장음표시 사용
211쪽
1 3 iud , quam volantatem , qua jussit. D factum ess
c en gratia in voluntate consistens: Se voluntas absisque instrumento sola jussione operans, & voluntatem gignens quod ab eo Regina paposcerat Quam Deus Iam ut screz exaudierat, qtii Cor Regis , antequam mulieris Iεrmonem poscentis audisset , occv ri a D ess acissima potesate conυerrit, ct transtulit ab indignatione ad laniratem, hoc es , de voluntate Leden.di, ad voluntatem navendi ; secundum illud ApostoIi ad Philip. cap. a. v. r3. Deus f nim qui operatur in vobis , υeiae. Quod Deus in corde Assii eri operatus est , Dei utique gratia suit, Juae non ad omnes pervenit , nec proinde poteitonum fidei appellati . Ρolemonis quoque meminit
Augustinus ep. I 44. olim No. qui cum luxuria dinfueret , Xenocratis moni ru . hQnestum vitae genus
secutus est e quam ruam inquit S. Doctor non Deo fuerit acqu stur, 1ed tantum a dominaeu luxui ia lia heratus ; tamen , ne si fιm quiIm quod melius in eo factum es , humano operi tribuerim , sed diυino. Deinde rationem cur ita sentiat exponit, inquiens: animi bona donare nullus altus potes . Qtιid enim superbius vel ingratius cogitare potes humana vecomara , se putaverit , cum carne pulchrum faciat Deus, an mo casum ab homine fieri λ Hoe in libro Chrisianae sapientiae scriptum es, quia nemo esse potes continens , nis Deus det. Sap.cap. 8. v. 3I. Haec ita que, Dei gratia pariler est, cujus non omnes com potes sunt , Sc tamen non est fides , neque Baptis
. 2o4. Haud inficias quidem iverim, haec verba : fc mus, non omnibus hominibus gratiam dari, posse etiam de fide intelligi, qua non homines omnes a Deo donantur ; at cum Augustinus jam dixerit , gratiae nomine , eaque praecipue de qua cum Ρela gianis agebatur proprie intelligi inspirationem amo- Dissiligod by Cooste
212쪽
ris ut eognita sancto amore faciamus , Cumque d
ista Dei operatione sese in ea epistola agat, de ipsa
enim instituta erat Pelagianos inter te Catholicos disputatio , adduci nequeo ut putem , eadem illa verba coarctanda esse cum equite interprete ad 1 Iam gratiam det Eartesimo , e della Feci , ut in repere possit alia gratia preveniente & operante omnibus communis ; ubi ex adverso juxta S. Doctorem
communis sit natura . non gratia. Opponit tamen Pag. 371. s. U. confidenter : ma equivoco e questo, prodotio dat non avυertire. cbe col nome di graZia ,
ii Battesimo intende non di rado e D Fede ; quod probare intendit productis variis rextibus, ubi ex contextu dignoscitur gratiae vocabulo fidem , aut Baptismum indicari; indeque Concludit: quando diaee S. Mossino , che non e comune Ia Gradia , aiatro non fa ebe ripetere L parole di S. Paolo : Non edi turei la feri t. Thel . cap. I. V.2. Non erism omnium
est uelas. Verum jam satis ab initio notatum fuit , gratiae vocabulum , variis gratuitis Dei donis a prari ; adeoque ne dum fidei , sed spei . caritari , humilitati , perseverantiae , omnibus salutaribus virtutibus, imo & temporalibus beneficiis con- Venire. Sed inde, non nisi putido sophismate infert eques Theologus . quod de sola fide & Baptismate intelligenda sint illa toties inculcata ab Augustino& Ρatribus verba . eommunis es natura . non gratia ; inde enim consequens foret Communem esse
omnibus justitiam . Sc perseverantiam finalem . si sola fides non est communis . Infideles ipsi variis Dei donorum & gratiarum praesidiis quandoque instruuntur; ea tamen beneficia communiter, & a qualiter omnibus conferri . non nisi stultissime & contra quotidiana experimenta sustineretur , cum cui que non eadem dona tribuat Deus , sed singulis diavidat prout vult I. Cor. cap. 22. v. II. ὶ secundum Z a im
213쪽
investigabilia iudicia sua . Et prosectb . ipsa reve
latio , sive interior , sive exterior gratia Dei est . eaque a fidei dono seposita; nec tamen datur omni bus. Modo quid vetat , ejusmodi gratiae aptar illa Augustini ve rha. Praposs/ra β. 2os. Ejusdem furfuris est interpretatio illius
