장음표시 사용
201쪽
taliter , liberε , & immediate a voluntate productus, faciente Deo ineffabili modo ut faciamus , seu ut velimus . Mihi nunc declaret velim eques
theologus , qui componi valeat illa sua indifferentiae libertas , quam in Pelagianis deridebat Augustinus cum hac infallibilitate amoris Dei quem a Spiritu Sancto cordibus.inditum , voluntas nequit non habere. Voluntas diligens Deum , poteti ne concipi indifferens ad diligendum . vel non diligendum Deum Deum tamen libere & simul infauli biliter diligit, quia omnipotens est qui agit hunc
motum, non entitatula creata, quae revera liberta
tem destrueret. Vereor ne indifferentia illa quam desponsavit eques historicus . conveniat cum lla . quam Iuliano improperavit & crimini vertit Augustinus lib. I. Op. imp. n. II. alias reto. illis verbis tan Bele Iibra tua , quam conaris ex utraque parte , per aequalia momenta fuspendere, ut voluntas qua
tum es ad malum , tantum etiam sit ad bonum I bera , vergendo se in unam partem te indieat deti rantem Libertas arbitrio essentialis in eo sita est ut immune sit ab omni necessitate quae sit natura tis . dc ab ea quae antecedit liberam ipsiusmet v Iuntatis determinationem. Ab utraque ejusmodi necessitate soluta voluntas , libera vere est , quaecumque alia accidens necessias ei obveniat ; a de uue ubi Spiritus Sanctus amorem ei inserit , praestat ut eum libere voluntas ipsa simul exerat ἔDeque enim creatae libertatis natura illud sibi vindicat , ut non creatori suo pareat , eique subdita sit ; neque id est causae secundae Consent neum , ut absque primae causae influxu operetur .Laederetur sane Libertas arbitrio essentialis . si ad ipsam voluntatem determinandam creator creatura iauteretur. At ubi divina sua omnipotentia hoc ipse
202쪽
exequitur . libertas minime periclitatur. Syderum
influxus, fatum , temperamentum, instinctus a Ρr
tei antibus confiehus , Jansentana delectatio in deli- herata . &c. inlm:ca sunt libertati ei sentiali , eo quod illa omnia a Deo sejuncta sint, iisque determinetur voluntas ante quam ipsa se determinet . At, quaenam pernicies , quodve discrimen impendere pote it voluntatis libertati quum Deus eat L. ipse determinat , 8c facit mirabili modo ut ipsa simul se determinet . qui facit ut faciamus , praebe do vires meaei hymas voluntati λβ. 194. Haec si animo a praejudiciis libero diligenter agitasset Hiitoricus , integrum reserre non dubitast et pag. 3 et q. n. 6. S. Auguitini textum ex lib. de grat. lib. arb. cap. I s. n. I. decerptum , ubi ait : Quomodo ergo qui dicit : facite vobis , hoc dicit : dabo vobis Nemo non videt, adjungendam
fuisse quam e vestigio immediate subjecit S. D
ctor quaritionis solutionem; quare jubet cibi subdit si ipse daturus est Quare dat . si homo facturus es t nisi quia dat quod juber , , adjuvat ut faciat
cui jubet . Ipse tamen ait: per far comprendere quoia meravilia , quat semeto ritrouar pote et grans' ingerno di S. Agossino Non aItro , che diconcbitidere , come ἐι ben fare e dono di Dio . ed e Iibero arbitrio, ne astro si pud dire. In quam rem, assert quod n. s. dixerat S. Doctor i , donum Dei est . , liberum arbitrium , quia e re sua arbitratus est, illud potius referendum quod praecedenter Cap. q. protulerat de conrinentiae dono, quam quod subjecerat immediate ad quaestionis cap. I s. propositae solutionem . Sihi scilicet metuebat , ne verbis illis r dat quod jubet . quae iam aegre tulit ipse quo que Pelagius proposirio in inelitello proscripta
Corroboraretur . Sed neque ad eam sententiam ex
203쪽
m Patris doctrina ad versantur a
alibi ostendit gratiam dupliciter dici: uno modo qua est voluntas Dei gratis aliquid dantis: alio modo ipsum gratuitum donum Dei. Quapropter, si re voluntas mi , ab Angelico appellatur gratia ; ipsa voluntas Dei profecto omnipotens est . adeoque quidquid vult facit; unde non est improbanda illa
assertio, si sincere prout 1onat adhibeatur, non prout subdole usurpatur a Quesaello, qui praetendit , Vo-Iuntatem Dei facere quae praecipit , ope delectatiopis indeliberatae. non per se se. Deinde si gratia de qua adversiis Pelagianos agebatur, consistit in ope- Tatione, qua Deus in cordibus nostris diffundit caritatem , quae est radiκ omnium bonarum actionum , liquido constar, nullis ad id agendum instrumentis 8e adminiculis Deum indigete, sed sola voluntate operari r ipse dixit. , facta sunt: ipse mandavit.
