장음표시 사용
281쪽
z66 IERosoLYMITAN PEREGRINATIO cumque Pistaria redeuntem,vel versus Piscariam euntem in itinere Oisenderunt,eum illicddetinebant, ne progredi vel regredi posset utque postea comperimuS, explorat res suos, qui nos vestigarent iam habebant,Guasth, Ort nae,ad extremum Piscariae sed dc ultra non deerant, qui nos semper obseruarent. Quaesiuerunt deinde a nobis, unde &'ub veni nemus, qui homines, vi quem Dominum inter nos haberemus. Postremo de pecunia percontabantur , seorsim quemlibet abducentcs. Cumque in dando illis responso, nobis optime conueniret, palam proclamantes, Ne celaveritis, inquiunt, pecuniam: alioquin
f Set vobis, quod alijs facere lemus. Cumque denuo
seorsim nos examinaret,quatuor vel quinque ex illis, cultros longos lateri cuilibet nostrum admouebant, Urgentes ut unusquisque fateretur, quantum pecuniae haberet. Prim,itaque facculum meum arripuerunt, in quo erant Cecchini sex, & aliquantulum monetae. FecimuS autem
ex industria, ut quilibet nostrum aliquantum pecuniae haberet, qud facilius intelligeretur, nos esse in itinere frucios,5 quemlibet separatim sumptus facere. Cumque illis sacculus meus perplacuisset, eum a cingulo absciderunt. Deinde per laterari ubique me attrectabant, sed
habebam tamen interulam bombycinam, quam e trire, mibus descendens nondum deposueram. In ea nihil pecuniae repererunt. Non omnia tamen apud me exactius cusserunt, ubd adproperarent: de qua re dicetur inserius Postea Abrahamum Duninum inuaserunt, cui fac-culum cum undecim Cecchinis ademerunt. Et quoniam thoracem ex aluta alcina bene bombyce resertum indutus erat eum diligentius quilibet prςdonum erant autem Circiter odstoginta stimul congregati, viginti tantum pro custodia relictis attrectabat, & ita obuersabat, ut globulos fibularum auulserint, ad extremum & indusium quoque concerpserint. Adorti sunt deinde corgium Κos,
282쪽
qui quoniam pecuniam meam in sumptu quotidianos
erogabat, habebat in sacculo circiter triginta ccchinos, qui illis pergrati acciderunt: cumque eiusdem vestes exincussissent, nihil repererunt amplius Deuenerunt postea ad Andream mulini, cui cum aliquot Cecchinos una cum loculis ademissent, nec aliquid amplius offendissent, eumdem reliquerunt. Porro qui pecuniam a nohis adimebat, erat administer superioris quem pro capite suo agninsccbantiis in superioribus cubiculis cmanserat, neque se nobis spectandum exhibuit homuncio statura paruus Isctim ad Alexandrum Italum demum accessisset, qui, ut cautior, pecimiam quam habebat omnem, quadraginta vidclicet vel quinquaginta scutos, in thecam bombardici pulueris conijciens,eam appensam collo gerebat,eamdem e collo illius, ut eiusmodi strata matum peritus, abripiens, suo imposuit. Italus damnum permoleste serens, voce submissiore usus, omnem, inquit, pecuniam mihi ademisti .cui exactor. Vbinam eaΘIn theca ista pulueris,inquit Subintulit exactor Tace, ait, si vis incolumis una cum socijs euadere. Hoc ideo vetuit,vt,de pecunia illa reticens, in diuisionem totius pecuniae nobis ereptae, Cum reliquis praedonibus veniretii in signum gratitudinis hoc perfecit,ut ne sarcina huiusAlexandri ab illis attrect
retur Iusserunt deinde ut illis cista recluderetur, in cuius summitate, ducentos Cecchinos inuenerunt, statimque numerarunt;& cum unus defuisse videretur, volebant denuo numerare, sed quoniam properabant, intermiserunt. Acceperunt etiam in moneta ad ducentos scutos:& alia quae ibidem crant,cposita. Habebam enim elegantes cultros Turcicos, auro inclusos, lapides etiam preti sitorcscX partibus illis,&nonnulla alia ex auro lido artificiose & elegantc elaborata. Hax omnia abstulerunt. Agnosco autem & hic eximiam mi erga me benignitatem, qudd ex diplomatibus varijs quae in cista erant, spo- Llci liat
