Praxis medica curiosa : hoc est, Galeni Methodi medendi libri XIV

발행: 1680년

분량: 653페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

animalibus quaeritur quot quae sint,non oportet dare unam differentiarum.

Oppossitionem. Ita enim erunt duo tantuanimalia,nec ullum magis vel rationale,vel irrationale, mortale vel immortale, ferum vel mansuetum, aut oppositionum aliarum quaelibet.

. At si relictis differentiis , ut par est, equum quis responderit, bovem,

Canem, hominem, aquilam, apem, formicam leonem, vom, summa, Omnia

animalia in specie enumeren apertum est, quod reclae quaerenti responsum fuerit,quot sint animalia 3 Quin, si multa quidem numeret animalias protestetur autem,non posse se omnia numerare etiam hic recte responderit. Cum igitur imilis sit quaestio de morborum numero apud veteres Medicos, quidam dicant,in totum septem esse,quidam pauciores, quidam plures: miruinest omnes respectum habere non ad substantiam, sed ad differentias Nimi-r tam indocti non erant, nec Logicae ta imperiti, ut differentias qui de loquerentur,substantias autem in animo haberent priolus ille, qui ex gynaece prorepsitThessalus, incessit tales viros, cum ipse dicere non possit nec genus suum, necubi enutritus sit, necubi institutus, qualem institutionem dictorum singuli profitentur,ille quidem Aristotelis, hic autem Plaetonis, aliusTheophrasti contubernium praedicat, a talius cujusdam eorum, qui in Logicis exercitati sunt. Ut igitur, si quis interrogetur, quot vocis alicujus sint elementa duo dixerit esse, omnino enim aut vocalem esse dicet, aut consonantem vocis illius. de qua Huerrogatur: cis verum quidem dixerit, sed ad quaestionem non responderit. Eodem modo, puto , si quis omnium morborum numerum comprehendere volens, sipeciem quidem unam transsiliat v. g. inflammationem,

scicilium, cedema differentias autem solas edat, sive adstrietum id sit, sive fluidum sive rarum densium, sive durum: molle, sive tensium c laxum,verum quidem dixit, sed quaestioni non satisfecit. 3. Primum enim neque omnis differentia addita geneti, confert aliquid ad speciei generatione sed illa, quae fit ex propria generis divisione. Hae enim solae sunt specificae differentiae, reliquae omnes superfluae. Propriae enim animalis differentiae mortale immortale sunt, rationaled irrationale, mansuetum ferum, Esi quae sunt talia sed molle durum, densum rarum, gravet leve, magnum ela parvum , non jam antro alis sunt differentiae,

sed substantiae.Si igitur apposuerit animali disterentiai vi mollis aut duri, densi

aut rari,in agni aut parvi, nihil ille contulerit ad pecie consummationemrsed si aut rationale, immortale, aut rationale S mortale illo quidem modo Deum fecerit,hoc autem hominem. Sic, si animali rationali addideris duas differentias proprias, terrestre& bipes, facies sic quoque speciem quandam hominem. Inde impossibile est,ullius rei specificas invenire differentias absque inventione definitionis.

6. Praeter hanc alius est error penes imperitos definitionum, cuinvenerint

22쪽

propositi generis,ut paulis ante dictum est de vocum elementis. Vocalem

enim cum quis dicit aut consonantem, nondum dixit omnia elementa vocis: sed duas tantum primas generales differentias. Si vero iterum dividat vocales in longas, breves&ancipites conson ntes autem in semivocales&mutas iterumque longas, brevesque dupliciter, ancipites autem tripliciter sed&mutas iterum in densas, tenues&medias & has iterum tripliciter senaruvocales autem si quidem secuerit secundum propriam divisionem, ne longior

sim sic invenerit viginti vo eum, quibus utimur,elementa. 7. Dicere enim hoc tantum, Elementorum vocis quaedam esse vocales, quaedam Consonantes, nondum facit auditorem artificem, neque exacte

scientem omnium elementorum sed si dividat in brevia, longa ancipitia, brevia quidem dixerit duo, το Ἀτο longa itidem duo, Ἀω ancipitia autem tria, α ι, in artificem sic faciet auditorem de vocalibus omnibus.

