장음표시 사용
231쪽
suis retractationum libris postea emendatae r extent me in alhqua concione ad populum , sive potius in operibus polemicis contra haereticos elaboratis: de mum inficit ac corrumpit succum ipsim ac veluti medullam doctrinae S. Augultini, ut vel ex pauciLsimis ani inadversionibus noliris quisque intelligere . posset. Conoollituo M. o. De infantibus sine baptismate dece- Massais vi dentibus quid sentiat, colligi poteth ex iis, quae ha-' ο ν qui bet lib. I R. a pag. 374. usque ad pag. 386. Brevitatim 'M Pt thidens , satis mihi sit pro nunc ad ipsius sententia in
convellendam, omissis variis momentis eam refelle-IU i. . . re unico Florentinae synodi an . I 439. celabrarae ita tia baptis tuto. In ea, inita fuit ecclesiarum Graecae ac Latim cemata dena. concordia. Porro Eugenius IV. in Bulla , Laetenturist . eali tradit, de communi sententia declaratum an ea synodo fuisse. tuorum animas , qui in actuali mortati peccato, vel solo originali decedunt, mox in infernum descendere , paenis tamen disparibus punia. - endas. Hac, ut oportet, suscepta definitione corruat necesse eit , quaecumque construitur ab equite Theologo machina . Nec Vim ullam habent argumenta ab eo ducta ex usu humanae justitiae , juxta quam ut ait pag. 37 . N 37s. ben sappiamo , ebeiι eastigo de' pιω atroci duitti, e singol remente di LM a maesta, finno alle volte passar' in perpetao neua discentineta subintellige , bamanae leges ; ma eida' intende sei re per is pene priυative ; per is afflin live non mai. Resiano i posteri deι delinquente θο- gliari, e privi per se re de' beni , deue gitirisdieti ni . de' diritti . de' privitio goduli prima dat 1.oro
Autore, aeuienato , o Padre; ma non mai condannati
ad essere ane,' esse eon tormntoso supplietio puniti. Miror . hunc equitem praevalidis hisce munimentis septum , Deum nostrum Tyrannidis non incusare , nec latinae ecclesiae exprobrare, quod Graecos ad
232쪽
falsi professionem induxerit, quum in epistola Uni nis eos jussit credere. ad inferni supplicia . mitiora tamen , statim trahi illos quoque . qui soli originis peccato obnoxii sunt. Verum humanissimus eques In eorum puerorum fortunis misericordia capitur; Deumque sibi crudelem , diritate & immanitate tetrum exhiberet, si talem fingeret, qualis visus est Augustino , Innocentio I. Fulgentio , aliisque Africanae praesertim Ecclesiae Episcopis, erga miseros in utero occumbentes puerulos. Quamobrem
historici partes de ossicia praetergressus, cujus eis,& referre dumtaxat, sed ingenue ic pure , quia Ruguilinus epist. I 66. ad Hieron. olim epist. 28. judicaverit firma se . de puerorum sine baptismate decedentium reprobatione γ ejusdem S. Doctoris uerba ita Se taliter contorquere potius quam interpretari aggressus est pag. 374. 37s. 376. ut ad ingenium illa , atque ad praeconceptam OPinionem
et M. Sed jam manus e tabula subducenda . Epitome do est , ει labor deserendus , qui , quem exitum habiturus sit , i sane non video , si hiltoriae theologicae φρ' sphalmata omnia sint cattiganda . Itaque epitholam Τ hanc tandem claudam , ubi, quae de gratia dc de Iraedestinatione. mea sit sententia compendio propo-uero. Primo igitur sentio , quod prima voluntatis determinatio in amore consistit, qui ea motus libet voluntatis , Se omnium nostrarum actionuin principium . Amor ille, a quo pravae actiones . tamquam mali fructus ex mala arbore vel radice prodeunt , ex sola extitit voluntate ; ita sensit quoque Augustinus lib. I a. confess cap. I. ubi ait: Dixisti mi bi D
mine voce forti in atirem interrorem, quod omnes rimturas atque substantias, qua non sunt, quod Tu es,, tamen sunt , Tu feeiseir ω Boe solum a Te non est, quod non es ; motusque voluntatis a Te qui ea
233쪽
