Loquere Domine! qui audit servus Tuus! : Adlocutiones Jesu Christi ad cor hominis divinis Scripturis depromptae, cum quotidianis precibus; in Clericorum et Sæcularium usum

발행: 1855년

분량: 786페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

Ηi sunt, quoram memoria non derelinquetur, seda Te, liberalissime Remunerator, servabitur scripta in libro Vitae. Beatissimi sunt certe pauci isti pugnat0res Tui, Domine, quorum sortitudine clarificatur Catholica fides Tua usque ad fines orbis terrae. Nunc circumeunt egentes, angustiali, aspicii, in solitudinibus errantes et in mediis populis quand0que apparentes, ut cum discrimine corporalis Vitae annuntient iis, qui Te ignorant, aeternam Vitam Tuam. Bene est, ut sortiter pugnent pro Te, et enarrent universa magnalia Tua. Cito enim finietur persecutio, et cessabit crudelitas tTraian0rum; ipsi vero ascendentes de tribulatione magna Vestientur stola candida, et prima in amplissimo regno Tuo, cujus melicitas et laetitia non cessabit in

aeternum.

Schola Iesu Christi. Virtus religionis, Domine, qua colitur et adoratur divina majestas Tua, mirabiliter exercetur a discipulis Tuis, qu0rum potissima cura est, ut multis modis honorent Te. Et primum quidem prosternunt se Tibi humillimis cordibus et corporibus adorantes sublimissimam dignitatem majestalis Tuae. Asserentes Tibi non filios arietum et hircos cum medulla tritici, sed incensum purissimi assectus erga legem Tu 3m.

442쪽

Sacrificant Tibi vitulos labiorum suorum in psalterio decem chordarum cantantes Tibi, et innumerabiles hostias spirituales immolantes in ara c0rdis sui. O Domine, quoties extollunt manus suas in sancta ad0rantes Te, et narrantes mirabilia, quae secisti parcens illis.

Et haec quidem, altissime Fili Dei, quae ad sacrificia spiritualia pertinent, multiplicantur in Schola Tua

super Stellas coeli ascendentibus ad Te odoribus sua vitatis de concilio et congregatione justorum unanimiter habitantium in domo Tua. Sed inessabilis est laus magna servorum Tu0rum, quae nascitur ex celebratione et solemni ministerio

altaris, ubi osserunt Te puris cordibus et manibus clementissimo Patri Tuo. Ibi una oblatione, quam quotidie repetunt, incruente immolant candidissimum Agnum Dei, Qui tollit peccata mundi, tanta copia ignitorum assecluum et lacrymarum dulcissime fluentium, prae commotione Viscerum in cantu Ecclesiae Tuae, ut sine dubio delecteris in eis, et respicias gratis Sima Vola eorum. Quam pie et ardenter, et quam maturis Sen Sibus, Domine, servi Tui, quos altissima dignitate sacerdotum decorasti, accedunt ad altare Tuum, ut p0nant ibi non panes prop0sili 0nis antiquae, aut carnes Vitulorum et hircorum, sed panem, qui de coelo descendit, et sanguinem, quem sudisti, cum Operareris Salutem in medio terrael omni custodia custodiunt corda et corpora Sua,

ne inquinentur et indigne tangant vasa Domini; et

443쪽

multiplicibus modis eXpurgant vetus sermentum, et lavant stolas SV3S. Sic ergo conjungentes interiores hostias affectuum suorum cum holocausto pinguissimo novi et aeterni testamenti Tui faciunt solennitatem grandem magnitudine oblationis et votorum ascendentium velociter adc0nspectum majestalis Tuae. Tu vero, Clementissime, Qui intueris corda hominum, odoraris Sacrificium gratissimum cordi Tuo eX- audiens desideria pauperum sortissime suspirantium Tibi, et visitans in misericordiis multis casta corda, quae requirunt Te. Sunt certe oculi Tui aperti, et aures Tuae erectae ad orationes justorum, quas osserunt cum muneribus

