Quaestiones de Homerico hymno in Cererem

31쪽

nonnumquam a Script0ribu laudari videtur, a primum quidem, si audacioris coniecturae hic l0cΠ8 8t, a Soph0cle, qui Oedip. C. 683 D0vit, narci88um hymni V. 8 antiquitus ad magnam deam pertinere, atque Antig. v. li 20 sqq. fortasse adfabulam de Demophonte alludit Callimachum autem hymno suo in Cererem

non esse Secutum Homerum, manifeStum eSt, nonnumquam tamen videtur ipsa hymni significare verba, vehit versura o πώς υτ α εδες λὶν0ν χρόν0ν ουδε 0έσσω hymni v. 49, 50 sed alia narrans vehementer discrepat ab hymni poeta e g. V. 8 περος, os ε πιειν Aus ΩΓερα ωνος ἐπεισεν Apolloniti vero Rhodius numhymnum cognoverit, - ut Ruhnkenius in praef. edit hymnorum

pg. XI et ad . 236 pinatus est in dubio relinquimus; muli locupletiorem p088umus auctorem in medium V0care Apol-l0d0rum, qui in libris titulo Bibliotheces inseriptis nonnullas narratione8, quae sunt de Mercurio et Cerere in hymni8, paene ad verbum reddit. Compertas igitur habuit horum hymnorum sabulas et sormam, ceteroquin D0DDullis in rebus ab iis discedens imprimis autem legit de Iambe narrationem, quam hi8 temporibus nonnulli d0cti viri alteri assignant recensioni Apoll0d. I, 5 et Schol Nieaudr AlXph. 30). Hymni etiam eum Sum esse in libro, quem scripsit de diis περ θεων), contendit nuper Gutiniannus ), causis parum firmis ad probandum niXUS. Sequitur Philodemus, qui Ciceronis aetate in libro περ ευσεβείας inscripto prodit haec p. 0, 5 q. d. Gompei Z.): λεγουσιν δέ

non videt. Restat Pausanias, qui quater laudat I, 38, 3. ΙΙ, 14, 2. IV, 30, 3. IX, 1, 6 in Cererem hymnum, unde maXimn de carminis integritate primis iam editoribus orta 8 suspici0, quod sunt di880nae lectiones, qua tamquam e hymno au-8ania profert. Primum enim aus I, 38 alia tradit Celei filia rum nomina atque in hymno v. 108 reperiuntur deinde Eumol pum appellat γην0ρα, qui in hymno Ocatur μυμων et smλπου βιη V. 54. 475 tum ΙΙ, 7 Scrip8it ργια πασιν, legimus

32쪽

- 30 in hymno οργια καλά, IV, 30 laudat v. l7. 8 20, mittit igitur v. 19; denique Ι,l4, 2 qui mariptolemum narrat ab Athenien sibus appellari Celei filium, a Musaeo Oeeoui ab Orpheo Dy8aulis, a Choeril Rari hymnum non respicit, qui nihil pr0dit de riptolemi patre, unicum autem Celei lium vocat Demophontem, Triptolemum et Celeum fingens aequaleS, cisvv. 353. 365. Apollod Ι b. 2. Quas disserentias pro certo habeo numquam posse ita Xplicari,

ut omnibus satissaeiat explanatio Pausania aut mem0riter Videtur laudasse verss', aut teXtum Secutus esse a nostro aliquantum dissonum atque ceteris etiam in rebus ab eo non Semper p0SSerepeti certum testimonium, notum est. Scriptoris auctoritatem,

si affert, nonnumquam deteriore promit, ut ita distam, codice8, e. . A Versu 256 utitur, qui deest in optimis scholiis c0diei busque. Itaque diversitates non sunt tanti iaciendae, ut propterea statuamus, ausaniam hymnum legi88 ab Homeri, quem nunc habemus, diVersum concedimus tamen, hymni textum etiam post ausaniam varii corruptelis inquinari potuisse in Celei filiarum nominibus, ut exemplo utar, fortasse ne ip8ae quidem fabulae ubique o0nsentiebant imprimis autem in iis carmini insgendis saeerdotum arbitrium plurimum valuisse, atque inde

nominum uoluationem ortum esse, mihi et SuaSiSSimum St.