Eodem modo decora nantibus. Sic qui incipit docere morborum numerum, quot sint illi hunc non oportet in prima subsistere differentia, sed dividere explicare usque dum ad extimas lipecies pervenerit, quae dividi amplius non pos Iunt in aliam speciem. Hoc praestare non esse cujusvis, sed hominis egregie exercitati in methodo divisiva, qui volet, diseat ex Philebo Platonu, de hac methodo scripto dialogo Post hunc relegat Sophistam&Politicum. Res haec tum primum illi dissici lima videbitur, cum attigerit lib. r. de Part. animal Arist. Tentat quidem in illo enumerare omnes animalium differentias motis autem dubiis plurimis, timidus tandem vix audet aliquid

determinare.

8. Quo fit, si Aristoteli Platoni tam operosa res fuit, accurate secare res in proprias differentias, post illos Theophrasto, aliisque Philosophis

tentantibus elaborare modum, nondum ab illis explicitum, quid sperandum de audacissimo Thessalo astum ante,&credere sibi volesi te,duo tantum esse circa diariam morborum genera, simplicia, inquam, irima, veluti elementa λ Tertium enim quoddam inde exsistit, compositum ratione, constatutum ex utroque. Haec si invenisti methodo quadam, uti aetas cur nobis

non patefecisti illam ρ Sed totum est contrarium splendido illi nomini, quo uteris, b Methodi ignarissime,&temerarie, dum de Methodo garris Nam neque principium attigisti rei, a quo ordiri fas est illum, qui recie tradere velit species differentias proprias rei alicujus . fili, inquit alicubi Plato, uniuscujusq; rei unum est principium optimum, quo ignorato necesse est aberrari passim , scire,qua de re sit quaestio at hoc verum est non indivisionibus tantum ut incipiamus a substantia rei sed in quacunq; uti oportet hoc principio. 9. Oportebat igitur heic, quid sit morbus, quid symptoma, quid πάθος diligenter limitare,&dicere, in quibus conveniant, in quibus non, tum

23쪽

demum dividere illa in proprias differentias ea methodo, quam docuerunt Philosophi illi. Quod si melior quae inventa sit post ipsos, illam quoque studiose explicare,&ostendere, quod ille, qui textrina venit, superavit Methodum logicam Platonis Aristotelis, quin conculcavit Theophrastum,

Stoicosque in Dialectica, manifeste refutavit omnes istorum asseclas, quod non viderit ullus illorum pruinas morborum differentias,nec Herophilus ille in Dialecticis bene versatus, nec condiscipulus ejus Philotimus, sed neque Praxagoras,praeceptor ejus, qui Esculapium audivit,4 cum his, ante hos, Erasistratus, Diocles, Mnesitheus, Dicuches, Philistion, Plistonicus, Hipp. ipse. Atque ut simpliciter dicam, Imperatoris, non docentis voX est dicere, quoad victum duos tantum esse morbos debebat enim addidisse, qua Methodo invenerit, qua demonstratione, quo probabili argumento, qua correctione, ut sic appellem παραμ υθίαν, quo tandem modo, di non laude m veteres Havehi. Esto, siles, qua Methodo Logica inveneris, certe, adhibitum aliquid oportuit, ex quo progressus ostenderis,cur credendum tibi sit, te vera attulisse. Logicae enim artes solae habent facultatem invenienda id, quod quaeritur. At verb confirmanti bene inventa , duo sunt omnibus homi . nibus κντηρια, Ratio&Experientia. Interroganti igitur,cur huic febricitanti praebuisti aquam frigidaini duae in promtu sunt responsiones: Io Altera quidem, ut demonstret generationemi naturam febris, de qua sermo est,ut tempus particulare ejusdem,nec non naturam aquae frigidae. Hoc ubi factum, ut pariter doceat, quod huic morbo, hoc tempore morisbi, probabile sit, hoc genus remedii sit bene cessurum. Altera autem, nihil horum molitur, sed confugit ad experientianari visum fuit in tali morbo, tali temporis articulo, saepius prodesse Debebat igitur Thessalus, puto aut experientiam aut rationem arcessere, ut ratio illi constet, quare ita doceret, non Tyranni instar nobis imperitare, ut credamus illi absq; demonstratione. Sed quam demonstrationem postulas ' inquit. Ita enim responsant nobis consecranei. Et recte quidem id faciunt, cum ignorent, quid sit demonstratio vel Geometrica,vel Arithmetica,vel Dialectica,vel Analytica, vel ullo modo ad Logicam pertinens,

Ii. Respondendum igitur illis, quod sero nimis discere cupiant, quid sit demonstratio Nec fieri potest,ut brevi temporis spatio discatis, quae subtili

mente opus,vos inprimis, qui non assueti estis subtilitatibus, in diuturna versantes perversitate. Hos igitur tales relegabimus, cum nec intelligant veras disciplinas,nec discere velint, nec judicare possint.

