Praelectiones academicae Oxonii habitae annis 1832-1841

81쪽

PRAEL.V. Quoenanι sit vis Ironia inponenda summa carminis. 69pueri famam, Sed ad orielitantis salutem, nescio quomodo converterit legentium animos. Quid intolligam, duo Verba monstrabunt eaque, si libet, bipso Flacco mutuabimur : ihil hoc Olchrius nihil illo duleius. Quae diversitas, Si Od eam recte

tenemus, pendet Omnino e rerum delectu quem agit Horatius, ut unus Vistinorum, Pindam Vero, ματηρ οια, φρίζ ε . DXie quaerit nerum, invento laetatUr.

Verum haec aetonus. Jam jus formulae, quam a Primariis Posetis servari diXimus, pudori CRUSI, OR OStrema par erat, ut plurimi in locis Ironiam, quae Oeatur, dolo minime malo adhiberent. Atque equidem erodiderim, primores aliquos Sibi ultro uni- VerSi quoque carminis sumpsisse materiam, haud paullo remotam ab ea, quam ipsi unico desideraverint: ita tamen, ut per fleXu nosei quo crebro OVO Rrent adamata quisque res. Insigne apud Vetero, ni fallor, OXemplum est in Enoide Virgilii Sed ani causam fusius et melius Osthae, uti spero, XPlistabimUS. Nunc quid in montem venorit de irgilio Anglieano, dicam: sic enim appellari penserum nostrum nulla,

ut opinor, Musarum vetabit. Puto illum ut alia omittantur per mollitum ilhid Epithalamion prodidisse, quid ante Oculos saepius habitorii, in horoleis

quoque Scribendis Sponsus cum osso fidolissimus omnium, tam uos amores, quam Reginae uae laudes, multis locis ingonios inisexuit ut nequo legontibus fastidium gigneret, et curas cantando lenii set, SulVO pudore. Quod si etiam in maioria sum0nda tantum Valet honost dissimulandi ratio, uti quo in styli colore, atque in genero dicondi latius a dominetur necesse

82쪽

70 Vis Ironice in Styli colore, PRAEL. V. QSt. On raro evenit, ut qui acerbissime mDium,

amictis perditisque rebus moerebant, iiden VerbiSeceperint nugari ac ludero. Quid enim facerent laestuabat

ingens Imo in corde pudor, mixtoque insania luctu.

Id e Vita in scenam, suo more, transtulerunt Tragoedi quo non satis intellecto, arguitur interdum nonnemine Vel summus ille aturae interpres, induxisso, qui mediis in aerumnis frigido se inepto j0carentur. Neque Vero moerentibus solum, aut aliquo modo graViter commotis, fictus illo quasi usus conveniet; sed in gravissimis quoque rebia nonnunquam Osunt USi, qui SUOS Severissime monitos vellent. Ipsi talia non preVere, eum maXime Dei causam dicerent, animasque ad pietatem reVocarent, Sacri aefatidie Vatos. Veluti in Libro Regum fortissimus illo Iiehaias iterat ultro menda hariolorum Carmen, quo Achabum in Syros dictis incitare videatur, redeterreath:

cite signis, ite laustis, dea Israel petat, Ultor in manus Achab tradet invictas Deus.

Immo diserta Vo est elio se populum Sylum, ingratum scilicet, a se ad impuros ritus antandanti S

Vos O Domus Israel, audite, quae dicit Dominus Deus :Singuli post idola vestra ambulate, et Serrite iis; atque etiam posthac, quoniam Me non audietis: sed ne polluatis ultra Omen Meum sanctum in muneribus vestris, et in idolis veStris'.

