장음표시 사용
91쪽
PRAEL. I. ii imarii partim quieti partim actit i. 79aecodamus. Infinitum esset in Singulis morari. Satis orit, si in paucis quibusdam o notissimisi oriculum faciemuS. Ac primum quidem, quorum Seripta Vitae tonorom quasi perpetuum et stabile quoddam )θος indicant, ii fortasse non incommode binos se in ordines revoeari patientur. Νam veluti qui Pictores in sua genera dispertiendos urant, alterius provinciae quieta fore aiunt, alterius et Osa ac Vitae plena ita quoquo serit in robus poeticis. Alio itinor falloniis vitae, alter rerum undis trepituque delectabitur. Utor tuo offormabit sibi suam Poosin Epicam scilicet, aut
Dramaticam, aut Si qua alia πραττοντας μιμιεῖσθαι
noverit, agilis hic moribusquo et negotiis intonius: qui autona tranquilla sectatur, Sive ruris Seu tudiorum amans, is sane Georgicis quibusdam aut Bucolicis dabit peram. Quod si cui forte acciderit humanitus, ut Sumat materioni sibi minus aptum, suo aut suorum Orrore si praelia, Verbi causa, regumque fata, narrabunt gaudentes rure Camoenae V profecto Spectaculum haud invenustum cordatis praebebit Husmodi carmen. Recurro enim usque Natura VictriX, notasque et avitas dolicias, alienissimis quoque rebuS Occupata, respieiot. Ut sat tandem nobile opus, non tamene prorsus in genere, quod scriptor initio erat
Ro igitur ipsius' obis delectum, qua cura, qua perspicacia poteris. Illud non multum intererit,
Opinor, agaturne reS, an et narretur Scenicorum
an rhapsodorum ritu semel inventa in lucem ro- foras. Nisi forto aut Homero Tragoediam, aut Shakspero nostro Epopoeiam, suspicetur aliqui male ceSSuram. EXterna sunt ista, et adventitia ut in iis
92쪽
80 Actuosorum eaeemplar, Homeru8. BAEL VI.
deligendis non tam suam, quam Saeculi sui, indolem
Sequitur, ut in Xemplo omnium, Uae Unquam fuero, splendidissimo, quid aleat ratio nostra tentonius. Eo enim devenimus Academici, ut leondum sit do Iliado Homori. Mon Strandum, quo potissimum affectu, quo desiderio Ille commotus, Virgula quasi divina collogori intactas antea POeseo opes:
Satis quidem incommode accidit, a quae ad vitam ipsius pertinebant, aut evanuiSSe injuria temporis, aut fabulis immistis ita foedari, ut vi et ne vix quidem, uno atque alter loco, argumentis ab ipso carmino ductis tenuem modo saeem praetendant. Voruntamen id Homori studiosis e minus mesere debet, quod nominem omnino OVimu Seriptorem, qui simplicius atque apertius qua Sit indole, quo habitu animi, omni fere carmine Stendat. Qui primum quid in otiosis illis minime o adnumerari patietur semper enim festinat, et ulteriora molitur, animumque rebus agendi aptum nulla non pagina prae se fert. Hoc illud est, quod in Homori eis ab Aristotelo toties laudatur in ιιονος γαρ,
Aristoteles laudem omnum, ut Virtutis, ita PoeSeOS in
93쪽
ΡRAEL. i. Iliadem deberi desiderio rei Heroica . Si
actione consister putaVit; ne quo facile quenquam ut videtur, praetor Homerum ac ragoedos Atticos, non omine quid om tonus Poetarum ordinibus adscripsit. Nos, qui Luci otios et Virgilios, ne dieam recontiora, novimus, ita summi viri accollimus Sententiae ut otiosis suam domus Poesin quibus autem laudibus illo Homorum, ramalieorum Principem, Vigere Voluit, eas nulla ecparte minui Velimus. Finganius ita tuo flagranti ingonio Virum, Summis Phantasiae quam Vocant dotibus, quo tempore labi coeperunt se in detorius ferri apud Graecos Horoum Saecula : fingamus etiam, seu forte quadam, Seu Viti Otomporis, neque ad rempublicam neque ad militiam ei viro suisse aec dondum. Facile crediderim, nomen dedisse ραψωδola, tune temporis apud uos
Vigentibus ut ea, quae agore Otaretur, Canendo Saltem tereret aevum. Ecqua tandem ration potuit
jusmodi sesiderio consuli melius, quam ut urando multis ligeretur narratio, amplissim deeursu, coloberrima maioria, clarissimis ubiquo nominibus distincta quae se scribenti roserro indies praetorita
Sod oporae pretium erit meminisse, quid sonotrieroicim illud, oujus amori ae dosiderio tulcherrimum opus necopium reserimus. ΝQmO QSeit,
Heroum praeci lauam laudom in olli a virtut fuissopositam cita tamen pluribus temporata modi S ut ad similitudin0m quandam accessori majorum OStrorum, Mediique quod vocant, vi Erat Otiam tum Argivis nota dum enim Hollonos testo hucvdido