I2. Si comparem mores Romanos cum nostris , adeoque loco unius Thessali centum videam, deseremtes veterum consensum in P sologia μdica, Ba videor

24쪽

videor mihi jure diuere pol Ie, Seculum hoc inficetum acriori etiam lixiνio indigere

quamprius illud.Tanto magis,quo pestilentior hostis, una cum Marte, saevit nunc in Hierarchiam nostram literariam, PENNALIS inquam, Dialalus ab omnibus vocatus Is enim persuadet adolescentibus nostris, ne audiendos

quidem esse Prose res illos,qui VERITATIS urgent opus. Quid enim est VERITASρ die unicum Pilato. Si quis dicat cum Galeno hoc loco Est consensu 'eterum sapientum in P sologiam Hippocratis cir telis, nihil lucr

bitur praeter cachmnum E .g.Si Gervon aquis urgeat tripliceim vicissim auiuet τριψυχ&ναν ωπινην. Et quid plura cumulem e Is . Hanc fortunam mihi exspectandam esse, cum scirem etiam ab initio professionis meae mihi cunctatus tamen,in medios hostes irrupi.Eadem confidentia cum I situtiones editarer, scripsi praefationem, quae nunc in omnium manibus est,in qua obscura quaedam ποτυπα-σest eventuum, qui hunc in eaput mihi insultant. Sed nihil moror. το εἴ με ἐμου , ut jam alibi sci ipsi. Υι εδ illud est consenssus ille, de quo Galenus, quem ideo heic repeto, ut constet de ingenuitate mea.

a. 'cros vero cum iis,qui exercuerunt artem demonstrativam &natura prudentes sunt neque enim promisimus docere velle asinos Thessa-leos ad id,quod proposuimus ab initio, regrediamur, statim cum ipsa doctrina Methodi medendi explicabimus causas, ob quas errarunt pleriqueMedicorum, quam invenire illam sategerunt. Nam neque hoc parum confert ad firmiorem VERITATIS cognitionem. 2. Ac primum quidem cavebimus ab utroque,ne simul tradamus M thodum rationale,&experientiam irrationalem. Propositum enim nobis est agere velle, non de universa remediorum inventione, sed desola Methodica. emadmodum de Empiricanos quidem in alio scripto egimus ipsi autem vocati Empirici plurimum insudaiunt. Et sic optarim Logicos Medicos omnes insistere proposito non confundere,&perturbare &invicem miscere Analogismum cum Experientia , sed seoi sim utrumque traetare, perpendere quam vim habeat, quantum ad finem arcis conferat Methodo igitur aliquid invenire est oppositum illi,quod fortuito sponte. . Est autem Methodo invenire, cum quadam via ordine, ut aliquod sit primum in ordine,aliquod secundum, tertium riuartum, sic deincepsalla omnia usque dum perveniat ad primum, quod ab initio propositum erat. .Recte igiturfaciuntEmpirici cu confitentur quod apud ipsos neqonve-tionis, neq, docti inaesit ullus necessarius ordo. Experietia enim est inartificiale quid.& irrationese, bona fortita indigit,ut in veniatur id quod quaeritur. J Qui vero Rationem fecerunt ducem inventionis, Mordinem viam quandam,ad finem ducentem praesupposuerunt: his necessarium fuit incipere a primo quodam, confesta omnibus hominibus,&progredi ita ad reliqua. Non tamen ita faciunt. 6.Sed

25쪽

g. Sed & plerique principia constituunt inter Iepugnantia,non tamen demonstrantes,ad reliqua eodem modo progressum faciunt, leges potius p nentes quam demonstrantes Haec accidunt illis praeterea,quod nihil antea de demonstratione meditati sint,sed simul & semel insistant quaesitis, utantur illis ad demonstrationem. Hi simile quid faciunt illi,qui globum metiri volebat,aut cubum,aut conum, aut cylindrum, aut horum aliquid, cum neque

