장음표시 사용
41쪽
et ne, quidem aceipiuntur, ut nec copuland vim habeat sive pro etiam ne -- quidem, ut ne gradationem signisseel, Inest enim in particulis ne-quidem etiam sine ulla gradatione addungendi vis. Quare miror, quod Haastus nec dessere quidem in textum recepit. Sine dubio cum aliis locis ubi a deterioribus codicibus exhibetur nec quidem, tum hoc loco ne -- quidem scribendum est, quod in nonnullis exemplis d. pr. ut in aenensi, ex tacita eademque verissima Rhenani conjectura reperitur. De particularum ne -- quidem usu qui
plura sciscere cupit et copiam laciet advigius in excursu HL ad n 2 8, 25, p. 16-828, a quo controversiam illam per
tot annos celebrem tandem perhene diiudicatam esse Usumo.
II, 69, 2 d. r. C. Cassius, inclusum Dolabellam, qui praeoccupata Asia in Syriam pervenerat Laodiceam expugnata ea urbe secerat. Burer et Amem. Ia meis expugnii ea urbe secerat. Genltivum urbis, quem postulat 'erborum struetura, rimus ossius recte restituit. Deinde verbum secerat mutilatum esse emo non Videt. Ae Rhenanus quidem, ut post vocem urbe aliquid excidisse censet, duas proposuit conlecturas, alteram interfecerat,maasio probatam, alteram crin-
fecerat, quod Verbum rausius et Cluvius non probante Erligio receperunt. quidem puto URBE mutandum esse DLABE et cum ἰsubsequenti verbo fecerat in unum eonsere dum, quae emendatio et simplicissima est et ad sententiam aptissima. Ac sane vocem urbe neolum sententia stello abesse posse apparet coli. II, 4 4 cum legionibus ingressus Armeniam, redacta ea in potestatem populi romani, regnum rius Artavasdi dedit. Qui in vocabulo labefaciendi offendit, is conserat Velim ac ann. 6, 29 nllit hunc amiottia Selani, sed labefecit haud minus validum ad exitia Macronis odium.
42쪽
tum igitur locum sic scribendum et vertendum puto C. Cassius, inclusum Dolabellam, Laodiceae, expugnata ea, labefeeerat, C. Cassius alte de Dolabella in Laodicea in-geschlosse und ac dessen Eroberun lenes Unteman ver- antasst. De re ipsa, quae a Velles narratur, cf. Livi epit. l. 121: C. Cassius, cui mandatum a senatu erat, ut Dolabellam hostem ludicatum bello persequeretur, auctoritate rei publicae adautus Syriam cum tribus exercitibus qui in eadem provincia erant, in potestatem suam redegit, Dolabellam in urbe Laodice obsessum mori coegit.
II, 74 2 ed. pr. et Amerb. L. Antonius consul, illorum fratris sui consors, sed virtutum, quae interdum in illo erant, pers, modo apud Veteranos criminatus Caesarem, modo eos, qui iuste divisione praediorum nominatisque coloniis agros amiserant, ad arma conciens magnum exercitum conssaverat. Hoc loco vocem divisione -- epitheto aliquo ornatam
fuisse ex ipsius codicis Murbac Vestigiis apparet, qui iuste divisione, exhibet. Quod quomodo sit restituendum tridocti inter se dissentiunt. Alli enim ,Justa divisique Megunt, alii iniusta , malunt. Quam utramque scripturam salsam esse recte monuit Rubnkenius. Non ita, inquit, Velleius Dontem perfricuerat, ut hanc praediorum divisionem Justam diceret, nec contra Mustam dicere. quod ipsi placebat, Augusti adulatio sivit. Quocirca ipse scribendum censet se instituta divisione praediorum- quae conlectura quamvis non ita magna literarum mutatione commendetur, tamen et ipsa habet, quod merito offensioni esse possit. Desideramus enim, ut Erausi verbis utar, gravitatem Velleio dignam in hoc epitheto;-- quod qui scribendum contendunt verbum languidum et omnino supervacaneum admittunt, quod ne tantillum quidem novi ad sententiam asseret Quam ob causam Velleium scri ,
43쪽
psisse suspicor novissima stivisione L Hoc enim modo scriptor divisionem illam praediorum a. u. c. 713 institutam, quae Omnium maxime erat insignis, satis tangit neque de
ipsa divisione d usta an industa fuerit sententiam sert. Quod vero ad litterarum mutationem attinet, QVINOVISSIMA sacile oriri ex depravatis litteris QVIIVSTE nemo erit quin lubenter
II, 76, 3 Burer et merb. praeparatusque contra eum Caesaris habuit belli metum errore Rhenant in ed. r. Scriptum est praeparatusque Caesaris contra eum etc. Vocabulum praeparatus cum et per se insolitum sit et de paratu bellico dictum apud nullum scriptorem reperiatur ErltZius recte suspicatur Velleium scripsisse apparatusque, quo vocabulo II, 12, 3 II, 82, 1 usus est. Neque tamen indignunt videtur, quod commemorem in eandem conjecturam Jam Syaburgium incidisse, ut apparet ex elus adnotationibus ad historiae rom. scriptores latinos minores p. 706.