Poeta igitur diu ante Pausaniae, Philodemi, Apollodori, sortasse

etiam S0phoelis tempora hymnum composuit itaque eiu8 nomen indagare, nemo his temporibus in animum potest inducere, quod antiquissimorum poetarum nihil compertum habemus nisi Domina, quorUm Vim et proprietates non cognoscimus. Nam nihil habet quisquam, quod dicat de lene Lycio, qui primus fertur Grae-00rum Ss hymnologus Paus. IX, 27 960τ0ς δ'ἀρχαί ων ἐπεων τεκτηναὶ do δύν), atque plane ignotum Si carmen, quod dicitur iam rechthe regnante de Cereris mythis comp08itum esse Marm. Arund. I, 4). Pamphus qui equitur pauli magis nobi8 cognitus antiquissimu8 AthenienSium sic νυπ0ι0ς PauS.IX, 29), composuit in Cererem hymnum Pau8. I, 38 39. IX, 1), ex quo haec perpauca comperta habemΡs Celei filiarum tradidit

nomina: Diogeneia, ammerope, BaeSara, quae 90Stea ab H0- mero quoque SSe nuncupata Pausanias affirmat Cereris filiam raptam esse voluit non violis sed narcisso deceptam maximam deam OnSediSSe narrat, matronae Specie indutam, apud puteum

33쪽

- Is 'χνθιον, inde Celei filiae deam domum deduxerint, ubi Meta Dira filium educandum ei commiserit. - Quibu perpaucis e rebus perspicimus, nomina a Pampho prolata aliquantum dissona fuisse ab hymni vocibus, sed narrationiS, quantum Videre OS- sumus, deeursus idem S atque apud Homerum ut rellertis censeat, amphi hymni alteram recenSionem esse in Atticorum, alteram in Homeri collectionem receptam Eandem rem uterque poeta videtur aliis verbis et arte pauli ilum diversa tractasse; ipsius autem fabulae discrepantias, si intercessissent, haud dubito, Pausania vel uno verbo monuisset. - Εtiam Musaei, Pausaniae aetate, circumserebatur in Cererem hymnus, qui tum

ei unus germanus tribuebatur I, 22 και ἐστιν ΟυJεν Μουσαμου

earmen modo post Ol. 44 in Suam formam redactum esse

potest, qu0niam ab hoc demum tempore Lye0mides daduehi)Εleusine faces gestarunt. Nihil quum in Eleusinis urbis de scriptione X e proserat au8anias, quamquam ex amphi et Homeri hymni perpauca quidem tradidit, conieetura licet 0lligere Musaeum, qui magnum habuit in aeris teletisque nomen

sanda, quae nonia fuerit quiquam nisi initiato tradere atque veri simile est carmen eius, Orphicorum more compositum, nihil vere epicae artis Vel narrationis habuisse. Alii, qui secuti unt, poetae aliter Cereris fabulam memoriae prodiderunt velut Orpheu8, qui Vocatur poeta, Cererem fecit ad pastore Venientem, quibuS, qu0d locum monStrant, quo K0ρνη devecta sit, primas dat fruge earumque culturam docet excipiunt deam Disaules Bauboque eiu uXor, quae hic parte egit Iambes. Ceterarum vero ab aliis poetis fictarum de Cerere narrationum nihil superest nisi scriptorum nomina laudantur lyricorum uni minum scriptores Archilochus qui fortasse antiquiSsimum comp08uit, Sehol ad Arph. Ave 1762), Lasu HermionaeuS, indarus, Bacchylides, qui cecinit raptum esse in Creta factum neque Pa b asis et Pherecydes rem leuntur non tetigisse. - Quae 908ten poetae antiquae immiscuerint fabulae, leviter tantum perstringo. Sophocles ex maxime cognata fabula Triptolemi, qui deorum erat minister ὁιακονος), primam composuit tragoediam, Uid argumentum ignotum est Euripides Helen. v. 1314 sq. finxit Mi nerVam Dianamque comitatas esse Proserpinam, atque Gratias