infit in- textus D Augustini lib. de Praed. SS. cap. 8. illis da-terpretario tur ut credant , illis non datur , quam sic adornat eques historicus pag. 3s I. n. I. e Perche con Ia pri-,ὰ2.nta, mo Κωνο sur ede , auro non crede , diee, eheilois. ss. ad alaunι Uren dato di credere , ad aleuni non vim eap. 8. dato , poicbe non tulit aprono gr interni oreees perudire , e imparar dentro : foris audiunt , intus non audiunt, mque discunt . Sensus hujus commentarii est , per solam primam gratiam omnibus comm
nem , alios credere alios non Credere e alios aperire interiores aures ad audiendum & ad discendum. alios non item. Non haec tamen S. Din ris genuina mens est Sc sententia . Is quippe ibi contendit ad nihil valere Ρraedicatoris plantantis ,& rigantis verba , nisi copulata haec sint cum interiore Dei unctione, qui tangendo Cor , aperien do aures , impertiendo fidem , incrementum prae
beat. En Augustini textus non mutilatus: cum igitur eυangelium praedicatur , quidam credunt , quidam non credunt. Sed qui credunt , Praedicatore fi
rinsecus sonante , intus a patre non a Ρraedicat re . non ab entitate illa quae gratiae primae vocabulo significatur audiunt atque discunt quia Deus
ipse eorum aures aperit , Cor tangit . fidem ingerit; Qui aut m non credunt . foris auliunt , i rus non audiunt neque disicunt quia non istorum aures , sicut illorum interius aperit pater ἔ quod Clarius exponere pergit S. Doctor , immediate adjiciens hoe est , illis daeur ut credant, sis non
daxur , quia nemo inquit venit ad me, nisi Pater qui
214쪽
rgrq ii misit me , traxerit eum. Qnam bene in hanc equitis interpretationem , ut re in reliquas fere Omnes quad. aret monitum illud quod ipsi excidit pag. 371. g. U. ubi ait : Per accerta se deI tutio , oesta recitare i passi, non dimet ii, come vieri DNro, ma interi; quod tamen numquam ipse praestat; 1ed mutilationibus non contentus, perversis inte pretationibus corrumpit. At prole quamur , quae ibidem addit Augustinus in eandem rem ἰ ergo trahi a Patre ad Christum . , audire, re discere a Patre ut veniat ad Grissum , niλι aliud es, quam donum accipere a Patre, quo eredat in Chrissum , non ait quod sit, recepisse a patre gratiam primam omnibus communem qua possit , & non possit credere in Chri itum , sed donum quo credar
neque enim audientes evangelium , a non audientiabus , sed credentes a non credentιbus discernebat , qui dicebat: nemo venit ad me , nisi fuerit ei d tum a Patre meo. Uide sis quam ex integro textu diversa colligatur sententia , eique repugnans, quae ex paucorum Verborum resegmine ab hi1torico eruitur ut suadeatur , fidem per lotam primam gratiam non credentibus quoque communem produci ,& immediatum Dei opus, ac donum peculiare non
. ao6. Historia theologica hujusmodi , calu--ω- nantis in Augultinum usquequaque scatet . Ad cal V gu-Cem pag. 3ο1. eques historicus gravate ferens . non N
satis sibi favere Augustinum dum Pelagianos impe- . ius..c
215쪽
sarebbe vaso di rere astre, dopo effer ventito ebi Ieprende senishramente . Id est , eas rejecisset locutiones , quae aegre cum molmistica dialecto conveniunt . Castigentur itaque oportet quae extant S. Augustini opera ; prodiit enim in 1cenam eques Historico- Theologus qui prave detorquet preuie snistramente . hujus 3c illius luculentas utique locutiones non modo tota antiquitate Christianorum, quin etiam pontificum & conciliorum approbatione Consecratas. Pergit hic censor de Augustino judi- Cium ferre pag. 36et. n. 6. his verbis: Ipigo fluor Iomi contesa ι' intendione sua , quando a queua se tenga di S. Girolamo , ne a vidio I tam traiti da n custa , aIt amente doυ' e necessita . non se da eor na sic se habet in margine e de nat. & grat. n. 78.