Haec plane et proprio εἰρωνικα. Alias verbo tenuS luditur, O sonorum similitudines captantur: qualia

83쪽

ψR EL. v. Scriptore vel se et alios irr/dente. 71 vix transferas in alienam linguam. Exempli loco

sit illud in quinto Esaiae distichum Graeci tale aliquid sonabit :

In eodem censu habenda sunt illa Hobraeis perquam familiaria, quae in nominibus locorum atque hominum novandis, cum lepore quodam, VerSantur l. Est etiam Ironis , sed lenioris, latiusquo toto orationis corpore diffusae, eum res amata ultro eXtenuant homines, et Sua se irridere simulant. Itaque, ut eum Aristotele, planius fortaSSe quam graViUS, loquar προγαργαλίσαι τες ου γαργαλίζονται tela, morsusque diencium acute praeveniunt. Miro fustivus in hoc genero Virgilius e praesertim libro, quo aerii mollis coelestia dona' eXSequitur. Amplissimam nobis apium suarum rempublicam atque urbem instaura reges, Quirite ; Ulari moenia Stationes, praetoria nihil non latum, nihil non grande, nihil non Romanis accommodatum auribus. Numeris quoque ipsis incedere videtur fastuosior solito et augustior Nemo in oblectamentis Suis amabilius unquam, redo, luSit. Exposui pauca de multis, Academici, quonamolpe OSceretur illa eorum, qui X anim Scribunt,

Subrustica paene dixerim versecundia. P0 has illi

Esai. V. 7.i E. g. Judic. n. Ruth i. Ο Ηοs x. ubi pro Bethel, domo De V ponitur Bethaven, domus malitiae.

84쪽

72 Primari solent pleraque orbis mitigare. PRAEL. V.

ambages laborabunt, ut sequi aut celarent dignos, nut temerario proderent indignis. Quartim tandem haec erit summari ploraque libentius ab istis mitigari narrando, quam augeri cum Vulgus Poetarum in nulla ro tam vehementer sibi placeat, quam Si nova quis, ardentia, atrocia, prae aliis potueritolicero. Diximus do rimariorum indiciis superest ut Primarios ipsos, alia jam divisione instituta, in genera quaedam ordineSque digeramus.

85쪽

PRAELECTIO SEXTA.

Formulam noStram, de summa oeseos, non nimis angustam fore: proesertim cum ea comprehendantur tam leniores assectus quam vehementiores. Primarii sunt partim quieti, partim actuosi. Horum nobilissimum Gemplum Homerus, Heroici saeculi desiderio sagrans. Iliadem et unam esse, et ab uno profectam au tore.

ΝGREDIEΝΤ milii primium hanc do Poetica

displitandi viam, nihil molestius Oecurrere idebatur, Academi ei, quam quod omnium judicio, quae sint ejus perfectissimae partos, Tragicum dico genus et Epicum, illae artem maxime redoleant nec nisi longissim tempore, summo labore ne Studio, matu- roseant. Quid igituri' dicat aliquis quid tandonitis, qui impense meditantur, cum animi imi olentis aestui Quem unquam vehementior adegit affectus, ut dimidia vita sibi putaret laborandum, quo planius et melius rem narraret, non modo ibi suisque alienam, Verum etiam, si fors ita tulerit, qualem ipSe nullo unquam tempor ne fieri quidem potuisse

86쪽

74 Carmina longior in formulam nostram cadere. PRIUL. VI.

potius quam narrandi quales de rerum natura Lucretius, do arvorum cultu Virgilius, de moribus, de pliilosoplita de Variis artibus multa multi carmino disputarunt Verendum uno nonnulli Videtur, ne formulam illi nostram omnino recusent ac rejiciant. Nam in iis plerumque Versantur, quae partim remotiora Sunt, partim Vulgatiora, quam quibus facile credat aliquis porcelli posse hominum mentes, et in eam, quam quaerimUS, OeSin, quaSi sat quodam, incitari atque abripi. Itaque aut nos Vanitatis argui, nut Lucretium, caeterosque id genus, Poetarum

