Vota et motiua Regiae Audientiae, pronuntiata decima septima die mensis Septembris, anno D[omi]ni 1620 : in processu intitulato Ioannis Gascon, super Appraehensione Ducatus de Yxar, simul, et Comitatus de Belchite, in litispendentiae Articulo]

발행: 1620년

분량: 83페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ni, dc magis communi. Tamen quia affirmativa habet maximam Voluntatis praesumptionem, ideo adiuncta aliqua coniectura , di 'cunt DD. eam esse amplectendam, maxime in descendentibus, Shoc ex voto omnium , etiam tenentium negatiuam opiuionem,

quod scilieet non sint vocati in simplicibus terna inis. Ita tenent

pulchre Socin.& Ruin. dicentes, quod fit ij pos iti in conditione

censentur vocati, quando ultra possitionem in conditione superuenir aliqua coniectura illud suadens. Debet enim tunc ali quid operati, ultra possitionem in conditione , & quod sic concludunt,comuniter on.& illi qui tenent negatiuam. Allegat So

cin. ad hoc multos, & totidem Ruinus, maxime si sumus in desicendentibus secundum Soc in una, & tia his terminis data aliqua conitetura, ultra possitionem in conditione, quod censeantur vocati descendente, , dicit equiorem, veriorem, & hodie magis comunem, Lil. Clar.addens, quod intrepide est tenenda, haec opinio ia praxi, sicut alias sine coniectura aliqua, dicit fore temerarium recedere, a glos Lucias, non essent vocati, tunc descendentes. Idem Crasses culti multis, dicens, quod in colla teralibus coniecturae requiruntur, ut inducatur vocatio in descendentibus vero, sine eis, aut saltim cum leuibus,& hanc dicit magis comunem,& veriorem,& ponit ibi varias coniecturas. Hos sequitur Nouius, sic decia tans communem opinionem negativam: tandem hanc veram concordiam, iuxta naturae,&palentum eo inmune, ac naturale votum, sequii ut Decian. d. covsq. q. vum. 3. Cra sei, dicentes . hanc veriorem equiorem , & magis communem, nec

polle ab ea dari ri: cessunt , ut dicit Rust. ita rem temperans prudenti aliter. Secundo praemitto, id quod multum commendatur, quod scilicet ut ij ponuntur in conditione duplici intentu. Primo , ad so lum excludendum substitutum,& extinguendum fideicommisso, eis existentibus,&sic ut minus gravetur haeres, & bona apud eum aneant libera, veluti si solum dicatur, Si stilus meui sine liberis d

Licet aliquo modo satis remoto,& non proximo, nec

considerabili detur illorum fauor , ab intestato scilicet, & tunc de plano procedit communis opinio, ἈLLO L Nulus enim particularis fauor filiorum consideratur, ex quo haeres

32쪽

Regi 'Audientiar. 3

grauatus potest bona dissipare eis, S etiam substituto inuitiς, io da Lucisi, aliquando Vero ponuntur liberi in conditior egratia, &fauore filiorum tantum,& non haeredes grauati, ve

luti in duplici conditione, si filius deces erit, sine filijs, & filii liberorum sine filijs,& sic conditiones prolabuntur in longius

tempus ultra mortem grauati. Tunc enim conditiones ille censetur appositae ad differendum fidei comissum post mortem filio tum , & descendentium in conditione positorum, ita declarando Coructu primo tenent Torni. . Huius subtilis diserentiae tradit a Torni Olo, illa videtur esse ratio, quia in primo casu existentibus filiis, extingitur statim fi dei commissum, ta haeres grauatus potest bona dissipare, nutataq; remanet spes certa fit ijs possidendi bona aliquo momen to, haerede bona alienante, nisi in cassu quo vellet abintestato decedere; quod est de futuris contingentibus; At vero in secundo casu, supposito non estatim extinguitur fideicomissum, sed disertum nec interim haeres grauatus potest bona alienare ir retio ca bili ter, sicut poterat in primo casu, & pendente ista dilatione neces larium est filios bona possidere. saltim illud certum est quod fauor grauati nullus consideratur. In hoc secundo casu; cum libere de bonis pendente cognitione disponere non post , neq; etiam substituti , cuius vocatio suspensa est , & sic solum remanet fauor filiorum .i n hoc igitur casu dicunt DD. B. pra dicti quod admituntur etiam leues coniecturae ad vocatio in nem descendentium, quatum aliquas breui calamo attingemus, cum pingues habeant illae tractatus, ad quos recurrere licet. Prima coniectura desumitur expositione in conditione filiorum legitimorum,& de legitimo matrimonio, quae a DD. tam

