장음표시 사용
331쪽
tiano Epistolam extremis vito Gregorii diebus sor tam conStato quine quam Scripsi cum vix tantilla vitae scintilla ustere3set, ut Pirare liceret. Ab tigris
fausta precatur. FAMA bonorum nuntia nobis memorare non intermittit, te emicare stellarum instar, qui modo in hac, modo in illa barbaricae orae parte exoriaris nunc stipendia militaria et annonas erogando, nunc in regi conspectum cum splendido Ornatu prodeundo Deum precamur ut tibi fausto, prout aequum est, Onatu, ad summum evadas dignitatis gradum , utque conlabescenti quandoque conspicuus appareas : tanta enim vitae nobis inest scintilla quanta ad respirationem solam sussciat.
Germanarum Gregorii Epistolarum agmen claudit hinc, quam ad Petrum cripsit. Jam enim anniS, Senectute morboque fractus, e ita diεceSSurus, metu ac sollicitudine discussus laborans, imminentem morteme ectabat. Diu ΤΠΗΝ tempore alter ab altero remoti suimus, atque nec mutuo conspectu nobis frui, nec per litteras colloqui contigit. Verum hanc disjunctionem corporum duntaxat,
Alia ccxLii. Scripta in extrema vita, et sorte an. 89. - Alias Lxxxvi. Scripta extremis diebus Gregorii. LI. 2 I
332쪽
ac nota lom animo raria esse consido. Nunc autem cum Oeensi se Olfert, et pietatem tuam saluto, et vicissim a te peto, Ut pro nobis, qui et Senectute, et morbo , o vitae actae, ac discessus e vita metu ac sollicitudine laboramus,
333쪽
. Sciendum os hunc tractatum in dubium vocari, forte, inquit Combeis, quod Paulo it intricatio , nec iis luminibus niteat, quibus Gregorii reliqua. Ego potius
spurium existimem, sic abe3se identur omnes Gregorii characteres s Coib. tamen mainimus, nulla cen-εura aut obSeret atton , integrum reprw3entat. - Sic
D de Cos uia in holis Pater autem D. Clemen et in arg umerito sic habet. - istola ad Magrium quin inter ratione olim 45, non genuinus, Sed Supposititius est foetus Fas sit dicere cum Petavi eis Ut enim germanam SS Non Putem, cogit tum styli dis . similitudo tum pedestris illius ac plebeius sermo, minimeque Farianeten elegantiam et granditatem redolens s illemontius quoque hanc Epistolam non esse Gregorii eae i3limat, nec eloquentiSSiqniis tum batoris redolere, imo n. tis rationibus ocibusque ipso indignis catero. Observa doctus Cot fel Epistolam
n Evagrium Theologo tribui in S. Regio 1789 circa sinem quoestionum Anastasii. Verum et in editis ejusdem Anastasii quoestionibus Basilio eadem adscribit rei', multoque etiam probabilius nM S itidem Regio 472, tomque CoeSare apud Lambecium Io 6 Gregorio ειδεeno tribuitur, et tanquam illius laudatur ab Euthymio, anulis prima parte, titulo Secundo Λ Gregorio Raetianaeno scriptam hanc non esse Distolam sat est cum iris doctis alphrmare. I. ΕΗΕΜΕΝΤΕ te suspicio, ac summopere prudentiam
334쪽
ttaava admitor, qui talibus speculationibus tantisque quaestionibus causam praebes, per accuratas interrogationes nobis dicendi necessitatem ac probationis laboro imponens, dum necessarias atque utiles quaestiones in medium assers. Proinde nobis omnino faciendum est, Ut quaestionum tuarum vestigiis haereamus, easque claro et perspicuo responso Xplicemus. Quaestio igitur a te proposita erat
hujusmodici Quonam modo esse queat Patris et Filii et
Spiritus sancti natura , quam tamen essentiam rectius quam naturam, quispiam vocaverit,' simplex, an composita Si enim simplex, quomodo ternari Um eorum , Ude ante diximus, numerum recipiet Nam quod simplex est, unius modi est, numerique expers : quod autem in nu-nieros cadit, scindi necesse est, etiamsi numeris minime
subjiciatur. Quod porro scinditur, passioni utique obnoxium : Sectio enim passio est. Quocirca si simplex Dei
natura est, Supervac linea suerit nominum constitutio sinautem vera est nominum positio, nominibusque ipsis parendum est, unius modiciali ac simplicitas statim o medio osse tur. Quaenam igitur hujus rei natura est Haec ad nos dicebas. Quorum demonstrationes veritatis doctrina
exacto flendet, non fidei, quae demonstratione careat, inanem quamdam Speciem propter argumentorum inopiam stulto praetendens, nec Veterum sabularum testimoniis persuasionis suae imbecillitatem occultare studens, Verum per
accuratos ac persectae inquisitionis perceptionem et rationum rectitudinem, theoremati hujus confirmationem in apertum proferen S. II. Age igitur, hinc disputationem auspicemur, et quo' modo divinum umen accipi debeat , exponamu , Simplex-ne an triplex. Sic enim nos et loqui, et credere nominum ternio cogit ut quo his abusi nonnulli homines infirma planequc rancida ut obsoleta dogmata construxerunt,