Haec se similia si quis ingerat, ita fere responsumo volim primum, non ita bene judicare, qui tam penitus ab omni gravior assoctu limae laboromet moram so jungat. Quid enim saepius S Venit, animis majorem in modum commotis, quam ut ea, quae forte scripserint homines, iterum putent iterumque relegenda singulis paene orbis inhaereant; minuant, augeant, immutent omnia nulla ratione

satis sibi placoanti

Deinde, quod saepius venire aiunt, ut Epici Tragi ive carminis argumentum ab ipso scriptore longissime sit disjunctum non plane noSeimu quae Sint animorum contagia quam nihil intersit generis, temporis loci, postquam semel aut ridentibus adridendum aut sentibus adflondum atura decreverit. Num, qui theatris spectatum veniunt, tardius irritantUr mulcentur, anguntur, quoniam scilicet ad eos

nihil portinoat aut Caesar aut indipus aut quisquis in

Scenam prodeat ' Ut no cui mirum Sse videatur, actores ipsos vel Poetas nihil a se alienum putaSSe, quod flagranti animo foro subsidio. Postremo ne ad physicorum castra relegandi sint

87쪽

PRAEL. VI P0e8ω8, ut rejectuum, duo sim species. 75

Literetiani isti, quod quidem Aristotoli vi loturi lacuisse, in parte qURSdam, re PSa Onolite, distribuomus hodio Primariorum Poetarum liorum :cujus distributionis ratio erit ejusmodi, ut nomini postea sit dubitandum, quin ab animo inflammato poluserit oriri, tum Zdipus, tum ipsa Ilias, tum siqua

longior eXstat a limatior carminum SerieS. Diximus utiquo, Primarios illos, et tanquam aυτο χθονας regioni poeticae neoluS, ea praecipuo nota definiri, quod omnia pleno animo canant; quod affectus quasi scaturientes carminum Ope lenire noverint. Quo posito atque OneeSSO, Sequitur, ut quot quibusque generibus Varientur liumani animi affectus, eadem quoque PoeSeo eXtare dicantur.

Jam oro Quintiliani orbis utar ' Affectuum

Mus sunt specios : Alteram Graeci παθος Voeant; 'IUum no recte Vertente ac proprie Assectum dioimus Alteram ἔθος cujus nomitie, ut ego quidem Sentio, caret sermo Romanus Mores appellantur; atque inde par quoque illa philOSOphiae xiθιxii, Moralis os dicta Cautiores Voluntatem Omplecti, quam nomina interpretari, maluerunt Assectus igitur hos concitatos, illos mites atque compositos SSedixorunt in altera vehementer commotos in altero lenes denique hos imperare, illos perSuadere.

Quidni igitur, pari discrimine, duplicem quoque

nobis constituamus oesin Erit nimirum, quae concitatis erit, quae lenioribus hiseo et compositis

moduntur affectibus. Illa metuentem, cupientom, dolentem, gaudentem, ipSO turbine atque aestu του παθους, recreatum ne levatum seniet: Haec indolem declarabit animi, dimidam, cupidam, aristem, ala-

88쪽

76 Carmin) partitio eaeemplis declaratur. PRAEL. VI.croma o libero quasi iusti Phantasiam exercebit, O scilicet Ventem Xeurrere, quo si per fortunasticorset, libentissime quem quo suum ferret θος. Atque, ut de aeris Xempla proferam alia Balaam ratio erat, oestro quodam pietatis ad tempus perciti, mortemque justorum mirifico laudantish alia Illius divini prorsus viri, quisquis Poema Jobi scripserit. Eadem tamen utriusque summa. Videlicol Hic pionum 1 θος, Ille παθος tantum carminibus reliquit Xpressum. Jam simili foro discrimine caeteros Poetas peteris in assectibus quisque pro se facile notabit. Fuero, quibus semel atque iterum VerSUS OXtorserit Sceleris X0erandi odium qualia sunt illa sanctissimi Vatis, vivido a Buchanan expa'eSSi':

Quid gloriaris, impie

Tyranne, pravis artibus t Tua lingua semper fraudibus Intenta comminiscitur Nefas, nitente cotibus Acutior novacula. Te prava rectis tu juvant, Plus salsa veris recreant; Dolisque pestilentibus Libenter aurem commodRS. Ergo Deus te conteret, Hominumque contubernio Eliminabit, a domum Evertet omnem funditus.

