장음표시 사용
401쪽
quisque adulator est. Vt adulationem sectare turpe eΠ . ita ingerentem se nou oportet omnino repellere , pro dest enim in hoc ut homo per iciat qualis . eme debeat. iAudacia. 69F r Υsaepenumera,ut qui fragili quaris trudare dentem,infringassolido. Periculosa est audacia ,si uires non suppetant spiritibus.
Expensio periculi re eat hominem ab audacia. Viduitate nimia facilitas magis quam facultas,nec fiducia ,sed temeritas paratur. Bona est timiditas,quae deierret a turpibus redit hominem circumflectum , MorS. 7o HONESτA mors est, oppetere pro amicis t berandis . Naxis metuunt mortem, qui domi babeut unde pomni suaviter uiuere. Norrentibus praecipuumsolei essestalium stes uindictae. Vt tranni uiuunt insuauius uis, qui mortemnehementer optant, ita mortem perinde metui't, quasi uitam suauissime d xant. timum est extra de uita, cum res sunt troisterrima. lios morme onsideratis deterret ab honesti
402쪽
fis amouibus: contra, mortis obliuis multos λιι tat ad licentius pereandum. Somnus profundior adimit omnem sensum, animus a corpore digressus, aliqua insuum domicilium rediturus eR. Mors quidem mala non es7 , sed iter ad mortem miserum s. Somnu4,mortis est Mago. Iste non uiuis, qui perpetuo monis metu uiuis Mars omnium malom ensem admit.
403쪽
v M Philosophici mrriculi te pol isa si ari liberal te M -ga me pene abseeluissem, Naraeqnas, o demas Diadronem tanqua in is m quendam amaeuum relaxandi animi caussa mibi confugis. dum putaui.Qui enim ab eo depMufobiast isquentia libri uarie copiosi' perscriptisunt, Musolum insi, admirabili q iam scientia ,sed etiamsuauitate dicendi O copia legentium ita
mouent animos,ut qui eos is manussumpserit, deponere nunquam uelit. Hoc unum negoci, nonnia hil exhiberesolet, quod c- magnam partem iurarum pbilosephorum,qui tum florebant , sentent f O praceptis explicandisset occupatu bri a tem non extent,ex quibu ,quid cansuerint,pο mus cognoscere; h. itare plerunque est dubitare solemus, nonnulli etiam ex Platone aut Aristotela depromere aliquid,quanquam alienum,quod m-dioribus ad rem facere uideatur, ne in suspicione ignorationis uenianti inodcum doctissimorum uirorum iudicio ineptum intelligerem , pilos pbos illos prope omnes, quorμm sententia quadam latina ex usas ut a Cicerone, unum in locum, quoad per uires licuit,conduxi,'nominatim ciniusque decreta in uno duntaxat Cicerone conqui
404쪽
3s Da breuiter constris , ut eloquentia se philo phiastudiosi duputationum capita,qua sunt apud
Ciceronem in medio posita baberent,ι,-Cicerone Ciceromeni interpretarentur. ma in re si a me praetermissum φ sd 'erit, quod equidem in iata librorum uarietate O opinionum multitudiam non dubito, ab aequis librorum alienorum ast maiorib. ueniam peto , O bacs aliqua ex pase te ad palatum fecerint, commod us uberius
me,cum licebit, tractaturum promitto. Alias nia hil moror. Te autem Necarnas, ut hoc qualecunque tandem est, aequi bonis consulas, ct dum v laui.ribus incumbimus,nostra I ut coepisti , stu dissuras, uebementer et ais atque etiam rogo. Vale. Lutetia. Vi II. Calend. Ianuaris H D LIMI.