dilectionis, quae praeparavit nobis infinitus amor Tuus. Hic est cultus religionis, qua honoratur altitudo Tua, Rex magne, Qui pro persecto puroque cultu, qui redditur Tibi a piissimis discipulis Tuis, reddes eis coronas decoris, et inaestimabilia gaudia in templo Jerusalem, primogenitae civitatis Tune. Cnvrit x 1. De eaeercitio orationis, quod sit in Schola Jesu Christi. Non intelligit mundus, clementissime Fili Dei, quanti

p0nderis sit semper orare et nunqu3m deficere. N0n capiunt principes terrae verbum hoc de mane

surgendi et vigilandi ad p0stes sapientiae, atque ideo non inveniunt illum. Non est inter filios saeculi hujus, qui c0nsideret,

444쪽

quantae sint divitiae ei sola lia orationis, in qua anima, tanquam sponsa castissime c0njungitur Tibi sponso suo. Schola tamen Tua, Domine, illustrata lumine vultus Tui cognovit pondus et aestimationem orationis, et se totam dedicavit studio illius. Quapropter amici Tui habent horas certas et quotidianas, quibus intentissime vacant Tibi, unico bono et solatio suo, tanti aestimantes tempus illud, ut libenter contemnant omnia desiderabilia mundi, ne

priventur eo consortio Tu O.

Et ne alieni essiiciantur a Te, Qui es vita et melicitas eorum, reliquo tempore diei et noctis, quantum fert humana fragilitas, nihil cogitant, nisi Te, ut adhaereat visceribus eorum delectabilis valde imago

praesentiae Tu fle. Neque in hoc opere tam necessario sequuntur, Vel admittunt consilia hominum, qui nesciunt aestimare pretium sapientiae Tuae; sed intuentur exempla Sanctorum, qui quaerebant speluncas et solitudines, ut longe a confusione Babγlonis vacarent Tibi. Propter hoc subtrahunt se consortio c0nsanguineorum et amicorum carnalium, qui sallaciter lactant eos inutilibus suasionibus, quae corda Stulla Seducunt. Propter hoc fugiunt inquinamenta carnis et Spiritus, Scientes, se non posse conVersari Tecum, Si n0n lavent pedeS SUO S.

Atque ita puris cordibus et manibus assistunt ante faciem Tuam, Rex pacifice, ut audiant, quid loquaris eis, et percipiant sibilum lenis aurae Tuae. Purgant atque repurgant semetipsos calido balneo

445쪽

sanguinis Tui, ut crescente puritate vitae aptioressiunt ad ascensiones cordis, et dulcissimam sermocinationem secreti Spiritus Tui, qui auditur in abscondito cubiculo cordis, clausis portis atque senestris sensuum adversus importunas imagines mundi. Sic ergo exercent se discipuli Tui, Domine, tantucum sollicitudine et fidelitate, ut nolint requiescere donec inveniant Te, a Quo exspectant pluviam Voluntariam misericordiae, quae sicut ros Hermon descendit in eos, qui vigilant ad portas Sion, ubi est locus

quietis Tuae. Et quamvis longa et tristissima ariditate probes illos, quasi ambulantes per loca deserta, ubi labora

tur aquae penuriu, sequuntur Te fideliter per viam solitudinis, Scientes, se currere ad sontem aquae ViVae. N0n cessant a proposito sequendi Te, licet occurrant eis crudeles inimici, qui quaerunt subvertere Sen Sus eorum ad deserendum Scholam Tuam. Fide igitur sincera ambulant per terram sterilem,

quamdiu placet Tibi, ductori suo, Cui adhaerent neglectis consiliis hominum. Et quando disponit suavissima providentia Tua, apparet eis terra promissa, quasi paradisus Domini,

ut lassi recreentur et laetentur abundantia dulcissimae bonitalis Tuae. Ibi exultant ossa humiliata, et reviviscunt Viscern pene mortua rigata flumine consolationis Tuae. Ibi cor expanditur prae magnitudine laetitiae, et fortissime adhaeret Tibi, liberalissimo Remuneratori Suo. Ibi salit sicut cervus claudus, et solvitur Vinculum

446쪽

linguae mulorum ad cantandas copiosissimas misericordias Tu3S.

