장음표시 사용
341쪽
locasti, ut tantum super caeteros, quantum infra te Cernerentur. Si unius tertium consulatum eumdem in annum, in quem tuum, contulisses : ingentis antini specimen haberetur: ut enim selicitatis ost, quantiam
velis, posse; sic magnitudinis, Vclle, quantum ΡOSsis. Laudandus quidem ct ille, qui tertium consulatum smeruit; sed magis, sub quo meruit: magnus memorandusque , qui tantum Praemium cepit; sed maior , qui capienti dedit. Quid, quod duos pariter tertio con- 6sulatu collegas tui sanctitate decorasti 3 ut sit nemini dubium, hanc tibi praecipuam caussam mi SSE EX tendendi consulatus tui, ut duorum consulatus amplecteretur, et collegam te non uni daret. Vterque -- et per consulatum ulterum gesserat a patre tuo, id est, quanto minus quam a te 8 datum: utriusque adhuc
4. enim felici agra. Λvunculus Nostri in praeiat ad Titum: a Nec iuidiluam mutavit in te fortunae amplitudo, nisi ut prodesse tantumdem posses ut s. ac velles. u G.
5. Sed quo meruit. Imperator, non invidens virtuti, non metuens sibi a virtute honorata, ut superiores , sed eam proveheris. Priremium capere non est simpliciter accipere, sed accipere dignum et parem. Cie. Fam. II, 6 tu Quum praesertim coiiliderem , nullam esse gratiam, quam non vel ea. Pere animus meus in acci cudo , vel in remunerando accumulare atque illustrare posset. . G. 6. Collegas tui sariclitare. Tui sanis elit.ue pro tua, ut Ι LXVI, 4 , sta mi do tui , id est, Itio. Forto mi positum lanio magis, tit satielitatem intelligamus, qua at is sancitis est Iniperiator et inviolatus. Hanc constantem lihrorum lectionem , quam seriat etiam Arnizenius, ulcurique explicari hoc modo posse, lateor. Sed
non nego, magis mihi plaeere Lipsit niecturam , quam in priore editione receperam , quod eodicis etiam alicuius praesidio munitam putarem, CUI legii trii sanctitare. Collegium non modo pro ipsis collegis pluribus sumi, sed pro muneris societate, salis docet loeus Tae. Ann. III, 3l: sequitur Tiberii quartus, Drusi secundus con sulatus , patris atque lilii collegio insignis. u G. - Illam Lipsit coniecturam in lextum recepit Giemgius, itaque edidit i . Quid ' liuod duos pari-.ler tertio consulatu , duos collegii tui sanctitate decorasti' u laudavitque , ut doceret eoiugium illa aetate etiam pro muneris societate dictum, haecloea, Vellei. II, 8, 2, et II, 90, ε. E. - Non tini diaret. Illud noti, quod male plerique omittunt, recte e pluribus NM. revocandum ostendit twarhius , et probat Arnizentiis. G. 7. Quanto minus etc. Hoc est, sereperinde , quam a te ipso datum, si e, Parum abest, quin consulatus ille a
342쪽
oculis palillo ante dimissi fasces Oberrutiant: utriusque solennis ille lictorum et praenuntius Clamor nuribus insederat; quum rursus Curidis, rurSUS IueΡurpuru :ut olim, quum hostis in proximo, et in summum discrimen adducta respublica , expertum honoribus virum posceret, non Consulatus hominibus iisdem,s sed iidem homines consulatibus reddebantur: tanta tibi benefaciendi vis, ut indulgentia tua necessita
tes itemuletur. Modo Praetextas exuerant; PeSumant: modo lictores abire iusserant; revocent: modo gratulantes amici recesSerant; revertantur. Hominisne
istud ingenium est 3 hominis potestas3 DEI Ovare gaudiu , redintegrare laetitiam, nullam requiem gratui tionibus dare, neque alia repetendis Consulatibus in- tervalla permittere, nisi dum siniuntur 7 Facias istate ipso datus videatur. Nempe uterque Fronto, et Pomponius, a. Acutius, de quibus ear. LX , 5 , secundum consulatum gesserant a Nerva ipsis delatum; itaque Traianiis, et lilius et eollega Nervae, merito Iasocietatem paternae laudis veniebat. Hoc certe modo Plinius Traiani ber elicium exaggerat. In loco sequentiusque ad H, oratorie, hoc est, nunc paullo argutius atque obscurius declarat, illos post alterum consulatum statim tertium consequutos esse. E. - De tormula quinuo minus quam Uid. I. A. Emestius ad li. l. S. - Quon movis pinnate