discussi.& disputata est,Vt per eam filij censeantur vocati ex te Liamento, quia si legitimari non e in faunt substitutium, sed solum legitimi,ut loquitur coditio , S stibili tutus excludit legitimatos, afortiori legitimi excludVnt legitimatos,per regula si vinco Vincentem te, Sc. Et si haec exclusio substituti non seret in vim testamenti, nequaquam fieret ab intestato. Quia tunc omnes admi-tuntur aequaliter, S licet habeat contradictores haec opinio, tamen haec est magis comuius,& magis vera, apud DD. eae multis,

i quid

33쪽

quia si solum operaretur abintestato uxtagiosi. Lucius, de haered. inb timen. certe diceretur aposita, etiam in fauorem legitimatoru, quod es et contra mentem testantis,& si solos legitimos de legitimo matrimonio, non censentur vocasse,ex testamento sine dubio legitimatos possuisset in conditione, &si ob nominationem limitatam legitimorum, ex legitimo matrimonio dilexit eos magis, ergo non licebit cum eis, aequare legitimatos, alias non esset praedilectium Givium Me ch.mbiflup.n. et 2. Deinde quia eadem cst vis, quae excludit substitutum, & quae includit filios, d.l. Lucius a. Vbi conditio filiorum, exclusiva substituti, includit filios ad succedendum, sed vis exclusiva est, ex testamento ergo, & inclusiua,c si in di Lucius. Inclusio solum operatur ad succedendum abintestato, hoc ideo est, quia nullam fecit testator differentiam inter filios: At secus esset si fecisset, eam pro ter illam par

ticularem notam eorum, quod comprobatur ex multis, quae tra

summe notandum pro opinione afirmatiua , & licet contra hoc Posse replicari, quod cum ad finem excludendi, non sit necesse Vocari, ex testamento, sed solum quod esse potuerit, ex testamento,uel ab intestato, & quod sic tacita mens testatotis, non fuerit Vocare ex testamento, cum etiam abin testato potuerit exclude re substitutum, Squod hoc fuit de mente testatoris, qui non prς' sumitur velle, nisi id quod verba sonant, & cum ex duplici capite possint excludere substitutum, non potest capi coniectura certa de uno magis, quam de alio in dubio, & qui se fundat in uno

debet illud probare, alias nihil facit ad quod omnes respondetur quod procedit replica in conditioni simplici liberorum, secus ubi sit differentia,& restrictio, nam tunc videtur eos p dilexisse, Ssic vocas e. Nam si abin testato non censetur praedilexisse eos. Cui ergo simus in descendentilμ possitis in conditione, eorum fauoxe, erit dicendum ex mente omnium, ex hac coniectura dici tuo catos. sum etiam, quia si vocavit filios omnes,& descendentes Marquesar substitutae, minus dilectar, multo magis censetur vocasse

filios Alphon si instituti, ob maiorem praedilectionem, δι haec est

fortissima coniectura.

Deind quia certissimu est iuxta mentani su L Luciusiquod

34쪽

Regii; Audientiac

ssij possiti in conditione, debent habere practationem, siue ex testamento Gue ab intestato, quod si habere non possint ablia testato, habebunt ex testamento, & e contra secundum omnes, Socis. iss.consi7 Ab. 2.m . 22.m cst 6 17 . in Issi .nu. 8. ui . consi o m. 13M 3. Rusti intract/.qua' o si ij, lib. . c. q. Ex hoc nascitur ve hemcns coniectura, quodvbicumq.fiiij possiti in conditione non haberent ius succedendi ab intestato, si non essent vocati ex testamento,in tali casu dicuntur vocati ex testamento, itiambisu. Et non solum procedit hoc, quando in totum non succe:derent, ab intestato: sed etiam si in parte succederent,ita Sοι m. M. tk uin. bis . Sive succedendum sit filio , siue patri testanti.

