장음표시 사용
171쪽
. ciis dignoverunt martyrum sepulcra quam vasis stin palmis; re quid na vera id non tradidisse Anastasium . aliosve qui antiquas reliquiarum translationes meu moria servarunt; sed si scripsissent qua rationeu martyrum tumulos discernerent veteres pontifices, . profecto nos visuros indicia fuisse vasa sanguinea et
palmas; sed jam scriptorum vicem suppleri traditionisu testimonio. nAtque hujusmodi nugas volebant olim praecipuum
esse ariumentum, quo constaret palmis et vasis sanguineis certissime significari martTria. Nemo jam id non ridet, quum ad vindicandam palmarum vim adhibetur :sed quid minus gerrae sint, quum de vasorum Significatione quaeritur 3 Traditio de vasis coaeva est traditionide palmis, quum manifestissimum sit utramque saeculo XVI exeunte non esse antiquiorem. et di S. Paolo I ed altri pontisset, ... se Anastasio Bibliot eario ed altri autori et avessero insieme con la notigia delle eopiose estragioni salte tramandata aneor quella de contras- segni, des quali si servirono per riconoscer i martiri. Ma a questa maneanga di notigia ha plena mente suppliis la tradigione, la quale ei ha rendula testimonianga si cura, clienon d' altri segni si servirono the di quelli, ehe aneor nolgiudithiamo.... per segni indubitatamente certissimi ).
172쪽
Caeterum constat omnino non duce traditione anti litoriim, sed interpretatione propria, eo devenisse primos saeculi XVI sacrorum corporum ess fores, ut vasas pulcralia martyrii indicium osse crederent; neque lamen impetu quodam et firmo passu, quo in res certas ferri solemus, sod porrectis quasi in incertum manibus in eam sententiam itum est. Etenim si Bosium adimus, nuspiam eum de traditione verbum hiscentem audiomus; sed colligent mvidebimus Ieterum scriptorum testimonia, quibus innotuit martyrum sanguinem aliquando fuisse inclusum
173쪽
v;isis; dein, qutun in sepulcris reperiret vasa, quibus 'rus sanguis impositus suisse videretur, Cliristi athletas illic sepultos fuisse statuebat; ubi vero non satis ei constabat de sanguine, dubius haerebat, nil definiens; quin etiam dixit aquam benedictam iis vasis inclusam fuisse. Non aliter post a Ari hius, qui aliquando aquam benedictam, aliquando vinum Eucharisticum, aliquando sanguinem iisdem vasis contentum fuisse conjecit, ubique animi dubius, nec quid statueret compertum habens. Bosii ct Aringitii verim capite III recita-
Iam vero, seripsissentne illi hoc modo, si eorum a vo traditione constitisset omnibus vasibus sepulcralibus olim insusum fuisse martyrum sanguinem, atque etiam, ubi nil continerent, ea signum esse sanguinis quem fideles sortissimi pro Christo sparserant, quemadmodum nunc passim asseritur 7 Prosecto Bosius aliique
statuebant martyres esse, quorum vere sanguis collectus haberetur; quod haec res suimet ipsius erat signum : sed
nil umquam de traditione cogitarunt, qua didicissent
omnibus vasis insusum fuisse sanguinem martyrum aut ea martyrii indicium esse.