405쪽
rani de philosophorum doctrina Libellus ex
Socrate, quod ex istius uar so diuersis ctio omnem pasei.m diffusis disputationibus a Platone potissimum immortalitati traditis, alius aliud apprehenderet , pro feminatas ni quas familia dissentientes inter se, O m tiμm di 'ncta O di pares t eum tamen omnesse Philosophos Socraticoso disiue lent O esse arbitrarentur . Iuter quos prac puum locum tenent Academici , Peripatetici,
Stoici, Epicurei. De quibus sigillatim, O distincte dicere difficile est, ob eam praecipue causam Fod cum eorum decreta quaruntur , ua riari inter Ciceronis inierpretes, o dubitari videtur . Sed primum illud tenendum eH, quod a uiris ELInmis est animaduersum , Cicero nem omnia prope ex Stoicorum , Academicorum nouorum disputationibus sumere, ex relim qκis pauca quaὸam osseuere. C uius rei fidem facere aiunt dialectica , qua usurpat, in quibus Platonicum , aut ΑνιΠotelicum nihil prope agnoscas. Verum Hcamus articulate , quo ad feri poteris, de Peripateticis, O Aeademicis , tum de cateris quorum a Cicerone praecepta notata
406쪽
partientes:deinde e qua requirebant orationem ornatam,OTrauem,magnifice sunt dicta ab M
l lis, 'Ioudita de iustitia, fortitudine, de amicitia,de aetate degenda, de pbilosopbia, de capesesenta Republicabo fortitudine bominum. itaq;j ex bae tanquam ex omnium artium in cina innumerabiles in omnigeuere scientia praestantes uiros prosisse ait Cicero. Academta ueteres qui- dam fuerunt, quidam noui. In ueterib s nume rantur a Cicerone Plato,Aristoteles,ve nus, Neuocrates, Polemo,Crantor. In nouis Arcessas, I deLEuander, Erasinus Carneades,Clitoma-ebus Philosophus. morum omnium decreta, qua numerabimus suo loco, de ueteributio nouis paω
ea bae nunc fus at in uniuersum posuisse.
Omnem uirtutem esse mediocritatem. Bruto.
Sapientel nousemper edi, beatissimos s.6se. Fianem bonorum,secundum natura uiuere M sfrui primis a natura datis a. de Finibus. Θ 3. Offici Omnem eruilem orationem in horum altero uersari,aut de fulta controuersia certis temporibusae reis,aut indesinite de uniuerso genere quareret de orat. ACADEMICI noui, cum nihil pii posse dicerant, insuo ipsi decreto sicut M eaeteris
rebusfluctuabat,ae de D sim tortalibus errautem babebant, O uagam sententiam . Hane i Academiam adolescentiorem Cicero edi ustiti-
tam appellat , Osrisimilem, modo bue I modo illuc, philosophia ueterisperturbatricem: quam ACADEMICI NOUI
407쪽
exoratam eupit ut fleat , submouere non audet . Huius erat institutum aduersari omnibus in disputando contra communem opinionem ratione aliqua pugnare, vibit affirmare, inuadere in ea, qua satis scite eateris philosophis instructa, composita erant , em ruinas edere : denique qΜasi desperata cognitione certi , id sequi quod uerisimile uideretur . Solebat uero is, qui audire uesset , cum qMUuisset, tacere, tum alius perpetua oratione contra disputabat . inam di putam di consuetudinemsuscep.runt Nyseu a d sputationes, ut est m libro de Fato . Huiuι itaque perpetus m decretum fuit, Nihil posse percipi. 2. Acade. I. de Natura Deo. Quod quibusdam ctio placuit, ut extremum bonorum o summum munus sapientis esse dicerent, obsistere uisiti
asse suis μοι Armesustinere. PERIPATETICI.
ΡΕ R I P A π Ε T I C x eum uiderent sita esse natos, ut eommuniter ad eas uistutes apti essemus, qua nota, itasire et sunt, iustitiam dico , temperanuam, catera , generis eiusdem: κε oes similes artium reliquarum materia tantum ad meliorem partem, O tractatione disserunt : easq; ipsas uirtutes uiderent nos magnificetius appete ejarde trus ἱ babere etiam insitam quandam, uel potius innatam cupiditatem scientia uatoss esse ad congregationem hominum, O adsocietatem,communitatem , generis bumani, eas in maximis rugenuis max me elucere , to-
iam philosopbiam tres in partes diuiserunt. Vna μνι est in natura. diserenia ad/ιra . uiuendi ter
408쪽
eia. Natura sic ab iis in taxata nussa pars coelo,mar terra ut poetice loquar pratomissa
sit. Quinetiam cum de rerum inIt Gomnis mundo locuti essent,ut multa non modo probabili amgumentatione, sed etiam necessaria mathematiis eorum ratione eoncluderent ue maximam materiam ex rebus per se inuestigatis ad rerum occul- earum cognitionem attulerunt. Ad placandos animos multa asseribant 'tuas partiendi, O desiniendi permittebant. De bis sie ait Cicero, Si omnia a philosophis essent petenda, Persareticorum inititutis smodius singeretur oratio. QEo magis
suum, Brute,iudicium probo,qui eorum, ιdest, ex uetere Academia philosophorumsectam secutus es, quorum in doctrioa , atque praeceptis disserendi ratio coniungitur cum suauitate dicendι eo pia. Quanquam ea ipsa Peripatetιcorum, Academicorum: consuetudo tu ratione dicendi talis ε' ut nec perficere oratorem possit ipse per sese, nec sine ea orator esse perfectus .Horumsententia, e praecepta sunt butumodi., Esse in mentibus hominum tanquam oraculum aliquo ex quo futura praesentiant, aut in furore diuino incitatus animus,aut somno relaxatus solste moueatur,ac libere,fecundo de Diuia. Quae autem coniectura explicantur,aut eum
ris,animaduersa ct notata sunt, ea genera diu nandi non naturalia sed artificισα, in quo Aruspices, Augures,Coniectoress numeranιur, improbanda. I .de Diui. Deos esse, ct quatuor ex rebus omnia eonyZare. q.Tusc.
