Praelectiones academicae Oxonii habitae annis 1832-1841

61쪽

PRAEL. IV. Proypheta commota mente dedisse oracula. 49

judicio ne trio enim conjecturi nimium tribuero, praesertim in re sacrosancta, VolumuS; Neque locum illum omnino praetormittere, qui locus ad bonitatem Dei nobis quidem egregie Vi detur pertinore Etenim

quae mori illa Benignitas quam ampla quam

profunda quam ultra mortalium modum lata ut, qua formula reo Judo damnuret, adsem non Solum futurae Salutis Spem Stenderet, Verum ingruontes etiam plagae qua OSsent arte mulceri, tacite quo dammodo indiearo hominibus. Sod valeant a quantum valere poterunt. Jam quis non videt, Onelii filium exsecrantis querelam J quod proximum a Lamech specimon habemus primaevae Poeseos e commota monto proficisci Non enim, credo, Pater ille nrdens, quoniam ut ato Orn-cula fundobat ido nihil do suo loquebatur. Ado Magistor Opi. aX hominum olivitatibus, Prophetarum quoque, cum maXime cestro laborantium,

Semper sero parcendum Voluit Suus cuiquo die udi Color, ui assectus, Sua mansit indolos. Ergo illo quem modo nominavi justa commotus iracundia dixit; et Isaacus caeca diloetion ductus o Israel generis Moses patriae, indefesso atque cerrim amore et caeteri, prout erant animati, Omnes unius Dei mandata, singuli amon sibi convonientia reddebant'. Erat nimirum supernae illius Sapientiae, non Violentor Naturam Xpelloro, sed molliter os insinuaro in Naturam. Verum haec sanetioribus studiis linquamus no forte in oligiosa loca temere nimis irrupisso viilpamur. Illud tantum e re nostra fore arbitrabar, Si Ostendissona prisoam illam, et unicum quidem Sine labe et fuco, Poesin, aegris quasi curandis adhiberi;

62쪽

50 T li1nonia de Barbarorum Annalibus, PRAEL. IV-Ipsium liue adeo mentis humanae Conditorem, eum vatibus ot carminibus uti decreverit, eos sibi Prophotas odita plerumque opera delegiSSe, quorum ultro ferverent animi, maXimoque illius remedii geront Quid multi ipsi do se loquuntur:

Ν0quo alitor quoribundus Jeremias,

Dixi do Hobrates Po0suos initio quae quoniam sine controversia longe si omnium Vetustissima, credibilo sit eam prosunt quoque principium et o Xomplar odisse. Corto satis bono eum On On-Veniunt, si quo uspian apud Barbaro Servanturii obis carminum reliquis, ut illa Arctois populis usitata, quibus inoXplotam bellicae gloriae sitim moris orat ad tempus sedare. Quo in genere notissimum os illud, segis Ragnori vincti a squalentiS, On- dum tamen Milomito animo, Ἀλεγειον dicam an

Pugnavimus enSibUS. Quinquagies et semel vocatus adsui, Praelio sub signis facto. Minime omnium cogitavi hominum,

63쪽

id me suturum,SSet. Juvenis didici mucronem tingere. Alium regem bello magis inclytum Nullo unquam tempore Dii invitabunt. Non est lugenda morS. Pugnavimus e SibUS. Fert animus et cantum et vitam finire. Invitant me virgines, invitant Parcae, Quas ex din aula Rex Deorum mihi obviam misit. Laetus mellita pocula bibam In summa sede, cum Immortalibus. Elapsae jam abeunt vivendi horae. Ridens moriar .

