장음표시 사용
161쪽
- 463 vasa s pulcralia vera rase mallyrii indicia; secus vitiο-sam ratiocinationem factam esse nemo non videt, quum
ex principio sallaci nil certi sequi potuisse pateat. 0uamobrem, quum gravissimi archarmi Ni etiamnum arbitrentur Cianstantino deberi monogramma Christi,
quumque victi nondum fuerint alliumentis claris certisque, dubium saltem sit an ea Omnia monumenta, quibus calix sepulcrialis affixus est et simul adscriptum monogramma, Constantino antiquiora sint; proin an martTrum corpora continuerint; et demum an vasa sepulcralia martyrium significent.
At, quum constantinus triumphali curru Romam ingressus est et monogramma celebre fieri coepit, id sculptum aut pictum fuerit in antiquioribus tumulis. Acute excogitatum effugium, sed tamen effugium, ut recte dixit Zaccaria l . Quid enim, quaerit ille, si ita actum sit, tot praetermissi fuere tumuli, ampullis sepulcralibus decoratip Quid longe minor pars monogrammat signati P duid in alios liac, et in alios illa ratione actum
Sed praestantius argumentum ad manum est, videlicet saepe ita monogramma esse scriptum, Ut necessario Simul cum reliquo epigrammate appositum fuerit seu etiam prius fuerit scriptum quam reliqua adscriberentur Orba. Exempla Praesto sunt:
162쪽
Aderant his omnibus tumulis vasa dicta sanguinea monogramma scriptum eodem tempore quo reliqua verba; et, ut minimum non liquet mo gramma Constantino esse antiquius, ita quoque obscurum est potuisse illa vasa apponi ante eiusdem augusti victoriam. Hactenus absolvimus algumenta quibus ostendi posse visum est vasa sepulcralia martyrii indicia non esse :slὶ Mai. lom. V, pag. MI.it Ibid. pag. 418. Jὶ Ibid. pag. 4l9. si ibid. pag. MI. Disilireo by
163쪽
primum petitum ex puemrum numem, et secundum ex appositis post constantinum vasis certa et firma esse arbitramur; tertium, sumptum ex aetate monogrammatis, pmbabile potius habemus quam inexpugnabile. Ilis addere licet quartum amumentum, ex nominum natura deductum. Si enim nomina genuinorum martyrum mmanorum consideres multa ex iis p sana esse
et idololatrica facile deprehendes; quum qui ex gentilitate ad religionem christianam transirent, rarius pristinum suum nomen ponerent. Contra pauciores e martyribus coemeteriali hus aliquod gentilitatis vestigium in suo nomine retinent; videlicet quod plerique ex parentibus christianis essetit Oiti, quum saeculo IV exeunte et saeculo V rari superessent Romae idololatrae, nec prein tot amplius ad fidem converti possent, suo deinceps nomine significaturi ciuibus olim salsis numinibus suam obligassent fidem. Sed id expolire nolim : tandem enim aliquando acina ad oppugnandum ponenda sunt, ut ea
quae ad repugnandum valeant in manus sumintur.
164쪽
mprimis inclamant adversarii Pisa praesis esse argu menta, quibus constet vasis sanguineis martyria ron stanter significata suisse, et quorum primarium sit ecclesiae romanae traditio et consuetudo.
Boldestius, qui saeculo superiori scripsit, id jam expolivit argumentum, iique presbyteri, tum itali, tum galli, qui recentius de coemeteriis mmanis edi loriantlibms, idem constringere conati sunt. Unius mmani, adhuc in vivis agentis, verba ad marginem dabimus ta . a) La ehiesa romana liene I' ampolia dei sangue per contrasegno di martirio, non gia in foreta d' una lotae o 0it 'ν c
165쪽
- 465 Serihil scilicet ille ecclesiae romanae ampullam noli halinri signum martyrii propter legem aliquam scriptam aut documentum aliquod quod codicilius aut annalibus suis capiatur, sed propter consuetudinem semper vivam, quae ab uno saeculo ad aliud continuo ascendens, ad primas tandem suas origines pertingat; ita ut haec consuetudo eodem ad nos devenerit modo quo traditiones apostolicae. Sed optimi viri bona venia dixerim passum eum ess
sibi imponi a Boldettio : tanto enim ille ipse pollet
judicio ut numquam sponte Sua, sed tantum aliena ductus auctoritate, illa literis mandaro potuisse videatur. Secus enim quis intelligat tam enormia asserta ejus calamo excidere potuisse pFalsum enim profecto est consuetudinem illam continuam fuisse, ita ut per singulorum saeculorum aetates ad origines ecclesiae romanae adscendat. Imprimis nil certius quam quod ab ineunte sarculo XIII usque ad exiens saeculum XVI caemeteria romanad' un d umento qua istasi scritto cli' ella serba ne' suo ieodici e ne suot annali, ma solo in sorZa d' una consuetudine sempre viva, che risalendo d' est, in clii siungo alliprime sue origini ).
lὶ Monumenti delle arti christiane primitivo nolla metropole deliristianestino, pag. ll8.