Geometriae gnarus esset,iaeque Logisticae,imo nec cubiti, palmi ve, aut pedis mensuram pro paratam haberet, tamen indignetur illis,qui vel demonstrationem ab illo exigant, vel tacere jubeant. . Ut enim ab idiculus fit,qui dicat Rectanguli trigoni,cujus alterum i tus si ita contingat circa rectum angulum quinque sit pedum,alterum duodecim,aream non esse so .pedum ed o nec ejus rei demonstrationem afferat ita helcridiculus fit, quiqtiid quaassi rimat, quod demonstrareno potest. 8. Ut enim in Demonstratione iligoni neq; enim deserendu est nobis ex plu, qui indoctos istos Methodicos iam aspulimus ipsu, quo propositu est,ex duabus his proposit. colligebatur,una,quae spatiuid,quod laterib.pedu quinq;&pedui 2. continetur, 6 O .pedum eruci dicit; altera,quae triangulu, dimidiuejus esse s actu proponit, di ostendit. harum utraq; rursus, ut demonstrat.fide recipiat,alii spropositionibus egebat, mox illae aliis,quoad perventum ad primas esset: hae vero nec ex aliis, nec per demonstrationem,sed ex se fide faciunt: 9.Sic arbitror ic in iis omnibus, quae in Medicina demonstrantur,inprimas quasdam&indemonstrabiles propositiones&ex se fide habentes,reduci Oportere omnes. Hoc modo si locuti essent, omnes qui de Medicina, seu Methodo medendi aliquid scripserunt, profecto consensissent sibi ipsis, prorsus sit: Arithmetici, de Geometrae de Logistae sibi coasentiunt.1 o. Ab his igitur statim initio discere oportet,quid significet unumquodq;

nonae, quo uti volsit,& quas propositiones indem ostrabiles axiomata vocant illi ad disputatione adhibituri sint. E.g. quod lineam quide vocant longitudinem citra latitudine superficiem,longitud.&latitudinem tantii habente: trigonum esse hoc tetragonii esse hoc: reliqua ad eundem odii Praeterea,quod talibus axiomatis usurus sit praedicens, duae sibi similia sunt, etiam inter se esse similia: si aequalia aequalibus addantur, tota esse aequalia .Postea demonstrare theorema a tentat, nihil extra illa,quae ab nitio praesumserat, addens. U.Vulgus.autem Medicorii, quod S ipse n5sti,opt. Hieron, ubi inventionis inicium fecerunt, quod fecisse se dicunt interrogati, tantu abest a principiis in- demonstrabilibus, ab omnibus confestis, ut neq; relpondere possint, quod sibi consentiat: led Euripi instar, sursum deorsum lapsant, dum unusquisq; ponit contraria in progressu orationis,lis, quae ab initio potuerat. ia. sigitur sapientiris Thessalus Coin munitam ponit,&perspicuas esse ait,illas paulo post arfirmat non tantum Veteribus incognitas fuisse,led&primo illarum genitori, Themisoni Huic igitur solo transscribit monstrosas

3 illas

26쪽

illas Communitates, veluti patri legitimos liberos. Qui vero post ipsum omnes,&inter se, S a Thessalo dissenserunt tantopere, ut neque easdem attulerint, neque sibi consentaneas vel in uno, ut saepe tibi ostendi, praesentibus Metho-dieis ipsis Fortassis olim, cum habuero sufficiens otium, scribam dedissenui

illorum o Ir. Nunc, ex magno acervo , tantillum ad propositum negotium assumere oportet, debuisse eos, tanquam sectae suae autores,exponere prius, qua de re singula nomina accipiant. Ut igitur Empirici faciunt, qui apparere ajunt, quae sub sensum cadunt, cognosci atatem, quae memoria tenentur; apparere autem&cognosci simul,quae aliquando sub sensum ceciderunt, dc jam eodem modo cadunt. Nunquid igituri illi hoc modo apparere dicunt Communitum, tanquam sensu cognitas e an etiam, quaeratione assequimur, apparentia vocant e