94쪽
82 Displua ionis nostri de Iliade summa PR EL. VI.
vocabantur communis patriae ne generi amor; Saeptu quidem, quam par orat, dissidiis tribulium t longinquitate rogionum intorei usus. Erat optinantium inSignis reverentia, cum religionibus haud obscuro conjuncta insesso enim aliquid divini quoquo seminis patriciis suis vulgo tradebatur: διοτρεφεας βασιληνας paSSim appellat noster, et tertio quartoVe gradu Stirpes eorum de numine aliquo magna eum Olieitudine dorivat. Noquo nim ulla gen erat, quae diligentius singulis, non die regionibus, sed Ominibus quoquo suo nSSignaret tutores a patronos, de coelestium una or sumptos eorum Videlicet, qui
Quorum etiam in coetum seipsum aliquando forte
PerVenturum, primario cuique spe quoddam ObSeura suberat.
His in memoriam ovo ratis quae quidem omnibus nota sunt interroganda jam nobis ipsa erit Ilias, Videndumque an a X omni parto votustioribus illis adeo respondeat, ut ab ingenti orum amore erodibilo Sit eam potuisso nasci. Enimvero ad jusmodi Signa ros rodit, ubi quaestio sit de Seriptoris animo, defici litibus ipsius vitae annalibus. Diligotitor OXeutienda eum operis universi tum singularum partium ratio quaerendum quid in materia deligenda, quid in personis constituendis quid in sontentiarum quid
in Verborum doloetu prae odioris poeta PSPOXerit. Id tantum sedulo cavendum, ne prol)riorum, Ut si, Studio, Solicito nimis, ne dicam putide, ad eandem Omnia normam digeramus ne nolitias quasdam NOStra magnorum virorum luminibus Offundamus.
Ita tandem, sex ipso carmino doducta probabili saltem
95쪽
proferri potoriant, Grammatistis tostibus at tu Historicis quiluis, ni allor, redibit sol, iis semporibus
vixisso Homorum, quibus nil proica illa contona Planda, non Sine moest quodam desiderio, ultro vocabantur ingeniosi ac fervidi homines. Verum universa quaesti major est, quam ut ad eam, io tempore, Ommodo neeodendum foro arbitror. une duo tantum orba liceat reddoro, illorum gratia, quibus forte mentes turbavorintdo torum quorundam Virorum nrgutiae, negantium Omnino, Homerum, qualem O di imUS, unquam extitisse ; quas nutem homines, Octoginta jam aetates Iliada Ot Odysseam nominant, oculatiores hi non uno QODSilio, non uno uetore prodii SS aiunt, sed carmina a pluribus sparsim odita, multo post annos in duo oomata conveniSSe, Seu Lyeurgo, Si VoHipliaretio jubente. Quod et multos crodorem aegro laturos, o nobis orto molestissimum id foro sontio nos Scilicet operam et Oleum perdere, Criti eorum ero tantam vim in manis est σκιομαψ teneri:
Vorum non est cur adeo metuamus, Aendemici. Romittondi sunt hominus in hujusmodi controversiis, ad simplieos animonian suorum SonSUS. I OVOCnudum, ut tu dieam, ad populum, miSSi laniaeorum nobilium commentis Reeordandum, qua qui Sque fuerit sontontia, cum primum ut tentius Homericuperlogerit Equid om si quid in his robus vidOo, Dud nunquam in quaestione certius quidquam constitisso di Xorim quod quid om ab ipsius rei signis adjun