Iunι. Quia in huius sermae sensu interpretes aberraverunt, brevi notula erat explicandus. Quiamo mimus in interrogando idem est, quod extra interrogationem, apud eiu sdem aut uis scriptores, Paullo minita, id est, prope in tim. Neribus ergo est: pater quidem dedit, sed id nim mullo secus e,t, quam si tu ipse ledisses, quia Mil. patri et lilio communia sutit rimnia. Schwar ius bene asse I lutus est, sed eius verbositas implicet magis studiosos, quam Ex plicet. ER . - Praeniantius elamo cammini retentium , quod proprium ea in re erbum, et honorem haberi eonsuli iubentium. G. - Non eo in Mattis homini bus iisdem, sed iidem et c. Quam arguta haeel Nempe quum munus homini datur, sit honoris caussa , tit ille honoretur; quurn autem homo detiuo muneri redditur et prae-lieitur, ideo lit, quod salus publica hunc ipsum hominem flagitat, ut qui
solus oliem ei serre possit. E. 8. Indiagentia tua necessitates. In
dulgentia tua, bene merendi de bene meritis cupiditas, ea praestat, quae alias imperabant necessitates publicae. clio e Pat utensi codice a Schwarei restituta. Alii Immutant sic,
343쪽
seinper , nec unquam in hOC Opero aut animus tuus, aut fortuna lassetur: des quam Plurimis tertios consulatus, et, quum PlurimiS tertios consulatus dederis, set uper tumen Plii res, quibus debeas dare, sili,ersint. LXII. Omnium quidem beneficiorum, quae meren tibus tribuuntur, non ad ipsos gaudium magis, quam ad similes redundat: praecipuo tamen ex horum Cou- Sulatu, non ad partem aliquam senatus, sed ad totum Senatum tanta laetitia pervenit, ut eumdem honorem Omnes sibi et dedisse et accepisse videantur: nempe
enim hi sunt, quos senatus, quum publicis sumptibus minuendis Optimum quemque Praeficeret, elegit, Et quidem primos: hoc est igitur, lioc est, quod penitus
illos animo Caesaris insinuavit. An parum saepe ex- perti sumus , hanc eSSe Terum Conditionem , ut Senatus savor apud principem aut prosit, aut noceat 3 nonne paullo ante nihil magis exitiale erat, quantilla principis cogitatio 7 Hunc senatus Probat, hic Senatui
carus est. Oderat, quos nos amaremus; Sed et nos ,
quos ille. Nunc inter principem senatumque dignissimi ε
cuiusque Caritate Certatur: demonstrumus invicem, Creditniis invicem, quodque maximia in amoris mutui Signum est, eosdem amamus. Proinde, P. C., lavetoleieeMisse, e fastis apparet U- riatii Lipsilis, Ilaec Orator Da- sis , fluat a vere dici. G. - Nempe illae exaggerationes, illi orationis luxuriatilis fluxiis et anfractus sine illo mendacio Leum habere non Potuissent. E. LXll. 3. Θαι- ωι rumitis. Quos alacres larit nimirum spes situllia consetiue iidi , quuin vi leati l . non lio millibus 1 uoles, sed virtuti ae iii e vitis, clavi. G. 2. Acuitu eiunt. Epist. III, 36, S: Nempe eriim ... inuini euis etc. S. S. Pli a mim emtis. Iam a Nerva hoe eollegium itistitutum videtur. recreandae, quae a Domitiano exii au- fila suerat, reipublieae caussa. E Dio.
344쪽
est amor, ne noceat; non Ρremendum Odium, ne prosit: eadem Caesar, quae Senatus, Probat improbatque: vos ille praesentes, vos otium absentes in consilio habet. Tertio consules fecit, quos vos elegeratis; etsi iacit hoc ordine, quo electi a vobis erant. Magnus uterque honor vester, sive eosdQm maxime diligit, quos scit vobis esse carissimos ; sive illis neminem 7 praeseri, quamvis aliquem magi S umet. Proposita sunt senioribus praemia, iuvenibus exempla : adeant, Dequentent securas tandem ac patentes domos: quisquis probatos senatui viros suspicit, hic maxime principem promeretur: sibi enim accrescere putat, quod cuique 8 adstruatur: ntillam pie in eo glorium ponit, quod sit omnibus maior, nisi maximi fuerint, quibus maior est. s Persis , Caesar, in ista ratione propositi, talesque nos Crede, qualis fama cuiusque est: huic aures, huic
oculos intende: ne respexeris clandostinas existimationes , nullisque magis quam audientibus insidiantes susurros. Melius omnibus, quam singulis creditur :