1 . Empirici quidem,non admodum concedunt, apparens appellari posse quidquam illorum, quae sola ratione cognoscuntur: sed prisci Philosophi apparentium genus constituunt, unum quidem,quod Empirici etiam acceptant, sensu quodam perceptum, v. galbum d nigrum, durum de molle, calidum dc frigidum,&his similia Galierum autem aliorum, quae subintellectu sunt, primo occursu indomonstrabile,ut,quae eidem sunt aequalia,etiam inter se aequa-lic si aequalia aequalibus addantur, reliqua sunt aequalia,& contra. Hujus generis&hoc esse dicunt, Nihil fit sine causa. Et, Omnia fiunt ex eo , quodestri quod vero omnino non est, ex eo nihil fit. Sic d hoc Nihil corrumpi in absolute non Ens. Et, De omni valet, est aut non est. Et talia multa, de quibus in Logicis agitur, ego in libro de Demonstratione scripsi, quam potui, apertissime.is. De his, cum de ejusmodi principiis sermo est, quae Logica appellamus, quidam e Philosophis dubitant cla litigant verum tam egregie sapiunt,

ut nulli demonstratIO ni credant fatentes, puto, quamvis non dicant, quod

hoc plane credunt, nihil poste demonstrari, nisi fides habeatur principiis Logici S.I6.Qu' autem eo usque rerum ignari& stolidi sunt, quod nec hoc quidem intelligant, demonstrationes quidem moliuntur : quae vero illae sint, de qualia demonstrationum principia neque sciunt, neque inquirere volunt, neque alio docente audiunt ted absolute verba iactant,quae quid significent, disti acth dicere non possunt. Huac scribuntur ab istis opera centum librorum, simulque quaerunt, qua de re Thesi altis usurpata nomina, nec tamen Inveniunt, cui omnia particularia, quae ipse dicit, accommodari pollini. Quamobrem dicere non possunt, quae sint illae apparentes Commumtates, d quomo do appareant, etiamsi tot alteros scribant libros.

17. Nam vel sensui prorsus occurrere debet id, quod apparer, aut intel

lectui

27쪽

Iectui confertim utraque uno occursu, sine demonstratione. Qu9d vero inbellectui se non offert uno occursu, subito controversum est,in demonstratione indiget,nec fas est ullam artem ab hac re ordiri. Haec si exercuissent in Methodis Logicis, ipsi scirent, non cogerent nos frustra terere tempus. At quia inexercitati sunt&indocta, per vaecordiam audent demonstrationibus uti, antequam sciant, quid sit demonstratio, necessario omnes hos falli oportet,&late nugari, nec intelligere veras demonstrationes, sed frustra tem pus disperdere Inposterum igitur nec disputemus cum illis, tanquam cum animalibus rationalibus : neque longa oratione contradicamus illis donec velint discere, quid sit demonstratio,&quomodo exercere debeant in illo, quomodo recte illa utendum sit.

i 8. Qui plura contra Methodicos seu Thessalicos velit, adeat Iese Sectis,

c. 6. nec non de Opt ecta,c. 21. eq. Qui an sint illa,quae helcminatur,nescio.

tionis sunt evidenter apparentiatam sensui, quam intellectui, quod oportet in omni quaestione nomen definire, ibi definitum est Nunc autem proximum est dicere, non quo modo invenire, demonstrare oporteat sed iis, qui jam didicerunt&exercuerunt, simul quidem praebere fructum quendam laborum opportunissimum, postquam mvenimus non exiguum quid

ejus rei am nobis propositae, simul autem, si quibus artium maxima desideratur, quae de Anima est hominis prae exercere hos quoque in levioribus. In hac enim quaestione huc ad laborandum est maxime, ut eAerceamur saepius levioribus in mareriis, anisquam manus admoveamus gravioribus.

a. Principium igitur verae institutionis esto nobis, quam statim ab initio fecimus, ipsi quidem indagantes artem, alios autem ducentes, qui corrupti nondum essent adeb, ut postquam propositum est nobis curationes omnium morborum invenire, sciant, necessario prius sciendum Me quot numero morbi sint ρ Sed enim quia nullius generis vel differentias vel species invenire est, absque illius, quod dividitur, solida cognitione, fortassis nunc etiam inquirere licet indefinitionem morbi, ut ad divisionem ipsius recte perveniamus. Quo igitur modo perveniemus mu' alio, qtiam quo in volumine de Demonstratione dictum est 3 Praesupposita notione nominis, sine qua adessentiam rei perveniri non potest. Ipsam autem notionem nominis diximus