er creata sunt. H. Iq8. V. . Dum vero praecipit ut
ipsum diligamus, amorem hunc quem imperat lar- iri prolaeto ipse debet, quia caritas ex Deo est, &iffunditur in cordibus nostris per Spiritum Sanctum , non per aliquam entitatem creatam. u. I93. Sed, quod cum S. Augustini doctrina ediametro oppo uitur, S. Doctori affingit dum ait pag. 3 IO. n. s. S. Mossino confirma turto ciὼ con aperire, ebe Ia fide de i veramente elati opera per amore, e pero non manca. In margine laciniam producit ex lib. de corr. & gr. cap. . quae si non mutile Poneretur, hanc ejus assertionem convelleret . ait ibi rhorum fides, quae per dilectionem operatur , profectΘ, aut omnino non desicit: aut si qui sunt quorum demeit , reparatur antequam vita via finiatur. Priorem dumtaxat hujus propositionis partem offert, alteram reticet, ut S. Doctori imponat. Primo, quum fides
operatur, numquam nou Operatur per amorem, etiam siligod by Cooste
204쪽
etiam in iismet justis, qui non sunt in justitia perse
veraturi. Nec sectas Auguilinum sensisse umquan . reperies; huc scilicet spectat error Protellantium . Deindει quod ex supra adnotatis colligitur, illegitima e 1t,& gratis Augustino afficta caulatis illa ab M. stolico conficta, fides, idcirco non deficit, quia per amorem operatur: Ia sede de i veramente elatii, opera
per amore, e pero non manca. Num per amorem
non operabatur fides illorum, de quibus ait ibidem rout se qui sunt quorum deficit, reparatur antequam vita ista siniatur An non experimento quotidiano compertum est, probos ac justos homines squi talea non essent. nisi in eis fides per dilectionem operaretur J a fide interdum deficere . quia amor per se se voluntati immutabilitatem non tribuit, nisi specialis proleta Dei accesseriri Subdole igitur obtruncatus videtur ille rex tus; ut quisquis ea legerit verba prout ab historico reseruntur, in suspicionem veniat errasIe Augustinum; fere ac si putaverit; fidem i iis qui perseveraturi non sunt, numquam operari per dilectionem , adeoque ipsos numquam justos fuisse .i96. Diligentius quoque exponenda erat pas. 3 36. n.2. proposito illa: il nostro arbitrio di furatrii male. e Ita uir il bene, e tale, quar era quel di Adamo . Ecclesia definivit Trident. sess. V. can. I.