Ibi sugunt charissimi amici lac Sponsi ex uberibus Tuis, quae fragrant unguentis optimis, quibus nihil

est comparabile in terra nostra.

Ibi apparet lux sorm0sior sole, quae illuminat penetralia cordis, et ingerit castissimas delectationes Dei. O Domine, quam dives est domus Tua, et quam plena sunt cellaria Tua ubertale consolationum inessabilium, quas non gustant, neque gustabunt, qui sugiunt humilitatem et mansuetudinem Scholae Tuae. O quam contemptibilia et sordida videntur dilectis Tuis, qui gustaverunt Te, omnia solatia filiorum Adae, omnia convivia, Omnia palatia, Omnes horti et omnes Voluptates corporum, quibus tenentur ligati inimici

Spiritus TullNon recedant a Schola Tua, Domine, qui Te Iactati sunt, et biberunt de torrente consolationis, qua plena est sermocinalio Tua. Etenim et solatia illa, quibus novelli servi et adolescentuli trahuntur, talia sunt, quae illos trahere possint sine violentia, ut n0lint separari unquam a

Te; sed gaudia illa majora et puriora, quibus post

sterilitatem abundare solent oratores Tui, sortius tenent corda et corpora eXultantia in Deum vivum, et in aeternum velint Tecum perm3nere.

Magna est velut mare b0nitas Tua, Domine, 0ui p0suisti delicias Tuas in communicatione filiorum h0minum, ut ostenderes antiquas cogitationes miserendi, quas habuisti, antequam fundares terram, et abrssis vestires illam.

447쪽

Beati servi Tui, Rex pacisce, qui assidue assistunt

coram facie Tua, et meditantur in operibus manuum Tuarum, et quod melicius est, contemplantur Te Summam bonitatem, sapientiam et sortitudinem suam. Hi pauci electi Tui quaerent certissime loca solitaria, ubi non audiatur strepitus malleorum et clamor mercatorum et discursus transeuntium et currentium post desideria SUB. Quaerent atque requirent Te in abscondito, ut pacifice loquantur Tecum, et adhaereant cordi TUO. Tu vero, Clementissime, eXaudies eos et amantissime respondebis, quando osserrent Tibi sacrificium

plenum adipe desiderit Tui; et post exilium hoc

ostendes eis Optatissimam et super coelos Serenissimam praesentiam Tuam.

Christi. Si omnia membra mea verterentur in linguas, Unigenite Fili Dei, non satis laudarem exercilium Obedientiae, quae singulariter lucet in Schola Tua. In hac enim virtute excellenter imitatur Te, qui facius est obediens a nativitate usque Te et recederea praeVari cali0ne patris sui. Et quidem, quod est mirabile, cum esses Filius naturalis Dei, didicisti ex iis, quae passus es, obe dientiam, quasi v0lens singulari cura et persectione imprimere visceribus discipulorum Tuorum cultum et amorem virtutis istius.

448쪽

0uapropter illi bene intelligentes sensum Praeceptoris sui, Qui docet sapientiam in abscondito, ita se

tradunt regendos superioribus suis, quasi omni discursu et judicio carerent. Sciunt enim, omne judicium creaturarum non posse

comparari cum judicio Filii Dei loquentis per superiorem Suum; et ideo redigunt in captivitatem omnem intellectum, ne forte pereant de via justa. Quod adeo persecte sit in Schola Tua, Domine, ut cum jucunditate multa superiore religionum, in

quibus observantia viget, considerent mirabilia magna, quae operaris in auditoribus Tuis. Ab initio enim suae renunciationis multi novelli discipuli, qui paulo ante erant e numero prudentum hujus mundi, adeo mirabiliter mutantur per gratiam Tuam, ut meliciter eX coecati obscuritate fidei, non magis discurrant circa obedientiae mandata, quam si infantes modo geniti essent.