.ervulgarem Soci. bisap. Ad euo ιh.priesum.T6mum. . o quarto. Et Uufficit, quod hoc in conueniens possit succedere, licet non suciai Cedat, ut capiatur talis coniectura, Socm. ubi sit p. Pone, quod Aliphon sus moreretur, ante aditam haereditatem relictis filijs, ut mi . Lucius, tunc succederent testatori Petro, scilicet abin testato filii j Alphons, una cum Mai quesia, & sic concurrendo facerent partem. F t si dixeris non posse Marquesta in Venire, quia per e tinentiam filiorum fuit e clusa, respondebo , quod non venit in vim substitutionis, quae expirauit sed proprio iure , ut filia,& sic concurrit cum filijs A lphon si, in hoc casu dicitur vocatos esse filios in conditione possitos,ita Lauc. v isu. Et idem quando quis ponitur in conditione,& eius fauore excluditur, ille qui eum exciti si stet in totum, vel in parte,ita enoth Hanno. 6.in

bus liberis A lphon si , ergo sub contraria conditione censentur e X clusa, sicundum R)i. biIup. Et in hoc casu censentur possiti inconditione vocati, ad totum illud, quod aufertur Marquesiae, ex

doct. Bart. Praeterea hic in desectum omnium vocatur nobilis Iacobus de Xerica colateratis: ergo a fortiori videtur vocasse fili6ς in conditione positi Os ς undum Di.cons. Io S. num. I I. Ex vltima enim vocatione extranei line dis censetur vocatio filiorum positorum in conditione, prout sic declarauit Senatus Cataloniae. Tu quia dat facultatem spondalariis vendendi bona, & castra in certis casibus,extra quos Videtur, a contrario sensu alienatione proin hibere, quia quae' de Uno affirmat de alio censetur denegare, M tunc

35쪽

tunc facta,& data prohibitione , etiam collecta contrario sensi; censetur iacta fauore filiorum possitorum in conditione , & per consequens dicuntur vocati , sic Alciat. dicens , quod tunc censetur facta fauore solo filiorum , S per consequens , inmducit dispositionem , & vocationem facit , quia Vbi fauore filiorum aliquid disponitur , Vel excluditur aliquis , censen' tur filij possiti in conditione vocati. Aliae multae coniecturae possent minutatim deduci, ex hoc testamento, quarum licet Unaquaeque de per se non vinceret, tamen plures, simul iunctae sufficercividentur. Quod omne versatur in religione iudicantis, maxime cum agamus in descendentibus, ubi leues sufficiunt, ex allega. per Rust. Sed quia ubi statur cartae,& ad literam sine aliqua interpretatione periculosum est supra dictas coniecturas recipere, cumire sultent ex discursu,& argum etatis, Ut tenent DD. nec dicantur vocati secundum literam dispositionis, quamuis contrarium te Deant grauissimi DD. relati per Menoch. dicentes, quod imo pos, siti in conditione dicuntur scriptian testamento,& vi verborum Continetur, quia tale stat litum non excludit, quod virtualiter, ita continetur, sub ex prcssis Verbis, ut ex necessitate quadam com prehendantur, minus'. excludit interpretationem rationabilem, sine qua verus, & clarus intellectus esse non potest, quia intrinseca expositio non prohibetur litera enim occidit, spiritus vero viuificat. Sic regula Beati Francisci admittit interpraetationem,ubra liquod verbum ratione sensus, vel constructionis exponendum venit, & ita in varijs exemplaribus rerum iudicatarum amplexae fuerunt coniecturae in Regno tales quae moueant, suadeant, &impellant recium iuditium iudicantis,& ob id sequuntur aliae coiecturae collectae clx expressione Verborum. Et primo certum est, quod in conditione ponuntur omnes descendentes, ab Alphon so in infinitum ad exclusionem Domini Regis, & Iacobi de Xe-I ica, in fine vero, in mes Emper', ad ingressum Regis,& Iacobi substitutorum dicit: Emperosiacaetiariue de nos,e della, id est, mimu

g r uousivi se V, si ta b re ero, me. Vbi est aduertendum: quod hic appellatione fili j, & filiae, comprehenduntur omnes descen