Adamum per peccatum, secumdum eorpus , animam in deteritis esse commutatum et concupiscentiam , &fomitem. qui etiam post baptisma in nobis superstes eth, surculos es Ie peccati primi hominis: Sess s. cap. i. liberum arbitrium, post primi hominis peccatum, non extinctum quidem esse, sed tamen viribus attenuatrem, & inclinatum. Profecto arbitrium nostrum , in quo sensus cum ratione pugnat, dc ut
fomes ad malum impellit, tale esse non potest in nobis quoad boni prosequutionem, quale in Adamo extitit, quum nullo ad malum incitamento interius Y et inflam-
Hrum . quod cum Iuttano descr/bit a
205쪽
primi hominis , Uusque peccato , acaee peccati μν uinalis effectibus , on
agendum . dominante tunc ratione facile se conserret. Nos, iis donis ademptis quibus Adam a Suebat, factoque in rationem impetu, & sensuum seditione, quae in Adamo tunc minime excitaba Iur , dici nequit . tale habere arbitrium notirum per furatre i Imala, e seguire it bene, quale in Adamo extitisse credimus. M . Idem fere enunciaverat Iulianus lib. I. p. imp. ca D. II 2. hoc est, hominis arbitrium tale in nobis este, ut tam ei liberum sit Deo obedire imperanti , quam Diabolo persuadenti. Cui reposuit Augustinus: Verum dicis. Hoc es liberum arbitrium . Sed quod datum est a condatore, ct a deceptore υitiatum, utique a Samatore sanandum es . Hoc vos non vultis cum Messa confiteri; Bine essis haeretici. Haecque eadem illa veritas est, quam Tridentina , Syncidus consecravit verbis illis, viribus attenuatum,
M. I98. Quibus ut lucem asseramus ex S. Au- ustini & Ecclesiae doctrina, illud cumprimis tenen um est. Adamiam a Deo jultum. & rectum fuisse
conditum: feeit Deus bominem rectum ait Salomon Eccles Cap.7. v 3o. Super quae verba Augustinus lib. . op. imp. n.6I. & lib I de civ. Dei capis . ac alibi observat, non potuisse reuum appellari, nisi bona voluntate fuisset instructus. neque enim sati J ει quam nisi recta volanx rectus es quisquam; ex quo inferebat, primam voluntarem bonam, Dei opus esse; eum illa quippe fecit bominem rectum. Neminem quo que praeterit has voces: bona vuluntas, earitis, dia Ionio Dei . amor Dei , c. ejusdem significationis Augustino esse. ac promiscue velut synon ma usui pari: Quod unico momento neque enim pluribus opus eis comprobatur. De Angelis loquens S. Doctor lib. II. de civ. Dei cap. 9. haec habet: Deus A gelos
206쪽
gelos eum bona volantate, id est . eum amore caseo , quo illi adhaererent ereavit. Et poli pauca ait, recte posse de iisdem diei: earitas Dei diffusa vi in eis per Spiritum Sanctum, qui datus est eis. Dum itaque Augustinus refert, Deum condidisse hominem te chum, id est , cum bona voluntate, innuit , Deum qui quidem erat simuI condens naturam , ct Iargiens gratiam Adamum cum amore Dei condidis. se. Quemadmodum autem amor, quod numquam satis inculcatum es omnium humanarum actionum Principium, sons , radix, & origo eis; liberum Adae arbitrium, Dei amore initructum , erat ad boni
prosecutionem optime comparatum. Sed cum e nihilo eductum foret, aetque adeo mutabile, omnem
pariter habebat peccandi facultatem. Hujusmodi erat primi hominis arbitrium . β. I99. Adam igitur innocens, Dei cognitione& amore praeditus erat, adeoque omnino libero gloriabatur arbitrio. Sed ejusdem defectione & contumacia facta eit rerum commutatio; &, ut inquit Augustinus epist. 2o7. ad Uital. Cap* olim e p. Io . Lubertim arbitrium ad diligendum Deum, primi pe cati granditate perdidιmus ; peccato enim ext ictus est Dei amor: qui nisi in pristinum a Deo rei tituatur, haud veraciter dicimus, nos ad prosecutionem boni: per sequire it bene, tale liberum habere arbitrium, quale in Adamo amisimus. Propterea loco mox citato inquit S. Doctor: si vere volumus defendere libertim arbitrium , non oppugnemus unde sit liberum ;nam qui oppugnat gratiam de illa loquitur, de qua agebatur cum Pelagianis, & quam dixit proprie constitere in inspiratione earitatis ut cognita sancto more faciamus. lib.4. ad Boni f. cap. I. qua nostrum. ad declinandum a mala. , faciendum bonum liber tur arbitrium , ipse arbitrium suum adhuc vult esse capti vum.