II, 82, 4 d. r. et Ameo. cothurnisque succinctus. Rubnkenius pro vulgata lectione scripsit subnixus. Qua in re estus auctoiritatem secuti sunt sere omnes, quorum postea in Vellei libris emendandis versata est industria Rufin-kenii quidem condecturam quamvis negari non possit veri quandam speciem prae se erre, praesertim cum voces succinctus et subnixus inter se mutatas esse ex Tibulli lib. III, 4, 89' appareat, quem locum inritZio nubnkentanae con-
1 Tib. 3, 4, 89 Sullave virgineain canibus sue ei nota figuram sic edidit Lachmannus praeeunte sealigero. In eodieibus magna est lectionum
44쪽
M lecturae propugnatore non allatum esse Valde miror sed tamen vulgatam lectionem succinctus hoc loco retinendam esse censeo. Quod ut demonstremus longius repetamus necesse videtur. Ac primum quidem ante omnia quaerendum est, quod genus cothurn hoc loco commemoretur. Illis locis quos Rubnkentus ad conlecturam suam stabiliendam laudavit, de tragico cothurno sermonem esse quis est qui non intelligat Neque vero minus constat tragicos actores cothurnis crassis soleis suberet instructis usos esse ad magnitudinem staturae corporis parandam. Quam ob causam scriptores latini, imprimis poetae, ubi homines tragico cothurno utentes laciunt, plerumque nitendi vocabulum ita adhibent, ut eos cothurnoniXos sive subnixos sive innixos dicant. De quo nitendi Vocabulo audiamus Doederlinum, qui in libro Handbuch deriat Synonymik inseripi p. 97, 2 haec adnotavit niti hcissi
sicli stiligen, um in die libe uuagen oder elier u k0mmen, meis dure Aulatemmen aus in Basis. Haec si verea oedertino disputata sunt, quae vera esse mihi quidem e suasum est, scriptores latinos, ubi de cothurno tragico ressit, optimo Jure verborum structuram sollemnem cothurno niti adhibere luculenter apparet. Aliter res sese habere mihi videtur eo loco, de quo nunc nobis agendum est. Velleius enim narrat Antonium cum patriae bellum illaturus esset, ante velut Liberum atrem redimitum hederis coronaque elatum aurea et thyrsum tenentem cothurnisque succinctum curru Vectum esse Alexandriae. Cothurno autem instructus inducitur Antonius propterea quod id erat accli insigne et qui Bacchum sive Liberum Patrem imitabantur omnia eius dei insignia induere solebant. s. Cic. Phil. ΠΙ, , ubi Tuditanus
varietas Alii enim submixta, submista, summisis, sue sineta, alii sub mieta, submixa, subnixa exhibent.
