordis sui. Haec est praeda Tua, Domine, populus scilicet electus acquisitionis Tuae, ubi posuisti delicius Tuas. Hic est exercitus candidatus Filii Dei, cujus sortitudo, magnitudo et altitudo abscondita est ab oculis viventium; sed revelabitur in Ecclesia magna, ubi altissimus Deus manifestabit occulta mirabilia deXterae Suae. Interim Vero antequam Veniat dies magna, Victores Tui, Domine, praegustant mel dulcedinis Tuae, mansuefactis bestiis passionum, a quibus VeXabantur; et facti jam magistri aliorum dirigunt pedes pusillae plebis in viam pacis consolantes eos, qui in omni preSSura sunt. Facti sunt hi electissimi amici Tui, Domine, pes claudo et oculus caeco, patres Orphanorum et vindices viduarum; et opponunt se quasi murum aeneum inseruo et Mundo, crudelissimis inimicis Tuis. Atque ita multiplicant mirabiliter opera bona, qui bus pleni moriuntur in senecta uberi, et transeunt de exilio ad dulcissimam pacem, et vita mortali ad immortalem et beatissimam vitam Tuam.

393쪽

Crevist . De consideratione risiorum, a quibus pur9σιντ anima in Schola Iesu Christi. Homo, quem secisti rectum, Domine, non intellexit consilium altissimae sapientiae Tuae; alque ita de loco Voluptatis, in quo posuisti eum, ut nutriretur dulcissi mis fructibus Spiritus Tut, ejectus est in terram Spinas et tribulos germinantem, ubi comparatus jumentis insipientibus comedit cibum animalem in sudore Vultus sui, et factum est, ut inter sudores et labores servitutis suae adhaereat anima ejus bonis, quae de terra sunt, et stat adeo terrenus et abominabilis, sicut sunt ea, quae dilexit. Horribiliter deformatus est longissime recedens aspeciosissima sorma gratiae Tuae, et a candore nivis mutatus est in nigredinem carbonum, quibus laedantur inimici Tui. Nihil novi nisi sordes et faeces peccatorum, et quasi equus indomitus currit post cupiditates suaS. Superbia, Vanitas, invidia, avaritia et alia monstra vitiorum sunt haereditas ejus; a qua nem0 P0test liberari, nisi per Te, Domine, Qui solus facis mundum de immundo conceptum Semine. Qua in re apparet sormosissimus splendor, et sortissima virlus Scholae Tuae, Domine, Qui abluis sor-

394쪽

iles siliarum Si0n, et vestis eas bysso et cocco in castissimis deliciis Tuis. Accedit filius Adae gravatus et denigratus ad Seholam Tuam, Domine, et vi efficacissimae disciplinae et gratiae Tuae resormatur ad eXemplar, et quod ei in

monte perfectionis monstratum e St' et amput8ta Vetustate Viliorum, configuratur Tibi.

Lavatur balneo pretiosissimi sanguinis Tui, quod tepefecit ardor charitatis; et fugit de lavacro mutulus

in virum alterum mulatione dexterae Tuae.

Laudent Te, Domine, casta corda discipulorum Tuorum, in tympano et psallerio psallant Tibi quia educis vinctum de domo carceris, et magnificas Sine sine copiosissimas laudes antiquae misericordiae Tilae. Credo certe, liberalissime Domine, tam admirabilem esse esseclum hujus mutationis Tuae; ut si a peccatoribus videri posset, durissima eorum corda moVeret ad compunctionem et desiderium adhaerendi Tibi. Nunc Vero, po Siqu0m non omnes capiunt mrsterium hoc, adorabo majestatem Tuam; et instructus fide, quae est quasi lucerna lucens in caliginoso loco, credam, opera Tua esse mirabilia nimis. Sedebo solitarius et tacebo super magnitudine bonitatis et suavitatis Tuae; in hac enim purgatione Veleris fermenti admirabilis valde videtur bonitas et dulcedo Tua; quia mitissime recipis inimicos Tuos et donas illis vestem nuptialem et jura beatissima filiorum Dei. Gratis venumdati sunt, ut sacerent malum, et Sine argento redimuntur praeventi, et divites lacti dulcissima bonitate Tua.

395쪽

Propterea memor ero Tui, et laudabo Te custodem sili0rum Adae, Qui vincis duritiem pecc9lorum man-Suetudine, et sanas Sine Vulneribus praeordinatas ad

vitam aeternam OVeS TURS.

Convertantur ergo Tibi timentes Te, D0mine, equi noverunt amabilia valde testimonia Tua.