207쪽
ν. et o . Sed , quod caute dispiciendum est . Augustinus nequaquam asserit; liberum arbitrium extinctium eine & amissum; liberum arbitrium fundutus periisse; sed liberum arbitrium ad diliginduinta Deum; eo quod in nobis permanserit liberum arbitrium dumtaxat ad peccandum ; quia ut alibi ait, li- herum nothrum arbitrium se solo ad peccandum sus-ficit; sed ad bonum agendum nihil valet nisi ope tria ferat Deus; quasque culpa olim imminuit ac debiliatavit vires reficiat. Hinc lib. I. ad Boni f. cap. 2. inquit: quis nostrum dicat, quod primi bominis peccato perierit libertim arbitrium de humano genere λ Libertas quidem periit per peccatum; sed illa quae in Par dio fuit, habendi plenam eum immortalitate justiariam; propter quod natura fumana, divina indigιt gratia, dicente Domino Ioa n. cap. R. v. 36. Si vos filius liberaverit, tunc vere Iiberi eritis . Simplex
liberi arbitrii vocabulum, illam significat humanarmentis facultatem seu vim , qua ea eligit voluntas ,
quae non eligere potest, seu quibus naturae necessitate non adhaerescit . Vis ista, ut liberum arbitrium merito appellari valeat, immunis sit oportet ab omni
necessitate, tum naturali, tum antecedente ipsius voluntatis determinationem. Sed ubi, voluntas a neutra harum necessitatum sibi metuat, quascumque
alias necessitates accidentarias subire potest, quin libertas intereat quae arbitrio essentialis est. Iam vero S. Auguitinus eo loci ubi ait: ι beram arbitrium ad diligendum Deum , primi peceati granditate perdiadimus , de libertate loquitur accidentaria, primi hominis peccato deperdita, cujusmodi illa erat, quae statui innocentiae congruebat. Sed immunitas a gemina necessitate, naturali. & an recedente. libero arbitrio essentialis est in quocumque naturae sue insontis, sive corruptae, sive beatae . sve damnatae statu; adeo ut, ea deperdita, non esset amplius f
208쪽
eultas mentis rationalis, laudis aut vituperii, praemii aut poenae, meriti aut demeriti capax, sed homo ad belluarum sortem redigeretur. Accidentarias necessitates quas prava institutio, pravi habitus. &C. inferunt; Rex propheta perstrinxit Ps. 24. V. II. De ne eesstatibus meis erue me. Ps et q. v. s. Saream de noeegstatibus animam meam. PLIo6. V. s. II. I9. 28. De necessitatibus eorum eripuit eos: Iiberavit eos: Disaiavit eos: eduxit eos, dic. Libertates porro acciden intarias, quae absque libertatis arbitrio es nitalis discrimine assicere voluntatem aut deserere possunt, ita describit Augustinus lib. i. ad Boni f. Cap. I. Hinc voluntas, quae libera es in malis, ideo libera in binis non es, quia liberata non es .... nemo igitur potes habere voluntatem justam . nisi nullis praeerintibus meritis acceperit veram, hoc es, gratuitam desuper gratiam.
g. etor. Quid hele sibi velit Augustinus nomine ali gratiae, iterum, iterumque declarare & supervaca- neum est, & permolestum. Minime dubium effeta udebet. S. Doctorem hoc loci non agere de gratia, il.