Fuerunt etiam, quales Juvonalis ot Archilochus, quibus Seu rabies, sivo justa indignatio totum colOravori seribondi genus. Nihil altori tam dispar, quam Sapphicis Tibullus dum hi involseratis indulget amoribus, illa naSeontibus quaerit remedium. Ne multa neminem fugiot, opinor, quam latelaateat illa partitio, quanta tuo vi dirim oro a Valent litos optarum ac urgia de sinibus.

89쪽

PRAEL. I. Leniora e magis ad Poesin pertia re. 77Quoniam vero ardentis est animi citius ut plurimum deflagrare, sint breviora, Si is et Simplici rodeducta filo, quae Vehementer commoti Oriuntur, unoquo impetu abSOlVuntur, Poemata OR Orto, quae

stabiloni produnt indolem, nihil nequo in longius trahi vetabit, neque repetita auctori curas, lucernamque ut aisebant se Demosthene olere. Videtis ergo, non adeo absurde etiam do Epopoeia dici, moderi eam fervido Scriptori animo, insitumque et inustum muleere desiderium. Jam rarius affectu flagramus indoli 0 ingonio

tantum non semper indulgemuS: ne mirere Poetarum opera longe plura lentia Sonare. Etenim, si xcipias Lyrica quaedam, et legos, Unumque et altorum do acerbioribus Iambeis, neseio an nullum celebretur carmen, de affectu aliquo mero simplicique oriundum. Omnia morum ne Vitae tenorem,

gustumque qui dicitur menti animoque longo usu familiarem sapiunt. Nihilo tamen minus putanda

sunt ab ipso corde ultro manasse : immo Verius quodammodo et perseetius ad intimam cujusquo naturam comparari et congruere dixeris. Nam alia non desunt piacula, quae subitos irae aut doloris 20StUS iVe moderentur, sive alio ovortant. Rapidi

motuS, CUI Sponte languescunt, tum eram animi vim et constantiam provolare Solon et Xpergefacere. Quid Deiondum istiusmodi curis, quibus plane insenuerit ingenium, quaeque tacito ac latenter tot so immiscuorint vitae 3 omnino praesentissimum

erit solatium, Si quis arum, quas deperit, rerum formam aliquam et faciem versibus utcunque aleatoiungere. Porro, qua ratione diximus carmina magis ad mulcendum Valere, quam solutam hanc orationem;

90쪽

78 Consilii vace sunt partes in PrimaritS PRAEL. VI.

eadem, Opinor, haud obscure docebit, cur in carminilaus quoque pangendis sabulam aliquam aut doctrinam ante oculos habere malis, quam temere quaeque pro tempore efferre. Illud ipsum, ordino ac via incedere, proderit fortasse non parum aegritudini ac desidorio mulcondo quum e infinita rerum

verborumque SilVa, uno tempore animi ObVersantium, deligendae erunt reS, quae SVSCepto operi, Verba, quae et rebus et numeris conjunctissima sint et maximo utilia. Quo in loco mirari subit eorum praecipue juvenum inscitiam, quibus omnia, quae arte a consilio sunt,

j una ac frigida solon videri, et homino poetico minus digna. Itaque tum domum SeSe praeelarum aliquod Xcogitasse putant, cum splendida quaedam et ingeniosa, forte quadam, huc illuc assuerunt; quam inepte, nihil curant legibus enim negant tonori Pootam aestu ingenii abreptum. Quos semel equidem admonitos olim, jejuni id esse scriptoris,

ut prima quaeque inopia meliorum, mordicus teneat;

frigidi, parumque de re soliciti, ut in suis facile sibi placeat magni vero et ardontis ingenii, ut omnia tentet, optima deligat, nulli neque labori nequo

studio pareat, si modo rerum, qua adamaVerit, ampla ac Venusta paretur effigies. Verum, ut ad rem redeamus nemini jam trepidandum censeo, ne nos dicto quasi nostro nimis

angu8tos pepigisse limites, et in arctum Violenter coegiSS Videamur generosam illam Poetarum familiam. Vidistis nim, nihil omnino, quod mentes hominum aut subito porcollere aut diutius Oecupare

Valeat, ea, quam eonstituimus, formula, non On