166쪽
- 166 derelicta suerunt et paulatim oblivioni data, atque
instrea temporis nulla extracta suere martyrum corpora. Nemo harer brex ius et simul planius exponit quam illustrissimus dominus Gerbet, Perpinianensis episcopus; cujus 3urba ad imum marginem dabo sa), hic satis a) Postquam eonsilia Leonis papae III, coemeteria restaurare volentis, aperuisset, sic pergit : . Queique desastreusequ'ait etsi, a plusi eum fgards, l'epoque svivante, it ne paralipas qu'on ait oublid les eataeombes. Pierre Mallius, au douetieme sthele, marque di neus ei metieres fouterrains dans te catalogue qu'il nous en a laisse. L'auleur du livre inti tuld : les Merrailles de la xille de Rome, qui appartient autreigieme sieele, sui vant te phre Montis uton, lait a si 'enumεration de Gux qu'on y eonnaisinit de son temps : ilen compte Fingi t-un. ... Mais, pendant la residenee des
167쪽
habens verba recitasse Aringi iii, quibus in operis limine pium ac studiosum lectorem assari incipit et quibus intexuntur cardinalis Baronii dicta de Romanorum sui aevi stupore, quum antea umi et orbi invisi thesauri denuo patuerunt : adeo oblivione sepulta jacchant
terraine disparait de thistoire comme si elle eut eti eouvertod'un voile, et qu'elle eut dii mariuer ainsi l'absente de lapapaute et lo deuit des monuments ehestiens. Cet oublieontinua pendant les demiera troubles du seliis me docet- dent et longiemps apres. Cependant quelques visi inurs
lli Esquisse de Rome thretieane, thap. iii, pag. lix, et 106, edit. de
168쪽
u et tantis sacrae anti luitatis ac riuum memorandariani, thesauris apprime illustratur; quos, diu tamen urtii a atque orbi invisos, intra sua clausit viscera, ut maxi- , mum ecclesiae militauit spi nitorem et non exiguum, studiosis quibusque oblectamentum conferre queant, . si redi, tuae tenebris in lucem veniant, et, ut par est, u ubique terrarum innotescant. Ipsumet quippe τμε. menter aliquando urbs, edisserente Baronio 2ὶ, Obstu- . puit, eum abditas in suis suburbiis se norit haberi . eivitates, christianorum tempore persecutionis colo- . nias, modo autem sepulchris tantum refertas, et quod . legebat in Gartis, suis ipsis oeulis intuens admira- . bunda spretarit. a Hactenus Baronius et secundum
cum Aritighius; quibus omnino consentit ipsemet Bol-duttius sa): quin etiam hic aperiissime sutetur ab ineunte a) Dicesi ancora clie Oronio III, it quale su pontesice net 1216 cavasse molle reliquie dat ei mitem di S. Bibiana, delis di S. Anastasio ad ursum pileatum; dopo dei quale rimanessero pol confuse te noti et te de' ei meieri, e quasi sepolle netr oblivione per te varie turbolen Ze d' Italia eri voluetioni di Roma sino a' tempi di Sisto V 5ὶ.
169쪽
fuisse extractionem corporum Sanctorum ex coemete
duum itaque ante admirabiles Bosii labores ipsam rationem veterunt caemeleriorum ignorarent Romani; quum a saeculo XIII ad XVI usque nemo adhibitus fuerit extrahendis sacris corporibus; ad que quum haec extractio multa cessarit saecula; continua illa consuetudo, quam temere invocant, ubi, quaeso, est 3 ubi fossores, qui sibi continenter succedentes transmiserunt et memoria servarunt quibus indiciis martyrum sepulcra dignoscerentur 3 ubi proinde numquam interrupta traditio, quae omnes tran gressa aetates ad Origines ecclesiae romanae peraeniat pAliter profecto habent traditiones apostolicae; quae, ut loquitur Tridentina sInodus lin, a quasi per manusis traditae, ad nos usque pervenerunt. n Hae continua episeoporum et presbyterorum Suceessione transmissae;
usu quotidiano servatae; libris liturgicis, ecclesiae praereptis, sanctorum patrum scriptis indicatae; oblivione aὶ Per molii seeoli su a casione delle iunge turboleneted' ualia e per r assenga da Roma della sede apostolica iniserrolla l' estragione de' eorpi sanit da' ei miteri 2ὶ.
170쪽
;70 deletae numquam et tamquani pars depositi, quod Christus ecclesiae suae concredidit, diligenter custoditae :nil horum de omentitis vasis sanguineis asseri polost. Contra in consesso est in nullis omnino libris, in nullis legibus, in nullis annalibus de iisdem seri verbum; permulta minita de iis non fuisse cogitatum neque ea usu ullo usurpata; successionem virorum qui iis occuparentur prorsus non Oxstitisse; quin etiam ipsa coemeteria oblivioni suisse data, ita ut universa Roma superterranea obstupuerit, quum subterranea denuo innotuit. Certe nil magis quam manca illa traditio me movit ad dissidendum de omnibus adversariorum assertis, adeoque ad suspicandum nil eos liabere posse solidi, qui illo se
Caeterum jam pridem cecidit et corruit omnino similis ea ex traditione conficta argumentatio. Non uim adluPudam tantum vasorum sepulcralium vim et significationem objecta fuit, sed ad palmarum quoque desiniendam virtutem et auctoritatem; et quidem eadem omnino considentia, seu potius eadem temeritate : quo enim alio appellem nomine assertiones quae tamquam res em et compertae, de quibus dubitare nefas sit, Prom nuntur, quamquam nudar divinationes sint et