335쪽
EPISTOLx cc XLIII. 3 5 essentiam simul cum nominum pronuntiatione divisionis passionem Sustinere censentes. Vettim eos sane, ut ipse ais, missos faciamus , si dei suae doctrinam imbecillo a trocinio fulcientes nos autem ad veram agnitionis perceptionem animos nostros con Vertamus. Primum itaque quid Deus sit, constituemus : atque ita deinde ad probationes certa methodo Veniem US. III. Simplex profecto est, ac divisionis expers essentia, simplicitatem corporisque vacuitatem a natura habens. At fortasso divisionis nominum alio mihi in contrarium occurrit et adversatur, per ternionis numerum summi numinis simplicitatem auferens Quid ergo P ut simplicitatum retineamus, Patris et Filii et Spiritus sancti consessio nem fugere nobis erit necesse overtat hoc Deus simplicem enim Dei unionem nominum positi haudquaquam labefactabit. Quae enim animo es ratione intelliguntur, quamvis infinita nomina habeant, quandoquidem in unaquaque natione quampliarimis Dominibus appellantur,)tamen extra omnem appellationem Ofila sunt quoniam rerum earum, quae animo intelliguntur, ac corporo vacant. nomen proprium nudum est. Quonam enim modo proprio nomine vocari queant, quae ne in conspectum quidem nostrum cadunt, nec humanorum sensuum instrumentis ullo
modo capi possunt Atque ut Oxactam divini uminis intelligentiam assequamur, animam quae Omnium earum rerum, quae intellectu percipiuntur, brevissima particula est, accipiam US. IV. Anima enim, tametsi nomine cemine appolletur ab omni tamen sceminea natura remota est, utpote quae quantum ad essentiam , nec mas, nec inna in sit. Consimili quoquc ratione sermo, iii ab ea procreatur, a Sculum quidem nomen habet, et erum ipse quoque, Ut dicimus, ab omni tum masciri , thim inmineo corporct
336쪽
326 GREGORII THEOLOGI remotus est. Quod si ea, quae inter res spirituales postremum locum tenent, nimirum anima et Sermo , proprio nomine Carent; quo tandem modo ea, quae inter res spirituales principatum obtinent, imo ultra spiritualia omnia sunt, propriis nominibus appellari dicemus Sed et utilis
est nominis usus, ad spiritualium notionem necessari nos provehens Verum quidam essentiam simul cum nomini
bus crasse dividi atque distingui existimantes , indigna prorsus rebus divinis in an iuris suis sentiunt. I. Sciendum est deinceps nobis, qui veritatem agnoscimus, quod divina et simplex Dei essentia individua, uniusque modi est caeterum ad salutis animarum nostrarum utilitatem, partitionem quoque propter appellationes subire videtur, divisionisque necessitati subjici, ut jam a
nobis dictum est. Quemadmodum enim anima , quae de eorum genere est, quae intelligentia percipiuntur, quamvis insilii tam cogitationum multitudinem pariat , tamen nec cogitationum passione dividitur, nec cogitationum penu ria, propter ea tace prate CSSerunt, tanquam premitur, quin ditior p0tius, quam pauperior essicitur quemadmodum insuper vocalis hic sermo nobisque omnibus communis, ctiamsi a parente anilia a minime dividatur , nihilo secius tamen in audientium quoque animis simul est, nec ab ea Sejunctus atque separatus, et in illis inventus, imo unionem potius quam divisionem eorum animarumque OS-trarum ossiciens : Sic tu quoque cogites, Filium a PatronunqUam Separatum ess , nec rursus ab hoc Spiritum sanctum, eodem modo quo cogitationem in mense. VI. t enim intor mentem et cogi tutionem et animam nulla divisio aut sectio excogitari potest: sic neque inter Spiritum salicti tua et ulvatorem et Patrem ulla taliquam sectio aut divisio in u)rcussis su cogitanda est quoniam
spiritualium et divinorum, ut diximus, divisioni expers
337쪽
EPIsΤΟLx ccXLIII. 32 natura est. Aut etiam, quemadmodum inter orbem et radium, propter impassibilitatem corporisque vacuitatem et simplicitatem atque individuitatem, nulla divisio reperiri potest, verum ut radius orbi conjunctus est, ita rursus orbis, oculi cujusdam instar, universitati radios suos fluminis in morem infundit, lucis nobis velut inundatio ne quasdam essiciens 79 , mundumque repente obruens haud secus etiam Patris velut radii quidam ad nos demissi sunt, tum splendidus Jesus, tum Spiritus sanctus. Ut enim lucis radii, mutuam relationem natura individuam habentes, nec a luco disiunguntur, nec a se invicem discinduntur, lucisque beneficium ad nos usque trajiciunt: eodem modo Salvator quoque noster, et Spiritu sanctUs, geminus ille Patris radius, simul et ad nos usque Veritatis lucem ministrant, et Patri uniti sunt. II. Quemadmodum etiam ab uno aquarum sonte nectaream aquam summa copia egerente, fluxum quemdam permagnum, ac profluvium est enat quodam impetu