Nec ad υirtutem , nec ad vitia eraBimur, aIioquin
tibi necessitas . nec corona est sommo applauso Iece. E sexue , neia' oprar retramente vineoti di necessita non interviene auiano r in margine haec refert quis non agnostat , quis non toro eorde suscipiat pere. Sed in reap faciendo id o nullum es vinculum necessitatis. Cur ita textus scinditur . a contextu divellitur , dc interruptus relinquitur propositionis sensus exigebat enim τὸ ideo, ut non reticeret ut ratio Ob quam in recte faciendo nullum sit vinculum necessitatis. Nempe integer hic textus, prout jacet, non arridebat historico; adeoque produci debuit eo fere modo quo emendaretur si ex recenissione eruditi hujus censoris Veronensibus typis S. Augustini opera committerentur. Sat ipsi fuit commendari a S. Doct re textum Hieronymianum a Ρe-
Iagio objectum ; sed ejus naso ingrata fuit illius
textus expositio ab Ausustino tradita . adeoque consulto reticuit. Sed libet textum integrum re ferre, & lacunam subdola effossam explere. Cap.6s. libri de nat. de gratia , reserens Augustinus objectio Dissiligod by Corale
216쪽
ctiones a Pelagio factas ait: stem quod ait scilicet
Pelagius a memorato ditrum esse Presbiero nempe Hieronymo r liberi arbitrii nos eondidit Deus rnec ad virtutem , nee ad vitia necessitate trabimur; aIioquin , ubi necessitas , nee corona est. Haec ethobjeebo Pelagii; cui sic reponit Augultinus r Utuis
non agnoscat quis non toto corde suopiat Quis ahter consitam fumauam neget s. naturam Haec Polleriora verba per rh dcc. 1uppressit; quae tamen nolanda sunt ; alibi enim S. Doctor , innocentiae statum describ s , rectam conditam fuisse naturam, ex scripturis ollendit . det haec de Deo profert : fecit bominem resium t erat Deus condenT n
turam, O largiens gratiam. Sed prosequamur textum : se i in recte faciendo, Ideo nullum es υιnculum necessitatis, quia Lbertas es caritatis. Harci postrema verba omisit , quia sorte expungenda judicaret ; & eodem jure expungeret illa Christi verba Ioan . cap.7. v. 36. se vos Alιtis liberaverit , tunc vere Iiberi eritis ; ad quae ibi alludit S. Doctor ;Iiberat enim nos Deus per gratiam suam ; 1 cilicet, infusa caritate ; gratiam siquidem definiverat esse i pirationem dilectionis. tit cognita sancto amore faciamus. At prosequamur, toties Consulto mutilatum textum Redi rexo ad Apostolicam sententiam Roin. Cap. s. v. s. Caritas Dei di sa es in eordibus nostris per Spiritum Sanctum qui datus es nobis . A quo. nis ab illo, qui ascendit in altum e e p ivavit eaptivitatim: dedit dona hominibus Ps. 7.& Ephes cap. q. v. 8. J Quod autem ex vitiis naturae haec praetereunda non erant a sincero & fideli historico non ex conditione natura A quaedam peccandi necessit as . audiat homo. atque ut eadem necessias non sit. dseat Deo dicere: de nece statibus meis educ me ; quia , in ejusmodi oratione certamen es adversus tentatorem de ipsa contra nos necessitate
217쪽
pugnantem ἰ ac per hoc opitulan te gratia per Iesum
orsum Dominum nostrum , ct mala necessitas romovebitur , Iibertas pleria tribttitur. Expositione
haud egent haec verba, ad Pelagia nos directa, ut sana ecclesiae doctrina instituerelatur; sed ea missa fecit historicus, optime sibi conscius . ab omnibus ea perceptum iri . ut commentis suis e regione pLOrsus adversa ; quare merito pertimuit, ne quod Deus Iobo Γ cap. 38. v.et. J olim exprobravit, in se recide ret; Quis es isse involvent sententias sermonibus imperitis i Atque ad palinodiam ita cauendam adigeretur : insipienter loquuttιs sum, , quae MItra modum
excederent mentiam meam. Iob. cap. qa. V. 3.