34쪽

fuisse raptui, Minervam Dianamque Plutonem retinere fruStra O nata esse. - Ovidius, qui ast IV, 50 Celeum rusticum quendam 88 voluit, et Virgilius plane immutant veterum sabulam, a qua hic longe discedit Georg. I, 9 versum edens: ne repetita equi curat roserpina matrem ad quem locum adnotat Servius excerptus a Lindenbrogio: In infernum descendit Ceres, ut filiam reciperet, illa matrem equi noluit. ales mutationes, cum a p0steri libere fictae ad quaestionem nihil valeant, praetermittimus. Neque pro explorato habemuS, Omnium horum carminum, quorum antiquissima deperditae88 ScimuS, num Homeri hymnu in Cererem primum fuerit aut maxima auctoritate Xcellens. 0c unum constat, nulli eum po88e attribui poeta cum aliqua veri similitudine. Hymnos attico fortasse e Singulis sacris ' mature collect08 88e, X then. XIV, p. 653 B. 0rp. inscr. I, 2, r. 38b comperimu8. 0rpla eorum, quod Bilicheleru8Ap0llodori mytho graphi aetate factum e88 8u8picatur, sertasse hunc quoque hymnum comprehendit Sed nullam habemus collectionis notitiam, neque Scimu a quo, qua aetate, quo consilio c0ndita sit. Fieri etiam potuit, qu0 Gr0ddeckius coniecit, ut ind0etu quidam compilator e pluribus hymnorum authologii novam hanc con8arcinaverit. Sedii re tam ambigua Silet iudicium Attamen recte contendere mihi videor longe diversam fuisse illam collectionem ab hoc, quem nunc habemu8, omer hymn0rum libr0 immo hunc

in Cererem hymnum Solum eSSee ea Servatum, Siquidem ullus X interitu ereptu est, Velim tibi et Suadeas. Restat, ut uno verbo explicare coner, quomodo factum sit, ut

hymnorum collectioni Homeri nomen praeScriptum legatur. Qua in re minu probabilem Sententiam professu e8 Ruhnkenius, qui nomen celeberrimum vult inditum esse a notis illis falsariis, qui, ut regibus Alexandriae et Pergami libro phiri Venderent, operum titul0 mutaverint, inclitum Homeri nomen ignobili substituentes. Quae opinio, invalida Sane, labitur e locis de hymnorum aetate

35쪽

ipsa prooemia Homericorum, partim aliorum carminum declamati0ni praemissa esse, de quibus Homeri nomen traxerint. Quam sententiam magis ad minore hymno pertinere puto quam ad maiores ea carmina Vere pica propter Homeri manifestissimam imitationem celeberrimo poetae adscripta esse multo

verisimilius est. Uno denique inclusi sunt volumineab anni, qui diversas ob causas nacti erant Homeri perillustre nomen. Quaestione de hymni aetate nunc ad finem perducta, X rebus expositis haec consequi censeo Thucydidi sertasse iam nota fuit Homeri hymnorum collectio res in hymno commemoratae, vetustatis quasi robigine obductae, priscis debentur temporibus, S0loni aetate superioribus Verba continent, quae ad hymnum videntur athidere Sophocles, Callimachus, Apollodoriis, Phil0demus, Pausanias hymni denique voces ab Homero alienae phirimae Pindari et Sophoclis aetate in usum Veniunt. - Quae cum ita Sint persuasissimum mihi est, hymnum ante Solonis et Pindari aetatem esse eompositum, primis ortaSSe poetarum tem-p0ribus, qui cyclici appellat Homeri vestigiis insistebant.