dentes in infinitum ut habetur, tui. Lucius 2.de haere .instituen. Ra

tio est manifesta, quia hic repetit conditionem filiorum ad ingre istum

36쪽

Regie Audientiae. V

sum substitutorum in qua sunt possiti omnes descedentes in in finitum non enim solus filius & filia, primi gradus excludunt substitutos, sed omnes descendentes liberi. Quod adeo verissimum est, ut nisi cavillando negari non possit. Igitur Verbum herede o, oppossitum filio,& filiae , appossitum censetur omnibus descen dentibus, quasi dicat, deficientibus omnibus filijs haeredibus no siris,&c. Ecce quomodo omnes Vocat haeredes suos, sicut filios primi gradus unica oratione, nico Verbo eos regendo, & terminando. Quς verba sola sine alijs,manifeste inducunt vocationem ex exprosis verbis, adeo ut dubitandum non sit de vocatione filiorum, quia in vita nemo haeredem habet, & omnes descentes haeredes appellat. Quod omne confirmatur,per illa verba: Si Gnos,e utita,ndosncasses sibini silla heredere. Hoc verbum, non pucasse, idem est, quod remaneret, quod verbum denotat tractum,& perpetuitatem,& per illud perpetuos haeredes constituit descendentes. Subnectitur postea alia oratio , ubi post deffectum filiorum haeredum, dicit: Etauiesse nus o Casal aflncar eu ri fetiar My inc.

sumendo casale pro loco patrimoniali. Ex his verbis possitis,poit omnes substitutiones, colligitur testatorem voluisIe bona debere remanere penes filios, & successores suos haeredes : nam Post quam dixit,in defectum descendentium haeredum, bona deuenire in Dominum Regent manifeste id indicat, quia in principio omnes descendentes sunt possiti in conditione, ad excludendum Regem, S ubi supersunt,non intratRex. Sicut ergo dispos-1uit per viam cauis , id est, quod non remanentibus sit ij descendentibus haeredibus intraret Rex, &non alias, sic etiam hςredi ias, S bona remanerent penes descendentes haeredes positos inconditione: ob quorum desectum in haereditate transtulit bona in Regem, certum est enim, quod ex hoc Verbo, lures, deducitur vocatio positorum in conditone , & han vocationem significant illa verba, Coo ιβι condicion en cara favmos η dito mimulo, esu tution en los ditos rUO inc. Quae verba inducunt, non solum, vinculum, sed maioratum.

Accedat his expreta quaedam, & sortissima coniectura, quae desumitur ex illis verbis duplicatis, Que per ii po pera beἡor de Ixa porrecta lima. In quo est notandum, quod in ultimis Volun-

37쪽

tatibus,& fidei comissis, verbum dominus, idem importat, quod haere S, Verbum autem haeres , tractum importat successivum post mortem, cum nemo, in vita haeredem habeat. Et sic DD. in graui illa quantione inter Paul. de Cuma. circa vulgarem,& fidei comissariam, inducunt semper fidei comissum , ubi apponitur hoc verbum haeredes, imo per quodam antecedenS nec edarium, praesti ponitur Vocatio, si haeredes, de domini futuri sunt possiti in conditione, maxime si iungatur verbo deicen deuribus, quod de se tractu

trahit, maxime adiuncto verbo por linea re Ia, quae habet tractum, εἰ sacccssiuam vocationem gradus personarum continens, de numeros distinguens. Et hoc argumentum per antecedens necessa rium est de carta , Sc resultare ex verbis expressis cartae; Crauet. Et hoc maxime quando antecedens aliunde non posset proue

ni re, ut in casti nostro , ubi descendentes appellat hς redes, sicut filios primi gradus. Et licet dici soleat, quod ex verbis prie stipo stibis no inducitur dispositio, nisi de praesuposito aliter constet, tamen ad id respondetur, illud procedere in praesu posito , quod non enuntiatur, secus ubi enuntiatur, ut hic quare potius tractandum est, an haec verba enuntiativa, disponant quam praesti ponat& dicendum, quod talia verba , sic geminare prolata disponunt, etiam ii semel emissa non disponant, saltim verba ista declarant intentionem loquentis, taliter quod sufficiant ad inducendum fideicomissum verba enuntiativa. Alia consideratur.coniectura, super omnes vehementissima in

s Currem Vs encata, mi fol. q. ubi dicit, quod spondalar j j possideant ibo casu dicta castra,&ea non restituant Regi, nec Iacobo,

in casa quo locum haberet substitutio de eis facta, nisi prius Rex,& Iacobus ad impleant omnia contenta in testamento , &plus dicit quod ante quam restituant dicta castra dicto P egi, de Iacobo, ubi substitutio de eis facta locum haberet, accipiant cautionem a