Hae apostoli I. et o . Utinam in hiitoria dumtaxat texenda verba: qu stitisset, atque his se sinibus continuisset eruditus eques. Sed interpretis officium & partes infeliciter; hises Mus, arripit , & sua patribus somnia netas adscribit . Diis,' . s.fii S. Augustinus passim adversus Pelagianos & Semipeis
illud His,si lagianos intorquet ea Apostoli verba r qtiis te disierineare , quod nil ut ostendat, donum Dei esse id omne quod n minime prε- bis inest boni , quo a reliquis internoscimur. II as θημ' persuasum habuit quisquis ad haec usque tempora iuS. Augustini operibus versatus eii , ejusque principia attigit ; bonum scilicet omne, Deo qui eiusdem
author & dator ei . deberi : Deum quod i sus est perficere et a Deo ponendum esse rectum eius donorum usum. Deo habendas esse gratias, &c At eruditus historiae Collector . Contendi L , ex contextu
erui, hoc sibi unice S. Dc ctorem proposuisse r di escludere ii gloriarii do doni naturati de supernaturalibus igitur in se gloriari poterat dae quali pro- . venisse la ride. Dio utava egis contro It Semipe&giani, cise voleυano potesse ruomo g I riars δει η imcipio alla Feri , come suo , e come proveniente da idoni naturali . Interroga pero : foris per questi doni,
218쪽
ti separa e ebe bai tu di non ricevuro Textus poris ro ita resertur in margine: dona Dei fu picari naturati.r, ero. Numquid enιm per haec dona, quae omnibus eommunia sunt bominibus , discernuntur homines ab Bominibus Hie autem prius dixit , quis enim te .cte. At quam immerito ad sola dona naturalia haec interrogatio reseratur videamus.= xo8. Ut sileam sinceri historici non esse is . sucum facere . & veritatem involvere, eamque S S. Patrum 1ententiis modo suppressis , modo contortis occultare ἔ ajo , non paucis S. Augustini principiis tam absonam interpretationem refelli . Is quippe Irimo docet lib. 2. de pecc. me P. & rem. cap. 18. ominem non posse meliorem se facere quam eum fecerit Deus. quo nemo mettur quidquam facit, ut ait lib. I a. de civ. Dei cap. 9. & alibi passim . et . Donum
Dei esse quidquid boni est in nobis ; ait enim enar. in ΡL 38. Totum quidqmid sum , de misericordia tua es. Devit ut essem. 9 non tu fecissi ut bonus essem
3. debere spem omnem nostram esse in Deo demmam. Lib. de dono pers cap. 2a. q. Uoluntatis m tum esse opus Dei, ait etenim lib. cie grar. Chr cap. 14. interna , di occulta , mirabili ae ineffabiti pote-
Rama , operari Detim in cordibus hominum , non s tam verar revelationes , sed etiam bonas vomniater; id est . volitiones; & de grat. & lib. arb. Cap.22. Agit Ommpotens Devs in cordibus hominum , etiam motum voluntatis eorum , ut per eos agar quidquid agere
ipse vomerit. s. Ex incomprehensibilitate hujus arcani, hoc est : ex duobus aetate jam grandibus ait de dono Perseu. cap. 9. impiis, cur iste ita vocetur ut
vocantem sequatur, ille autem non vocetur aut non
ita vocetur , inscrutabilia sunt judicia Dei. Et lib. de sp. & liii. cap. 3q. Cui responsio ista displicet , quaerat doctiores Augustino sed caveat ne inveniat A a prae-
219쪽