283쪽
168 ir RosoLYMITAN A PER EG RIMATIO Jiatores me non agnouerint. Fuit enim in Cista,quam aui- de strutabantur, theca viatoria parua ex tenui serri amina, in qua diplomata ne madefierent, Pontificis, Regis, Reipub. Venetae,item iteras quorumdam Venetorum ad suos Agentes, quibus iubebant, ut mihi aurcorum millia
quot vellem,crederent,reposueram. Hanc cum acres inquisitores in manibus haberent & versarent, tamen illam non aperuerunt: sed ut leuem esse Nabsque pondere senserunt, reliquerunt, fortasse rem parui momcnti existimantes. At verbi thecam aperuissent,icliteras omneScxplicuissent, timc in ijs inuenissent expressum, ut ego verba illis dare nullo modo potuissem, sed res potius pro capite fuisset dependenda Ceterum exactor ille noster ad superiorem illum suum,latronum ducem, scPius astendebat serat namque in codem stabulo scala vi mutuli colloquebantur. Cumque rigidius nobiscum iam agere coepissent,pileos & vcstcs detrahendo, Alexander Italus ille per Deum orabat, ut ne illum interficerent. Huic ego clam insinuaui, ne hoc ab illis efflagitaret caussamque hanc reddidi Si nos interficere constituerunt, nihil supplicationcm profuturam si non celerius te mactabunt, ubi viderint, te nimio plus mortem timere. Sed cum ille nihilominus iterum iunctis manibus preces ingeminaret,
tum ego clara voce Frustra inquam, eos his vocibus o tundis sunt cnim viri boni&Christiani. sed cum neces.sitatem patiantur,debent, ut eam profligent, alicunde aC- Cipere neque tamen nos occident, cum nihil taleir meriti simus. Vnus igitur corum,qui mihi adstabat, haec audiens, me hoc nomine complexus est &gratias egit,
qudd recte de illis sentirem. Nec male mihi ossiciosa haec locutio successit. Nam cum quidam pallium mihi detrahere coepisset, admonuit ut me sinerct, quem bonum virum dicebat Interea exactor ille pulveream quoque thecam meam attraxit sed postquam vidit,orificium eius csse
284쪽
PRINCIPIS AEAD ZIVILI. 269perangustum,per quod pecunia intus immitti non posset, eam dimisit. Venit latius,cui Corona mea, ex calculis oratori, connexa,adlibuerat, quam cingulo alligatam gerebam,eam omnino sibi dari iusIit. Et quoniam ea carere, dolenter admodum serebam, quod magnis Indulgentiis a Gregorio XIII dotata esset, quodque loca Sancta me-Cum ubique attrectisset,obnixe petiui ut eam mihi relinqueret. Accepit ille nihilominus: Meam diligentius intuitus,erat enim ex Canna Indica, ubi cranium demortui ex ebore sculptum,alligatum inuenit illam conspuit,ri in
terram abiecit, mortis fortasse memoria conterritus Latque ita abiectam sustuli. Cum itaque nobis omnem pecuniam ademissent,petiui, ut nobis tamen aliquid pro victu
relinquerent.Itaque mandato sui ducis Cccchinos deccm manu meae imposuerunt: inter quos erat vetus numisma Valentis Imperatoris:quod erat inter alios antiquos nummos in quadam sarcina repositum. Vnde apparet,omnia illos stimul commiscuisse quae nobis rapuerant. Iusserunt deinde, ut nobis calcaria adimeremus fecerunt hoc mei:
ego uno deposito,cum aliud deponere incipio, scrutator scriniorum exclamat cum risu Vnum inquit tibi calcar habe,ut equum incites ad cursum, si quem cui sorte abctuleris. Quid aliud dicerct veterator, nisi quod ipse facit3Igitur cum sibi applicuissent calcaria,conscensis equis no.