Iacobo desoluendo mxori certam quantitatem pecuniae. Et tan

dem in fine subdit verba sequentia: Semblant me ut queremos, et sisto hqredero uue pro, o sillo , o loa herederos dellos ensu casu er lenidos. Ecce quomodo, idem quod dixerat de spondala rijs repetit de filio filia, R descendentibus t redibus, ut similiter possideant castra,&ea non restituant suo casu, nisi obtenta cautione a Domino Rege

38쪽

& Ia cobo. Verum enim id id se nMβη nt, re petit eandem substitutionem in speciae, quoad alias personas, ut ibi est videndus interminis, quali id dicens Bart. Soci. Non pondero digressionem ad silures gradas, nec vocatio nem extranei haeredis,&eius successorum, mi Hus'. pondero qua

litatem bonorum , quae praeliosa sunt, & magna: qualitatis, nec pondero verbum illud, qui por ii mo set qsenor o Ixar, quod verbum por riempo, denotat ira um, & appositum inter descendentates collectitae vocatos inducit fideicomi nissum, th: dum Piso

Cuman. Quas coniecturas omitto quasi non necessarias ubi totaliae,i es tam urgentes dentur.

Fin aliter concludo , quod in fine substiIutionum gratiar, in eadem oratione: Alphonsum , S Marchesiam , Iet si sane li; beris decesserint descendentes sine liberis , succedat domi. nus Rex , in hoc casu coniungant ur in conditione filij Alphon

si, & iiiij Mai quesiae , & illi filii Mar quesi e repetiant Dr vocati e D re sie , idem dicendum e st de filiis Alphon si , ut similiter Vocati censeantur, propter ςqualem dei erminationem illorum positorum in eadem oratione, & sub Codem. verbo. Ex quibus omnibus videtur negari non posse, quin fundata maneant

opinio, D. Margaritae. Et quod sic optimo, iure .eius proposito sit recipienda respectu bonorum, in hoc testamento tantum mei tionatorum. Sed contra D. Margaritam opponi posset, quod cuin conditione solum ponantur descendentes per rectam lineam, S per consequens si vocati centundi sunt , Vocabuntur etiam per rectam lineam; cumq, ipsa de recta linea, non sit, non videtur comprehensa, in dicta subiti tutio iam liue agnationem deducamus expressant, siue tacitam per expressit, nem rectae lineae , respondeatur, quod cum sit procreata, immediare amasculo, dicettir esse delinea, de recta linea, Spcr rectam lineam descendere masculinam,

ex oleae .co 3.-m. 6 in 3. quem sccuuialr DD. Omnes, & cum in hoc testamento expresse agnatio non sit contemplata, non venit excludenda Rum quia illa deductio, ex mente potius fit, quam eX Verbis,per doctri Nam Psiu Castren. tu Lpent, C.de pro. quae in hoc Regno recipienda non est, nisi in expressa agnatione. Oponi ir tamen contra hoc testamentum de nullitate instru- . menti,

39쪽

4o Vota , dc Motiua

menti , quasi minus solemne cum dessiciat locus, qui cum sit de

substantia, seu solemnitate substantiali, ut DD. comuniter faten tur non potest probare, nec fidem facere,& per consequens causa testamenti reducitur, ad non factum, cumque nullum sit, non