5. Eiseratis. Minuendi, sumptibus piiblicis S. 2. S.
adhue Patres Conseriptos, iisque ali
honori esse hane rationem Imperatoris, sive xuo amore eosdem, qui illis cari essent, complectatur maxime, atque ideo tamet: sive alios habeat cariores, et tamen non Prael erat his, quos senatus probet, euius adeo iudicio plus quam suci tribuat. Lectionem hic alias nuptuantem damus, qualis e manuscriptis extra dubitatio.
nem a Schwarxio constituta est. G. - Μox tamen SchwarEius auscistit,
ciuod et recepit Gieri gius, mullis ex locis docens, sua mere homitum dici, qui eius existimationem luetur et vindicat a malevolorum hominum calumniis. E. 7. Asemil. Pinibo insistest. Agitur de salutationibus et frequetitationibus. Quae ollicia qui alteri praestat, eum
non Aus 'ipit, seci suspicit. S. 8. Quibus niatior est. Nempe quo quis maioribus praeest, eo ipse maior est. G. 9. Fama mitis P. Publici et constantes hominum sermones: quam
quam definire hoc, et ostendere, ubi ustirri desinant, ubi incipial sama , dissicite: el quoties fama a susurris
ritur Nimirum prudeuita hic eliaua
345쪽
PANEGYR. CAP. . LX ill 341singuli enim decipere et decipi possunt; nemo omnes,
LXIII. Revertor iam ad consulatum tuum: etsi sunt qimodam ad consulatum quidem pertinentia, ante consulatum tamen. In primis quod comitiis tuis intersuisti, candidatus, non considatus tantum, sed immortalitatis, et gloriae, et exempli, quod sequerentur boni principes, mali mirarentur. Vidit to populus Po- 2 manus in illa vetere potestatis suae sede : perpeSSUS es Iongum illud carmen comitiorum, nec iam irridendam moram : Consulque es , ut unus cx nobis , quos
facis consules. Quotusquisque principum anteceden- 3tium honorem istum aut consulatui habuit, aut Populo 3 Non alii marcidii somno hesternaque Coena
redundantes, Comitiorum suorum nuntios opperie
bantur 7 Alii sane pervigiles et insomnes, sed intra cubilia sua illis ipsis consulibus, a quibus consules
renuntiabantur , exsilia ct caedem machinabantur.
O prava et inscia verae maiestatis ambitio, Concupi- 4scero honorem, quem dedigneris, dedignari, quem concupieris: quumque ex proximis hortis campum et comitia prospectes, sic ab illis abesse, tanquam Du-- Neminem omnes. Κρί υτ v αμεινον ut πολλοι. Multitudo melius iudieat: Aristot. L. LXIll. 2. In illa Detere . . . se . In Nipo Martio. - Carmen comi
tiorum. Non preces modo intelligo ei deos rogandi sermulas, quas tangit deinde LXXII, 4 , et de quibus copiose Brisson. de Form. I, 309: sed iiiidquill est publieorum et solennium
erborum , quibus cous larent comitia. Qilarit litam enim tum nullae populi partes ita designandis consulibus, quod lolum principes invaserar l, tamen solennia quaedam observata. vel ex hoe ipso loco diseimus G. Mox moram dicit, quam priscarum
e remoniartim observatio saeiebat. Haee erat irridemia ante Traiani m. quum comitia lanium dieis caussa haberentur, et iam ante comitia constaret, neminem alium, nisi Prinei-pem, consulem sore: nunc autem, sub Traiano, haec mora non erat
irridenda aut inanis. E. 4. Hortis. Horti Agrippinae, quos
taligula item coluit, ictui campo
346쪽
s nubio Rheno trie dirimarot A versoris lai lionori tuo sperata suffragia, renuntiarique te consille in iussisse contentus, liberae civitatis ne simulationem quidem serves 2 Abstineas denique comitiis, abstrusus atque abditus, quasi illic tibi non consulatus detur, sed ab-6 rogetur imperium 8 Haec persuasio superbissimis dominis erat, ut si hi viderentur principes esse desin rct, si quid facerent tanquam senatores: plerique tamen
non tam superbia, quam metu quodam Submovehan: tu P. An stuprorum sibi incestariamque noctium Con-Scii, auspicia polluere, sacratumque campum nefario auderent contaminare vestigio Non adeo deos hominesque contempserant, ut in illa spatiosissima scit hominum deorumque coniectos in se oculos serro nCs perpeti possent. Tibi contra et moderatio tua suasit Ot sanctitas, ut te et v ligioni deorum et iudiciis hominum Oxhiberes.
