De phialis rubricatis quibus martyrum romanorum sepulcra dignosci dicuntur observationes V. D. B. Victor De Buch

발행: 1855년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

- 4 quin tamen e marint impii omnes animique saevitiam Xuerint. Iam, siquis de Om POSulare: saeculis contendeI t, imperante Napoleone, caesos fuisse honestos viros, Remi. Iias, Puer , quoniam reperisse sibi visus est indicia luaedam sui sibi imaginatur) caedium; neque id mirandum esse diceret, quum impii adhuc essent multi, quinctiam nonnulli maximis aucti muneribus : nonne recte ei opponeretur illas caedes credibiles non esse; nil de his serri in monumentis historicis; gubernium Parisiis vigore non fuisse destitutum; non futurum fuisse ut hae impune fierent; et proinde illa indicia osse sallacia. ridem omnino de romanis trucidati nibus post Constantini victoriam et maxime post duliani obitum deque vasorum sepulcralium significatioue dicenda esse sole esarius est.

142쪽

0uid, quod vasa sepulcralia pluribus tumulis, Post datam ecclesiae pacem positis, adhaereant quam loculis ἔintiquioribus pne quidem vera non magno sunt numero inscriptiones sunpbres, quibus simul notis temporis et vasa apposita sint; s rei quantulacumque his sit copia, non infirmum tamen hinc conficitur argumentum. Certo, Si PE advorsariorum starem parte, non parum turbarer, quum intelligerem vasa sanguinea non tantum adhibita misso, nulla saevisente persecutione; sol squantum per cognita monumenta Tmlimam licetὶ tunc emhrius quam si c-stissimis temporibus.

143쪽

imperatore recentiora, nunc ea recensenda videntur quae anteriora sunt. Porro coletaerriuium cst si pulcruni

Sevem, quod incredibili doctrina et monuinctitorun abundantia illustravit Lupius ili:

id est, literis latinis :

eo aisoava ii' devara xlta Lupio constat vas sepulcrale illi tumulo fuisse appositum et M. Aurelii Claudii Augusti et Paterni consulatum cum anno Christi 269 concurrere. Atque hoc unum omnino sepulcrum in universa Marinii seu Maji collections recensetur, quod simullii Mai, lam V, pag M8; Lupit m uterum Severae, Dag F. Dissilirm by Corale

144쪽

Re quidem vera harum ibidem etiam epitaphium

Verum vas sanguineum, quod ibidem repertum est, alius omnino est generis quam ea de quibus hie nobis si sermo. noportum enim fuit intus in sepulem, non extra calce inscitum; neque crassamentum erat Purum, sed arena mixtum οὶ : nobis vom sermo tantum est devasis. quae in sextortori tumuloriim parte cernuntur, aut quae his similia deleguntur interdum interius, et Crassamentum conlin ni terrae Purum. Ut ut haec sunt, quis non videt multo saepius vasa sepulcralia deprehensa misso in sepulcris Constantino Posterioribus quam antiquioribus plil ibid. pag. 456.

145쪽

45 At, inquies, tumulis anteconstantinianis non additae temporis notae, quoniam tribus primis sa3culis moris non fuit epitaphiis christianis adscri hore consules. Id quidem nonnulli si hi persuasum hal κ'nt; sod hi numquam logorunt Boldolitum ), qui collogit inultiis inscriptiones consulares, Priatas councteriis ot temporis nolas aevi ant 'constantiniani haltientes; alias dat Muratorius 2ὶ et alii adhuc alias : quin immo pluros ad iniens saeculum II IUrtinent. Mera itaque subula estante Constantini imperium indicia annorum in christianorum tumulis suisse omissa.

146쪽

CAPUT DECIMUM OCTAVUM.

dilini j iim 'pi ponam argumentum, non ejus lem generis Ost ac Praec releIitia, quibus sategi ost nitore sieri non posse ut vasa sepulcralia martyrii indi uasint; sed eo adhibetur consilio ut pateat non m tantum 'pitaphia, quae capite decimo quario recitavimusci vasibus sopulcralibus comitaliantur, Constantini M. Victoria Posteriora cesso, Me multis aliis Oa in se indicia, quae gravissimi viri statuant ante reclesiae pacem non fuisse in usu.