Non an Poetae vividum ingenium, quam Oritatem ipsam foroci sentis animi OX pressam vortiisque ometam vi dotis. Noquo alitor, qui primus in ardentia illa, Amoricanis opton trionalibus vulgata, erupit:

cor impavidum Rnet, Nec taedas renuo, nec metia mori. Si quem talia territant, Est ille est mulier, seu quid inertius. Fortem HUere, Seu mori,

Quid rofert Furiis ' modo perciti, Diris attoniti, cadant Hoste. O utinam candidior dies Tradat semineces mihi Mandendos, sanie pocula condiat' '

Contra, Pacisci Alari indigenae,

mollissimo carminum genere dicuntur uti qualosextat illud senis fragmentum, reguli cujusdam in funere cantati:

Tranquilla trepidat imber in maris loca, Moerente patria Principem: Imbrem vocemus t an lacryma manat Dei, Qui nostra cunque temperat PQ y Vid. l. ornati Antiqu Dan. p. os, Hic pauca quaedam immutanda duxi, nescio an ineptius, Latinitati cauSa. Charievoix, La France Mureue t. iii P. 243. Ellis, Polynesian ResearcheS, Ol. i. P. 53I.

64쪽

52 Exempla de Laps iacis desumpta PRAEL. V.

Quae cum audias, di eas plane, Genium loci cantantibus annuisse suum illud effusum a leno. serum omni molle dulciora Sunt ea, quae Lapponico cuidam amatori tribuuntur: quae eo quidem magis placent, quod inter niVes et pruinas, Xtremo orbis an Oulo sunt obvia PQ

En unquam feriet purpureum jubar Nobis cara procul si alni frondibus En dilecta remotis Longe prospiciam loca t , Si qua mea lux floribus aciis Circumfusa jacet, cernere erit Semel, Altae culmina pinus Tentabo soliis neque

Parcam, Vere novo laeta urentibus :Quam vellem gremio nubis in arduo Notas visere ripaSJueundi Zephyri darent. Sperandi satis est eripe te morae, Neu dulces pereant immeritae dies Votis ominibusque Tabenti, et vigili prece.

Haec austissima de pluribus deprompsi Xompla:

quorum, utcunque inter Se diScrepantium, una atque eadem videtur esse ratio cum paritor et leniora haeco illa corrima non nisi pleno de pectore fluant. Etenim, ut brevi rem complo tar, omnes omnium

Sehesser, Lapponi 28 Habentur eadem Anglice Speci. Ν'. 366. Conferantur, si libet dulcissima illa,

a fato the moria is clear,' ' etc.

cujus carminis etiamnum riget Scriptor. Vidi mane novo Sol ubi funderet

Intactis nivibus purpureum jubar, Nec velocis in ira em Cervae, qua properes in, Dixi quin dona ini conscia prosilit, Instat cerva suae novit enim viae, Tot novit in orbe

Te metam peter e unicam.

65쪽

PRAEL. IV. ita rations v tum est a Primariis ad Imitatores. 3Barbarorum cantilenae diuobus fere principiis oriuntur. Aut enim commotis ipsi animis, stetit in careor lieros illo, cantant aut inflammatis aliorum affectibus pro sempore suppeditant ordinem et Opiam dicondi quale Bardorum, qui vocabantur, apud Gallos officium erat. Nam tortium illud Metricorum genus, quod Sententiosum apto dicas, vi Poeticis adnumerandum Videtur e quo genere plurimae sunt CambrDrum quo nominantur Triades nisi siqui votorum sapientium est alis, quae versibus claudenda sibi sumpserant, aliquid otiam proprium addidere aut moeronte aut mirabundi Quod quidem non raro videtur VeniSSQ. Ad Summam, manet, cujusque genti quae natiVasitio sis, aut initio opertam fuisse, ut esset importunis cogitationibus remedio sive ea in profanis

Vorsaretur, Sive in aeris Seu lugerent homines, seueXultarent; sive amore, iVe gloria tenerentur.