Christi. Omnes filii hujus saeculi sicut Adam peccaverunt, Domine, quaerentes, esse sicut Dii, et aedificant turrem Babel cum patre SUO. Praevaric3ntur legem puram, quam dedisti eis, nolentes subjici Tibi, et currunt erecto collo adversu S Te. Iu visceribus peccatorum Sedet superbia regina vitiorum, quasi in solio suo, et impellit stultos, ut ambulent in magnis et in mirabilibus Super se. Quod adeo verum est, Domine, ut et ipsi homines plebei et abjecti quaerant excellentiam in stercore vilium exerciliorum, quibus Vivunt; nam de nobilioribus, qui gloriantur in Virtute sua, manifestum eSt, quod superbia eorum aScendit Semper. Gravissima infirmitas est haec, quae creatura S Tuas, Domine, facit rebelles et similes luci sero super astra Dei ascendenti et exallanti se, ut mula aemulatione fieret similis Altissimo. Hoc grande malum facit homines oblivisci conditionis suae, et m9j Ora Se ambitiosissime quaerere.

Discipuli vero Tui, Domine, cognoscentes hoc

396쪽

malum, quod est principium ap08landi a Te, eXercent seipsos Vilissimis exercitiis, quantum fert status illorum; et mullis proeliis pugnant contra spiritum instantem inimicum gratiae Tuae. Neque contenti sunt exercitio isto, quo ipsi seips0s continent infra se, sed studiosissime curant in Vestitu, et sermone celare quidquid allum est, ut conterant caput serpentis, qui insidiatur calcaneo novissimorum

animae Suae.

Et quod mirabile est comparatione amatorum mundi, quaerunt Occasiones contumeliarum et improperiorum ad eXlinguendum sensum excellentiae et acquirendam gloriosissimam victoriam militiae Tuae.

0 Domine, quam sortes sunt isti milites Tui, qui

sensum acutissimum propriae aestimationis comprimunt, parali contemni et irrideri propter Te. Pauci sunt isti constantissimi, quorum laudeS enuntiabit omnis Ecclesia Sanctorum, quia fecerunt mir3bilia magna nimis. Et Tu, Domine, Qui corda nosti omnium videns occultas luctas, quibus exprimunt motus superbiae multiplices et vehementes, das eis prius copiosissimam gratiam, non qua non Sentiant, sed qua vincant Sentientes inimicos Tuos, qui non flectunt genua coram altissima majestate Tua. Postea vero ad laudem gratiae Tuae das servis Tuis, qui eontra superbiam sortiter pugnaVerunt, ut post multa proelia animadvertant, se jam non extolli super se, quamvis narrent mirabilia opera Tua, quae operaris in eis.

397쪽

Haec est victoria brachii Tui, Domine, in quo fecisti polentiam, et dispersisti superbos eX altitudine

cordis sui, n0n ut perirent, sed ut jam non essent superbi; sic enim desiderant justi descere peccatores a terra, ita ut amplius peceatores non sint. Desciente ergo superbia cadit Babylon, cujus culmen pertingebat ad nubes; et obstupescit mundus adspectaculum gratiae, quae mirabiliter reformat peccatores ad exemplar persectissimae justitiae Tuae.

Iesu Christi. Vanitas mundanae gloriae, quam sequuntur silii h0minum, Tibi, Domine, nota eSt. Usque adeo enim si agiles sunt, etiam quando operantur b0na, ut, postquam vicerunt inimicos suos, Sibi nimis placeant, et ab aliis laudari Vanissime cupiant. Immo, quod dolendum est, bona naturalia, quae dedisti eis, convertunt in argumentum vanitalis; ut glorientur nobilitate, pulchritudine Vel robore corporis, tribuentes sibi, quod certum est, eos non fecisse

aut meminiSSe.

Et eo procedit fragilitas haec, ut quamvis sciant, Se carere bonis, quae habere putantur, placeant sibi in illa gl0ria mendaci, et timeant, illa priVari.

Haec est haereditas filiorum Adae, quae cum peccato in h0mines pertran Siit, a qua nemo sanatur, nisi per gratiam Tuam. Haec infirmitas, Domine, n0n solum VeXat amatores

398쪽

mundi, sed absconditos etiam servos Tuos, quibus placet honor et sania, et laus pr0Xim0rum, in quorum

aestimatione aliquantum requieScunt.

Sed qui seliciter proficiunt in Schola Tua, diligentissimae repellunt motus vanae gloriae, ScienteS, mendaces esse homines in Stateris, et parum prodesse, si quis bonus aut sapiens reputetur, nisi Tu Scrutator

cordium probes illum. Quocirca fidelissimi sunt in attribuenda Tibi gloria, nolentes partem aliquam illius reddi sibi.