quam historicus putat omnibus inesse, ne indisseren- c Gio a=biatiae libertas, quam voluntati essentialem & in amissi- trii ferienis bilem facit pag. 3 O. ebe non ei se toglie mai. pr teratur; siquidem S. Doctor perhibet, voluntatem qua libera es in malis. in bonis liberam non esse, quia Iiberata non es; at liberata utique esset , si num
uam defuisset, imo numquam deesse posset gratia la; id est, si gratia quam primitus accepit Adam: per si mire it male e fetuir' il bene pag. 336. n. Σ. nec amissa sit, nec possit amitti; igitur libera i
bonis est voluntas peraeque ac in malis; perperam ergo Augustinus non eamdem voluntati adscribit in bonis atque in malis libertatem. Sane huic Augustini sententiae: voluntas Iibera est in malis; Iibera in bonis non es, non admodum convenit cum illa
209쪽
e di avere una huona volonta; neque cum illa, it no-
'o arbitrio di furatre it male, e seruire ii bene etale, quat eν a quel d' Adamo ; perspectum siquidem et . illis Augustini verbis excludi libertatem illam. indifferentiae . quam hii foricus arbitrio essentialem
esse verbis. suis indicare videtur. ait g. gor. Inter duodecim axiomata seu veritates, Ii inur et quas D. Augustinus in epistola ad Uitalem omninos mus non recipiendas esse a Catholicis tradiderat, haec coin- omnibu hQ memoraturi simus non omnibus Bominibus gratiam
Ilii dari. Si fides equiti historico habenda st pag. 3 9.M,16u, ' LIX. Augustinus ibi: secondo it frequente uso su ,
nulἰο iuet, e saltri anti bi padri, intenti per trania D sede diai Diam si Cristo, e iI battesimo; it che e manifeso, m ntre abeadem C. illi preme di , non tiberars se non queui, quati per D ω h 'ρ is graΣ.a Vinaseono in Crisio . Iniqua tamen mihi vi- detur ejusinodi interpretatio. Equidem epiliola ili' ad Uitalem perscripta est ut ejuratet quod de ipso audierat, nempe, ut recte credamus in Deum, E vangelio consentiamus, non esse donum Dei; sed hoc nobis isse a nobis, id est, ex propria υoluntate, quam nobis in nostro corde non operatus est ipse. At cur hoc sibi sumere debuisset S. Doctor, ut non omnes homines eximii hujus doni fidei nempe de Baptismatis participes Vitalis agnosceret , cui in men, tem nunquam venerat unicuique illud praestari. quin potius nemini a Deo conferri statuebat, Ied ex propria cujusque voluntate proficisci Totus est in ea epistola Augustinus . ut Uitalem cogat praesertim
argumento sumpto ex orationibus ectae sar confiteri illam Dei operationem . qua Deus ita prinpar . atque operatur hominis voluntatem. se ejus agit sensum alia illa , , secreta vocatione . tit Ieri atque dorarinae accommodὰt a sensum . Hinc, non modo de
fide, sed de quacumque bona voluntate, quam Deus
210쪽
non in eo quam corde invenit , sed Deit, conis cludit : s ergo haec a Domino poscenda esse non re nuis . quid restat frater Vitatis nis ut ab illa ea donari fatearis, a quo poscenda esse consentis De hae Dei operatione, quae est illa gratia quam a Ρelagi aianis agnosci ecclesia exigebat , protulit , scimus non omniιus hominibMs darι ; quibus datur , non δε- Ium secundum merata operum non dari . sed nec ρ-
eundiam merita voluntatis eorum quibus datiar . An
beneficia . quae ante ipsam fidem ut praedicatio evangelii , bonae cogitationes , &C. quibusdam
Conferuntur, omnibus communia sunt,& ad omnes Pertinent p=. et o 3. Deum in ipsis quoque infidelibus. non
omnibus tamen γ virtutes , & bonas quascumque voluntates Operari comprobat S Doctor lib. I. ad Boni f. cap. et . ex precibus suas fudit Esther , cap.
24. V. 13. Verba mea clarifica in conspectu Leonis. conve te cor ejus in odium impugnantis nos. Ubi
S Doctor sc ratiocinarur ; at ne quisquam objic rei forte hanc mulierem insipienter orasse υideamus ergo, utrum inaniter praemissus fuer i orantis af Lius . consequuttis non fuerit exaudientis effectus . Furilem porro . ineptam, ac inanem antea declarauerat hanc Reginae actionem se non operatur Deus in cordibus hominum voluntatem , id est , ipsam volitionem , quae est motus voluntatis. Rem itaque
gestam exponit ; Esther . Assuerum adiisse ; quem cum ira accensum offendisset , concidisse animo; Bedum procumberet , famulae ulnis fuisse exceptam Est h. cap. I s. commemorat . Tum , convertit , inquit Deus. transtulit ind gnationem ejus intinitatem. Quibus scripturae verbis, haec ipse se, nectit r jam sequentia commemorare qaid opus es νtibi Detim eomplevisse quod illa rogaverat , divina scriptura tisatur : operando in corde regis Guid m