Et quidem initio, quum pIuribus facultas facta esset extrahendi martyrum reliquias, singuli pro arbitrio suo sibi fingebant leges, secundum quas judicarent martyriimne essent corpora, in quae inciderent, nil aliorum. Sic luit res societatis desu, qui multa corpora ox Priscilla
174쪽
emetorio extulerunt, martyrum loculos indicari arbitrabantur ramis palmarum, columbis ramos ore gestantibus, vasis sanguineis, forcipibus, cultris, ensibus, pectinibus, securibus, plumbatis aliisque robus, quibus viros, sceminas et pueros, illic olim sepultos, a Persecutoribus tortos fuisse conjiciebant. Atque hara colligimus ex interrogatorio duorum fratrum coadjutorum et tertii sacerdotis, qui exhumandis corporibus operam dede
An vero haec totidem indicia esse martyrii traditione didicerant 7 Nequaquam; sed ipsimet testantur ea mamtyrii signa habita suisse P. Generali atque aliquot aliis eruditis patribus; et pro eorum sententia extracta suisseeorpora e loculis, quibus ista indicia adessent. Alii autem alia censebant martyrii signa, V. g. columbam, agnum, Piscem, monogramna 2, quod passumpno cuniso interpretabantur et eaetera; ad que ex sepulcris, quae istis symbolis aut notis distinguebantur, educebant corpora, eaque reponenda in templis et
tamquam martyrum exuvias veneranda mittebant quaquaversum, etiamsi, ex appositis consulum nominibus constaret sare ulo quinto aut sexto mentitos illos madityres vixisse. Atque utinam haec cessassent, quum aliquanto accuratius coemeteriis romanis invigilari coeptum stl
175쪽
175 Frustra ergo appellantur traditiones; quoniam aliae non exstant quam quae recentes sint, nec ad ecclesiae mimanae Origines adscendant, sed ad tempora Sixti V aut clementis VIII : omnes praeterea enatae ex interpretationibus et conjecturis archaeologorum. Caeterum ipse R. P. Marchi, qui tantopere passim objurgat citramontanos, quod non omnia quae romani aliquot de coemeteriis tradiderunt credi posse aestimant, quam manifestissime ostendit et haec ejus laus est
traditiones mmmas, quae saeculo xvi ortae sunt de Origine coemeteriorum, plane salsas esse et ex errore eorum, qui primi subterraneam Romam visitarunt, prinsectas esse : at ut in re tum evidenti lapsi fuerunt etn potes traxerunt in devia, quid magis sacras habeamus traditiones alias, quarum ipsi quoque auctores fuerunt
et primi magistri pQuae quum aliqui satis perspectum habeant, aliorsum
confugiunt et ita vertunt argumentum ut ad praeseriplionis leges recurrant. Curatores coemeleriorum romanorum, inquiunt, sunt in possessione reserendi inter sanctos martyres eos Omnes, quorum loculis adhaerent vasa sanguinea. VPrum saeculo superiori cadem de epitaphiis palmalis asscri poterant : sed ut tunc jure merito omissa suere, quod nihil profecto valuissent; quid nunc valebunt magis de vasis sepulcralibus3 Praescriptio scilicet tunc tantum ad veritalem vindicandam invocanda est, quum veritas ut in rebus fidei in cessare
176쪽
numquam potest : at quis dixerit errari non potuisse iii dignoscondis martyribus coemeterialibus p Sane audivimus Benedictum xiv consentientem Muratorio, mutondenti palmas signum martyrii esse apprime fallax; quamvis eo indicio innum ra cadauora colenda tradita morint. Contra quum in ro, quae non necessario aborrore libera sit, ad prae scriptionem recurritur, id plorumque sit, quoniam possessionis titulus invalidus est :adeo ut, quemadmodum theologi et juris periti monent, praescriptioni locus non foret, si possession in nullus ab initio inficeret error. qui praescriptionis jurex indicare conantur vasis sepulcralibus mactyrum locu los indicari, hi profitentur potius errorem huic sententiae subesse . quam errorem ni osse omnem.
177쪽
Ut autem probari nequit primarium et praecipuum, quod ex traditione aut praescriptione consciunt adversarii, argumentum : ita pluris faciendum non videtur illud alterum, quod ex experimentis constare Volunt. Id autem hujusmodi est : in uno loculo, vase sanguineo distincto, unum corpus eum pluribus aliorum membris absque capitibus depositum, in aliis vero plura copita absque eorum membris cum uno integro corpore collocata : hujus rei 3 isa esse exempla a Marangonio si , ij Aci. S. Viciorini, pag. 1 6.