Qua certe simplicitate gratissima Tibi, Domine, in

tantum proficiunt, ut intra paucos menses Videantur 3ScendiSse super eX celsam terram, et Sedere posse

cum principibus populi Tui.

Hi sunt, qui renascuntur denuo iterato ingredientes in uterum incorruptum Scholae Tuae; quae quasi purissima virgo parit Tibi filios sine dolore, ut multiplicetur nive candidior familia Tua. Crescit autem obedientiae laus in multis occasionibus, ubi praecipiuntur ardua et dissicilia, aut quae fortasse non videntur rationabilia; in quibus tamen mites agni Tui, Domine, vel nescientes cogitare malum

449쪽

de superiore suo, vel si lenientur, repellentes cum horrore cogitationes insideles, comparant admirabiles victorias, quibus aedificatur et eXhilaratur domus TUR. 0 Rex pacifice, quam speci0sa est congregatio justorum ordinatissimis actionibus t0la composita ad nutum praelati sui l0uam melix aemulatio discipulorum Tuorum, qui sunt parali potius mori, quam Verbum obedieniae praeterire. Quantus decor est, Domine, ille, qui consurgit ex concordia mullorum consentientium promptissimis animis in unum opus obedientiae, quam totis Visceribus

diligunti

Non est Salan in Schola obedientiae Tuae, dulcissime Magister hominum, non murmur, non querim Oniae, non salsae interprelationes, non fastidia, non malignitas, non tarditas, sed paX et laetitia nascens de corde puro et fide non ficta. Credo certe, Domine, Te comedere avidissime Su3ves valde fructus istos, quos producit obedientiae studium in pacifica domo habitationis Tuae. Vescere ergo, Domine, et laetentur omnes, qui se sacrificaverunt Tibi, ut servirent divinae majestali omnibus diebus vitae Suue. Tu regis eos nunc in arcu, in quam non ingrediuntur fluctus aquarum diluvii; et postea jubebis requieScere non Super montes Armeniae, sed superm0ntem coagulatum interminabilis gloriae et inessa bilis consolationis TUBe. II.

450쪽

Cinvisi x v. De eaeercitio castitatis, quod sit in Schola Iesu

Christi. Beatissima est Schola Tua, Domine, quae castigat concupiscentiam tanquam equum sallacem ad salutem, qui in abundantia virium suarum non SalVatur. 0 quam pulchra est, Rex pacifice, casta generatio quaerentium Te, quam illustrat claritas vultus TullCorda casta ad Te suspirantia sunt lilia candidissima paradisi Tui, quibus delectatur anima Tua. 0u0d bene intelligentes discipuli Tui, Domine, viriliter pugnant pro decore castitatis; et dignum judicant pati multos sudores et angustias pro candore puritatis Tuae. Tenent gladios super femur suum; praecinctisque lumbis vigilant ad Te, ne unquam inquinentur Stolae eorum, quibus decorantur ad nuptias Agni Dei. Difficile numerari possunt vigiliae, jejunia, cilicia et aliae corporis castigationes, quibus eXercent Se, ad luendum decorem puritalis, qui Somno, cibo et m0llitie solet osseudi. Videntur certe solliciti amici Tui, Domine, mille oculos habere ad circumspiciendum occasiones et pericula laedendi casti talem, quasi viatores providi thesauros portantes, qui timent insultus latronum. Et ideo non cessant diebus atque noctibus Offerre Tibi preces et suspiria inenarrabilia, ut liberes eos de manu angustiae et de multis tribulationibus, quae circumdederunt eo S.Ilem vero quando lenientur l0ngis et molestissimis

SEARCH

MENU NAVIGATION