oportere confessam esse debere omnibus, absque quo si sit, nullo modo dici

possit

28쪽

possit -οια. Quae igitur apud omnes homines est confessa illa Morbi notio μ&qua de remo νοσεῖ, usurpatur An non, cum citra laesionem ullius in corpore actionis, beκ evalere se hacn enus homines dicunt nec indigere Medicis At vero ubi senserint partem ullam corporis, aut malefacere officium, aut prorsus non facere, putant se illa parte laborare,cujus actio sit laesa,&Medico consultore utuntur. Ego quidem video omnes ita uti voce hac,& dum valent,& dum aegrotan r, servare, quam dixi λοιαν incognatis nominibus omnibus. valere enim hunc omnes subsumunt, cujus nulla in parte sit laesa actio, aegrotare, cujus sit. Neque ullus in universum Gretecorum vel aliter nominavit unquam, vel alio transtulit verbum ullum cognatum, ut late ostendi in expositione vocum Medicarurea. Et hujus jubeo te meminisse in toto discursu Facimus enim nominum Xegeses ex Graecorum consuetudine, ut in opere de Demonstratione dictum est. At verbinventiones, d quaestiones&demonstrationes de rebus ipsis, non sumimus ex iis, quae vulgo videntur, sed extem malis scientificis, de quorum inventione dici tam est ibi. 3. Sumentes igitur principium omnibus confessum, quod in Methodo medendi subjectum sit, ut morbosum corpus ad sanitatem reducatur, h. e. actiones secundum naturam, si laesae sint. Jam autem quod proximum est,inquiramus, Quot numero res sint, quae loco sibi sint propinquael ne forte insequenti sermone pro morbis habeamus,quae morbi non sunt, sed similia morbis. Ita de sanitate, si quae illi propinqua Proponamus autem perspicuitatis gratia,partes quasdam, in quibus sermo desinat, S primum quidem oculus. . In confess,enim est de hoc penes omnes homines, non Medic OStanis tum, sed quos vis, quod opus ejus sit videre. Sive enim ἔργον vocem, sive Me - γειαν nihil nunc intersit. Eodem modo, si quis dicat, vel το ἔλε Mi/essi ossi-eium oculorum, vel την βλέψιν, vel κοψιν, vel την οραστν, vel quomodocunq;

aliter, nihil interest. Imb, etiamsi quis soloecismum committat,re ipsi nullum detrimentum affert, modb clare dicat, qua de re nonasa asserat. In hoc enim principatus doctrinae est. s. Vocetur igitur oculus pars illa corporis, neque helchabita differentia inter μερο υ μοριον uvidquid enim facit ad complementum totius, id appelletur alterutro nomine, totvis vid. corporis, cujus complementum est Mερος

enim est innumero Relatoruiar. Totius enim omnis pars est, sicuti puta 3 το .&τοπαν appellatur facta relatione ad partes seu particulas proprias Et habet se, ut dextrum dc sinistrum. vicissim. Ita δ το παν ad υερος, iterumque vicissim. Si quis observet hanc notionem, malitque μερο dicere quam μοφον , vicissim, apud me quidem rerum inventioni nihil ossicit ostendit autem se ex numero esse illorum,quos Graeci vocant ὀψιμαθεις Eo dem modo, si quis distinguat τοιον το παν. Ignorat enim Graecorurn . dialectum. Dictum est autem .ut scis, alibi de usu nominum ci satis fule

29쪽

Nunc persequosiquod necessarium proposito meo, hoc indicato solo, quod non oportet nimis diu haerere, dc putare eos, qui in his differunt a nobis, ducte Te etiam in rebus. In hoc vides parum versatos ut in proverbio est)omnes non tantum hodiernos Medicos , sed δ plerosque Philosophos Pauci enim componere sciunt dissensiones,quae in nominibus,ab iis, quae in rebus. Sedachulus discretionis methodus in Logicis monstrata est, qua de re, si unquam

alias, nunc ut dicam, monet me tempus.

6. Quae vero erat methodus illais Annon illa, quae orditura differentia rerum, non verborum , ostendit exempli gratia res sibi vicinas quatuor esse. Deinde demonstratione conficit neque plura. neque pauciora esse quae circa propositum versantur. Posthaec omnibus quatuor nomina imponit, S i. m. rem adfinem perducit, nec quidquam ulli bi transponit, nec metaphoris utitur, sed accurate cavet, ut eo modo ex licet, quo ab initio proposuit Sac nimirum doctrina fit perspicua, eaderrique libera a cavillari Ombus, quas homonymiae pariunt, simulque facile refutantur, quae frustra accreverunt , c celeriter reperiuntur, quae deerant , quaeque Oa sentiunt, aut dissentiunt, maxime in talibus expositionibus , exacteque dis

cernuntur.

COMMENTARIUS.