178쪽
prae isa membra reliquias esse martyrum, collectas a christianis, qui partem saltem servat,ant quum intrara ada ru martyrum nancisci non possent : haae si vidi
sent, quid stupuissent viri illi qui sibi tunc tandem
sapientes videntur, quum optimas traditiones romanas
uidem, qui mihi sapiens non videor, sed ieritatis indagator, profecto nil stupuissem Omnino; sed cogitassem ossuariam aliquam mihi Ob oculos objectam esse, quales passim in coempteriis et conditoriis comimus, pitibus vetustioribus positis seorsim, ut novis advenis locus fieret. At vetitum vexare et movere sidelium ossa, in pace deposita. Fac probent adversarii ecclesiae leges Roma servatas fuisse semper; non fuisse innovatas, liuod irrati gerentur; immerito curasse sdeles ut imprecationes et dirar in sepulcrorum suorum violatores epitaphiis inscri-herentur; absque rationabili causa sategisse ut emptionis titulus sculperetur in locorum claustro; vano timore signasse quihus solis parata esset sepultura; εω haec
omnia facta suisse frustra, absque judicio. Sed quid his haereo p Libenter dandum aliquot id
genus sepulcris clausos fuisse martyres; dandum in aliis tumulis, vas sanguineum quoque habentibus, il) Monum delle arti eristiane primitivo. pag. 18 et 119.
179쪽
- 179 Iperta esse corpora, quibus inhaereret adhuc ferrum seu necis instrumentum; dandum demum illud idem vas fuisse repertum ad tumulos, in quorum epigrammato Iraeretur illic sepultos jacere mai tyi es : quid indep vasa sepulcralia ad maityrum loculos quoque suissc posita P id dabimus; proba conclusio est. Sed ex eo quod ad martyrum tumulos id vas reperitur, nequaquam consequens sit id nuspiam reperiri alibi, id martIrii indicium esse, eoque certissime distingui martyrum sepulcra a reliquis. Caeterum quam manca sit haec ad ersariorum ratiocinatio patet ex palmarum satis. Qui enim ante Murato rium scripserunt et doleo quod Romae et in Galliis presbyteri aliquot eodem ratiocinio palmarum significationem defendere Ilergimiὶ, ii similiter dixerunt : Pal. mam inscriptam fuisse pluribus tumulis, quibus certi,
si me clauderentur martyres; ergo nil certius constare
quum palmam martyrii esse indicium. Quam claudicet haec ratiocinatio docuit experientia, docetque logica Nil enim magis valet, quam siquis, inventis ungulis asini, venia sit comparationi agresti), continuo diceret: uus habet ungulas solidas; atqui, quas inveni, sunt ungulae Solidae; ergo sunt ungulae equi. Demonstrent itaque adversarii ad solos martyrum locos detegi sepulcrales ampullas; et tunc demum qualicumque modo
conficiant ex experimentis argumentum, quod tantum valeat ut etiam persuadeatur quintam martyrum Par
180쪽
tem rationis usum numquam habuisse, post Constantinuui ae tuo fidelium sanguinem fuisse susum ac Milo, imino Inutio QOpi ius. Prius Onim quam constet udsola martyrum monumenta phialas sopulcrales fuisse positas, non m Orem haec vasa hal,ebunt auctoritatem quam palmae et alia antiquata martyriorum indicia. Sed ut supra argumentum ex traditione in argiuuentum ex Praescriptiove comorsuIn vidimus, ita tuo lue argumentum ex experientia in argumentum ex Objurgatione mutatur; videlicet sciolos eos esse, qui mediis in musaeis, in bibliothocis, in academiis de murtγrii signis judicium serant; quipIae non consulendos libros, sed
descondendum esse in catacumbas, in,picienda sepulcra ; tunc tandem aliter statutum iri.
Sed, si libri nil juvent, quid scripsit Bosius Quid Aringilius p Quid Boldeitius p Quid Bottarius p 0uid Marchius p 0uid tot alii pQuid, si tuto in mediis caemeteriis subterranois judicium seratur et inviolabilia edantur oracula, de tot antisque rebus inter se diserepant Bosius et Marchius; Fahi citius et Aringilius; Macchi iis et Boldettius pduid si extra coemeteria caligo sit et perpetua nOX, Muratorius, Florentiae degens, vicit palmas non esse martyrii signum; Boldstitius vero in perpetuum causa
cccidit, quum, etsi diu Romae in coemeleriis vorsatus, tam acriter, tam indes se propugnavit eosdem palmas cortissimum martyrii signum osse