1 Hor de A. P. 280 et docuit magnumque loqui nitique eo thurno; ovid. amor. 3, 1, 31 pietis innixa cothurnis Plin. IX epist. 7 hanc tragoediam appellare soleo, quod quasi othurnis, illam omoediam, quod quasi
45쪽
quidam commemoratur, ,qui cum palla et coiburnis nummos populo de rostris spargere solebat M. Is Vero cothurnus, quem lare gestans Bacchus in statuis tantur, a tragico eo tantum disserebat, quod et artissolosius compositus erat et crassis soleis suberes carebat; simillimus quamvis ornatior erat cothurno, quo ne grura sentibus et silicibus laederentur Venatores ut hantur. s. Antonii nichil antiquitates rom. p. 194. alligitur modo et quid discriminis interesset inter tria illa cothurn genera et de quo cothurn Velleiano loco ageretur satis exposuisse mihi videor. Iam ex iis quae supra disputavimus consequitur nubulcent conjecturam cum exempla ab eo allata pertineant omnia ad tragicum cothurnum hic non esse probandam. Restat hoc unum, ut lectio Vulgata succinctus num recte dicatur Videamus. Quod ut assequamur, quae signiueatio insit in vocabulo succinctus indagemus necesse est. Nimirum succingendi Vocabulum duas habet signisscationes aut enim retinet vim ipsi propriam, quod plerumquerat, ut respondeat nostro vocabulo umgiirten' vel signincetrata instruere, ut rem cinctu adiungamus, aut vi alius patenti urpatur, ut sit xv cci mea usudem atque ita tructus notione cingendi plane missa'. Hoc autem de quo agimus loco non aliam nisi propriam illam signisscationem huic Vocabulo subli-elendam esse facile est intellectu. Etenim cothurnus pedem usque ad suram cingit; quare qui cothurnum gestat aptissime cothurno succinctus vocatur. Recte igitur Haasius vulgatam lectionem tuetur, quamquam orelli sentenua qua nititur probanda non est, qui ad Tac ann. 11, 31, ubi seminae ex Baeebarum more pellibus accinctae commemorantur, haec
adnotavit succinctus apud Vellest 2 82 4 intellige de fasciis
1 Si dieitur suo uinetus gladio, pugione, ultro, em in Aueti ad Herenn IV, 52 si Phil. 13, 16 Liv. 7, 5 Suet Jul Caes. 84 6 Aug. 32, 2 caligula 26, 2, 32, 7 Vitell. 11, 1 cie in Verr. 5 56, 146. 2 Cl. Liv. 21 1s suetinetus armis legionibusque Justin. 6, 1, 2;35, 1, s viribus suco in eius bellum Demetrio inseri.
46쪽
etrabulis, quibus suris subnectebantur cothurni. Id enim quod orellius dixit in tragicum tantum cothurnum, non in Venaticum adit, quia cothurn venatiel, ut e statuis Bacchum singentibus satis cognoscitur, non fasciis et bulis suris subnectebantur, sed ipsi in antica parte vinculis constringebanturiisque constricti pedem usque ad mediam tibiam includebant. Cuius formae expressam sere maginem intueri licet in elegantiore illo calceatu quo honestioris fortunae vir atque m lieres utuntur. CL Balduini disputationem de calceo antiquo
p. 142 sqq. Beck. Gall. edit. 3. p. ΗΙ, 166 sqq. Π, 87, 1. II, 87, 1 d. r. Cleopatra rustratis custydibus inlata
aspide morsu sane essus expers muliebris metus spiritum reddidit Burer. aspide in morsu sane ejus, a quo non multum discrepat merb. aspidem morsu sane edus. Eritglus urerium secutus Cleopatram metus expertem suisse in ipso morsus momento dicit. Hoc si Velleius dixisset, oratio nimis langueret. Nam Cleopatra non modo in ipso morsus momento Vel dum aspis mordet metu vacavit, quod per se perspicuum est, sed omnino metus expers fuisse existimanda est, quod id genus mortis sibi elent. Quocirca legendum esse suspicor inlata aspide mors sane omnis Xper muliebris metus spiritum reddidit. Quod si reposuerimus, non modo particulam an e loco suo positam invenlemus, sed etiam hoc assequemur, ut totius nunciat sententia Veliri ingenio magis sit accommodata Totum autem locum patrio sermone