stris discesserunt. Reliquerunt tamen duos mulos ma-Cros,& duos equos claudos,qui res deserebant. Abeuntes per iocum dicebant, ut eos exspectaremuS, quandoquidem pro nocte ad nos iterum redituri essent. Cum discessissent ascendimus superiorem hospiti j partem,ubi hospitem ipsum cum famulo ligatum reperimus. Nam cum nocte praxedente hosipitium esset clausum,& illi in eo de litesccre constituissent, nonnulli ex illis finxerunt se
mendicos, frigore consectos:vique calefierent,se intromitti orabant.Hospes verum id credens,domum aperuit:
285쪽
ubi statim ab illis raptus, cum struitore ligatus est, crescente magis ac magis eorum numero Hora plus minus transacta,posteaquam a nobis discesserunt praedones, e locis circum uicinis homines armati congregari coeperunt; prout moris est, ubi hoc genus direptorum esse compertum fuerit. Venit eodenari ipse Gubernator Carassa oppidi S. Angeli Ducis Nuceriae. Erantiam ad mille homines congregati, qui nos spoliatos pcitdonibus viderunt, ipsis intra montium abdita sese recipientibus. Itaque Gubernator secum nos in oppidum abduxit, quod uno milliari ab hospitio praedicto distatmobisque coenam diue sorium in suo palatio praebuit. Intelleximus hic, exulum,n illorum superiorem fuisse quemdam Iacobum de Monte
viatim Brandon,praedonem famosissimum qui postea cum quam' ' tuordecim soch captus in extremo supplicio affectus fuit. Nam Gregorius Papa XIII qui me singulari quar trinis dam gratia complectebatur, diligenter admon Petrum ... Nia Ossunae Ducem, Neapolitanum viceregem scripsi, ut malefactores istos perquiri, 4n eos animaduerti iuberet. Quamobrem ultra praedictos,& multi alij comprehcndebantur,ex indicijs spoliorum nostrorum agniti.Nam in partes omnes scripta direxeram,e quibus qualiter acta res fuerit,intelligi poterat. Hic ipse latronum dux, una cum substituto suo comprehendi timens, ultra mare iam fuga euaserat. Sed tandem in Dalmatia captus est. Post acerbum hunc casum mane consultabamus quid nobis faciendum esset. Nam&pecunia insumptum iti. neris destituebamur: & tutam prosectionis rationem non
facile reperiebamus, quod viae a pluribus predonum globis passim obsiderentur. Misi itaque ad Regis Hispaniarum ciuitatem Cento dictam, in qua Vicerex Prouinciae residebat ab eo consilium & auxilium petens. Respondit,
sibi consilium non suppetere quandoquidem ante dies octo,centum prostripti,trigintari aliquot itidem homi
286쪽
pRINCIPIS AEA DEI VILI. Vanes, Neapolim euntes spoliarunt, decemseptem insuper intersectis,qui se defendere conabantur. Conclusum igitur fuit, ut eos nobis conductores adhiberemus, qui vel ipsi praedones fuerunt aliquando, vel qui familiares aut
sanguine coniuncti eis essent ut nos per eorum cune S deducentes, fidem facerent,nos eos ipsos csth qui iam ante per prostriptos omnibus exuti essemus: quae res passim ubique iam crat diuulgata. Itaque duos conduximus: unum Francistum nomine, qui octo annos inter praedones conuersatus cum illis amicitiam arcte colebat alterum,Sacerdotem quemda, qui fratres duos illiusdem farinae habebat Diem igitur apud Gubernatorem CommΟ- rati, acceptis ab eo decemocto scutis mutuis, Anconae
illi restituendis, insequenti die a prandio Adriam versus iter instituimus. Et quoniam duos tantum mulos habuimus, qui res nostras deferebant, & duos itidem exiles equos neque enim plures conductitios inuenire potuimus partim pedites, partim alternis vicibus equitando,
Adriani pernocstaturi peruenimus,certatim ad nos videndos incolis concurrentibus, quω illis, qua ratione a praedonibus tractati fuerimus, iam innotuerat. Pervenimus ad oppidum,quod Iulia noua dicitur.Hὶ- a.