Marinii videlicet seu Maji collectio ducentas sexaginta duas plus minus inseriptiones sepulcrales copii; quas ulligi d by Corale

147쪽

mato seu sigio ' notatas. Atqui censent non infimi

subsellii viri id monogramma usu non fuisse prius receptum, quam latraro id inscribendum curasset Gn. stantinus. Quae sententia firma si steterit, consequonsorit quartam illorum epitaphiorum partem certissimo non fuisse positam, quum Persequentium furor haccharetur ; quin tamen ullo constet modo inscriptioni reliquas antiquiores esse, quum vix MXta pars Ppilaphiorum, quae certissimo post Constantinum picta aut sculpta sunt, monogramma Christi inscriptum halaeant. Ut autem illi suadrant non ante Constantini triumphum Christi monogramma fuisse usitatum, Eusebit intestimonium invocant, qui scripsit : u uoris dioi nioriis dianis, sole in occasum vergente, crucis tropaeum in is caelo ex luco constatum ipse oculis se vidissse affirma - . vit u Constantinus. . Interim ipso, ut Hebat, ad lu- , bitare animo coepit quidnam hoc spectrum sibi volt l. . Cogitanti ipsi et diu multum tuo apud se reputant in nOX tandem supervenit. Tum vero Christus Dei dori, intenti apparuit cum signo illo quod in caelo ostensum η fuerat, praee 'pitque ut, militari signo ad similitudinem v idus quod in caelo vidisset subricato, eo tamquam i, salutari praesidio in praeliis uteretur. . . Erat autemn Husmodi. uasta longior auro contecta, transversam

si De vita constantini, lib. i. cap. xxxviii et smq. pag έl0 et se lq

148쪽

- li8 is habet antennam instar erucis. Supra in ipsa liastae,i sumIDilate corona cral astixa, gemmis et auro con- . texta. In hac salutaris appellationis signum; duaen videlicet literae, nomen Christi primis nplethus d is signabant, litora P in m dio sui decussata. Quasi, quidem litoras imperator in galea gestare post haecis olim consuevit. a Lactantius l) vcro : . Commonitusu est in quiete Constantinus, ut cadeste signum Dei, notaret in scutis, atque ita praelium committeret.. Fecit, ut jumns est, et transversa X littera, summo, capite circumflexo, Christum in scutis notat. nAtque hinc non modo helori, i Oxi complures, ut Iacobus Basnagius et Burchardus Munckenius, sed et catholici, pula Pignorius, Fortunius Lucolus, Claudius Dii Moulinet, Ophomeriographi Florentini ot Zaccaria,

colli erunt ante illam vision in chrisimon non fuisse in usu. κ Illa verba considet mus, inquit Za cariau Christophorsonii vorsione usus i 2) : In ea erat P inu medio literae X curioso et subtilia r inseris, quae totum,i Christi nomen perspicue significarunt. Nonne novam n quamdam ct ignotam ad in sentionem sapere adcurales illa perpendenti nuinis to xideantur 3 Atqui quumn g Cum monogramma sit, graecis praescrtim homini-

149쪽

,, i,us iiOtissimum esse debuit, si ante Conflautitii lom -- limra usitatum fuisset. . Haec ille. Quibus tamen omnino considere non ausim; quoniam, quum duae poti

simae essent monogrammatis formae, et quas accuratissimo distinguit S. Paulinus in Poemato XIX

ot ex superstitibus monumentis discrevit cl. v. Lelmnne 2ὶ,ὶ fieri potuit ut tam curiosa diligentia usi sint Eusebius et Lactantius, quo docorent Ioetorem non γ- steriorem formam apparuisse Constantino, sed illam alteram priorem.

Quocirca validius telum positum osse vidotur in illis aliis Eusebii verbis, quibus tradit Constantinum plane non intellexisse quid istud spectrum sibi vellet, donec divino somnio doctus sit. Si enim communis haec Christi et christianorum tessera suisset, quis intel ligat eam latuisse hunc principem xirum, qui jam ab anno o06,

quo patri Constantio successit, mirum in modum christianis savcrat, et non potuerat quotidiano usu eorum res quotidianas non cognoscor pMulto etiam moveor magis, quod nemo ante Constantini victoriam de illo monogrammate vertium scripserit. Negativum quidem id argumentum est; sed non omnia

150쪽

hujus generis ratiocinia vi carere et auctoritate planum est. duid itaque sit ut complures scriptores antem tantiniani disseruerint de figlis I et III, quibus Iesu nomon significabatur, nemo vero de , neque de XPp 0uid,

quod schola alexandrina, quae initia sua ex judaeis ad christianam fidem conversis ducebat et omnium maxime interpretationes caballisti eas amavit, adeoque Iesu nominis sigia tam studiose secundum gematriae leges explicuit, Christi monogramma reliquit intactum p A codit impraesentiarum doctissimis archaeologis extoris persuaderi non potuisse Christi monogramma Constantini ae O esse antiquius, quamquam complures itali nullum immotum reliquerunt lapidem, ut exempla aliquot antiquiora reperirent. Ad que in concertatione illa eruditissima, quae anno 1845 inter clarissimos viros Letronne et Raoul-Rochelte, rei antiquariae ambo tunc praecipua in Galliis lumina, de cruce ansata scr-huit et in qua nil quod vicissim reprehenderent omis runt, convenit utrinque ὶ monogramma, quod ex implexis x et P compositum est, a constantino fuisse

inductum ideoque recte Constantinianum vocari. In quam sontentiam maxime inducti fuerunt, quod id monogramma nullis gonuinis insculptum legitur monu

SEARCH

MENU NAVIGATION