36쪽

Qu0 prisca iam hymni forma ui numeris non absoluta erat, nonnulla inveniuntur DBsuSe narrata et minus elegantereXpreSSa, quaeque puria identur. Difficile tamen est singulis locis dem0nstrare, qui ei Su Sint inSerti. Tum maXime inter-p0siti0nes ine88 8u8picamur, cum incidamus in loc0s obscuros aut incommode repetit08, aut in narrationem interruptam, Recte enim Π0bi videmur arbitrari, hymni poetam non summa arte, dilucide tamen et 0nSiderate carmen composui88e. Sed

mirum ane St, quod lichelerus vel id in animo habet, ut aetatem diiudicet interpositionum, quas Vult D0 eiu8dem 88e sarinae. Sati superque habere debuit, si quis pristinum illud, quod dixit, armen fide accepit, quoniam hymni primam et genuinam larma ViX 088umus adumbrare c0niectura nedum

assequi itaque interpolati0num aetate Statuere magnum est et paetae incredibile inceptum Vult, ut exemplis utar v. 35, 36 ab antiquo p0eta alien08, antiquitus tamen traditos, in collecti0nem Alexandrinam pervenisse, contra v. l3 et 18, sensu loeutionisve pravitate insignes, non multo ante decimum a Christo saeculum comp08it08 88e a Byχantino quodam d0cto homine. At pauca tantum in hymno penitus aliena sunt ab Homero, atque e 80la dictione unius Vel pauc0rum hymni Versuum si iudices, nihil interest, saeculo quarto ante an post Christum natum tribuas interpolationem. 0nnulli quidem rati0nem sibi c0nstituerunt in diiudicandis interpositionibus, simplicem ane, Sed non ita probabilem quo enim melius eae se accom0dant ad poetae dicendi genus, quo elegantiu sunt commiSSurae perpolitae, quo minu carminis vel narrationis decursus interrumpitur, eo antiquior habetur interp08itio, quo ineptior et inscitior, eo recentior. ali autem ratione, quamquam inest aliquid veritatis, non posse interpolationum aetatem indagari, mihi per8uasi88imum est; nam antiqui etiam tempotibus fieri p0tuisse, ut imperitus vir, recentioribus, ut doctus

37쪽

- 35 et scitus homo interp08itioni periculum saceret, qui est, qui neget Quaqua aetate suerunt, qui male scriptoribus ingenii

sui specimina adiecerint. Ceterum, quum pSe Homeru nonnumquam dormitaverit, age permittamUS poetae, ut nonnumquam

desciscat ab H0meri imitatione plerumque elici. Qua in re severe egit relleru8, qui multo eiecit versus, quos difficiles explicatu sine detrimento mitti posse arbitratu est; sed parum habuit rationem indolis picae oeseos, quae copi08 Subinde

repetat res maiori momenti, atque ambagibus nonnumquam usa habeat versus minime necessarios, narrationem tamen loeupletem

reddentes. Sunt sane in hymno, quae non perp0liti versibus narrentur, Sed quod pertinent ad Eleusini0rum consuetudines, non possum adduci ut credam, poetam ea in pri8tina carminis forma praetermiSiSSe, . . narrationem declambe facetiis, quae propter ipsam obscoenitatem maXime laeuerunt Vulgo vehit Syracusano Diod V, 4. - Ρ0test igitur in hymno diiudieari mai0r sub minor interpolationum sollertia, at aetati ratione omnino iacent, nisi velis hari0lando c0mminisci assutius quam Verius Xcogitata. Sunt in hb anno, quae temere repetantur, quae Sibi repugnent, lacunae quaedam, interpositi corruptique loci.

Legitime epistorum more nonnulli Versu et sormulae repetuntur, ut poeta eandem rem ii8dem paene Semper narret Verbis e. dicit Meianira de filio educando, quae iam locuta est filia, Ceres eadem iisdem verbis filiae ac postea Iupiter pr0-

mittit; 0ti versus sunt simillimi v. 6-8 6. 26 Sq. V. 20:v. 432, v. 449 341, v. 462-64 6 445 - 47, v. 66- 168:221 - 23 v. 61 48 Semiversus quoque saepe iterum leguntur velut v. 235 300. Quae iterationes, quamquam non abhorrent ab epicorum m0re, tamen, ubi Saepius inveniuntur, non omneSa poeta ipso esse pr0fectae videntur facillime potuerunt a quo-Vis, qui carmen tractabat, VerSu vel Ormulae tiose iterari, ut saepe de genuina carminis forma fiat dubitatio neque desunt hae u8pectae redintegrationes Saepe coniunguntur, ut Xempl0