intellcximus, qudd ijdem illi praedones,qui nos spoliarat,
in oppidum hocissicut ubi plures numero congregantur, facere plerumque itent, incolas occidendo, domos sp liando irruere volebant. Sed quoniam in monte possitum eminebat,ubi animaduersum fuit eos aduentare, portam Cives Clauserunt: praedones vero ad dexteram versus mare deflexerunt. Hic Franciscus ille, qui mecum erat, Cum sciret matrem habitare cuiusdam celebris praedonum ductoris, Baronis Neapolitani, accessit ad illam, casum nostrum illi exposuit squamuis eum iam omnes notum habebant petiuit, ut nobis aliquem e suis adiungeret,qui filio notus esset, ut sit forte in eum incideremus, propter eius
287쪽
272 IEROSOLYMITAN A PEREGRINATIO eius intercessionem, liberos nos abire permitteret. Fecit hoc illa non grauatim. Quoniam ver idem Franciscus stiebat, nos in alios quoque incursuros, quotquot notos illorum habere poterat, qui in vicinia praedabantur, eos omnes conduxit ita ut prandio peracto, cum quinque
eiusmodi praedonum amicis nos in viam dederimus. Equos etiam ibidem conduximus, ne quis pedester, strum iret Vix uno dimidio milliarici ciuitate conseocto, conspeximus in monte tres, dones Itaque unus e comitibus illis, dixit ne conturbaremur, qudd eius amici essent: statimque ad laeuam prope viam ad lapidis iactum ostendit nobis Ecclesiam paruam desolatam, in qua dixit circa quinquagintai dones delitescere: qui alios inimicos suos,praedones itidem, ut cum illis armis decertarent, Pr opperiebantur.Nam ubi quis cum altero inimicitias com
isad iis traXerit, Vterque proscribitur: atque ita proscripti proscriptos quisque sibi aggregare studet seque mutuo caradibus persequuntur donec una sectio alteram sunditus exterminet Sub vesperam peruenimus Trontum ubi ditio Regis Hispaniarum terminatur,ri Pontificis ex illa parte fluui incipit;qui cum sit profundus,habet naualem traiectu Hic verbiredebamus, quω nos invasuri essenti Nam in monte excelse supra traiectum, erant circiter ducenti prout nobis ductores nostri narrabant, affirmabatque hic esse Baronem illum, cuius mater in Iulia noua habitaret . qui vel quia alios praedonesinam cum plurimis habebat inimicitias exspectabat, vel quia stiebat nos iam esse spoliatos habent enim ubique suos exploratorcs idebnos inuadere negligebat. Hic, qui a matre eius nobiscum naittebatur,dicebat,seri posse,qudd nos nihilominus adoriretur sed ubi cognouerit, nos a matre commendatOS, illicd nos liberos abire patietur Traiecimus intereas uium,& quoniam abhinc dimidio milliari hospitium a erat, in quo noctem ducere debebamus, Francistus,o
288쪽
PRINCIPIS AEA DEI VILI. a 3ster qui in eadem arte bene versatus fuerat, opinionem hanc habuit,qubd illi tantisper exspectarent, dum ad limspitium diuerteremus , ut nocte superueniente possent nos ibi liberius excutere. Adiuuitri hoc sortasse, qudia meridie pluuia ingens deciderat,quae lutum maximum in terra pingui excitauit itaque cum equos non haberent, pedibus incedentes dissicile nos assequi poterat, qui equis Calcaria addebamus. Quamobre licet hospitiu illud esset bene clausunt sed nec hospiti quidem fidedum erat; nam hospites etiam cum proscriptis communionem obuios dep dandi habent ubi nox aduenit, &ὰφ donibus e monte Conspici non poteramus , data licentia abeundi apud traicetum secto illi, qui nos a matre Baronis missiis Comitabatur, arripuimus iter per tria nostra milliaria ad ciuitatem rottam, Cert,nobis persuadentcs,qubd pediteS nulla nos consequi ratione poterant, qubd ciuitas illa diligenter clausa propter prςdones custodiretur.Cum itaque eo circiter horam noctis quartam peruenissemuS, Prope portam ciuitatis, inhospitio reliquum noctis trans
Mane consecimus quinque milliaria ad portum Fo manum ubi,qubd locus iam esset securior, & equi fatigati,pro nocte substitimus. Venimus Lauretum mane ac quoniam Sabbatum erat Palmarum, quilibet ad deuotionem se praeparabat. Venit eb hac ipsa quoque die Iulius Gona a ex aula maris deuotionis caussa, apud quem erat quidam servitor Polonus: qui cum intellexisset, nos IeroQlyma redire, pCrcontabatur diligenterae Siehieraccha Polona, quam tibi propinquo sanguinis gradu coniunctam assirmabat. Cumque dictum esset, quid cum illa ageretur, libenter id audiebat, gratias agebat,qubd intellexerat,eam,nauem Conscendisse,quae Venetias contendebat. Dominica Palmarum,percepto diuinissimo Sacramem Mis O