Jam comperta Semel carminis pangendi ratione, duo pro caeteris hominum erant enora, quibus ea grata acceptaque foret ulterum eorum, qui ipsi intus simili quadam perturbatione laborarent ulteriim, quorum Oti nimi torpesceroni ac languerent animi. Utrisquo gratissimus intervoni Poeta qui se aperiret viam ferocienti, et remissiore Sensim excitarcti. Itaque in honoro atque in gratia foris, domique haberi coeptus, quae Priu caee quodam impetu, ut mulcendi causa, tentaverat, ea OX hiribus docnusi iterare, mutare, distinguor didicit. Quid enim ' poscebant amici imperabant, quorum nil toritas orat alliciebat ipsa numeronim SuaVitas, et quod unum erat instar omnium Vivida Vis animi, sui sibi conscia. mox plures ad imitandum ne 'e-

66쪽

54 Primariae Poeseos Indicia PRAEL. LV.

loro, hi orat Vol ingeniosior quisque, Vol aurium judicio subtilior, Vel ore majora sonaturo. equo sane illi profecit, quod gratiosa quaedam arS, quod nonnullis etiam quaestuoSa, videbatur oesis. Inde

paullatim primis illis accrevit infinita Poetarum

varietas;

Quam qui scire velit, Libyci velit aequoris idem

Discere quam multae Zephyro turbentur arenae,

Aut ubi navigiis violentior incidit Eurus, Nosse quot Ionii veniant ad litora fluctus.

Attamen, quemadmodum in musteis fieri aiunt, ut sua cuiquo harmonis insint quasi primordia, et Somina quaedam, quibus Semel ite porcopiis, totius harmonis noXum intelligero possis ita Po0sis illud sui initium, pristinamque ac propriam modendi vim, nullo tempore non respiciet. Quae si quando ponitus evanuerit, scripseri licet elegantiSSim carmina tantum egi Ogius Poetarum imitator, non ipse primarius Quados Poeta. IIi prunt fortasso, qui a me primaria istius, toti si nudatae, Poeseos, Signa atque indicia deposeant. Quos primum illud avore jubebo, ne Seilicet in re maxime subtili dissertis quid quo orbis efferri postulent. Nam sient, alias, hic orto valet illud, equo monstraro, ne Sentio tantum.' Ompo haud alitoris ros hab0t iniquo in moribus hominum judicandiS. Sonsu, non formula aliqua dignose itur simple illa ut ius

lumino quodam suo : ut sequo dubitandi noe docondisi loeus. Quis autoni tot ros, tam diversas, tam tenues, tam variis intor so noxibus hine illino implicata et Onfusas quarum conjunctione vel Da inimus Officitur Oetarum, aut e ponitu Dei SpeXiSSe

67쪽

PRAEL. IV. non facile senstrari posse orbis. 55Credat, aut perspecta mandare posse litori. Satis Superque a nobis erit laetum, si unam tantum et alteram linoam, crassioris licet notae, ita ducemus ut ab ipsa verse Poeseo fornia non omnino Videamur

Sod haec separatim alio tractabimus tempore noserto gravissimae res aut nimia festinatione sociis agantur, aut ObiS, Academici, jam desessis, satietatem a fastidium pariant.

68쪽

PRAELECTIO QUINTA.

Eaeponuntur primarim Poeseos Indicia ut edam. Primarii sibi constant: novitatem negligunt verecunde de rebus dilactis agunt. Docetur, quid valeat in sacris ejusmodi Pudor deinde quibus m im rationibus utatur in re Poetica Signiscat plurima r quin narrat modeste narrat Iεἰρωνει saudet.

VIDISI IS, Acadomici Posesin liniversam in duas

distribili posse partes quarum quae rimaria Sit, et caeteras, tum re, tum tempore, antecedat, ejus quaenam aerit origo, quantum conjectura nuguramur, didimus. Sequitur ut indicomus quaedam quasi Vestigia, quibus Imitatores a rimariis discernere Olent communis omnium sensus. Atque in usmodi discrimino statuendo non parum, ni fallor, adjuvabit, probe nosse Vitam moresque hominum. Simple enim sinceraque mons iisdem foro indiciis Se prodet, SiVe Carmine qui utatur, Seu Ormono hoc quotidiano ut ne dubitos, qui in colloquiis et in cireulis eorrime dio noscat et veris illum ad Poetas in Ordinem redigendos, si id curabit, nonnihil profeciSSO.