mulamini, sit nil titilinem. Ci latis imo citati ei e M . reuiiiiii Schwae-xius G. 6. Tianquam sernatores. Vt venirent ad comitia, iistitie hel praesidereri tanqriam consules, vel praesentes fieri de se solennia paterentur. G. 7. Sacratiamque eammm. Marti patrigentis Romuleae, et templis pluribus aliorum eluoque deorum ornatum. G. - Spatiosissima sede. Ita nune eam. pum Martium dixit, ut multitudo deorum et hominum, quorum oculis
ei iudieii, illi prine pes expositi essent,
significaretiir. Quare hanc leelionem praeloro alteri Fecistiswna, quam Schwar1ius et Arnlaenius ediderunt, et ipse Gestierus proba erat. Nam hoc epitheton nunc prorsus otiosum foret. Non enim species aut dignitiis loci, sed multitudo testium meti illum saeit, quo subminuri illos stu. prorum conscios dixerat. -Ben Ernestius. Probaverat autem Gesneriis alteram illain lectionem in epistola ad I. A. Ernestium, eui et ipsi siκ-ci --ma Placebat. S. - In liti Mari imma sede eis. Semper in v espasiovissima haesi ; quam haud satis aptam sententiae Plinianae sentie Lam. Melius est veriosissima, quod in . d. reperium dedere Ernixenius et Schwartius, per coniecturam vitierat Gesuerus, vid. ΕPist. Sed tamen ne- seio quid residet dubitalionis. Ens.
locum conser es, ubi dii religioso culti possunt aut amoris in te sui, alii aversationis . signisicalionem luculeiilam Udere.
347쪽
LXIV. Alii consulatum ante suam neciperent, tu et iliam accipis, meruisti. Peracta erant solennia comitiorum , si principem Cogitares, iamque se omnis turba Commo vorat, quum tu, mirantibus cunctis ,
accedis ad consulis sellam: adigendum te praebes in verba principibus ignota, nisi quum iurare cogerent
alios. Vides, quam necessarium fuerit consulatum non recusare 2 non putassemus istud facturum te suisse, si recusasses. Stupeo, P. C., nec dum satis aut oculis a meis aut auribus credo; atque identidem me, an audierim , an viderim, interrogo. Imperator ergo, et Caesar, et Augustus, Pontifex maximus, stetit ante gremium consulis 3 seditque conses principe ante se stante 2 et sedit in turbatus, interritus, Et tanquam ita fieri solere ty quin etiam sedens stanti praeivit ius- a iurandum, et ille iuravit, expressit, explanavitque verba , quibus caput suum , domum suam , si sciens sesellisset, deorum irae Consecraret. IngenS , CaeSar,
LXIV. Comitiorum. Comitia ea. lata , centuriata, tribula, exariata. itu ex generibus omnium suffragium sertur, curtiua, id est, κατα
Ceu iussa illium ex cerasti et
aetate; quurn ex regionibus et locis, tributa L. - Commmwrat. Ad dispe-dendum , quae putaret, quum essent transacta iam omnia. G. 2. Pontifex maximus. Λl. et mutifex maximus , bene. S. - Sedit eou-mI. Mos Romae sequentis anni eonsules designatos a cos. renuntiari. L. 3. Seanti maeiseu iusiura . Solemne verbiam tum aliis scriptoribus, tum nostro praesertim, quod Index docet.