θρωποι totus abundat. Sed epicos p0etas minime evita88e repetiti0nes quod constat, vix seri p0test, ut aliquis in hymno diiudicet, quae purie, quae legitime iterentur. - Multo maioris

38쪽

αριστM7 St, agit cum Cerere. Nullo Verb0 0eta Xplicat, qua-pr0pter hanc vel illam laudet, vel quam ob causam Ceres nullo ea beneficio, velut sacerdotali munere, afficiat, e tabula sane dignas, quae deae benevolentiai c0nsectentur. Alia est discrepantia, quod versibus 53-155 ex laudantur reges, v. 474 Sq. Rutem quatu0 tantum, omissi du0bu8, qui minus insignes P0lyxeinus et D0lichus carent etiam v. 54. 55. cognominibus adornantibus Ceres, quae agri culturam et leges hominibus dedit, invenit urbem legibus c0nstitutam, Si iam τιμάοχος et Eleusis θυοεσσα v. 97, campi Sunt culti. Hecaten quae, nescio quam ob rem, in Sole sace geStit dea Sequitur . 58 negantem, e quidquam Scire, quo fit ut temere videantur S0lem adiisse; sed fortasse recte Hermannu coniecit, Xdidi88 D0nnullos ver8us, quibus Hecate Cererem hortata Sit, ut consuleret

S0lem. - Ρr0mittit deinde Ceres quae imm0rtalibus qu0que est ναρ . 269), Pr08erpinae iam inde a V. 395, quae 908tea Iupiter quoque ultro spopondit V 273 Ceres leusiniis pollicetur Sacram doctrinam, ut deae animum placent, Sed pr0G88ionis quasi oblita, tandem v 475, multo tempori Spatio interiecto, regibus eam tradit. Obscure etiam . 413 Pluto narratur Pro- Serpinam vi 0egi88e, ut gustaret malum punicum quod v. 37l. 411 clam ci deae iniecit, neque uti verbo vi illata commemoratur, Frankiu vult clam Mercurio id laetum esse, edis. 411 longe abe8 Mercurii 0men, neque, Si locum intuemur, poteste8se dubitatio, quin r08erpina de se sola verba faciat hoc ip80 δεθρκὶ Xcu8at, quod gustaverit de rei cibo. Atque, quum malum punicum it matrimonii signum, lut tardissime c0git Pr08erpinam ad 0niugium legitimum. Minime etiam convenit v. 20 is λοφυρομέννοῦν ἰάχησε 'αρ'

ορθια φωνὴ cum ver8u 3 ἐλπις ἐθελγε μεγαν νοον ἀχνυμένης περ' apparet enim, neque Vocem λοφυρομενην congruere cum Ver-8us 3 narratione, neque recto puellae lugenti trementique magnum animum μέγαν νουν tribui miramur quoque, qu0 Sublatam immortalem vocem 80dales, cim Pr08erpina eodem in prat ludi occupatae, 0 percipiunt, Sed neSei quo paci vell000, 80la Hecate suam ob rem Plutonem credas n0 devectum

39쪽

niani 80 atque astra non potuerunt simul conspici, libentius acciperem illud usitatissimum ευρυν ινιεργε, quod h0 loco limesse positum ut in fine . 3 conlidio Vo enim ἀστερ0εντα h0 loco Valde suspecta est, quia sensum praebet ineptum et proxime accedit ad versus sequentis Xitum ἰχθυοεντα, cuiuS ad exemplar librariorum errore coeli quoque cognomen in εις Videtur Supp0Situm esse praebent versus, ut nunc leguntur1

concentum deformiter Sonantem.

Lacunae Sunt, sive quod in codie singulae literae vel ipsius solii partes deletae sunt, sive quod carmen non integrum Dium erat Viro, qui codicem seripsit. Sunt laeunae post V 37. 58 268.387. 403; nonnumquam quae sint elapsa in aperto St, Velut post v 37 Hecate hortata est Cererem, ut secum S0lem adiret. Τextu lacunae vel loci, quibus hiulcat narratio, Sunt 08 V. 413, ubi gustati mali punici narrati0nem statim equitur raptuStabula Dura etiam est . 1 cum v. 416 coniungtio, ut SuSpicari liceat nonnulla intercidi88e. Minus aperta est post v 362 laeuna possunt hic nonnullae88 deperdita, possunt res minus apte narrari neque aliter e habent v. 436 40. Hiulcat etiam Plutonis oratio v. 360-70, quod carptim modo proferuntur sententiae. Atque in ipso Versu circuitu partes sunt inter se conglutinatae, ut miSSi Π0nnulli nece8sariis praecipitetur narratio, Velut V. 58.