69쪽

PRAEL. V. Indicia quadam Veritatis in communi Sermone. 57

Ita tuo tria potissimum Sunt Capita, quorum ope cognosci solet illa, quam quaerimus, quotidiani sermoni αληθεία quorum unum in Constantia, altorum in segligentia quadam, tertium in Pudore Onitur. Sermonis die quotidiani veritatem non enim eam hodio tractamus, quae in gravioribus vitae Ogotiis VerSetur, turpique uero contrarium agat. Sed sic intelligimus cum multi multa se aut odisse aut diligere Vehementer sane ne saepius elament, en tum domum eras udieari Oees, quae eum caeteri eorun-

doni hominum dictis saetisque bono congruant neque novitatis studium prae se ferant; ne in uno aliquo genere nimis ambiti OSe Orentur. Jam illud primum Sibi constare,' quam graViter huc pertineat, non erit quare multis dicam. Haecos enim conditio foro vivondi, ut nomo laetio sen-tontiam mutet, o in levioribus quidem rebuS, quinin suspicionem Veniat, finxisso quae prius declararat studia, et vanitatem orationis adhibuisse. Con-Voniset,' aiunt, nulli, qui sociam dissido ipso.' Quod metuo ne paullo durius sit dictum. Neque enim Semper Verba audientibus odorat, qui cito dispar sibi vonit Vorum quid multat veritatis est, ut plurimum, OrVaro constantiam fraudis, fallaciae, vanitati S mutnri. Atque haud scio an longius recedatis Ori specio illorum Semio, qui semper aliquid inauditum Venantur, nihilque se egisse reputant, ni auribus animisque

Denique natura ipsa dissidere jubomur, siquis alien loco Sua prae so forat ubique doli eius nullarorum, nulla temporima, nulla eorum, quibuScum loquitur, antionse, meo tot otii habito. Hae Ulut triplici toti vorique mota ad 40m

70쪽

58 Primari Poetoe sibi constant: Η EL. V.

poeticum translata, videamus, si placet, quid ea vulseat in classibus Poetarum constituendiS,HuStroque, ut ita dieam, condoudo. Prineipio, is omnino judicetur X animi sui sententia scripsisse, qui aut per omnia sibi constat, ut,

si quando longius Vagatur, μαλως tamen SS Videtur i/ωμιαλος. in Studia Colligat ne ponat temere, et aro ratione temporum mutetur, Verondum uno, Θ

artificio magis, quam animi impetu, Oeta prodierit. Atquo ut domostieis utar Xemplis sibi per omnia constar diXerim, siquem alium, pensorum 11OStrum: qui ubicunque torrarum deferatur, Seu lyΤico carmine utatur, sive ieroico sive amatorio, sivo lugubri; formam ipsam et faelem verae obilitatis miro quo

eidorint curioso nimis imitanti Vetera quae quidem rarissima sunt. At penseri aequalis, ragoedorum illo princeps, qua tandem ration stabilis et constansvoetitur qui adeo tinniani nihil a se alienum' putavorit, ut eum Veluti Aristiplium quendam, Omnis color et Status, et res,' pariter ferme Moeuisse' videatur. Ac fuere sane, qui eum nihil unquam serio gisse putarent, Sed praestantibus modo Viribus, ut dicitur, αερα δερειν. QUOrum Si em SSet sententia, nobis certe fatendum erat, parum nos in universa Poetica vidisse : nam quaenam foret ejusmodi ratio quae Illum primoribus adseribi votuerit ' Sed memoria re- potatiS, Oro, quod cuique Ostrum fuerit animi sontontia fabulas ista prima leo perlegenti. Nonne, cum totius Poemati decurSu, proborum VOS a PiOrtun, Si qui erant, parte SuScipere meministi tum praecipue eum votitum orat nil Plaudite,' quasi stimulos virtutis in animo relictos sentiret neque ejus modo