96쪽
84 Iliadem unam esse, Hip8a probatur R EL. VI.
tisque colligendum forset, quam ista de Iliado tum
Quod primum declarat ipsius partium admirabilis
quaedam unetur et Series de qua severissimus
Ac neque Satis mirari, quanam sibi quis ratione persuaserit, quod ab Aristotele et Horatio propositum sit omnibus, ordinis Xemplar, illi id ipsum
Carmen ut QRSu PotuiSSe consei, aut Amphionis alicujus arte, disperSa quasi membra in unum cogentiS. Quinetiam toto opere, cum nihil foro non sit moratum, Singuli aetoribus Sui more cum praeclara quadam aequabilitate Servantur: ut quales
in prima rhapsodia fuerint Achilles, Agamemnon, Nestor, exteri tuo, tale in Xtroma plane manseant. Id quod imitatoribus disseillimum foro, Vol o eo Satis apparet, quod omnibus Pootis usu venit, quando famam equi Volunt, o sibi liorsonaso historia legere. Nominem inVenies, qui non ultro communi Xemplari suo induxerit colores. Non uno modo Electram Eschylus et Sophocles, non uno Medeam Euripide et Vidius, X proSSOro. Quo magis incredibilo sit, imperfectae, quam illi somniantur, Achillis imagini manum quoiaquam adhibuiss0, eo artificio, ut nulli commissura pelluceat ut Omnia penitus o sibi, Ut divini hominissplondidissimo commento, conStare et respondere vid rentur. Aeeedit quod Achillem, dedita opera, ad ultima illa roservari videmus quae qui Homero abjudieavit, is, credo, haud absimili ratione, non
97쪽
PRAEL. VI occurritur quorundam Moeptionibus. 85
quasi alitumnum anno putasset Ximendum cujus quidem gratia reliquae parte pararentur. Genus autem dicendi quod attinoi, paucissima
Sunt, quae Homerum non apiunt: Ne tu ea crebrius
cxtromis in libris quoniam de iis addubitari solotinquam in caeteris, usurpata legimus. InteXuerint aliquando sua recentiores nulla tamen adhuc ratione convincuntur, summam divini carmini corrupisse, int0gro aliquo membro adjecto. Neque vero id valde moror, quod nonnemini fortasse in mentem Veniet multos his quoque speculis prodiisse, qui Versus Satis canoros ad Homeri amnormam potuerint componero. Quod ut On OSSerim, rhythmo tenus et Ono Vellem tamen meminerint homines, seriori ista aetati congruore, non Pisistratis et Lycurgis quorum temporibus ne Scripta quidem, nisi perpauca, extitisse erodendum quibus imitatores scilicet assueSCOrent. at nim, Iliade jam ad finem properante, mira quaedam Vi Verborum Oeeurrit, quibUS anton Un- quum Sus erat Scriptor.' Quasi Vero res prius inauditae, quibus roserti sunt isti libri, inaudita nondosiderent Verba. Quod autom ogant ad rem pertinere quae adduntur, Hectore occiso duobus enim libris nihil narrari, praeter ejus et Patrocli Xsequias ea, Si potero, fusius aliquando XIJonam. Une OBOO, Homorum, siquidom do consilio Hus et indole nos non male conjecturam fecimus, debuisse omnino Seri affectu prosequi luctus et funera Heroum. Denique, si me audietis, Academici, minime Omnium Os movebit horuni qui nunc Sunt acutulorum hominum arcessita sano et nimiunt callida ratio: quibus in ore semper est illud, Saeculi, non