7. Hei ab imitio dicendum est, Quales fuerint libri quindecim περι ἀποδείξεω :JACOBUS SCHEG ad VS, ab obicuritate potissi notus philosophus, tanti fecit,ut cogitarit de restitutione operas. Et fecit Basleae in f chartis ustra acio .anno i 64. De ipso opere judicium mihi non sumo qualis fuerit demonstrator Galenus in affectu loquor exemplo doceo li

deat omnes asseclas ejus. Hic Com. quia est de principatu partiumn ille vero scripsit de eodem, Tub. 11χχ. fortassis licebit trutinae eidem appendere. Ego hon vidi, ideo taceo.8. Caeterum, quae in seq. scribit,de de disserentiis morborum,. de definitione morbi,ανελεγκlta sunt,sed αλλοτρια. Pertinent enim adΡathologiam, ad quam ipse tacite refert. Causa est, distinguenda sunt ea , quae finem, ab iis, quae ad finem. Vide l. 1. Instit.4.qua de pari. Medicinae. 9. Quae de definitione facere ad Pathologiam, cogit nos fateri, quod l. Diff.morb. a.pone iisdem verbis utitur. Ex utroque loco, quiaprincipio Anim adν. Ont. ναρρὴτως probavi, definitionem esse οματιοδη, nunc quiesco.

Praecipua vis est in duobus illis verbis, οια, Aa, quae opponit Ga

30쪽

Io Extremo, seu g. s. ita explicatu echodus, ut aliis verbis non sis

a. Rgo rem nobis denud repetentibus dicatur, Visio quidem oculorum iactio est,tocutio autem linguae,ur ambulatio crurum. Rursus , actio ipsa est motus activus Horum ipsorum motus quidem est immutatio priotis status: activus autem,qui Meediim ut&m Otus passivus, qui ab externo. v. . volatus quidem actio animalis volatilis, ambulatio autem ambulatorii. Quod autem ab alio sic agitur, ut locum mutet, non agere, sed pati est. Egie enim, qui ex Piraeeo Sunium ivit. Motus enim est active h. e. ex se, dc propria natura Passus est autem,qui naVigavit ex Pyraeeo Sunium. Latus enim est a navi. Quia autem dies mutationem esse status prioris prior autem mutatur duplicite aut secundum qualitatem aut secundum locum haec quidem latio vocatur,illa autem alteratio. Ut latio quidem sit mutatio loci, demdustri autor pluribus vel bis, hoc ipsum significaturus, quod liceat plures der nitiones facere, quae Ocibu, tantam disierunt, non etiam notionibus :ὼ alteratio autem mutatio fecundum qualitatem, aut quoi nodocunque appelles, uvauditor intelligat. Huc enim facit varietas intei pretationis,.

1. Visio igitur rursus enim ad oculum est eundum P actio partis est

oculus autem pars animali enim refert, ceu dixi, μοριον dicas, anμερος Instrumentum autem voco , partem animalis perfectae actionis effecti tum, ut oculum visionis, linguam locutioni ledem ambulationis. Si eicarteria,& vena,& nervus, organa sunt, ac partes animalium. Hoc igitur nominum usu, non a nobis ita tantum, sed&a veteribus definitum, oculus quidem vocabit dc μοριον &μέρος Sc οργανον οῦ attunica cornea μι ριον quidem de μ έρος, sed non οργανον Eodem modi tunicativea,&aranei for

mis,&retiformix Singulae enim harum,primum quidem dc max e pars est oculi Et quia etiam faciei sunt etiam faciei partes, sed secundarib Sic Sccorporis universici quia facies est pars totius corporis. Est autem tunica cornea pars imitaris ut SC nomen manifeste indicat, quae dividitur in partes undiquaque sibi similes. Veluti in oculo δ vitreus humor, oc crystallinus, ut d tunicarum substantia propria. 3. Monstratum enim&hoc est pluribus in Exerc. Anat. heic sussicit

meminisse tantum eorum, quae huc pertinent. Indigem autem in singi lis partibus esse res plures, noli observatas quibusdam Medicis. Diximus autem hoc utile esse,&ut reci eutamur nominibus,quam obcaasam heiciuscepimus esse agendum Imo vero ad ipsam methodum maxime hoc neces.sarium esse monstrabitur. Instrumentum enim ocuIus esit , actio est visio-

Una vero pars & similaris est Sc prima causa visionis, humor crystallinus, ut suo

SEARCH

MENU NAVIGATION