ad id quod mistis es, quia ratis motus delictum atque peccatum es. Amor bonus , qui alio nomine etiam earitas appellatur , & est honorum operum fons Sc Oriso leu principium, inspiratur a Deo, ab eoque nobiscum di in nobis producitur , non quidem per entitatem aliquam a se distinctam, sed per . solam suam divinam voluntatem faciendo , ut eum ipsa nostra voluntas libere simul producat, quod miro & in abili modo fit. Actioni huic, qua Deus vult amorem suum in nobis & nobiscum producere, resistere nequit voluntas, seu impedire ne a Deo Producatur , quantus .ille voluerit; amor tamen ille a Deo in nobis productus, seu per Spiritum Sanctum inspiratus , numquam non extingui a volunt te pote it , quin imo interdum, & non utinam saepe de facto extinguitur, non enim a Voluntate aufert mutabilitatem . seu vertibilitatem . Porro , tum adtioni illi, qua Deus amorem suum nobis in spirat, tum ipsi amori inspirato, gratia nomen ainponi potest ec solet; sed quia ut ait Augustinus lib. a. Cons. cap. s. quantum interes inter lumen quod i Luminae , , quod illuminatur ; tantum inter sapiemeiam quae creat, di qua creata es ; sicut ister justiaritam justificantem, is jussitiam quo justificatione facta es ; ita actionem Dei cum ejusdem actionis termino confundere non debemus; & recte quidem dicitur , voluntatem nostram posse semper interiori
ratiae, id est . Dei amori nobis inspirato resistere :ed actioni seu voluntati, qua Deus amorem in inspirat, voluntatem resistere posse , impium est cogitare . Gratia vocabulum omnibus prorsus beneficiis & donis , quae Deus largitur , aut ipsi etiam actioni seu voluntati. sua Deus ea nobis imperti- ur , aeque convenit. Hinc varia gratiarum genera agnoscebant, & ambitiose praedicabant Pelagiam; sed Catholici nequaquam sequivocae hujus vocis com Dissiligod by Gorale
234쪽
sessione contenti, eos adigebant ad agnoscenda ma& confitendam gratiam illam quae consistit in inspiratione dilectionis, qua cognita sancto amore faciamus, id est, in illa Dei acto ne qua nobis amorem suum infundit, quo divinae legi obsequimi r si se Catholicae Ecclesiae probare vellent. Dum amorem litum inspirat Deus, quamvis voluntas impedire nequeat ne inspiretur. libertas tamen arbitrio eia sentialis nullatenus laeditur; praebendo enim viresessicacissimas voluntati, mirabiti inestabili modo , facit ut voluntas nostra libere & vitalitet simul eum producat. Amorem istum impugnare semper potest Creata voluntas, & interdum etiam actu destruit , ubi Deus omnipotenti sua providentia non cohibeat usum mutabilitatis, nobis natura insitae. prout usi venit in beatis: aut non amoveat quidquid perspicacissima sua praescientia ad peccandum nos inducere posse prospicit, vel tempore opportuno raptat ne malitia mutet intellectum. & fictuci decipiat an mam . At illa Inspirati amoris immutabilitas in et
hypothesi nequaquam profluit a vi & virtute ipsius smoris .inspirati, cui resisti non possit; sed procedita congrue ullis quibusdam , quas eidem adjungit
Deus, quo fit ut voluntas ratione utens, libertatem arbitrio Einentialem tutam, intactam , & illibatam Conservet. Interiret tamen ametraς mere arbitrio essentialis . ubi creatura quaepiam, voluntatem ad amorum ec assectionum suarum productionem deis terminaret. Hsnu libertatis hujus hos es, judicati suere a catholici, qui his voluntatis determinationiabus prael tituebant fatum, aistra, temperamentum,
in itinctum. seu quodvis aliud principium a Deo ipso distinctum & ad creaturarum classem spectans; s,
Ius enim Deus voluntatem absque ullo essentialis Iibertatis discrimine immutare, Sc ex nolente volentem facere potest 3 nec enim aliud esse potes liberae
235쪽