98쪽
86 Curendum ne Suculo nimium ti buretur PRAEL. VI.
Seriptoris, esse Omnia fatali quodam orbe uetos prodiro ingonii quoquo fructus o literarum: itaque, cum Homero vivendum fuerit asporos intorineOmptosque Viros, Otuisse iam aiunt rhapsodias sigillatim sexsequi, Iliadem e iis non potuisSO Omponere. Quae quidem HuSmodi sunt, ut ea quisomo vorbis nunciarit, i Omnino refutasse videatur. Itaque defeSsis r Sertim auribus, non hic rationes ingeram modo erant adolescente admonendi, ne facilem nimis assensum praeberent udo nihil ingeniose agentibus neu Saeculo tantum tribuerent, neque in libris, neque in opublica, neque in Oribus Q vita communi, ut non longe plura ne major ingenio cujusque Virtuti industriae, liberriine crederenta umino Bonigno permitti. Ad summam, Homerum, qualem nobis initio tradidit rudita antiquitas, laeti ae lubentes accipiamus Pisistrato sua laus sit, aut quisquis illo tand0m fuerit, qui disjecta Poetae membra conqui-ronda cura erit et in unum cogenda ita tamen, ut non casu, sed consili pene dixino uetoris, Totum illud coiisse oXistimem US. ProXimum est, ut ejus consilii Summa quae sit diligentius Xponamus, argumentis ab ipso carmine allatiS.
99쪽
penditur primo universo Iliadis argumentum, deinde ipsius Achillispersona Utrinque esscitur, Homerum ad scribendum impelli potuisse rerum Heroicarum desiderio.
ploctetur partes Alteram, eamque longe Otiorem ductam ab ipsius Poematis serio quae videlicet, attente legenti, nusquam non erit indicio, Poetam omnia Odem plane animo, quo VetereSHeroas, contemplari SSe Olitum : Alteram, eripsisse Homerum eo tempori puncto, UO RXime
potuerit ad vivum penetrasse horoicum illud πάθος, o sae ut jam absentis dosidorium. Ecquibus om- cietur, probabili certo ratione Homerum ideo ad Scribendum necessisse, ut inquieto, quo flagrabat, priorum temporum hominumque amori aliqua sex
parte OSSet mederi. Jam ante Omnia spectemus Oportet uniVersum
ipsius Iliadis argum sentiam. Videndum an id jusmodi sit, quod votis respondeat fervidi hominis, oculo in ros horoicas unico desXo et intento. Quo in loco illud primum occurrit xi illos assequi mentem Momori qui Summam iraeclari
100쪽
88 Quoenam prop='io dicatur Iliadi summa. PRAEL. VII.
Oporis ira tantum Achillis Ufiniunt illud sollicut Mῆνιν ειδε, θεά, religiose nimis ad litoram captantes. Verius multo, ni fallor, diXerint, id sibi proposuisse auctorem, ut Trojam caneret ab Achivis ovictam. Νoque aliter sensisso Videtur Horatius, eum Omerum appollet Irojani belli seriptorem: laudetque, quod non gomino ab OVO' carminis sui repetat exordia. Etiam promissori' cuidam Opponit, cujuS fuerant grandia illa,
Fortunam Priami cantabo et nobile bellum.
Istis laudibus non orat locus, nisi Critico bono ΡΟΙ ΡΟΩtum SSet, re aeque magna ab utroque Poeta comprobondi. Idem Horatius alio in loco, duobus oro verbis, universam Oxplicat Iliada:
Tradidit fessis leviora tolli Pergama Graiis.
Potius quidem belli fortuna agi, eum do Hectoris capite agitur, palam Saepius ab ipso indieatur
Atquo in ea re vortitur omnis illa Priami deprecatio, ab ultimo jam uollo silium frustra revocanti
Videtis plane, pom omnem fortunam 'io Trojani nominis in unius vita se victoria poni qui nimirum non armis modo, omni Otiam pietate ac religionibus patriae moenia Laresque tueatur atque adeo saepissimo audiat, Διι φιλος.