currens, ipso fluxu in duo sumina scindi contingit, quod
ab uno quidem sontis oculo primum manaverat, erum,
fluviis specie ita consormatis, duplici fluxu decurrit, nec tamen o hujusmodi divisione incommodi quicquam et detrimenti, quantum ad essentiam, accipit; etenim u-minum situ ita profluvium dividitur, ut unam tamen atque eamdem humoris qualitatem obtineat; quamvis enim uterque supradictorum fluviorum procul extra terminos serri, longoque intervallo a fonte distare videatur, principium tamen ad sontis perpetuitatem cum parente sua
conjunctum atque unitum halio : haud dissimili modo
bonorum quoque omnium Deus, ille Veritatis rector, et Salvatoris Pater, prima illa vitae causa, et stirps immortalitatis, ille sempiternae vitae sons, inua luadam et bifida Filii et Spiritus sancti intellectuali ad nos missa gratia,
338쪽
nec ipse essentiam suam quicquam laesit, nec enim ob illorum ad nos adventum imminutionem ullam subiit, et hi ad nos usque pro gesserunt, nec tamen a Patre ullo modo separantur. In dividua enim, ut diximus ab initio, spiritualium natUra St. VIII. Plurima, vir charissime, inveniri poterant, multoque plura, quam quae altulimus, ad unionis Patris et Filii et Spiritus sancti perquam necessariae luculentam demon Strationem, quo nimirum modo ea accipienda sit sed
quoniam, et tibi, et tui simili biis sucile est ex paucis plurima percipere, idcirco quaestionis hujus tractationi finem hic imponere aequum esse existimavi.
339쪽
Prodiit primum groece Testamentum istud anno I 585, Barnaboe Brissoni cura, lib. VII de formuli3 pag. 76o. Jacobus ero Sirmondus, duos nactus antiquissimos Vaticano Bibliotheco codices, idem Testamentum grone accuratius et latine redditum v aoit. Suis etiam Annalibus inseruit Baronius, ab objectionibus vindicatum, scholiisque illustratum. Sunt tamen qui dubitent an sincerum sit Gregorii monumentum Hos inter Andreas Rivetus, eae heterocloaeis. OId sane mihi mirum visum est, inquit, si illud sit Gregori Testamentum, quod Theologus tantus, et vir ades Sanctus, in postremo voluntatis teStatione, ne verbo quidem attigerit itam anteactam, sidem et dogmata quin docuerat, in genere saltem non consirmaverit, illo Proesertim turbulentissimo tempore, neque animam 3uam Deo commendaveri de temporalibus suis bonis sollicitus. In quo etsi eluceat sollicitudo ejus erga Pauperes non vulgaris, in tanti tamen episcopi testa-
340쪽
33 S. GREGORII THEOLOGImento aliud quid non injuria circumspectus lector
requisiverit s actenus Riυ eius. Sunt etiam eae nos
tris , qui an legitimum sit testamen tun dubitent. . Rullus tamen dubitandi locus, ut ait i doctissimus Tillemontius nullinque objiciuntur ration S, quin non levi opera posε in refutari s Quod autem annum et diem tribus Testamenti spectat, die di mensi Maii, anni 589 conditum fuisse videtur, cum adhuc Constantinopolitano Ecclesia Proee33e Gregorius, Siquidem subδcr Sit Gregorius piscopus catholicae Constantinopolis Ecclesiae. Flavio Eucherio et Flavio Evagrio viris clarissimis Consulibus, pridie Kalendas IanuariaS.I. GREGOllius episcopus Catholicae Constantinopolis Ecclesiae, vivens ac prudens, sanoque judicio, et integris animi sensibus, condidi hoc Testamentum t quod quidem jube et volo in quovis oro, et quavis potestate ratum ac
sirmum esse : jam enim mentem meam declara Vi. Omnem
que meam substantiam Catholicae Νagiangi Ecclesiae consecravi, ad pauperum, qui sub eadem sunt Ecclesia, ministerium. Qua etiam de causa tres juxta hanc meam voluntatem alendis pauperibus curatores institui, Marcellum Diaconum et Monachum, Gregorium item Diaconum,
qui fuit e familia mea, et Eustathium Monachum , qui et
ipso fuit e domo mea. Nunc vero eumdem animum retinens erga sanctam Ecclesiam Nagi augenam, eodem persto in proposito. Cum igitur contigerit me ex vita decedere, haeres meus esto praedictus Gregorius Diaconus et Mona--chus, domeSticu quondam meus, quem pridem manumisi; cx universa substantia mea, mobili et immobili, ubicumque ea mihi sita est caeteri omitos ex haeredes mihi sunto.