sic converterim Cleopatra illus hie ilire lichter lies siclielne alter bringe undisab, o derselben ebissen, in der That Dei vo alter elblichen Furchi thren eis aus. Vocem omnis lacillime abire potuisse in edus non est quod demonstrem; cs. Velles. I, 8, 2 quo quidem in ludicro omnisque generis certaminum Hercules victor extitit, ubi Riliatus
47쪽
Mees tam similes omnisque et cuiusque inter se mutatas
II, 88, 2 ed. r. et Amerb. quippe vixit angusti clavi
In vocabulo pene latere substantivum, ex quo genturi praecedentes pendeant, recte Vidit Rulin nius, quamquam ipse mihi ectura abstinuit. Tale quid etiam Krausius desider vit, cui tamen illud substantivum quod requiritur non latere videtur in , pene M, sed potius e textu elapsum esse, pene autem ex alia particula corruptum. Sed neque hanc particulam, ita pergit Krausius, neque substantivum elapsum con-Jeetura adsequi ausim, quamquam res et sententia suadeat honore vel decore vel insigni, quod ultimum Vocabulum valde solemne est ostro. is verbis sine dubio nritetlus permotus est, ut pro pene scriberet insigni . Quae scriptura quomodo in pene depravari potuerit, ita demonstrare studet, ut in l. e. 1. absorptum fuisse I praecedente, labiisse in D, X, residuum esse e postremum Leonsusum ut centies cum littera Θ dicat. Sed haec emendandi ratio quam Krltχlus ingressus est licet ingeniosa videatur, tamen argutior quam verior est ob eamque causam clicienda. Etenim eodem modo eodemque dure a Velirio decore vel honore vel aliud quidquam scriptum suisse probari potest. Haud magis mihi placet conjectura nubenti, qui angusticlavia paenula teste Heliasio scribendum censuit. Nam pro paenula saltem scribere debebat palla , quae o cum ab Horatio aliisque scriptoribus D saepissime usurpatur pro eo quod est tunica,
1 cf. Heindorsi adnot. ad Eor sat 1, 8, 23 vidi egomet nigra sue- einetam vadere palla canidiam Virg. Αen 6 655 11 576 1, 648. Ovid. Amor. 3, 13, 26. et 4 481 Varro de ling. l. V, 13.
48쪽
tum ad habitum Maecenatis semineum accommodatior est. Mihi scribendum videtur angusti clavi dure contentus - . . si quidem verba per synecdochen explicamus: equestris ordinis Jure contentus. Comparare possumus Veli. II, 118 Arminius ... dure etiam civitatis romanae duae questris consequens gradus. Denique s. orphyr ad
Hor. d. 1, 20 5 constat Maecenatem in equestri dignitate sua mansisse, clim utique acultas lati clavi pateret, et Hul Galb. p. 1056 A: φ δ'ἀπελεουθέρου δακτυλίους τε χρυσοὐς ἔδωκε, quae verba latine sic plicanda sunt liberto rus annulorum aureorum dedit.
II, 9, 4. II, 9 4 Arttglus sic edidit illud euam in hoc transcursu
dicendum est, ita septem annos Rhod moratum, ut omnes, qui pro consulibus legatique in transmarinas prosecti provincias, visendi elua gratia ad eum eon Venientes, semper prirato, si illa madestas privata unquam fuit, laseis suos summiserint. Huius loci multum tentati structuram turbatam esse omnes intellexerunt, ad quam expediendam Baastus, ut allos omittam, post se profecti - supplevit, , essent L omnium conlecturarum maxime mihi probatur Sylburgit, qui in adnot. ad Veli., ,strupturae perssciendae gratia hoc proposuit legendum ut omnes, qui pro consulibus legatique in transmarinas prosecti provincias visendi clus gratia eum con Venirent semper
privato, ascis suos summiserint.