volitionis principium , quam ipsemet Voluntas ,εe Deus . Quemadmodum autem voluntas suarum volitionum Vera , realis, physica, & immediata causa eis & principium, quia ipsas vere, re liter, physice , dc immediate producit; ita Deus
eorumgem honorum Uoluntatis motuum vera , reain
iis . Se immediata causa est, quia Vere, realiter,& immediate in nobis ac nobiscum eos producit, faciendo ut simul voluntas vitaliter & libere eos
g. 222. An autem detur gratia sinciens, &grata eμ- , nullus relinqui potest controversae locus quoties innotescat, quaenam hisce vocabulis subjiciatur significatio, & sincere admittantur principia seu veritates, quas supra exposuimus β. 144 dc
seqq. Catholicis veritatibus in antecelIum receptis , Perlpicuum est, qua ratione rite de recte usurpati valeant ea vocabula, alioquin minime necessaria , cum Ρatres , Concilia , 8c praesertim Tridentinum per quindecim & amplius secuta , nullo facto earum vocum usu, universam Catholicae Ecclesiae doctrinam eXposuerint, qua haereticae omnes circa gratiam & li- herum arbitrium opiniones & calumniae depellerentur. Propterea, si quid judico, in celeberrimis congregationibus de auxiliis jus redditum non est. nec caula finita, quod de recentissimis Scholae notioniabus ageretur, de quibus ecclesiastici judices sententiam ex traditione serre non poterant* quas enim ex peripatetica Ρhilosophia Sc nota ilici mutuati sunt notiones, Christiana antiquizas nec per somnium quidem excogitavit .
. HI. Nec mihi certe invidiam apud nobilem historicum ejusque socios conflare debet et is haecepistola, si eam ad ipsorum manus casus aliquis perinferret . Illi quippe temperare sibi non possent, quin me de more tamquam medullitus Iansenis am &Ques Digitigod by Gorale
236쪽
Quesnellistam traducerent. Sed illud mihi in pati
causa producere satis est, quo D. Praepositus Muratorius istiusmodi criminationem propulsavit. Monuit ille, quantum industriae Sc operae ad editionem Leascii Crondermi contulerit; quo facto, fidei suae integritatem ab impurorum hominum calumniis vindicavit; quippe ad hanc usque diem nullum quod noverim opus in lucem prodiit, in quo tam bene multetur & vapulet Iansenius, mutuatis armis non ab inventis Neotericorum, sed a recta ratione, ab Augustino. ab Ecclesia. Ego vero nunquam a Lescii Crondermi principiis ut nunquam discessi, ita nun- uam discedam , nunquam non hanc causam eidemeferam , dum non coni et sed documentis ex traditione Catholicae Ecclesiae petitis Lescium Crondermum fidem Patrum & Ecclesiae prodidisse. H4. Reliquum est ut Tibi Rev. R me purgare studeam, quod antequam imperata facerem duos prope menses extra Xerim; quodque rerum . erturbatione, & confusione non levem tibi moleiam creaverim. Sed quod ad hoc posterius attinet nam primum illud vix curo, cum tibi nota sit ,
tum libri moles, tum variarum quibus distineor occupationum lc curarum farrago saepe eadem repetere , atque alia aliis inserere opus erat, ut equitis Historico Theologi vestigiis ingrederer, qui Cerre nec rerum ordinem & seriem tenuit, nec persecutus est institutum. Praeterea, finem scribendi facere quum ineptiarum pertaesus decernerem, nova occurrebant in Historia Theologica errorum monstra, quibus parcere omnino non poteram ; quamobrem,& setanonem producere, Sc praejacta 1anioris doctrinae capita recudere identidem necesse habui. Quandoquidem vero, quod praesciscere pronum est, haec epistola ad manus aliquorum perveniat, quibus theses, & hypotheses a me constitutae nequaquam
237쪽
φrobentur, senim Augustini monitum lib. de dono
'erseu. cap M. n.68. nei refigam : qui errare me existimant, etiam atque etiam diligenter quae sunt
victa considerent, ne fortassis ipse errent. Uale .P.Τ.AR. VII. Kal. Octob MDCCxLIII. Ad obsequium D. C. M.