potuit temporis diuturnitate etiam mille annorum conualesce- Te, ex communi regula, quod nullum est,&c.Tum quia D D. in proprijs terminis de instrumento nullo, Uno ore fatentur non posse quacumque diuturnitate temporis conualescere, etiam si Pars consteatur, siue tacite per productionem, siue expresse confitendo, se illud testam e tum fecisse. Quia cu fides instruriae ii,&vis probationis sit iuris publici, non potest pars illud supplere con fitendo, nec se ad illud referendo, quibuscumq. Verbis, cum hoc non pedeat ab eius potestate . De alijs etiam nullitatibus opponitur parui momenti, cum sit notarius Regni, & actus publicatus, S per consequens praessumitur rogatus dies & annus testes adhibiti, &verba satis indicantia commissionem leuandi, quod omne in antiquis maiorem vim obtinet,& concludit. Ad principale tale contrarium accedendo dicemus. Primo non omnino deficere locum. Ex quo enim Notarius rogatus habuit potestatem limitatam ad locum de Yxar, a cuius domino fuit creatus,& sic fatis colligi potuit, quod ibi testamentum recepit. Ratio enim quare ret quiritur tanta solemnitas instrumentorum de iure, est ad euitandas falsitates, & ne partes in incerto laborent: nam cognito loco tempore,& ali)S requisitis , facile fit partibus veritatem inquirere, & detegere falsitates instrumentorum, ob quana, & ob hanc rationem disponit forus noster, de anno I 362. Vt not. generales, qui habent potestatem per totum Regnum teneantur ex primere, in suis instrumentis locum, in quo habitant, ut sic partes possint, sibi consulere, inquirendo veritatem in loco certo, hic

autem cum non posset not. extra locum de Ixar, instrumenta te

silicare , ex quo limitatam ad eum locum habebat potestatem, manifestissime constat de loco habitationis talis not. & sic serus hanc cxpressionem non requirit in Notario limitato,& restricto, ad certum locum intellexit, enim serus in tali not. satis expresse sum esse locum habitationis rario, quae & mentem conuincit , &iuri satisfacit, & animum rectum ad veritatem ducit. Nam etiam et reqHi

40쪽

Regi ς Audientiata Ot

requiritur instrumento locus generalis,N locus loci specialis, ex magis communi opinione,& tamen certum est, quod potest unuper alium supplere, data aliqua conjectura suficienti. Imo satiqerit si praesumptiue constet de loco , etiam si ex praessum non sit,

& si istorum opinio vera est de stiplectione loci facienda de uno iacienda de uno instrumento, ad aliud quando fuerunt confecta,

ab eodem not quo casu nullus negat opinionem, Bart. veram esse, ut & fatetur Menoch.cons. 288.vum, zo. 3. Multo magis procedet in casu nostro, ubi non fit ista intelligentia, ex separato instrumento,nec summitur ab alijs extrinsecis, sed ab eadem et scriptura,in qua annuitur, S quasi expresse locuS, exprimitur dicena do, not. de Ixar. Nec obstat, quod ex praessio loci sit de forma,&sic non suppletur per relationem ad aliud. Quia haec est praesumptiua, quae non sufficit ubi forma requiritur. Quia respondetur,

quod hic non si late latio ad illud, sed ipse scriptura se ipsam declarat & exprimit, S sic sumus extra omnes angustias, quae ab stra pulosis authoribus lxaduntur,at haec sistyllus notariorum ex cu fit,& is seruari debet in instrumentis conscribendis,in quibus obseruare debent solitam consuetudinem suam,& aliorum generalem,hic fuerunt exhibita , quam plurima instruine uta, de eodem tempore confecta, per notarios loci de Ixar, in quibus non exprimitur.locus de celebratione contractus, sed tantum dicitur, Notarius dei Xar. Imo quod plus est de Ciuitate Caesaraugustae Metropoli Regni,ia qua alia loca exemplum capiunt. Adducuntur similia instrumenta in quibus sine cxpiaessionc Ioci dumtaxat habet, scilicet Not. Caesaraugustie. Si hoc igitur hic crat stylus , &S consuetudo Regni in illo tempore, quo maior fides notarioru,& minor malitia scaturiebat,satis abunde videtur satisfactum solamnitati instrumenti, De alias, sit dicendum peritura tot,& tanta distrumenta antiqua quo sum ii loca , Baroniae, honores a regni colis possidentur, quod dicere asserit fatuum esse, Rub. Alex. &tristissimum deplorat, ὁ β can suis dιcisionibus. Seu quando haec non sufficerent, & tenaciter, quis adhaerere vellet neglecta veritate angustijs, quasi legis Papiae aequitatem,&

SEARCH

MENU NAVIGATION