Plurimum O longe late, plurimum tribuendum bousati, sed tamen , in corpore istex
409쪽
era,esse ny ada bona, quae ex alιera parte colloea ra minimi momenii iustar babeant. 2.deFinib. Tria bonorum genera,maxima animi,secu vi corporis,externa tertia. s.TuscuLῖ.OU. de Finib. Corporis eommodis eompleri beatam uitam. 3 .de Finib. Mediocritatem esse inter minimum Oparum. I. M. mediocritatem uel perturbatinum, uel morborum animi non probaudam: omne enim malum,
etiam mediocre, magnum esse. 3 . scis. Perturbari animos nere sed adhibendum modum quendam,quem ultra progredi non oporteat 4. fcul. Perturbationes non solum naturales,sed etiam utiliter a natura data/.uide 4. de Finibus. O pri
sTOICI. Vs Tot CORVM disciplina , φιos Cicero in Ofm GTusc. de Legibus, Paradoxis, de N. tu. Deo.sequutus est, quorum deui, in omnibus fere libris plurimas sententias Latine expuit,a Zenone profecta est. Zeno enim,relicta ueteri Peripatetirem,ct Academicoris disciplina,multa iuphilosophia nouauit. Cui mox se Arcesias oppossit. Αἰθ etia Stoicoru disciplinam Academia ueteris eorrectionem a timabant. Antiochus enim Stoicorum, o Academicorum, qui Stoisa multa usurpabant , sectam comitiare uoluit utro-rumq; decreta bona tanturbauit. Et Creero ait a
Peripateticis, O Academicis omnia trastulisse,nomnibus
410쪽
mimbiss aliis easdem ressecutos: ct alis Aco uti de re esse silἡm dissensionem, quippe cum antlia
omnes quo ecundum naturam esset, ruo iuuare-mων invita,bonsi esse decreuerint.Zeno nihil, nias quod bonesiam esset,putaueris bonum,es' non do terminis,sed de tota possessione contentione es se aiunt. de re uita tu Antio bo. DOLI simiuiri fuerunt, O omues fere in disserendo prudentisimi:idi: arte facieba't,tum siuiendo,tu partieuda articulate,O distinem, erants arebit Apene uerborum. Iudicandi uias diligenter persecutisunt, inueniendi tameu artem toiam relique
rom. Subtiis praeterea , vel 1pinosum potius dise-l rendi genus f quebatur,ut est libro tertio de Fini-bui, qui fere totus eΠ m defendenda ea disciplina. Nam cousortulis quibusdam, O minutis con-
elusiiuuculis quas punectis quae dumeta ct laqueos
aculeos dissutationum Cicero nominat,concludebant hocpacto: mod est boniι,οmne laudabile .H: quod autem laudabile eΠ, omne honestum est. Bouum igitur quod est,honestum est. Et tamen maxime foratior ut ita dicam, uirili ratione utebantur,ais sententia. Ceterum quia uim uirtutis mirifice tenebant, ope absoluti,ct perfecti,dems soli pbilosophi iudieati ess entinisti eorum liceratia Carneades restitisset.Et ut uerba mordicus tenentes quaesibi ex ore evelli uolebant, horridiores erant in dicendodie moribus quoq; duriorer euaserant. Ex omnibuι philosophicis plurima nomis Merent, Ddiosissime exquiretes unde aerba essent ducta, eo suo quamq; rem homine appestantes. , Quibusdam etiam nominibus utebantur,quae pri r imaspecie admirationem re explicata,risum mo Ocretia,egrotationes anesivi τοι ἀρρωςηματα au