agis praesumptores. Ex his , inquam , principiis consequens est, non modo de naturalibus donis, vel stinetiam de gratia illa quam historicus Communem Omnibus centet, mentem suain aperuisse Augullinum illis verbis : nunquid per Baec dona , qua omnibus communia sunt Bominibus , discernuntur homines ab hominibus Ρrosecto si gratia quae omnibus communis et non omnes utuntur . rectus hujus gratiae usus hominem disicernit ab iis , qui ea non utuntur . Quamobrem ad Apostoli perconchationem respondein re potest: me mea discermi inlustria , qua gratiam
operi admoveo; di eam quidem omnibus cammunι - .sed cuius vfuram non omnes capiunt. Cum vero usus
iste, quid melius sit. mpritumque ipsum conitituat ἔDeus quod minus est, nomo quod majus & melius est praeitaret , indeque gloriandi , de se efferendi
. et o9. Nec minus S. Augustino adversatur quod eidem supponit eadem pag. 399. responsum ad id dubii: se debba dirs Ger abno Dio anche la volantis con cui se crede ; perche se diremo , non re . parra si contradica at detto , che Bai tu di non rie υuto Inducit Augustinum decernentem, ii volore e dono di Dio , in quanto che il libero arbitrio mede o. di eui e parto it volare non P abbiamo se non da Dio. Quod est ipsissimum Pelagii commentum , prout satis superque demonstratuin est supra
ulterius in his immorari . β. a Io. Attamen , ne quis temere id a me prolatum putet . alia asseram non levioris momenti argumenta . Ad calcem ejusdem pag. 399. hanc Catholicorum ratiocinationem tamquam ineptam ha tologiam traducit inquiens : Ridicola sosi a contie- ne queu' argumento : il nosero eleggere, e determia narci al bene e un bene; ogni bene vien da Dio ; dunque
220쪽
que ii nostro determinares at bene non vlen da noi , tantistis deisma da Dio. Nihil hac consecutione quam Catholici ireminuisis inferunt verius . nihil certius; sed ea nec Ρelagia- nem. nis arridet , nec equiti Historico- Theolo3o , qui falso dicam impingit Catholicis , dum eos in Cominplexione seu utajunt consequentia afferre ait haeci verba: non vim da nes, quae in propositione & as. sumptione non extant : ta giunta che aua eo G
da Dio seneta dubbio radieatmente, e potestativamente,dio. pag. mo. Apud Catholicos , determinatio voluntatis ad bonum est a nobis & a Deo, quia quο- ties bona agimus ait Arausicana synodus Deus in
nobis atque nobiscum operemur operariar ; nedum
radicataente , , potestativamente, ut ait Theologus iste . quod aeque admitIeretur a Pelagio; sed proprie, per se , & immediate. Qua autem fieri possit ut ildeterminars Neva da Dio , e da noi inseme Historicus animo in rmare nequit , quia illud non percipit facit ut faciamus , quod mirabili, Se inessabiti modo a Deo praestari passim docuit Augustinus ; indeque Pelagianis videbatur sicut & historico toties auferri liberum arbitrium quoties commendatur gratia illa , quae consistit in operatione qua Deus in
nobis ac nobiscuna operatur ipsum velle. Ignorat e-
ques , actione Causae primae non inhiberi actionem causae secundae ; sed ratus hac Patrum doctrina nimium Deo tribui , vix tandem admittit, voluntatis
electionem suique determinationem ad bonum in qua eonsistit id quod es optimum a Deo esse dumtaxat radicat mente , e potestativamente , quod ne turpissimi quidem ac nequissimi inter Pelagianos inficiati ausi sunt; neque enim negarunt unquam haeretici illi . liberum arbitrium , in eoque facultatem se determinandi, esse Opus & donum Dei, ut constat ex Augustino , qui lib. de grat. Chr. ca P. I 6. A a et haec Diqitigod by Corale