Praeterea Sunt in hymno multi suspecti vel corrupti l 0eiqu08 Singul08 quidem, in quibus a codicis scriptura vel a doetis viris discedo, ostendebo, sed cuiusque loci conditiones explicare longum est. Quod e libello, si fusius exponerem, fieret liber, satis habe breviter enumerare ac tantumm0do perstringere, quae mihi displiceant. Abundat . 1s, totus Xplicat vocem πασι molestior est

v. 12, qui primum habet aliquid 1sensionis in initio male cadente et in crebris praep0sitionibus deinde singularis hic in-Venitur Drana καρα pro Vulgata καρήατα, et o denique quatu0rversibus eiunctum 8 a narcissi voce, ad quam referri debet.

Secludo igitur v. 11 et 2, quibus missi melius procedit

40쪽

nihil desideratur. - . 5 ibi mam sup0, antepono lecti0ni αμφω, cuiu rei Xempla Sunt tantum apud recentioris aetatis Scriptore e g. apud Theocrit. XVII, 26. - . 42 mihi disso Du Videtur a Sequenti Versu, ubi narratur maxima celeritate Cererem abiisse, ut inveniret filiam quum neSciatis eam Sero demum esse in Venturam, mirum St, qu0 VeStem, quamquam maxime estinans, induit caeruleam. Versum interposuit sane 90eta, qui putabat e magis ad vitae speciem dolore deseripturum esse, Si Cererem suxerit Statim sumentem habitum tu gubrem, quem mutuatuS S a V. 183, ubi de Ve8te utitur caerulea, Sed intei ea multi fuerunt dies et d0lores. Incommode adpositus est . 46, qui et Super Vacaneus S et ineptus, quod Iupiter v 3 et 4 aperte curat, ne Ceres certior fiat de Proserpinae raptu nullum nimirum potuit mittere praepetem et Scinem. - . 64 placet, quamquam aliquantum recedit a codicis scriptura, eerthampi coniectura: θεὰν θευς.

v. 69 pro αλλὰ si γὰρ δη rectius Scribi videtur ἀλλὰ συ, o δη, quo melius cadat oratio, quod Vocabula ἀλλὰ συ apte antecedentibu 0pp0nuntur, atque tollitur γαρ , quod hoc loco plane displicet. V. 2 exitum, neque non V. 83 initium, cum Schneide-wino Philol. III, p. 62 eiiciend08 88 puto item . 236). V. 85 ego Vocem αιεgb idem Significare, quod praeterea s authseparatim, ut ossius et Hermannus explicaverunt Schneide-Wini igitur mutatione diu cp ὁ τιμ neglecta, interpretor codicis ἀs φὶ vocabulis Valde prorSUS, V0li Standig, ohne selli quaevis in verbis compositis saepe inest voci res τί velut in his:

Θαλή se. g. ἀληθεια Plat. Axioch. p. 370 D). Hoc Versu eodem modo ἀμ φ adverbii 000 usurpatur ut . in Merc. V. 172. v. 8 nihil novi adiicit idemque paene Xprimit ac V. 86 moleste praeterea repetitur Verbum χλαχε, minime denique adiuvat ad Cereris d0lorem tollendum, si Sol verba facit de loco, ubi luto habitet maximi momenti hoc unum est, quod Sol

monet Cererem filiae maritum, IoVi fratrem, omnium rerum trientem esse Sortitum, ne ille quoquam minore habere honores et auctoritatem. Itaque versum T Spurium esse iudico. - . 90 delet nihil deperditur vocem τὴν Si Versum retineas, in τ' commuto. - v. 99 facile Vitamu in V00 φρέατι caesurae V pro-