Mitieet adeo mihi liquidae ridebantur
rationes I. F. Gronov. quibus Obs. sv, 36, p. 261 sqq. ita hune locum, uti dedimus, eonstituit, ut dare locum illi, quasi cogerer. Esiecit tamen el. Schwartius, uti altera lectio, sedens Prae it iustiarandum, tolerabilis videatur. Nimii am Prae8ere iusiurandiam idem aἰl signilicare posse quod Priae- ire r quum Cic. Verr. V, 52 , exempla praebere dixerit, et Ovid. Art. I, 2,
de tibicine, praehere moetam stilomi- s. Caelerum sedem Praeisit iusiurandum, omissa voce stanti, dedit Arnitet Ius. G.
- Seirata fefellisset. solennῖ muta , si sciens fallo , nota omnibus vel ex Cie. Fam. VII, 3. Quare hie etiam positam a Plinio, scienterque
illud, quod habent plerique lihri,
librario deberi, post viros summos arbitror. G. - Cons. I. A. Timestius
ad h. l. S. - Si selem Geuisset sic contra
lilii cis omnes rescripserat Gesnem x, quum erederet, ita in nonnullis re.
348쪽
et par gloria tua, sive secorint istud postea principes, a sive non secerint. Ullane satis praedicatio digna est , idem tertio consulem fecisse, quod primo7 idem principem, quod privatum2 idem Imperatorem, quod sub Imperatore' nescio iam, nescio, pulchriusne sit istud, quod praeeunte nullo, an hoc, quod alio praeeunte
LXV. In rostris quoque simili religione ipse te legibus subiecisti: legibus, Caesar, quas nemo principi scripsit: sed tu nihil amplius vis tibi licero , quam nobis: sic sit, ut nos tibi plus velimus. Quod ergo
nunc primum audio, nune pri Invita disco, non est princeps supra leges, sed Ieges supra principem: idem a Caesari consuli, quod caeteris, non licet. Iurat in legem attendentibus diis; nam cui magis quam Caesari attendant 7 iurat observantibus his, quibus idem iu-
periri. At in ed. II min. restituit
sc Hiler, eluod et A. et S. servassent,
etsi exemplum verbi sie dIeii apud
veteres nullum exstet. Ego tamen certum puto, Psiti uni dixisse, si seiciis fefellisset. Scienter est a scriba ger-niani Eante , qui isissentiteli exprimeret. Et sunt plura lalia in codieibus reperta, quae seria non debent. E. . Tertio coundem . . . Primo. Nod habuit ergo rationem PlinIux Varroniani praecepti apud Geli. X, 4 , ex quo mimum , tertium, dicendum erat. Settieet dubitabat, quod ibidem docet Gellius, iam Cicero. Forte Plinius
eadem sapientIa usus erat, quae ibi commendatur, scripserat ille I, vel Prim. III, vel tert. ac debetur terminatio ad dila librariis. G. -- Prae rate νωM. Captare videtur, nil hoe saeculo primiam in re seriasieia coepit, acumen in verbo ambiguo: Praeeunte rvdio, sine exemplo: nam Augusti nimis remotum est ryraeeume alio , hoe est, dictante. Erudite Gronovitis l. e. duplex significari iusiurandum putat, quorum alterum pratemisite alio dedit, sub auspicia muneris, alterum νvulo praeeunte , quum deponeret. Sed ita priore loco, et fiscuriuscule , commemoraret tu iu-ianduria posterius, de quo deinde, cap. LXV, 2, G noviana placent Arnigenio. G. LXV. 4. In rostris. In quibus sorte denuo populo fidem suam solenniter adstringere solebant, adIlo magi
349쪽
randum est: non ignarus alioqui, nemini religiosius, quod iuraverit, custodiendum, qtiam cuius maximo interest, non peierari: itaque et abiturus consulatu iurasti, te nihil contra leges secisse: magnum hoc erat, quum promitteres: maius, Postquam praestitisti. Iam 3 toties procedere in rostra, inadscensumque illum s
perbiae principum locum terere, hic suscipere, hic ponere magistratus, quam dignum te, quamque diversum consuetudine illorum , qui pauculis diebus
gestum Consulatum, immo non gestum, abiiciebant per edictum i Hoc pro concione, pro rostris, pro iu- εreiurando: scilicet ut primis extrema Congruerent;
utque hoc solo intelligerentur ipsi consules suisse , quod alii non fuissent. LXVI. Non transilivi, Patres conscripti, principis