289쪽
IEROSOLYMITANA PEREGRINATIOto inaedicula beatissimae Virginis,in qua illi Angelus D
minicam incarnationem annuntiauit,& prandio sumpto,aia.... peruenimu Anconam & quoniam pecunia indigebamus,namin illi Gubernatori decem clo scutos remittere, & ij qui nos deducebant bluere, & de itincris sumptu prouidere debebamus, quaerebamus notum aliquem mercatorem, qui nobis in hac angustia subueniret quo
non reperto,cumri locatores nostri reditum urgerent ichospita videns nos laceros, pecunia destitutos,se ad Magistratum ituram, ut in custodiam conῆceremur, minitaretur: Consilium cepitquandoquidem ciuitas Anconitana Pontificis esset, quo nempe Gregorio XIII literas patentes,quas superius inserui, habebam cubernatorem ipsum cum diplomatePontificio accedere, qui erat nobilis
Lam./rii Bononiensis e familia Lambertina. Assumptis itaque me suberariis cum Abraham Duninoin Georgio Kos familiaribus,
accessi ad eum, Cum Audientiam, quam vocant, publice daret: exposui casum qui nobis acciderat, qui non est ijs in litus,qui terras alienas peragrant. Et quoniam nullum hic notum habebam, productis literis Pontificijs, petiui, ut mihi in tanta necessitate praesto esset, & si aliam rationem me iuuandi non haberct, saltem fidem suam apud
aliquem mercatorem interponeret, ut nobis deducentis scutis saltem, dum Venetias perueniremus, prouideret,
quandoquidem ob praeteritast futuras necessitates, ea pecuniae summa hoc tempore vehementer indigebam. Gubernator lectis literis, quibus me Ponti sex diligenter Commendabat,ic vestitu nostro lacero inspecto me hunc ipsum esse,qui commendabatur,non credebat, & nos impostores aliquos arbitrabatur. Quod cum animaduertis.sem, petiui ut interiminum ex familiaribus meis proh side acciperet, in quem animaduertere posset, si se ludificatum deprehenderet. Ille in furias se proripuit,&partim aberat,quin nos e palatio ex turbari iuberet. Haec ego post-
290쪽
PRINCIPIS AEADTIVILI. 27sea Romam perseripsi: cumque ei hoc nomine dies dicta fuisset,excusabat sese,quod non credebat me illum ipsum esse, sed putabat Breve Pontificis nos aliqua ratione assequutos ut per staudem quandoque filicum ad nos mininae pertineret. Responsum illi fuit quod quandoquidem
fidem nobis non adhibebat,itteras Pontificis videnru pineis rat nos honesto aliquo modo detinere,& literas Pontificis Romam mittere: cui rem gratam fecisset, si hunc recollegisset, quem sua Sanctitas commendabat: sin vero diuerasus aliquis ab eo deprehendebatur, poterat de eo capitis
supplicium sumi, qui falsas literas circumserendo, eum se
fingeret,qui non erat. Quamobrem reprehensus,officio Gubernatoris postmodum hac de caussa exutus est. Distedentes igitur absque ulla Conselatione a Gubera natore,cum, quid agendum nobis esset, nestiremus, dii, genter inquirendo didicimus de quodam mercatoris Veneti Quirini negotiorum Curatore hunc igitur ego conueni. Et quoniam' dones,licet sinus meos excuterent,pmpter sestinationem tamen, non deprehenderunt Ages Dei reliquias quas circumferebam:vbi quoque erat partiscula sancta Crucis,aurori lapidibus adamantinis exornata Cuius valor ad minus ducentis stutis poterat aestimari Habebam, Crucem IeroQlymitanam,quam collo appensam gestabam, qui& ipsa quadraginta ducatos Ungaricos adaequabat Catenulam quoque auream, qua culter
alligabatur Andreas quoque Skorulfhi habebat annulu, quem cum duobus aureisPortugallensibus in ocream immiserat,&' donum rapina subduxerat Enarraui huic procuratori singula, quae nobis acciderant,di offerens illiquς nobis erant reliqua pro pignor petiui ut nobis centusculos daret, licet multo pluris aestimarentur. Acquievit non grauatim Sed cum debitis perΕlutis, locatoribus expeditis,in hospitio quoque pro victuri equis Laurctoi ductis,pretio dato, residuum nobis pro itinere nullum re-wm a liquum