II, 100, 3 d. r. et merb. quippe lia Hus Iulia, per omnia tanti parentis ac vir immemor, nihil quod sacere aut pati turpiter posset semina, luxuria, libidine insectum rei,
49쪽
timi magnitudinemque ortunae suae pereandi licentia metiebatur, quisqui limeret pro licito vindicans. Quamquam nullusdum eriticorum in his Verbis offendit, tamen mendum in il latere mihi persuasum est. Etenim a Mausto illud concesserimus fortunam signisscare ut supra Η, 41, 2 genus sive ortum, quod si istius enunciati sententiam consideraveris concedendum erit, rectius utique legemuse, , magnitudine ortunae suae peecandi licentiam metiebatur ut haec sit Velles sententia Iulla quo illustriore genere nata erat, eo medorem sibi peccandi licentiam esse putabat. Haeclis esse accipienda Jam Vidit Erausius, quamquam verba ipsa intacta reliquit. Vulgatam lectionem si retinere malis non aliter interpreteris nisi ita, ut dicas Iullam quo maiorem heret peccandi licentiam eo se selictorem putasse quam abs nuae sit dicere Iuliam quam illustri genere nata esset ex eo- eandi licentia intellexisse nemo non videt. Ceterum Verba quod facere aut pati turpiter duos locos Livii in mentem revocant 2, 12, 9 et tacere et pati sortia romanum est, et
2 40, 8 ego nihil dam pati, nec ubi turpius quam mihi ,
II, 105,1 ed. pr. intrata protinus Germania subacti CanNvisael Attuari Bruteri, recepti Cheruset, gentes, et in am-nlnus mox nostra clade nobilis. Amerb. haec Verba sic eo, heti intrata protinus Germania, subacta cam luae latruar Bructeri, recepti ervisti, gentis et inam minus. Bueertus gentes et inamminus.
Legent mihi haec verba in mentem venit illud Rhenant, quod in ne ed. r. p. 70 dixit, nihil non fuisse depravatum M
1 II, 41, 2 dissimilemque fortunae suae didulus habitum Oete
50쪽
sc. in melce Murbacensi. Quod quam verum sit luculenter hoc loco apparet. Nam in his verbis nulla structura, nulla sententia nest. Quare huic Ioco mederi non possumus nisi conjectura, qua iri docti adeo non abstinuerunt, ut nullus sere Vestri locus tot tamque variis condecturis obrutus sit. Atque in priore usus oel drte emendanda, ubi quatuor e manorum gentes commemorantur, ut Rhenanus et opaea tam seliciter versati sunt, ut sine ulla dubitatione legendum sit risintrata protinus Germania, subacti Caninefates, Attuarii, Bructeri, recept Cherusci , ita in posterioribus verbis restituendis, de quibus nunc isputare in animo est, vir docur entioris aetatis Vehementer elaboraverunt et alii allam inncultatis expediendae viam interunt. EX magno autem conlecturarum numero duae potissimum dignae sunt, quas accuratius examinemus atque ponderemus, altera Froebilebit in Diurnis doct. Monaee. a. 1837 r. 73. p. 606 sqq. altera Doederiin lilibro qui insuribitur Redenund Aus,atge M ol II p. 311. proposita, quamquam et lysae habent, in quo offendere possis. Froehllehlus enim, udus emendationem ritZlus in
editionem suam recepit, praeeunte aliqua ex parte ossio )consseel legendum esse ,Cherusci, gens utinam minus moX nostra clade nobilis L In his primum , gens h parum habet a codice urb. commendationis, nam , gentes- in codice suisse Rhenanus, urerius, Amerbachius testantur. Quod si Strab. VII. p. 447. . comparaveris, non erit quod in voce gentes offendas Cheruscorum enim nomine comprehenduntur etiam gentes cum iis foederatae, ab occidente Visurgis habitantes, quas Strabo l. i. 'eat eorum Ἀπηκοους et quas pugnae in emtoburgiens saltu commissae intersuisse ex ac Ann. I, 60
et Cass. D. LIV, 33 LV, 1 LVI, 18 salis elucet. Deinde
quae sequuntur Verba utinam minus mox etc. quamquam codicis scripturae consimilia sunt, tamen quam habeant sen-
1 rassius orieen cherusei, gentes et, utinam minus mox nostra clade nobilis, transitus Visurgis. M