EXercent actus innumerabiles contemptus mundi et

calcantes fasium illius solummodo gloriantur in Te, Rex altissime, Cui Soli placere student. Atque ila pro minimo est illis, si magnifice judicentur ab aliis aut ab humano die; multisque ictibus gladii Tui exstirpant radices Vanitatis, quam acceperunt in patrimonio Adam, genitoris sui. Exercilium hoc, Domine, matutinum et Vesper linum ascendit sicut insensum in conspectu Tuo; et habet infinitam laudem apud electam plebem Scholae Tuae. Gratissimum enim sacrificium justitiae p0nitur in altari cordium suspirantium Tibi, quando in nullo bono gloriantur, beneque sciunt, se nihil habere, quod non acceperint a fonte infinitae bonitatis et misericordiae Dei sui. Multiplicatis ergo oblationibus purificatur cor discipulorum Tuorum, Domine, ut nihil sibi tribuant, sed totis visceribus reddant Tibi laudes, et glorientur in sola mugnitudine gratiae et redemptionis Tuae. Ex qu0 fit, ut extincto sensu vani latis post labores

399쪽

proeliorum securius vivant, bene operaules et nihil de se praesumentes, aut cum lampadibus vacuis gloriam hominum eXspectantes, Sed fidelissima sinceritate adhaerentes Tibi. Beati servi Tui, Domine, qui maturo sensu cogitantes, se gratia Tua esse, quod Sunt, non placentes

sibi, sed Tibi, libere currunt per viam Vitae, ut laetentur in laetitia probatissimae gentis Tuae. Illi solum quaesierunt Te, et Tu in aeternum glorificaberis, et habitabis in eis. Covist V. De eaestirpati0ne inridiae, quae sit in Schola Jesu

Christi.

Invidia diaboli, inimici Tui, Domine, mors intravit

in 0rbem terrarum, et ipsa quoque invidia, quae estab0 minabilis putredo OSSium. Atque ita factum est, ut filii Adam serpentis consilia secuti invideant aliis, et contris lentur, si Videant alios ditiores, nobiliores aut samo Siores Se. Quod eXperientia Ostensum est in passione Tus, mitissime Redemptor; nam et Pilatus vir parum Oculatus animadvertit, quod per invidiam tradidissent Te ad mortem cives Jerusalem, inimici Tui, non Volentes tolerare samam et clarissima miracula Tua. Verum infirmitas haec, Domine, non graVat sol0s peccatores, qui sunt extra gratiam Tuam; sed quandoque just0s, qui quamvis non consentiant peccato invidiae, contristantur tamen aliquantulum, si Videant alios feliciores se in ipsis quoque spiritualibus Operibus, per quae curari s0let invidia.

400쪽

IIumanum dico, sicut Tu nosti, Domine, propter infirmitatem veteris Adam, quam haereditate acceperunt.

Tu vero, Rex pacifice, Qui sine invidia communicas bona Tua nullius boni habens indigentiam, ope raris mirabilia in Schola humilium servorum Tuorum, qui adjuti sortissima virtute Tua, quamvis in principio

Suae conVerSionis tangantur infirmitate ista, praeliando tamen et invocando Te, veniunt ad statum quemdam felicissimum, in quo laetantur prOXimorum Suorum excellentia non minus aut fortasse magis quηm SV3. Das enim eis cor sapiens et intelligens ad discernendum judicium; et cum diligant proXimos Su0S, tanquam Seipsos, laetantur bonis eorum, quasi b0nis suis; atque ita mirabiliter aedificant et compungunt

alios Ostensione dulcissimi assectus erga omnes Vel amicos, vel inimicos Suo S. Haec est gens electa, gens magna, quam admirantur Omnes reges terrae, quia regnant quodam alliorem0do, quem n0n invenerunt potentes hujus saeculi. Beati viri, quorum anima non asiligitur prosperitate aliorum, neque dilatatur adversitate aliena, videtur enim ascendisse super alas Cherubim ad volandum per Serenam regionem, ubi non sunt nubila, quibus obscurantur habitatores terrae.

Profecto, Domine, hic est proprius et suavis valde Ductus pretiosissimi sanguinis Tui, quo vescuntur amici charissimi amicti auro primo divinae charitatis Tuae. Utinam universi homines nutrirentur cibo regio isto, quem paravit amor Tuus, ut omnes gauderent b0nis