nostri consulatum; sed eumdem in locum contuli, quidquid de iureiurando dicendum erat: neque enim, ut in sterili ieiunaque materia, eamdem speciem laudis diducere ac spargere. atque identidem tractare debemus. Illuxerat primus consulatus tui dies, quo tu cu- ariam ingressus, nunc Singulos, nunc universos adhortatus es resumere libertatem, capessere quasi COm
munis imperii curas, invigilare publicis utilitatibus
rare iuvat hoe interest eum loco Taciti. quem laudavimus ad Annal. XI, 3. G. 3. Immo non gestram. Vt in quo nihil memorabile laeerant; binu, edtelo declarabant, se abire consulatu; sed bene aiaeeisse illos magistratum dixit, quem eontemnebant, quem non tanti habebant, ut diutius
gererent. E. 4. Hoc Pro eoneiorae. Hoc solum
edietum vicem praestare debebat in illis Iniperatoribus omnium reliquorum solennium. G. LXVI. . Nota e milisei. Paral filii auctor transitum, s. reditum Potius ad acta tertii eo ullatus Traiani lioemodo. Dixi de iureiurando Principis. quo consulatum deposuit, irevitant me iureiurando, quo illum si Mepit sed non ideo silentio praeterii et transili,4 ipsum constitieumr quin nune aeta illius pereensebo. G. - Speciem Diniis di rere. Laudes eiusdem generis di ersis locis tractatu. smin possint uno loco eomprehelidi
350쪽
fragia nudiorum, quos insidiosa tranquillitate provectos improvisus tu Pso perculerat: quod enim tum insidam mare, quam blanditiae principum illorum. quibus tanta levitas, tanta fraus, ut facilius esset ira - η tos, quam propitios habere7 Te vero securi et alucres.
quo vocas, sequimur: iubes esse liberos; erimus: iubes, quac sontimus, Promere in medium; PPO remus: neque enim adhuc ignavia quadam et insito torpore Ces Suvimus; terror, et metus, et misera illa ex periculis
sacta prudentia monebat, ut a republica crat autem
a. Insurgere. Pulchre hic Lipsilis,nnimis iterum erectis, quos Wr Ilus DPPresserat. Puto autem iunctum hoc erbum dativo, mMeia utili tittibus, et sumi ea metaphora , quae restion
deal propriae dictioni, ut illam posuit
v. g. Vim. Aen. V, 48s, ymno xvi ne imiugite remis. Inati sere remis est elato corpore impetum ea re, ut eos orlius possis incumbere. G.
3. Eadem ista dixerisu. Verbi gratia Tilaeritis apud Tae. An n. I, H , sed ius in Oratione tali dignitivis quam fidei erat. Quam pulcitra Neronis oratio apud eumd. Antiat. XIII, 4. Sed nee dessest sides: in illo nimirum. G. Insidiosa. Incerta , sallaci; unde mox iussiam mare, eui blanditias
principum comparat. E. - Facilitis esset. Facilius, ad evi. iandum malum, ad serendum. D nilliani praesertim nota perfidia. Erat enim, teste Suetonio XI, nou solum magnae , sed et critiidae invininaeque inmitiae. Subiicit exempla. Non est opus facilitis eum Lipsio mulare infelicitis. G. 4. Pn retinu. Gier ius en ille risu hii coniectura cdidit in Omemta, ulcon innius respondeat antecedenti Promere. Seliv. arzius coniecit pro hoepi ferre legendum. Virumque, si cor cinnitatem species, verum esse potest , sed lamen incertum, an Plinius ita
concinnus nunc esse voluerit. E.
Noli dubitare, Iegendum PMe aut, Promere in medium; Promemus, aut, Profeι're in medium; proscremtis. Quis credet, Secundum, talis repetitionis omninoque concinnitatis κατακορως studiosum, eam hic ncglexisse, ubi ipsae aures verbi iterationem poscere videntur. S. - Geta. Glossatori acceptum reseri I. A. Fam ., Mi abhorrens a hi evi. late Plin. bonaeque latinitali absonum. Non assentior. Quam enim diciti brevila leni vir egregius in Panegra iit, Plinii, nescio. De latinitate autem,
vide mihi Li ium XXXV, 45, 4:u Adventum eius et m. iesialem ad verecundiam faciendam Rotuanis vim maiorem habituram , quam arma. uS. - Misera ilia ex Imrictilis Detiam ιia 'ntia. Geta x e dubio est a glox-xuore. Nec Plinianae bi ex itali coli. Aetilii , Nee exemplum antiquitatis halint prudentia fac re ex Periculis. E.